Friday, October 30, 2009

Η επίσκεψη στον Ρόδο

Την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου, εκπροσώπησα την κυβέρνηση στην Ρόδο για την εορτασμό της εθνικής γιορτής. Αποφάσισα να μείνω μια μέρα ακόμα για να επισκεφθώ εκπαιδευτικές μονάδες όλες των βαθμίδων.

Συγκεκριμένα, επισκέφθηκα:
 -Το δημοτικό σχολείο και το Νηπιαγωγείο της Κοσκινού (5 χλμ. από την πόλη της Ρόδου), που είναι δωδεκαθέσιο με 209 μαθητές, έχει ολοήμερο (με 33 μαθητές) και τάξη ένταξης (όπου φοιτούν 13 παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες).
-Το δημοτικό Σχολείο Σγουρού (5 χλμ. από την πόλη της Ρόδου).
-Το Δημοτικό Σχολείο Βαρηκών Ρόδου
-Το 17 δημοτικό σχολείο Ρόδου.
-Το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο, με μαθητές με νοητική καθυστέρηση και άλλες αναπηρίες.
-Το 6ο Νηπιαγωγείο Ρόδου
-Το 1ο Λύκειο και το 3ο Γυμνάσιο (συστεγαζόμενα), σε ένα κτίριο 100 χρόνων, αναπαλαιωμένο που παλιά ήταν ξενώνας των Ιταλών. Τα σχολεία αυτά βρίσκονται σε συγκρότημα όπου στεγάζονται και άλλα 5 δημοτικά, και έχει και μια βιβλιοθήκη με παλιά βιβλία από το 1500.

Πριν αναχωρήσω επισκέφθηκα επίσης το παράρτημα του Πανεπιστημίου Αιγαίου στην Ρόδο.

Κουράστηκα κάπως σωματικά. Αναζωγονήθηκα όμως ψυχικά και πήρα δυνάμεις. Γιατί συνάντησα παιδιά από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο που έχουν δυσκολίες αλλά χαμογελούν, που έχουν προβλήματα αλλά δεν είναι γκρινιάρικα. Συνάντησα γονείς που συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία και φροντίζουν για το καλό των παιδιών τους. Ακουσα για γιαγιάδες που είχαν αναλάβει την σίτιση των μαθητών του ολοήμερου και φρόντιζαν ιδιαίτερα το φαγητό αφού από αυτό θα έτρωγαν και τα εγγόνια τους. Συνάντησα εκπαιδευτικούς με όρεξη για δουλειά που δεν μεμψιμοιρούν, με δημιουργικές απόψεις και προτάσεις. Συνάντησα στελέχη της αυτοδιοίκησης που βάζουν σε πρώτη προτεραιότητα την παιδεία. Ακουσα με χαρά ότι υπάρχει δημόσιο σχολείο που έχει αιτήσεις από μαθητές ιδιωτικών σχολείων. Μπήκα σε μια αίθουσα και μίλησα μόνο με μαθητές, χωρίς την παρουσία των  δασκάλων τους ή άλλων στελεχών που με συνόδευαν. Και τους άκουσα να μιλούν με ειλκρίνεια και ωριμότητα. Είδα παιδιά με ειδικές ανάγκες να χαμογελούν και τις δασκάλες τους να τα φροντίζουν με τρυφερότητα και όχι με επαγγελματική υποχρέωση. Είδα ένα δημόσιο νηπιαγωγείο μπουτίκ που θα τα ζήλευαν οι Φινλανδοί, οι Δανοί και όλες οι φυλές του Ισραήλ και που θα ήμουν ευτυχής αν είχα παιδί ή εγγόνι που θα πήγαινε εκεί. Είδα ένα σχολείο που οι μουσουλμάνοι και χριστιανοί μαθητές συμβιώνουν αρμονικά με ευχαριστημένους γονείς, το ίδιο αρμονικά όπως συμβιώνουν απέναντι από το σχολείο ένα τζαμί και μια εκκλησία.
Το σημαντικότερο για μένα είναι ότι συνάντησα καλές πρακτικές. Σε όλα τα επίπεδα. Πρακτικές που πρέπει να προβληθούν για να βρουν μιμητές.

Δεν υπήρχαν παράπονα ή προβλήματα; Και βέβαια υπήρχαν. Αλλά δεν τέθηκαν με μιζέρια. Προβλήθηκαν ως αδυναμίες που αν υπερπηδηθούν θα βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα και όχι ως το τέλος του κόσμου.

22 comments:

  1. Anonymous3:26 pm

    Σπουδαίο πράγμα τα λόγια ενός υφυπουργού να εμπνέουν αισιοδοξία βασιζόμενα στην ουσία και όχι σε υποσχέσεις. Συγχαρητήρια για το blog σας, το οποίο καταφέρνετε να κρατάτε παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες. Σας εύχομαι κάθε επιτυχία στο δύσκολο έργο σας.

    Αλέξανδρος. Π.

    ReplyDelete
  2. Anonymous7:42 pm

    Από το σχόλιο σας στέκομαι στο «συνάντησα καλές πρακτικές » και με αφορμή αυτήν σας την φράση θα ήθελα να σας δώσω «τροφή» για προβληματισμό. Μήπως αυτές τις καλές πρακτικές που υπάρχουν στα δημόσια σχολεία θα έπρεπε το Υπουργείο Παιδείας να τις εντοπίσει (ποιά σχολεία είναι αυτά;) , να τις καταγράψει (ποιές είναι αυτές ; γιατί συμβαίνουν; Που οφείλονται ; στον δάσκαλο/καθηγητή; στους μαθητές; Μήπως υπάρχει συσχέτιση μεταξύ κοινωνικής ομάδας και επιδόσεων; κ.ο.κ), να τις συστηματοποιήσει (ένα εγχειρίδιο με καλές πρακτικές εκπαίδευσης ,το οποίο θα συνοδεύεται με αρκετό υποστηρικτικό υλικό , επί του οποίου θα πει την γνώμη του ένα δείγμα εκπαιδευτικών) και στην συνέχεια να τις υλοποιήσει σε ένα μικρό αριθμό σχολείων.
    Νομίζω ότι η οποιαδήποτε αλλαγή στο εκπαιδευτικό σύστημα θα έλθει από αυτές τις καλές πρακτικές που υπάρχουν διάσπαρτες στην χώρα μας και όχι από την υιοθέτηση ξένων προτύπων και πρακτικών.
    Κλείνοντας να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο σας

    Γιώργος Παναγόπουλος

    Υ.Γ Το πώς θα εντοπιστούν οι καλές πρακτικές νομίζω ότι είναι μία σχετικά εύκολη υπόθεση τουλάχιστον για τα Λύκεια. Να ζητήσετε από το μηχανογραφικό σύστημα του Υπουργείου να σας δώσουν τα λύκεια που εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας στις πανελλαδικές εξετάσεις τα τελευταία 5-10 χρόνια.

    ReplyDelete
  3. Από το σχόλιο σας στέκομαι στο «συνάντησα καλές πρακτικές » και με αφορμή αυτήν σας την φράση θα ήθελα να σας δώσω «τροφή» για προβληματισμό. Μήπως αυτές τις καλές πρακτικές που υπάρχουν στα δημόσια σχολεία θα έπρεπε το Υπουργείο Παιδείας να τις εντοπίσει (ποιά σχολεία είναι αυτά;) , να τις καταγράψει (ποιές είναι αυτές ; γιατί συμβαίνουν; Που οφείλονται ; στον δάσκαλο/καθηγητή; στους μαθητές; Μήπως υπάρχει συσχέτιση μεταξύ κοινωνικής ομάδας και επιδόσεων; κ.ο.κ), να τις συστηματοποιήσει (ένα εγχειρίδιο με καλές πρακτικές εκπαίδευσης ,το οποίο θα συνοδεύεται με αρκετό υποστηρικτικό υλικό , επί του οποίου θα πει την γνώμη του ένα δείγμα εκπαιδευτικών) και στην συνέχεια να τις υλοποιήσει σε ένα μικρό αριθμό σχολείων.
    Νομίζω ότι η οποιαδήποτε αλλαγή στο εκπαιδευτικό σύστημα θα έλθει από αυτές τις καλές πρακτικές που υπάρχουν διάσπαρτες στην χώρα μας και όχι από την υιοθέτηση ξένων προτύπων και πρακτικών.
    Κλείνοντας να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο σας

    Γιώργος Παναγόπουλος

    Υ.Γ Το πώς θα εντοπιστούν οι καλές πρακτικές νομίζω ότι είναι μία σχετικά εύκολη υπόθεση τουλάχιστον για τα Λύκεια. Να ζητήσετε από το μηχανογραφικό σύστημα του Υπουργείου να σας δώσουν τα λύκεια που εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας στις πανελλαδικές εξετάσεις τα τελευταία 5-10 χρόνια.

