Κυτάζοντας την αναφορά της "Καθημερινής" της περασμένης Κυριακής στο ΙΒ και την επιτυχία που έχει στο διεθνές εκπαιδευτικό σύστημα θυμήθηκα πώς ξεκίνησε στην Ελλάδα και ξανασκέφθηκα γιατί το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι προβληματικό.
Το ΙΒ "επετράπη" στην Ελλάδα το 1995.
Οταν έγινε η σχετική ρύθμιση για να επιτραπεί υπήρξε μεγάλη αντίδραση από τους υπερασπιστές του δημόσιου σχολείου και την ΟΛΜΕ. (Θυμάμαι τις συναντήσεις στο Υπουργείο Παιδείας με την ΟΛΜΕ όπου όλα τα άλλα αιτήματα είχα περάσει σε δεύτερη μοίρα και το κύριο αίτημα ήταν η κατάργηση της διάταξης. Ο Γ. Παπανδρέου δεν υποχώρησε). Ηταν ένα από τα βήματα που έγιναν τότε για το σπάσιμο της ισοπεδωτικής ομοιμορφίας του εκπαιδευτικού συστήματος. Δύο ιδιωτικά σχολεία ήταν τα πρώτα που προσέφεραν στος μαθητές τους την δυνατότητα αυτή. (Σύμφωνα πάλι με την Καθημερινή ο αριθμός τους έφτασε στα 13).
Μετά τις εκλογές του 96, όταν ανέλαβε Υπουργός Παιδείας ο Γ. Αρσένης, μια από τις πρώτες υποσχέσεις που έδωσε για να ικανοποιήσει την ΟΛΜΕ ήταν η κατάργηση του ΙΒ. Δεν ξέρω τι τον έκανε τελικά να μην κρατήσει την υπόσχεσή σου. (Από τις λίγες περιπτώσεις που δεν μηδενίστηκε κάποια ενέργεια της προηγούμενης ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ).
Βλέπω τώρα με ικανοποίηση στην Καθημερινή ότι, σύμφωνα με τον πρώην επικεφαλής του Οργανισμού International Baccalaureate (IBO) Τζορτζ Γουόκερ "τα προγράμματα Ι.Β. εξαπλώνονται ταχύτατα - με ετήσιο ρυθμό πάνω από 15%. Οι μαθητές σε προγράμματα I.B. ξεπερνούν τις 500.000 σε 2.300 σχολεία σε 127 χώρες. Σχετικά προγράμματα λειτουργούν όχι μόνο σε Β. Αμερική και Ευρώπη αλλά σε χώρες όπως το Αζερμπαϊτζάν, η Κούβα, το Ιράν, η Ζάμπια, το Ουζμπεκιστάν." «Εξοικειώθηκα με έναν διαφορετικό, από τον ελληνικό, τρόπο διαβάσματος. Χρησιμοποιούσαμε διάφορες πηγές γνώσης, και όχι ένα μόνο βιβλίο. Μάθαμε ότι δεν υπάρχει κάτι σωστό ή λάθος, αλλά σωστά τεκμηριωμένο ή όχι», λέει στην «Κ» ο 23χρονος Αρης Μολφέτας, απόφοιτος I.B.
Friday, June 06, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment