Tuesday, December 16, 2014

Ο ΠτΔ, οι εκλογές, η συναίνεση και τα διλήμματα

 
Τα δεδομένα:
1. η κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει τις εκλογές πάση θυσία, έστω και να τις πάει πίσω 6 μήνες.
2. ο ΣΥΡΙζΑ θέλει εκλογές με κάθε τρόπο
3. οι δανειστές ενδιαφέρονται για σταθερότητα.
4. το θέμα της εκλογής ΠτΔ θα κλείσει μέσα στο 2014. Αν δεν εκλεγεί πρόεδρος, η κυβέρνηση χάνει το προνόμιο καθορισμού του χρόνου πρόωρων εκλογών.

-Για να πετύχει τον στόχο της η κυβέρνηση έφερε νωρίτερα την εκλογή ΠτΔ.
-Για να πεττερο και ο ΣΙΡΙΑ  (Η συγκυβτι π΄ύχει τον στόχο της η αντιπολίτευση πιέζει όσο μπορεί να μην εκλεγεί ΠτΔ (αυτό δεν είναι στρατηγικός στόχος αλλά μέσον για την επιτυχία του στρατηγικού στόχου).
-Για να πετύχουν τον στόχο τους οι δανειστές βάζουν «δύσκολους» όρους που η κυβέρνηση δεν αντέχει να υιοθετήσει τώρα. Αλλά ούτε και η αντιπολίτευση να διαχειριστεί εύκολα.

Όλα τα παραπάνω έχουν δημιουργήσει ένα απίστευτο κλίμα ανασφάλειας και έντασης (που τροφοδοτείται κατάλληλα από διάφορες πλευρές).

Κερδίζει κανείς από την κατάσταση αυτή;
Σίγουρα όχι η χώρα. Ούτε οι δανειστές. Πιστεύω ούτε τα μεγάλα κόμματα. (Η συγκυβέρνηση γιατί πάει από το κακό στο χειρότερο και ο ΣΥΡΙζΑ γιατι κινδυνεύει να κερδίσει τον στόχο (να γίνουν εκλογές), αλλά να χάσει την δυνατότητα να κυβερνήσει ουσιαστικά (αν υποτεθεί ότι κερδίζει τις εκλογές).

Αρκετοί (εκτιμώ και οι δανειστές) επιδιώκουν κυβέρνηση ειδικού σκοπού τύπου Παπαδήμου (για να κάνει συμφωνία με την τρόϊκα και να ξεκινήσει την αναθεώρηση του συντάγματος), εκλογή ΠτΔ και εξάντληση της τετραετίας της παρούσας κυβέρνησης ή –εναλλακτικά- καθορισμό ημερομηνίας εκλογών στο τέλος του 2014.

Θεωρώ ότι μια τέτοια επιλογή δεν είναι ούτε δημοκρατική ούτε θα λύσει το πρόβλημα της χώρας και των δανειστών. (Ούτε βέβαια γίνεται δεκτή από την αντιπολίτευση παρά τις πιέσεις). Διαφωνώ με αυτήν και για τον ουσιαστικό λόγο ότι μετά από 6 μήνες τα διλήμματα θα είναι τα ίδια και τα δεδομένα χειρότερα για όποιον και να είναι κυβέρνηση.

Στην δημοκρατία οι λύσεις πρέπει να είναι καθαρές και να πείθουν.

Στην παρούσα συγκυρία, πιστεύω ότι η καλύτερη λύση για όλους είναι:
α) ο καθορισμός ημερομηνίας εκλογών ΤΩΡΑ (και πάντως πριν τις 29/12) μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2015 με συναίνεση των κομμάτων στην ημερομηνία.
β) η συναινετική εκλογή ΠτΔ στην τρίτη εκλογή (29/12) ΑΦΟΥ έχει ορισθεί η ημερομηνία εκλογών.

Σημείωση: Ο λόγος που προτείνω εκλογές το πρώτο τρίμηνο του 2015 και όχι κάποια άλλη χρονική στιγμή είναι ότι η χώρα πρέπει να καθορίσει την στάση της σε βάθος χρόνου που θα πείθει και τους δανειστές και τις αγορές για την συνέχεια της πολιτικής.

Συναίνεση σε ένα τέτοιο πλαίσιο και θα αποκλιμακώσει την ένταση στην Ελλάδα και θα ικανοποιήσει τους δανειστές και τις αγορές, μια και θα έχουμε δείξει ότι η χώρα αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τα προβλήματά της, υπάρχει ένα μίνιμουμ συνεννόησης των κομμάτων και η δημοκρατία λειτουργεί.

Επιπλέον, τα κόμματα θα παρουσιάσουν τις ουσιαστικές θέσεις τους στον λαό για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης για να επιλέξει. (Αλλιώς, θα συνεχισθεί η αντιπαράθεση για το ποιός διαπραγματεύεται πιο σκληρά που όλοι ξέρουν ότι είναι άνευ ουσίας μια και οι δυνατότητες  διαπραγμάτευσης είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες).

Ένα είναι βέβαιο: αφού ο ΣΥΡΙζΑ  έχει αποκλείσει την έξοδο από το ευρώ ως επιλογή, οι επιλογές οικονομικής πολιτικής είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Και δεν πρέπει η πόλωση να γίνει αφορμή για συναισθηματικές εκρήξεις πολιτικής αντιπαράθεσης που θολώνουν τις προτάσεις και διευκολύνουν τον λαϊκισμό από όλες τις πλευρές.


Monday, September 29, 2014

Οχι στις ρουσφετολογικές μετεγγραφές, ναι στην θετική διάκριση ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων.


Επειδη η συζήτηση για τις μετεγγραφές και τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί αγνοεί μερικά τα βασικά ζητήματα, δημοσιοποιώ πάλι την αιτιολογία με την οποία το 2011 καταργήσαμε τις μετεγγραφές και τις αντικαταστήσαμε με ένα δίκαιο και αδιάβλητο σύστημα "θετικής διάκρισης" (affirmative action). Το σύστημα αυτό εξυπηρετούσε όλες τις ευαίσθητες κοινωνικές όμαδες με πλήρη διαφάνεια και χωρίς παράθυρα για ρουσφέτια.
Με όλους τους φοιτητές να ξέρουν που θα πάνε από τον Σεπτέμβρη και όλα τα πανεπιστήμια να ξέρουν τον ακριβή αριθμό των φοιτητών που θα υποδεχθούν σε κάθε τμήμα.
Όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς, στην αλλαγή εκείνη ελήφθησαν υπόψη όλες οι παράμετροι, κοινωνικές και εκπαιδευτικές.