    ReplyDelete
  4. Anonymous11:04 pm

    Kύριε Υπουργέ Συγχαρητήρια για το blog σας !
    Έχω στείλει 4 email στη Κυρία Διαμαντοπούλου , που πέρυσι είχα την τιμή να με ακούσει για λίγα λεπτά , και δεν πήρα ούτε μια τυπική απάντηση 2 λέξεων! Διαβάζοντας αυτά που γράφεται για τα Σχολεία που επισκεφτήκατε δεν πίστευα στα μάτια μου! Το 2010 ο γιος μου θα πάει στην Α Δημοτικού και τρομάζω για το τι τον περιμένει! Είμαι 22 χρόνια εκπαιδευτικός , 11 στο Δημόσιο και 11 σε Φροντιστήριο , και γνωρίζω πολύ καλά την εκπαίδευση. Τα περισσότερα σχολεία στην Ελλάδα είναι φυλακές ψυχών! Τσιμέντα – Θρανία – Πίνακες. Για το συμβαίνει μέσα στο χώρο της τάξης δεν απασχολεί κανένα ! Ρωτήστε ένα Δ/ντη Α/θμιας η Β/θμιας Εκπαίδευσης πόσο από τον υπηρεσιακό του χρόνο αφιερώνει για τους μαθητές . Το έχω κάνει εγώ : Το πολύ 1%. Όλο το χρόνο τους οι Δ/ντες Εκπ/σης ασχολούνται με μας τους εκπαιδευτικούς. Δεν ασχολείται κανένας για αυτό που μας πληρώνει ο Ελληνικός Λαός! Ρωτήστε να μάθετε πόσες ώρες χάνονται. Ρωτήστε να μάθετε για την επιστημονική επάρκεια των εκπαιδευτικών. Ρωτήστε να μάθετε τα ποσοστά κάτω απο τη βάση στο Γνωστικό Αντικείμενο στους Διαγωνισμούς για Εκπαιδευτικούς του ΑΣΕΠ. Το ΕΘΝΟΣ 19/6 γράφει : «Από τον κλάδο των δασκάλων δεν κατάφερε τελικά να πιάσει τη βάση η πλειονότητα των υποψηφίων -όπως ήταν είναι φυσικό-, αφού για 2.120 θέσεις διαγωνίστηκαν μόνο 2.310 υποψήφιοι. Μόνο 962 είναι τελικά οι δάσκαλοι που περιλαμβάνονται στον προσωρινό πίνακα διοριστέων και έμειναν 1.158 θέσεις κενές. Οι 1.348 που κρίθηκαν «ακατάλληλοι» θα συνεχίσουν να εργάζονται ως αναπληρωτές, για ακόμα μία διετία (!), μέχρι την επόμενη προσπάθεια.» [http://tinyurl.com/yhc58wp]
    Ρωτήστε να μάθετε πόσοι μαθητές της Γ λυκείου λείπουν από τη τάξη τους δύο τελευταίους μήνες ενώ στα Φροντιστήρια δεν χάνουν ώρα.
    Τα Ελληνόπουλα μια στις τρεις ώρες στη Α , Β και Γ γυμνασίου διδάσκονται φιλολογικά μαθήματα ! Στις τρεις τάξεις διδάσκονται 35 ώρες την εβδομάδα φιλολογικά μαθήματα ενώ πληροφορική μόνο 3 !
    Στις τρεις τάξεις διδάσκονται 35 ώρες την εβδομάδα φιλολογικά μαθήματα ενώ χημεία 2 !
    Στις τρεις τάξεις διδάσκονται 35 ώρες την εβδομάδα φιλολογικά μαθήματα ενώ φυσική 4 !. Η δομή του Ελληνικού Γυμνασίου θυμίζει περισσότερο σχολεία του μεσαίωνα παρά σχολεία του 21ου αιώνα. Ως πότε θα σκοτώνουμε τα νέα παιδιά με άχρηστα και ανόητα πράγματα?
    Τελειώνω εδώ γιατί ... ξύπνησε ο γιος μου .

    ReplyDelete
  5. Και βέβαια πρέπει να αναδειχθούν οι καλές πρακτικές. Ο εντοπισμός τους όμως δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση.
    Τα ποσοστά επιτυχίας στις γενικές εξετάσεις δεν είναι ασφαλές κριτήριο. Θα ήταν, αν δεν υπήρχε το -σχεδόν καθολικό- φροντιστήριο.
    Πέραν του ότι δεν είμαι βέβαιος ότι η επιτυχία στις γενικές εξετάσεις αποτελεί το μοναδικό κριτήριο ποιότητας. (Αν είναι πράγματι κριτήριο ποιότητας). Θα ήταν, αν στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος είναι η εισαγωγή στα πανεπιστήμια. Πρέπει να είναι;
    Περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις...

    ReplyDelete
  6. Πράγματικά με εντυπωσίασε η υπομονή και το κουράγιο σας να ακούτε επί 2 ημέρες προτάσεις, ιδέες και προβλήματα από την επίσκεψη σας σε σχολεία της Ρόδου.Σας άκουσα και εγώ, περισσότερο να θέτετε ερωτήματα παρά να ανακοινώνετε μέτρα.Έτσι πιστεύω ότι θα βελτιώσουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα με κουβέντα , προτάσεις, σύνθεση απόψεων και υπομονή. Οι όποιες "Ρυθμιστικού χαρακτήρα" αποφάσεις μπαλώνουν τα προβλήματα, τα οποία όμως θα ξανάρθουν, αν δεν αντιμετωπιστούν με συνολικές εναίες εκπαιδευτικές πολιτικές με σαφείς στόχους και χρονοδιαγράμματα.Οφείλουμε όμως, με ειλικρίνεια, όλοι οι ενδιαφερόμενοι για την Ελληνική εκπαίδευση να πούμε καθαρά :Τι σχολείο θέλουμε;Να κάνει τι;Πως θα το κάνει καλά αυτό για το οποίο προορίζεται να κάνει;Για ποιους να γίνουν όλα αυτά;Στο τελευταίο ερώτημα απαντώ: Για τους μαθητές μας.Ίσως στην απάντηση της ερώτησης αυτής να βρίσκονται οι απαντήσεις και των προηγύμενω ερωτημάτων.Πάντως στα άλλα ερωτήματα ας ψάξουμε την απάντηση.

    ReplyDelete
  7. Η εισαγωγή στα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση ασφαλή μέθοδο. Και τούτο γιατί:
    α) Στα αστικά κέντρα είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα κι εκεί θα δούμε ένα επιμέρους διαχωρισμό σε δύο-τρεις ταχύτητες σχολείων, ανάλογα με την περιοχή και την κοινωνική της σύνθεση.
    β) Καθώς το εκπαιδευτικό σύστημα είναι κομφορμιστικό και κατά συνέπεια ταξικό, εισάγονται παιδιά μορφωμένων οικογενειών (που σίγουρα δεν είναι αγρότες ή εμποροϋπάλληλοι) και οικογενειών από τα μεσαία στρώματα (μέσης και ανώτερης οικονομικής δύναμης).
    γ) Παλιά που το πτυχίο του λυκείου είχε αξία ο ταξικός διαχωρισμός φαινόταν από το είδος της σχολής στην οποία εισάγονταν κάποιος (αρχιτεκτονική ή δάσκαλο; Ιατρική, νομική ή φυσικός, φιλόλογος κλπ "καθηγητικές" σχολές) ή δεν εισάγονταν. Σήμερα ο ανάλογος διαχωρισμός γίνεται μεταξύ των εισαχθέντων σε Σχολές
    ι) σε μεγάλα αστικά κέντρα και την περιφέρεια
    ιι) σε ΑΕΙ-ΤΕΙ
    ιιι) το είδος της σχολής στην οποία εισήχθη
    ιv) οι υψηλόβαθμες σχολές ανήκουν εξολοκλήρου στη μεσαία τάξη καθώς συνδέονται με την επιβίωση (επαγγελματική απακατάσταση).

    Πόσο αξιόπιστες είναι οι λογικές περί των εισαχθέντων, και για΄τι τελικά να δούμε ποιο σχολείο εισάγει περισσότερα παιδιά; Τι αξία έχει αν δεν αλλάξουμε το ίδιο το σχολείο από το δημοτικό και κυρίως στη ρημαγμένη κι εγκαταλλελειμένη ΔΕ; Ως μετακλητός αντιλαμβάνονμαι την αξία των ταξιδιών, αλλά μήπως έτσι καθυστερούμε κιόλας;

    ReplyDelete
  8. Anonymous8:37 am

    Η παραπάνω απάντηση του υφυπουργού, δείχνει ότι "κατέχει" το θέμα...
    Έχω ακούσει πολλά και θετικά και αρνητικά για τις προηγούμενες θητείες του...
    Προς το παρόν είναι πολύ νωρίς για να έχω σαφή άποψη για τη νέα ηγεσία.
    Παρακολουθώ τις εξελίξεις, που μεταξύ μας δεν είναι συνηθισμένες (επικοινωνία με blogs, διαβουλεύσεις κλπ).
    Δεν σκοπεύω να ξεσκονίσω κανέναν. Όταν κρίνω σκόπιμο, θα τοποθετηθώ. Και αυτό θα γίνει όταν έχω να πω κάτι σοβαρό και ουσιαστικό. Μην ξεχνάμε ότι ο βομβαρδισμός με κείμενα, περισσότερο κουράζει και καθυστερεί. Να μου πείτε, ο στερημένος κόσμος, που δεν είχε δυνατότητα μέχρι τώρα, να επικοινωνήσει με την ηγεσία του υπουργείου, θα εκτονωθεί τώρα, που του δίνεται η ευκαιρία.

    Προς το παρόν λοιπόν σας παρακολουθώ. Και περιμένω και το forum στη σελίδα του υπουργείου, όπου θα παρέχει σίγουρα πιο ευέλικτη επικοινωνία.

    Καλό βράδυ.

    Αθηναίος blogger

    ReplyDelete
  9. Anonymous12:14 pm

    κ. Καθηγητά,

    Τι γίνεται με τα αποτελέσματα για τον Ηράκλειτο ΙΙ; Όπως ξέρετε, έχουν περάσει 6 μήνες και τα αποτελέσματα δεν έχουν εκδοθεί.

    Όπως επίσης ξέρετε,(αξιόλογη) έρευνα χωρίς (υποτυπώδη έστω) χρηματοδότηση είναι πολύ δύσκολο να διεξαχθεί...

