Tuesday, January 11, 2011

Λογοκλοπή και Εντυπώσεις


Διάβασα σήμερα σε ημερήσια εφημερίδα άρθρο με τίτλο «εντυπώσεις και ουσία για τα ΑΕΙ». 
Σε περίληψη, η ουσία του άρθρου είναι ότι οι όποιες ενέργειες, στις οποίες έχω προβεί σχετικά με την διαφάνεια στα πανεπιστήμια, αποτελούν ένα «επικοινωνιακό παιχνίδι» μια και «στο επίπεδο ουσίας οι κινήσεις του κ. Πανάρετου πάσχουν καθώς τίποτα δεν μπορεί να γίνει λόγω του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων», χαρακτηρίζοντας τις ενέργειες «λόγια και όχι πράξεις» (προφανώς, “ξεχνά” για τις ανάγκες του άρθρου ότι για πρώτη φορά στα χρονικά ακυρώθηκαν εκλογές καθηγητών, εξετάζεται το ενδεχόμενο κατάργησης ιδιαίτερα προβληματικών τμημάτων και ζητούνται παραπομπές σε πειθαρχικά συμβούλια). Στο ίδιο άρθρο, το θέμα της λογοκλοπής χαρακτηρίζεται «θολό», του οποίου «η διερεύνηση μπορεί  να κρατήσει χρόνια».
Όλα τα παραπάνω συνδέονται με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης για αλλαγές στα πανεπιστήμια και με την ανάγκη «η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να είναι αρωγός στην πράξη και όχι στα λόγια».
Ας ξεκινήσω από το αυτοδιοίκητο. Όπως είναι γνωστό, το αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων είναι κατοχυρωμένο συνταγματικά και επομένως, ανεξάρτητα από τις όποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, θα εξακολουθεί να υφίσταται. Ταυτόχρονα, όμως, το Σύνταγμα προβλέπει και εναποθέτει στο Κράτος και στο Υπουργείο Παιδείας την εποπτεία καθώς και τον έλεγχο νομιμότητας των ενεργειών τους. Αυτό που είχαμε μέχρι σήμερα ήταν η εφαρμογή του αυτοδιοίκητου με παράλειψη της άσκησης εποπτείας και έλεγχου νομιμότητας από την πλευρά του Κράτους. Και αυτό ήταν φυσικό, γιατί οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες δύσκολα θα αποφάσιζαν να ασκήσουν αυτόν τον έλεγχο με δεδομένο ότι οι πανεπιστημιακοί έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην κοινωνία. Η υποχρέωση όμως της εποπτείας και του ελέγχου νομιμότητας υφίσταται ανεξάρτητα από τις αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο.
Ως Πανεπιστημιακός αλλά και ως πολίτης, θα επιθυμούσα όλα τα θέματα που αφορούν την εποπτεία από το Κράτος να εναπόκεινται στην εσωτερική λειτουργία των πανεπιστημίων. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου όπως π.χ. Harvard, Yale, Stanford, Berkeley, Oxford, Cambridge, E.Τ.Η. κλπ. δεν χρειάζονται -και δεν χρειάσθηκαν- την εποπτεία και τον έλεγχο νομιμότητας του κράτους για να φτάσουν στο σημείο που βρίσκονται σήμερα. Δεδομένου του Συντάγματός μας, όμως, η Κυβέρνηση έχει υποχρέωση να ασκεί αυτό που της έχει αναθέσει ο συνταγματικός νομοθέτης.
Θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι, δεδομένου ότι βρίσκεται σε εξέλιξη  ο διάλογος για τις αλλαγές στα πανεπιστήμια, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας θα έπρεπε να περνά «στα μαλακά» όλα τα προβλήματα που έρχονται στην αντίληψή της προκειμένου να μην «ενοχλήσει» κάποιους Πανεπιστημιακούς (βέβαια, τόσα χρόνια, όταν καμμία παρέμβαση δεν γινόταν σε κραυγαλέες περιπτώσεις καταπάτησης κάθε έννοιας ακαδημαϊκής δεοντολογίας, οι πολιτικοί εγκαλούνταν –και ορθώς- από ορισμένους δημοσιογράφους για την απραξία τους. Σήμερα που το υπουργείο λειτουργεί σύμφωνα με τις συνταγματικές του υποχρεώσεις, οι ίδιοι – οποία ειρωνία –  δηλώνουν ότι καλύτερα θα ήταν να μην γίνονται παρεμβάσεις, γιατί αυτές δεν εξυπηρετούν την δημιουργία πολιτικών ισορροπιών).
 Η άποψη αυτή περί «μη ενόχλησης» χάριν των αλλαγών αποτελεί μια επικίνδυνη απλούστευση. Πανεπιστημιακοί δεν είναι μόνο αυτοί οι οποίοι υποπίπτουν σε παραπτώματα που είτε έχουν χαρακτηριστικά ποινικών ευθυνών είτε απλά διοικητικών ευθυνών. Οι πανεπιστημιακοί είναι πολλοί περισσότεροι. Και εκείνοι που έχουν το πανεπιστήμιο και την επιστήμη πάνω από οποιοδήποτε άλλο προσωπικό ή άλλης μορφής συμφέρον είναι εκείνοι που πρώτοι ζητούν την κάθαρση στα πανεπιστήμια. Και είναι γι’ αυτούς, για τους φοιτητές και για την κοινωνία που γίνεται η προσπάθεια που έχει αναλάβει η παρούσα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Αυτοί οι τελευταίοι βέβαια έχουν μικρή πρόσβαση στα παραδοσιακά ΜΜΕ. Η φωνή τους σπάνια ακούγεται αλλά και όταν ακούγεται περνά απαρατήρητη. Αντίθετα, αυτοί που επιθυμούν την διαιώνιση του σημερινού καθεστώτος έχουν εδώ και χρόνια εξασφαλίσει σχέσεις στοργής με άλλους πυλώνες της εξουσίας.
Ας δούμε όμως και μερικές από τις περιπτώσεις για τις οποίες έχουν ζητηθεί στοιχεία και ας αναλογιστούμε αν αυτό αποτελεί συκοφάντηση των πανεπιστημίων ή επισήμανση κακών πρακτικών συγκεκριμένων πανεπιστημιακών.
Στοιχεία για τον αριθμό των πτυχιούχων και τον χρόνο φοίτησης: Κάθε χρόνο, το Υπουργείο Παιδείας καθορίζει τον αριθμό των εισακτέων και κάθε χρόνο υπάρχουν παράπονα από τα πανεπιστήμια ότι ο αριθμός που καθορίζεται είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό εκείνον που μπορούν να δεχθούν τα πανεπιστήμια. Ποιο είναι το κριτήριο με το οποίο μπορεί κανείς να βελτιώσει την κατάσταση αυτή; Αυτά τα στοιχεία που ζητήθηκαν θα έπρεπε κανονικά, όπως σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου, να  είναι διαθέσιμα στις ιστοσελίδες των πανεπιστημίων. Δυστυχώς, δεν είναι διαθέσιμα ούτε καν στα ίδια τα πανεπιστήμια, αλλά ούτε φυσικά και στο Υπουργείο Παιδείας.
Πειθαρχική δίωξη Πρυτανικού Συμβουλίου: Σύμφωνα με το Σύνταγμα και με τους νόμους που έχει ψηφίσει το Κράτος η εκτελεστική εξουσία έχει υποχρέωση να υλοποιεί τις αποφάσεις της ανεξάρτητης αρχής των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης. Όταν η αρχή, μετά από έλεγχο, ζητά από το Υπουργείο Παιδείας αλλά και από το ίδιο το πανεπιστήμιο να διενεργήσει πειθαρχικό έλεγχο, δεν είναι καν στην διακριτική ευχέρεια του Υπουργού Παιδείας να αποφασίσει αν θα αποδεχθεί την υπόδειξη αυτή ή όχι.
Στοιχεία για την οικογενειοκρατία: Όταν το Ελληνικό Κοινοβούλιο ζητά από το Υπουργείο Παιδείας -αλλά και από οποιαδήποτε άλλη δημόσια υπηρεσία- στοιχεία, το τελευταίο έχει την υποχρέωση να απαντήσει. Για να απαντήσει, πρέπει να συλλέξει τα στοιχεία από τις υπηρεσίες που εποπτεύει. Αλλοίμονο αν υπάρχουν θύλακες στο Κράτος που αγνοούν το Σύνταγμα και τους νόμους που διέπουν την Βουλή των Ελλήνων.
Οικογενειοκρατία: Όταν ένα ολόκληρο Τμήμα αποτελείται στην πλειοψηφία του από μέλη μιας συγκεκριμένης οικογένειας, τα οποία έχουν εκλεγεί με μη νόμιμες διαδικασίες και ίδιο το πανεπιστήμιο δεν έχει προβεί σε καμιά  ενέργεια αντιμετώπισης του προβλήματος αυτού, τότε πώς εκφράζεται και πώς υλοποιείται η ευθύνη της εποπτείας και του ελέγχου νομιμότητας που το Σύνταγμα έχει αναθέσει στο Υπουργείο Παιδείας; Τι θα πρέπει να κάνει το Υπουργείο Παιδείας όταν αμέσως μετά την ακύρωση των εκλογών, το πανεπιστήμιο προχωρά σε επανατοποθέτηση των ίδιων ανθρώπων και σε άμεση επανάληψη των διαδικασιών προκειμένου να επανέλθουν στις θέσεις που παράνομα είχαν καταλάβει;
Εκτακτο διδακτικό προσωπικό: Ο φορολογούμενος πολίτης ενισχύει τα πανεπιστήμια, μεταξύ των άλλων, με την χρηματοδότηση των προσωρινών διδασκόντων. Πώς θα αποφασίσει το Υπουργείο Παιδείας αν θα πρέπει να χρηματοδοτήσει τέτοιους διδάσκοντες για κάθε πανεπιστήμιο αν δε γνωρίζει τις πραγματικές ανάγκες; Πού βρίσκεται το πρόβλημα εάν επίσης προσπαθεί να διερευνήσει αν οι προσλήψεις αυτών των διδασκόντων γίνονται με ανοιχτές διαδικασίες, ώστε όλοι οι ενδιαφερόμενοι να έχουν ίσες ευκαιρίες σε μια εποχή, μάλιστα, που η ανεργία των νέων επιστημόνων βρίσκεται σε έξαρση;
Λογοκλοπή: Ερχομαι τώρα και στο πιο πρόσφατο θέμα αυτό των στοιχείων της λογοκλοπής. Η λογοκλοπή αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό της επιστήμης. Ακυρώνει τον πυρήνα αυτού ακριβώς που πρέπει να είναι ο επιστήμονας. Το θέμα αυτό εγώ ο ίδιος το είχα θίξει στην πρώτη συνάντηση με την ΠΟΣΔΕΠ μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας και το έχω αναφέρει επανειλημμένα σε Συνόδους των Πρυτάνεων. Δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα καμιά αντίδραση, ούτε καν τοποθέτηση. Δεν αποτελεί αυτό μέρος της εποπτείας του κράτους στην λειτουργία των πανεπιστημίων; Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα έχουν περάσει ατιμώρητες όλες οι περιπτώσεις λογοκλοπής δεν αποτελεί πρόβλημα; Και γιατί χρειάζεται πολύς  χρόνος για την αποτύπωση των ενεργειών που αφορούν το φαινόμενο αυτό; Θα ήθελα να θυμίσω ότι, μόλις πρόσφατα με συνοπτικές διαδικασίες που κράτησαν ελάχιστο χρόνο, το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου, το Harvard, απέλυσε έναν από τους πιο γνωστούς καθηγητές του ακριβώς γιατί είχε παραβιάσει την ακαδημαϊκή ηθική σε σχέση με δημοσιεύσεις που είχε κάνει. Το ΕΤΗ, ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο, επίσης πρόσφατα απομάκρυνε από την διοικητική του θέση τον Αντιπρύτανη για την Έρευνα γιατί ο ίδιος δεν παρείχε τα εχέγγυα της ακαδημαϊκής αξιοπιστίας.
Αλήθεια ποιοι είναι τελικά εκείνοι οι οποίοι ενοχλούνται για τις ενέργειες του Υπουργείου για την λογοκλοπή; Αναρωτιέμαι πόσες εφημερίδες έχουν δημοσιεύσει το κείμενο των ακαδημαϊκών για την λογοκλοπή, στο οποίο μέχρι σήμερα έχουν υπογράψει 315 επιστήμονες; Αλήθεια, με ποιους πρέπει να είναι το Υπουργείο Παιδείας, με τους 315 ή με τους 10 που διαμαρτύρονται και είναι άγνωστο πόσους ακόμη εκφράζουν; Και στον νόμο που θα γίνει θα πρέπει να υπάρχει ειδική αναφορά στην λογοκλοπή ή θα πρέπει το θέμα αυτό να καλύπτεται από τους εσωτερικούς κανονισμούς (αν αυτό υπάρχει ήδη);
Δεν πρέπει λοιπόν να θίγονται τα θέματα αυτά; Είναι άραγε μέρος της αυτοτέλειας του πανεπιστημίου η απόκρυψη της διαφθοράς; Εν τέλει τι προτείνει η εφημερίδα; Προτείνει κατάργηση του αυτοδιοίκητου ή παραίτηση του υπουργείου από οπoιαδήποτε προσπάθεια εξυγίανσης των πανεπιστημίων (που είναι μάλιστα συνταγματική του υποχρέωση); Να παριστάνει ο αρμόδιος υφυπουργός τον Πόντιο Πιλάτο, με σύνθημα «laissez faire, laissez passer»; Μήπως αυτή η στάση δεν είναι που μας έφερε εδώ; Περιμένει ξαφνικά να αρχίσει μόνο του το ίδιο το Πανεπιστήμιο να διερευνά τις υποθέσεις, όταν δεν το έχει κάνει τόσα χρόνια και, αν ναι, με ποιά αφορμή; Ρωτά η εφημερίδα γιατί το υπουργείο δεν ερευνά μόνο του τις καταγγελίες, φάσκοντας και αντιφάσκοντας, όταν κεντρικό της επιχείρημα είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να ελεγχθεί λόγω αυτοδιοίκητου. Εκτός και αν αρχίσουν οι υπηρεσίες του υπουργείου να υποκαθιστούν τα εκλεκτορικά σώματα και το peer review system.  Επίσης, τι σημαίνει να είναι στην πράξη αρωγός το υπουργείο στην βελτίωση των πανεπιστημίων; Να κάνει τα στραβά μάτια και να αφήνει τους φαύλους να συνεχίζουν το έργο τους;
Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση στα παραπάνω. Μερίδα πανεπιστημιακών, με πρόσβαση (άμεση ή έμμεση) στον τύπο, επιτίθενται κατά της προσπάθειας διερεύνησης υποθέσεων ακαδημαϊκής φαυλότητας, όπως η οικογενειοκρατία και η λογοκλοπή, εμφανίζοντας  την προσπάθεια αυτή ως προσπάθεια σπίλωσης του πανεπιστημίου. Απλώνουν έτσι ένα δίχτυ προστασίας για όλους, ανεξάρτητα από το αν αυτοί εκτελούν τις υποχρεώσεις τους ή όχι. Είναι η πρόθεσή τους είναι να καλυφθούν όλοι κάτω από το δίχτυ ανεξάρτητα αν τηρούν την ακαδημαϊκή δεοντολογία και νομιμότητα;
Δυστυχώς και όσοι θέλουν να παρουσιάσουν την εικόνα αυτή, αλλά και τα ΜΜΕ που την προάγουν, δεν παίρνουν υπόψη τους τα αναρίθμητα μηνύματα που λαμβάνουμε στο Υπουργείο Παιδείας από Καθηγητές, επιστήμονες και άλλες κατηγορίες πολιτών που εμπλέκονται στα της λειτουργίας του πανεπιστημίου που μας ζητούν εδώ και τώρα κάθαρση.
Τι θα πρέπει να απαντήσουμε εμείς στον πολίτη που έχει αδικηθεί ή που βλέπει το Κράτος να αγνοεί τις καταγγελίες του, ότι «πρέπει να τα έχουμε καλά» με αυτούς ακριβώς που προκαλούν το πρόβλημα γιατί πρέπει να περάσουμε τον νόμο; (εν τω μεταξύ, βέβαια, οι ίδιοι οι "διαμαρτυρόμενοι" αρνούνται να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγή του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των πανεπιστημίων, απορρίπτοντας τα πάντα).
Η απάντηση είναι νομίζω απλή. Οι αλλαγές στα πανεπιστήμια είναι απαραίτητες. Και οι αλλαγές αυτές πρέπει να γίνουν με τις υγιείς δυνάμεις του πανεπιστημίου ακριβώς για να οδηγηθούμε στο πανεπιστήμιο εκείνο που και οι άξιοι πανεπιστημιακοί επιθυμούν αλλά και η ελληνική κοινωνία και νεολαία δικαιούνται.
Το πανεπιστήμιο δεν είναι ένα κλειστό κλαμπ, υπάρχει για την κοινωνία. Και όταν στην κοινωνία υπάρχει η απαίτηση της διαφάνειας,  της εξυγίανσής του, και της δομικής αλλαγής του, δεν μπορεί μερίδα των μελών του να συμπεριφέρεται σαν τον πορτιέρη ενός κλειστού κλαμπ.