(Δημοσιεύτηκε στις 30/3/11 στην υπουργική μου ιστοσελίδα http://panaretos-opengov.eu/?p=6184).


Όπως είναι γνωστό στα Παν/μια, στα ΤΕΙ, στις Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, στην ΑΣΠΑΙΤΕ (Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής & Τεχνολογικής Εκπ/σης), στις Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπ/σης του Υπουργείου Πολιτισμού & Τουρισμού, ο αριθμός των εισακτέων καθορίζεται με υπουργική απόφαση αφού ληφθούν υπ’ όψη οι προτάσεις των Ιδρυμάτων.

Η Πολιτεία διαχρονικά, για μια σειρά από λόγους, έχει θεσπίσει διατάξεις με τις οποίες εξυπηρετούνται συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες όσον αφορά την εισαγωγή στα Παν/μια και τα ΤΕΙ. Έχουν έτσι θεσμοθετηθεί οι μετεγγραφές για οικονομικούς λόγους, για οικογενειακούς λόγους, για περιορισμό πολλαπλών νοικοκυριών που οι οικογένειες υποχρεούνται να διατηρούν λόγω φοίτησης σε διαφορετικές πόλεις, για λόγους υγείας των μελών οικογενειών των υποψηφίων, κλπ.

Ένα μεγάλο μέρος των κοινωνικών αυτών αναγκών καλύπτονται με μετεγγραφές οι οποίες πραγματοποιούνται μετά την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους και αφού υποβληθούν τα σχετικά δικαιολογητικά. Οι φοιτητές μετεγγράφονται αφού έχουν ήδη εγγραφεί στο Ίδρυμα στο οποίο έχουν πετύχει, με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται με πρόσθετα έξοδα ενοικίων κλπ. αλλά και να διαταράσσεται η ουσιαστική εκπαιδευτική διαδικασία τόσο για τους ίδιους όσο και για τους συμφοιτητές τους στα Τμήματα στα οποία μετεγγράφονται (εργασίες που έχουν ανατεθεί, κατανομή σε εργαστήρια, κτλ).

Ταυτόχρονα, υπάρχουν ειδικές κατηγορίες ενδιαφερομένων, οι οποίοι έχουν την ευχέρεια να διεκδικήσουν την εισαγωγή τους στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ την ίδια χρονιά με δύο ή τρεις τρόπους, ανάλογα με την κατηγορία στην οποία ανήκουν, σύμφωνα με ειδικές διατάξεις που έχουν θεσμοθετηθεί, όπως: τέκνα Ελλήνων του εξωτερικού και τέκνα Ελλήνων υπαλλήλων αποσπασμένων στο εξωτερικό τα οποία φοίτησαν αντίστοιχα 4 ή 3 χρόνια σε σχολεία του εξωτερικού και έχουν ολοκληρώσει την φοίτησή τους στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση αποκτώντας απολυτήριο στην Ελλάδα, αλλοδαποί-αλλογενείς που έχουν ολοκληρώσει την φοίτησή τους σε Λύκεια της Ελλάδας, αλλογενείς-ομογενείς υπότροφοι, έλληνες της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, αθλητές με διακρίσεις, μαθητές διακριθέντες στην Βαλκανική ή διεθνή Ολυμπιάδα Μαθηματικών, Πληροφορικής, Φυσικής, Χημείας κλπ. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, μια στις δυο θέσεις επιτυχίας τους στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση κατά το ίδιο ακαδημαϊκό έτος μένει κενή αφού οι επιτυχόντες έχουν την δυνατότητα επιλογής.

Η διαμορφωθείσα κατάσταση όμως έχει και μια πολύ σοβαρή αρνητική διάσταση όσον αφορά την ουσία της ακαδημαϊκής και εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ενώ καθορίζεται ένας συγκεκριμένος αριθμός εισακτέων στα κεντρικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, ο αριθμός αυτός πολλαπλασιάζεται χωρίς κανείς να έχει ακριβή εικόνα του αριθμού των φοιτητών, οι οποίοι τελικά θα εγγραφούν μέχρι το τέλος του α΄ έτους. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των νέων φοιτητών που παραμένουν στα περιφερειακά ιδρύματα μετά τις μετεγγραφές μειώνεται σημαντικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχουν τμήματα με μεγάλο αριθμό διδασκόντων, για τα οποία έχουν γίνει επενδύσεις σε προσωπικό αλλά και σε υποδομές χωρίς, όμως, ο πραγματικός όγκος των φοιτητών σε αυτά να δικαιολογεί τις παραπάνω επενδύσεις.

Ενδεικτικά, αναφέρονται οι παρακάτω περιπτώσεις των Τμημάτων, όπου ο αριθμός των μετεγγραφέντων υπερδιπλασίασε ή σχεδόν διπλασίασε τον αριθμό των πρωτοετών φοιτητών σε αυτά (σύμφωνα με τα στοιχεία για το ακαδημαϊκό έτος 2009-2010):

1. Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, όπου ο αριθμός εισακτέων ήταν 70 και οι μετεγγραφέντες ανήλθαν σε 91.

2. Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου ο αριθμός εισακτέων ήταν 110 και οι μετεγγραφέντες ανήλθαν σε 104.

3. Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου ο αριθμός εισακτέων ήταν 250 και οι μετεγγραφέντες ανήλθαν σε 218.

4. Πολιτικών Δομικών Έργων του ΤΕΙ Πειραιά, όπου ο αριθμός εισακτέων ήταν μόλις 60 και οι μετεγγραφέντες ανήλθαν σε 123, τριπλασιάζοντας ουσιαστικά τον αριθμό των νεοεισαχθέντων σπουδαστών.

