Την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου, εκπροσώπησα την κυβέρνηση στην Ρόδο για την εορτασμό της εθνικής γιορτής. Αποφάσισα να μείνω μια μέρα ακόμα για να επισκεφθώ εκπαιδευτικές μονάδες όλες των βαθμίδων.
Συγκεκριμένα, επισκέφθηκα:
-Το δημοτικό σχολείο και το Νηπιαγωγείο της Κοσκινού (5 χλμ. από την πόλη της Ρόδου), που είναι δωδεκαθέσιο με 209 μαθητές, έχει ολοήμερο (με 33 μαθητές) και τάξη ένταξης (όπου φοιτούν 13 παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες).
-Το δημοτικό Σχολείο Σγουρού (5 χλμ. από την πόλη της Ρόδου).
-Το Δημοτικό Σχολείο Βαρηκών Ρόδου
-Το 17 δημοτικό σχολείο Ρόδου.
-Το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο, με μαθητές με νοητική καθυστέρηση και άλλες αναπηρίες.
-Το 6ο Νηπιαγωγείο Ρόδου
-Το 1ο Λύκειο και το 3ο Γυμνάσιο (συστεγαζόμενα), σε ένα κτίριο 100 χρόνων, αναπαλαιωμένο που παλιά ήταν ξενώνας των Ιταλών. Τα σχολεία αυτά βρίσκονται σε συγκρότημα όπου στεγάζονται και άλλα 5 δημοτικά, και έχει και μια βιβλιοθήκη με παλιά βιβλία από το 1500.
Πριν αναχωρήσω επισκέφθηκα επίσης το παράρτημα του Πανεπιστημίου Αιγαίου στην Ρόδο.
Κουράστηκα κάπως σωματικά. Αναζωγονήθηκα όμως ψυχικά και πήρα δυνάμεις. Γιατί συνάντησα παιδιά από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο που έχουν δυσκολίες αλλά χαμογελούν, που έχουν προβλήματα αλλά δεν είναι γκρινιάρικα. Συνάντησα γονείς που συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία και φροντίζουν για το καλό των παιδιών τους. Ακουσα για γιαγιάδες που είχαν αναλάβει την σίτιση των μαθητών του ολοήμερου και φρόντιζαν ιδιαίτερα το φαγητό αφού από αυτό θα έτρωγαν και τα εγγόνια τους. Συνάντησα εκπαιδευτικούς με όρεξη για δουλειά που δεν μεμψιμοιρούν, με δημιουργικές απόψεις και προτάσεις. Συνάντησα στελέχη της αυτοδιοίκησης που βάζουν σε πρώτη προτεραιότητα την παιδεία. Ακουσα με χαρά ότι υπάρχει δημόσιο σχολείο που έχει αιτήσεις από μαθητές ιδιωτικών σχολείων. Μπήκα σε μια αίθουσα και μίλησα μόνο με μαθητές, χωρίς την παρουσία των δασκάλων τους ή άλλων στελεχών που με συνόδευαν. Και τους άκουσα να μιλούν με ειλκρίνεια και ωριμότητα. Είδα παιδιά με ειδικές ανάγκες να χαμογελούν και τις δασκάλες τους να τα φροντίζουν με τρυφερότητα και όχι με επαγγελματική υποχρέωση. Είδα ένα δημόσιο νηπιαγωγείο μπουτίκ που θα τα ζήλευαν οι Φινλανδοί, οι Δανοί και όλες οι φυλές του Ισραήλ και που θα ήμουν ευτυχής αν είχα παιδί ή εγγόνι που θα πήγαινε εκεί. Είδα ένα σχολείο που οι μουσουλμάνοι και χριστιανοί μαθητές συμβιώνουν αρμονικά με ευχαριστημένους γονείς, το ίδιο αρμονικά όπως συμβιώνουν απέναντι από το σχολείο ένα τζαμί και μια εκκλησία.
Το σημαντικότερο για μένα είναι ότι συνάντησα καλές πρακτικές. Σε όλα τα επίπεδα. Πρακτικές που πρέπει να προβληθούν για να βρουν μιμητές.
Δεν υπήρχαν παράπονα ή προβλήματα; Και βέβαια υπήρχαν. Αλλά δεν τέθηκαν με μιζέρια. Προβλήθηκαν ως αδυναμίες που αν υπερπηδηθούν θα βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα και όχι ως το τέλος του κόσμου.
Friday, October 30, 2009
Tuesday, October 27, 2009
Η εκλογή Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ και τα ΜΜΕ
Διαβάζω μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση για το θέμα από τον Π. Μανδραβέλη στην Καθημερινή.
Αν δεν υπήρχε το Διαδίκτυο θα είχαμε κι εμείς την ίδια απορία με τους κομισάριους του ΠΑΣΟΚ που έλεγαν προχθές στο Εθνικό Συμβούλιο «αν είσαι μάνα και πονείς πες μας ποιος είναι ο Ξυνίδης». Ας είναι όμως καλά το YouTube, συν ένας φίλος του blogger από την Ξάνθη που τον επισήμανε. Ετσι κάθε χρήστης μπορούσε να τον δει και να τον ακούσει, πριν καν προταθεί για γραμματέας, όταν έτρεχε να μαζέψει σταυρούς στην Ξάνθη.
Δεν γνωρίζουμε αν και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου διαπίστωσε με τον ίδιο τρόπο τον πραγματικά μεστό πολιτικό λόγο που έχει ο νεοεκλεγείς γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, και τον πρότεινε για τη θέση. Αλλά, το πρώτο σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε από την ανάδειξη του κ. Σωκράτη Ξυνίδη είναι ότι το Διαδίκτυο σπάει τους φραγμούς της περιφέρειας. Επιτρέπει σε αυτούς, που στα σαλόνια της Αθήνας θα αποκαλούνταν «επαρχιώτες πολιτευτές», να προσεγγίσουν ένα ευρύτερο κοινό, χωρίς τη διαμεσολάβηση των δημοσιογράφων και των Μέσων Ενημέρωσης. Κι αυτό είναι διπλά σημαντικό· οι πολιτικοί μαθαίνουν σιγά σιγά ότι μπορούν να έχουν στον ήλιο μοίρα χωρίς να χρειάζεται να προσκυνήσουν σε δημοσιογραφικά γραφεία· ότι μπορούν να γίνουν γραμματείς ενός κόμματος χωρίς τις «ευλογίες» κάποιων εκδοτών και διευθυντών· ότι μπορούν να κάνουν πολιτική, εκτός Da Capo ή έστω του «επαναστατικού» Φίλιον στο οποίο συχνάζει ο αντίπαλός του για τη θέση κ. Γ. Παναγιωτακόπουλος. Δεν άλλαξε ξαφνικά ο κόσμος και από τη δικτατορία των ΜΜΕ περάσαμε στην πολυφωνία των νέων Μέσων, αλλά ο χώρος της ενημέρωσης γίνεται σιγά σιγά πλατεία. Δεν υπάρχει «μαγαζί γωνία» στο οποίο οι πολιτικοί οφείλουν να υποβάλουν τα σέβη τους.
---
Φυσικά δεν γνωρίζουμε αν ο κ. Ξυνίδης τα καταφέρει στην απαιτητική θέση που εξελέγη. Θα το μάθουμε τώρα που θα δοκιμαστεί. Το θέμα είναι ότι η πρόταση καθαυτή ήταν υπέρβαση. Τιμά την εκτός των τειχών Ελλάδα, ανακατεύει τον τραχανά, κάνει ανθρώπους που βρίσκονται μακριά από τα γνωστά κυκλώματα -δημοσιογραφικά και παλαιοκομματικά- να ελπίζουν. Ακυρώνει τους ενδιάμεσους στην πολιτική διαδικασία. Και το κυριότερο: θα αποσυμφορηθούν λίγο από τους υποψήφιους τα καφέ του Κολωνακίου και μπορεί να πέσουν οι τιμές...
Monday, October 26, 2009
Ελλη Παππά
Την γνώρισα ως συντάκτρια του εκπαιδευτικού ρεπορτάζ στο Υπ. Παιδείας το 1988. Πάντα αξιοπρεπή με ενδιαφέρον για την ουσία των θεμάτων και όχι για τις εντυπώσεις. Αθόρυβη και χωρίς να προβάλει ποτέ την προσωπική της ιστορία.
Για την ζωή της, υπάρχουν καταλληλότεροι από μένα να γράψουν.
Αντίο Ελλη.
Για την ζωή της, υπάρχουν καταλληλότεροι από μένα να γράψουν.
Αντίο Ελλη.
Οι οικονομικές υποχρεώσεις του ΥΠΕΠΘ για το 2009
Οι οικονομικές υποχρεώσεις του Υπ. Παιδείας μέχρι το τέλος του έτους πλησιάζουν τα 530 εκ. ευρώ. (Τα μισά περίπου αφορούν τον τακτικό προϋπολογισμό και τα υπόλοιπα τις δημόσιες επενδύσεις).
Το άσχημο είναι ότι ελάχιστα από τα ποσά αυτά αφορούν δραστηριότητες που θα βοηθήσουν ουσιαστικά το εκπαιδευτικό σύστημα. Ενδεικτικά σημειώνω ότι τα 110 εκ αφορούν τις μετακινήσεις μαθητών (μιας διαχρονικά λαθεμένης πολιτικής που έχει επιτρέψει απαράδεκτες καταστάσεις), ενώ 4 εκ. ευρώ απαιτούνται για προμήθεια χαρτιού (αναστενάζει ο Αμαζόνιος).
ΥΓ. Εντύπωση μου έχει προκαλέσει μια υποχρέωση δαπάνης 800 χιλ ευρώ για "Επιχορήγηση ΟΕΔΒ για την προμήθεια των βιβλίων ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΛΛΑΔΑ και ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ".
Το άσχημο είναι ότι ελάχιστα από τα ποσά αυτά αφορούν δραστηριότητες που θα βοηθήσουν ουσιαστικά το εκπαιδευτικό σύστημα. Ενδεικτικά σημειώνω ότι τα 110 εκ αφορούν τις μετακινήσεις μαθητών (μιας διαχρονικά λαθεμένης πολιτικής που έχει επιτρέψει απαράδεκτες καταστάσεις), ενώ 4 εκ. ευρώ απαιτούνται για προμήθεια χαρτιού (αναστενάζει ο Αμαζόνιος).
ΥΓ. Εντύπωση μου έχει προκαλέσει μια υποχρέωση δαπάνης 800 χιλ ευρώ για "Επιχορήγηση ΟΕΔΒ για την προμήθεια των βιβλίων ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΛΛΑΔΑ και ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ".
Η πολιτική στην παιδεία και το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
Η κλασική πολιτική προτεραιότητα στο Yπ. Παιδείας και μια από τις πρώτες ενέργειες των πολιτικών του ηγεσιών όταν αναλάμβάνουν τις ευθύνες του υπουργείου, είναι η διαμόρφωση ένος νέου συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Αυτό συνδυάζεται με την προσπάθεια ανταπόκρισης στο (δίκαιο και εύλογο) αίτημα της κοινωνίας για περιορισμό των φροντιστηρίων.
Βέβαια αυτός είναι και ένας «εύκολος» τρόπος να φανεί ότι το Yπουργείο παράγει «μεταρρυθμίσεις». Εύκολος υπό την έννοια ότι αποτελεί ρύθμιση και όχι πραγματική αλλαγή: το εξεταστικό είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Και αν δεν κοιτάξουμε τι βρίσκεται κάτω από το νερό, οποιοδήποτε και να είναι το εξεταστικό σύστημα, θα βρίσκουμε τα ίδια προβλήματα μπροστά μας.
Την άποψη αυτή την έχω διαμορφώσει μετά από χρόνια εμπειρίας και έχω πεισθεί για το λάθος της προσεγγίσης αυτής, για μια σειρά από λόγους.
Πριν εξηγήσω την άποψη μου θα δοκιμάσω μια ιστορική αναδρομή που θα βοηθήσει την επιχειρηματολογία μου.
Οι περισσότεροι υπουργοί Παιδείας ξεκίνησαν με αυτό ως πολιτική. Μερικοί μάλιστα, το συνδύασαν με τον στόχο της κατάργησης των φροντιστηρίων. Ποιό είναι το αποτέλεσμα; Σε κάθε τέτοια προσπάθεια, τα φροντιστήρια γίνονται περισσότερο αναγκαία και όλοι συζητούν για το «νέο σύστημα». Και όταν ο βασικός στόχος μιας πολιτικής αποτυγχάνει, όλα τα άλλα είναι ακαδημική συζήτηση.
Παρενθετικά μάλιστα θα έλεγα ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι όποτε ανακοινώνεται ένα νέο σύστημα, η πελατεία των φροντιστηρίων διευρύνεται. Και αυτό είναι εύκολα εξηγήσιμο. Τα φροντιστήρια, ως ιδιωτικές μονάδες, προσαρμόζονται ευκολότερα και ταχύτερα στα νέα δεδομένα. (Θυμάμαι το 1995 όταν θέσαμε σε δημόσιο διάλογο την πρόταση για το Εθνικό απολυτήριο, η ένωση φροντιστών παρουσίασε ταχύτατα ένα φυλλάδιο που ανέλυε το σύστημα!)
Είναι φανερό λοιπόν ότι όλες οι προηγούμενες προσπάθειες απέτυχαν. Γι’ αυτό άλλωστε συζητάμε πάλι σήμερα μετά τις εκλογές, -όπως και πριν τις εκλογές- για το ίδιο θέμα.
Ποιοί είναι οι λόγοι της αποτυχίας;
Το σύστημα πρόσβασης είναι ένα τεχνικό ζήτημα. Είναι το μεταβατικό στάδιο μιας εκπαιδευτικής φάσης και η απαρχή μια άλλης. Για να είναι επιτυχές, πρέπει ικανοποιεί τους στόχους που είχαν τεθεί για την μαθησιακή διαδικασία στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και να διασφαλίζει ότι τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, η άλλη πλευρά την διάβασης, θα υποδέχονται τους φοιτητές που θα ήθελαν να εκπαιδεύσουν.
Έχει συμβεί ποτέ αυτό; Θα έλεγα όχι. Οταν στην αρχή κάθε χρονιάς κυνηγάμε τα κενά στα σχολεία, τις αποσπάσεις και την πρόσληψη ωρομισθίων, την αποστολή του μοναδικού βιβλίου για κάθε μάθημα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, όταν δηλαδή δεν έχουμε εξασφαλίσει την σωστή εκπαιδευτική διαδικασία στο γυμνάσιο και στο Λύκειο δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στο άλλο βήμα.
Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε ούτε αν από την άλλη πλευρά δεν επιτρέψουμε στα Ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να έχουν την αποκλειστική ευθύνη διαμόρφωσης του τρόπου λειτουργίας τους με κοινωνική λογοδοσία και με την δυνατότητα να μπορούν να καθορίζουν την φυσιογνωμία των φοιτητών που θέλουν να εκπαιδεύουν.
Αυτά προηγούνται. Οταν αυτό το πλαίσιο διαμορφωθεί, η επιλογή συστήματος μετάβασης από την μια βαθμίδα στην άλλη είναι ένα τεχνικό θέμα που μπορεί να διαμορφωθεί από ειδικούς, χωρίς κομματικές αντιπαραθέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ελάχιστες είναι οι χώρες στις οποίες το σύστημα πρόσβασης αποτελεί εθνικό θέμα.
Γιατί βέβαια, δεν μπορεί να είναι θέμα εθνικού διαλόγου αν οι υποψήφιοι εξετάζονται σε 4 ή 6 μαθήματα ή αν θα υπάρχει τράπεζα θεμάτων ή αν οι εξετάσεις είναι εθνικές ή περιφερειακές.
ΥΓ. Και μια αναφορά στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα. Εχουν αναχθεί σε εικονικό εχθρό ενώ ταυτόχρονα όλοι προσφεύγουν σε αυτά.
Τα φροντιστήρια είναι δύσκολο να εκλείψουν όταν υπάρχει διαγωνισμός για περιορισμένες θέσεις σε σχολές υψηλής ζήτησης. Τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα παρέχουν την ευχέρεια εκμάθησης τεχνικών για την αντιμετώπιση εξετάσεων. Δυστυχώς, στην χώρα μας (ακόμα και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση), έχουμε αναγάγει τις εξετάσεις και τον χρόνο φοίτησης σε μοναδικό κριτήριο αποτίμησης της γνώσης των αποδεκτών της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Εξ’ ου και η άνθηση των φροντιστηρίων. Και έχουμε φροντιστήρια και για τα πανεπιστήμια και για το ΑΣΕΠ και οπουδήποτε αλλού γίνεται διαγωνισμός.
Ο περιορισμός της ανάγκης προσφυγής στα φροντιστήρια δεν μπορεί να γίνει ούτε με εξαγγελίες ούτε με διοικητικά μέτρα. Ούτε βέβαια με κρατικά φροντιστήρια.