39 comments:

  1. Anonymous10:32 am

    ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ! ΜΑΖΙ ΣΟΥ!

    ReplyDelete
  2. Anonymous11:15 am

    Πολύ καλά τα λέτε!
    Μόνο που σε πολλά σημεία ανακατώνετε στην λογική σας το
    "παράνομο" με το "ανήθικο" ή έστω το "αντιδεολογικό".

    Για παράδειγμα εδώ:
    "
    Τι θα πρέπει να κάνει το Υπουργείο Παιδείας όταν αμέσως μετά την ακύρωση των εκλογών, το πανεπιστήμιο προχωρά σε επανατοποθέτηση των ίδιων ανθρώπων και σε άμεση επανάληψη των διαδικασιών προκειμένου να επανέλθουν στις θέσεις που παράνομα είχαν καταλάβει;
    "

    Πραγματικά το Τμήμα οφείλει να επαναλάβει την διαδικασία διορθώνοντας τις παρανομίες και να κάνει μία νομότυπη εκλογή. Είναι ανήθικο να υπάρχουν τέτοια φαινόμενα νεποτισμού σε τμήματα;
    ΦΥΣΙΚΑ και είναι! Αλλά δεν είναι παράνομο. Δεν μπορείτε να καταπολεμάτε το ανήθικο με νομικά κόλπα στους τύπους.

    Το υπουργείο μπορεί να κάνει τυπικό έλεγχο. Καλύτερα θα ήταν να μπορεί να κάνει ουσιαστικό. Να οριστεί πανελλήνια επιτροπή δεοντολογίας που να κρίνει τις προσφυγές, τις αδικίες και την λογοκλοπή στο ουσιαστικό κομμάτι τους. Και όχι στο αν ο Πρόεδρος υπέγραψε ή όχι κάποια έγγραφα την σωστή στιγμή. Καλύτερα να είχαμε την ηθική πανεπιστημιακή παράδοση να τα έκανε αυτά ο Πρύτανης. Αλλά δυστυχώς δεν την έχουμε.

    Καλή συνέχεια!

    ReplyDelete
  3. Anonymous11:22 am

    Παρ' ότι έχω διαφωνήσει με αρκετές θέσεις σας (χωρίς κατ' ανάγκην να το έχω εκφράσει στο blog) ομολογώ ότι το κείμενο είναι εξαιρετικό. Εκφράζει ακριβώς την ισορροπία που πρέπει να τηρεί ο αρμόδιος για τα ΑΕΙ υπουργός, ανάμεσα στο αυτοδιοίκητο (όχι ως νομική, αλλά ως ακαδημαϊκή έννοια, που είναι γνωστή σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου) και την αναγκαία πράγματι εποπτεία.
    Ό,τι και να λέει η μία και η άλλη πλευρά, τη δουλειά του δεν την κάνει καλά ούτε ο υπουργός που αφήνει ασύδοτους τους καθηγητές να εκλέγουν τις συζύγους ή τους κουμπάρους τους, αλλά ούτε κι αυτός που λέει "φέρτε μου όλους τους φακέλους των εκλογών, θα τους ξανακοιτάζω επί της ουσίας, για να δω αν κρίνατε σωστά"

    ReplyDelete
  4. Μου είναι αδιανόητο πως μπορούν κάποιοι να επιτίθενται κατά της προσπάθειας διερεύνησης υποθέσεων ακαδημαϊκής φαυλότητας. Δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα. Είναι σημαντικό να δημοσιοποιούνται μέτρα και ποινές κατά της διαφθοράς. Κάποτε πίστευα ότι αυτοί που έχουν αξιόλογο ερευνητικό έργο, δεν μπορούν να δράσουν αναξιοκρατικά και φαύλα. Διαψεύστηκα.