5. Λογιστικής του ΤΕΙ Πειραιά, όπου ο αριθμός εισακτέων ήταν 150 και οι μετεγγραφέντες ανήλθαν σε 257.

6. Διατροφής και Διαιτολογίας του Αλεξανδρείου ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, όπου ο αριθμός εισακτέων ήταν 60 και οι μετεγγραφέντες ανήλθαν σε 74.

7. Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Αθήνας, όπου ο αριθμός εισακτέων ήταν 85 και οι μετεγγραφέντες ανήλθαν σε 98.

Για τα ίδια Τμήματα για το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 (από τα στοιχεία των μετεγγραφών για τις οποίες οι αιτήσεις έγιναν ηλεκτρονικά και αποτελούν το 95% του συνόλου των μετεγγραφέντων), σε σύγκριση με το 2009-2010, υπάρχουν οι εξής διαπιστώσεις:

1. Στο Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ο αριθμός των μετεγγραφέντων κινήθηκε στα ίδια επίπεδα φτάνοντας τους 92.

2. Στο Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο αριθμός των μετεγγραφέντων από 104 ανέβηκε στους 145.

3. Στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο αριθμός των μετεγγραφέντων από 218 μειώθηκε σε 97 λόγω των νέων ρυθμίσεων.

4. Στο Τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων του ΤΕΙ Πειραιά, όπου ο αριθμός εισακτέων ήταν 80, ο αριθμός των μετεγγραφέντων ανήλθε σε 131.

5. Στο Τμήμα Λογιστικής του ΤΕΙ Πειραιά, ο αριθμός των μετεγγραφέντων από 257 μειώθηκε σε 110 λόγω των νέων ρυθμίσεων.

6. Στο Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας του Αλεξανδρείου ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ο αριθμός των μετεγγραφέντων κινήθηκε στα ίδια επίπεδα φτάνοντας τους 78.

7. Στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Αθήνας, ο αριθμός των μετεγγραφέντων από 98 μειώθηκε σε 50 λόγω των νέων ρυθμίσεων.

Είναι φανερό ότι ο αριθμός των πρόσθετων εισακτέων σε τμήματα από μετεγγραφές μειώθηκε μόνο στις περιπτώσεις όπου έγινε ομαδοποίηση Τμημάτων στον ίδιο νομό, όπως στα παραδείγματα του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Αθήνας, του Τμήματος Λογιστικής του ΤΕΙ Πειραιά και του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Για να αναδειχθεί και το πρόβλημα από την πλευρά των περιφερειακών τμημάτων αρκεί επίσης να αναφερθούν μερικές ακραίες περιπτώσεις:

Στο Τμήμα Λογιστικής του ΤΕΙ Μεσολογγίου εισήχθησαν 450 και αποχώρησαν με μετεγγραφή 170 φοιτητές. Στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας εισήχθησαν 550 και αποχώρησαν 166. Στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Ιονίων Νήσων εισήχθησαν 350 και αποχώρησαν 164. Στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Παν/μίου Αιγαίου εισήχθησαν 250 και αποχώρησαν 158. Στο Τμήμα Λογιστικής του ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας εισήχθησαν 500 και αποχώρησαν 153. Στο Τμήμα Εμπορίας & Διαφήμισης του ΤΕΙ Κρήτης εισήχθησαν 330 και αποχώρησαν 152. Στο Τμήμα Λογιστικής του ΤΕΙ Ηπείρου εισήχθησαν 420 και αποχώρησαν 134. Στο Τμήμα Νομικής του Δημοκριτείου Παν/μίου Θράκης εισήχθησαν 600 και αποχώρησαν 132. Στο Τμήμα Εμπορίας & Διαφήμισης του ΤΕΙ Λαμίας εισήχθησαν 300 και αποχώρησαν 131. Στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας & Ιστορίας του Παν/μίου Αιγαίου εισήχθησαν 180 και αποχώρησαν 121. Στο Τμήμα Μαθηματικών του Παν/μίου Αιγαίου εισήχθησαν 210 και αποχώρησαν 118. Στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Παν/μίου Αιγαίου εισήχθησαν 250 και αποχώρησαν 116. Στο Τμήμα Λογιστικής του ΤΕΙ Καβάλας εισήχθησαν 500 και αποχώρησαν 115.

Ένα άλλο πρόβλημα που είναι προφανές ότι δημιουργείται στην ουσία της εκπαιδευτικής διαδικασίας είναι η μεγάλη ανομοιογένεια των πρωτοετών φοιτητών στα Τμήματα μεγάλης ζήτησης λόγω ακριβώς αυτών των ρυθμίσεων. Όπως είναι φανερό, σε αρκετά από τα τμήματα αυτά, το ποσοστό των φοιτητών με χαμηλή βαθμολογία είναι περίπου ίδιο με το ποσοστό αυτών με υψηλή βαθμολογία. Η ανομοιογένεια αυτή αδικεί όσους κατάφεραν να πετύχουν υψηλές βαθμολογίες και δικαιωματικά προσδοκούν να πάρουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση.

Επίσης, σε πολλές περιπτώσεις, κεντρικά ιδρύματα αδυνατούν να εκπαιδεύσουν, μετά και τις μετεγγραφές, τον τελικό αριθμό των φοιτητών που εισάγονται σε αυτά. Αυτό έχει οδηγήσει σε διαμαρτυρίες, κλείσιμο σχολών, πρόσθετες εκ των υστέρων χρηματοδοτήσεις, αλλά και λύσεις εκ των ενόντων που ανατρέπουν την εκπαιδευτική διαδικασία και υποβαθμίζουν την ποιότητα των σπουδών.

