Με τους δημοσιογράφους Μανώλη Αναγνωστάκη και Ιορδάνη Χασαπόπουλο.
Τα κυριώτερα αποσπάσματα (διαμορφωμένα σε κάποια σημεία από προφορικό σε γραπτό λόγο).
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Να καλημερίσουμε εδώ τον Υφυπουργό Παιδείας τον κ. Πανάρετο. Καλημέρα σας κ. Πανάρετε.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Καλή σας μέρα.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Η αλήθεια είναι ότι είστε ο πλέον κατάλληλος, ένας άνθρωπος που ξέρει τα θέματα της παιδείας.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Ναι από αυτό θα ξεκινήσουμε.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Λάθη σε αυτή την ιστορία έγιναν; Έτσι όπως την παρακολουθήσατε, εσείς δεν ήσασταν στην ομάδα διαχείρισης της κρίσεως. Ξεκινάνε 300 άνθρωποι από τα Χανιά και έρχονται στην Αθήνα με πλοίο και μετά φτάνουν μέχρι την Νομική. Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί η Αστυνομία δεν τους σταμάτησε είτε στα Χανιά, είτε στο λιμάνι, είτε έξω από την Νομική. Σαν πανεπιστημιακός να μου το πείτε αυτό, δεν θέλω σαν κυβερνητικό στέλεχος.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα οδηγεί στο ότι αν τους είχαν σταματήσει κάπου νωρίτερα, δεν θα είχαμε φτάσει εκεί. Και πιστεύω ότι όταν τα ερωτήματα τίθενται έτσι, αγνοούν την ουσία του προβλήματος. Οτι μπορεί αυτοί οι άνθρωποι να είχαν σταματηθεί προηγουμένως και να μην είχαν μπει στην Νομική, αλλά θα μπορούσαν κάποιοι άλλοι να μπουν εκεί. Το πρόβλημα δεν είναι ακριβώς ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ξεκίνησαν από την Κρήτη.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Δεν μιλάμε τώρα για το πρόβλημα, προφανώς. Μιλάμε τώρα για την διαχείριση της κρίσης. Είναι ένα άλλο ζήτημα το πρόβλημα και ένα δεύτερο ζήτημα πώς χειρίστηκε η Κυβέρνηση την κρίση. Εγώ συμφωνώ μαζί σας σε αυτό που λέτε ότι «δεν ξέρω, δεν θέλω να μπω ανάμεσα στον Πρύτανη και στον Υπουργό τον κ. Παπουτσή» και τα λοιπά, σωστό. Θέλω να σας πω όμως ότι η πολιτική …
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Δεν μπορώ να αμφισβητήσω την δήλωση του Υπουργού ότι δεν είχε καμία ενημέρωση.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Μια στιγμή, να σταθώ λίγο σε αυτό που είπατε ότι να μην απλουστεύουμε τα πράγματα και μπορεί να μην ήταν αυτοί από τα Χανιά, να ήταν κάποιοι άλλοι. Εσείς βλέπετε πολιτική υποκίνηση πίσω από εκεί; Να δημιουργηθεί θέμα;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Βλέπω ότι υπάρχουν συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες - άλλες διότι έχουν βαθιά πιστεύω, άλλες διότι θεωρούν ότι αυτό το θέμα μπορεί να προωθήσει γενικότερες απόψεις που έχουν για αμφισβήτηση του τρόπου λειτουργίας του κράτους, το αξιοποίησαν με αυτό τον τρόπο. Αυτό, δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς και ακούστηκε και σήμερα στην συζήτηση.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Άρα πήγαν να δημιουργήσουν ένα θέμα.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Μα βέβαια πήγαν να δημιουργήσουν ένα θέμα αυτές οι δυνάμεις, δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να το δει κανείς. Και σας είπα, μπορεί κανείς να ψάξει να βρει τις εξηγήσεις και μπορεί να πει ότι κάποιος ιδεολογικά έντονα, πιστεύει ότι πρέπει ή όλοι οι μετανάστες να πάρουν άδεια, ή όλες οι αιτήσεις να εξεταστούν άμεσα και υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι θεωρούν ότι αυτή την στιγμή είναι σκόπιμο να δημιουργηθεί μια κοινωνική ένταση, διότι έτσι οι δικές τους οι απόψεις, θα εξυπηρετηθούν καλύτερα.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Αυτό δηλαδή πιστεύετε εσείς. Γι' αυτό έγιναν τα επεισόδια.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Σας είπα ταυτόχρονα, ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι οι οποίοι επίσης συντάσσονται με αυτή την κατάληψη, οι οποίοι ιδεολογικά το πιστεύουν. Δεν μπορείς να αμφισβητήσεις σε όλους τους ανθρώπους αυτό το οποίο νιώθουν, αλλά δεν μπορείς να αγνοήσεις ότι δημιουργήθηκε ένα πολιτικό κλίμα και αυτό το πολιτικό κλίμα, οδηγούσε σε ένταση. Και δεν μπορούμε επίσης να αγνοήσουμε ότι έχουμε δει στο παρελθόν πως υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες θεωρούν ότι η κοινωνική ένταση, προάγει τις δικές τους απόψεις.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Σωστό είναι αυτό που λέτε.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Όλες αυτές τις μέρες της διαχείρισης της κρίσης, εγώ μιλώντας και με Υπουργούς, αυτό που φοβούνταν –και θέλω να μου πείτε, εάν εσείς έχετε αυτή την εικόνα- ότι αν γινόταν επέμβαση της Αστυνομίας, μετά θα ξεσηκωνόταν το σύστημα. Δηλαδή, θα είχαμε πολλές καταλήψεις σε Πανεπιστήμια, θα φοβόσασταν ότι οι μετανάστες θα κάνουν διαδηλώσεις. Είχατε τέτοιο κλίμα εσείς; Ή είναι υπερβολές όλα αυτά;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Κοιτάξτε. Βέβαια, μία Κυβέρνηση δεν μπορεί να μην ανησυχεί όταν γνωρίζει ότι υπάρχει ένα δεδομένο πρόβλημα - και δεν αναφέρομαι στο πρόβλημα της κατάληψης της Νομικής, αναφέρομαι στο πρόβλημα με τους οικονομικούς μετανάστες, με αυτούς, οι οποίοι δεν είναι νόμιμοι μετανάστες στην Ελλάδα. Υπάρχει αυτό το πρόβλημα, ελέχθη και προηγουμένως. Αυτοί οι άνθρωποι δούλευαν. Είχαν δουλειά εδώ με τον όποιο τρόπο και σε κάποια στιγμή το πρόβλημα αυτό αναδεικνύεται γιατί οι δουλειές έχουν μειωθεί. Αυτό, δεν μπορεί να το αγνοήσει κανείς και έχουμε παραδείγματα, έχουμε δει τι έχει γίνει στο εξωτερικό από ένα κακό χειρισμό.
Πιστεύω ότι ο χειρισμός αυτός και όπως έγινε από πλευράς της Κυβέρνησης ήταν ο καλύτερος δυνατός. Και δεν το λέω ως μέλος της Κυβέρνησης, το λέω, όπως μου είπατε προηγουμένως, ως ένας πολίτης που βλέπω και το αποτέλεσμα. Γιατί θα σας πω και άλλα στοιχεία, τα οποία πρέπει κανείς να τα πάρει υπόψη του. Η συζήτηση για το άσυλο και αν θα έπρεπε να αρθεί το άσυλο και τι θα έπρεπε να κάνει η Κυβέρνηση - όπως ξέρετε η Κυβέρνηση είχε την δικαιοδοσία, αν θέλετε, αφού δόθηκε η σύμφωνη γνώμη του Πανεπιστημίου, 24 ώρες … πόσες ώρες ήταν; Με το που δόθηκε η άδεια δεν μπήκε μέσα η αστυνομία. Γιατί η κυβέρνηση διαχειρίστηκε το πρόβλημα, με τον τρόπο εκείνο, που θεωρούσε ότι παίρνει υπ’ όψη όλες τις παραμέτρους ενός σύνθετου προβλήματος και νομίζω ότι ο τρόπος αυτός, οδήγησε σε ένα σωστό αποτέλεσμα.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Να σας ρωτήσω κάτι. Θα ξαναπεράσουμε βέβαια στην διαχείριση, διότι εγώ νομίζω ότι το ζήτημα είναι να τα προβλέπεις αυτά τα πράγματα και όχι… Βεβαίως δεν μπορείς να τα προβλέψεις όλα, κάποια στιγμή θα χρειαστεί να λύσεις και τα ζητήματα. Είδα όμως ότι στην διαχείριση της κρίσης και ιδιαίτερα στην πρώτη φάση, να υπάρχει ένας πανικός -και επανέρχομαι σε αυτό που σας είπα και πριν- να τα ρίχνει ο ένας στον άλλον. Είδα δηλαδή όλο τον μηχανισμό που λειτούργησε, να είναι «δεν φταίω εγώ, φταίει ο άλλος, δεν φταίει ο άλλος φταίει ο άλλος, δεν φταίει ο άλλος φταίει ο άλλος» και να ξανακάνει όλο αυτό τον κύκλο.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Σε ένα βαθμό, νομίζω ότι είναι δικαιολογημένη η παρατήρησή σας, όχι όμως ο ένας στον άλλον. Υπήρχε το ερώτημα εάν το κράτος θα μπορούσε να διαχειριστεί το θέμα της παραμονής των ανθρώπων αυτών μέσα στο κτίριο της Νομικής, και αν το Πανεπιστήμιο έδωσε την ευχέρεια στο κράτος να το διαχειριστεί όπως το διαχειρίστηκε στο τέλος. Αυτή νομίζω ότι είναι η μεγάλη διαφωνία.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Τι θα κάνετε τώρα με το θέμα του ασύλου; Γιατί από ό,τι τουλάχιστον λένε στην Κυβέρνηση, όλο αυτό θα πάει στις αλλαγές που θα γίνουν για τον τρόπο Διοίκησης των Πανεπιστημίων.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Μα είναι φυσικό κ. Χασαπόπουλε. Θα σας πω το εξής: όταν συζητάμε εδώ και μήνες, 6 μήνες για μία συνολική αλλαγή στο Πανεπιστήμιο, κορυφαίο στοιχείο της οποίας είναι η αλλαγή του τρόπου Διοίκησης, ο οποίος τρόπος Διοίκησης έχει φέρει αυτές τις αδυναμίες που βλέπουμε διαχρονικά σε σχέση και με το άσυλο, δεν έχει έννοια να μιλάμε για επί μέρους αλλαγές.
Εγώ έχω ζήσει δυστυχώς περιπτώσεις διαπραγματεύσεων για το άσυλο, από το 1989. Τότε ήμουν Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Παιδείας και οι δυο άλλοι άνθρωποι με τους οποίους το διαχειριστήκαμε από πλευράς Κυβέρνησης έχουν φύγει από την ζωή - ήταν ο υπουργός Εσωτερικών Μένιος Κουτσόγιωργας, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης Τάσος Σεχιώτης. Το ίδιο έχει συμβεί και με τον τότε Πρύτανη του Πολυτεχνείου Μουτσόπουλο. Τότε δεν υπήρχαν κινητά και είχαμε κατασκηνώσει στο ξενοδοχείο Ακροπόλ απέναντι από το Πολυτεχνείο και περιμέναμε πάλι την Σύγκλητο να πάρει απόφαση. Είναι η αδυναμία αυτή, η αδυναμία της Διοίκησης. Δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο. Σήμερα είναι ο Πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών. Χτες ήταν κάποιος άλλος. Υπάρχει μια διαχρονική αδυναμία, στην δυνατότητα να ασκήσει κανείς πραγματική Διοίκηση στο πανεπιστήμιο.