    Ελπίζω να μην ξεχαστούν οι υποθέσεις που εμφανίστηκαν στο "Κουτί της Πανδώρας", και όχι μόνο. Αν δεν τιμωρηθούν κάποιοι με απόλυση θα χαθεί κάθε ελπίδα.

    Το πανεπιστήμιο δυστυχώς έχει γίνει ένα κλειστό κλαμπ και δεν υπάρχει για την κοινωνία, η οποία βεβαίως απαιτεί τη διαφάνεια.

    Φοβάμαι ότι μόνο το Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο θα είναι το αντίπαλο δέος για το Δημόσιο. Αλλιώς, τελειώσαμε : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_09/01/2011_428093

    ReplyDelete
  5. Anonymous12:08 pm

    Χαρά στο κουράγιο σας, παρότι τα ΑΕΙ ήταν πάντα και ακόμη είναι το παράδειγμα...Στο ΟΠΑ πρώην ΑΣΟΟΕ οι παλιότεροι μαθαίναμε...
    Διαλυομένου του γάμου...η προίκα επιστρέφεται; Ναι σύμφωνα με το οικογενιακό δίκαιο...

    Ομως στην περίπτωση των Καθηγητικών Εδρών...η προίκα που δόθηκε για τον γάμο...δεν επεστράφηκε ποτέ...

    Περί οικογενειοκρατίας εγκώμιο...για την ελληνική κοινωνία...

    ReplyDelete
  6. Anonymous12:48 pm

    Συμφωνώ με τις απόψεις σας, θαυμάζω το θάρρος σας και εύχομαι πολύ αντοχή στη συνέχεια ... (επιστημονικός στέλεχος, Ευρωπαϊκό ΠΠ, Βρυξέλλες)

    ReplyDelete
  7. Anonymous1:06 pm

    Εξαιρετική η απάντησή σας! Συνεχίστε και μην ακούτε τα παράπονα και τις κραυγές αγωνίας των σάπιων.

    Ερώτηση: Σε περιπτώσεις που ο Πρύτανης δεν ελέγχει τις καταγγελίες ή/και δε διενεργεί ΕΔΕ, παρά τις αποφάσεις της ανεξάρτητης αρχής των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, και υφίσταται εμπεριστατωμένη καταγγελία κατά του Πρύτανη για προφανή κωλυσιεργία και παράβαση καθήκοντος, γιατί τότε δεν επεμβαίνει το Υπουργείο ή έστω ο Γεν. Επιθ. Δημόσιας Διοίκησης να ελέγξει πειθαρχικά τον ίδιο τον Πρύτανη που συγκαλύπτει τις παρανομίες;

    Ή: ελέγχθηκε ο Πρύτανης που επέτρεψε την επανάληψη των εκλογών στη Θεολογική;

    ReplyDelete
  8. Anonymous1:56 pm

    Κε Πανάρετε,
    Με το χρόνο εκτιμώ όλο και περισσότερο την προσπάθειά σας. Θα χαιρόμουν να έβλεπα κάποια από τα πράγματα αυτά να γίνονται με μεγαλύτερη ταχύτητα. Θα δώσει περισσότερο θάρρος σε όλους όσους προσπαθούν για το συνολικό καλό και όχι για τον ευατό τους και τους δικούς τους. Γιατί κατά βάση αυτό είναι και το κοινό κακό κάτω από όλα τα υπόλοιπα κακά. Εγώ θα ήθελα να καταγγείλω κάτι επιπλέον για το οποίο δεν άκουσα ακόμη τίποτα. Θα ήθελα να αναφερθείτε και να διερευνήσετε και αυτό σύντομα. Πρόκειτε για τους υπερβολικά πολλούς ομότιμους καθηγητές που μένουν για χρόνια στα πανεπιστήμια και χρησιμοποιούν τους καλύτερους χώρους, τους ανθρώπους, τα όργανα και τα υλικά, τα τηλέφωνα κτλ σαν να εργάζονται ακόμη στο πανεπιστήμιο. Το χειρότερο ακόμη είναι ότι συνεχίζουν έμεσα την διαπλοκή και ενισχύουν ευνοιοκρατίες και οικογενειοκρατίες μέσα από τις κλίκες τους. Φυσικά κάποιοι συνεχίζουν με διάφορους τρόπους να παίρνουν και έργα που κανονικά θα ήταν διαθέσιμα στους νεότερους. Γενικώς είναι μια πηγή αστάθειας και αδράνειας για την ζωή του πανεπιστημίου μια και δεν αφήνουν χώρο στους νεότερους. Όλοι τελικά γίνονται ομότιμοι και μάλιστα παρατηρείται τώρα και το φαινόμενο να γίνονται και αυτοί που πήραν σύνταξη νωρίτερα από το κανονικό. Φυσικά γίνονται ομότοι και αυτοί που μόνο κατέστρεψαν το πανεπιστήμιο και δεν πρόσφεραν σε όλη την καριέρα τους ούτε τα βασικά. Νομίζω στην παρούσα οικονομική κατάσταση δεν χωρά ακόμη μια πηγή αδράνειας όπως αυτή. Σας παρακαλώ κάντε κάτι και για αυτό. Ευχαριστώ

    ReplyDelete
  9. Anonymous2:35 pm

    κ. Πανάρετε,

    Έχει υπάρξει αντίδραση της ΠΟΣΔΕΠ. Αντίδραση σε εσάς όχι στην λογοκλοπή.

    Για την ιστορία, την καταγράφω εδώ, είναι δήλωση της Γραμματέως της ΠΟΣΔΕΠ για το θέμα της λογοκλοπής. Είμαι βεβαία ότι ούτε η ιστορία ούτε η επιστήμη θα θυμούνται την δήλωση ή την ίδια. 'Ομως η δήλωση πρέπει να καταγραφεί. Ενσαρκώνει επάξια τoν χαρακτήρα της κακής πλευράς του ελληνικού πανεπιστημίου. Βερμπαλισμός, πολιτικάντικες ατάκες, μικροκακίες, επιστημονικά και γενικότερα συμπλέγματα, με επωδό το μόνιμο κλισέ της απαξίωσης. Για την ουσία τίποτα.

    Διαβάζοντάς την εκτός συμφραζόμενων κανείς δεν καταλαβαίνει ότι σχολιάζει το έγγραφό σας για την λογοκλοπή. Θα μπορούσε να την φωτοτυπήσει και να την επανεκδόσει σε οποιοδήποτε επόμενο ζήτημα χωρίς να αλλάξει ούτε τελεία και κυρίως να μην χαλάσει πολύτιμη φαιά ουσία. Φρίττω όταν ακούω ανθρώπους τέτοιους να μιλούν δήθεν εκπροσωπώντας ολόκληρη την ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα.

    Ενδεικτικά, η γραμματέας της ΠΟΣΔΕΠ κ. Ευγ. Μπουρνόβα δήλωσε στην «Κ»: «Διαβάζουμε καθημερινά εγκυκλίους και δηλώσεις του κ. Πανάρετου, πράγμα που δείχνει ότι πρόκειται για ένα πολύ εργατικό πολιτικό πρόσωπο. Αλλά συγχρόνως γεννιούνται δύο σοβαρά ερωτήματα: Κατ’ αρχάς τι λέει για όλα αυτά η κ. υπουργός και, κατά δεύτερον, γιατί η πολιτική ηγεσία δεν ασχολείται και με την προώθηση των σοβαρών ζητημάτων, όπως π.χ. οι 800 διορισμοί των εκλεγμένων συναδέλφων που εκκρεμούν από το 2009 για να καλύψουν θέσεις και αντικείμενα με βάση τον 4ετή προγραμματισμό που υπεγράφη ανάμεσα στα ΑΕΙ και την Πολιτεία! Τι συμβαίνει με την αξιολόγηση των ερευνητικών προτάσεων για τη χρηματοδότησή τους από το ΕΣΠΑ, που κατατέθηκαν πριν από ένα χρόνο; Τα μέλη των επιτροπών αξιολόγησης θα είναι ελληνόφωνοι ερευνητές από ΑΕΙ και ερευνητικά κέντρα εκτός Ελλάδας ή ξένοι συνάδελφοι; Πότε θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση; Μάλλον επειδή πρόκειται για δύσκολα ερωτήματα, η πολιτική ηγεσία προτιμά να ασχολείται με ζητήματα άλλου τύπου, που ως δήθεν αμόλυντος κριτής θα επιφέρει την κάθαρση, αλλά το μόνο που σίγουρα κάνει είναι να απαξιώνει τα ΑΕΙ».

    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_11/01/2011_428240

    ReplyDelete
  10. Anonymous4:05 pm

    Αξιότιμε κ. Υφυπουργέ,
    Συγγνώμη για το άσχετο σχόλιο.
    Διάβασα την ανακοίνωση του ΙΚΥ, περί αναστολής χορήγησης υποτροφιών για την εκπόνηση διδακτορικών διατριβών και για μεταδιδακτορική έρευνα για το 2011-2012. Μου έκανε την ίδια εντύπωση, όπως η σκέψη του Υπουργού Πολιτισμού να κλείσει τη Λυρική Σκηνή, για πρώτη φορά μετά την Κατοχή.
    Ορισμένα πράγματα, ακόμη και σε περίοδο πτώχευσης, θα έπρεπε να τα σκέφτεται κανείς λίγο περισσότερο...
    Καλό βράδυ

    ReplyDelete
  11. Απορώ με την απορία σας. Δεν έχετε συνηθίσει τη διασύνδεση της δημοσιογραφίας με όλους τους προβληματικούς χώρους; Ουσιαστικά ο τύπος συμφωνεί με την κυβέρνηση μόνο στο ζήτημα των Δημοσίων Υπαλλήλων (προφανώς αποδέχεστε την ίδια πολιτική). Σε όλα τα άλλα ζητήματα είναι φανερή η εμμονή στην επιφανειακή εξέταση και αρθρογραφία όσο και στον ουσιαστικό αποπροσανατολισμό.