Ο περιορισμός (και όχι η εξάλειψη), θα επιτευχθεί όταν η ποιότητα της δημόσιας (αλλά και της ιδιωτικής) εκπαίδευσης βελτιωθεί.
Αυτό συνδυάζεται με την προσπάθεια ανταπόκρισης στο (δίκαιο και εύλογο) αίτημα της κοινωνίας για περιορισμό των φροντιστηρίων.
Βέβαια αυτός είναι και ένας «εύκολος» τρόπος να φανεί ότι το Yπουργείο παράγει «μεταρρυθμίσεις». Εύκολος υπό την έννοια ότι αποτελεί ρύθμιση και όχι πραγματική αλλαγή: το εξεταστικό είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Και αν δεν κοιτάξουμε τι βρίσκεται κάτω από το νερό, οποιοδήποτε και να είναι το εξεταστικό σύστημα, θα βρίσκουμε τα ίδια προβλήματα μπροστά μας.
Την άποψη αυτή την έχω διαμορφώσει μετά από χρόνια εμπειρίας και έχω πεισθεί για το λάθος της προσεγγίσης αυτής, για μια σειρά από λόγους.
Πριν εξηγήσω την άποψη μου θα δοκιμάσω μια ιστορική αναδρομή που θα βοηθήσει την επιχειρηματολογία μου.
Οι περισσότεροι υπουργοί Παιδείας ξεκίνησαν με αυτό ως πολιτική. Μερικοί μάλιστα, το συνδύασαν με τον στόχο της κατάργησης των φροντιστηρίων. Ποιό είναι το αποτέλεσμα; Σε κάθε τέτοια προσπάθεια, τα φροντιστήρια γίνονται περισσότερο αναγκαία και όλοι συζητούν για το «νέο σύστημα». Και όταν ο βασικός στόχος μιας πολιτικής αποτυγχάνει, όλα τα άλλα είναι ακαδημική συζήτηση.
Παρενθετικά μάλιστα θα έλεγα ότι τα στοιχεία δείχνουν ότι όποτε ανακοινώνεται ένα νέο σύστημα, η πελατεία των φροντιστηρίων διευρύνεται. Και αυτό είναι εύκολα εξηγήσιμο. Τα φροντιστήρια, ως ιδιωτικές μονάδες, προσαρμόζονται ευκολότερα και ταχύτερα στα νέα δεδομένα. (Θυμάμαι το 1995 όταν θέσαμε σε δημόσιο διάλογο την πρόταση για το Εθνικό απολυτήριο, η ένωση φροντιστών παρουσίασε ταχύτατα ένα φυλλάδιο που ανέλυε το σύστημα!)
Είναι φανερό λοιπόν ότι όλες οι προηγούμενες προσπάθειες απέτυχαν. Γι’ αυτό άλλωστε συζητάμε πάλι σήμερα μετά τις εκλογές, -όπως και πριν τις εκλογές- για το ίδιο θέμα.
Ποιοί είναι οι λόγοι της αποτυχίας;
Το σύστημα πρόσβασης είναι ένα τεχνικό ζήτημα. Είναι το μεταβατικό στάδιο μιας εκπαιδευτικής φάσης και η απαρχή μια άλλης. Για να είναι επιτυχές, πρέπει ικανοποιεί τους στόχους που είχαν τεθεί για την μαθησιακή διαδικασία στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και να διασφαλίζει ότι τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, η άλλη πλευρά την διάβασης, θα υποδέχονται τους φοιτητές που θα ήθελαν να εκπαιδεύσουν.
Έχει συμβεί ποτέ αυτό; Θα έλεγα όχι. Οταν στην αρχή κάθε χρονιάς κυνηγάμε τα κενά στα σχολεία, τις αποσπάσεις και την πρόσληψη ωρομισθίων, την αποστολή του μοναδικού βιβλίου για κάθε μάθημα σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, όταν δηλαδή δεν έχουμε εξασφαλίσει την σωστή εκπαιδευτική διαδικασία στο γυμνάσιο και στο Λύκειο δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στο άλλο βήμα.
Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε ούτε αν από την άλλη πλευρά δεν επιτρέψουμε στα Ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να έχουν την αποκλειστική ευθύνη διαμόρφωσης του τρόπου λειτουργίας τους με κοινωνική λογοδοσία και με την δυνατότητα να μπορούν να καθορίζουν την φυσιογνωμία των φοιτητών που θέλουν να εκπαιδεύουν.
Αυτά προηγούνται. Οταν αυτό το πλαίσιο διαμορφωθεί, η επιλογή συστήματος μετάβασης από την μια βαθμίδα στην άλλη είναι ένα τεχνικό θέμα που μπορεί να διαμορφωθεί από ειδικούς, χωρίς κομματικές αντιπαραθέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ελάχιστες είναι οι χώρες στις οποίες το σύστημα πρόσβασης αποτελεί εθνικό θέμα.
Γιατί βέβαια, δεν μπορεί να είναι θέμα εθνικού διαλόγου αν οι υποψήφιοι εξετάζονται σε 4 ή 6 μαθήματα ή αν θα υπάρχει τράπεζα θεμάτων ή αν οι εξετάσεις είναι εθνικές ή περιφερειακές.
ΥΓ. Και μια αναφορά στα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα. Εχουν αναχθεί σε εικονικό εχθρό ενώ ταυτόχρονα όλοι προσφεύγουν σε αυτά.
Τα φροντιστήρια είναι δύσκολο να εκλείψουν όταν υπάρχει διαγωνισμός για περιορισμένες θέσεις σε σχολές υψηλής ζήτησης. Τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα παρέχουν την ευχέρεια εκμάθησης τεχνικών για την αντιμετώπιση εξετάσεων. Δυστυχώς, στην χώρα μας (ακόμα και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση), έχουμε αναγάγει τις εξετάσεις και τον χρόνο φοίτησης σε μοναδικό κριτήριο αποτίμησης της γνώσης των αποδεκτών της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Εξ’ ου και η άνθηση των φροντιστηρίων. Και έχουμε φροντιστήρια και για τα πανεπιστήμια και για το ΑΣΕΠ και οπουδήποτε αλλού γίνεται διαγωνισμός.
Ο περιορισμός της ανάγκης προσφυγής στα φροντιστήρια δεν μπορεί να γίνει ούτε με εξαγγελίες ούτε με διοικητικά μέτρα. Ούτε βέβαια με κρατικά φροντιστήρια.
Ο περιορισμός (και όχι η εξάλειψη), θα επιτευχθεί όταν η ποιότητα της δημόσιας (αλλά και της ιδιωτικής) εκπαίδευσης βελτιωθεί.
Sunday, October 25, 2009
Οι πρώτες 19 μέρες
Μια παρατήρηση από την εμπειρία των δεκαεννέα ημερών.
Χθες βράδυ ολοκλήρωσα το διάβασμα των γραπτών αιτημάτων πολιτών (εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας ,δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, συνδικαλιστικών οργανώσεων, γονέων, φοιτητών και γενικά πολιτών που έχουν σχέση με τα εκπαιδευτικά δρώμενα).
Το 95% των αιτημάτων αναφερόταν σε προσωπικές εξυπηρετήσεις (αποσπάσεις και μεταθέσεις εκπαιδευτικών, μετατάξεις, θητεία πρυτάνεων, αποζημιώσεις μελών ΔΕΠ κ.λ.π). Σε κανένα από τα αιτήματα των παιδαγωγών μας ή των παιδαγωγών οι οποίοι εκπροσωπούν τις εκπαιδευτικές μονάδες, δεν αναφερόταν η λέξη παιδί, μαθητής, φοιτητής ή έστω να διαφαίνεται αυτό μέσα από το κείμενο .
Το ίδιο συμβαίνει και με καθημερινές τηλεφωνικές επικοινωνίες με το γραφείο μου.
Κανένας διευθυντής σχολείου, διευθυντής εκπαίδευσης κ.λ.π., οι οποίοι είναι κοντά με τά παιδιά καθημερινά και λόγω του ότι βρισκόμαστε στην αρχή της σχολικής χρονιάς δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μας.
Τα χειρόγραφα αιτήματα των μαθητών στις καταλήψεις μας διαβιβάζονται "κατά καθήκον" ή και "εκ παραδρομής" (δύο φράσεις τις οποίες χρησιμοποιεί στα εγγραφά του ο δημόσιος υπάλληλος για να έχει τηνσυνείδησή του ήσυχη για τα θέματα που δεν μπορεί να χειριστεί).
΄Εχουν αποσταλεί στο γραφείο και κάποιες προτάσεις και απόψεις γενικά για την εκπαίδευση τις οποίες δεν έχω προφθάσει να τις διαβάσω.
Τα παραπάνω δεν τα γράφω για να κάνω κριτική. Φυσικά δεν φταίνε οι άνθρωποι που τα στέλνουν. Ετσι λειτουργούσε το σύστημα μέχρι σήμερα και εκεί τους οδηγούσε. Εχουμε δημιουργήσει ένα εξαιρετικά γραφειοκρατικό εκπαιδευτικό σύστημα όπου τα περισσότερα προσωπικά αιτήματα έπρεπε να φτάσουν στο γραφείο του Υπουργού για να λυθούν (ίσως και για να δημιουργούνται υποχρεώσεις").
Ομως, ήλθε ο καιρός να μπει στο επίκεντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας ο φυσικός αποδέκτης της. Τα υπόλοιπα έπονται.
Χθες βράδυ ολοκλήρωσα το διάβασμα των γραπτών αιτημάτων πολιτών (εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας ,δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, συνδικαλιστικών οργανώσεων, γονέων, φοιτητών και γενικά πολιτών που έχουν σχέση με τα εκπαιδευτικά δρώμενα).
Το 95% των αιτημάτων αναφερόταν σε προσωπικές εξυπηρετήσεις (αποσπάσεις και μεταθέσεις εκπαιδευτικών, μετατάξεις, θητεία πρυτάνεων, αποζημιώσεις μελών ΔΕΠ κ.λ.π). Σε κανένα από τα αιτήματα των παιδαγωγών μας ή των παιδαγωγών οι οποίοι εκπροσωπούν τις εκπαιδευτικές μονάδες, δεν αναφερόταν η λέξη παιδί, μαθητής, φοιτητής ή έστω να διαφαίνεται αυτό μέσα από το κείμενο .
Το ίδιο συμβαίνει και με καθημερινές τηλεφωνικές επικοινωνίες με το γραφείο μου.
Κανένας διευθυντής σχολείου, διευθυντής εκπαίδευσης κ.λ.π., οι οποίοι είναι κοντά με τά παιδιά καθημερινά και λόγω του ότι βρισκόμαστε στην αρχή της σχολικής χρονιάς δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μας.
Τα χειρόγραφα αιτήματα των μαθητών στις καταλήψεις μας διαβιβάζονται "κατά καθήκον" ή και "εκ παραδρομής" (δύο φράσεις τις οποίες χρησιμοποιεί στα εγγραφά του ο δημόσιος υπάλληλος για να έχει τηνσυνείδησή του ήσυχη για τα θέματα που δεν μπορεί να χειριστεί).
΄Εχουν αποσταλεί στο γραφείο και κάποιες προτάσεις και απόψεις γενικά για την εκπαίδευση τις οποίες δεν έχω προφθάσει να τις διαβάσω.
Τα παραπάνω δεν τα γράφω για να κάνω κριτική. Φυσικά δεν φταίνε οι άνθρωποι που τα στέλνουν. Ετσι λειτουργούσε το σύστημα μέχρι σήμερα και εκεί τους οδηγούσε. Εχουμε δημιουργήσει ένα εξαιρετικά γραφειοκρατικό εκπαιδευτικό σύστημα όπου τα περισσότερα προσωπικά αιτήματα έπρεπε να φτάσουν στο γραφείο του Υπουργού για να λυθούν (ίσως και για να δημιουργούνται υποχρεώσεις").
Ομως, ήλθε ο καιρός να μπει στο επίκεντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας ο φυσικός αποδέκτης της. Τα υπόλοιπα έπονται.
ΥΓ. Γράφοντας την ανάρτηση αυτή, μου ήλθε στο μυαλό το παρακάτω απόσπασμα της ομιλίας Πρωθυπουργού στο εθνικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ.
"Θα συγκρουστούμε με κάθε προνομιούχο μειοψηφία που λειτουργεί σήμερα εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος εις βάρος της ίδιας της χώρας. Με κάθε είδους συντεχνιακή αντίληψη που βάζει το εγώ απέναντι στο συμφέρον του εμείς. Με το βόλεμα, τη στασιμότητα, την άρνηση στην αλλαγή, την άρνηση στο δημόσιο συμφέρον".
Κάλεσε τα στελέχη να θυμούνται κάθε μέρα αυτό το μήνυμα διότι "είναι το εμβόλιο κατά του μικροβίου του μικροκομματισμού, της απορρόφησης από τον κυβερνητισμό, της αλαζονείας της εξουσίας, της αποξένωσης από τους πολίτες" .
"Θα συγκρουστούμε με κάθε προνομιούχο μειοψηφία που λειτουργεί σήμερα εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος εις βάρος της ίδιας της χώρας. Με κάθε είδους συντεχνιακή αντίληψη που βάζει το εγώ απέναντι στο συμφέρον του εμείς. Με το βόλεμα, τη στασιμότητα, την άρνηση στην αλλαγή, την άρνηση στο δημόσιο συμφέρον".
Κάλεσε τα στελέχη να θυμούνται κάθε μέρα αυτό το μήνυμα διότι "είναι το εμβόλιο κατά του μικροβίου του μικροκομματισμού, της απορρόφησης από τον κυβερνητισμό, της αλαζονείας της εξουσίας, της αποξένωσης από τους πολίτες" .
Saturday, October 24, 2009
Ροές πληροφόρησης
Αντιγράφω μια σημερινή ανάρτηση από το nylon.gr που θέτει ένα ερώτημα ευρύτερου ενδιαφέροντος και προσεγγίζει ένα προβληματισμό που έθεσα χθες από μια διαφορετική οπτική γωνία.
Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον το μπλογκ του υφυπουργού Παιδείας Γιάννη Πανάρετου. Και αυτό γιατί, από τη μία μεριά το ενημερώνει καθημερινά με 2 και 3 νέα άρθρα (όχι κάτι που θα περίμενε κάποιος από ένα υφυπουργό – κυρίως όχι ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, που θεωρεί ότι με το κλείσιμο του meafora.gr έκλεισαν και όλα τα παράθυρα διαλόγου του Υπουργείου με τους πολίτες), και από την άλλη πολλές φορές διατυπώνει απόψεις που μπορεί να θεωρηθούν εξαιρετικά αντισυμβατικές, που μπορεί να τον οδηγήσουν σε συγκρούσεις.
Σε ένα από τα τελευταία του post ασχολείται με το πολύ ευαίσθητο ζήτημα της εκλογής καθηγητών στα Πανεπιστήμια, και λέει πράγματα που μπορεί να λέγονται από όλους μας πολλές φορές ιδιωτικά (δεν βρίσκονται δηλ. μακρυά από την αλήθεια), αλλά όχι από ένα Υπουργό.
Για τις εκλογές καθηγητών δεν χρειάζεται να γράψω πολλά πράγματα. Δεν είναι μόνο οι κραυγαλέες και προκλητικές περιπτώσεις καταπάτησης κάθε έννοιας ακαδημαϊκής δεοντολογίας που έχουν δημοσιοποιηθεί, κυρίως στα μπλογκς (που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψή τους). Είναι και η αντίδραση της κοινωνίας που αγανακτεί όταν πληροφορείται μεθοδεύσεις και πρακτικές που απάδουν προς στο ακαδημαϊκό ήθος.
Πολύ ενδιαφέρον όμως βρήκα και το γεγονός ότι αναδεικνύει τα blogs, σαν ένα παράγοντα ο οποίος βοηθά στην ενημέρωση και αποκάλυψη καταστάσεων που πολλοί παραδοσιακοί δημοσιογράφοι πολλές φορές δεν καταφέρνουν να κάνουν – για πολλούς λόγους. Πρόκειται πραγματικά για πολιτισμικό σοκ, μια τέτοια δημόσια γλώσσα. Θα παρακολουθήσω με ενδιαφέρον τα αποτελέσματα αυτού του διαλόγου.
Μιλώντας όμως για Πανεπιστήμια και εκπαίδευση, είδα σήμερα ένα ενδιαφέρον video στο οποίο μιλά o Jon Hagel, για τη νέα εποχή της υπερπληροφόρησης, του real time web και των νέων ικανοτήτων που πρέπει να αποκτήσουμε.