Όταν λοιπόν το συζητάμε αυτό το πράγμα και έχουμε μια τέτοια πρόταση που πιστεύουμε –κι έτσι την συζητάμε- ότι θα λύσει συνολικά το πρόβλημα του Πανεπιστημίου, το να ερχόμαστε ξαφνικά με αφορμή ένα σημαντικό γεγονός και να λέμε ότι «θα αλλάξουμε το άρθρο 25 παρ. 3 διότι έτσι θα λύσουμε το πρόβλημα» είναι λάθος.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Σωστό είναι αυτό που λέτε.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Δεν το λύνουμε.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Αλλά δεν μας είπατε όμως …
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Και αν μου επιτρέπετε, είναι λάθος σε τέτοιες στιγμές εν βρασμώ ψυχής κρίσης να πιάνεις ένα θέμα και να δημιουργείς σκηνικό άσπρου – μαύρου. Είναι λάθος.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Έχετε δίκιο σε αυτό. Αλλά, θέλουμε να ξέρουμε και την θέση σας για το άσυλο όμως. Να μας την πείτε.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Βεβαίως, θα σας την πω. Η θέση η δική μου και η θέση της Κυβέρνησης για το άσυλο, είναι ότι δεν είναι το άσυλο το πρόβλημα εκείνο, που μας έχει οδηγήσει στην σημερινή κατάσταση. Αυτή είναι η θέση μας. Είναι πολύ πιο σύνθετο το πρόβλημα. Και αν μπούμε σε μια τέτοια συζήτηση σήμερα, μπορεί -και θα μου επιτρέψετε να το πω και αυτό, δεν έχει σχέση με το εάν υποστηρίζει κάποιος το άσυλο και την διακίνηση των ιδεών- αυτή την στιγμή η χώρα βρίσκεται σε μια κρίσιμη περίοδο και οι κοινωνικές εντάσεις είναι πολύ εύκολο να μεγεθυνθούν. Οι σπινθήρες μπορεί να εμφανιστούν οποιαδήποτε στιγμή. Είναι λοιπόν λάθος εμείς να πιάσουμε ένα θέμα για το οποίο μπορεί σε μια ορθολογική και νηφάλια συζήτηση να διατυπώσει κανείς επιχειρήματα υπέρ ή κατά και να μην προσπαθήσουμε –όπως προσπαθούμε- να αντιμετωπίσουμε συνολικά το πρόβλημα των Πανεπιστημίων, ώστε να οδηγηθούμε σε Διοικήσεις, οι οποίες θα είναι αποτελεσματικές.
Ποιο είναι το σημαντικό με την Διοίκηση; Το σημαντικό με την Διοίκηση είναι η κοινωνική λογοδοσία. Όταν η Διοίκηση αισθάνεται -αυτό είναι το πρόβλημά μας σήμερα- όταν η Διοίκηση αισθάνεται κυρίως ότι πρέπει να διαπραγματευτεί και να συζητήσει με το εσωτερικό του Πανεπιστημίου. Είναι μια κατανοητή επιθυμία αλλά δεν οδηγεί στην λύση των προβλημάτων.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Για το άσυλο δεν μας είπατε όμως.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Αυτό σας είπα.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Ότι θα καταργηθεί; Ρωτάω, θα καταργηθεί;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Όχι δεν υπάρχει κανείς λόγος να συζητηθεί αυτό το θέμα.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό που λένε να οριοθετηθεί, να υπάρχει άσυλο μόνο στις αίθουσες διδασκαλίας;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Κοιτάξτε, σας είπα ότι σε όλο τον κόσμο γίνονται διαμαρτυρίες, έχουν συμβεί περιστατικά -όχι τέτοιας έκτασης, γιατί ήταν ακραίο το προχθεσινό- γίνονται καταλήψεις. Ο άνθρωπος ο οποίος ξέρει καλύτερα τι γίνεται μέσα στο Πανεπιστήμιο είναι ο Πρύτανης. Αλλά ξέρει και την στιγμή εκείνη που το θέμα παύει να είναι δικό του και είναι θέμα της κεντρικής Κυβέρνησης και πρέπει να το διαχειριστεί εκείνη. Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο. Και σε αυτό το κρίσιμο σημείο μία άλλη Διοίκηση θα μπορούσε να ανταποκριθεί καλύτερα.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι αλλά τώρα με συγχωρείτε, από την στιγμή που ο Πρύτανης εξαρτάται η εκλογή του από τους Καθηγητές, από τις φοιτητικές Παρατάξεις, από τους φοιτητές αυτό το πράγμα είναι μια αλυσίδα.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Αυτό ακριβώς λέμε κι εμείς. Γι' αυτό η πρότασή μας τι λέει; Η πρότασή μας λέει ότι ο Πρύτανης θα επιλέγεται από το Συμβούλιο Διοίκησης. Θα έχει δηλαδή αναφορά και θα λογοδοτεί σε ένα Συμβούλιο Διοίκησης, που θα είναι ο συνδετικός κρίκος της κοινωνίας με το Πανεπιστήμιο. Γιατί το Συμβούλιο Διοίκησης θα έχει μέλη και από την κοινωνία και θα υπάρχει η απαραίτητη κοινωνική λογοδοσία. Αυτό είναι το κρίσιμο στοιχείο.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Άρα θα φύγει από τις φοιτητικές Παρατάξεις η εκλογή του Πρύτανη.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Θα φύγει από κάθε εσωτερική εξάρτηση. Ξέρετε, ο Πρύτανης σήμερα -και δέστε και το τι έγινε αυτές τις μέρες- χρειάζεται, ή θεωρεί ότι ο ίδιος πρέπει, να πάρει υπ’ όψη του στις αποφάσεις που παίρνει, μια σειρά από πράγματα που είναι εκτός των αρμοδιοτήτων του και εκτός και των δυνατοτήτων που έχει.
Ένας Πρύτανης είναι Καθηγητής. Δεν μπορεί να διαμορφώσει την πολιτική της χώρας σε σχέση με το πολιτικό άσυλο, ή δεν μπορεί να είναι συμμέτοχος στην διαμόρφωση της πολιτικής αυτής. Ο Πρύτανης πρέπει να πει «αυτό το πράγμα παύει να είναι στην δικαιοδοσία μου και ανήκει στην δικαιοδοσία της Κυβέρνησης» και η Κυβέρνηση θα το διαχειριστεί.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Σε τέτοιες περιπτώσεις κρίσεων μεγάλες.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Ακριβώς.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Να πάμε λίγο στο θέμα των τελευταίων ημερών ίσως και εβδομάδων. Κατ' αρχήν υπήρχε η παραίτηση του κ. Μητσού, όπου η κεντρική ιδέα αυτής της παραίτησης ήταν –όπως συζητήσαμε και μαζί του- ότι δεν είναι δυνατό όλο αυτό το κομμάτι της έρευνας να το χειρίζεται μόνο ένας άνθρωπος. Δηλαδή να το έχει μόνο στο computer του ο Υφυπουργός, θα πρέπει να υπάρχει διαφάνεια και να υπάρχει ανοιχτή κατάσταση στο τι γίνεται.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή είναι πολύ μεγάλα τα κονδύλια.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Όχι μόνο γι' αυτό, δεν τέθηκε θέμα κονδυλίων για εμένα.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι εγώ το λέω, επειδή ακριβώς λέγαμε ότι είναι…
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Το κονδύλι είναι 1 δις περίπου. Δεν είναι αυτό το ζήτημα, ότι δεν θα πρέπει να είναι ενός ανθρώπου δουλειά αυτό.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Ποτέ στην παρούσα κυβέρνηση δεν διαχειρίστηκε αποκλειστικά ένας άνθρωπος ή ένας Υφυπουργός οποιαδήποτε διαδικασία χρηματοδότησης ερευνητικών προγραμμάτων και τουλάχιστον όσον με αφορά, νομίζω ότι αρκετοί με ξέρουν και ξέρουν ότι δεν υπάρχει θέμα, στο οποίο να μην προσπαθώ να βάλω αντικειμενικές διαδικασίες, στις οποίες η αθέμιτη παρέμβαση να ελαχιστοποιείται. Μου είπε μια υπάλληλος της Γενικής Γραμματείας με 30 χρόνια στην Υπηρεσία «μα κ. Πανάρετε, αν θέλατε να ελέγχετε την χρηματοδότηση, θα αφήνατε τα πράγματα ακριβώς όπως είναι». Μέχρι πρόσφατα, ο Γενικός Γραμματέας και ο Προϊστάμενος Υπουργός έδιναν το σημείωμα ή προφορική οδηγία και έλεγαν «θα χρηματοδοτηθεί ο Χασαπόπουλος». Δεν μπορεί να μην είναι γνωστό αυτό το πράγμα.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Είναι γνωστό!
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Σήμερα λοιπόν, τι έκανε ο Πανάρετος που λέτε; Τι έκανε, όχι ο Πανάρετος, αλλά η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας; Είπαμε ότι οι χρηματοδοτήσεις της έρευνας και όχι μόνο της έρευνας, έχουν πολλαπλούς φορείς που υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας: είναι η Ειδική Γραμματεία του Κοινοτικού Πλαισίου του ΕΣΠΑ, είναι η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, είναι το ΙΚΥ, είναι οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας. Τι είπαμε; Θα κάνουμε μια κεντρική μονάδα μέσα στο Υπουργείο Παιδείας -αφού το Υπουργείο Παιδείας είναι ο κεντρικός φορέας- που ηλεκτρονικά θα διαχειρίζεται όλες αυτές τις χρηματοδοτήσεις. Ηλεκτρονικά. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οι αρμόδιες Υπηρεσίες δεν έχουν την εποπτεία και την ευθύνη των διαδικασιών.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Και σε αυτό διαφωνούσε ο κ. Μητσός;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Κοιτάξτε, να εξηγήσω εγώ τώρα σε τι διαφωνούσε ο κ. Μητσός δεν είναι δική μου δουλειά. Δική μου δουλειά είναι να εξηγήσω τι κάνουμε και αυτό που σας λέω είναι ότι, για πρώτη φορά μια ηλεκτρονική πλατφόρμα υποβολής ερευνητικών προτάσεων και για πρώτη φορά οι προτάσεις αυτές θα αξιολογούνται αποκλειστικά από κριτές που ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό.
Αυτό λοιπόν που κάνουμε σήμερα είναι ότι παύει να έχει την οποιαδήποτε εμπλοκή ο αθέμιτος παράγοντας. Γιατί σας είπα, μαζεύονταν σε ένα ξενοδοχείο οι αξιολογητές - το έχω πει κι άλλες φορές, σας το έχω πει κι εσάς πώς γινόταν η αξιολόγηση. Έχουμε ένα πρόγραμμα 100 εκ., γίνονται οι προτάσεις, κάποιοι πρέπει να το αξιολογήσουν. Είχαμε τους αξιολογητές από το εσωτερικό της χώρας, οι οποίοι μαζεύονταν σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, έπαιρναν τα χαρτιά, τα πακέτα, αξιολογούσαν και τελείωνε.
Έχουμε λοιπόν - και θέλω να το προσέξετε αυτό σας παρακαλώ - έχουμε για πρώτη φορά τόσες πολλές προτάσεις που πρέπει να αξιολογηθούν. Το τελευταίο πρόγραμμα που αξιολογήθηκε από την Γενική Γραμματεία ήταν μία χρηματοδότηση -το πρόγραμμα λέγεται «Συνεργασία»- στο πλαίσιο του οποίου είχαν υποβληθεί 600 προτάσεις. Τόσο λίγες προτάσεις. Μέσα σε αυτές τις προτάσεις προχθές πήρα …
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Πάρα πολλές, όχι λίγες.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Όχι, θα σας πω γιατί είναι λίγες. Προχθές, πήρα μήνυμα από Καθηγητή του Πανεπιστημίου της Κρήτης, ο οποίος λέει ότι αυτός που ήταν στην τελική Επιτροπή Αξιολόγησης, ουσιαστικά αποφάσισε για την πρόταση ενός ανταγωνιστή του. Διότι, εκ των πραγμάτων, σε κάθε επιστημονική περιοχή, είναι λίγοι οι επιστήμονες στο εσωτερικό της χώρας.