Πολλές διοικήσεις πανεπιστημίων, πανεπιστημιακοί, και εκπαιδευτικοί αναλυτές έχουν εισηγηθεί την κατάργηση όλων των ρυθμίσεων μετεγγραφών ή εγγραφών εκτός των πανελλήνιων εξετάσεων, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα φαινόμενα αυτά. Μια τέτοια προσέγγιση θα έλυνε οπωσδήποτε τα ακαδημαϊκά και εκπαιδευτικά προβλήματα. Θα επιβάρυνε, όμως, υπερβολικά οικογένειες που έχουν από την πολιτεία θεωρηθεί ότι πρέπει να βοηθηθούν και οι οποίες προσβλέπουν στις μετεγγραφές, ως μια παροχή της πολιτείας προς αυτούς. Η κοινωνία έχει αποδεχθεί την πρακτική αυτή και για αυτό εξ άλλου δεν έχει ποτέ γίνει προσπάθεια να καταργηθούν οι διευκολύνσεις αυτές.

Είναι, επομένως, ανάγκη να αντιμετωπισθεί με ουσιαστικό τρόπο το πρόβλημα αυτό, χωρίς ταυτόχρονα να καταργηθεί η ειδική μεταχείριση που η πολιτεία έχει αποφασίσει να παρέχει σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και άτομα.

Προκειμένου να αντιμετωπισθεί το παραπάνω πρόβλημα, το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων επεξεργάζεται ρύθμιση με την οποία από το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 θα θεσπισθεί ειδικός αριθμός θέσεων εισακτέων για κάθε Τμήμα ή Σχολή και για κάθε ειδική κατηγορία πέραν του κανονικού αριθμού εισακτέων. Με την ρύθμιση αυτή, θα εξακολουθήσει να ικανοποιείται το κοινωνικό πρόβλημα που προσπαθούν να λύσουν οι διατάξεις για μετεγγραφές χωρίς όμως να επιβαρύνεται σε υπερβολικό βαθμό το επίπεδο παρεχόμενης εκπαίδευσης και γενικά η ουσία της εκπαιδευτικής διαδικασίας όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.

Για να γίνει κατανοητή η εφαρμογή αυτής της διάταξης δίνεται το παρακάτω παράδειγμα.

Παράδειγμα: Το Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, κατά το ακαδημαϊκό 2009-2010, είχε 250 εισακτέους από ΓΕΛ και μετεγγράφησαν σε αυτό συνολικά 218 επιπλέον φοιτητές. Με την θέσπιση των επιπλέον θέσεων επί του αριθμού εισακτέων, θα μπορούσε να καθορισθεί πρόσθετος αριθμός εισακτέων για ειδικές κατηγορίες, π.χ. 30 από οικογένειες πολυτέκνων, 15 από οικογένειες τριτέκνων, 4 αν έχουν αδελφό/ή που φοιτά ήδη σε άλλη πόλη εκτός της μόνιμης κατοικίας των γονέων ή είναι ορφανός/ή ή υπάρχει λόγος υγείας μελών οικογενείας, 1 αν στην οικογένειά τους έχει υπάρξει θύμα τρομοκρατικής ενέργειας και 4 συνολικά για τις παραπάνω κατηγορίες από εσπερινά ΓΕΛ, δηλαδή συνολικά 54 επιπλέον φοιτητές. Με παρόμοιο τρόπο θα καθορίζεται ο ειδικός αριθμός των πρόσθετων εισακτέων για όλα τα τμήματα των κεντρικών –και όχι μόνο- Ιδρυμάτων που με την ισχύουσα νομοθεσία δέχονται φοιτητές από μετεγγραφή.

Η επιλογή σε κάθε τμήμα θα γίνεται με βάση τον αριθμό των μορίων του κάθε υποψηφίου και την σειρά προτίμησης που έχει δηλώσει ο υποψήφιος στο μηχανογραφικό του. Η διαδικασία επιλογής σε κάθε τμήμα για τις ειδικές κατηγορίες θα γίνεται αφού θα έχει προηγηθεί ο πρώτος κύκλος επιλογής, με αποκλειστικό κριτήριο τον αριθμό των μορίων και την σειρά προτίμησης στο μηχανογραφικό. Ταυτόχρονα, θα θεσπιστεί ανώτατο όριο οικογενειακού εισοδήματος κατά περίπτωση, ώστε παράλληλα με τα αξιοκρατικά κριτήρια να λαμβάνονται υπόψη και τα κοινωνικά. Το ανώτατο όριο οικογενειακού εισοδήματος θα αφορά μόνο τα Τμήματα και τις Σχολές των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης.

Πρόκειται, δηλαδή, για πλήρως αντικειμενική επιλογή για όλους τους υποψηφίους και με την αρχική κατανομή αλλά και με την υπαγωγή στις ειδικές κατηγορίες.

Σκοπός, επομένως, της αλλαγής αυτής είναι να δοθεί η δυνατότητα σε όσους αντιμετωπίζουν οικογενειακά προβλήματα ή προβλήματα υγείας μελών της οικογενείας τους και αδυνατούν ή δυσκολεύονται να φοιτήσουν σε σχολές ή Τμήματα που βρίσκονται μακράν της μόνιμης κατοικίας τους, να επιλέξουν να φοιτήσουν σε σχολές ή Τμήματα της περιοχής κατοικίας τους από την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους, με την προϋπόθεση όμως ότι έχουν συγκεντρώσει την απαιτούμενη βαθμολογία είτε με τη γενική σειρά, είτε με τον αντίστοιχο ειδικό αριθμό θέσεων για κάθε κατηγορία για τις σχολές επιλογής τους. Οι προερχόμενοι από πολύτεκνες οικογένειες δηλαδή, θα έχουν τη δυνατότητα να εισάγονται σε ίδρυμα της περιοχής που κατοικούν, αλλά το Τμήμα στο οποίο θα εισάγονται θα εξαρτάται από την απόδοσή τους στις Πανελλαδικές εξετάσεις και την σειρά προτίμησης που θα έχουν δηλώσει. Είναι σημαντική η σωστή συμπλήρωση του μηχανογραφικού τους δελτίου ώστε να μην δηλώσουν Τμήματα ή Σχολές πόλεων στα οποία δεν επιθυμούν να εισαχθούν. Σε όποιο Τμήμα ή σε όποια Σχολή τελικά εισαχθούν θα υποχρεούνται να παρακολουθήσουν.