Στο ερώτημα “πως θα αντιμετωπίσουν οι επιχειρήσεις και οργανισμοί (αλλά συμπληρώνω και η κοινωνία) τη μετάβαση στο real time web, στο social web και στην ανάπτυξη της φορητότητας της πληροφορίας (mobile)” ο Hagel μας λέει ότι σταδιακά βρίσκουμε λιγότερη αξία στην προσπάθεια “αποθήκευσης” της πληροφορίας/γνώσης (τι ξέρουμε για ένα θέμα σε κάθε χρονική στιγμή), και περισσότερη αξία στην συμμετοχή μας σε “ροές γνώσης” (flows of knowledge).
Το πρόβλημα σε ένα κόσμο που καθημερινά αλλάζουν τα δεδομένα του, είναι πως οτιδήποτε γνωρίζεις σήμερα, από αύριο κιόλας έχει αρχίσει να χάνει την αξία του. Ο μόνος τρόπος να είσαι “μορφωμένος” είναι να γνωρίζεις πως να συμμετέχεις σε αυτές τις “ροές”, αλλά και πως να παίρνεις τη μεγαλύτερη αξία από αυτή τη συμμετοχή, χωρίς να σε καταπίνει το ποτάμι της πληροφορίας (έχω γράψει και πριν από ενάμισι χρόνο για το web of flow).
Ο Hagel αναφέρεται κυρίως στον κόσμο των επιχειρήσεων, αλλά αυτό ακριβώς το σκεπτικό κολά στο χώρο της εκπαίδευσης και των Πανεπιστημίων. Αυτός είναι ο χώρος που θα τροφοδοτήσει τις επιχειρήσεις μας με το ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο θα κάνει ή δεν θα κάνει ανταγωνιστική στο μέλλον την Ελληνική οικονομία στο νέο κόσμο.
Τα σημαντικά ερωτήματα (απευθύνονται και στον Γ. Πανάρετο) είναι ακριβώς αυτά: Πως θα μπει αυτή η νέα γνώση στην Ελληνική εκπαίδευση? Πως θα δημιουργήσουμε τους “μορφωμένους” του 21ου αιώνα? Και ποιός ακριβώς θα το κάνει αυτό? Όταν ο υφυπουργός στο μπλογκ του διατυπώνει το ερώτημα
επιτρέπεται η πολιτική ηγεσία να παρεμβαίνει στα ακαδημαϊκά θέματα; Τι είναι εκείνο που κάνει την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ περισσότερο κατάλληλη να καταπολεμήσει τέτοια φαινόμενα από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα;
η απάντηση δείχνει πραγματικά πολύ δύσκολη. Γιατί, από τη μία μεριά πράγματι δείχνει μια “δημοκρατική ευαισθησία” το να πεις “αφήνω την κοινότητα να αυτορυθμιστεί γιατί ξέρει τα ζητήματα της καλύτερα”. Από την άλλη όμως, η κοινωνία μας έχει σαφείς, πολύ επιτακτικές ανάγκες για άμεσες βαθιές αλλαγές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Ποιός έχει την ευθύνη για αυτές τις αλλαγές? Η ίδια η “εκπαιδευτική κοινότητα” (που έχει προφανώς την τάση να αναπαράγει τον εαυτό της) ή οι Έλληνες πολίτες οι οποίοι τη χρηματοδοτούν – αλλά και τη διοικούν μέσω της κυβέρνησης που τους εξέλεξε? Και οι εκλογές των καθηγητών είναι ένα από τα θέματα που άπτονται ακριβώς αυτών των αλλαγών – το ποιοί μπορούν και θέλουν να διδάξουν στα παιδιά μας αυτή τη νέα γνώση.
Τα σχόλια στο blog μου
Τα διαβάζω όλα. Και μάλιστα εμπλουτίζουν τους προβληματισμούς μου. Θα το δείξει πιστεύω η πράξη στο μέλλον.
Δυστυχώς, δεν μπορώ να απαντήσω σε όσα θα ήθελα. (Έχω διαβάσει κάποια "παράπονα") . Είναι ανθρωπίνως αδύνατον να το κάνω. Δυστυχώς δεν είναι εύκολο να αντεπεξέλθω - κάνω ότι μπορώ στον εξαιρετικά περιορισμένο χρόνο που έχω διαθέσιμο (ουσιαστικά πρόκειται για τον ελάχιστο πλέον προσωπικό μου χρόνο).
Ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό θα ήταν να ανέθετα σε κάποιον συνεργάτη να ασχολείται με το blog, και να απαντά εκ μέρους μου. Αυτό όμως δεν θα ήταν γνήσιο.
Πολλές φορές πάντως, απαντώ έμμεσα με νέες αναρτήσεις. Θα κάνω μία προσπάθεια να απαντώ και σε κάποια comment threads, αν και φοβάμαι θα είναι αναγκαστικά σποραδικά με μία κάποια χρονική υστέρηση.
Kαι μία πρόταση: Δεν με ενοχλούν τα ανώνυμα comments. Θα ήταν ίσως χρήσιμο όμως, να διαλέγει ο σχολιαστής ένα nickname (χωρίς εγγραφή, δίνει την επιλογή στο commenting) ώστε να μπορώ να έχω μία εικόνα της συνολικής προσέγγισης κάποιου, χωρίς να εμφανίζονται τόσα πολλά σχόλια στην κατηγορία "Ανώνυμος" (αυτό θα διευκολύνει και τον σχολιασμό σε κάποια threads).
Βέβαια έτσι μπορεί κάποιος να κάνει post με το nickname κάποιου άλλου, αλλά θέλω να πιστεύω ότι οι σχολιαστές είναι καλοπροαίρετοι!
Δυστυχώς, δεν μπορώ να απαντήσω σε όσα θα ήθελα. (Έχω διαβάσει κάποια "παράπονα") . Είναι ανθρωπίνως αδύνατον να το κάνω. Δυστυχώς δεν είναι εύκολο να αντεπεξέλθω - κάνω ότι μπορώ στον εξαιρετικά περιορισμένο χρόνο που έχω διαθέσιμο (ουσιαστικά πρόκειται για τον ελάχιστο πλέον προσωπικό μου χρόνο).
Ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό θα ήταν να ανέθετα σε κάποιον συνεργάτη να ασχολείται με το blog, και να απαντά εκ μέρους μου. Αυτό όμως δεν θα ήταν γνήσιο.
Πολλές φορές πάντως, απαντώ έμμεσα με νέες αναρτήσεις. Θα κάνω μία προσπάθεια να απαντώ και σε κάποια comment threads, αν και φοβάμαι θα είναι αναγκαστικά σποραδικά με μία κάποια χρονική υστέρηση.
Kαι μία πρόταση: Δεν με ενοχλούν τα ανώνυμα comments. Θα ήταν ίσως χρήσιμο όμως, να διαλέγει ο σχολιαστής ένα nickname (χωρίς εγγραφή, δίνει την επιλογή στο commenting) ώστε να μπορώ να έχω μία εικόνα της συνολικής προσέγγισης κάποιου, χωρίς να εμφανίζονται τόσα πολλά σχόλια στην κατηγορία "Ανώνυμος" (αυτό θα διευκολύνει και τον σχολιασμό σε κάποια threads).
Βέβαια έτσι μπορεί κάποιος να κάνει post με το nickname κάποιου άλλου, αλλά θέλω να πιστεύω ότι οι σχολιαστές είναι καλοπροαίρετοι!
Friday, October 23, 2009
Προβλήματα των Πανεπιστημίων
Τα προβλήματα είναι πολλά. Εδώ όμως θα κάνω αναφορά σε δύο που αφορούν ακαδημαϊκές διαδικασίες και πρακτικές. Πρόκειται για τις παράνομες εκλογές καθηγητών και την λογοκλοπή.
Ο λόγος που κάνω αυτή την αναφορά είναι γιατί αντιμετωπίζω ένα δίλημμα που θα εξηγήσω στην συνέχεια. Κάθε βοήθεια, και συνεισφορά θα είναι χρήσιμη.
Για τις εκλογές καθηγητών δεν χρειάζεται να γράψω πολλά πράγματα. Δεν είναι μόνο οι κραυγαλέες και προκλητικές περιπτώσεις καταπάτησης κάθε έννοιας ακαδημαϊκής δεοντολογίας που έχουν δημοσιοποιηθεί, κυρίως στα μπλογκς (που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψή τους). Είναι και η αντίδραση της κοινωνίας που αγανακτεί όταν πληροφορείται μεθοδεύσεις και πρακτικές που απάδουν προς στο ακαδημαϊκό ήθος.
Η λογοκλοπή είναι μια άλλη παραβίαση ακαδημαϊκής ηθικής στην πιο σημαντική πλευρά της ιδιότητας του πανεπιστημιακού καθηγητή που είναι η αναζήτηση νέας γνώσης και η υπηρέτηση της αλήθειας.
Στις προηγούμενες θητείες μου στο ΥΠΕΠΘ, έχοντας την αρμοδιότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να ασκήσω το καθήκον του ελέγχου νομιμότητας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Και έρχομαι τώρα στο δίλημμα: Όταν η βασική πολιτική κατεύθυνση της νέας κυβέρνησης είναι η ουσιαστική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων, επιτρέπεται η πολιτική ηγεσία να παρεμβαίνει στα ακαδημαϊκά θέματα; Τι είναι εκείνο που κάνει την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ περισσότερο κατάλληλη να καταπολεμήσει τέτοια φαινόμενα από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα; (Βέβαια, παρ' ότι η εφαρμογή των νόμων μπορεί να διασφαλισθεί μόνο από την ακαδημαϊκή κοινότητα, αυτή δυστυχώς συχνά εμφανίζεται να "νομοθετεί "με αποφάσεις μη σύννομες και να μην έχει προσήλωση στον άγραφο ακαδημαϊκό κώδικα).
ΥΓ. Έθεσα αυτό το θέμα στην πρώτη συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας με την ΠΟΣΔΕΠ. Ρώτησα αν η ΠΟΣΔΕΠ έχει πάρει θέση σε τέτοια φαινόμενα. Η απάντηση ήταν αρνητική.
Ο λόγος που κάνω αυτή την αναφορά είναι γιατί αντιμετωπίζω ένα δίλημμα που θα εξηγήσω στην συνέχεια. Κάθε βοήθεια, και συνεισφορά θα είναι χρήσιμη.
Για τις εκλογές καθηγητών δεν χρειάζεται να γράψω πολλά πράγματα. Δεν είναι μόνο οι κραυγαλέες και προκλητικές περιπτώσεις καταπάτησης κάθε έννοιας ακαδημαϊκής δεοντολογίας που έχουν δημοσιοποιηθεί, κυρίως στα μπλογκς (που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην αποκάλυψή τους). Είναι και η αντίδραση της κοινωνίας που αγανακτεί όταν πληροφορείται μεθοδεύσεις και πρακτικές που απάδουν προς στο ακαδημαϊκό ήθος.
Η λογοκλοπή είναι μια άλλη παραβίαση ακαδημαϊκής ηθικής στην πιο σημαντική πλευρά της ιδιότητας του πανεπιστημιακού καθηγητή που είναι η αναζήτηση νέας γνώσης και η υπηρέτηση της αλήθειας.
Στις προηγούμενες θητείες μου στο ΥΠΕΠΘ, έχοντας την αρμοδιότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να ασκήσω το καθήκον του ελέγχου νομιμότητας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Και έρχομαι τώρα στο δίλημμα: Όταν η βασική πολιτική κατεύθυνση της νέας κυβέρνησης είναι η ουσιαστική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων, επιτρέπεται η πολιτική ηγεσία να παρεμβαίνει στα ακαδημαϊκά θέματα; Τι είναι εκείνο που κάνει την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΠΘ περισσότερο κατάλληλη να καταπολεμήσει τέτοια φαινόμενα από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα; (Βέβαια, παρ' ότι η εφαρμογή των νόμων μπορεί να διασφαλισθεί μόνο από την ακαδημαϊκή κοινότητα, αυτή δυστυχώς συχνά εμφανίζεται να "νομοθετεί "με αποφάσεις μη σύννομες και να μην έχει προσήλωση στον άγραφο ακαδημαϊκό κώδικα).
ΥΓ. Έθεσα αυτό το θέμα στην πρώτη συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας με την ΠΟΣΔΕΠ. Ρώτησα αν η ΠΟΣΔΕΠ έχει πάρει θέση σε τέτοια φαινόμενα. Η απάντηση ήταν αρνητική.
Ιδρυση Νέων Τμημάτων
Βρήκα στο αρχείο, μια εγκύκλιο που είχα υπογράψει το 1995.
Αθήνα 4/9/1995
Αριθ.Πρωτ. 3295
Προς: Όλα τα ΑΕΙ.
Θέμα: Ίδρυση νέων τμημάτων.
Στην αρμόδια υπηρεσία του ΥΠ.Ε.Π.Θ. έχουν φθάσει, και συνεχίζουν να φθάνουν, πολλά αιτήματα για τη δημιουργία νέων τμημάτων. Όπως εξάλλου είναι γνωστό τα δημοσιοοικονομικά της χώρας επιβάλλουν την αξιοποίηση των υφισταμένων πόρων με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Με δεδομένες τις δυσκολίες ικανοποιητικής χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων και του υψηλού κόστους και επιβάρυνσης του προϋπολογισμού που η δημιουργία ενός νέου τμήματος συνεπάγεται (κόστος υποδομής, θέσεις ΔΕΠ, θέσεις ΕΔΤΠ, διοικητικό προσωπικό, χώροι κ.λ.π.), το Υπουργείο κατέληξε στα εξής σε σχέση με την πολιτική δημιουργίας νέων τμημάτων.
Α. Πριν υποβληθεί αίτημα για δημιουργία νέου τμήματος και πριν εξεταστεί το αίτημα αυτό από το Υπουργείο θα πρέπει να εξετάζεται από το ενδιαφερόμενο Ίδρυμα το ενδεχόμενο αντιμετώπισης των αναγκών που θα καλύψει το νέο τμήμα με τη δημιουργία διατμηματικού προγράμματος σπουδών. Τα διατμηματικά προγράμματα σπουδών είναι ιδιαίτερα χρήσιμα διότι έχουν μεγαλύτερη ευελιξία, προσαρμόζονται σε νέες ανάγκες, δημιουργούν προϋποθέσεις συνεργασίας μεταξύ τμημάτων και Πανεπιστημίων και φυσικά έχουν πολύ μικρότερο κόστος.
Β. Σε κάθε περίπτωση η πρόταση Ιδρύματος για τη δημιουργία νέου τμήματος θα πρέπει να συνοδεύεται από:
1. Αιτιολογική έκθεση από την οποία να προκύπτει η αναγκαιότητα-σκοπιμότητα της ίδρυσης του τμήματος.
2. Ανάπτυξη των λόγων για τους οποίους οι ανάγκες που θα καλύψει το υπό ίδρυση τμήμα δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν με τη δημιουργία διατμηματικού προγράμματος σπουδών.
3. Ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών του υπό ίδρυση τμήματος.
4. Πλήρη οικονομοτεχνική μελέτη και πρόγραμμα ανάπτυξης του τμήματος για την πρώτη πενταετία από την ίδρυσή του.
5. Ύψος συμμετοχής της τοπικής αυτοδιοίκησης, ή άλλων φορέων, στη χρηματοδότηση του τμήματος σε υποδομή και λειτουργικές δαπάνες.
6. Προγράμματα σπουδών από τρία τουλάχιστον τμήματα συναφούς γνωστικού αντικειμένου από γνωστά Πανεπιστήμια του εξωτερικού.
7. Κατάσταση με ονόματα μελών ΔΕΠ ΑΕΙ του εσωτερικού με το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο με αυτό του υπό ίδρυση τμήματος.
8. Κατάσταση με ονόματα Ελλήνων επιστημόνων που εργάζονται σε Πανεπιστήμια ή ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού με επιστημονική δραστηριότητα σε γνωστικά αντικείμενα συναφή με το γνωστικό αντικείμενο του υπό ίδρυση τμήματος.
9. Έρευνα αγοράς σε σχέση με τις δυνατότητες απορρόφησης των μελλοντικών πτυχιούχων του υπό ίδρυση τμήματος.
Γ. Η πρόταση, συνοδευόμενη από τα ανωτέρω στοιχεία, θα αποστέλεται από το ΥΠ.Ε.Π.Θ. στα υπόλοιπα ΑΕΙ της χώρας για διατύπωση γνώμης από τις γενικές συνελεύσεις τμημάτων με γνωστικό αντικείμενο ίδιο ή συναφές με το γνωστικό αντικείμενο του υπό ίδρυση τμήματος. Θα αποστέλεται επίσης στους εκπροσώπους των κοινωνικών φορέων που έχουν άμεση σχέση με το γνωστικό αντικείμενο του υπό ίδρυση τμήματος για διατύπωση γνώμης.
