Σε πολλά σχόλια στο blog μου, αλλά και στην δημόσια συζήτηση που γίνεται για τις αλλαγές στα πανεπιστήμια, αναδεικνύεται ως μείζον θέμα η σύνθεση του Συμβουλίου Διοίκησης, ο αριθμός των «εξωτερικών» μελών του Συμβουλίου και ο τρόπος επιλογής τους.
Σε αρκετές περιπτώσεις, νομίζω ότι το θέμα δεν τίθεται στην σωστή του βάση. Ποια είναι στην ουσία η λογική του Συμβουλίου Διοίκησης και ποιό είναι το πρόβλημα που προσπαθεί να θεραπεύσει;
Με την μέχρι σήμερα πρακτική της εκλογής των οργάνων διοίκησης με καθολικές ψηφοφορίες καθηγητών, φοιτητών και εργαζομένων στο πανεπιστήμιο, δημιουργείται το πρόβλημα της «εκλογικής βάσης», στην οποία οι αρχές του πανεπιστημίου έχουν αποκλειστική αναφορά. Αυτό οδηγεί τις διοικήσεις σε μια μονομερή προσέγγιση όσο αφορά τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους, αφού αυτές συνδέονται μονοσήμαντα με το εσωτερικό του πανεπιστημίου και καθόλου με το εξωτερικό και την κοινωνία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης αυτής είναι ότι η μόνη περίπτωση ελέγχου του πρυτάνεως είναι αυτή του πειθαρχικού ελέγχου με μόνο υπεύθυνο το πειθαρχικό συμβούλιο, στο οποίο συμμετέχουν οι ανώτατοι δικαστικοί και ένας πρύτανης. Επιπλέον, δημιουργείται μία ανορθόδοξη σύγκρουση συμφερόντων, όταν για παράδειγμα καλείται ένας πρύτανης να ελέγξει ακριβώς αυτούς από τους οποίους εξαρτάται.
Επομένως, η οποιαδήποτε διαδικασία ανάδειξης της ηγεσίας του πανεπιστημίου με αποκλειστικό κριτήριο την εσωτερική ψηφοφορία δεν μπορεί να είναι αποδοτική για το καλό του πανεπιστημίου. Αυτή ακριβώς την παθογένεια προσπαθεί να διορθώσει η πρόταση του υπουργείου για την δημιουργία Συμβουλίου Διοίκησης και την επιλογή του πρύτανη από το Συμβούλιο μετά από ανοικτή διεθνή προκήρυξη.
Στο σημείο αυτό, έχουν τεθεί ερωτήματα σε σχέση με την συνταγματική επιταγή για πλήρη διοικητική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων και για το ενδεχόμενο αυτή να πλήττεται με τις συγκεκριμένες προτάσεις.
Κατ’αρχήν, είναι απαραίτητη μία ουσιαστική παρατήρηση. Το Συμβούλιο δεν θα είναι ένα όργανο εκτός πανεπιστημίου. Θα αποτελεί μέρος της δομής του πανεπιστημίου. Και η επιλογή του μπορεί να γίνεται με τρόπο που να αποκλείει τόσο την παρέμβαση του κράτους όσο και την εκλογική εξάρτησή του από το εσωτερικό του πανεπιστημίου.
Όσον αφορά τα μέλη του Συμβουλίου που ενδεχομένως θα προέρχονται από την πανεπιστημιακή κοινότητα, τίθεται το ερώτημα του ποιά είναι η «πανεπιστημιακή κοινότητα». Μέχρι σήμερα, κατά την διοικητική πρακτική και χωρίς ειδικότερη ερμηνεία αυτής της έννοιας, ως πανεπιστημιακή κοινότητα έχει θεωρηθεί το σύνολο των καθηγητών, φοιτητών και κάθε άλλης μορφής προσωπικό που εργάζεται στο πανεπιστήμιο. Αυτή όμως η πρακτική δεν έχει ποτέ και πουθενά θεσμοθετηθεί. Ούτε έχει εξειδικευθεί από τον νομοθέτη. Αναρωτιέται έτσι κανείς γιατί αποκλείονται από την κοινότητα αυτή άλλες κατηγορίες πολιτών που έχουν επίσης άμεση σύνδεση και ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στο πανεπιστήμιο. Αναφέρομαι στους αποφοίτους των πανεπιστήμιων (στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης π.χ. αποτελούν μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας), τους ομότιμους καθηγητές, τους επίτιμους καθηγητές, τους επίτιμους διδάκτορες, ενδεχομένως τους ευεργέτες του πανεπιστημίου (αφού αποκτήσουν κάποια σχέση με αυτό, πχ. ως επίτιμα μέλη), κ.ο.κ.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ενδιαφέρον των παραπάνω –ενδεχομένως και άλλων ακόμη– για το πανεπιστήμιο με το οποίο συνδέονται και να τους αποκλείσει από την δυνατότητα είτε κάποιοι από αυτούς να αποτελούν μέρος της διοίκησης του πανεπιστημίου (π.χ. ως “εσωτερικά” μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης), είτε να συμβάλλουν στην επιλογή του Συμβουλίου Διοίκησης.
