Saturday, October 17, 2009

Τα "λάθη" στις αναρτήσεις

Η αμεσότητα έχει και τους κινδύνους της. Ενας από αυτούς είναι η πιθανότητα ορθογραφικών λαθών.

Θα θέσω το θέμα γενικότερα.

Και στην προεκλογική περίοδο, και σε ποδοσφαρικούς αγώνες αλλά και αλλού έχω ακούσει την προτροπή "να μην γίνει το λάθος". Η προσέγγιση αυτή θεωρεί το λάθος θανάσιμο και οδηγεί σε συντηρητικές προσεγγίσεις.

Και σ' αυτό το θέμα, όπως και σε πολλά άλλα στην ζωή, έχει κανείς επιλογές. Είτε να να είναι συντηρητικός και να μην κάνει τίποτα για να είναι "ασφαλής" είτε να είναι αυθόρμητος και να κάνει λάθη.

Εχω φτάσει στο σημείο που δεν αισθάνομαι ανασφαλής. Και ξέρω ότι μπορεί να κάνω λάθη. Είτε γιατί κάτι μπορεί να "ξεφύγει" στην βιασύνη είτε γιατί πράγματι κάνω κάτι λάθος.

Εχω και μια άλλη επιλογή. Είτε σταματώ το μπλογκ για να μην κάνω "λάθος" είτε συνεχίζω, όποτε έχω χρόνο, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Ας αφήσουμε κατά μέρος το ενδεχόμενο το "λάθος'' να μην είναι πραγματικά λάθος (*).

Επέλεξα την πρώτη οδό. Γιατί τα λάθη διορθώνονται. Εδώ τουλάχιστον. Και με τα λάθη μαθαίνω. Και τα αποφεύγω στο μέλλον.

ΥΓ. Αναγνωρίζω την έλλειψη εμαιλ στην σελίδα μου. Θα διορθωθεί σύντομα. Οσοι έχουν ζήσει στην Ιρλανδία, ή όσοι έχουν φίλους από εκεί, θα έχουν ίσως ακούσει για τα περίφημα three T's of Ireland: Things take time. Αυτό ισχύει περισσότερο στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα αν δεν είσαι ακόμα in control, μια και βάλαμε τα αγγλικά.

(*) ΥΓ2. Το "κυττάζω" γράφεται με δύο τρόπους. με "οι" (ο συνήθης) και με "υ" και δύο "τ". (Κατά σύμπτωση, το είχα ψάξει στο παρελθόν).

Η δική μου επιλογή έχει την σημασία της, αν διαβάσει κανείς περισσότερα για το θέμα.
π.χ. υπάρχει μια πολύ ωραία ανάρτηση στο βλογκΤην αντιγράφω ολόκληρη γιατί έχει ενδιαφέρον

Κοιτάζω ή κυττάζω; Κοιτάζω ή κυττάζω
Η ορθογραφία του ρήματος αυτού (που σημαίνει βλέπω, παρατηρώ) έχει δυο οπτικές γωνίες που βασίζονται στις δυο Σχολές που προσπάθησαν να ετυμολογήσουν την λέξη.

1η Σχολή
Βερναρδάκης [Ν. Ημέρα 1885, - Φιλήντας Γλωσσογνωσία - Ανδριώτης - Κουκουλές
Το ετυμολογουν από το «κοίτη» (χώρος ή έπιπλο όπου κοιμάται κανείς), όπου ξαπλωμένος παρατηρούσε ο στρατιώτης, φρουρός ή φύλακας.
2η Σχολή
Χατζηδάκης [«Μεσαιωνικά και Νέα Ελληνικά» ], και ο Αδαμάντιος Κοραής [«Πρόδρομος Ελλ. Βιλιοθήκης»]
απο το κυπταζω (βλ. Πατάκη-Τζιράκη «Λεξικό Ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής» στη λ. κυπταζω =κύπτω, ερευνώ)

Ας δουμε τον Σταματακο [Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής σ.560]
Κυπτάζω, μέλ. -άσω. Θαμιστικόν του κύπτω= Κύ­πτω συνεχώς, σκαλίζω, μικροπραγμονώ, εξετάζω, ερευνώ λεπτομερώς γύρω από τι. πρβλ. κυττάζω).

Και αυτόθι [σ. 537]
Κοιτάζω βάλλω τινά εις την κοίτη (τ.ε. κλινην , να κοιμηθεί) κατακοιμίζω.