Δ. Ο ολοκληρωμένος φάκελλος με όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία θα αποστέλεται από το ΥΠ.Ε.Π.Θ. στο αρμόδιο όργανο του Ε.ΣΥ.Π. για την διατύπωση γνώμης προς τον Υπουργό.
Το Υπουργείο πιστεύει ότι με την διαδικασία αυτή θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αντικειμενική και ορθολογική εξέταση αιτημάτων για δημιουργία νέων τμημάτων και θα επιτευχθεί ένας σωστός σχεδιασμός ανάπτυξης των ελληνικών Πανεπιστημίων.
Ε.Υ.
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ
Αθήνα 4/9/1995
Αριθ.Πρωτ. 3295
Προς: Όλα τα ΑΕΙ.
Θέμα: Ίδρυση νέων τμημάτων.
Στην αρμόδια υπηρεσία του ΥΠ.Ε.Π.Θ. έχουν φθάσει, και συνεχίζουν να φθάνουν, πολλά αιτήματα για τη δημιουργία νέων τμημάτων. Όπως εξάλλου είναι γνωστό τα δημοσιοοικονομικά της χώρας επιβάλλουν την αξιοποίηση των υφισταμένων πόρων με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Με δεδομένες τις δυσκολίες ικανοποιητικής χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων και του υψηλού κόστους και επιβάρυνσης του προϋπολογισμού που η δημιουργία ενός νέου τμήματος συνεπάγεται (κόστος υποδομής, θέσεις ΔΕΠ, θέσεις ΕΔΤΠ, διοικητικό προσωπικό, χώροι κ.λ.π.), το Υπουργείο κατέληξε στα εξής σε σχέση με την πολιτική δημιουργίας νέων τμημάτων.
Α. Πριν υποβληθεί αίτημα για δημιουργία νέου τμήματος και πριν εξεταστεί το αίτημα αυτό από το Υπουργείο θα πρέπει να εξετάζεται από το ενδιαφερόμενο Ίδρυμα το ενδεχόμενο αντιμετώπισης των αναγκών που θα καλύψει το νέο τμήμα με τη δημιουργία διατμηματικού προγράμματος σπουδών. Τα διατμηματικά προγράμματα σπουδών είναι ιδιαίτερα χρήσιμα διότι έχουν μεγαλύτερη ευελιξία, προσαρμόζονται σε νέες ανάγκες, δημιουργούν προϋποθέσεις συνεργασίας μεταξύ τμημάτων και Πανεπιστημίων και φυσικά έχουν πολύ μικρότερο κόστος.
Β. Σε κάθε περίπτωση η πρόταση Ιδρύματος για τη δημιουργία νέου τμήματος θα πρέπει να συνοδεύεται από:
1. Αιτιολογική έκθεση από την οποία να προκύπτει η αναγκαιότητα-σκοπιμότητα της ίδρυσης του τμήματος.
2. Ανάπτυξη των λόγων για τους οποίους οι ανάγκες που θα καλύψει το υπό ίδρυση τμήμα δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν με τη δημιουργία διατμηματικού προγράμματος σπουδών.
3. Ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών του υπό ίδρυση τμήματος.
4. Πλήρη οικονομοτεχνική μελέτη και πρόγραμμα ανάπτυξης του τμήματος για την πρώτη πενταετία από την ίδρυσή του.
5. Ύψος συμμετοχής της τοπικής αυτοδιοίκησης, ή άλλων φορέων, στη χρηματοδότηση του τμήματος σε υποδομή και λειτουργικές δαπάνες.
6. Προγράμματα σπουδών από τρία τουλάχιστον τμήματα συναφούς γνωστικού αντικειμένου από γνωστά Πανεπιστήμια του εξωτερικού.
7. Κατάσταση με ονόματα μελών ΔΕΠ ΑΕΙ του εσωτερικού με το ίδιο ή συναφές γνωστικό αντικείμενο με αυτό του υπό ίδρυση τμήματος.
8. Κατάσταση με ονόματα Ελλήνων επιστημόνων που εργάζονται σε Πανεπιστήμια ή ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού με επιστημονική δραστηριότητα σε γνωστικά αντικείμενα συναφή με το γνωστικό αντικείμενο του υπό ίδρυση τμήματος.
9. Έρευνα αγοράς σε σχέση με τις δυνατότητες απορρόφησης των μελλοντικών πτυχιούχων του υπό ίδρυση τμήματος.
Γ. Η πρόταση, συνοδευόμενη από τα ανωτέρω στοιχεία, θα αποστέλεται από το ΥΠ.Ε.Π.Θ. στα υπόλοιπα ΑΕΙ της χώρας για διατύπωση γνώμης από τις γενικές συνελεύσεις τμημάτων με γνωστικό αντικείμενο ίδιο ή συναφές με το γνωστικό αντικείμενο του υπό ίδρυση τμήματος. Θα αποστέλεται επίσης στους εκπροσώπους των κοινωνικών φορέων που έχουν άμεση σχέση με το γνωστικό αντικείμενο του υπό ίδρυση τμήματος για διατύπωση γνώμης.
Δ. Ο ολοκληρωμένος φάκελλος με όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία θα αποστέλεται από το ΥΠ.Ε.Π.Θ. στο αρμόδιο όργανο του Ε.ΣΥ.Π. για την διατύπωση γνώμης προς τον Υπουργό.
Το Υπουργείο πιστεύει ότι με την διαδικασία αυτή θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αντικειμενική και ορθολογική εξέταση αιτημάτων για δημιουργία νέων τμημάτων και θα επιτευχθεί ένας σωστός σχεδιασμός ανάπτυξης των ελληνικών Πανεπιστημίων.
Ε.Υ.
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ
Thursday, October 22, 2009
Οι θέσεις στο γραφείο μου (4)
Έληξε την Κυριακή το βράδυ η πρώτη φάση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τις θέσεις στο γραφείο μου.
Καθυστέρησα να αναφερθώ στο θέμα λόγω του ταξιδιού μου στην Θεσσαλονίκη και των υποχρεώσεων που συσσωρεύθηκαν.
Ευχαριστώ όλους όσους συμμετείχαν στην διαδικασία.
Υποβλήθηκαν τελικά περίπου 3500 αιτήσεις. . Όπως είναι φυσικό, πολλοί έχουν υποβάλει υποψηφιότητα για περισσότερες από μια θέσεις. Συγκεκριμένα οι αιτήσεις είναι:
-Συμβούλου/Συνεργάτη (2237)
-Επιστημονικής υποστήριξης (2115)
-Δοικητικής διαχείρισης (2087)
-Γραμματειακής υποστήριξης (1992)
-Τεχνικής και ηλεκτρονικής διαχείρισης και υποστήριξης (610)
-Επικοινωνίας με τον πολίτη, Τύπου και δημοσίων σχέσεων (2119)
Αγωνιώ για τις επιλογές περισσότερο, ίσως, από όσους εκδήλωσαν ενδιαφέρον. Η στελέχωση του γραφείου οποιουδήποτε ασκεί διοίκηση είναι πολύ σημαντική για την υλοποίηση των ιδεών και απόψεων που έχει για τον τομέα ευθύνης του. Γιατί τίποτα δεν μπορεί να προωθηθεί από έναν άνθρωπο.
Η διαδικασία επιλογής δεν θα είναι εύκολη. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν έχει γίνει ποτέ σε αυτή την έκταση. Ούτε υπάρχει ένας μηχανισμός με εμπειρία για να την διαχειρισθεί. Όλα θα γίνουν για πρώτη φορά, όπως και με τους Γενικούς Γραμματείς.
Είναι φυσικό ότι θα κάνω ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να γίνουν οι καλύτερες δυνατές επιλογές. Όχι μόνο για να γίνει η διαδικασία με αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά και γιατί θέλω να λειτουργήσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και αυτό θα γίνει μόνο όταν έχω τους καλύτερους –κατά το δυνατόν- συνεργάτες.
Είναι πιθανόν να γίνουν λάθη. Ενδεχομένως, να μην επιλεγούν και υποψήφιοι που θα μπορούσαν να αποδειχθούν καλύτεροι από αυτούς που θα επιλεγούν.
Θέλω όμως να διαβεβαιώσω ότι θα κάνω ό,τι μπορώ για να γίνει σωστά η διαδικασία.
Ένα πράγμα είναι βέβαιο. Ότι όσοι επιλεγούν θα είναι –κατά μέσο όρο- καλύτεροι από αυτούς που θα επέλεγα από τον προσωπικό κύκλο των γνωριμιών μου. (Το ίδιο ισχύει και για του Γενικούς Γραμματείς).
Καθυστέρησα να αναφερθώ στο θέμα λόγω του ταξιδιού μου στην Θεσσαλονίκη και των υποχρεώσεων που συσσωρεύθηκαν.
Ευχαριστώ όλους όσους συμμετείχαν στην διαδικασία.
Υποβλήθηκαν τελικά περίπου 3500 αιτήσεις. . Όπως είναι φυσικό, πολλοί έχουν υποβάλει υποψηφιότητα για περισσότερες από μια θέσεις. Συγκεκριμένα οι αιτήσεις είναι:
-Συμβούλου/Συνεργάτη (2237)
-Επιστημονικής υποστήριξης (2115)
-Δοικητικής διαχείρισης (2087)
-Γραμματειακής υποστήριξης (1992)
-Τεχνικής και ηλεκτρονικής διαχείρισης και υποστήριξης (610)
-Επικοινωνίας με τον πολίτη, Τύπου και δημοσίων σχέσεων (2119)
Αγωνιώ για τις επιλογές περισσότερο, ίσως, από όσους εκδήλωσαν ενδιαφέρον. Η στελέχωση του γραφείου οποιουδήποτε ασκεί διοίκηση είναι πολύ σημαντική για την υλοποίηση των ιδεών και απόψεων που έχει για τον τομέα ευθύνης του. Γιατί τίποτα δεν μπορεί να προωθηθεί από έναν άνθρωπο.
Η διαδικασία επιλογής δεν θα είναι εύκολη. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν έχει γίνει ποτέ σε αυτή την έκταση. Ούτε υπάρχει ένας μηχανισμός με εμπειρία για να την διαχειρισθεί. Όλα θα γίνουν για πρώτη φορά, όπως και με τους Γενικούς Γραμματείς.
Είναι φυσικό ότι θα κάνω ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να γίνουν οι καλύτερες δυνατές επιλογές. Όχι μόνο για να γίνει η διαδικασία με αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά και γιατί θέλω να λειτουργήσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και αυτό θα γίνει μόνο όταν έχω τους καλύτερους –κατά το δυνατόν- συνεργάτες.
Είναι πιθανόν να γίνουν λάθη. Ενδεχομένως, να μην επιλεγούν και υποψήφιοι που θα μπορούσαν να αποδειχθούν καλύτεροι από αυτούς που θα επιλεγούν.
Θέλω όμως να διαβεβαιώσω ότι θα κάνω ό,τι μπορώ για να γίνει σωστά η διαδικασία.
Ένα πράγμα είναι βέβαιο. Ότι όσοι επιλεγούν θα είναι –κατά μέσο όρο- καλύτεροι από αυτούς που θα επέλεγα από τον προσωπικό κύκλο των γνωριμιών μου. (Το ίδιο ισχύει και για του Γενικούς Γραμματείς).
Wednesday, October 21, 2009
Συνάντηση με τον Εμ. Κριαρά
Τον συνάντησα χθες στην Θεσσαλονίκη στο σπίτι του.
Μια από τις πιό ευχάριστες συνομιλίες, για το παρελθόν και το μέλλον. Ενας εντυπωσιακός άνθρωπος με διαυγή σκέψη, απλότητα, ειλικρίνεια και -φυσικά- σοφία. Με αναμνήσεις και εμπειρίες από τις δύο δικτατορίες αλλά και σκέψεις για το μέλλον του εκπαιδευτικού συστήματος. Με αγωνία και ανησυχίες για την σημερινή κατάσταση.
Οι θητείες των Πρυτανικών αρχών
Αντιλαμβάνομαι ότι γίνεται συζήτηση για το ενδεχόμενο αλλαγής του νόμου για τις θητείες των πρυτανικών αρχών.
Αναρωτιέμαι, ποιό θα είναι το πρόβλημα των πανεπιστημίων που θα λύσει μια ενδεχόμενη αλλαγή του υπάρχοντος νόμου; (παρ' ότι γνωρίζω ότι έχει διατυπωθεί η γνώμη ότι η ισχύουσα ρύθμιση έγινε για πρόσωπα και όχι ως επιλογή συνολικής πολιτικής).
Παρόμοια "αιτήματα" είχαν διατυπωθεί και τις δύο προηγούμενες φορές που βρισκόμουν στο ΥΠΕΠΘ. Και δεν έγιναν δεκτά (με αποτέλεσμα ορισμένοι από τους υπηρετούντες τότε πρυτάνεις -των οποίων η θητεία έληγε- να "διαπιστώσουν" ανικανότητα της ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ να χειριστεί τα θέματα, ακριβώς την στιγμή που δημοσιοποιήθηκε η άρνηση!).
Με έκπληξη μάλιστα, άκουσα τον Αρη Σπηλιωτόπουλο κατά την συνάντηση παράδοσης-παραλαβής να μας λέει ότι μια από τις εκκρεμότητες είναι το θέμα αυτό.
Τους νόμους, δεν πρέπει να τους αλλάζουμε για να τους αλλάζουμε, η απλώς γιατί "τους έκαναν οι άλλοι". Οι νόμοι πρέπει να αλλάζουν μόνο όταν υιοθετηθεί μια άλλη πολιτική. Και η θητεία των πρυτανικών αρχών δεν είναι στοιχείο εκπαιδευτικής πολιτικής.
Άλλα είναι τα προβλήματα των πανεπιστημίων. Και με αυτά θα ασχοληθούμε.
Αναρωτιέμαι, ποιό θα είναι το πρόβλημα των πανεπιστημίων που θα λύσει μια ενδεχόμενη αλλαγή του υπάρχοντος νόμου; (παρ' ότι γνωρίζω ότι έχει διατυπωθεί η γνώμη ότι η ισχύουσα ρύθμιση έγινε για πρόσωπα και όχι ως επιλογή συνολικής πολιτικής).
Παρόμοια "αιτήματα" είχαν διατυπωθεί και τις δύο προηγούμενες φορές που βρισκόμουν στο ΥΠΕΠΘ. Και δεν έγιναν δεκτά (με αποτέλεσμα ορισμένοι από τους υπηρετούντες τότε πρυτάνεις -των οποίων η θητεία έληγε- να "διαπιστώσουν" ανικανότητα της ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ να χειριστεί τα θέματα, ακριβώς την στιγμή που δημοσιοποιήθηκε η άρνηση!).
Με έκπληξη μάλιστα, άκουσα τον Αρη Σπηλιωτόπουλο κατά την συνάντηση παράδοσης-παραλαβής να μας λέει ότι μια από τις εκκρεμότητες είναι το θέμα αυτό.
Τους νόμους, δεν πρέπει να τους αλλάζουμε για να τους αλλάζουμε, η απλώς γιατί "τους έκαναν οι άλλοι". Οι νόμοι πρέπει να αλλάζουν μόνο όταν υιοθετηθεί μια άλλη πολιτική. Και η θητεία των πρυτανικών αρχών δεν είναι στοιχείο εκπαιδευτικής πολιτικής.
Άλλα είναι τα προβλήματα των πανεπιστημίων. Και με αυτά θα ασχοληθούμε.
Tuesday, October 20, 2009
Monday, October 19, 2009
Αύριο στην Θεσσαλονίκη
Αύριο στις 8:15 π.μ. στο 7ο και 9ο (συστεγαζόμενα) Δημοτικά Σχολεία Νεάπολης Θεσσαλονίκης (Κων. Καραμανλή 31) και στις 8:45 π.μ. το 2ο ΓΕΛ Νεάπολης Θεσσαλονίκης (Στρατόπεδο Στρεμπενιώτη).
Στη συνέχεια, στις 11:00 π.μ. στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, στις 12:00 στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στις 13:15 το ΤΕΙ.
Το απόγευμα, στις 18:00 στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
Στις 19:45 συνάντηση με τον Εμ. Κριαρά, ομότιμο καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Saturday, October 17, 2009
Τα "λάθη" στις αναρτήσεις
Η αμεσότητα έχει και τους κινδύνους της. Ενας από αυτούς είναι η πιθανότητα ορθογραφικών λαθών.
Θα θέσω το θέμα γενικότερα.
Και στην προεκλογική περίοδο, και σε ποδοσφαρικούς αγώνες αλλά και αλλού έχω ακούσει την προτροπή "να μην γίνει το λάθος". Η προσέγγιση αυτή θεωρεί το λάθος θανάσιμο και οδηγεί σε συντηρητικές προσεγγίσεις.
