Η συνθήκη της Λισσαβώνας και οι νομικοί τακτικισμοί

Tweet

Εχω δει να διατυπώνεται έντονα ή άποψη ότι η θέση του ΠΑΣΟΚ υπέρ του δημοψηφίσματος, βρίσκεται σε αντίφαση με την υπερψήφιση από μέρους του της συνθήκης στην Βουλή (πχ Παύλος Τσίμας στα ΝΕΑ). Σύμφωνα με την άποψη αυτή θα έπρεπε το ΠΑΣΟΚ να καταψηφίσει την συνθήκη ώστε να πιέσει για δημοψήφισμα. 

Δεν συμμερίζομαι το επιχείρημα. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν διαφωνούσε με την συνθήκη. Θα ήταν επομένως παράλογο να καταψηφίσει κάτι με το οποίο συμφωνεί. (Αφήνω κατά μέρος ότι ακόμα και αν το ΠΑΣΟΚ καταψήφιζε την συνθήκη, αυτή θα είχε υπερψηφισθεί).  Εστω όμως ότι υπήρχε ελπίδα να καταψηφιστεί από την Βουλή αν το ΠΑΣΟΚ την καταψήφιζε. Σε αυτή την περίπτωση το ΠΑΣΟΚ θα είχε επιλέξει ένα νομικό τακτικισμό, παρόμοιο με αυτόν που επέλεξαν ο Συν και το ΚΚΕ -τον οποίο ενίσχυσε με ευχαρίστηση η κυβέρνηση- για να μπλοκάρουν την μελλοντική αναθεώρηση του 16. Αναρωτιέμαι αν αυτή είναι η άποψη των Ηρακλιδέων των θεσμών που κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ για μη θεσμικές πράξεις. 

Το αν η θέση του Γ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ (συμπεριλαμβανομένου του Κ. Σημίτη) υπέρ της συνθήκης είναι σωστή ή όχι είναι άλλο ζήτημα. 
Εκτιμώ όμως τους πολιτικούς που δέχονται να θέσουν την άποψή τους για ένα συγκεκριμένο θέμα (και όχι για ένα ασαφές και γενικόλογο προεκλογικό πρόγραμμα) στην κρίση του λαού. Ακόμα περισσότερο εκτιμώ τους πολιτικούς που σέβονται ειλικρινά το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος, όταν αυτό είναι αντίθετο από τις απόψεις τους. Των πολιτικών που δεν προσπαθούν να βρουν "διασταλτικές ερμηνείες" για να παρακάμψουν ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Αυτή ήταν η στάση του Γ. Παπανδρέου με το δημοψήφισμα στην Κύπρο. Γιατί η πολιτική είναι (ή θα έπρεπε να είναι), κυρίως διαβούλευση. Και όχι Μακιαβελικός κυνισμός και τακτικισμός.