Ασχετα απο τους νεολεληνίζοντας γλωσσαμύντορες που αυθαίρετα γράφουν ότι τους κατεβάζει η κούτρα τους, ερωτώ τον νοήμονα αναγνώστη : « Η παρατήρηση, σαν ενέργεια, έχει περισσότερη σχέση με τον ύπνο (κοιτάζω) η με το σκύψιμο ( κυττάζω από το κυπταζω) που κάνει κάποιος για να πλησιάσει το αντικείμενο που προτίθεται να παρατηρήσει;» Αλλαλούμ και των γονέων Το επίτομο Λεξικό του «Ηλίου» αναφέρει στην σελίδα 260 στο λήμμα κυτταζω (δημ.) άλλως κοιτάζω : βλέπω, παρατηρώ Ο Δ.Η. Οικονομιδης διευθυντής του Μεσαιωνικού αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, γράφει στην «Γραμματική της Ελληνικής Διαλέκτου του Πόντου στην σελ. 212 «κοιτάμενος -μένη -μενον = κλινήρης» Παρατηρείται ότι οι νεώτεροι βλ. Ν. ΒΑΡΜΑΤΖΗ [Μικρό Ερμηνευτικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας - Εκδ. Μαλλιαρης Παιδεια 1981 σ.409] που αναφέρει : κοιτάζω, 1. στρέφω τ6 βλέμμα σε κάτι ή κάποιον, βλέπω Κοιτάζω την όμορφη γυναίκα. 2. προσέχω, φροντίζω: Κοιτάζει τους γονείς του. 3. εξετάζω άρρωστο. Ο γιατρός κοίταξε τον άρ­ρωστο. και αναιδέστατα παρακάτω ακολουθούν 4 ομορριζες λέξεις που δεν έχουν καμία σχέση με την παρατήρηση, κάνοντας το «κοιτάζω» να φαίνεται ακόμα πιο παράφωνο.: κοίτασμα, το, στρώμα ορυκτών στην επιφάνεια της γης ή κάτω από αυτή.
κοίτη, ή, κοιλότητα τού εδάφους μέ­σα στην οποία ρέει ρυάκι ή ποτάμι.
κοιτίδα, ή, τόπος όπου για πρώτη φο­ρά καλλιεργήθηκε κάτι, πατρίδα. γε­νέτειρα: Κοιτίδα τής φιλοσοφίας εί­ναι ή Μίλητος.
κοιτώνας, ο, υπνοδωμάτιο, κρεβατο­κάμαρα

Οι Τεγόπουλος - Φυτράκης [Μείζον Ελληνικό Λεξικό] στην σελ. 597 γράφει χωρίς να ντρέπεται :
Κοιτάζω ρ. [από το αρχ. Κοιτάζω από το "κοίτη" ] βλέπω, παρατηρώ.
Λες και η κοίτη έχει καμία σχέση με το βλέμμα ή την παρατήρηση.

De gustibus
Ας δούμε ποιοι προτιμούν την γραφή κυττάζω

ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΑ
Την εργασία μου την προσέχω και την αγαπώ.
Μα της συνθέσεως μ' αποθαρρύνει σήμερα η βραδύτης.
Η μέρα μ' επηρέασε. Η μορφή της
όλο και σκοτεινιάζει. Όλο φυσά και βρέχει.
Πιότερο επιθυμώ να δω παρά να πω.
Στη ζωγραφιάν αυτή κυττάζω τώρα
ένα ωραίο αγόρι που σιμά στη βρύσι
επλάγιασεν, αφού θ' απέκαμε να τρέχει.
Τι ωραίο παιδί· τι θείο μεσημέρι το έχει
παρμένο πια για να το αποκοιμίσει. -
Κάθομαι και κυττάζω έτσι πολλήν ώρα.
Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ' την δούλεψή της.
Κ. Π. Καβάφης

Σηκώνομαι τη χαραυγή γιατί ύπνο δεν ευρίσκω,
ανοίγω το παράθυρο, κυττάζω τους διαβάταις,
κυττάζω τοις γειτόνισσαις και τοις καλοτυχίζω,
πώς ταχταρίζουν τα μικρά και τα γλυκοβυζαίνουν.
Με παίρνει το παράπονο, το παραθύρι αφήνω,
και μπαίνω μέσα, κάθομαι, και μαύρα δάκρυα χύνω
http://www.myriobiblos.gr/afieromata/dimotiko/txt_xenitia_next.html
Γ. Βυζάντιος «Βαβυλωνία».