Και σ' αυτό το θέμα, όπως και σε πολλά άλλα στην ζωή, έχει κανείς επιλογές. Είτε να να είναι συντηρητικός και να μην κάνει τίποτα για να είναι "ασφαλής" είτε να είναι αυθόρμητος και να κάνει λάθη.
Εχω φτάσει στο σημείο που δεν αισθάνομαι ανασφαλής. Και ξέρω ότι μπορεί να κάνω λάθη. Είτε γιατί κάτι μπορεί να "ξεφύγει" στην βιασύνη είτε γιατί πράγματι κάνω κάτι λάθος.
Εχω και μια άλλη επιλογή. Είτε σταματώ το μπλογκ για να μην κάνω "λάθος" είτε συνεχίζω, όποτε έχω χρόνο, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Ας αφήσουμε κατά μέρος το ενδεχόμενο το "λάθος'' να μην είναι πραγματικά λάθος (*).
Επέλεξα την πρώτη οδό. Γιατί τα λάθη διορθώνονται. Εδώ τουλάχιστον. Και με τα λάθη μαθαίνω. Και τα αποφεύγω στο μέλλον.
ΥΓ. Αναγνωρίζω την έλλειψη εμαιλ στην σελίδα μου. Θα διορθωθεί σύντομα. Οσοι έχουν ζήσει στην Ιρλανδία, ή όσοι έχουν φίλους από εκεί, θα έχουν ίσως ακούσει για τα περίφημα three T's of Ireland: Things take time. Αυτό ισχύει περισσότερο στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα αν δεν είσαι ακόμα in control, μια και βάλαμε τα αγγλικά.
(*) ΥΓ2. Το "κυττάζω" γράφεται με δύο τρόπους. με "οι" (ο συνήθης) και με "υ" και δύο "τ". (Κατά σύμπτωση, το είχα ψάξει στο παρελθόν).
Η δική μου επιλογή έχει την σημασία της, αν διαβάσει κανείς περισσότερα για το θέμα.
π.χ. υπάρχει μια πολύ ωραία ανάρτηση στο βλογκΤην αντιγράφω ολόκληρη γιατί έχει ενδιαφέρον
Κοιτάζω ή κυττάζω; Κοιτάζω ή κυττάζω
Η ορθογραφία του ρήματος αυτού (που σημαίνει βλέπω, παρατηρώ) έχει δυο οπτικές γωνίες που βασίζονται στις δυο Σχολές που προσπάθησαν να ετυμολογήσουν την λέξη.
1η Σχολή
Βερναρδάκης [Ν. Ημέρα 1885, - Φιλήντας Γλωσσογνωσία - Ανδριώτης - Κουκουλές
Το ετυμολογουν από το «κοίτη» (χώρος ή έπιπλο όπου κοιμάται κανείς), όπου ξαπλωμένος παρατηρούσε ο στρατιώτης, φρουρός ή φύλακας.
2η Σχολή
Χατζηδάκης [«Μεσαιωνικά και Νέα Ελληνικά» ], και ο Αδαμάντιος Κοραής [«Πρόδρομος Ελλ. Βιλιοθήκης»]
απο το κυπταζω (βλ. Πατάκη-Τζιράκη «Λεξικό Ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής» στη λ. κυπταζω =κύπτω, ερευνώ)
Ας δουμε τον Σταματακο [Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής σ.560]
Κυπτάζω, μέλ. -άσω. Θαμιστικόν του κύπτω= Κύπτω συνεχώς, σκαλίζω, μικροπραγμονώ, εξετάζω, ερευνώ λεπτομερώς γύρω από τι. πρβλ. κυττάζω).
Και αυτόθι [σ. 537]
Κοιτάζω βάλλω τινά εις την κοίτη (τ.ε. κλινην , να κοιμηθεί) κατακοιμίζω.
Ασχετα απο τους νεολεληνίζοντας γλωσσαμύντορες που αυθαίρετα γράφουν ότι τους κατεβάζει η κούτρα τους, ερωτώ τον νοήμονα αναγνώστη : « Η παρατήρηση, σαν ενέργεια, έχει περισσότερη σχέση με τον ύπνο (κοιτάζω) η με το σκύψιμο ( κυττάζω από το κυπταζω) που κάνει κάποιος για να πλησιάσει το αντικείμενο που προτίθεται να παρατηρήσει;» Αλλαλούμ και των γονέων Το επίτομο Λεξικό του «Ηλίου» αναφέρει στην σελίδα 260 στο λήμμα κυτταζω (δημ.) άλλως κοιτάζω : βλέπω, παρατηρώ Ο Δ.Η. Οικονομιδης διευθυντής του Μεσαιωνικού αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, γράφει στην «Γραμματική της Ελληνικής Διαλέκτου του Πόντου στην σελ. 212 «κοιτάμενος -μένη -μενον = κλινήρης» Παρατηρείται ότι οι νεώτεροι βλ. Ν. ΒΑΡΜΑΤΖΗ [Μικρό Ερμηνευτικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας - Εκδ. Μαλλιαρης Παιδεια 1981 σ.409] που αναφέρει : κοιτάζω, 1. στρέφω τ6 βλέμμα σε κάτι ή κάποιον, βλέπω Κοιτάζω την όμορφη γυναίκα. 2. προσέχω, φροντίζω: Κοιτάζει τους γονείς του. 3. εξετάζω άρρωστο. Ο γιατρός κοίταξε τον άρρωστο. και αναιδέστατα παρακάτω ακολουθούν 4 ομορριζες λέξεις που δεν έχουν καμία σχέση με την παρατήρηση, κάνοντας το «κοιτάζω» να φαίνεται ακόμα πιο παράφωνο.: κοίτασμα, το, στρώμα ορυκτών στην επιφάνεια της γης ή κάτω από αυτή.
κοίτη, ή, κοιλότητα τού εδάφους μέσα στην οποία ρέει ρυάκι ή ποτάμι.
κοιτίδα, ή, τόπος όπου για πρώτη φορά καλλιεργήθηκε κάτι, πατρίδα. γενέτειρα: Κοιτίδα τής φιλοσοφίας είναι ή Μίλητος.
κοιτώνας, ο, υπνοδωμάτιο, κρεβατοκάμαρα
Οι Τεγόπουλος - Φυτράκης [Μείζον Ελληνικό Λεξικό] στην σελ. 597 γράφει χωρίς να ντρέπεται :
Κοιτάζω ρ. [από το αρχ. Κοιτάζω από το "κοίτη" ] βλέπω, παρατηρώ.
Λες και η κοίτη έχει καμία σχέση με το βλέμμα ή την παρατήρηση.
De gustibus
Ας δούμε ποιοι προτιμούν την γραφή κυττάζω
ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΑ
Την εργασία μου την προσέχω και την αγαπώ.
Μα της συνθέσεως μ' αποθαρρύνει σήμερα η βραδύτης.
Η μέρα μ' επηρέασε. Η μορφή της
όλο και σκοτεινιάζει. Όλο φυσά και βρέχει.
Πιότερο επιθυμώ να δω παρά να πω.
Στη ζωγραφιάν αυτή κυττάζω τώρα
ένα ωραίο αγόρι που σιμά στη βρύσι
επλάγιασεν, αφού θ' απέκαμε να τρέχει.
Τι ωραίο παιδί· τι θείο μεσημέρι το έχει
παρμένο πια για να το αποκοιμίσει. -
Κάθομαι και κυττάζω έτσι πολλήν ώρα.
Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ' την δούλεψή της.
Κ. Π. Καβάφης
Σηκώνομαι τη χαραυγή γιατί ύπνο δεν ευρίσκω,
ανοίγω το παράθυρο, κυττάζω τους διαβάταις,
κυττάζω τοις γειτόνισσαις και τοις καλοτυχίζω,
πώς ταχταρίζουν τα μικρά και τα γλυκοβυζαίνουν.
Με παίρνει το παράπονο, το παραθύρι αφήνω,
και μπαίνω μέσα, κάθομαι, και μαύρα δάκρυα χύνω
http://www.myriobiblos.gr/afieromata/dimotiko/txt_xenitia_next.html
Γ. Βυζάντιος «Βαβυλωνία».
... ακούς με, τόσο τόσο δε συλλογιούμαι για ξένες έννοιες...· τήρα δω, το νιτερέσο μου κυττάζω, κι άρα πάρα, ήλιος...
http://www.mikrosapoplous.gr/extracts/bab/2-6.html
Γεροντικόν
Εγώ του αποκρίθηκε εκείνη μ' ετοιμότητα, κάνω αυτό που μου ταιριάζει. Από την πλευρά σου πλάστηκα, εσένα πρέπει να κυττάζω. Του λόγου σου όμως, που πλάστηκες από το χώμα, καλά θα κάνης να έχης διαρκώς το βλέμμα σου ριγμένο σ' αυτό.
http://www.geocities.com/lelefty/gerontik.htm
Εφαρμόστε και εσείς τα δικα σας γούστα. Επιλέξτε όποιο τρόπο γραφής γουστάρετε. Οι ορθογράφοι του Word θα σας δείχουν ως λάθος το σωστότερο "κυττάζω".
Θα θέσω το θέμα γενικότερα.
Και στην προεκλογική περίοδο, και σε ποδοσφαρικούς αγώνες αλλά και αλλού έχω ακούσει την προτροπή "να μην γίνει το λάθος". Η προσέγγιση αυτή θεωρεί το λάθος θανάσιμο και οδηγεί σε συντηρητικές προσεγγίσεις.
Και σ' αυτό το θέμα, όπως και σε πολλά άλλα στην ζωή, έχει κανείς επιλογές. Είτε να να είναι συντηρητικός και να μην κάνει τίποτα για να είναι "ασφαλής" είτε να είναι αυθόρμητος και να κάνει λάθη.
Εχω φτάσει στο σημείο που δεν αισθάνομαι ανασφαλής. Και ξέρω ότι μπορεί να κάνω λάθη. Είτε γιατί κάτι μπορεί να "ξεφύγει" στην βιασύνη είτε γιατί πράγματι κάνω κάτι λάθος.
Εχω και μια άλλη επιλογή. Είτε σταματώ το μπλογκ για να μην κάνω "λάθος" είτε συνεχίζω, όποτε έχω χρόνο, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται. Ας αφήσουμε κατά μέρος το ενδεχόμενο το "λάθος'' να μην είναι πραγματικά λάθος (*).
Επέλεξα την πρώτη οδό. Γιατί τα λάθη διορθώνονται. Εδώ τουλάχιστον. Και με τα λάθη μαθαίνω. Και τα αποφεύγω στο μέλλον.
ΥΓ. Αναγνωρίζω την έλλειψη εμαιλ στην σελίδα μου. Θα διορθωθεί σύντομα. Οσοι έχουν ζήσει στην Ιρλανδία, ή όσοι έχουν φίλους από εκεί, θα έχουν ίσως ακούσει για τα περίφημα three T's of Ireland: Things take time. Αυτό ισχύει περισσότερο στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα αν δεν είσαι ακόμα in control, μια και βάλαμε τα αγγλικά.
Η δική μου επιλογή έχει την σημασία της, αν διαβάσει κανείς περισσότερα για το θέμα.
π.χ. υπάρχει μια πολύ ωραία ανάρτηση στο βλογκΤην αντιγράφω ολόκληρη γιατί έχει ενδιαφέρον
Κοιτάζω ή κυττάζω; Κοιτάζω ή κυττάζω
Η ορθογραφία του ρήματος αυτού (που σημαίνει βλέπω, παρατηρώ) έχει δυο οπτικές γωνίες που βασίζονται στις δυο Σχολές που προσπάθησαν να ετυμολογήσουν την λέξη.
1η Σχολή
Βερναρδάκης [Ν. Ημέρα 1885, - Φιλήντας Γλωσσογνωσία - Ανδριώτης - Κουκουλές
Το ετυμολογουν από το «κοίτη» (χώρος ή έπιπλο όπου κοιμάται κανείς), όπου ξαπλωμένος παρατηρούσε ο στρατιώτης, φρουρός ή φύλακας.
2η Σχολή
Χατζηδάκης [«Μεσαιωνικά και Νέα Ελληνικά» ], και ο Αδαμάντιος Κοραής [«Πρόδρομος Ελλ. Βιλιοθήκης»]
απο το κυπταζω (βλ. Πατάκη-Τζιράκη «Λεξικό Ρημάτων της Αρχαίας Ελληνικής» στη λ. κυπταζω =κύπτω, ερευνώ)
Ας δουμε τον Σταματακο [Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής σ.560]
Κυπτάζω, μέλ. -άσω. Θαμιστικόν του κύπτω= Κύπτω συνεχώς, σκαλίζω, μικροπραγμονώ, εξετάζω, ερευνώ λεπτομερώς γύρω από τι. πρβλ. κυττάζω).
Και αυτόθι [σ. 537]
Κοιτάζω βάλλω τινά εις την κοίτη (τ.ε. κλινην , να κοιμηθεί) κατακοιμίζω.
Ασχετα απο τους νεολεληνίζοντας γλωσσαμύντορες που αυθαίρετα γράφουν ότι τους κατεβάζει η κούτρα τους, ερωτώ τον νοήμονα αναγνώστη : « Η παρατήρηση, σαν ενέργεια, έχει περισσότερη σχέση με τον ύπνο (κοιτάζω) η με το σκύψιμο ( κυττάζω από το κυπταζω) που κάνει κάποιος για να πλησιάσει το αντικείμενο που προτίθεται να παρατηρήσει;» Αλλαλούμ και των γονέων Το επίτομο Λεξικό του «Ηλίου» αναφέρει στην σελίδα 260 στο λήμμα κυτταζω (δημ.) άλλως κοιτάζω : βλέπω, παρατηρώ Ο Δ.Η. Οικονομιδης διευθυντής του Μεσαιωνικού αρχείου της Ακαδημίας Αθηνών, γράφει στην «Γραμματική της Ελληνικής Διαλέκτου του Πόντου στην σελ. 212 «κοιτάμενος -μένη -μενον = κλινήρης» Παρατηρείται ότι οι νεώτεροι βλ. Ν. ΒΑΡΜΑΤΖΗ [Μικρό Ερμηνευτικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας - Εκδ. Μαλλιαρης Παιδεια 1981 σ.409] που αναφέρει : κοιτάζω, 1. στρέφω τ6 βλέμμα σε κάτι ή κάποιον, βλέπω Κοιτάζω την όμορφη γυναίκα. 2. προσέχω, φροντίζω: Κοιτάζει τους γονείς του. 3. εξετάζω άρρωστο. Ο γιατρός κοίταξε τον άρρωστο. και αναιδέστατα παρακάτω ακολουθούν 4 ομορριζες λέξεις που δεν έχουν καμία σχέση με την παρατήρηση, κάνοντας το «κοιτάζω» να φαίνεται ακόμα πιο παράφωνο.: κοίτασμα, το, στρώμα ορυκτών στην επιφάνεια της γης ή κάτω από αυτή.
κοίτη, ή, κοιλότητα τού εδάφους μέσα στην οποία ρέει ρυάκι ή ποτάμι.
κοιτίδα, ή, τόπος όπου για πρώτη φορά καλλιεργήθηκε κάτι, πατρίδα. γενέτειρα: Κοιτίδα τής φιλοσοφίας είναι ή Μίλητος.
κοιτώνας, ο, υπνοδωμάτιο, κρεβατοκάμαρα
Οι Τεγόπουλος - Φυτράκης [Μείζον Ελληνικό Λεξικό] στην σελ. 597 γράφει χωρίς να ντρέπεται :
Κοιτάζω ρ. [από το αρχ. Κοιτάζω από το "κοίτη" ] βλέπω, παρατηρώ.
Λες και η κοίτη έχει καμία σχέση με το βλέμμα ή την παρατήρηση.
De gustibus
Ας δούμε ποιοι προτιμούν την γραφή κυττάζω
ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΑ
Την εργασία μου την προσέχω και την αγαπώ.
Μα της συνθέσεως μ' αποθαρρύνει σήμερα η βραδύτης.
Η μέρα μ' επηρέασε. Η μορφή της
όλο και σκοτεινιάζει. Όλο φυσά και βρέχει.
Πιότερο επιθυμώ να δω παρά να πω.
Στη ζωγραφιάν αυτή κυττάζω τώρα
ένα ωραίο αγόρι που σιμά στη βρύσι
επλάγιασεν, αφού θ' απέκαμε να τρέχει.
Τι ωραίο παιδί· τι θείο μεσημέρι το έχει
παρμένο πια για να το αποκοιμίσει. -
Κάθομαι και κυττάζω έτσι πολλήν ώρα.
Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ' την δούλεψή της.
Κ. Π. Καβάφης
Σηκώνομαι τη χαραυγή γιατί ύπνο δεν ευρίσκω,
ανοίγω το παράθυρο, κυττάζω τους διαβάταις,
κυττάζω τοις γειτόνισσαις και τοις καλοτυχίζω,
πώς ταχταρίζουν τα μικρά και τα γλυκοβυζαίνουν.