    Αν η λογοκλοπή δεν αποτελεί από τα σημαντικότερα προβλήματα του ακαδημαϊκού χώρου, μία στάση που ακυρώνει κάθε ακαδημαϊκή αξία, μία πράξη που καταργεί στην ουσία της έρευνα, τότε τι είναι; Τα ΑΕΙ δεν είναι ένα ακόμα σχολείο. Εντέχνως κάποιοι αφήνουν έξω την έρευνα.

    Και εδώ ίσως είναι και η ευθύνη της Πολιτείας και υμών (του ΥΠΕΠΘ) που δεν είδατε ολοκληρωμένα μία "αναπτυξιακή" στροφή προς την έρευνα.

    ReplyDelete
  12. Εξαιρετική απάντηση στο άρθρο του Λακασά.

    Εξοργιστική η δήλωση της κας Μπουρνόβα.

    ReplyDelete
  13. ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ (με κεφαλαία)!!!!
    Καθαρίστε επιτέλους τον πανεπιστημιακό χώρο από τα λαμογια, τους κομματοτσομπανηδες και όλους αυτούς που οδήγησαν την ανώτατη εκπαίδευση στην χώρα μας στα σημερινά της χάλια. Τολμήστε και καταργήστε επιτέλους και το άθλιο πανεπιστημιακό άσυλο. Αντί να προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών…. Δεν υπάρχει σε καμία άλλη πολιτισμένη χώρα σαν θεσμός. Τολμήστε κάντε τις απαραίτητες τομές και αλλαγές και μην διστάσετε να συγκρουστείτε με τα οργανωμένα συμφέροντα που λυμαίνονται χρόνια τώρα τα κοινοτικά κονδύλια έρευνας. Βάλτε επιτέλους τάξη και καθαρίστε τον χώρο. Η κοινωνία και κάθε υγιά σκεπτόμενος πολίτης είναι μαζί σας.

    ReplyDelete
  14. Anonymous4:14 am

    Κυριε Υπουργε,

    Σκοπεύετε πραγματικά να κάνετε κάτι με τους φαύλους ή θα τους δούμε στο εγγυς μέλλον διευθυντές κέντρων και σε άλλες θέσεις? Επίσης τοποθετηθείτε περι της προτροπής απαγόρευης των σχολίων μας έστω και ανώνυμα, όπως π.χ. περι του ΕΣΕΤ?
    Ποιό είναι αλήθεια το νόημα του blog? και γιατί υπάρχει η επιλογή τότε της ταυτότητας του ανώνυμου σχολίου? Αν θέλει κάποιος να γλύψει κάποιους βέβαια και το κάνει επώνυμα για να δρέψει και τα ωφέλη!

    ReplyDelete
  15. Anonymous4:49 am

    Για να είναι πειστικό το Υπουργείο και πραγματικά αξιόπιστες και αποτελεσματικές οι προσπάθειές σας, θα πρέπει αυτό πρώτο να μην δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ύπαρξη Οικογενειοκρατίας στα ΑΕΙ!

    Στο ΠΔ 160/2008 (ΦΕΚ Α' 220) §46 παρ. 10 ορίζεται ότι δεν επιτρέπεται η συμμετοχή στην ίδια συνεδρίαση συλλογικού οργάνου (των ΑΕΙ) η συμμετοχή μελών ΔΕΠ/ΕΠ "τα οποία είναι σύζυγοι ή συνδέονται μεταξύ τους με συγγένεια έως τετάρτου βαθμού εξ αίματος ή εξ αγχιστείας". Η διάταξη αυτή επαναλαμβάνει στην ουσία την απαγόρευση που υπάρχει στον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (§7 Ν. 2690/1999) και ισχύει για όλα τα (υπόλοιπα) συλλογικά όργανα του Δημοσίου.

    Όμως το ΙΔΙΟ το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ σας (!!) προσέφυγε ένα χρόνο μετά την δημοσίευση του ΠΔ 160/2008, με ερώτημά του (14.7.2009) στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, αμφισβητώντας την νομιμότητα της ρύθμισης! Και, ώ του θαύματος, το ΝΣΚ αποφάσισε (01.02.2010, Αρ. Γν. 30/2010) ότι η ρύθμιση αυτή (για λόγους λίγο-πολύ νομοτεχνικούς) δεν πρέπει να εφαρμοστεί.

    Έτσι μετά από σύντομη αναταραχή όλα επανήλθαν στην "κανονική" τους ροή στα ΑΕΙ. Αδέλφια, ξαδέλφια, σύζυγοι και τέκνα όλοι μαζί στην ίδια ΓΣ!

    Μήπως όμως έτσι η οικογενειοκρατία επιβραβεύεται και συντηρείται με τη βούλα του ΝΣΚ και του ίδιου του Υπουργείου που υποτίθεται ότι την καταπολεμά;

    Μήπως πρέπει να πάρετε ΑΜΕΣΑ και κατά προτεραιότητα, μια νομοθετική πρωτοβουλία (διάταξη Νόμου, όχι ΠΔ ή ΥΑ) για αποκατάσταση των πραγμάτων;

    ReplyDelete
  16. Anonymous4:57 am

    Κύριε Υπουργέ,

    Αν και δεν συμφωνώ μαζί σας συχνά, σας συγχαίρω για το σημερινό κείμενό σας.

    Μια μικρή διόρθωση. Σύμφωνα με το http://glotta.ntua.gr/posdep/MME/Jun_2005/2005-06-27_tanea.html
    πανπειστημικά όργανα έχουν επιβάλει κυρώσεις για λογοκλοπή.

    πανεπιστημιακός

    ReplyDelete
  17. Anonymous6:50 am

    ενα ειδος λογοκλοπης ειναι και η χορηγηση μεταπτυχιακψν τιτλων σπουδων απο το παραθυρο. στο μτ στατιστικης του οπα πολλοι εισηχθηκαν απο το παραθυρο [χωρις να ξερουν ξενη γλωσσα αν και ηταν προυποθεση- μπορει να μην ικανοποιουσαν και τις αλλες προϋποθεσεις αλλα εδω τα στοιχεια ηταν απορρητα] κομματικα στελεχη για να μαζεψουν μορια για να γινουν και στελεχη της εκπαιδευσης, ειχαν ξαναγινει την περιοδο 2004-2008 αλλα τωρα για να ξαναγινου νχρειαζοταν μεταπτυχιακους τιτλους σπουδων
    για ψαξτε λιγο την υποθεση
    εμπλεκομενοι με την τ.α
    στελεχη της εκπαιδευσης που απεσυρθηκαν
    μαθηματικοι στην πλειοψηφια τους
    μια ιδιοτυπη ασυλια

    ReplyDelete
  18. Anonymous7:11 am

    Κύριε Υπουργέ,

    Το Πανεπιστήμιο είναι κλειστό κλάμπ. Υπάρχει γιαυτούς που αφιερώνουν την ζωή τους στην πραγματική έρευνα - και μετά μπορούν να κάνουν και αξιόπιστη διδασκαλία αιχμής, σε όσους θέλουν και όχι πρέπει να ακούσουν. Αυτοί κουράστηκαν, ξενιτεύτηκαν, ίδρωσαν και πέτυχαν. Και αν χρειαστεί θα σηκωθούν να φύγουν, να πάμε π.χ. στο ΕΤΗ. Οι άλλοι, τους ξέρετε, που δεν γράφουν ή προσπαθούν να περάσουν τα άρθρα τους στις εφημερίδες για δημοσιεύσεις δεν έχουν θέση.

    Το Πανεπιστήμιο δεν υπάρχει για να βολεύει "κολλητούς" και "υποχρεώσεις", για να προσλαμβάνει τους "κατάλληλους" κ.λπ. Δεν υπάρχει για να έχουν δουλειά τα σουβλατζίδικα. Και επιτέλους δεν είναι για όλους. Πολλοί μπαίνουν (και το κάνουν ρημάδι) αλλά λίγοι βγαίνουν. Εάν η "κοινωνία" ενδιαφέρεται πραγματικά για την ανώτατη παιδεία γιατί δεν ζητά το αυτονόητο από ένα δημόσιο πανεπιστήμιο:

    Να πληρώνουν οι γονείς τα έξοδα των παιδιών τους (ελάχιστο 500 ή 1000 ευρώ το μήνα) που πάνε στους φραπέδες και στα σουβλάκια και στα ενοίκια, στο ίδιο το πανεπιστήμιο - και ο κάθε πρύτανης να είναι άμεσα υπόλογος στην κοινωνία για τα έργα του. Αυτό είναι ανάπτυξη, με διαφάνεια και πράξεις. Αυτό είναι ανταγωνισμός και πρόοδος. Τα άλλα περί δωρεάν παιδείας είναι για τους ψηφοφόρους - όχι για το πανεπιστήμιο. Αλλά ποιοι γονείς θα δεχτούν το αυτονόητο; Ποιοι πολιτικοί θα κάνουν ό,τι γίνεται στα ξένα πανεπιστήμια.

    Δημόσιο ναι, δωρεάν όχι.

    ReplyDelete
  19. Anonymous7:15 am

    Φοβάμαι ότι σε αρκετά σημεία ο Λακασάς έχει δίκιο, ως προς το αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα:

    1. Η λογοκλοπή ως απαράδεκτη πρακτική είναι "αδίκημα" στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής δεοντολογίας. Εκτός αυτής, για να είναι "αδίκημα" πρέπει ο υποστάς την λογοκλοπή (ο αρχικός συγγραφέας) να καταφύγει στη δικαιοσύνη και να αποδείξει ζημία. Πιασ' το αυγό και κούρεφ'το! Ας το δούμε από την ακαδημαϊκή σκοπιά: υπάρχει σε εσωτερικό κανονισμό ιδρύματος αναφορά στη λογοκλοπή ως "αδίκημα" δεοντολογίας με πρόβλεψη ποινών? Αν όχι, τι μπορεί να γίνει? Και εάν ο λογοκλόπος καταφύγει στη δικαιοσύνη, χωρίς να υπάρχει "ζημιούμενος" από τη λογοκλοπή αντίδικος, τι μπορεί να αποφασίσει ο δικαστής? Η άκαδημαϊκή παράδοση, η οποία έχει αναδείξει τη λογοκλοπή σε έγκλημα καθοσιώσεως δυστυχώς δεν είναι παράδοση των δικών μας ιδρυμάτων. Για να είναι δυνατόν να υπάρξουν διοικητικές ποινές (συμπεριλαμβανομένης της απόλυσης) πρέπει να είναι δυνατόν η ακαδημαϊκή δεοντολογία να μη "διορθώνεται" από τα δικαστήρια. Πρακτικώς, όσον αφορά το ουσιαστικό-πραγματικό αποτέλεσμα η κίνηση του Υφυπουργού είναι εκ των προτέρων προφανές ότι πρόκειται περί ασκήσεως στη ματαιότητα.
    2. Οικογενειοκρατία. Η γνωστή περίπτωση του ΤΚΘ πού βρίσκεται? Έδωσε τη γνώμη της η σύγκλητος, εις απάντησιν της επιστολής του Υφυπουργού, και το ζήτημα εξαφανίσθηκε! Σε όλους ήταν παντελώς προφανές από μιας αρχής ότι η σύγκλητος ή θα απαντούσε όπως απάντησε ή δεν θα απαντούσε καθόλου! Σε κάθε περίπτωση, το ΣτΕ, στο οποίο έπρεπε να προσφύγει επίσης το Υπουργείο, με ανρητική γνώμη του πανεπιστημίου ή χωρίς γνώμη, τι απόφαση θα ήταν δυνατόν να πάρει?
    3. Οι αναπομπές εκλογών. Προφανώς και οι ενδιαφερόμενοι θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη. Προφανώς και η διόρθωση των παρατυπιών επιτρέπει ή και επιβάλλει την συνέχιση/επανέναρξη της διαδικασίας από το σημείο που την κατέστησε παράνομη η παρατυπία. Τι θα αποφανθεί το ΣτΕ που θα καταλήξουν οι πάντες?