... ακούς με, τόσο τόσο δε συλλογιούμαι για ξένες έννοιες...· τήρα δω, το νιτερέσο μου κυττάζω, κι άρα πάρα, ήλιος...
http://www.mikrosapoplous.gr/extracts/bab/2-6.html
Γεροντικόν

Εγώ του αποκρίθηκε εκείνη μ' ετοιμότητα, κάνω αυτό που μου ταιριάζει. Από την πλευρά σου πλάστηκα, εσένα πρέπει να κυττάζω. Του λόγου σου όμως, που πλάστηκες από το χώμα, καλά θα κάνης να έχης διαρκώς το βλέμμα σου ριγμένο σ' αυτό.
http://www.geocities.com/lelefty/gerontik.htm

Εφαρμόστε και εσείς τα δικα σας γούστα. Επιλέξτε όποιο τρόπο γραφής γουστάρετε. Οι ορθογράφοι του Word θα σας δείχουν ως λάθος το σωστότερο "κυττάζω".

16 comments:

  1. Η ορθογραφία των ελληνικών είναι συμβατική. Ο λόγος δεν είναι περί ορθότητος αλλά περί τήρησης κάποιας συμφωνημένης σύμβασης (Κυοιτττάξτε τον Γ. Παπαναστασίου, Νεοελληνική Ορθογραφία, Ινστιτούτο ΝΕ Σπουδών, Θεσσαλονίκη, 2008, εξόχως συνεκτικό και πλήρη).
    Επίσης ο λόγος δεν είναι περί γούστου.
    Το ζήτημα της ορθογραφίας, ελλείψει ορθολογικής παιδείας (και ενημέρωσης) γύρω από το θέμα, παραμένει έντονα ιδεολογικό (δείτε τη διαφορά Μπαμπινιώτη και Κριαρά). Λείπει επίσης εντελώς και ένας θεσμός αντίστοιχος με τους μεγάλους θεσμούς της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Βρετανίας, που μετά λόγου γνώσεως αποφασίζουν αυτές τις συμβάσεις, που γίνονται ασυζητητί αποδεκτές.

    ReplyDelete
  2. Χρειάζεται να προσθέσω ότι ο υφυπουργός Π-ΔΒΜ-Θ είναι προτιμότερο να σέβεται τον πόνο των ανήλικων μαθητών στους οποίους [κανονικά θα έπρεπε να] επιβάλλεται το οιτ, να εφαρμόζει λοιπόν τη σύμβαση (εκείνη, μάλιστα, που υποδεικνύει ο τιμημένος Κριαράς) και να μην αναγνωρίζει στον εαυτό του το δικαίωμα της συγκεκριμένης ελευθερίας εφαρμογής του ορθού;
    Το παράκανα νομίζω, Πανάρετε, και δε φτουράει άλλο. Κάνε εσύ να μαθαίνουν τα παιδιά fluent (αλλά fluent!) αγγλικά, κι ας κάνουμε (όλοι μας) ορθογραφικά λάθη. Είπαμε: prokjite peri simbhaseos, rota opjio sms thelis.
    Κι εγώ εξάλλου, αν ήμουν συνεπής, "εξισορροπητικός" θα έγραφα και όχι "εξισορροπιστικός". Διάλεξα το γούστο του αυτιού μου.

    ReplyDelete
  3. Anonymous1:59 am

    Μπορει εσεις να κυττάζετε, αλλά εμείς κοιτάμε. Απλά ειναι πιο "δόκιμο" να πω;
    Ακ΄μα και στο σχολείο αν γράψει ο μαθητής οτι "κύτταγε την κοίτη" κατά 99% θα το χρεωθεί σαν ορθογραφικό λάθος.

    ομίζω οτι τέτοια προβλήματα λύνοντια με ενα διορθοτικό software.

    Βάσω

    ReplyDelete
  4. Anonymous3:15 am

    H γλώσσα είναι δυναμική... Εξελίσσεται, αλλάζει, και όχι απαραίτητα όπως ίσως θα θέλαμε αλλά μέσα από δυναμικές διεργασίες... Και στα πλαίσια αυτά, είναι γεγονός πως το 'κυττάζω' τείνει να εκλείψει... Όμως, όπως λέει και εδώ (όπου αναφέρεται και το 'κοιτάζω'/'κυττάζω'), "ποιός ετυμολογεί σωστά";

    ReplyDelete
  5. Να λοιπόν που ένα λάθος και ένας δημόσιος ψόγος περί αυτού οδήγησαν σε μια πανέμορφη ανάρτηση.