Με παίρνει το παράπονο, το παραθύρι αφήνω,
και μπαίνω μέσα, κάθομαι, και μαύρα δάκρυα χύνω
http://www.myriobiblos.gr/afieromata/dimotiko/txt_xenitia_next.html
Γ. Βυζάντιος «Βαβυλωνία».
... ακούς με, τόσο τόσο δε συλλογιούμαι για ξένες έννοιες...· τήρα δω, το νιτερέσο μου κυττάζω, κι άρα πάρα, ήλιος...
http://www.mikrosapoplous.gr/extracts/bab/2-6.html
Γεροντικόν
Εγώ του αποκρίθηκε εκείνη μ' ετοιμότητα, κάνω αυτό που μου ταιριάζει. Από την πλευρά σου πλάστηκα, εσένα πρέπει να κυττάζω. Του λόγου σου όμως, που πλάστηκες από το χώμα, καλά θα κάνης να έχης διαρκώς το βλέμμα σου ριγμένο σ' αυτό.
http://www.geocities.com/lelefty/gerontik.htm
Εφαρμόστε και εσείς τα δικα σας γούστα. Επιλέξτε όποιο τρόπο γραφής γουστάρετε. Οι ορθογράφοι του Word θα σας δείχουν ως λάθος το σωστότερο "κυττάζω".
Σάββατο στο Υπουργείο Παιδείας
Πήγα σήμερα το πρωί στο Μαρούσι, όπως πήγαινα και παλαιότερα αρκετά Σάββατα στην Μητροπόλεως. Όχι για να δείξω ότι είμαι εκεί, αλλά απλά γιατί αισθανόμουν από τότε ένα ευχάριστο συναίσθημα τα Σαββατα ή τις Κυριακές γιατί όλα ήταν διαφορετικά από τις καθημερινές. Υπήρχε μια παράξενη γαλήνη και ηρεμία.
Σήμερα τα βρήκα όλα κλειδωμένα. 'Ισως έτσι πρέπει να είναι. Παρ' όλα αυτά, η μετάβασή μου εκεί ήταν χρήσιμη. Γιατί ζήτησα από την ασφάλεια του κτιρίου αν μπορούσαν, να μου ξεκλειδώσουν το γραφείο μου. Έτσι, μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω με την Κυριακή (δουλεύει στην ιδιωτική εταιρία που έχει αναλάβει την ασφάλεια του κτιρίου). Είναι Ρωσοπόντια και είναι οκτώ χρόνια στην Ελλάδα. Της ζήτησα να μου πει τις εμπειρίες της από την δουλειά της. Μου είπε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που αφορούν την επικοινωνία του Υπουργείου με τον πολίτη.
Καταγράφω μερικά:
-Δεν υπάρχουν πινακίδες στον δρόμο που να δίνουν κατευθύνσεις για το υπουργείο (ενώ υπάρχουν πολλές για το mall, όπως μου είπε).
-Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου δεν αναφέρονται οι ώρες που επιτρέπεται η είσοδος κοινού, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται ο κόσμος.
-Δεν υπάρχει ένα καρτοτηλέφωνο στην είσοδο για να μπορεί κάποιος επισκέπτης που έρχεται σε ώρες που δεν επιτρέπεται η επίσκεψη να επικοινωνεί με το εσωτερικό του Υπουργείου. Πολλοί το κάνουν με το κινητό. Κάποιοι όμως δεν έχουν. Η έχουν καρτοκινητά χωρίς μονάδες.
Μου είπε και άλλα σημαντικά.
Αυτή η συζήτηση που έγινε συμπτωματικά ήταν για μένα πολύ χρήσιμη. Πολύ περισσότερο από το αν είχα πάει κατ' ευθείαν στο γραφείο μου και κύτταζα φακέλους.
Θα μου πει κανείς: αυτά είναι τα μεγάλα προβλήματα της παιδείας; Θα απαντούσα: Είναι και αυτά. Διότι δείχνουν το πώς το κράτος αντιμετωπίζει τον πολίτη.
Τα προβλήματα αυτά θα τα δούμε από Δευτέρα, που θα "ξεκλειδώσουν" πάλι τα γραφεία.
ΥΓ. Με την ευκαιρία, μια σημείωση: Η εμπειρία με δίδαξε ότι οι Υπουργοί και οι Γενικοί Γραμματείς δεν πρέπει να είναι από τα ξημερώματα μέχρι τα μεσάνυκτα στα γραφεία τους (κάτι που εγώ έκανα στο παρελθόν). Οχι γιατί δεν πρέπει να δουλεύουν τόσο - και πράγματι η δουλειά είναι πολλή. Αλλά γιατί χρειάζεται να βρίσκουν και κάποιον πολύτιμο χρόνο για να μπορούν να δουλεύουν με ησυχία, χωρίς τηλέφωνα και επισκέψεις. Και βέβαια, για να σκέπτονται. Γιατί η πολιτική χρειάζεται και άλλα.
Thursday, October 15, 2009
Χαιρετισμός στο επιστημονικό συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι σύνεδροι,
Εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, χαιρετίζω το συνέδριό σας.
Ο χαιρετισμός μου θα είναι σύντομος γιατί οι πολιτικές συγκυρίες έφεραν έτσι τα πράγματα ώστε το Συνέδριό σας να ξεκινά μια μέρα πριν από τις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης. Και αυτές θα πρέπει να προηγηθούν των όποιων τοποθετήσεων.
Αλλωστε, όσοι με γνωρίζετε από παλαιότερα ξέρετε την πεποίθησή μου ότι ένα από τα προβλήματα της εκπαιδευτικής πολιτικής στην χώρα μας, είναι οι βιαστικές δηλώσεις που δεν έχουν προηγουμένως τεκμηριωθεί.
Ξεκινάμε με μια διαφορετική αντίληψη του ρόλου του Υπουργείου: Του νέου, αναβαθμισμένου Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων στο οποίο η παιδεία και η έρευνα θα συνεργάζονται αρμονικά και η δια βίου μάθηση θα συμπληρώνει το τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα. Για την κυβέρνηση, υποχρέωσή μας είναι η παραγωγή πολιτικής και η επιδίωξη επίτευξης στρατηγικών στόχων, και όχι η ρυθμιστική διαχείριση και επιβολή εγχειριδειακών νομοθετημάτων - δήθεν μεταρρυθμίσεων. Με την ευκαιρία, και κάτι προσωπικό: Από μένα δεν θα ακούσετε την λέξη μεταρρύθμιση. Και αν την ακούσετε, παρακαλώ να με διορθώσετε.
Η γενική πολιτική στρατηγική μας θα είναι μία στρατηγική αποκέντρωσης, απελευθέρωσης από τον σφιχταγγαλισμό της κεντρικής διοίκησης και από την λογική της ομοιομορφίας του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Θα πολιτευθούμε με εξωστρέφεια, αξιοποιώντας τις διεθνείς εμπειρίες και όλα τα σύγχρονα εργαλεία που είναι σήμερα διαθέσιμα. Απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι η αξιοκρατία, η διαφάνεια και η αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες και πτυχές του εκπαιδευτικού συστήματος.
Απαραίτητο στοιχείο σε μία τέτοια προσέγγιση είναι ο ουσιαστικός διάλογος με τους κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς φορείς και η συμμετοχική δημοκρατία - όχι σε μηδενική βάση, αλλά πάνω σε ουσιαστικές πολιτικές προτάσεις.
Η κυβέρνηση δεν είναι τροχονόμος απόψεων. Εχει ευθύνες και αυτές πρέπει να τις αναλαμβάνει. Η μηδενική βάση είναι ο επικοινωνιακός μανδύας έλλειψης πολιτικής. Και εμείς έχουμε –και θα έχουμε- πολιτική. Και θα κριθούμε για αυτή την πολιτική.
Στην βάση της προσπάθειάς μας, θα είναι η αρχή ότι τα παιδιά μας και οι νέοι μας πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες πρόσβασης σε μία παιδεία υψηλής ποιότητας μέσα σε ένα πλαίσιο αξιοκρατίας, διαφάνειας και κοινωνικής λογοδοσίας.
Θα αναφερθώ συνοπτικά σε μερικές ακόμα βασικές αρχές που θα διέπουν την πολιτική μας. Και αυτές είναι
· Επίκεντρο της πολιτικής μας θα είναι το συμφέρον των αποδεκτών του εκπαιδευτικού συστήματος, δηλαδή οι μαθητές και οι φοιτητές.
· Στόχος της πολιτικής μας θα είναι η ποιότητα
· Για όλα τα θέματα η επικοινωνία μας με τον πολίτη θα γίνεται με ειλικρίνεια και ευθύτητα.
· Η υλοποίηση των στόχων, στόχων που θα είναι σαφώς προδιαγεγραμμένοι, θα γίνεται αφού έχει προηγηθεί η δημόσια διαβούλευση. Η διαβούλευση θα γίνεται με τρόπο αξιόπιστο και χωρίς αμφιβολίες για τις προθέσεις
Σημαντικός παράγων στην δημόσια διαβούλευση θα είναι το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας ως ανεξάρτητο όργανο συγκροτημένου κοινωνικού διαλόγου.
Έμφαση θα δοθεί στις εκπαιδευτικές καινοτομίες. Καινοτομίες που θα σχεδιάζονται με προσοχή και που θα εφαρμόζονται πιλοτικά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων καινοτομιών είναι η πράσινη ανάπτυξη. Όχι ως ένα ακόμα μάθημα στο ήδη βεβαρυμένο σχολικό πρόγραμμα, αλλά ως μια διαφορετική αντίληψη και πρακτική από την οποία θα διαπνέεται ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα.
Δεύτερο τέτοιο παράδειγμα είναι η υιοθέτηση του ηλεκτρονικού βιβλίου στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εχει αναφερθεί επανειλημμένα σ’ αυτό και ο πρωθυπουργός.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. Θα μελετήσουμε τις τοποθετήσεις που θα γίνουν στο συνέδριό σας. Είμαι βέβαιος ότι οι διακεκριμένοι ομιλητές με την γνώση του αντικειμένου και την πείρα τους, θα συμβάλουν ουσιαστικά στην ανταλλαγή απόψεων στο αντικείμενο του συνεδρίου.
Σας ευχαριστώ και πάλι
Εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, χαιρετίζω το συνέδριό σας.
Ο χαιρετισμός μου θα είναι σύντομος γιατί οι πολιτικές συγκυρίες έφεραν έτσι τα πράγματα ώστε το Συνέδριό σας να ξεκινά μια μέρα πριν από τις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης. Και αυτές θα πρέπει να προηγηθούν των όποιων τοποθετήσεων.
Αλλωστε, όσοι με γνωρίζετε από παλαιότερα ξέρετε την πεποίθησή μου ότι ένα από τα προβλήματα της εκπαιδευτικής πολιτικής στην χώρα μας, είναι οι βιαστικές δηλώσεις που δεν έχουν προηγουμένως τεκμηριωθεί.
Ξεκινάμε με μια διαφορετική αντίληψη του ρόλου του Υπουργείου: Του νέου, αναβαθμισμένου Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων στο οποίο η παιδεία και η έρευνα θα συνεργάζονται αρμονικά και η δια βίου μάθηση θα συμπληρώνει το τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα. Για την κυβέρνηση, υποχρέωσή μας είναι η παραγωγή πολιτικής και η επιδίωξη επίτευξης στρατηγικών στόχων, και όχι η ρυθμιστική διαχείριση και επιβολή εγχειριδειακών νομοθετημάτων - δήθεν μεταρρυθμίσεων. Με την ευκαιρία, και κάτι προσωπικό: Από μένα δεν θα ακούσετε την λέξη μεταρρύθμιση. Και αν την ακούσετε, παρακαλώ να με διορθώσετε.
Η γενική πολιτική στρατηγική μας θα είναι μία στρατηγική αποκέντρωσης, απελευθέρωσης από τον σφιχταγγαλισμό της κεντρικής διοίκησης και από την λογική της ομοιομορφίας του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Θα πολιτευθούμε με εξωστρέφεια, αξιοποιώντας τις διεθνείς εμπειρίες και όλα τα σύγχρονα εργαλεία που είναι σήμερα διαθέσιμα. Απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι η αξιοκρατία, η διαφάνεια και η αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες και πτυχές του εκπαιδευτικού συστήματος.
Απαραίτητο στοιχείο σε μία τέτοια προσέγγιση είναι ο ουσιαστικός διάλογος με τους κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς φορείς και η συμμετοχική δημοκρατία - όχι σε μηδενική βάση, αλλά πάνω σε ουσιαστικές πολιτικές προτάσεις.
Η κυβέρνηση δεν είναι τροχονόμος απόψεων. Εχει ευθύνες και αυτές πρέπει να τις αναλαμβάνει. Η μηδενική βάση είναι ο επικοινωνιακός μανδύας έλλειψης πολιτικής. Και εμείς έχουμε –και θα έχουμε- πολιτική. Και θα κριθούμε για αυτή την πολιτική.
Στην βάση της προσπάθειάς μας, θα είναι η αρχή ότι τα παιδιά μας και οι νέοι μας πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες πρόσβασης σε μία παιδεία υψηλής ποιότητας μέσα σε ένα πλαίσιο αξιοκρατίας, διαφάνειας και κοινωνικής λογοδοσίας.
Θα αναφερθώ συνοπτικά σε μερικές ακόμα βασικές αρχές που θα διέπουν την πολιτική μας. Και αυτές είναι
· Επίκεντρο της πολιτικής μας θα είναι το συμφέρον των αποδεκτών του εκπαιδευτικού συστήματος, δηλαδή οι μαθητές και οι φοιτητές.
· Στόχος της πολιτικής μας θα είναι η ποιότητα
· Για όλα τα θέματα η επικοινωνία μας με τον πολίτη θα γίνεται με ειλικρίνεια και ευθύτητα.
· Η υλοποίηση των στόχων, στόχων που θα είναι σαφώς προδιαγεγραμμένοι, θα γίνεται αφού έχει προηγηθεί η δημόσια διαβούλευση. Η διαβούλευση θα γίνεται με τρόπο αξιόπιστο και χωρίς αμφιβολίες για τις προθέσεις
Σημαντικός παράγων στην δημόσια διαβούλευση θα είναι το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας ως ανεξάρτητο όργανο συγκροτημένου κοινωνικού διαλόγου.
Έμφαση θα δοθεί στις εκπαιδευτικές καινοτομίες. Καινοτομίες που θα σχεδιάζονται με προσοχή και που θα εφαρμόζονται πιλοτικά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων καινοτομιών είναι η πράσινη ανάπτυξη. Όχι ως ένα ακόμα μάθημα στο ήδη βεβαρυμένο σχολικό πρόγραμμα, αλλά ως μια διαφορετική αντίληψη και πρακτική από την οποία θα διαπνέεται ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα.
Δεύτερο τέτοιο παράδειγμα είναι η υιοθέτηση του ηλεκτρονικού βιβλίου στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εχει αναφερθεί επανειλημμένα σ’ αυτό και ο πρωθυπουργός.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. Θα μελετήσουμε τις τοποθετήσεις που θα γίνουν στο συνέδριό σας. Είμαι βέβαιος ότι οι διακεκριμένοι ομιλητές με την γνώση του αντικειμένου και την πείρα τους, θα συμβάλουν ουσιαστικά στην ανταλλαγή απόψεων στο αντικείμενο του συνεδρίου.
Σας ευχαριστώ και πάλι
Wednesday, October 14, 2009
Οι θέσεις στο γραφείο μου (2)
Ευχαριστώ όσους έχουν ήδη υποβάλει αίτηση. Αντιλαμβάνομαι ότι μέχρι χθες το βράδυ είχαν υποβληθεί περισσότερες από 1200 αιτήσεις.
H διαδικασία αξιολόγησης των αιτήσεων δεν έχει ακόμα ξεκνήσει, και επομένως προς το παρόν δεν έχω λεπτομερή εικόνα. Θα ήθελα όμως να διευκρινίσω ότι οι θέσεις μετακλητών υπαλλήλων και συμβούλων είναι ελάχιστες . Οι μετακλητοί υπάλληλοι προσλαμβάνονται με θητεία που λήγει με την λήξη της θητείας του Υφυπουργού. Ελάχιστες είναι επίσης οι θέσεις αποσπάσεων από υπηρεσίες του Δημοσίου τομέα που δεν υπάγονται στο ΥΠΕΠΘ.
Μεγαλύτερες δυνατότητες υπάρχουν για απόσπαση στελεχών της εκπαίδευσης (εκπαιδευτικών και προσωπικού), που υπηρετούν ήδη, με την προϋπόθεση βέβαια ότι ενδεχόμενη απόσπασή τους δεν δημιουργεί προβλήματα στην υπηρεσία τους.