    Χαιρετισμούς,
    Υ.Δ Ο.Π.Α

    ReplyDelete
  10. Κύριε Υπουργέ νομίζω οτι πιο κοντά στη πραγματικότητα είναι το παρακάτω αρθρο με τίτλο "O Eμφύλιος δεν είναι στα SOS" που δημοσιευται σημερα στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:

    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_106_01/11/2009_335590"

    ReplyDelete
  11. Robin Hood8:42 am

    Ένα ακόμα πιο ενδιαφέρον αρθρο της καθημερινής του Χρήστου Γιαννάρα. Χρησιμοποιεί και την "ταμπού" λέξη "λοχίας". Σίγουρα είναι σήμερα πολύ νωρίς να μιλάμε για τέτοιες λέξεις "taboo".

    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_01/11/2009_335584

    Μετα τιμής,
    Robin Hood.

    ReplyDelete
  12. Anonymous12:48 pm

    ΚΥΡΙΕ ΥΦΥΠΟΥΡΓΕ, ΑΓΑΠΗΤΕ ΓΙΑΝΝΗ,
    Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ ΙΣΟΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΥΠΑΡΚΤΗ ΠΡΓΑΜΤΙΚΟΤΗΤΑ
    ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΙ ΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΕΞΟΥΣΙΑ ΩΡΑΙΟΠΟΙΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ.
    ΙΣΟΣ ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ
    Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ , ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ΄[ΔΕΝΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΩΣ ΜΟΝΑΔΑΣ- ΑΥΤΟΣ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ] Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ , Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ, Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ / ΑΝΑ ΤΑΞΗ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΤΩΝ ΩΡΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΑΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΟ, Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΠΕΑΕΚ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΟΥΣ ΙΣΟΣ ΔΕΙΞΟΥΝ , ΕΙΜΑΙ ΝΕΒΑΙΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΝ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ: ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΔΡΟΜΕΣ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΚΑΙ, ΚΑΙ, ΚΑΙ.
    ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΤΣΙ ΣΚΟΡΠΙΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΡΕΥΝΑ, ΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΌ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΜΕ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΣΜΟ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΛΕΙΠΟΥΝ
    Η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟ ΥΒΟΛΕΥΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΕ
    ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΣΑΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
    ΤΟ ΞΕΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΟΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕΣΥΝΑΝΤΗΣΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΙΣΟΣ ΔΙΑΦΩΝΗΣΑΜΕ.

    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ /ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΛΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΑΓΟΥΝ ΛΑΘΕΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ
    Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΎΝ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Ή ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ, ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΡΚΕΙΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΞΕΙ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΣΑΠ, ΣΑΠ , ΕΣΥΠ
    ΑΣ ΑΝΑΤΡΕΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΕΣΥΠ ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ
    ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΘΟΥΝ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΕ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΥΟΙΝΤΑΙ ΑΠΟ ΘΑΡΑΛΛΕΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΟΣΟΙ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 10 Ή 15 ΧΡΟΝΙΑ Η ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ.... ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΜΑΤΟΣ... ΑΥΤΑ ....
    [...]

    ReplyDelete
  13. Anonymous5:18 am

    School vouchers. Οι συνδικαλιστές θα πέσουν να σας φάνε. Αλλά γιατί πρέπει να φοβόμαστε να δημιουργήσουμε ανταγωνισμό στα σχολεία; Δεν είναι πιο σωστό να μπορούν οι γονείς να επιλέγουν ελεύθερα και έτσι να δώσουν κίνητρα σε σχολεία να γίνουν καλύτερα;

    http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/education/3717744.stm

    ReplyDelete
  14. Anonymous8:46 am

    Μα τι γινεται με τις θεσεις συνεργατων στο γραφειο σας; Τις προηγουμενες εβδομαδες μας κρατουσατε ενημερους.

    ZL

    ReplyDelete
  15. Anonymous9:56 am

    http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=97795

    Αναθεωρώ το προηγούμενο σχόλιό μου. Φαντάζομαι ότι και θεσμικά πλέον θα προβείτε σε ανακοινώσεις.

    Συγχαρητήρια, είστε το πλέον ικανό κυβερνητικό στέλεχος για το συντονισμό αυτής της ρηξικέλευθης διαδικασίας!

    ZL

    ReplyDelete
  16. Η θετική στάση μπορεί να μην επιλύσει όλα τα προβλήματά , αλλά θα ενοχλήσει τόσους ανθρώπους, που αξίζει τον κόπο .Herm Albright
    ΑΡΤΕΜΗ
    ΡΟΔΟΣ

    ReplyDelete
  17. Anonymous10:38 am

    Με αφορμή τις διαπιστώσεις για τον αριθμό των αποσπασμένων καθηγητών/τριων στο Υπουργείο Παιδείας που είναι η κορυφή μόνο του παγόβουνου...
    με πολυ απογοήτευση επειδή βασανιστικά μονότονα κάποιοι επαναλαμβάνουν την ανάγκη για προγραμματισμό... και που για το λόγο αυτό θεωρούνται ας πούμε ανεδαφικοί....