    Όσον αφορά το πραγματικό και ουσιαστικό αποτέλεσμα ο Λακασάς δεν κάνει λάθος. Το φάουλ του δημοσιογράφου είναι ότι αποδίδει προθέση στον Υφυπουργό. Δηλαδή, ενώ γνωρίζει το ατελέσφορο της διαδικασίας προχωράει για επικοινωνιακούς λόγους.

    Κάποιοι μπορεί να πεισθούν, άλλοι όχι. Το ζήτημα είναι να μην έχουμε επαναλαμβανόμενες ασκήσεις ματαιότητος, και να φταίει το "θεσμικό πλαίσιο". Ξέρουμε όλοι το θεσμικό πλαίσιο, ξέρουμε όλοι εκ των προτέρων την κατάληξη κάποιων πρωτοβουλιών. Οπότε μπορεί και ο κάθε δημοσιογράφος, αντί να κρίνει την αποτελεσματικότητα, να δικάζει προθέσεις.

    Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, κρίνοντας από την εν γένει αρθρογραφία του, είναι από τις μάλλον πολύ καλές περιπτώσεις του ρεπορτάζ της Παιδείας.

    ReplyDelete
  20. Anonymous8:08 am

    Εξοργιστική πράγματι η δήλωση της Πανεπιστημιακού.

    Συνεχίστε, έχετε την κοινωνία μαζί σας!

    ReplyDelete
  21. Anonymous9:30 am

    «διοδιο»κλοπή,
    δεν μπορεί το αρμόδιο υπουργείο να παραδέχεται ότι το ύψος της τιμής των διοδίων είναι εξαιρετικά υψηλό
    δεν μπορεί το αρμόδιο υπουργείο να αναγνωρίζει το δίκιο των κατοίκων της Στυλίδας και να επαναδιαθέτει τις κάρτες δωρεάν διεύλευσης
    δεν μπορεί να πληρώνει κάποιος τους ιδιώτες εκ των προτέρων για να φτιάξουν την επιχείρησή τους , έναν ιδιωτικό δρόμο. Κανένας δεν θα αντιδρούσε αν η πολιτεία ζητούσε την αυτοχρηματοδότηση του έργου από τους πολίτες
    δεν μπορεί να προκρίνονται λύσεις, που θα αποτύχουν επειδή θα μαζικοποιήσουν το κίνημα «μη πληρωμής των διοδίων». Πως θα υλοποιηθεί η μαζική άρνηση πληρωμής, θα κατασχεθούν περιουσιακά στοιχεία του 1/3 των πολιτών?

    Η πολιτική της σύγχυσης ή η σύγχυση της πολιτικής
    Μάλλον η αδυναμία να αντιληφτούμε ρεαλιστικά μια πραγματικότητα, να εφαρμοσθεί η πολιτική των αυτονόητων που θα κάνει τον πολίτη συμμέτοχο , συνυπεύθυνο στην εθνική προσπάθεια.
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να αποδομούνται προθέσεις, να προκαλείται το αίσθημα δικαίου των πολιτών, να δίνεται η ευκαιρία στους «λαϊκίζοντες» να αντλούν επιχειρήματα που διαιωνίζουν το τέλμα, τα αδιέξοδα.

    Έτσι αποδομούνται και οι πολιτικές θεσμικής παρέμβασης όπως η καταπολέμηση της λογοκλοπής, της οικογενειοκρατίας, της αδιαφάνειας στην εκπαίδεση

    ReplyDelete
  22. Anonymous10:36 am

    «εισοδημα»κλοπή
    τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν λειτουργούν [απεργούν]
    εμείς οι εργαζόμενοι πληρώσαμε στις εταιρείες των ΜΜΕ τη μηνιαία κάρτα μας , έτσι για πλάκα
    μήπως θα πρέπει να μας επιστραφεί το ποσό
    και μη μας πείτε ότι φταίνε οι απεργοί
    Οι απεργοί καλώς ή κακώς απεργούν για τα δίκαια ή άδικα αιτήματά τους και οι εταιρείες τους κρατούν το μισθό τους ενώ παράλληλα εισπράττουν οι διοικήσεις τους παράνομα χρήματα για υπηρεσίες που δεν μας παρέχουν
    Γιατί εξοργίζουν τους πολίτες με την παράνομη είσπραξη χρημάτων για υπηρεσίες που δεν προσφέρουν
    Η μόνη λύση είναι η παράταση ισχύος των μηνιαίων καρτών
    Η λογική του κοινωνικού αυτοματισμού, αποδομεί την υλοποίηση των αυτονόητων πολιτικών και ταυτόχρονα εξοργίζει

    ReplyDelete
  23. Anonymous10:45 am

    Για 4:57
    Επίσης έχει γίνει εξωδικαστικός συμβιβασμός μεταξύ καθηγητών μεγάλου πανεπιστημίου (από διαφορετικές σχολές του ιδίου ιδρύματος!), με ρητή αποδοχή από τον εναγόμενο της αντιγραφής και απόσυρση του βιβλίου που είχε εκδώσει για να προαχθεί!

    ReplyDelete
  24. Anonymous10:58 am

    Κ Παναρετε
    2 παρατηρησεις.
    Αυτο που προσπαθειτε να κανετε εσεις ειναι σε απολυτη αναντιστοιχια με τις υπολοιπες πραξεις της κυβερνησης σας που πορευεται με συμβιβασμους και υποχωρησεις σε καθε ειδους συντεχνια (απο οσους φοροδιεφευγαν τοσα χρονια-περαιωση, μεχρι τους φαρμακοποιους και λοιπους βολεμενους). Επομενως η δικη σας σκληρη γραμμη μοιαζει καπως εκδικητικη and sticks out like a sore thumb.
    Σε ορισμενες σας αναλυσεις κανετε σοβαρα λαθη λογικης που προκαλουν ακομα και αυτους που θελουν να συμπαθησουν τις πρωτοβουλιες σας. Για παραδειγμα, το θεμα με τις πατεντες που χρησιμοποιειτε σαν επιχειρημα για την μη αποδοτικοτητα των grants. Οι πατεντες για να δημιουργηθουν και κατοχυρωθουν χρειαζονται παρα πολυ σωστη υποδομη. Ειναι κατι που κοστιζει αρκετα, και συνηθως προωθειται απο ειδικα γραφεια μεσα στα πανεπιστημια η τα Ινστιτουτα. Υπαρχει κατι τετοιο στη Ελλαδα; Οχι κατ ονομα αλλα σωστα οργανωμενο; Ποιος ευθυνεται για την ελλειψη αυτη; Παντως οχι οι ερευνητες. Ποσες πατεντες νομιζεται οτι θα κατοχυρωναν το Harvard η το Cambridge αν δεν υπηρχαν technology transfer γραφεια μεσα στα Ιδρυματα αυτα;
    Plorius

    ReplyDelete
  25. Anonymous11:45 am

    «διοδιο»κλοπή, «εισοδημα»κλοπή η «πολιτική» που αποδομεί προσπάθειες

    Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ: η προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης για διεκδίκηση των αποζημιώσεων για τις θηριωδίες κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου

    Πράξη συμβολική επειδή η «αριστοκρατία» της Ε.Ε. φαίνεται ότι έχει ξεχάσει.

    Ο πρωθυπουργός με την παρέμβαση του σηματοδοτεί ότι η υλοποίηση των αυτονόητων αφορά τα δύσκολα, τα εθνικά αναγκαία.

    Ας το καταλάβουν όσοι λόγω πολιτικής ανεπάρκειας αποδομούν την ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ των ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μεγάλων

    Στο προσκήνιο πάλι η πολιτική σκέψη του οραματιστή, του λαϊκού ηγέτη του ακαδημαϊκού δάσκαλου Ανδρέα Γ. Παπανδρέου [σοφία ΠΑΣΟΚ]