Το άλλο ερώτημα αφορά την ανάγκη να υπάρχει ένας βαθμός συμμετοχής των καθηγητών και φοιτητών στην επιλογή ορισμένων μελών του Συμβουλίου Διοίκησης, χωρίς όμως η συμμετοχή αυτή να οδηγεί σε πελατειακές σχέσεις και «ανάληψη υποχρεώσεων» διοικούντων προς τους διοικούμενους. Αυτό πρέπει να αποκλεισθεί με κάθε τρόπο.
Η αδυναμία αυτή μπορεί να ξεπεραστεί με την υιοθέτηση της πρακτικής της κλήρωσης. Μίας πρακτικής που επί αιώνες, ακόμα και από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας, έχει χρησιμοποιηθεί για την ανάδειξη εκπροσώπων χωρίς αυτοί να χρειάζεται να έρθουν σε ανταλλαγή αιτημάτων και υποσχέσεων με αυτούς που θα εκπροσωπούν. Φυσικά, η κλήρωση μπορεί να γίνεται μεταξύ προσώπων με σαφώς ορισμένα επιθυμητά ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά. Μάλιστα, το στοιχείο της κλήρωσης, πέραν της βασικής του μορφής όπως συναντάται ήδη στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, μπορεί να ενσωματωθεί ακόμη και σε περισσότερο σύνθετα συστήματα επιλογής εκλεκτόρων –αλλά και ταυτόχρονα ακόμη και υποψηφίων– για την ανάδειξη διοικήσεων, όπως για παράδειγμα γινόταν στην Βενετία επί πέντε αιώνες (μέσα 1200 μέχρι τέλη 1700) με στόχο να ελαχιστοποιηθεί η επιρροή συγκεκριμένων οικογενειών (στην περίπτωση του πανεπιστημίου, ισχυρών ομάδων).
Θεώρησα χρήσιμο να καταγράψω τις σκέψεις αυτές για να συμβάλω στον διάλογο που αναπτύσσεται γύρω από το θέμα, και για να ενθαρρύνω να αναπτυχθεί ο διάλογος περισσότερο στην κατεύθυνση της εύρεσης λύσεων αντί της «ανακάλυψης» προβλημάτων.
Σε αρκετές περιπτώσεις, νομίζω ότι το θέμα δεν τίθεται στην σωστή του βάση. Ποια είναι στην ουσία η λογική του Συμβουλίου Διοίκησης και ποιό είναι το πρόβλημα που προσπαθεί να θεραπεύσει;
Με την μέχρι σήμερα πρακτική της εκλογής των οργάνων διοίκησης με καθολικές ψηφοφορίες καθηγητών, φοιτητών και εργαζομένων στο πανεπιστήμιο, δημιουργείται το πρόβλημα της «εκλογικής βάσης», στην οποία οι αρχές του πανεπιστημίου έχουν αποκλειστική αναφορά. Αυτό οδηγεί τις διοικήσεις σε μια μονομερή προσέγγιση όσο αφορά τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους, αφού αυτές συνδέονται μονοσήμαντα με το εσωτερικό του πανεπιστημίου και καθόλου με το εξωτερικό και την κοινωνία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης αυτής είναι ότι η μόνη περίπτωση ελέγχου του πρυτάνεως είναι αυτή του πειθαρχικού ελέγχου με μόνο υπεύθυνο το πειθαρχικό συμβούλιο, στο οποίο συμμετέχουν οι ανώτατοι δικαστικοί και ένας πρύτανης. Επιπλέον, δημιουργείται μία ανορθόδοξη σύγκρουση συμφερόντων, όταν για παράδειγμα καλείται ένας πρύτανης να ελέγξει ακριβώς αυτούς από τους οποίους εξαρτάται.