Με αυτόν τον τρόπο, ο προερχόμενος, για παράδειγμα, από πολύτεκνη οικογένεια θα διευκολυνθεί, αφού θα του δοθεί η δυνατότητα να σπουδάσει στην περιοχή όπου ζει η οικογένειά του, ενώ ταυτόχρονα θα εγγραφεί από την αρχή του ακαδημαϊκού έτους μαζί με όλους τους άλλους επιτυχόντες. Επομένως, δεν θα χρειαστεί να περιμένει τις ειδικές διαδικασίες των μετεγγραφών, που και κόστος προκαλούσαν στις οικογένειές τους, αλλά και δυσκολεύουν την λειτουργία των Τμημάτων υποδοχής. Ταυτόχρονα, τηρείται η αξιοκρατία, αφού η επιτυχία στο Τμήμα στο οποίο θα εγγραφεί θα εξαρτάται από την απόδοσή του. Τέλος, θα υπάρξει εξορθολογισμός στην λειτουργία όλων των Τμημάτων, αφού κάθε Τμήμα θα γνωρίζει εκ των προτέρων τον μέγιστο αριθμό εισακτέων που μπορεί να έχει.

Οι υποψήφιοι των ειδικών κατηγοριών, εάν το επιθυμούν, θα μπορούν πάντοτε να φοιτήσουν σε Σχολή ή Τμήμα μακριά από τον τόπο της μόνιμης κατοικίας των γονέων τους, σύμφωνα με την σειρά δήλωσης προτιμήσεων σχολών ή τμημάτων στο μηχανογραφικό τους δελτίο, κρινόμενοι ανάμεσα από τους συνυποψηφίους τους που ανήκουν στην ίδια με αυτούς ειδική κατηγορία.

Διαδικασία εισαγωγής:

Για κάθε ένα από τα τμήματα ή τις σχολές του μηχανογραφικού δελτίου, θα υπάρχει προκαθορισμένος ειδικός αριθμός εισακτέων για κάθε κατηγορία υποψηφίων προερχομένων από οικογένειες πολύτεκνες, τρίτεκνες κ.λ.π.

Οι υποψήφιοι αυτοί θα κρίνονται αρχικά με το σύνολο των υποψηφίων για κάθε τμήμα ή σχολή για το σύνολο των θέσεων εισαγωγής, με την γενική σειρά κατάταξης, βάσει της συνολικής βαθμολογίας τους και της σειράς προτίμησής τους στο μηχανογραφικό τους δελτίο. Σε περίπτωση που δεν επιλεγούν από την γενική σειρά σε κάποιο τμήμα, θα κρίνονται στην συνέχεια για το ίδιο τμήμα ή σχολή με τους συνυποψήφιους τους στην ειδική κατηγορία στην οποία ανήκουν, ή την οποία έχουν επιλέξει στην περίπτωση που ανήκουν σε περισσότερες από μία ειδικές κατηγορίες.

Για παράδειγμα, έστω ότι ένας υποψήφιος είναι μέλος πολύτεκνης οικογένειας που ζει στη περιοχή της Θεσσαλονίκης, έχει συγκεντρώσει σύνολο μορίων 18.000 και θέλει να σπουδάσει στην Θεσσαλονίκη με πρώτη προτίμηση την Νομική Σχολή. Αν στο τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ο τελευταίος εισαχθείς με την γενική σειρά έχει συγκεντρώσει 17.950 μόρια, τότε ο συγκεκριμένος υποψήφιος εισάγεται στο Τμήμα αυτό με την γενική σειρά και δεν εξετάζεται περαιτέρω η υποψηφιότητά του στην ειδική κατηγορία των πολυτέκνων. Εάν, όμως, ο τελευταίος εισαχθείς στο Τμήμα αυτό με την γενική σειρά έχει συγκεντρώσει 18.300 μόρια, τότε ο παραπάνω υποψήφιος δεν εισάγεται με τη γενική σειρά και η υποψηφιότητά του θα εξετασθεί για το τμήμα αυτό για τις πρόσθετες θέσεις της ειδικής κατηγορίας υποψηφίων προερχομένων από πολύτεκνες οικογένειες. Εάν στην ειδική αυτή κατηγορία, ο τελευταίος εισαχθείς έχει συγκεντρώσει 17.990 μόρια τότε ο εν λόγω υποψήφιος εισάγεται στην Νομική Θεσσαλονίκης. Αν όμως, ο τελευταίος εισαχθείς της ειδικής κατηγορίας των πολυτέκνων έχει συγκεντρώσει 18.100 μόρια τότε, ο εν λόγω υποψήφιος δεν θα εισαχθεί στην Νομική Θεσσαλονίκης, και η υποψηφιότητά του εξετάζεται για το επόμενο Τμήμα προτίμησής του. Η πιο πάνω περιγραφείσα διαδικασία, γενική σειρά – ειδική κατηγορία κ.ο.κ., επαναλαμβάνεται για όλες τις Σχολές ή Τμήματα που έχει δηλώσει στο μηχανογραφικό του δελτίο κατά σειρά προτίμησής τους μέχρι να εισαχθεί σε κάποιο από αυτά μέσω της γενικής σειράς ή της ειδικής κατηγορίας ή μέχρι εξαντλήσεως των δηλώσεών του. Φυσικά, προκειμένου να εξασφαλίσει την επιτυχία στον τόπο που διαμένει θα πρέπει να επιλέξει ένα ευρύ φάσμα προτιμήσεων Τμημάτων ή Σχολών της περιοχής αυτής και στην γενική σειρά και στην ειδική κατηγορία στην οποία ανήκει.