    ReplyDelete
  26. Αυτά που αναφέρει ο συνάδελφος Πανάρετος είναι σωστά μεν αλλά ήσσονος σημασίας. Το μείζονος σημασίας θέμα είναι ότι το κράτος και τα πολιτικά κόμματα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων επεδίωξαν από τη μεταπολίτευση και έπειτα να έχουν τον έλεγχο του Πανεπιστημίου μέσω μερίδας πανεπιστημιακών δασκάλων και ιδιαίτερα των φοιτητών. Οι φοιτητές είναι οι άμισθοι εργάτες «νεροκουβαλητές» για τα πολιτικά κόμματα τα οποία επωφελούνται από την ενεργητικότητα τους και τις φιλοδοξίες τους. Πολλοί σημαίνοντες πολιτικοί με κυβερνητικά πόστα παρουσιάζουν σαν το μεγαλύτερο τους προσόν το ότι όντας φοιτητές ήταν «νεροκουβαλητές» της παράταξης δίνοντας το στίγμα και τα πρότυπα που πρέπει να ακολουθήσουν οι νέοι. Η ουσιαστική αιχμαλωσία του πανεπιστημίου έγινε από το νόμο πλαίσιο του 82 όπου νοθεύτηκε η ακαδημαϊκή διοίκηση των ΑΕΙ με την εισαγωγή μέσα σε αυτήν άτομα με καθόλου ή ελάχιστο ακαδημαϊκό προφίλ. Να σημειωθεί ότι όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος επρόκειτο να ιδρύσει το Πανεπιστήμιο της Σμύρνης ανέθεσε την ευθύνη στον κορυφαίο ακαδημαϊκό στον κόσμο Καραθοδωρή, αντίθετα ο νόμος πλαίσιο του 82 εκπονήθηκε από μια ομάδα με ελάχιστα ακαδημαϊκά προσόντα. Ο νόμος πλαίσιο του 82 εξασφάλισε τον έλεγχο του πανεπιστημίου από τα κόμματα διότι αν υποθέσουμε ότι ένα 30% των ακαδημαϊκών έχουν πολιτικές φιλοδοξίες, τότε μπορούν να έχουν τον έλεγχο της ακαδημαϊκής διοίκησης εφόσον πάρουν με το μέρος τους τούς φοιτητές οι οποίοι είναι ευάλωτοι και μπορούν και να εκβιασθούν και να δωροδοκηθούν. Επιπλέον η είσοδος των φοιτητών στην ακαδημαϊκή διοίκηση απήλλαξε της οποιαδήποτε ευθύνης των όποιων «λαθών» μπορούν να συμβούν. Το ατυχές γεγονός για τα πανεπιστήμια είναι ότι και η άλλη παράταξη που κυβέρνησε τη χώρα αντί να διορθώσει τα κακώς κείμενα τα νομιμοποίησε με το νόμο του 2007 και συνέχισε περίπου στα ίδια πρότυπα. Τα μικρά κόμματα από το άλλο μέρος χρησιμοποιούν τον πανεπιστημιακό χώρο για να αξιοποιήσουν την καταστροφική τους μανία για τον τόπο την οποία ονομάζουν αγώνα για καλύτερες μέρες. Το κράτος λοιπόν αν θέλει να σοβαρευθεί θα πρέπει να εγκαταλείψει οποιαδήποτε προσπάθεια για τον έλεγχο του πανεπιστημιακού χώρου και θα πρέπει να διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία του από τους παρανομούντες. Αυτό είναι και το πιο βασικό μέλημα του κράτους. Θα πρέπει επίσης να διαμορφωθεί ένα θεσμικό πλαίσιο που να μεγιστοποιεί την ευθύνη και το κύρος της ακαδημαϊκής διοίκησης. Άλλο κύρος έχει μια σύγκλητος όταν τα μέλη της έχουν ισχυρό ακαδημαϊκό προφίλ και άλλο κύρος έχει όταν είναι καρναβάλι. Άλλο κύρος έχει ένας πρύτανης, ή, κοσμήτορας, ή, πρόεδρος Τμήματος όταν εκλέγεται από ένα σώμα εκλεκτόρων που έχουν ακαδημαϊκό προφίλ και άλλο όταν εκλέγεται από αυτό που υπάρχει σήμερα. Από κει και πέρα, ο εσωτερικός κανονισμός με πρότυπα από πετυχημένα συστήματα στο διεθνή χώρο θα έχει την ευθύνη για την εξασφάλιση της ποιότητας και της εύρυθμης λειτουργίας όπως είναι η αξιολόγηση. Οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, έχουν επίσης τεράστιες ευθύνες διότι δεν έχουν καταφέρει να διαμορφώσουν ένα σύνολο αρχών που πρέπει να διέπει το θεσμικό πλαίσιο και να το στηρίζουν αδιάκοπα με κάθε μέσο από τότε που έγινε ο νόμος πλαίσιο του 82 μέχρι σήμερα. Ένα τέτοιο σύνολο αρχών θα βοηθούσε και την πολιτεία μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια να βελτιώσει το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. Η εμπειρία μου από την Ελλάδα και το εξωτερικό σχετικά με την ακαδημαϊκή διαδικασία είναι ότι παντού υπάρχουν προβλήματα τα οποία ελέγχονται καλύτερα όταν υπάρχει ισχυρή ακαδημαϊκή διοίκηση με ισχυρό κύρος και δικλείδες ασφαλείας. Εκτός από την αξιολόγηση με εξωτερικούς αξιολογητές υψηλών προσόντων, δικλείδες ασφαλείας νοούνται και η θέσπιση διδάκτρων με όρους, η κατάργηση της δεύτερης εξεταστικής και η θέσπιση υποτροφιών. Στο ΠΣΕ της Περιβαλλοντικής Χαρτογραφίας π. χ. σε μια τάξη με 30 σπουδαστές οι 28 ήταν παρόντες χωρίς να παίρνονται παρουσίες και με μια επιτυχία 85% σε μία εξεταστική ενώ στο ίδιο μάθημα οι του Περιβάλλοντος είχαν 65% επιτυχία σε δύο εξεταστικές.
    Ι. Ν. Χατζόπουλος, καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου

    ReplyDelete
  27. Μάκης1:34 am

    Όσον αφορά στην «ανεξάρτητη αρχή των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης», αν εννοείτε το Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (που έχει προβεί σε πολλούς σχετικούς ελέγχους) δεν είναι “ανεξάρτητη” με την έννοια που το Σύνταγμα προβλέπει για άλλες αρχές, αλλά υπάγεται στο Υπουργείο Εσωτερικών. Ίσως μάλιστα σε επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος ο Γενικός Επιθεωρητής Δ.Δ. και το ΣΕΕΔΔ θα πρέπει να ισχυροποιηθούν ως θεσμοί.

    Κατά τα άλλα, συμφωνούμε, “αυτοδιοίκηση” δεν σημαίνει “αυθαιρεσία” και πρέπει να λειτουργήσουν όλα όσα λέτε. Και αναρωτιέμαι πώς θα γίνει αυτό, όταν έχω τη χθεσινή εικόνα στο μυαλό μου από το ισόγειο στη Φιλοσοφική Θεσ/νίκης με τις πολλαπλές αφίσες του τύπου: «η ΔΑΠ ΝΔΦΚ Γερμανικού σας πληροφορεί: το τάδε μάθημα θα εξεταστεί εκεί…» ή «η ΠΑΣΠ Αγγλικού σας ενημερώνει: το τάδε μάθημα που χάθηκε θα αναπληρωθεί τότε…». Αφήστε το ΣΚΑΪ και την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ να λένε και συνδέστε τις όποιες αλλαγές με αντίστοιχου περιεχομένου υποστηρικτικές αλλαγές στις άλλες δύο βαθμίδες. Γιατί η διαφθορά ως νοοτροπία δεν εδράζεται μόνο στις πρυτανείες και δεν αφορά μόνον σε ζητήματα όπως η λογοκλοπή.

    ReplyDelete
  28. Anonymous7:02 am

    Είναι η λογοκλοπή, η οικογενειοκρατία και η αλόγιστη διαχείριση χρημάτων στα πανεπιστήμια επιμέρους ζητήματα;
    Θα απαντούσα ναι. Είναι ήσσονος σημασίας; Σίγουρα όχι καθώς παίζουν καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία τους.

    Ποιο είναι όμως το επιχείρημα που διαβάζω τελευταία; Μήπως αυτό που λέει ότι επειδή τα ζητήματα αυτά είναι περιφερειακά και δυσεπίλυτα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, μην ασχολείστε μαζί τους γιατί είναι «ατελέσφορη» αυτή η ενασχόληση;

    Σε ένα σοβαρό ίδρυμα του εξωτερικού, δεν χρειάζεται καν να ψάχνουν τα νομικίστικα τερτίπια. Το κοινό αξιακό σύστημα είναι τόσο βαθιά ριζωμένο, που τον λογοκλόπο, και τον φαλκιδευτή επιστημονικών αποτελεσμάτων τον στέλνουν αδιάβαστο.

    Αντ’ αυτού εδώ ζούμε μέσα και έξω από τα πανεπιστήμιο σε ένα γενικευμένο καθεστώς ατιμωρησίας και αφασίας. Έχουμε βέβαια ως άλλοθι το εύκολο επιχείρημα, «μα, εδώ δεν ασχολείται το υπουργείο και τα χει γραμμένα στα παλιά του τα παπούτσια, εμείς θα κάνουμε τον ήρωα;» Να που για πρώτη φορά η πολιτική ηγεσία είχε τα κότσια να τα φέρει στην επιφάνεια.

    Και μόνο η ανάδειξη του μεγέθους του προβλήματος είναι μία μικρή επανάσταση. Συνηθίζαμε να βάζουμε όλα κάτω από το χαλί και μετά να ρίχνουμε και μερικές αριστερές αμπελοφιλοσοφίες. Οι ίδιοι άνθρωποι που τώρα κατηγορούν την πολιτεία ως «εκδικητική» (μη βαράς Μπάρμπα-Γιώργο), με την ίδια ευκολία θα δήλωναν παντελή άγνοια του προβλήματος (Οικογενειοκρατία; τι ναι αυτό, απλές συνωνυμίες..).

    Το κεντρικό πολιτικό διακύβευμα που είναι η αλλαγή διοίκησης μπορεί να συζητηθεί και να προτείνουμε απόλυτα ριζοσπαστικές λύσεις.
    Όμως εξίσου σημαντικό είναι να ανακαλύψουμε ξανά ως κοινωνία τις αξίες μας. Τι είναι ΟΚ και τι δεν είναι ΟΚ.

    Οι κανακάρηδες που τακτοποιούνται με φωτογραφικές προκηρύξεις, και οι λογοκλόποι που έφτιαξαν καριέρες αντιγράφοντας Έλληνες και ξένους επιστήμονες δεν είναι ΟΚ.

    ReplyDelete
  29. Anonymous10:03 am

    Κύριε Υφυπουργέ,
    γιατί το ΕΑΠ δεν πληρώνει τα μέλη του συνεργαζόμενου προσωπικού; Ο πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής τα ρίχνει στη γραφειοκρατία των συναρμόδιων υπουργείων. Ο σύλλογος των ΣΕΠ μας ενημερώνει ότι το ζήτημα το χειρίζεται ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Τι γίνεται; Έχουμε υπογράψει συμβάσεις με δημόσιο πανεπιστήμιο με μεγάλα αποθεματικά και οι φοιτητές έχουν προκαταβάλει τα δίδακτρα. Έχουμε φτάσει στο μέσον της χρονιάς και δεν έχουμε πληρωθεί ακόμα. Μπορεί να ακούγεται πολύ πεζό το θέμα που αναφέρω αλλά αλλαγές στα ΑΕΙ ακούμε από κάθε κυβέρνηση και από εσάς και θα ακούμε και από τους επόμενους. Όλοι σας έχετε οράματα για το μέλλον αλλά για το παρόν πότε θα φροντίσετε; Φροντίσετε λοιπόν να πληρώνονται τα δεδουλευμένα στα πανεπιστήμια, όταν μάλιστα τα χρήματα υπάρχουν.
    Σας ευχαριστώ

    ReplyDelete
  30. @10.03. Το θέμα λύθηκε.