Επομένως, η οποιαδήποτε διαδικασία ανάδειξης της ηγεσίας του πανεπιστημίου με αποκλειστικό κριτήριο την εσωτερική ψηφοφορία δεν μπορεί να είναι αποδοτική για το καλό του πανεπιστημίου. Αυτή ακριβώς την παθογένεια προσπαθεί να διορθώσει η πρόταση του υπουργείου για την δημιουργία Συμβουλίου Διοίκησης και την επιλογή του πρύτανη από το Συμβούλιο μετά από ανοικτή διεθνή προκήρυξη.
Στο σημείο αυτό, έχουν τεθεί ερωτήματα σε σχέση με την συνταγματική επιταγή για πλήρη διοικητική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων και για το ενδεχόμενο αυτή να πλήττεται με τις συγκεκριμένες προτάσεις.
Κατ’αρχήν, είναι απαραίτητη μία ουσιαστική παρατήρηση. Το Συμβούλιο δεν θα είναι ένα όργανο εκτός πανεπιστημίου. Θα αποτελεί μέρος της δομής του πανεπιστημίου. Και η επιλογή του μπορεί να γίνεται με τρόπο που να αποκλείει τόσο την παρέμβαση του κράτους όσο και την εκλογική εξάρτησή του από το εσωτερικό του πανεπιστημίου.
Όσον αφορά τα μέλη του Συμβουλίου που ενδεχομένως θα προέρχονται από την πανεπιστημιακή κοινότητα, τίθεται το ερώτημα του ποιά είναι η «πανεπιστημιακή κοινότητα». Μέχρι σήμερα, κατά την διοικητική πρακτική και χωρίς ειδικότερη ερμηνεία αυτής της έννοιας, ως πανεπιστημιακή κοινότητα έχει θεωρηθεί το σύνολο των καθηγητών, φοιτητών και κάθε άλλης μορφής προσωπικό που εργάζεται στο πανεπιστήμιο. Αυτή όμως η πρακτική δεν έχει ποτέ και πουθενά θεσμοθετηθεί. Ούτε έχει εξειδικευθεί από τον νομοθέτη. Αναρωτιέται έτσι κανείς γιατί αποκλείονται από την κοινότητα αυτή άλλες κατηγορίες πολιτών που έχουν επίσης άμεση σύνδεση και ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στο πανεπιστήμιο. Αναφέρομαι στους αποφοίτους των πανεπιστήμιων (στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης π.χ. αποτελούν μέρος της πανεπιστημιακής κοινότητας), τους ομότιμους καθηγητές, τους επίτιμους καθηγητές, τους επίτιμους διδάκτορες, ενδεχομένως τους ευεργέτες του πανεπιστημίου (αφού αποκτήσουν κάποια σχέση με αυτό, πχ. ως επίτιμα μέλη), κ.ο.κ.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ενδιαφέρον των παραπάνω –ενδεχομένως και άλλων ακόμη– για το πανεπιστήμιο με το οποίο συνδέονται και να τους αποκλείσει από την δυνατότητα είτε κάποιοι από αυτούς να αποτελούν μέρος της διοίκησης του πανεπιστημίου (π.χ. ως “εσωτερικά” μέλη του Συμβουλίου Διοίκησης), είτε να συμβάλλουν στην επιλογή του Συμβουλίου Διοίκησης.
Το άλλο ερώτημα αφορά την ανάγκη να υπάρχει ένας βαθμός συμμετοχής των καθηγητών και φοιτητών στην επιλογή ορισμένων μελών του Συμβουλίου Διοίκησης, χωρίς όμως η συμμετοχή αυτή να οδηγεί σε πελατειακές σχέσεις και «ανάληψη υποχρεώσεων» διοικούντων προς τους διοικούμενους. Αυτό πρέπει να αποκλεισθεί με κάθε τρόπο.