    Πολύ την χάρηκα.

    Διδάσκοντας καιρό σε Μετανάστες, που δεν γνωρίζουν καθόλου τη γλώσσα μας, έμαθα να την εκτιμώ πρώτα πρώτα ως φορέα και μέσο αλήθειας και όχι ως γραπτό μνημείο.

    Δηλαδή έμαθα να εκτιμώ την προφορική της αξία στο σήμερα. Το γραπτό φυσικά και πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο σωστό αλλά πρώτα απ' όλα να είναι κατανοητό.
    Αν λοιπόν ένα ορθογραφικό λάθος δεν εμποδίζει την επικοινωνία και την διακίνηση των ιδεών... τότε δεν είναι και τόσο μεγάλο θέμα.

    Το συναντώ συχνά σε ιστολόγια να γράφονται σχόλια για την ποιότητα της ορθογραφίας... διδακτισμοί περιττοί κατά την άποψή μου.
    Αλλού είναι η ουσία...
    Και όπως έγραφε ο Παλαμάς ο επίκαιρος για τους φανατικούς του καιρού του:


    Φωτιά βαλαν, το κάψανε το σπίτι μου
    και σύντριψαν τη λύρα μου με τη βαθιά αρμονία.
    Την Πολιτεία δυο Λάμιες τη ρημάζουνε:
    η λύσσα του καλόγερου και του δασκάλου ἡ μανία...


    Να είστε καλά.

    ReplyDelete
  6. Anonymous4:01 am

    Έχω παρατηρήσει πολλά ορθογραφικά λάθη σε σχόλια και αναρτήσεις και ομολογώ ότι δεν είναι και ό,τι καλύτερο, για ένα χώρο που διαπραγματεύεται θέματα παιδείας.
    Καλημέρα σας.

    ReplyDelete
  7. Ο φόβος του λάθους ουσιαστικά κινείται στην ελιτίστικη θέση ότι ο σφάλλων δεν έχει δίκιο. Βέβαια, συχνά το λάθος είναι υποκειμενικό και εξαρτάται από παραμέτρους που κοινωνικά αλλάζουν με τον καιρό (ηθική κλπ)

    ReplyDelete
  8. Κάτι γίνεται με τα σχόλιά μου κ. Υπουργέ και μπλοκάρουν στον μετριασμό.

    Την καλησπέρα μου

    ReplyDelete
  9. Το κοιτάζω γράφεται έτσι διότι προέρχεται με βεβαιότητα από την κοίτη. Αρχικά σήμαινε 'ξαπλώνω' και μ' αυτή τη σημασία υπάρχει στα αρχαία. Η μετεξέλιξη της σημασίας από το 'ξαπλώνω' στο 'παρατηρώ' έγινε επειδή οι σκοποί ξάπλωναν μέσα στο γιατάκι τους (εκοίταζαν) και παρατηρούσαν μήπως αντιληφθούν εχθρικές κινήσεις (εκοίταζαν).

    Φυσικά, αν σας αρέσει μπορείτε να το γράφετε 'κυττάζω'. Κάποιος λόγιος που ήξερα, το έγραφε 'κειτάζω', επειδή το ετυμολογούσε διαφορετικά (δεν θυμάμαι πώς). Όμως, η προτίμηση στο κυττάζω μόνο αισθητική μπορεί να είναι, δεν έχει καμιά σχέση με την προέλευση της λέξης.

    ReplyDelete
  10. Το παρακοιτάξαμε μάλλον το πράγμα, αλλά έχει και χαρά αυτή η ανταλλαγή.

    Πάντως, εκτός του Κριαρά, και ο Μπαμπινιώτης, κατεξοχήν οπαδός της ετυμολογικής ορθογραφίας, στο ορθογραφικό του (σ. 414) λέει ρητώς: "Η γραφή κυττάζω δεν έχει ετυμολογική στήριξη."

    Από αύριο θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής.