    ReplyDelete
  31. Anonymous12:09 pm

    Η «…..κλοπή» των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ…. η αποδόμηση και των «εντυπώσεων»

    Μήπως κάποιοι καταβάλουν ιδιαίτερα φιλότιμες προσπάθειες για να αποδομήσουν τα πάντα για να ακυρώσουν την Πολιτική υλοποίησης των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ που ο απλός πολίτης είναι διατεθειμένος να στηρίξει αρκεί να μην τον εμπαίζουν, αρκεί να μην τον θεωρούν «άτομο μειωμένης αντίληψης».

    Τι είναι πάλι τούτο με τον «τσιγαροφόρο».
    Προφανώς με το προτεινόμενο μέτρο αποδοκιμάζεται η προηγούμενη πολιτική επιλογή
    Προφανώς τα όσα νομοθετήθηκαν , είχαν ως αποτέλεσμα την μη υλοποίησή τους από όλους.
    Προφανώς το προτεινόμενο μέτρο έχει εισπρακτικό χαρακτήρα και θα επιβαρυνθεί ο καταναλωτής. Δεν αναφερόμαστε στους μεγαλομαγαζάτορες και τους πελάτες τους , αυτοί δεν μας ενδιαφέρουν. [Αλλά και αυτό το μεγαλύτερο από 300m2- γιατί όχι 290 ή 310!!!]
    Προφανώς η λογική της επιβολής του μέτρου για λόγους υγείας, πομφόλυγα. Η πραγματικότητα η εισπρακτική λογική που προκαλεί τον μέσο πολίτη, ο οποίος θα συναινούσε αν η ανακοίνωση αφορούσε την πρόσθετη φορολόγηση των «λαμογιών της νύκτας»

    Καιρός να συνέλθουμε, καιρός να μην γελοιοποιούμε την πολιτική διάσωσης της χώρας

    Καιρός να αντιληφθούμε ότι δεν μπορεί να παίρνονται μέτρα που δεν υλοποιούνται, να ακυρώνονται νομοθετικές ρυθμίσεις επειδή η κοινωνία δεν τις υλοποιεί.

    Οι νόμοι εφαρμόζονται ΟΤΑΝ εκφράζουν το μέσο κοινό αίσθημα, το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ.

    Και μια πρόσθετη παρατήρηση για τα θέματα της παιδείας
    Η υλοποίηση των μεγάλων μεταρρυθμιστικών αλλαγών που χρειάζεται η παιδεία για να γίνουν αποδεκτές από τους πολίτες ΠΡΕΠΕΙ να έχει προηγηθεί η υλοποίηση των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ των απλών

    ΔΥΣΤΥΧΩΣ κάποιοι [μεσαίοι υπάλληλοι, που νομίζουν ότι είναι στελέχη, επειδή πήραν καρέκλα, που δεν είχαν φανταστεί ούτε στον ύπνο τους] επαναλαμβάνουν την μετριότητά τους με ενέργειες που επαναλαμβάνουν τη μιζέρια μιας γραφειοκρατίας αναπαραγωγής ανούσιων εγγράφων και εγκυκλίων που ΘΕΩΡΟΎΝ το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ που τους προτείνεται ΚΡΙΤΙΚΗ παρέμβαση επειδή αναδεικνύει την αδυναμία τους να σκεφτούν , να προτείνουν, να προγραμματίσουν και πολλές φορές γιατί αποδομεί τα προσωπικά τους συμφέροντα.

    Θα περιμέναμε να καταρτισθεί μια βίβλος υλοποίησης των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ , αυτών που δεν κοστίζουν, αυτών που αξιοποιούν πόρους, στελεχιακό δυναμικό.

    Μια ενέργεια που θα απελευθέρωνε ενέργεια και θα έδινε τη δυνατότητα για υλοποίηση των σύνθετων, των μεγάλων ΓΙΑΤΙ θα αποδομούσε τα « μη επιχειρήματα» αυτών που αντιδρούν στην υλοποίηση των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ

    Η μονότονα επαναλαμβανόμενη πρόταση για κατάρτιση ενός ΜΕΣΟΠΡΌΘΕΣΜΟΥ προγράμματος υλοποίησης των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ των ΑΠΛΩΝ από μια την ΟΜΑΔΑ των ΟΠΑΔΩΝ των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ και μετά διώξτε τους…
    Θα πετύχουμε πολλά στην παιδεία, θα ταράξουμε το τέλμα, θα «τρομοκρατήσουμε» τους οπαδούς της αδράνειας, της μη πράξης.

    Οι ενέργειες που παραπέμπουν σε καταστάσεις «αυτοεκπληρούμενης προφητείας» δεν μπορεί να ακυρώνουν την υλοποίηση των Αυτονόητων Πολιτικών. ΔΕΝ μπορεί να «στρουθοκαμηλίζουμε» στα όσα βιώσαμε στην οδό Μητροπόλεως για μερικές δεκαετίες που δυστυχώς τα επισημαίναμε αλλά χαρακτηρίζονταν ως ανεδαφικά, πολιτικά άκαιρα από τους ίδιους ή τους «φίλους τους» που και σήμερα επαναλαμβάνουν μονότονα αλλά με «επιτυχία» τον εαυτό τους για να αποδομήσουν την εκφρασμένη πολιτική άποψη αυτών που αρνούνταν να συμβιβαστούν με την διαιώνιση «μιας εικονικής πραγματικότητας» που οδήγησε και οδηγεί στο τέλμα [σοφία ΠΑΣΟΚ]

    ReplyDelete
  32. Anonymous1:09 pm

    @7:00

    Επειδή ελιμαι ο ανώνυμος με το "ατελέσφορη", να σου πω ποιά είναι η πραγματικότητα.

    Αυτά που θαυμάζουμε με το Harvard να απολύει βεντέτες, γίνονται γιατί μπορεί να γίνονται από το θεσμικό πλαίσιο. Για να απολυθεί ΔΕΠ από το ελληνικό πανεπιστήμιο, ακολούθησε την πορεία στις προβλέψεις του Συντάγματος. Άρθρο 16, παρ 5, άρθρο 88, άρθρο 93. Πρακτικώς χωρίς ποινικό αδίκημα δεν φεύγει κανείς (κι ούτε κάν αυτό).

    Δεν βλέπεις τι έκανε ο Υφυπουργός? Για να αποτρέψει την επανεκλογή των 6 (από τους 8) του ΤΚΘ έθεσε θέμα προϋπολογισμού, όχι οικογενειοκρατίας, φαυλότητας, κλπ. [Αυτά πριν την επιστολή για κλείσιμο] Τέτοια κίνηση (υπαγορευμένη από το αδιέξοδο του "ατελέσφορου" που δεν σου αρέσει) μόνο λίγο χρόνο "αγοράζει" - μέχρι την επόμενη παρτίδα εκλογών από κάποιο άλλο Τμήμα του ιδίου ιδρύματος (ο νόμος δεν του επιτρέπει να ξεχωρίζει τα "παιδιά" του!).

    Όσο τα πανεπιστήμια είναι ΝΠΔΔ και το ΔΕΠ δημόσιοι υπάλληλοι, όλες οι προσπάθειες για μετεμφύτευση των ακαδημαϊκών δεοντολογικών προτύπων προηγμένων κοινωνιών είναι άσκηση στη ματαιότητα. Μόνον η αντίδραση των συνυπηρετούντων ΔΕΠ μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά και δυστυχώς τίποτε κατασταλτικά! Άντε να περιμένει κανείς να έχει γίνει καμιά χοντράδα στη διαδικασία για να παρέμβει! Εφεξής, απλώς θα προσέχουν περισσότερο στο στήσιμο!

    Επαναλαμβάνω, δεν έχει άδικο ο Λακασάς στις επισημάνσεις. Το σχεδιασμένο να αποτύχει με επικοινωνιακά οφέλη του κ. Πανάρετου (δηλαδή η δίκη προθέσεων του Υφυπουργού) είναι το ενοχλητικό. Φοβάμαι ότι αν αυτή η αποσπασματική και επαναλαμβανόμενη άσκηση στη ματαιότητα συνεχισθεί, η θεωρία επικοινωνιακού παιγνιδιού θα κερδίσει οπαδούς.

    ReplyDelete
  33. Anonymous1:49 pm

    ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΩΝ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ! Το νομότυπο κέρδισε, η ηθική έχασε. Καιρός να την κάνουμε…

    ReplyDelete
  34. Anonymous10:25 am

    Περίεργη απάντηση για Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών υποθέσεων:
    http://www.makthes.gr/news/reportage/67950/
    Επικοινωνιακοί χειρισμοί από το υπουργείο. Να νομοθετήσει και να αφήσει τα επικοινωνιακά παιχνίδια καλεί τον υφυπουργό Παιδείας ο αντιπρύτανης του ΑΠΘ ...

    Δείτε το σχόλιο στο ίδιο link το οποίο παραθέτει τη σχετική νομολογία (την οποία δεν γνωρίζει ο κ. Αντιπρύτανης; Γιατί δεν ακολουθεί τους υπάρχοντες κανονισμούς και επιλέγει τη μομφή κατά του κ. Πανάρετου;)

    ReplyDelete
  35. Anonymous6:07 am

    Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε τις απαντήσεις στο ερώτημα προς τα Πανεπιστήμια σχετικά με τις λογοκλοπές. Διότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου υπήρξε καταγγελία και μάλιστα αίτημα αποζημίωσης από ένα από τα εγκυρότερα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, και η οποία όχι μόνο δεν είδε το φως της δημοσιότητας, αλλά κανείς από όσους ξέρω και μέσα στο Πανεπιστήμιο δεν έμαθε το όνομα του κατηγορουμένου για λογοκλοπή. Προφανώς για να τεθεί θέμα στη Σύγκλητο ή οποιοδήποτε επίσημο όργανο, ούτε λόγος.