    ....και για όλα αυτά και μια διαπίστωση ...
    Ο αντιπολιτευτικός «λαϊκισμός» σε όλη του την μεγαλοπρέπεια
    Διαβάζουμε «Αντί να καλύψει τα κενά ... χαρτογραφεί αποσπασμένους!»
    και παρακάτω «Πόσο μάλλον που από την εξαγγελία για το νέο θεσμικό πλαίσιο φαίνεται ότι στόχος δεν είναι μόνο η πάταξη των ρουσφετολογικών αποσπάσεων (που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι υπάρχουν), αλλά είναι και η δραστική μείωση των προσλήψεων εκπαιδευτικών.» και λίγο παραπάνω «Μόλις χτες η ΟΛΜΕ έκανε λόγο για 1.000 κενά πανελλαδικά»
    Δηλαδή τι προτείνεται…. δεν είναι πρόβλημα οι ρουσφετολογικές αποσπάσεις, αλλά τα κενά που είναι ίσα με τις ρουσφετολογικές αποσπάσεις!!!
    Και ο «λαϊκισμός» που παραπέμπει σε μία πρωτόγνωρη πρόταση προγραμματισμού και ιδεολογικής συνέπειας « να γίνουν διορισμοί», διορισμοί που δεν θα αντιστοιχούν σε υπαρκτές ανάγκες , αλλά στην ανάγκη δημιουργίας όρων «επαναστατικής γυμναστικής» για «μαϊμού» διεκδικήσεις.
    Από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ [5.11.2009] Χωρίς λόγια … με πικρία και έντονο προβληματισμό ….
    Γιατί συναγωνιστές; Γιατί; ……
    Ο αντιπολιτευτικός λόγος δεν μπορεί να δικαιολογεί τα πάντα , γιατί τότε δεν βοηθά στην κατεύθυνση ώστε να εξαναγκάζεται/ βοηθείται η εκάστοτε «εξουσία» να λύνει προβλήματα στη σωστή κατεύθυνση και ταυτόχρονα ο καθένας να διατηρεί τους ιδιαίτερους ιδεολογικούς προσανατολισμούς του και τις στρατηγικού χαρακτήρα θέσεις του.
    Έτσι συναγωνιστές υλοποιούνται οι πραγματικές διεκδικήσεις του λαού , έτσι προστατεύεται ο δημόσιος χαρακτήρας της παιδείας που μπορεί με αξιόπιστο και έγκυρο τρόπο να προσφέρει υπηρεσίες εκπαίδευσης υψηλού επιπέδου, έτσι…..[γπμ]


    [ΣΗΜΕΙΩΜΑ: σαν επίλογος]ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΓΓΡΑΦΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΟΥ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΕΝΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΣΙΩΠΗ-ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΣΟ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2005-2008 [έχει σημασία το χρονικό διάστημα, έχει πολύ μεγάλη σημασία, γιατί πολλοί είναι οι συνένοχοι … που δεν έχουν κάνει ακόμη την αυτοκριτική τους ]
    ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ; [γπμ]

    ReplyDelete
  18. Η αλήθεια για τα κενά:

    Η Ελλάδα είναι πρώτη μεταξύ των χωρών- μελών του ΟΟΣΑ στην αναλογία εκπαιδευτικών- μαθητών με 117,4 εκπαιδευτικούς ανά 1.000 μαθητές όλων των βαθμίδων όταν ο μέσος όρος είναι 76,4. [http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4544572&ct=1]
    Σε συνδικαλιστή (ΠΑΣΚ) ενημέρωση εκπρόσωπος της ΟΛΜΕ είπε ότι υπάρχουν 90.000 χιλιάδες περίπου διορισμένοι καθηγητές στη Μ.Ε και οι οργανικές είναι περίπου 70.000 δηλαδή 20.000 καθηγητές είναι στη διάθεση των ΠΥΣΔΕ !
    Πρώτοι σε εκπαιδευτικούς και κενά! [http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=98703]

    Καλοδήμος Δ.
    Διαχειριστής
    www.didefth.gr

    ReplyDelete
  19. Κε Πανάρετε, η επίσκεψή σας στο ακριτικό σχολείο μας (ΔΣ Κοσκινού, ΡΟΔΟΣ, 29/10/2009) καθώς επίσης και η -έστω σύντομη- συζήτηση που ακολούθησε, με ώθησαν στο να εμβαθύνω σ' έναν πιο γόνιμο προβληματισμό σχετικά με την προοπτική της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για μεγαλύτερη εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας στο δημόσιο σχολείο. Τις σκέψεις που ακολουθούν, βοήθησαν σημαντικά, τόσο οι πληροφορίες για τις επαφές σας με μεγάλο κύκλο εκπροσώπων της εκπαιδευτικής κοινότητας και της τοπικής Αυτοδιοίκησης της Δωδεκανήσου, όσο κι ο σύντομος απολογισμός αυτών των επαφών, τουλάχιστον όπως τον καταθέτετε στο ιστολόγιό σας.