H διαδικασία αξιολόγησης των αιτήσεων δεν έχει ακόμα ξεκνήσει, και επομένως προς το παρόν δεν έχω λεπτομερή εικόνα. Θα ήθελα όμως να διευκρινίσω ότι οι θέσεις μετακλητών υπαλλήλων και συμβούλων είναι ελάχιστες . Οι μετακλητοί υπάλληλοι προσλαμβάνονται με θητεία που λήγει με την λήξη της θητείας του Υφυπουργού. Ελάχιστες είναι επίσης οι θέσεις αποσπάσεων από υπηρεσίες του Δημοσίου τομέα που δεν υπάγονται στο ΥΠΕΠΘ.
Μεγαλύτερες δυνατότητες υπάρχουν για απόσπαση στελεχών της εκπαίδευσης (εκπαιδευτικών και προσωπικού), που υπηρετούν ήδη, με την προϋπόθεση βέβαια ότι ενδεχόμενη απόσπασή τους δεν δημιουργεί προβλήματα στην υπηρεσία τους.
Διευκρινίσεις
Εχω λάβει πάρα πολλά μηνύματα, τόσο εδώ όσο και στο εμαιλ μου, για υφιστάμενα προβλήματα, διαμαρτυρίες κλπ. Ζητώ συγνώμη που δεν μπορώ να τα απαντήσω και να τα αντιμετωπίσω. Αυτή την στιγμή έχω μόνο δύο συνεργάτες, που έχουν την καλωσύνη να με εξυπηρετούν προσωρινά μέχρι να στελεχωθεί το γραφείο μου. (Αν δεν το έκανα αυτό, θα υπήρχε θέμα για την αξιοπιστία της προκήρυξης).
Εξυπακούεται επίσης ότι θα δημιουργήσω ένα αντίστοιχο φόρουμ στο site του ΥΠΕΠΘ. (Μόλις αυτό αρχίσει να λειτουργεί με τους δικούς μου ρυθμούς).
Εξυπακούεται επίσης ότι θα δημιουργήσω ένα αντίστοιχο φόρουμ στο site του ΥΠΕΠΘ. (Μόλις αυτό αρχίσει να λειτουργεί με τους δικούς μου ρυθμούς).
Tuesday, October 13, 2009
Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στο ΥΠΕΠΘ
Μια πράγματι αιφνιδιαστική επίσκεψη σε ώρα που το κτίριο είναι σχεδόν νεκρό -- απόδειξη η απουσία καμερών (το έμαθαν βέβαια και ήλθαν αργότερα). Η πρώτη του Γιώργου Παπανδρέου στο υπουργείο χωρίς να είναι υπουργός παιδείας.
Εμεινε μιάμιση ώρα μαζί μας, με ένα χείμαρρο ιδεών και απόψεων για τον νέο ρόλο του Υπουργείου Παιδείας.
Εμεινε μιάμιση ώρα μαζί μας, με ένα χείμαρρο ιδεών και απόψεων για τον νέο ρόλο του Υπουργείου Παιδείας.
Monday, October 12, 2009
Οι θέσεις στο γραφείο μου
Σε λίγη ώρα θα αναρτηθεί στην σελίδα του γραφείου του πρωθυπουργού η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την πλήρωση όλων των θέσεων συνεργατών στο γραφείο μου.
Την αναρτώ και εδώ για ενημέρωση. (Η πρόσβαση στην σελίδα της προκήρυξης δεν είναι ακόμα εφικτή).
Την αναρτώ και εδώ για ενημέρωση. (Η πρόσβαση στην σελίδα της προκήρυξης δεν είναι ακόμα εφικτή).
Ο υφυπουργός Παιδείας Ι. Πανάρετος προτίθεται να καλύψει τις θέσεις επιστημονικών συμβούλων/συνεργατών, μετακλητών και αποσπασμένων υπαλλήλων όπως επίσης και θέσεις αποσπασμένων εκπαιδευτικών με ανοικτές διαδικασίες.
Ειδικά για την απόσπαση εκπαιδευτικών, θα προτιμηθούν ήδη αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί ώστε να αποφευχθεί η διατάραξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Οι υπό κατάληψη θέσεις χωρίζονται σε θέσεις:
-Συμβούλων/Συνεργατών
-Επιστημονικής υποστήριξης
-Δοικητικής διαχείρισης
-Γραμματειακής υποστήριξης
-Τεχνικής και ηλεκτρονικής διαχείρισης και υποστήριξης
-Επικοινωνίας με τον πολίτη, Τύπου και δημοσίων σχέσεων
Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να συμπληρώσουν την ηλεκτρονική αίτηση που είναι διαθέσιμη στην ιστοσελίδα apps.opengov.gr/ypepth/panaretos
Η διαδικασία επιτρέπει επίσης προτάσεις υποψηφιοτήτων από τρίτους για κατάληψη των θέσεων.
Οσον αφορά τις θέσεις με χαρακτήρα συμβούλου/συνεργάτη, αντικείμενα τα οποία ενδιαφέρουν περιλαμβάνουν τα θρηκεύματα, την τριτοβάθμια, δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση, τις διεθνείς εκπαιδευτικές πρακτικές, την διαβούλευση και συμμετοχική δημοκρατία, την έρευνα, την αξιολόγηση εκπαιδευτικών διαδικασιών, την πράσινη ανάπτυξη ώς μέρος της εκπαίδευσης, την επιβράβευση καλών πρακτικών, την διοίκηση της εκπαίδευσης, τις εκπαιδευτικές καινοτομίες, το ηλεκτρονικό βιβλίο, την χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, τις σύγχρονες μορφές κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twiter κλπ) στην εκπαίδευση, τον σχεδιασμό εκπαιδευτικής πολιτικής, την μειονοτική εκπαίδευση, το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς (ΕΣΠΑ), την Ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πολιτική, τις σχολικές και πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες, τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, και την στατιστική της εκπαίδευσης.
Γίνονται επίσης δεκτές αιτήσεις φοιτητών που ενδιαφέρονται να εκπονήσουν πρακτική άσκηση στο ΥΠΕΠΘ, που ενδιαφέρονται για τα παραπάνω αντικείμενα, αλλά και φοιτητών με ιδιαίτερα προσόντα και ικανότητες στην διαχείριση ιστοσελίδων και χρήση του web.
Βασικά κριτήρια για την επιλογή θα αποτελέσουν:
α) Η κατοχή πανεπιστημιακού τίτλου ή τίτλου ΤΕΙ. Η κατοχή μεταπτυχιακού τίτλου δεν είναι απαραίτητη αλλά θα συνεκτιμηθεί.
β) Η ευχέρεια στην προφορική και γραπτή χρήση της Αγγλικής. Η γνώση άλλων γλωσσών, ιδιαίτερα των ευρέως χρησιμοποιούμενων, θα συνεκτιμηθεί.
γ) Η άριστη γνώση χρήσης Η/Υ διαδικτύου
Στοιχεία που θα συνεκτιμηθούν κατα την αξιολόγηση των υποψηφίων είναι:
1. Ποιότητα και επίπεδο σπουδών
2. συνάφεια με το αντικείμενο
3. Αριστεία στην επαγγελματική δραστηριότητα/Κοινωνική καταξίωση
4. Ιστορικό δημόσιας και κοινωνικής προσφοράς
5. Διεθνής εμπειρία
6. εμπειρία σε θέματα οργάνωσης γραφείων εξυπηρέτησης πολιτών, σε οργάνωση και λειτουργία ιστολογίου, σε διεθνείς οργανισμούς, σε οργάνωση σεμιναρίων και προγραμμάτων επιμόρφωσης, σε λειτουργία πολιτικών οργανισμών και σε τήρηση αρχείων και μηχανοργάνωσης, θα ληφθεί υπόψη.
7. Οράματα και επιδιώξεις συμβατά με τις αρχές και την εθνική στρατηγική που έχει διατυπώσει ο πρωθυπουργός
Για να μην αποκλείει η διαδικασία νέους υποψήφιους που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να έχουν εκτενές ιστορικό προσφοράς, η διαδικασία θα συνυπολογίσει την ηλικία σε σχέση με τα επιτεύγματα των υποψηφίων, και την προοπτική τους.
Οι υποψήφιοι θα πρέπει να είναι διατεθειμένοι να δώσουν ό,τι στοιχεία τους ζητηθούν προκειμένου να ελεγχθεί η ανταπόκριση στα κριτήρια και τις απαιτήσεις της θέσης που θα καταλάβουν.
Οσοι επιλεγούν θα αξιολογηθούν μετά από 6 μήνες. Στην συνέχεια, θα αξιολογούνται ετησίως.
Κατά την θητεία όσων επιλεγούν στις θέσεις αυτές, δεν θα είναι δυνατή η παράλληλη συμμετοχή σε κομματικά όργανα ή νεολαίες.
Δεν θα εξετασθούν αιτήσεις στην περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος
α) δεν διαθέτει λευκό ποινικό μητρώο,
β) Είναι αναμεμειγμένος σε δικαστικές διαμάχες που είναι ασυμβίβαστες ή δημιουργούν σύγκρουση συμφερόντων με την επιδιωκόμενη ιδιότητα.
Ολες οι αιτήσεις θα εξετασθούν με απόλυτη εχεμύθεια.
Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους και τον πλαίσιο αρχών που πρέπει να διέπει όσους καταλαμβάνουν θέση στον δημόσιο τομέα που είναι αναρτημένος εδώ.
Η προκήρυξη αυτή είναι ανοικτή. Οι αιτήσεις όμως που θα υποβληθούν μέχρι 18 Οκτωβρίου 2009, θα αξιολογηθούν άμεσα.
Παραθέτω και το πλαίσιο αρχών
ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡΧΩΝ
Για την διαδικασία επιλογής στελεχών του δημοσίου τομέα
Οι κανόνες που θα διέπουν την αξιολόγηση των υποψηφίων περιλαμβάνουν και τα εξής:
Αξιοκρατία: Όλες οι επιλογές για την στελέχωση της δημόσιας διοίκησης θα πρέπει να διέπονται από την επιτακτική και αδιαπραγμάτευτη αρχή της αξιοκρατίας, με τεκμηριωμένη επιλογή των ατόμων με ικανότητες, εμπειρία και προσόντα, που ταιριάζουν στο αντικείμενο του οργανισμού που θα στελεχώσουν.
Εντιμότητα – Τα στελέχη που θα επιλεγούν θα πρέπει να έχουν προσήλωση στην τήρηση των αρχών και αξιών που πρέπει να διέπουν όποιον καταλαμβάνει δημόσια θέση και να εκτελούν τα καθήκοντά τους με εντιμότητα και ακεραιότητα.
Διαφάνεια – Ολες οι επιλογές θα πρέπει να ακολουθούν τις αρχές της ανοικτής διακυβέρνησης. Ολες οι πληροφορίες για τις διαδικασίες και τις τελικές επιλογές θα δημοσιοποιούνται. Ισότητα Ευκαιριών – Η διαδικασία θα λαμβάνει υπόψη της την υποχρέωση για ισότητα ευκαιριών.
Φύση διαδικασιών επιλογής. Η φύση της εκάστοτε διαδικασίας επιλογής σε δημόσιο αξίωμα θα πρέπει να είναι ανάλογη της φύσης και των συνεπαγομένων ευθυνών του αντίστοιχου αξιώματος.
Ανεξάρτητη ενδελεχής εξέταση – Δεν θα υπάρξει διορισμός πριν γίνει ενδελεχής εξέταση και επιβεβαίωση όλων των στοιχείων του προτεινομένου.
Χαρακτηριστικά που πρέπει να διέπουν όσους επιδιώκουν κατάληψη θέσης στον δημόσιο τομέα:
Ανιδιοτέλεια - Οι κάτοχοι δημοσίων αξιωμάτων πρέπει να ενεργούν αποκλειστικά και μόνο με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Οι ενέργειές τους δεν πρέπει να στοχεύουν σε οικονομικά ή άλλα οφέλη για τους ίδιους, την οικογένειά τους ή τους φίλους τους.
Ακεραιότητα - Οι κάτοχοι δημοσίων αξιωμάτων δεν θα πρέπει να επιτρέπουν στους εαυτούς τους να γίνουν με οποιοδήποτε τρόπο όμηροι οικονομικών ή άλλων υποχρεώσεων σε άτομα ή επιχειρήσεις ή δέσμιοι συμφερόντων που θα επιδιώξουν ενδεχομένως να επηρεάσουν τις αποφάσεις τους κατά την διάρκεια άσκησης των καθηκόντων τους.
Αντικειμενικότητα - Κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, συμπεριλαμβανομένων πιθανών διορισμών, ανάθεσης συμβάσεων, αξιολόγησης, οι κάτοχοι των δημοσίων αξιωμάτων θα πρέπει να λαμβάνουν αντικειμενικές αποφάσεις με μοναδικό κριτήριο το δημόσιο συμφέρον και την αξιοκρατία.
Κοινωνική Λογοδοσία: - Οι κάτοχοι δημοσίων αξιωμάτων είναι υπόλογοι για τις αποφάσεις τους και τις ενέργειές τους στην κοινωνία και θα πρέπει να είναι έτοιμοι να υποβάλλονται σε οποιοδήποτε έλεγχο κρίνεται απαραίτητος για τον τρόπο εκτέλεσης των καθηκόντων τους.
Διαφάνεια - Οι κάτοχοι δημοσίων αξιωμάτων πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις και να προβαίνουν σε ενέργειες με απόλυτη διαφάνεια. Έχουν την υποχρέωση να αιτιολογούν τις αποφάσεις και ενέργειές τους και να μην περιορίζουν τις λεπτομέρειες της τεκμηρίωσής τους παρά μόνον όταν αυτό σαφώς επιτάσσει το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον.
Εντιμότητα - Οι κάτοχοι δημοσίων αξιωμάτων έχουν υποχρέωση να δηλώνουν οποιαδήποτε ιδιωτικά συμφέροντα σχετίζονται με τα δημόσια καθήκοντά τους και να επιλαμβάνονται της επίλυσης ενδεχομένως αναφυομένων διαφορών κατά τρόπο που προστατεύει το δημόσιο συμφέρον
Ο αξιωματούχος ως πρότυπο- Οι κάτοχοι δημοσίων αξιωμάτων πρέπει να υποστηρίζουν και να προωθούν τις παραπάνω αρχές αποτελώντας πρότυπο με την εκτέλεση των καθηκόντων τους, τις αποφάσεις και τις ενέργειές τους.
ΓΓΕΤ
Εγινε σήμερα η "παράδοση-παραλαβή" της ΓΓΕΤ.
Την παράδοση έκανε ο Γενικός Διευθυντής. (Δεν ξέρω να υπάρχει προηγούμενο που ένας υπουργός και δύο υφυπουργοί παραλαμβάνουν μια μονάδα από Γενικό Διευθυντή).
Δεν μπορώ να πω ότι αισθάνθηκα ευχάριστα. Χαμηλό ηθικό και απογοήτευση. Ισως να κάνω λάθος.
Μια από τις πλέον δυναμικές ομάδες της Ελληνικής δημόσιας διοίκησης δίνει την εικόνα ότι δεν είναι σε καλή κατάσταση. Και ένα κτίριο που μόνο έμπνευση δεν μπορεί να προκαλέσει στους εργαζόμενους εκεί.
Εχουμε πολλά να κάνουμε.
Sunday, October 11, 2009
Η νέα διοίκηση στην ΕΡΤ
Διαβάζω διάφορα σενάρια για ονόματα.
Τι είναι εκείνο που κάνει όσους έχουν απόψεις για το θέμα να πιστεύουν ότι έγινε δημόσια πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τους Γενικούς Γραμματείς και δεν θα γίνει για την ΕΡΤ? (Το ίδιο φυσικά ισχύει και για όλες τις "πληροφορίες" για άλλες δημόσιες θέσεις).
Τι είναι εκείνο που κάνει όσους έχουν απόψεις για το θέμα να πιστεύουν ότι έγινε δημόσια πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τους Γενικούς Γραμματείς και δεν θα γίνει για την ΕΡΤ? (Το ίδιο φυσικά ισχύει και για όλες τις "πληροφορίες" για άλλες δημόσιες θέσεις).
Friday, October 09, 2009
Εμ. Κριαράς
Μίλησα σήμερα τηλεφωνικά μαζί του. Μιλήσαμε αρκετή ώρα. Δυστυχώς η απόσταση (ζει μόνιμα στην Θεσσαλονίκη), δεν μου επέτρεψε να τον επισκεφθώ στο σπίτι του.
Η τοποθέτησή του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ αποτελεί μια μικρή αναγνώριση της μεγάλης του προσφοράς στην παιδεία του τόπου αλλά και υπόμνηση ότι η μεγάλη ηλικία δεν σημαίνει αποστρατεία. Είναι πολλοί εκείνοι που και σε μεγάλη ηλικία μπορούν να προφέρουν (Ο Εμ. Κριαράς εξακολουθεί και συγγράφει).