    ReplyDelete
  36. Κράτης Οικογενειάρχης10:48 am

    Καλησπέρα από Αγγλία,

    Κ. Υφυπουργέ, στο θέμα της Οικογενειοκρατίας, νομίζω κάνετε ένα λάθος.

    Όταν προκηρύσσεται μία θέση ΔΕΠ, όλοι οι έλληνες πολίτες έχουν την δυνατότητα να υποβάλουν υποψηφιότητα, σύμφωνα με το δικαίωμα που προκύπτει από την κείμενη νομοθεσία, η οποία δεν απαγοερεύει κανέναν να υποβάλει, ακόμα και αν όλο το τμήμα είναι συγγενείς του. Από κει και έπειτα, η ευθύνη πάει στα μέλη της Εισηγητικής Επιτροπής και του Εκλεκτορικού σώματος. Αν εκεί γίνει κάποια παρατυπία, τότε θα πρέπει να γίνει αναπομπή της υπόθεσης, αλλά αν δεν έχει γίνει καμία προφανής παρανομία, τότε δεν υφίσταται θέμα οικογενειοκρατίας.
    Επίσης, αν υπάρχει ή όχι κάποια παρατυπία, γιατί πρέπει να τιμωρείται ο υποψήφιος, ο οποίος δεν έχει κάνει τίποτα παράτυπο και όχι τα μέλη της Εισηγητικής ή εκλεκτορικού, που έχουν κάνει τις παρατυπίες;
    Με λίγα λόγια, κάποια άτομα τιμωρούνται χωρίς να έχουν κάνει οι ίδιοι τίποτε το παράτυπο/παράνομο, ενώ αυτοί οι οποίοι ενορχηστρώνουν την εκλογή, από την επιλογή του γνωστικού πεδίου, μέχρι την εκλογή, δεν παθαίνουν απολύτως τίποτα...

    Με τιμή,

    ReplyDelete
  37. Anonymous12:08 am

    Είναι προφανές πως η πανεπιστημιακή κοινότητα παραφράζει την έκκληση σας αυτή για επίλυση και αντιμετώπιση του ζητήματος της λογοκλοπής. Τα μέτρα που σπεύδουν να λάβουν σε σχέση με αυτό το αδίκημα δεν αφορούν σε καμία περίπτωση τα μέλη ΔΕΠ, αλλά τους κανονισμούς που αφορούν τους φοιτητές κάθε τμήματος. Δεν πιστεύω εξαρχής ότι υπήρξε παρανόηση από μέρους τους, όσο προσπάθεια συγκάλυψης του θέματος με κάποια "εξιλαστήρια θύματα". Η λογοκλοπή ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα γενικότερα.
    Σε πανεπιστημιακό επίπεδο ξεκινά με τις αποκαλούμενες παραδόσεις κάθε εξαμήνου, όπου παρουσιάζεται χωρίς καμία σαφή αναφορά το επιστημονικό έργο διαφόρων συγγραφέων κ επιστημόνων, διαιωνίζεται με τις σημειώσεις των φοιτητών και επιβραβεύεται η πρακτική της λογοκλοπής στις εξεταστικές περιόδους. Η ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ έχει γίνει ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ...'
    Σαφώς υπάρχουν πολύ σοβαρότερες περιπτώσεις λογοκλοπής, ωστόσο, δεν ξέρω αν κάνω λάθος, το πρόβλημα λύνεται με επιβολή κυρώσεων σε φοιτητές και μάλιστα από εκείνους που στην πραγματικότητα τους δίδαξαν να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο????
    ΔΕΝ μπορούμε να συσχετίζουμε ΔΥΣΤΥΧΩΣ το ελληνικό πανεπιστήμιο με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά. ιδιαίτερα δε σε σχέση με αυτό το ζήτημα...
    Σας προτείνω να κάνετε μια περιήγηση σε όλες τις ιστοσελίδες των Πανεπιστημίων της χώρας μας...Δεν καταγράφεται πουθενά τι είναι λογοκλοπή, ποια είναι η σοβαρότητα του ζητήματος και πως αντιμετωπίζεται. Σπάνια ορίζεται εσωτερικός κανονισμός για το ίδιο ζήτημα ΕΝΩ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ δεν υπάρχει επίσης ουδεμία αναφορά στον οδηγό σπουδών. Στα "ξένα" πανεπιστήμια ΙΣΧΥΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ...ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΠΡΌΛΗΨΗ ΘΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ υπάρχει ενημέρωση, ιδιαίτερα σε ότι αφορά στους φοιτητές. Για την άλλη πλευρά η θέση και μόνο κάθε μέλους ΔΕΠ του επιβάλλει αυτόματα να γνωρίζει καλά το ζήτημα της επιστημονικής δεοντολογίας. Οι κυρώσεις θα πρέπει να επιβάλλονται σε εκείνους που διαπράττουν συνειδητά ΛΟΓΟΚΛΟΠΗ στοχεύοντας στην επιστημονική τους εξέλιξη και όχι να ξεχαστεί το θέμα με μια σειρά κανονισμών που αφορούν αποκλειστικά και μόνο φοιτητές. Αφού ο ρόλος του Πανεπιστημίου είναι εκπαιδευτικός, τότε οι κυρώσεις σε σχέση με τη λογοκλοπή θα πρέπει να αφορούν τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και να έχουν ως στόχο αν μη τι άλλο τον παραδειγματισμό...

    ReplyDelete
  38. Anonymous11:53 am

    Διορίσθηκα, ως Πτυχιούχος Μόνιμος Υπάλληλος, μετά από επιτυχία μου στον Πανελλήνιο Δημόσιο Διαγωνισμό σε Ν.Π.Δ.Δ.
    Σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να απολυθώ και να εξομοιωθώ, ξεκινώντας από την ίδια αφετηρία, με προσλήψεις που έγιναν, τα τελευταία 13 έτη, χωρίς διαγωνισμό, κάτω από το καθεστώς γενικευμένης οικογενειοκρατίας, που έχει κατακλύσει το Ν.Π.Δ.Δ., και ως εκ τούτου με ενδεχόμενες παράνομες προσλήψεις, διότι κάτι τέτοιο και άδικο θα ήταν (συγκρίνοντας εντελώς ανόμοιες περιπτώσεις) και σε κάθε περίπτωση αντισυνταγματικό. Σε αντίθετη περίπτωση θα νομιμοποιηθούν οι ενδεχόμενες παράνομες προσλήψεις και θα λειτουργήσει κάτι τέτοιο ως άλλη «κολυμβήθρα του Σιλωάμ».
    Το όποιο, τυχόν πλεονάζον προσωπικό, προήλθε τα τελευταία 13 έτη από αυτές τις γενικευμένες προσλήψεις, κάτω από το καθεστώς οικογενειοκρατίας (συγγενείς υπαλλήλων, καθηγητών κ.λπ. εν ενεργεία ή συνταξιούχων), χωρίς διαγωνισμό και οι οποίοι κυρίως είναι υπάλληλοι αορίστου χρόνου, δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με μειωμένα προσόντα. Δεν είναι δυνατόν να θυσιαστώ, για να σωθεί η οικογενειοκρατία και ενδεχομένως οι κομματικοί στρατοί και οι ως εκ τούτου ενδεχόμενες παράνομες προσλήψεις.
    Φυσικό είναι τα μέλη της οικογενειοκρατίας και τα κόμματα που έκαναν αυτές τις προσλήψεις να χαρακτηρίζουν δήθεν ικανούς τα μέλη τους και τους εκτός οικογενειοκρατίας δήθεν ακατάλληλους.
    Ποιοι θα με αξιολογήσουν, για να απολυθώ; Τα μέλη της οικογενειοκρατίας; Τα υπηρεσιακά συμβούλια ή άλλα όργανα που βγαίνουν με τις ψήφους της οικογενειοκρατίας, αφού αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία; Οι «φαμίλιες»; Το κομματικό κράτος που επέτρεψε να προσληφθούν, με αυτόν τον τρόπο; Μήπως ιδιωτικές εταιρείες, με εργοδότη το κομματικό κράτος; Μήπως η όλη προσπάθεια είναι να σωθούν η οικογενειοκρατία, οι αορίστου χρόνου, κυρίως δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με μειωμένα προσόντα, που μπήκαν από το παράθυρο, χωρίς διαγωνισμό τα τελευταία 13 χρόνια;
    Θέλουν να απολύσουν με τεχνάσματα ικανούς υπαλλήλους, με εμπειρία, πτυχιούχους, οι οποίοι προσλήφθηκαν μετά από επιτυχία τους σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό, για να σωθούν οι ημέτεροι;
    Μήπως η οικογενειοκρατία οδηγεί και σε φαινόμενα διαφθοράς;
    Πρέπει να διαλυθεί η οικογενειοκρατία από τις Δημόσιες υπηρεσίες.
    Να διωχθούν οι επίορκοι αρμόδιοι, που προέβησαν σε αυτές τις προσλήψεις.
    Ναι στην εξυγίανση του Δημοσίου, αλλά με διαφάνεια και αξιοκρατία.
    Σε ένα καθεστώς οικογενειοκρατίας, οι έξω από αυτήν, δέχονται διαρκή ηθική παρενόχληση (mobbing) και έναν επαναλαμβανόμενο εκφοβισμό και συστηματική εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying).
    Επομένως επιβάλλεται άμεσα η Νομοθετική ρύθμιση για την προστασία του εργαζόμενου από: Την ηθική παρενόχληση (mobbing) & τον εκφοβισμό και την εργασιακή ψυχολογική κακομεταχείριση (bullying), το οποίο ζητά και η Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει νομοθετηθεί σε άλλες Χώρες.
    Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, θα πρέπει άμεσα να γίνει νομοθετική ρύθμιση, για την προστασία των μαρτύρων για την διαφθορά. Τούτο εξάλλου ζητά και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνον έτσι θα αποκαλυφθούν οι επίορκοι, ώστε να διωχθούν. Όλα τα άλλα είναι τεχνάσματα και μεθοδεύσεις.

    ReplyDelete
  39. Anonymous8:30 am

    ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙΑΔΑΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ. ΑΘΛΙΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ, ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΟΡΚΟΥΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ, ΤΙΣ ΚΛΙΚΕΣ, ΤΙΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ, ΤΗΝ ΔΙΑΠΛΟΚΗ, ΤΗΝ ΑΝΟΜΙΑ, ΤΟΥΣ ΗΜΕΤΕΡΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ!!!! ΝΤΡΟΠΗ!!!!

    ReplyDelete