Καθορίζοντας εξ αρχής ειδικό αριθμό εισακτέων για κάθε Τμήμα ή Σχολή και για κάθε μια από τις ειδικές αυτές κατηγορίες, επιτυγχάνεται ο ακριβής προσδιορισμός εισακτέων. Επιτυγχάνεται, δηλαδή, ο επιδιωκόμενος εξορθολογισμός ο οποίος επιτρέπει τον καλύτερο προγραμματισμό των ενδιαφερομένων αποφοίτων λυκείων και των οικογενειών τους, των Πανεπιστημίων αλλά και της πολιτείας τόσο προς το συμφέρον των πολιτών όσο και για την σωστή λειτουργία των Ιδρυμάτων. Με τον καθορισμό των ειδικών αριθμών εισακτέων για τους υποψηφίους των ειδικών κατηγοριών, δίνεται σε όσους ανήκουν σε αυτές η δυνατότητα επιλογής μέσα από ένα μεγαλύτερο φάσμα Τμημάτων στον τόπο που επιθυμούν, ακόμη και όταν αυτό λόγω της απόδοσής τους δεν είναι εφικτό μέσω της γενικής σειράς. Αντίθετα, με την υφιστάμενη διαδικασία μετεγγραφών, η επιδίωξή τους αυτή περιορίζεται μόνον σε Σχολή ή σε Τμήμα επιλογής τους αντίστοιχο με αυτό στο οποίο εισήχθησαν, ενώ παράλληλα δεν διασφαλίζεται η μετακίνησή τους στον τόπο συμφερόντων τους, αφού εξαρτάται από τον αριθμό των συνυποψήφιων τους που προέρχονται από όλες τις αντίστοιχες Σχολές ή Τμήματα της χώρας και ζητούν, επίσης, μετεγγραφή στην ίδια Σχολή ή στο ίδιο Τμήμα.

Thursday, May 22, 2014

Το “πολιτικό μήνυμα” των εκλογών της 18/5/2014 (ή η έλλειψη μηνύματος)



Η προσπάθεια να αποτιμηθούν τα αποτελέσματα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών για να δώσουν γενικότερα πολιτικά συμπεράσματα είναι επισφαλής.
 
Είναι πιθανόν τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής να οφείλονται περισσότερο στην προσωπικότητα των υποψηφίων και κυρίως στο κατά πόσον αυτοί ήταν εν ενεργεία Δήμαρχοι ή Περιφερειάρχες και λιγότερο στην κομματική τους τοποθέτηση ή υιοθέτηση από κόμματα, αν κάτι τέτοιο υπήρχε.
Μια ματιά στα αποτελέσματα δείχνει τα εξής:
Το αν υποψήφιος Δήμαρχος υπηρετούσε ήδη ως Δήμαρχος επηρέασε σημαντικά τα αποτελέσματα. Έτσι βλέπουμε ότι στο 60% των δήμων ο ήδη υπηρετών Δήμαρχος ήρθε ή πρώτος (44%) ή δεύτερος (18,77%) και μόνο σε 14 δήμους, εφόσον ήταν υποψήφιος, ήρθε από τρίτος και κάτω.
Ειδικότερα, από τους δήμους που εξέλεξαν Δήμαρχο την πρώτη Κυριακή (34,77%) σε περισσότερους από τους μισούς (53,98%) εξελέγη ο ήδη υπηρετών Δήμαρχος, ενώ στο 15,04% ήρθε δεύτερος.
Αντίστοιχα, από τους δήμους που δεν εξέλεξαν Δήμαρχο την πρώτη Κυριακή (65,23%) στο 38,68% προηγείται ο ήδη υπηρετών Δήμαρχος και στο 20,75% ο υπηρετών Δήμαρχος ήρθε δεύτερος και πηγαίνει στον δεύτερο γύρο.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη με τις περιφέρειες, όπου στο 61,54% των περιφερειών ο υπηρετών Περιφερειάρχης ήρθε πρώτος, ενώ στο 30,77% ήρθε δεύτερος. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν υπήρξε ούτε μία περιφέρεια, στην οποία ο υπηρετών Περιφερειάρχης να έβαλε υποψηφιότητα και να μην κατέκτησε την πρώτη ή την δεύτερη θέση.
Με βάση τις παραπάνω παρατηρήσεις είναι δύσκολο να υποστηρίξει κανείς ότι αυτοί που είτε εξελέγησαν είτε θα είναι υποψήφιοι στον δεύτερο γύρω το οφείλουν στην κομματική υποστήριξη (όπου υπήρξε).
Ιδιαίτερα για το ΠΑΣΟΚ, είναι ενδιαφέρον ότι σε σύνολο 325 δήμων, υπήρξαν 87 υποψήφιοι, που είτε εξελέγησαν, είτε πέρασαν στον δεύτερο γύρο (καταλαμβάνοντας την πρώτη ή την δεύτερη θέση), οι οποίοι είχαν υποστηριχτεί από το ΠΑΣΟΚ στις προηγούμενες εκλογές. Είναι όμως το μόνο κόμμα, που είτε στην βασική του εκδοχή (ΠΑΣΟΚ), είτε στην μετεξέλιξή του (Ελιά), στο site του Υπουργείου Εσωτερικών δεν εμφανίζεται να στηρίζει κανένα υποψήφιο! (http://ekloges.ypes.gr/may2014/dn/public/index.html#{%22page%22:%22stirixi%22}. Αυτό όμως δεν το εμποδίζει να ισχυρίζεται ότι τα αποτελέσματά του είναι πολύ ικανοποιητικά!

Thursday, March 20, 2014

Ρόλος και εργασίες της Τρόικας όσον αφορά τις χώρες της ζώνης του ευρώ που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα προσαρμογής

 Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής - PE526.111
Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Μαρτίου 2014 σχετικά με τη διερευνητική έκθεση για τον ρόλο και τις εργασίες της Τρόικας (ΕΚΤ, Επιτροπή και ΔΝΤ) όσον αφορά τις χώρες της ζώνης του ευρώ που έχουν υπαχθεί σε πρόγραμμα προσαρμογής (2013/2277(INI))

Πηγή: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+TA+20140313+SIT-01+DOC+WORD+V0//EL&language=EL


Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,
  • έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 7, το άρθρο 136 σε συνδυασμό με το άρθρο 121, και το άρθρο 174,
  • έχοντας υπόψη τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
  • έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και ιδίως το άρθρο 3, 

Tuesday, March 04, 2014

Η Ιστοσελίδα μου ως Υφυπουργού

http://panaretos-opengov.eu/

Στην θητεία μου ως Υφυπουργός Παιδείας είχα προσπαθήσει να κάνω κάτι διαφορετικό από τα συνήθη σε όσον αφορά την επικοινωνία ενός Υπουργού με τους πολίτες. Από τις πρώτες ημέρες της θητείας μου διαμόρφωσα μία ιστοσελίδα, στην οποία αναρτούσα όλες μου τις ενέργειες, όλα τα έγγραφα που έφεραν την υπογραφή μου, αλλά και όλες τις δημόσιες τοποθετήσεις μου για τα θέματα που αφορούσαν την συμμετοχή μου στην κυβέρνηση. Με αυτόν τον τρόπο οι πολίτες γνώριζαν τα πάντα για τον τρόπο που ασκούσα τα καθήκοντά μου μου και μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί μου για οποιοδήποτε θέμα θεωρούσαν ότι αυτό θα ήταν χρήσιμο. Απαντούσα δε σε όλα τα ερωτήματα που μου έθεταν μέσω της ιστοσελίδας, αλλά και με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.