    ReplyDelete
  11. Anonymous10:43 pm

    Δεν καταλαβαίνω πώς εξετράπη η συζήτηση.Το θέμα δεν είναι να "βάλουμε κάτω" τον υφυπουργό και να τού κάνουμε μαθήματα ορθογραφίας.Ομολογώ πως δεν το ήξερα ότι το κοιτάζω γράφεται και αλλιώς και αν σποπίμως ο κ.Πανάρετος το έγραψε έτσι, τότε πολύ καλά έκανε γιά να μάθουμε κι εμείς την άλλη όψη.Ομολογώ πως δεν είμαι των Θεωρητικών σπουδών και ότι αυτά περί ετυμολογίας με κουράζουν αφάνταστα.Γιά μένα η Ελληνική Γλώσσα αν και γοητευτική είναι γι αυτούς που δεν έχουν άλλη "δουλειά" να κάνουν(Σκληρή αυτή η άποψη?)
    Εξ άλλου όλοι καταλαβαίναμε τι ήθελε να πεί ο μακαρίτης ο Μποστ αλλά τον "κοροϊδεύαμε" που ήταν ανορθόγραφος.
    Όπως και νάχει το πράγμα χρήσιμες ειναι αυτές οι αναρτήσεις αλλά ουδόλως ουσιαστικές.
    Η χώρα βρίσκεται στα όρια της χρεωκοπίας κι εμείς κοιτάζουμε(ή κυττάζουμε!) πώς να βρούμε ψεγάδι στον κ. Υφυπουργό.
    Νομίζω πως γιά τη μεγάλη μάζα των πολιτών αυτό μικρή σημασία έχει.
    Μη φτάσουμε κύριε υφυπουργέ και αγαπητοί συνομιλητές στις αλήστου μνήμης εποχές της χουντικής Παιδείας και όχι μόνο, κάθε δύο( ή τρία) ορθογραφικά λάθη μείον μιά μονάδα!

    ReplyDelete
  12. Αντιλαμβάνομαι ότι η ορθογραφία δεν είναι παρά μια σύμβαση και ότι η ετυμολογία μπορεί να φαίνεται αφόρητα βαρετή στους περισσότερους, αλλά θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι στο εκτενές παράθεμα για το "κοιτάζω ή κυττάζω". Ενώ είναι ακριβές ότι αρχικά ο Γ. Χατζηδάκης είχε υιοθετήσει τη γραφή "κυττάζω" του Κοραή, αργότερα άλλαξε γνώμη και δέχτηκε το "κοιτάζω" (βλ. Λεξικογραφικό Αρχείο α', σελ. 5, και Αθηνά τ. 27, σελ. 176). Επομένως, είναι παραπλανητικό να περιλαμβάνεται στους υποστηρικτές του "κυττάζω".

    ReplyDelete
  13. Εύχομαι να αρχίσει σήμερα η υπουργός Διαμαντοπούλου με το καλό μια σχέση εμπιστοσύνης με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία και την Ομοσπονδία Λειτουργών ΜΕ.

    Παρακαλώ, υφυπουργέ Πανάρετε, να της τη διαβιβάσετε.

    ReplyDelete
  14. Το σπουδαίο σ'αυτή την εξαιρετική ανταλλαγή απόψεων είναι ότι ακόμα "βλέπουμε"... Ας "αγναντέψουμε" λοιπόν το καλύτερο "αύριο" με καθαρή "όραση" και πίστη στις δυνατότητές μας, "κοιτάζοντας" το χθές!

    Ευχαριστώ όλους και πρώτα απ' όλα τον οικοδεσπότη για την απόλαυση που μου προσφέρατε!

    ReplyDelete
  15. Καταργείται η Βάση του 10.

    Οι κυβερνητικές αλλαγές επιφέρουν ενίοτε επαναστατικές ανατροπές ως πράξεις αυτόεπιβεβαίωσης και εξουσιολαγνείας χωρίς ιδιαίτερα κριτήρια και ευδιάκριτους στόχους.

    Το 2004 η Ν.Δ. κατάργησε τις εξετάσεις της Β’ Λυκείου ενώ ταυτόχρονα επέβαλε στην επόμενη τάξη το βαθμολογικό όριο του δέκα. «Να σε κάψω Γιάννη να σ’ αλείψω λάδι» ή καλύτερα το αντίστροφο «πρώτα τον γλύκανε και μετά τον πίκρανε» όπως λένε στον Τύρναβο.