Σήμερα έχουμε 2.500 προτάσεις στο ένα πρόγραμμα, 2.600 στο άλλο, 1.300 στο τρίτο και 700 στο τέταρτο. Πού θα βρίσκονταν αξιολογητές στην Ελλάδα να αξιολογήσουν όλα αυτές τις προτάσεις; Δεν θα αξιολογούσε πλέον ο ένας την πρόταση του άλλου αλλά ο καθένας την δική του.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι πολλές.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Αυτό που κάνουμε είναι ότι λέμε «οι προτάσεις στα αγγλικά», ώστε οι αξιολογητές να είναι από όλο τον κόσμο. Να μην είναι από την Ελλάδα.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Πολύ σωστό.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Και έτσι, παύουμε να έχουμε το ενδεχόμενο να υπάρχει αυτή η σύγκρουση συμφερόντων.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Να ρωτήσω και κάτι άλλο εγώ;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Δώστε μου ένα λεπτό. Εγώ θέλω να σας δείξω για να καταλάβετε τι σημαίνει αυτό που σας έλεγα προηγουμένως, ότι οι άνθρωποι μαζεύονταν σε ένα ξενοδοχείο, θα ήθελα να δείτε αυτές τις δυο φωτογραφίες. Μπορεί να τις δείξει η κάμερα;
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Αυτό τι δείχνει τώρα; Τι ακριβώς γινόταν μέχρι τον Ιούνιο. Μάζευαν σε κούτες χαρτιά, εδώ τα βλέπετε όπως ήρθαν από το Πανεπιστήμιο, βλέπετε υπάρχει «ΝΟΥΝΟΥ», υπάρχει «Λουμίδης». Έτσι ήρθαν!
 |
| Όπως ήλθαν από τα Πανεπιστήμια |
 |
| Μετά την τακτοποίηση |
Εγώ θα σας ρωτήσω το εξής και αγαπητοί μου κ. Αναγνωστάκη και κ. Χασαπόπουλε. Ας πούμε ότι εσείς οι ίδιοι είστε από τους φοιτητές που υπέβαλαν αίτηση για να πάρουν υποτροφία για να κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές, να πάρουν διδακτορικό. Ή, ας πούμε, ότι είστε οι γονείς ενός τέτοιου παιδιού και ξέρετε ότι η αίτησή του είναι μέσα σε μία από αυτές τις κούτες και θα μαζευτούν κάποια στιγμή δέκα, είκοσι, τριάντα άνθρωποι, οι οποίοι θα «ξεπετάξουν» τις αξιολογήσεις…Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Έτσι είναι, όπως το λέτε.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Και θα σας πω το εξής: εγώ, ως Υφυπουργός, θα μπορούσα σήμερα να έρθω εδώ και να σας πω - κάνοντας την παλιά διαδικασία- ότι «απορροφήσαμε τα κονδύλια». Και τι απορροφήσαμε; Τι κάναμε στην ουσία;
Και για να κλείσω, ένα δεύτερο σετ φωτογραφιών - αυτό εδώ. Αυτή ήταν το τι έκαναν τότε τα παιδιά μέσα στο ξενοδοχείο.
Κοιτάξτε τις κούτες, κοιτάξτε τους φακέλους, τα σελοτέιπ, τα συρραπτικά, τα λαστιχάκια! Αυτό ήταν.
Και κοιτάξτε τι είναι σήμερα.