Η σελίδα αυτή ήταν κάτι διαφορετικό από το blog. Το blog το χρησιμοποιούσα πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την υπουργική μου θητεία για να καταγράφω απόψεις και σκέψεις. Η υπουργική ιστοσελίδα είχε μια πιο τυπική μορφή.

Ο λόγος που κάνω αυτή την ανάρτηση είναι γιατί η ιστοσελίδα αυτή διατηρήθηκε μέχρι πριν μερικές εβδομάδες. Ήταν από τα λίγα πράγματα που έκανα στο Υπουργείο Παιδείας και δεν είχαν ακόμα αλλάξει. Πριν από μερικές εβδομάδες η ιστοσελίδα αυτή (http://ypepth.opengov.gr/panaretos/), έπαψε να λειτουργεί. Δεν γνωρίζω τους λόγους και δεν υπαινίσσομαι κάποια σκοπιμότητα. Λυπήθηκα όμως γιατί πιστεύω ότι η ιστοσελίδα αυτή θα μπορούσε να είναι χρήσιμη ως ιστορικό υλικό για οποιονδήποτε θα ήθελε να μελετήσει την περίοδο εκείνη της διακυβέρνησης της χώρας, αλλά και να αξιολογήσει την δική μου θητεία ως Υφυπουργού.

Ευτυχώς είχα κρατήσει back up. Έτσι αποφάσισα να επαναδραστηριοποιήσω την σελίδα αυτή σε νέα θέση για να είναι διαθέσιμη σε κάθε ενδιαφερόμενο. Η σελίδα πλέον βρίσκεται στην διεύθυνση http://panaretos-opengov.eu/

Εκτιμώ και ελπίζω ότι σε κάποια στιγμή όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, θα ακολουθήσουν μία παρόμοια πρακτική ώστε η επικοινωνία με τους πολίτες να είναι άμεση και αμφίδρομη και το ιστορικό υλικό να είναι εύκολα διαθέσιμο και προσβάσιμο.

Thursday, January 30, 2014

Η Φιλανθρωπία η Φοροδιαφυγή και η Δημοκρατία

Με ενδιαφέρον διάβασα πρόσφατα (6/1) άρθρο στον Guardian για τον Bill Gates, τις φιλανθρωπικές δωρεές του και την φοροδιαφυγή του. Το ερώτημα στον τίτλο είναι αν η φιλανθρωπία είναι υποκριτική.

Το άρθρο κάνει αναφορά στο γεγονός ότι ο Gates είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου και μάλιστα ότι αύξησε τον πλούτο του το 2013 κατά 9,6 δισ. λίρες (περίπου 11,626 δισ. Ευρώ), με συνολική περιουσία 48 δισ. λίρες (περίπου 58,13 δισ. Ευρώ).

Ταυτόχρονα κάνει αναφορά στην μεγάλη φοροδιαφυγή της Microsoft (όπως και των άλλων μεγάλων εταιρειών, π.χ. Google, Facebook, Amazon) με την αξιοποίηση των παραθύρων που δίνουν οι νομοθεσίες για την φορολογία.

Στο άρθρο καταγράφονται μια σειρά από ενδιαφέροντα στοιχεία:

- η Microsoft κάνει φοροδιαφυγή που είναι ισοδύναμη με το 3% του παγκόσμιου προϋπολογισμού οικονομικής βοήθειας (global aid budget).

-τα τελευταία 60 χρόνια οι φόροι που συγκεντρώνονται στην Αμερική από εταιρικό φόρο εισοδήματος (corporate income tax) έχει πέσει από 32,1% στο 8,9% του συνόλου των φόρων, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι φορολογούμενοι να πληρώνουν περισσότερο.

-στον αναπτυσσόμενο κόσμο, η φυγή κεφαλαίων είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από την ενίσχυση που λαμβάνουν οι φτωχές χώρες.

Πιο πρόσφατη περίπτωση φοροδιαφυγής απο φιλάνθρωπο και των (μη) συνεπειών της είναι αυτή του Ty Warner, ο οποίος καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκισης με αναστολή αφού κρίθηκε ένοχος για φοροδιαφυγή με την απόκρυψη περιουσίας σε ελβετική τράπεζα. Θα υποχρεωθεί επίσης να καταβάλει  πρόστιμο $53 εκ. (ποσόν σχετικά μικρό σε σχέση με την περιουσία του που υπολογίζεται σε $1,7δις) και να πληρώσει $27εκ. για φόρους και τόκους. Ο Warner - σε αντίθεση με άλλους Αμερικανούς που διώχθηκαν για φοροδιαφυγή - απέφυγε την φυλάκιση, γιατί ο δικαστής στο  Σικάγο έλαβε υπόψη του τις μεγάλες δωρεές που είχε κάνει σε σχολεία, πάρκα, ασθενείς και  υπαλλήλους του. Πολλοί από αυτούς που είχαν ευεργετηθεί από τον Warner ζήτησαν επιείκεια από το δικαστήριο για τους λόγους αυτούς. Όπως παρατήρησε ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής, η άρνηση του δικαστή να στείλει τον Warner στην φυλακή κατέστησε την φοροδιαφυγή κάτι λίγο παραπάνω από μια κακή επένδυση.

Οι παραπάνω είναι δύο ενδεικτικές μόνο από πολλές παρόμοιες περιπτώσεις.