Η αδυναμία αυτή μπορεί να ξεπεραστεί με την υιοθέτηση της πρακτικής της κλήρωσης. Μίας πρακτικής που επί αιώνες, ακόμα και από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας, έχει χρησιμοποιηθεί για την ανάδειξη εκπροσώπων χωρίς αυτοί να χρειάζεται να έρθουν σε ανταλλαγή αιτημάτων και υποσχέσεων με αυτούς που θα εκπροσωπούν. Φυσικά, η κλήρωση μπορεί να γίνεται μεταξύ προσώπων με σαφώς ορισμένα επιθυμητά ακαδημαϊκά χαρακτηριστικά. Μάλιστα, το στοιχείο της κλήρωσης, πέραν της βασικής του μορφής όπως συναντάται ήδη στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, μπορεί να ενσωματωθεί ακόμη και σε περισσότερο σύνθετα συστήματα επιλογής εκλεκτόρων –αλλά και ταυτόχρονα ακόμη και υποψηφίων– για την ανάδειξη διοικήσεων, όπως για παράδειγμα γινόταν στην Βενετία επί πέντε αιώνες (μέσα 1200 μέχρι τέλη 1700) με στόχο να ελαχιστοποιηθεί η επιρροή συγκεκριμένων οικογενειών (στην περίπτωση του πανεπιστημίου, ισχυρών ομάδων).
Θεώρησα χρήσιμο να καταγράψω τις σκέψεις αυτές για να συμβάλω στον διάλογο που αναπτύσσεται γύρω από το θέμα, και για να ενθαρρύνω να αναπτυχθεί ο διάλογος περισσότερο στην κατεύθυνση της εύρεσης λύσεων αντί της «ανακάλυψης» προβλημάτων.
Posts
Ενα επιπλέον θετικο σημείο στην αλλαγή του τρόπου επιλογης του Συμβουλίου Διοίκησης είναι ότι με την πιθανή συμμετοχή τοπικών φορέων και παραγόντων, θα προάγεται το άνοιγμα των Πανεπιστημίων στην τοπική κοινωνία και θα ενισχύονται οι δεσμοί με αυτή. Υπάρχουν περιπτώσεις, π.χ. στο Πολυτεχνείο Κρήτης, που η ακαδημαική κοινότητα είναι αρκετά "αποκομμένη" από τα τοπικά κοινωνικά δρώμενα και δεν υπάρχει στενή συνεργασία τοπικών φορέων και προσώπων. Μια συνεργασία που μόνο ωφέλη μπορεί να έχει για όλους τους εμπλεκόμενους. Μην ξεχνάμε οτι τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ δεν είναι επιστημονικά γκέτο, υπάρχουν και λειτουργούν μέσα σε ένα ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, το οποιο πρέπει να υπηρετούν.
ReplyDeleteΑγαπητέ κ. υφυπουργέ,
ReplyDeleteΣε σχέση με την πρότασή σας για επιλογή μελών διοίκησης των Πανεπιστημίων με κλήρωση, εκτός από τα ιστορικά παραδείγματα της αρχαίας Ελλάδας και της Βενετίας υπάρχει και η επιστημονική εργασία:
“The Peter Principle Revisited: A Computational Study,” Alessandro Pluchino, Andrea Rapisarda, and Cesare Garofalo, Physica A, vol. 389, no. 3, February 2010, pp. 467-72.
Οι συγγραφείς πήραν για το 2010 το βραβείο Ig Nobel (παρωδία των Νομπελ) στο μάνατζμεντ, επειδή, σύμφωνα με τους κριτές «απέδειξαν μαθηματικά ότι οι οργανισμοί θα ήσαν πιο αποτελεσματικοί αν οι προαγωγές γινόταν τυχαία».
Αντιγράφω από το summary και τα συμπεράσματα της εργασίας: “the best ways for improving the efficiency of a given organization are either to promote each time an agent at random or to promote randomly the best and the worst members in terms of competence.”
Η τελετή απονομής έγινε όπως συνήθως, στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, στο αμφιθέατρο Σάντερς.
Καλή επιτυχία στις προσπάθειές σας.
Χαρά Αθανασάκη Μιχαηλίδου, ΤΕΙ Κρήτης
Σε ένα πληθυσμό όπως πχ ο πληθυσμός που δίνει γενικές εξετάσεις η δια κλήρου επιλογή ακολουθεί την ίδια κατανομή με αυτή που θα προκύψει με τις εξετάσεις.
ReplyDeleteΟ λόγος που η επιλογή των υποψηφίων στο ΕΑΠ γίνεται με κλήρωση.
Επομένως αν ο πληθυσμός επιλογής του δείγματος [Συμβούλιο Διοίκησης] έχει τα χαρακτηριστικά των παραπάνω παραδειγμάτων και αυτό της Χαράς Αθανασάκη το ποιοτικό αποτέλεσμα της σύνθεσης του Συμβουλίου θα είναι το ίδιο με αυτό που θα προκύψει με επιλογή.