    Με εκτίμηση

    Πάνος Δρακόπουλος
    Δάσκαλος ΔΣ Κοσκινού
    http://nothia.blogspot.com/

    (Ακολουθεί για λόγους οικονομίας χώρου στο επόμενο σχόλιο –σε 2 μέρη)

    ReplyDelete
  20. Τοπική κοινωνία και δημόσιο σχολείο

    Οι απαρχές ενός διαλόγου

    Σχόλιο με αφορμή την επίσκεψη του υφυπουργού Παιδείας Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων
    κου Γ. Πανάρετου στα Δωδεκάνησα (28-29/10/2009)


    Δεν πρόκειται να σταθούμε στα παράπονα του Δημάρχου Καλλιθέας (Ρόδου) περί του “κομματικού χαρακτήρα” που υποτίθεται, ότι είχαν οι επισκέψεις του κου υφυπουργού στο Δημοτικό Σχολείο και στο Νηπιαγωγείο Κοσκινού –υψηλή κι ενδεχομένως, αμετροεπή “κάλυψη” εισέπραξαν οι γραπτές διαμαρτυρίες του στα τοπικά φύλλα. Δεν πρόκειται επίσης, να σταθούμε στη στερεότυπη στάση που αποδίδει σημαντικό κομμάτι των στελεχών της εκπαίδευσης (ή όποιου ακόμη δημόσιου τομέα) στον εκάστοτε επισκέπτη προϊστάμενο της: η τυπολατρία, η εμπεδωμένη κολακεία, όσο και η επιδέξια “σκηνοθεσία” δεδομένων, είναι ορισμένα από τα πιο γνωστά συστατικά σχεδόν κάθε αντίστοιχης “διοικητικής τελετουργίας”.
    Δεν είναι σώφρων να επιμείνει κανείς στα περίπου αναμενώμενα –σε όσα αποφέρουν προς εκείνους που τα ζουν και τα παρακολουθούν εκ του πλησίον (είτε ως ενεργό εκπαιδευτικό δυναμικό, είτε ως ενδιαφερόμενοι πολίτες) κυρίως μειδίαμα ή πλήξη.
    Αντιθέτως. Την εγρήγορση κάθε πνευματικού και πολιτικού μας αισθητηρίου απαιτεί ένα από τα μείζονα θέματα που το ουσιαστικό μέρος των συζητήσεων του κου Πανάρετου με εκπροσώπους τόσο της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας, όσο και της τοπικής αυτοδιοίκησης της Δωδεκανήσου, ανέδειξε, πρώτο απ’ όλα. Αναφερόμαστε στον προσανατολισμό της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για μεγαλύτερη εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας στα του δημοσίου σχολείου.
    Διατυπώθηκαν εκ των κληθέντων συνομιλητών ενδιαφέρουσες προτάσεις που επιχείρησαν να ξεθολώσουν την ασάφεια του συγκεκριμένου ζητήματος: επιμέρους θέσεις που στη ροή της μίας ή της άλλης επιχειρηματολογίας, συνόψισαν εν κατακλείδι αντιθέσεις. Το τίμημα του διαλόγου, που δεν είναι διόλου τίμημα.
    Από τη μεριά μας συνεισφέροντας στη πορεία αυτού του διαλόγου θα θέλαμε να επισημάνουμε τα ακόλουθα δύο:
    1ον) Η υπάρχουσα κατάστασή/σχέση μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και Τοπικής Αυτοδιοίκησης κρίνεται ικανοποιητική; Και οι δύο πλευρές εκφέρουν ποικίλα –και το σημαντικότερο– τεκμηριωμένα παράπονα: από την μία πλευρά, το Υπουργείο και ο ΟΣΚ κατά καιρούς επαναλαμβάνουν την ενόχλησή τους για την απροθυμία των Δήμων να παραδώσουν στους δημότες τους εγκαταστάσεις σύμφωνες με τις προδιαγραφές του τόπου/πολιτιστικού “παραδείγματος” (Ε.Ε.) και της εποχής (21ος αιώνας) – από την άλλη, οι Δήμοι αντιτείνουν, πως τους παραδόθηκε η “αγγαρεία” της συντηρήσεως των σχολικών κτηρίων, δίχως όμως να τους διατεθούν προηγουμένως οι επαρκείς οικονομικοί πόροι προς εκπλήρωση των εν λόγω καθηκόντων τους.
    (Όσον αφορά δε, τα Δωδεκάνησα, ας μας επιτραπεί να διερωτηθούμε: ποιός παραβλέπει, πως το κτηριακό –από τα Νηπιαγωγεία μας μέχρι τις σχολές του Παν/μίου Αιγαίου στη Ρόδο– είναι πρώτης γραμμής πρόβλημα;)


    [Ολοκληρώνεται στο επόμενο μήνυμα...]