Τα ερωτήματα που προκαλούν τα άρθρα αυτά είναι πολλά και ποικίλα. Εύκολα θα μπορούσε κανείς να οδηγηθεί στην άποψη ότι κάτι πρέπει να κάνουν οι χώρες για να περιορίσουν την φοροδιαφυγή, να περιορίσουν τα κέρδη του Bill Gates, του Warner και όσων άλλων έχουν υπερβολικά κέρδη, μερικά εκ των οποίων διοχετεύουν σε φιλανθρωπίες. Νομίζω όμως ότι οι προσεγγίσεις αυτές είναι απλουστευτικές, ενώ το βασικό πρόβλημα είναι πολύ πιο σύνθετο και χρειάζεται να το δει κανείς από την αρχή. Κατ’ αρχήν μερικές διαπιστώσεις:

α)   Με την φοροδιαφυγή συμβαίνει ό,τι και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, όπου η νομοθεσία προσπαθεί να προστατεύσει το κοινωνικό σύνολο (ηλεκτρονικό έγκλημα κ.λ.π.). Και εδώ, αυτοί που βρίσκουν τρόπους να αποφεύγουν την γενική εφαρμογή του νόμου είναι ένα βήμα μπροστά από τον νόμο. Σε μεγάλο βαθμό, φαίνεται ότι η φοροδιαφυγή του Bill Gates και άλλων είναι νόμιμη, με χρήση των κατάλληλων νομικών παραθύρων. Το ερώτημα είναι αν είναι και ηθική η αξιοποίηση μέρους των κερδών που αποκομίζουν μέσω αυτής σε φιλανθρωπίες και αν αυτό χρειάζεται να αντιμετωπισθεί.

β)   Ο Bill Gates και άλλοι φιλάνθρωποι ισχυρίζονται ότι με τα χρήματα που διαθέτουν κάνουν πολύ μεγαλύτερο καλό στο κοινωνικό σύνολο (π.χ. στην εκπαίδευση, την υγεία κτλ) από ό,τι αν το κράτος θα είχε τα χρήματα αυτά και τα αξιοποιούσε αυτό το ίδιο. Αυτό συμβαίνει, κατά τον ισχυρισμό τους, γιατί οι ίδιοι και οι δομές που διαμορφώνουν (π.χ. Bill & Melinda Gates Foundation) είναι πολύ πιο αποτελεσματικές από ό,τι οι κρατικές δομές.

γ)    Όσοι διαφωνούν με τις πρακτικές αυτές ισχυρίζονται ότι το κράτος με τις δομές του είναι πολύ καταλληλότερο για να αξιολογήσει τις ανάγκες των πολιτών και να διαθέσει τα χρήματα που συγκεντρώνει από τους φόρους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

δ) Υπάρχει και το ευρύτερο ζήτημα αμφισβήτησης της εξουσίας του κράτους και της ίδιας της Δημοκρατίας. Γιατί αν κάποιος θεωρεί ότι ο ίδιος πρέπει να διαχειρίζεται μέσω φιλανθρωπιών, το πού θα πηγαίνουν τα χρήματα που συγκέντρωσε από φοροδιαφυγή–και μάλιστα με φοροαπαλλαγή- που αλλιώς θα πήγαιναν σε φόρους, όχι μόνο αμφισβητεί ευθέως τον ρόλο του κράτους στην παροχή υπηρεσιών πρός τους πολίτες, αλλά και παρακάμπτει την δημοκρατική διαδικασία: η απόφαση του πώς διατίθενται οι φόροι λαμβάνεται από σώματα που αντλούν την νομιμοποίησή τους εκλογικά (εμμέσως δηλαδή είναι οι ίδιοι οι πολίτες που με την ψήφο τους εγκρίνουν τις προτεραιότητες για την αξιοποίηση των φόρων).

ε)    Οι φιλάνθρωποι αυτοί με τις τεράστιες περιουσίες είναι τόσο ισχυροί που μπορούν να συνδυάζουν τις οικονομικές τους δραστηριότητες με τις όποιες αποκλίσεις έχουν, με την καλή συνεργασία με τις κυβερνήσεις διαφόρων χωρών, ώστε να εξακολουθούν να κάνουν αυτό το οποίο κάνουν, τόσο στις επιχειρήσεις, όσο και στην φιλανθρωπία.

Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπισθεί το υπαρκτό αυτό πρόβλημα.

-Έχουν τα κράτη την δυνατότητα να συγκεντρώσουν τους πραγματικούς φόρους που οι ισχυροί αυτοί οικονομικοί παράγοντες θα έπρεπε να πληρώνουν;

-Μπορεί το κράτος να επιλέξει καλύτερα στόχους στους οποίους θα μπορούσαν να επενδύουν οι φιλάνθρωποι αυτοί; Μπορεί έστω το κράτος να διαμορφώσει τις προτεραιότητες και τους μετρήσιμους στόχους, και να επιτρέψει στους μεγιστάνες το micromanagement αφού αυτοί ισχυρίζονται ότι το κράτος αποτυγχάνει να διαχειρισθεί σωστά τα κονδύλια που τους προσφέρει;

-Αν επεκτείνουμε στο έπακρον την προηγούμενη σκέψη, πού οδηγούμεθα; Μήπως σε μία κατάσταση όπου το κράτος μόνο θέτει στόχους και προτεραιότητες, και κάνει subcontracting την διοίκηση και διαχείριση σε ιδιώτες; Μία ενδιαφέρουσα ιδέα ή ένας ολισθηρός δρόμος;

Όλα τα παραπάνω σχετίζονται με έναν ουσιαστικό προβληματισμό: την λειτουργία της δημοκρατίας στην σημερινή εποχή και πόσο αποτελεσματική είναι αυτή. Όταν η εξουσία διαπλέκεται με το χρήμα (όπως η παραπάνω συζήτηση δείχνει), και το 1% των πολιτών έχει το 95% του πλούτου, πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να καταλάβουμε ότι η δημοκρατία –όπως ορίσθηκε πριν 2,5 χιλ. χρόνια- καταρρέει. Και αυτό χρειάζεται μια ρεαλιστική αντιμετώπιση.