Δεν συμφωνώ με όλες τις απόψεις του. Μπορώ όμως να κερδίσω πολλά από τις γνώσεις του και την εμπειρία του. Είναι στις προτεραιότητές μου να τον επισκεφθώ το συντομότερο δυνατόν.
Η τοποθέτησή του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ αποτελεί μια μικρή αναγνώριση της μεγάλης του προσφοράς στην παιδεία του τόπου αλλά και υπόμνηση ότι η μεγάλη ηλικία δεν σημαίνει αποστρατεία. Είναι πολλοί εκείνοι που και σε μεγάλη ηλικία μπορούν να προφέρουν (Ο Εμ. Κριαράς εξακολουθεί και συγγράφει).
Δεν συμφωνώ με όλες τις απόψεις του. Μπορώ όμως να κερδίσω πολλά από τις γνώσεις του και την εμπειρία του. Είναι στις προτεραιότητές μου να τον επισκεφθώ το συντομότερο δυνατόν.
Thursday, October 08, 2009
Η νομιμότητα της αδειοδότησης των Κολλεγίων
Από την μέχρι στιγμής υπηρεσιακή ενημέρωση, αντιλαμβάνομαι ότι η Νομική Υπηρεσία του ΥΠΕΠΘ, ούτε είχε εκφράσει γνώμη, αλλά ούτε είχε ερωτηθεί (μέχρι σήμερα) για την αδειοδότηση των Κολλεγίων.
Ανανέωση: Αντιλαμβάνομαι επίσης, ότι ούτε στην αρμόδια διεύθυνση Κολλεγίων υπάρχει σχετικός φάκελλος.
Ανανέωση: Αντιλαμβάνομαι επίσης, ότι ούτε στην αρμόδια διεύθυνση Κολλεγίων υπάρχει σχετικός φάκελλος.
Διαφάνεια στο ΥΠΕΠΘ
Ξεκινά από σήμερα. Ισως καθυστερήσει λίγο η αλλαγή της σελίδας του ΥΠΕΠΘ. Μέχρι τότε, θα γίνεται εκ των ενόντων.
Πρός το παρόν το ΠΔ διορισμού των μελών του Υπ. Συμβουλίου.
Πρός το παρόν το ΠΔ διορισμού των μελών του Υπ. Συμβουλίου.
Wednesday, October 07, 2009
Day 1
Αυτή την φορά, μακρυά από την Μητροπόλεως. Σε ένα νέο κτίριο στο Μαρούσι, ευχάριστο αλλά ψυχρό. Και υπουργικά γραφεία με έντονο το στοιχείο της υπερβολής.
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στην κατάσταση του Υπουργείου. Γιατί θα θεωρηθεί ως πολιτική κριτική στην προηγούμενη ηγεσία. Και δεν είναι αυτός ο στόχος μου.
Στις λίγες ώρες αυτής της πρώτης μέρας της (τρίτης) περιόδου εμπλοκής μου στο ΥΠΕΠΘ διαπιστώνω μια διολίσθηση -στην καλύτερη περίπτωση ασυνείδητη- του πολιτικού γίγνεσθαι στα θέματα παιδείας: η πολιτική στρατηγική έχει αντικατασταθεί από την αναζήτηση ρυθμιστικών μέτρων, από την αποσπασματική αντίληψη των θεμάτων, και από την διαχείριση επί μέρους διευθετήσεων (με την αξιοκρατία να ψάχνει ακόμα τον ρόλο της).
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στην κατάσταση του Υπουργείου. Γιατί θα θεωρηθεί ως πολιτική κριτική στην προηγούμενη ηγεσία. Και δεν είναι αυτός ο στόχος μου.
Στις λίγες ώρες αυτής της πρώτης μέρας της (τρίτης) περιόδου εμπλοκής μου στο ΥΠΕΠΘ διαπιστώνω μια διολίσθηση -στην καλύτερη περίπτωση ασυνείδητη- του πολιτικού γίγνεσθαι στα θέματα παιδείας: η πολιτική στρατηγική έχει αντικατασταθεί από την αναζήτηση ρυθμιστικών μέτρων, από την αποσπασματική αντίληψη των θεμάτων, και από την διαχείριση επί μέρους διευθετήσεων (με την αξιοκρατία να ψάχνει ακόμα τον ρόλο της).
Tuesday, October 06, 2009
Τα νέα καθήκοντα
Ευχαριστώ όλους όσους έχουν επικοινωνήσει μαζί μου, τηλεφωνικά, ηλεκτρονικά ή με όποιοδήποτε άλλο τρόπο. Δεν είναι τόσο εύκολο αυτή την στιγμή να απαντήσω σε όλους.
Δεν ξέρω σε ποιό βαθμό θα μπορέσω να συμβάλω ώστε τα παιδιά μας να παίρνουν καλύτερη εκπαίδευση. Το θέλω πολύ και θα κάνω ό,τι μπορώ.
Θα συνεχίσω να είμαι ευθύς και ειλικρινής. Εστω και αν αυτό μου στοιχίσει. Και η κριτική καλοδεχούμενη.
Βασική μου αρχή είναι η αξιοκρατία και η διαφάνεια.
Τέλος κάτι ακόμα: συνήθως, όσοι μπαίνουν στην "μαχόμενη" πολιτική, κλείνουν το μπλογκ που ενδεχομένως έχουν. Οπως βλέπετε, αυτό δεν θα γίνει. Ούτε θα σβήσω αναρτήσεις. Αυτός ήμουν, αυτά που πίστευα έγραφα και αυτό θα εξακολουθήσω να κάνω. Ισως βέβαια, να γράφω λιγότερο συχνά :)
Δεν ξέρω σε ποιό βαθμό θα μπορέσω να συμβάλω ώστε τα παιδιά μας να παίρνουν καλύτερη εκπαίδευση. Το θέλω πολύ και θα κάνω ό,τι μπορώ.
Θα συνεχίσω να είμαι ευθύς και ειλικρινής. Εστω και αν αυτό μου στοιχίσει. Και η κριτική καλοδεχούμενη.
Βασική μου αρχή είναι η αξιοκρατία και η διαφάνεια.
Τέλος κάτι ακόμα: συνήθως, όσοι μπαίνουν στην "μαχόμενη" πολιτική, κλείνουν το μπλογκ που ενδεχομένως έχουν. Οπως βλέπετε, αυτό δεν θα γίνει. Ούτε θα σβήσω αναρτήσεις. Αυτός ήμουν, αυτά που πίστευα έγραφα και αυτό θα εξακολουθήσω να κάνω. Ισως βέβαια, να γράφω λιγότερο συχνά :)
Sunday, October 04, 2009
Γ. Παπανδρέου: Η δικαίωση και οι ευθύνες
Το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα αποτελεί μια δικαίωση του Γ. Παπανδρέου. Για πολλούς λόγους, ο κυριώτερος από τους οποίους είναι ότι επέμεινε επανειλημμένα σε αρχές και απόψεις όταν πολλοί έλεγαν ότι "αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα" χαμογελώντας συνήθως ειρωνικά για την "αφέλειά του".
Τώρα αρχίζει μια εξ ίσου δύσκολη περίοδος. Η περίοδος ευθύνης. Την περίοδο αυτή θα κριθεί η ικανότητα εφαρμογής των αρχών και απόψεων αυτών.
Και όπως η νίκη του ΠΑΣΟΚ ήταν νίκη του Γ. Παπανδρέου έτσι και οι ευθύνες της νέας εποχής είναι ευθύνες, κυρίως, του ιδίου.
Η συντριπτική χθεσινή νίκη, έδειξε ότι ο Γ. Παπανδρέου κατόρθωσε να πείσει ότι αυτά που πιστεύει μπορούν να γίνουν. Τώρα πρέπει να πείσει ότι θα γίνουν.
Τώρα αρχίζει μια εξ ίσου δύσκολη περίοδος. Η περίοδος ευθύνης. Την περίοδο αυτή θα κριθεί η ικανότητα εφαρμογής των αρχών και απόψεων αυτών.
Και όπως η νίκη του ΠΑΣΟΚ ήταν νίκη του Γ. Παπανδρέου έτσι και οι ευθύνες της νέας εποχής είναι ευθύνες, κυρίως, του ιδίου.
Η συντριπτική χθεσινή νίκη, έδειξε ότι ο Γ. Παπανδρέου κατόρθωσε να πείσει ότι αυτά που πιστεύει μπορούν να γίνουν. Τώρα πρέπει να πείσει ότι θα γίνουν.
Friday, October 02, 2009
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΗΣ ΕΡΓΟΝ
To κύριο άρθρο του σημερινού Βήματος με αυτόν τον τίτλο.
H προεκλογική δέσμευση του κ. Παπανδρέου για διαχωρισμό και αποχωρισμό του κράτους από το κόμμα είναι σπουδαία από μόνη της.
Αν μάλιστα επιβεβαιωθεί από τα πράγματα, αν όντως στα χρόνια της διακυβέρνησής του τηρηθεί, θα συνιστά μείζονα μεταρρύθμιση και απολύτως εξυγιαντική διαρθρωτική αλλαγή.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι ο κομματισμός ευθύνεται για τη διαρκή παράλυση της διοίκησης, για την αναποτελεσματικότητα του κράτους, για την καχεξία των δημοσίων οικονομικών και για άλλα τόσα. Θα ήταν ευχής έργον πράγματι ο κ. Παπανδρέου να επιχειρήσει τον διαχωρισμό. Πολλώ δε μάλλον και να τον επιβάλει.
H προεκλογική δέσμευση του κ. Παπανδρέου για διαχωρισμό και αποχωρισμό του κράτους από το κόμμα είναι σπουδαία από μόνη της.
Αν μάλιστα επιβεβαιωθεί από τα πράγματα, αν όντως στα χρόνια της διακυβέρνησής του τηρηθεί, θα συνιστά μείζονα μεταρρύθμιση και απολύτως εξυγιαντική διαρθρωτική αλλαγή.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι ο κομματισμός ευθύνεται για τη διαρκή παράλυση της διοίκησης, για την αναποτελεσματικότητα του κράτους, για την καχεξία των δημοσίων οικονομικών και για άλλα τόσα. Θα ήταν ευχής έργον πράγματι ο κ. Παπανδρέου να επιχειρήσει τον διαχωρισμό. Πολλώ δε μάλλον και να τον επιβάλει.
Thursday, October 01, 2009
The best and the brightest
To σημερινό σχόλιο του Φοίβου Καρζή με τον ίδιο τίτλο.
Το ζητούμενο ήταν ένα πρόγραμμα – αυτό είναι υπεσχημένο για σήμερα και διαδικτυακά. Αλλά οι εξαγγελίες Παπανδρέου πηγαίνουν πολύ πιο πέρα από αυτό. Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου απέκτησε, για πρώτη φορά, έναν βασικό πολιτικό στόχο και μια κεντρική ιδέα για τη διακυβέρνηση της χώρας. Ο στόχος είναι η απο-κομματικοποίηση του κράτους. Πρόκειται για μείζονα πρόκληση για τη χώρα. Το κομματικό φαινόμενο είναι η σοβαρότερη παθογένεια της μεταπολίτευσης. Η αποκατάσταση της πολιτικής ομαλότητας ήρθε με κόστος την εγκατάσταση της κομματοκρατίας, που αποσάθρωσε τη δημόσια διοίκηση και παγιώθηκε ως η βασική τροχοπέδη για την απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων της χώρας.
Το ζητούμενο ήταν ένα πρόγραμμα – αυτό είναι υπεσχημένο για σήμερα και διαδικτυακά. Αλλά οι εξαγγελίες Παπανδρέου πηγαίνουν πολύ πιο πέρα από αυτό. Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου απέκτησε, για πρώτη φορά, έναν βασικό πολιτικό στόχο και μια κεντρική ιδέα για τη διακυβέρνηση της χώρας. Ο στόχος είναι η απο-κομματικοποίηση του κράτους. Πρόκειται για μείζονα πρόκληση για τη χώρα. Το κομματικό φαινόμενο είναι η σοβαρότερη παθογένεια της μεταπολίτευσης. Η αποκατάσταση της πολιτικής ομαλότητας ήρθε με κόστος την εγκατάσταση της κομματοκρατίας, που αποσάθρωσε τη δημόσια διοίκηση και παγιώθηκε ως η βασική τροχοπέδη για την απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων της χώρας.
Μέσα σε λίγο σχετικά χρόνο, η Ελλάδα εξελίχθηκε σε χώρα που αποστρέφεται την αριστεία. Η κυριαρχία της μετριότητας και η αναξιοκρατία είναι απολύτως συνυφασμένα με το ρόλο και τη φύση των κομμάτων τα τελευταία 35 χρόνια.
Για έναν αρχηγό του ΠΑΣΟΚ η τοποθέτηση της άρσης αυτής της κατάστασης στο κέντρο της πολιτικής του ατζέντας δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε αυτονόητη. Ο κομματισμός και η σύνδεσή του με το κράτος και τη διοίκηση είναι η βασική πολιτική τύψη ενός κόμματος που αποτέλεσε τον καταλύτη της δημιουργίας του δικομματικού συστήματος εξουσίας στην Ελλάδα.
Μια τέτοια αλλαγή σημαίνει πολύ περισσότερα από το όνομα και τα σύμβολα, που είχαν παλιότερα συζητηθεί. Η ανακαίνιση που εισηγείται (και αναλαμβάνει ως βάρος ευθύνης) πηγαίνει πέρα από τη μαρκίζα της Ιπποκράτους και, κυρίως, των κτιρίων που έχουν μείνει, με τα μεσαία κομματικά στελέχη, στη Χαριλάου Τρικούπη. Μπαίνει μέσα στο κτίριο...
Ό,τι ήταν παλιότερα η πρόσδεση στην Ευρώπη μέσα από την ένταξη στην ΕΟΚ, η αλλαγή και η αποκατάσταση των ρωγμών του Εμφυλίου, η μείωση του δημόσιου τομέα με τις ιδιωτικοποιήσεις, ο εκσυγχρονισμός και τη ένταξη στην ΟΝΕ είναι τώρα η αποτίναξη του κομματισμού. Στόχος θεμιτός, επαρκής και όχι λιγότερο προσιτός ή απλός από τους προηγούμενους. Η επίτευξή του θα είναι ένα γιγαντιαίο και καίριο άλμα.
Αυτό ναι! Αυτό είναι εκσυγχρονισμός.
Το δεύτερο σημείο αφορά τον καμβά της διακυβέρνησης. Η προκήρυξη των δημόσιων θέσεων αποτελεί το νήμα που ενώνει το στόχο με το μοντέλο. Και η ιδέα είναι η κινητοποίηση των δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας που αργούν, αλλά και εκείνων που βρίσκονται έξω από τα σύνορα, για να αποκαταστήσει η Ελλάδα την υστέρηση που προκύπτει από το συστηματικό, επί δεκαετίες, brain drain, την απώλεια φαιάς ουσίας και δημιουργικότητας, με τη φυγή τόσων ικανών νέων ανθρώπων κυρίως στα πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Αμερικής.
Το σχέδιο δεν είναι καινούργιο – και νομίζω πως εύκολα μπορεί κανείς να αναζητήσει το πρότυπο στην Αμερική της δεκαετίας του 60. Ο τρόπος που κυβερνήθηκε επί Κένεντυ και Τζόνσον έχει περιγραφεί από έναν Αμερικανό δημοσιογράφο σε ένα βιβλίο που ο τίτλος του θα μπορούσε εύκολα να βρίσκεται πίσω από τον κ. Παπανδρέου χτες στο Ζάππειο. Το βιβλίο λεγόταν 'the best and the brightest' – σε μια πρόχειρη μετάφραση “οι ευφυέστεροι και οι διαπρεπέστεροι”.
Τι ισχυρίζεται, δηλαδή, ο κ. Παπανδρέου; Ότι η χώρα έχει κατακτήσει τους βασικούς της στόχους. Την στρατηγική ασφάλεια – με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τη νομισματική σταθερότητα – με το ευρώ. Την εσωτερική πολιτική ομαλότητα – με την ομαλή εναλλαγή στην εξουσία. Άρα, λέει, η πρόκλησή της είναι να αποδώσουν οι θεσμοί και οι επιτυχημένες εθνικές επιλογές.
Και σε αυτό παίζουν κατεξοχήν ρόλο οι άνθρωποι – τα πρόσωπα. Όχι ένα, όχι δύο, αλλά τα πολλά πρόσωπα που χρειάζονται, παντού, σε κάθε θέση ευθύνης. Να βρεθούν εκείνοι που θα κλωτσήσουν τη χώρα για να βγει από μια κατάσταση οικειοθελούς ημιαργίας.
Τα πρόσωπα, λοιπόν, θα κρίνουν. Και θα κριθούν.
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