    ReplyDelete
  21. [Σε συνέχεια του προγουμένου...]


    2ον) Με δεδομένη την πολιτική βούληση της νέας κυβερνήσεως για διοικητικό μετασχηματισμό της χώρας με τον “Καποδίστρια 2” –σε βραχυπρόθεσμη μάλιστα ακτίνα–, δεν θα ήταν πιο δόκιμο να κληθεί ως συν-εισηγητής της σχετικής μεταρρύθμισης και το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να επιτευχθεί ένας πρώτος κοινός (σύγχρονος κι όχι εκπρόθεσμος) σχεδιασμός για την υπέρβαση των γνωστών προβλημάτων που θα κληροδοτηθούν από την μέχρι στιγμής εκκρεμής διοικητική διάρθρωση;
    Σε αυτό το πλαίσιο αναπτύσσονται εξάλλου και τα πιο ισχυρά επιχειρήματα της πλευράς που αρνείται –τουλάχιστον προς το παρόν– την μεγαλύτερη εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας στη διοίκηση των σχολείων: το Ελληνικό παράδειγμα αποκέντρωσης απέχει δεκαετίες ολόκληρες από τα αντίστοιχα Σκανδιναβικά ή και το Γερμανικό, τα οποία πράγματι παρουσιάζουν επιτυχημένες φόρμουλές και εκπαιδευτικής αποκέντρωσης. Εντοπίζουμε τους ίδιους εθισμούς στις δημοτικές μας αρχές, την αυτή πολιτικοποιημένη ανθρωπογεωγραφία –συμπεριλαμβανομένων ασφαλώς και των δημοτών– και τέλος, την ποικίλως εκπεφρασμένη σχολική τους κουλτούρα (: οργανωμένες σχολικές βιβλιοθήκες, ευρύχωρες και λειτουργικές αίθουσες σίτισης μαθητών, τοπικά κέντρα έρευνας και τεχνολογίας);
    Νομίζουμε, πως βρισκόμαστε στο πρώτο βήμα μίας μακράς ανηφόρας -όπου οι ένθεν κι ένθεν θέσεις ευκταίον είναι να μεταμορφωθούν με την γόνιμη συμμετοχή των πολιτών κι όχι μόνο των “ειδικών”, σε συνθέσεις.
    Επί του παρόντος το ουσιώδες που αξίζει να προστεθεί είναι, ότι κατά τη διάρκεια του απαραίτητου αυτού πολιτικού συγκερασμού, δε χρειάζεται βιασύνη –παράταιρο δείγμα τεχνοκρατικής ή και μικροκομματικής αντίληψης. Δε χρειάζεται να συνταχθούμε κάτω από κίβδηλα ρητορικά σχήματα ή ευκαιριακά επικοινωνιακά πυροτεχνήματα (βλ. “επανίδρυση του κράτους” και τα συναφή). Δε χρειάζεται ακόμη, να πορευθούμε με την συντεχνιακή προτεραιότητα –κανένα “μικρομάγαζο” δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσει την όλη και γι’ αυτό, ανοιχτή κι ουσιωδώς αυτορρυθμιζόμενη Πολιτεία.
    Δε χρειάζεται –με μία φράση– να έχουμε μαζί μας τον γνωστό κακό μας εαυτό.


    [Βλ. και http://nothia.blogspot.com/]

    ReplyDelete
  22. κ. Πανάρετε διαβάζοντας το κείμενο για την επίσκεψη σας στα σχολεία της Ρόδου και σκεπτόμενος ότι την επόμενη μέρα επιστρέψατε στο ΓΡΑΦΕΙΟ του ΥΠΟΥΡΓΟΥ μου ήρθε μια σκέψη που την εχω κάνει πολλές φορές.
    Αναρωτιέμαι για τους πολιτικούς τι σκέφτονται και τι αισθάνονται όταν την μια στιγμή ασχολούνται με ένα θέμα που τους γεμίζει χαρά, αισιοδοξία, ελπίδα και την αμέσως επόμενη ασχολούνται με ένα θέμα που τους γεμίζει απαισιοδοξία, απογοήτευση, αγανάκτηση. Πως είναι τη μια στιγμή να βρίσκεσαι σε μια αποκεντρωμένη μονάδα και να βλέπεις ότι το σύστημα λειτουργεί και την άλλη στιγμή να βρίσκεσαι στο κέντρο του συστήματος για να το οργανώσεις και να διαπιστώνεις ένα μπάχαλο. πως αντιμετωπίζονται και διαχειρίζονται τέτοιες καταστάσεις?

    ReplyDelete