    Η αντινομία έγινε φανερή από το αποτέλεσμα καθώς χιλιάδες θέσεις στα ούτως ή άλλως υπολειτουργούντα ΤΕΙ της περιφέρειας έμειναν κενές αφαιρώντας κάθε πρόσχημα λειτουργίας τους. Η πανθομολογούμενη χαλάρωση των μαθητών στη Β΄Λυκείου επέφερε τα χειρότερα αποτελέσματα στις δοκιμασίες της τελευταίας τάξης καθώς οδηγηθήκαμε σε εξετάσεις της μιας και καθοριστικής φοράς.

    Δε χρειάζεται να θυμηθούμε τους αστείους λόγους που επικαλέσθηκε ο ξεχασμένος πια από το πολιτικό προσκήνιο Γεώργιος Καλός. Οι πολιτικοί που δεν έχουν όραμα και στρατηγική σύντομα εξαφανίζονται αλλά το πρόβλημα παραμένει.

    Η κατάργηση των εξετάσεων έγινε τότε γιατί τις είχε θεσπίσει ο «κακός» Αρσένης και τις διατήρησε ο επόμενος «διαχειριστής» της Μητροπόλεως και η τότε ηγεσία έπρεπε να κάνει κάτι διαφορετικό που να υποδηλώνει την παρουσία της.

    Η παρούσα πολιτική ηγεσία δέχεται μεγάλες πιέσεις από τα περιφερειακά ΤΕΙ, τοπικούς άρχοντες της αυτοδιοίκησης και τοπικούς βουλευτές για άμεση κατάργηση «της βάσης του δέκα» και σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του ιστολογίου από τους διαδρόμους της Βουλής «ο κύβος ερρίφθη».

    Με κύριο επιχείρημα το λογικοφανή ισχυρισμό ότι «θεωρούμε ανάξιους για τα ΤΕΙ της περιφέρειας εκείνους που τελικά εγγράφονται σε ιδιωτικά κολλέγια και ξένα πανεπιστήμια της Τσεχίας και της Ουγγαρίας…» η κατάργηση του βαθμολογικού ορίου θα είναι μια πράξη – πυροτέχνημα επικοινωνιακού λαϊκισμού. Γιατί ανεξάρτητα από το πόσοι θα έχουν το δικαίωμα εγγραφής στα αποδεκατισμένα ΤΕΙ της Κοζάνης σημασία θα έχει πόσοι τελικά θα παρακολουθήσουν τις σπουδές και με ποια εχέγγυα ανταποδοτικότητας.

    Η ποιητική ταύτιση του λαϊκού άσματος «τι Λωζάννη, τι Κοζάνη» αναφορικά με το κόστος και την αξία του πτυχίου έχει προ πολλού απαντηθεί από την κοινωνία που επιλέγει τα κολλέγια και τα ξένα πανεπιστήμια ακολουθώντας το παράδειγμα των πολιτικών της ταγών.

    Η νέα πολιτική ηγεσία πρέπει να αντισταθεί στους μέντορες του λαϊκισμού και των συντεχνιών και να μην αναλωθεί σε αποσπασματικά εφήμερα μέτρα που θα αποδειχθούν αναποτελεσματικά για την περιφέρεια και οδυνηρά για τους μαθητές αυτής της χώρας.

    Η νέα πολιτική ηγεσία οφείλει να αντισταθεί στον πειρασμό «των καταργήσεων» αυτοεπιβεβαίωσης και να δει το εξεταστικό και το χωροταξικό των ΑΕΙ και ΤΕΙ χωρίς τις συντεχνιακές παρωπίδες των ημέτερων.

    Το πρόβλημα δεν είναι η βάση του 10 αλλά το σχολείο – πρωινό και απογευματινό για να μην αισθάνεται κανένας στο απυρόβλητο – που προάγει την αμάθεια.