Οι ασχολούμενοι με τη στατιστική Χαρά Αθανασάκη με τις στατιστικές προσεγγίσεις των αποτελεσμάτων των μετρήσεων στο εργαστήριο πυρηνικής φυσικής σε δύσκολες εποχές για τους τότε βοηθούς και υποθέτουμε και για τον στατιστικό αναφορικά με το επιστημονικό του αντικείμενο κύριο υφυπουργό οδηγούν στην υλοποίηση των αυτονόητων που είναι και το ζητούμενο.
Κύριε Πανάρετε σε επίκαιρη ερώτηση που σας έκαναν στη Βουλή για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων στο έκτακτο επιστημονικό προσωπικό απαντήσατε:
ReplyDelete… αλλά η καλύτερη αξιοποίηση των πόρων είναι μια ευθύνη των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, την οποία ευθύνη πρέπει να την ασκήσουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα και όχι με τον τρόπο που εκδηλώνεται τελευταία κλείνοντας ξαφνικά το ίδρυμα, διότι δεν έχουν αυτά που ενδεχομένως θεωρεί το κάθε ίδρυμα ότι είναι απαραίτητα.
Δεν είναι αυτός τρόπος να αντιμετωπιστεί μία δυσκολία που δεν αφορά μόνο τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, αλλά αφορά όλη τη χώρα, αφορά τους μισθωτούς, αφορά τους εργαζόμενους, αφορά τους συνταξιούχους …
Με άλλα λόγια έχετε δώσει χρήματα στα ΤΕΙ και εκείνα δεν μας πληρώνουν; Δεν έχετε δώσει χρήματα στα ΤΕΙ για το έκτακτο προσωπικό και δεν θα δώσετε γιατί υπάρχουν κάποια άλλα θέματα, όπως ο αριθμός των αποφοίτων, που πρέπει να μελετήσετε πρώτα; Δεν μπορείτε να μας πληρώσετε και εμάς παράλληλα με τις υπόλοιπες δουλειές που κάνετε; Δεν έχετε δώσει χρήματα αλλά θα δώσετε; Το ότι μου χρωστάτε 5.000 ευρώ είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να ντρέπομαι εγώ, γιατί το θέμα μου αφορά όλη τη χώρα, μισθωτούς και συνταξιούχους; Δηλαδή όλη η χώρα θέλει να εργάζομαι δωρεάν, εθελοντικά και να προσφέρω το κοινωνικό έργο, που δεν προσφέρει το κράτος;
Σας ρωτάω με όλη την καλή διάθεση για να ξέρω τι θα κάνω το επόμενο εξάμηνο. Για εμένα είστε ένας εργοδότης. Αν δεν ξέρετε να τιμάτε τους εργαζόμενούς σας, κάποιοι από εμάς μπορούμε να αλλάξουμε εργοδότη, να μεταναστεύσουμε. Το ότι αγαπούσαμε τη χώρα μας και θέλαμε να προσφέρουμε στον τόπο μας δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει και λόγος για να πεινάσουμε. Πείτε μας ξεκάθαρα λόγια Κύριε Πανάρετε για να μπορούμε να σχεδιάσουμε και εμείς το μέλλον μας.
Υπουργέ μου, που είναι ο "διεγερμένος" επαγγελματικός φορέας? Οεοοο?
ReplyDeleteΜήπως αν γίνουμε κι εμείς λαθρομετανάστες, μας χώσουν σε κανένα νεοκλασσικό, να τρώμε από τη φιλανθρωπία των υπολοίπων? Γιατί δεν βλέπω να έχουμε φαγητό από αλλού σε λίγο... Διπλωματούχοι, κολλεγιούχοι, σε λίγο θα έρθουν και λαθρομετανάστες μηχανικοί, μόνο οι ΤΕ θα πάνε στο διάολο απ' ότι φαίνεται...