    ReplyDelete
  16. Anonymous5:07 pm

    Δεν είναι σοβαρός σχεδιασμός γιά την Παιδεία μας να ιδρύονται Σχολές και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας(κάπως έτσι πάει να γίνει) έπειτα από πιέσεις τοπικών παραγόντων, μόνο και μόνο να ανασάνει οικονομικά η τοπική κοινωνία! Μα ο φοιτητής δεν είναι τοιυρίστας! Σε μέρη όπου δεν "κινείται φύλλο" ούτε από τουριστικές ούτε άλλες υποδομές. Τμήματα χωρίς ουσιαστικό επαγγελματικό αντικείμενο γεμίζοντας απλά τα νέα παιδιά με ψεύτικες ελπίδες και "φουσκώνοντας" κι άλλο την ανεργία.
    Πιστεύω ότι αντ' αυτού θα πρέπει να ενισχυθούν τα ήδη υπάρχοντα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ να λειτουργήσουν καλύτερα, να δωθούν χρήματα γιά την έρευνα και να πάψουμε να είμαστε ουραγοί της τεχνολογίας(παραγωγής) και μόνο καταναλωτές της.
    Όσα χρόνια παρακολουθώ τα πολιτικά πράγματα της χώρας διαπιστώνω ότι ο χώρος της Παιδείας θεωρείται από τους πολιτικούς ένα πεδίο γιά ασκήσεις επί χάρτου, όπου ο κάθε προϊστάμενος τού Υπουργείου νομίζει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και αυτό να χαρακτηριστεί καινοτομικό.Αναρωτιέμαι αν κάθισαν ποτέ γύρω από ένα τραπέζι όλοι και να κουβέντιασαν ποιός θα πρέπει να είναι ο ρόλος της Παιδείας στην Ελλάδα.Τι εκπαίδευση θέλουμε, πώς συνδέονται οι σπουδές με την ελάχιστη αγορά εργασίας στη χώρα μας και προπάντων σε ποιούς τομείς πρέπει να δωθεί προτεραιότητα στη χρηματοδότηση της όποιας έρευνας.Σεβασμός και ορθολογιστική διαχείρηση των κονδυλίων και εν τέλει να μη χρησιμοποιείται το υπουργείο Παιδείας γιά ψηφοθηρικούς σκοπούς.
    Καλές οι ψηφιακές τάξεις, αλλά το να δίνονται οι φορητοί υπολογιστές στις εκλογές, είναι ύποπτο.Ξέρω ήταν σχέδιο της Ε.Ε αλλά το εκμεταλλεύτητλε η απελθούσα κυβέρνηση που δυστυχώς γι΄αυτήν δεν τη βοήθησε.Η αίσθηση που έχει ο μέσος πολίτης(ποτέ δεν κατάλαβα ποιός είναι ο μέσος πολίτης) έχει την εντύπωση ότι τα υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού υπάρχουν γιά πλάκα!Ειδκά στον πολιτισμό, δεν έκανε απολύτως τίποτα η απελθούσα κυβέρνηση.

    Προσωπικά έχω ένα κόλλημα κι αυτό είναι το εξής:
    Πότε θα μπορέσει και η Ελλάδα να έχει μιά εταιρεία που να αναπτύσσεται στην αιχμή της τεχνολογίας όπως η ΝΟΚΙΑ γιά παράδειγμα, που να αποτελεί το "σήμα κατατεθέν" της χώρας όπως συμβαίνει σε αρκετές χώρες ακόμη και μικρότερες πληθυσμιακά από τη δική μας.
    Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ γιατί προσπαθούν πολλές χώρες να αντιγράψουν το σύστημα εκπαίδευσης και έρευνας της Φινλανδίας?
    Μήπως πρέπει να διδαχτούν και οι πολιτικοί προϊστάμενοι τού δικού μας Υπουργείου? Να αρχίσουν να μελετούν τα εκπαιδευτικά συστήματα ανά τον κόσμο και να παίρνουν ό,τι καλό?
    Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο πληθωρισμός των εκαπιδευτικών της Μέσης Εκπαίδευσης άρχισε από τότε που ήταν υπουργός της Παιδείας ο σημερινός πρωθυπουργός μας, όπου διπλασιάστηκαν σχεδόν οι εισαχθέντες στις αντίστοιχες σχολές.Με τον τρόπο αυτό απαξιώθηκαν ειδικότητες και δεν μπορώ να μην αναφέρω μιά φίλη μου φιλόλογο που βλέποτνας τις βάσεις εισαγωγής στη σχολή της να πιάνουν το ναδίρ, ψέλλιζε: Αν είναι δυνατόν φιλόλογος με 13000 μόρια!
    Το αγαπάμε τον Γιώργο τον Παπανδρέου κυρίως γιατί είναι καλό παιδί και έντιμος, αλλά τις απερισκεψίες του τις έχει κάνει κι αυτός.

    Σημείωση:
    Δεν είμαι ανώνυμος απλά αρνούμαι να πω το όνομά μου.Έχω και blog αλλά δεν θέλω να σας στείλω εκεί.Ευχαριστώ γιά την υπομονή σας να με διαβάσετε.

    ReplyDelete