K. Υπουργέ.
ReplyDeleteΔυστυχώς τα ΑΕΙ από πνευματικά κατ'εξοχήν ιδρύματα που θα έπρεπε να είναι, έχουν καταντήσει χώροι συναλλαγής και εκπόρνευσης φοιτητών και διδασκόντων. Οι μειοψηφίες των καθηγητών που τα λυμαίνονται επιβιώνουν με όλα τα καθεστώτα, γιατί τους συνδέει η ίδια διακομματική ιδεολογία: Το χρήμα, η εξουσία, η συναλλαγή. Έτσι φτιάχνονται οι πλειοψηφίες. Σε ψηφίζω, μου φωτογραφίζεις γνωστικό αντικείμενο, μου δίνεις ένα κονδύλι από το ΔΑΣΤΑ (π.χ) και έτσι πορεύονται. Όποιος τολμήσει να σταθεί απέναντι, θα οδηγηθεί στην απομόνωση, στα δικαστήρια. Ο Γόρδιος δεσμός αυτός κ. Πανάρετε θέλει κόψιμο, δεν λύνεται. Ο Μ. Αλέξανδρος αν προσπαθούσε να τον λύσει θα σκεφτόταν ακόμα. Προχωρείστε λοιπόν. Η κοινωνία και οι υγειείς δυνάμεις των ΑΕΙ είναι μαζί σας. Αν τα καταφέρετε, η Ελληνική κοινωνία θα σας χρωστάει ευγνωμοσύνη. Θα είναι η ουσιαστική αρχή για μια καινούργια Ελλάδα.
Αξιότιμε κ. Πανάρετε,
ReplyDeleteΕπιβεβαιώθηκε ότι, τα ΦΕΚ διορισμού των εκλεγμένων νέων ΕΠ των ΤΕΙ βρίσκονται ήδη στο Εθνικό Τυπογραφείο, και σύντομα θα δημοσιευτούν!
Γνωρίζουμε ότι η θετική συμβολή σας ήταν καθοριστική για την επιτυχή ολοκλήρωση της διαδικασίας έκδοσης των παραπάνω ΦΕΚ, και ότι προωθήσατε και παρακολουθήσατε το θέμα αυτό επί μακρού με συνέπεια και διαρκείς προσπάθειες.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε θερμά!
Επίσης, θα θέλαμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι, θα κάνουμε ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό ώστε να συμβάλουμε στην επί της ουσίας αναβάθμιση των ΤΕΙ.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση,
Ομάδα εκλεγμένων ΕΠ ΤΕΙ
Κύριε Υφυπουργέ,
ReplyDeleteΤα όσα εκθέτετε είναι λογικά και τεκμηριωμένα, και πράγματι ανταποκρίνονται στα όσα ισχύουν στο εξωτερικό. Όμως, επειδή η "ελληνική πραγματικότητα" υπάρχει, σημασία δεν έχει τόσο η πρόβλεψη, όσο η εφαρμογή της στην πράξη. Διότι, αν στο Συμβούλιο Διοίκησης ενός ΑΕΙ ορισθούν ένας-δύο πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ένας-δυο δήμαρχοι, από αυτούς που οι δήμοι τους έχουν χρέη 3 φορές τον προϋπολογισμό τους, κανένας απόστρατος και ο τοπικός μητροπολίτης, στο ίδιο αποτέλεσμα θα καταλήξουμε! Ήδη ακούγονται φωνές για διασύνδεση με την τοπική κοινωνία, που σημαίνει: να μπει στο Συμβούλιο ο Δήμαρχος για να διορίσει την κόρη μου στη γραμματεία, να εκμισθώσει το ΑΕΙ το κατάστημά μου για φοιτητική λέσχη κτλ. Επομένως, ορθή ως σύλληψη η μεταρρύθμιση, πρέπει όμως να προβλεφθούν και οι δικλείδες για την εφαρμογή της. Δεν είναι τόσο ανόητοι όσοι εφαρμόζουν παντού checks and balances.
Πράγματι ευχάριστα τα νέα για τους εκλεγμένους ΕΠ των ΤΕΙ, και μπράβο στον κ. Υφυπουργό για τις προσπάθειές του να εκδοθούν τα ΦΕΚ τους!
ReplyDeleteΜε τα ΦΕΚ διορισμού των εκλεγμένων ΔΕΠ των Πανεπιστημίων (όχι των 300 που δόθηκαν πιστώσεις τον Δεκέμβριο) τι προβλέπεται να γίνει; Ισχύει κ. Υφυπουργέ η παλαιότερη ανακοίνωσή σας ότι για τις υπόλοιπες θέσεις θα δοθούν πιστώσεις για τις μισές θέσεις την άνοιξη του 2011 και για τις υπόλοιπες τον Αύγουστο του 2011;
@8:42
ReplyDeleteΕάν κ. συνάδελφοι έχετε πάρει ΚΑΔ (κωδικός αριθμός δημοσιεύματος) μπορείτε να μάθετε την πορεία τους μέσα στο Εθν. Τυπ. Εάν μπορείτε στείλτε πιθανούς χρόνους δημοσίευσης γιατί τι θέμα "καίει" συνεργάτες που θα χάσουν τις ώρες τους, επομένως πρέπει να γίνει προγραμματισμός.
Από περιέργεια έψαξα να βρω για κάποιο ενδεικτικό προφίλ Συμβουλίου διοίκησης . Στο παρακάτω site του Princeton παρουσιάζεται το προφίλ οκτώ πρόσφατα εκλεγέντων μελών, όπως και μια μικρή περιγραφή την οποία παραθέτω.
ReplyDeletehttp://www.princeton.edu/main/news/archive/S27/60/15A55/index.xml?section=topstories
The 40-member Board of Trustees is responsible for the overall direction of the University. It approves the operating and capital budgets, supervises the investment of the University's endowment and oversees campus real estate and long-range physical planning. The trustees also exercise review and approval concerning changes in major policies, such as those involving admission, as well as tuition and fees and the hiring of faculty members.
Πρόσεξα ότι όλοι ήταν απόφοιτοι του πανεπιστημίου. Αντίστοιχα με ένα σερφάρισμα στο διαδίκτυο θα μπορούσε να βρει κάποιος εκατοντάδες σημαίνοντα μέλη των μεγάλων πανεπιστημίων της χώρας. Θα πρέπει όμως να ξεκαθαριστεί κατά πόσο αυτοί θεωρούνται ότι παραμένουν μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας του πανεπιστημίου τους ή θεωρούνται εξωπανεπιστημιακοί.
Στο ζήτημα της κλήρωσης, υπάρχει προηγούμενο σε πολλά πανεπιστημιακά τμήματα του εξωτερικού όπου εκ περιτροπής καθηγητές σε υψηλές βαθμίδες αναλαμβάνουν τη διεύθυνση του τμήματος. Η διεύθυνση ενός τμήματος όμως εκλαμβάνεται ως μια ευθύνη-αγγαρεία που αποσπά τους επιστήμονες από το πραγματικό τους έργο.
Στη χώρα μας αυτό ξενίζει, καθώς απέχει μακράν από κάθε πραγματικότητα, στην οποία ο κομματισμός έπαιξε κεντρικό ρόλο.
Κάθε μικρό κομμάτι εξουσίας που μπορεί να κατακτήσει κάποιος αξίζει για τη χρηστικότητα του στην προαγωγή των προσωπικών, οικογενειακών συμφερόντων (τα κομματικά έχουν γίνει πια επίφαση) και αλληλοεξυπηρετήσεων που διασφαλίζουν την διαχρονικότητα τους.
@10:44
ReplyDeleteΈχουμε πάρει Κ.Α.Δ. Τα ΦΕΚ ειναι ακόμα στο αρχικό στάδιο "επεξεργασίας" από το Εθνικό Τυπογραφείο - υπολογίστε 2-3 εβδομάδες το μέγιστο για δημοσίευση.
@2:56
ReplyDeleteΣήμερα βγήκαν τα πρώτα ΦΕΚ με αρκετούς ΕΠ.
ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ,
ReplyDeleteΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΤΣΑΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΤΕΙ ΛΑΜΙΑΣ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΕΧΩ ΤΟΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ ΒΑΘΜΟ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ 500 ΕΥΡΩ ΜΗΝΙΑΙΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΜΟΥ.
ΛΕΩ ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΛΕΞΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΤΕΙ ΠΟΥ ΦΟΙΤΩ, ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΙΝ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ. ΠΑΡΟΤΙ Η ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ,ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΤΑ..
ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ ΜΟΛΙΣ ΠΗΓΑ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΟΥ, Ο ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΔΑΣΤΑ ΤΟΥ ΤΕΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΣΕ "ΠΡΟΣΧΑΡΟ" ΥΦΟΣ.. ΕΛΑ ΜΩΡΕ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ" ΚΑΙ " ΑΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΕΙΣ ΛΕΦΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ ,ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗ" ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΕΞΑΛΛΟ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΟ.
ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΥΤΗΝ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΟΙ ΠΟΡΟΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΑΡΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΜΟΥ..
ΦΙΛΙΚΑ
Ο ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΤΣΑΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Α.Μ. 1168
ΤΕΙ ΛΑΜΙΑΣ.