Αυτό είναι: ένας υπολογιστής και η υπεύθυνη από την Ειδική Γραμματεία - ο «Θαλής» είναι ένα από τα προγράμματα και χρησιμοποιούν τον υπολογιστή, για να κάνουν τις αξιολογήσεις. Αλλάζουμε σελίδα. Αλλάζουμε εποχή και είναι δύσκολο αυτό το πράγμα. Δεν είμαστε οι μόνοι, το έχουν κάνει κι άλλοι. Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Γιατί τώρα που έχετε βάλει -και πολύ σωστά έχετε κάνει, να το πούμε αυτό, σε σχέση με το παρελθόν έχει αλλάξει η εικόνα όλη- γιατί τώρα δεν λέτε –όπως γίνεται στο εξωτερικό- ότι αυτοί οι οποίοι θα επιλέγουν και θα λένε ότι «αυτή είναι η καλύτερη πρόταση για έρευνα» είναι αυτοί οι 15 Καθηγητές Πανεπιστημίων; Να τους γνωρίζω κι εγώ;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Αυτό που λέτε έχει ενδιαφέρον. Παραδοσιακά διεθνώς δεν δημοσιοποιούνται τα ονόματά αυτών που αξιολογούν ερευνητικές προτάσεις.
Θα ήθελα να προσθέσω το εξής. Μέχρι στιγμής, η μόνη μου παρέμβαση ποια ήταν - γιατί αυτό έχει ενδιαφέρον. Η μόνη μου παρέμβαση ήταν ότι η επιστολή προς 11.000 επιστήμονες από όλο τον κόσμο να συμμετέχουν ως αξιολογητές, είχε την δική μου υπογραφή. Και γιατί είχε την δική μου υπογραφή; Μέχρι τώρα τι κάναμε; Η Γενική Γραμματεία έβαζε στην σελίδα της μία φόρμα και έλεγε «όποιος ενδιαφέρεται να αξιολογήσει, να βάλει τα στοιχεία του». Ένας Καθηγητής, ο οποίος είναι στο Stanford, στο Berkeley, ή στο Harvard δεν θα πάει να ανοίξει την σελίδα της Γραμματείας για να συμπληρώσει φόρμες.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Βέβαια, υποτιμητικό είναι.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Όχι υποτιμητικό, αλλά δεν έχει λόγο να μπει στην σελίδα της Γραμματείας. Δεν επιζητά να αξιολογήσει προτάσεις. Έχει πιο ενδιαφέροντα πράγματα να κάνει.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Δεν θα το κάνει κιόλας.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Εγώ λέω το εξής: «Εγώ σας ζητάω να μας βοηθήσετε αυτή τη στιγμή, σας παρακαλώ να μας βοηθήσετε».
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Πόσοι αποδέχτηκαν;
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Υπάρχει ενδιαφέρον σε αυτό;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Όχι μόνο υπάρχει ενδιαφέρον, υπάρχουν απίστευτα μηνύματα από απόδημους Έλληνες και από ξένους. Θα σας διαβάσω μόνο ένα μήνυμα από έναν από τους ανθρώπους:
«Με τιμάτε ιδιαίτερα με την πρόσκλησή σας και θα χαρώ πολύ να βοηθήσω στο συγκεκριμένο έργο, όσο περισσότερο μπορώ. Σας ευχαριστώ επίσης πολύ για το σεβασμό σας προς το χρόνο μου, όπως αυτός αντικατοπτρίζεται στη χρηματική αμοιβή που αναφέρετε στο μήνυμά σας…» - 50 ευρώ είναι η χρηματική αμοιβή, η χαμηλότερη που δίνει οποιοσδήποτε Οργανισμός - «… Η κριτική ερευνητικών προτάσεων είναι ένα έργο που επιτελώ δωρεάν επί σειρά ετών για διάφορους αμερικανικούς και διεθνείς Οργανισμούς. Με αυτό το δεδομένο δεν θα μπορούσα να ζητήσω χρηματική αμοιβή, από την ίδια μου την πατρίδα. Ιδιαίτερα σε μια στιγμή, που αυτή δοκιμάζεται σε δημοσιονομικό επίπεδο…».
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Βέβαια οι Έλληνες απ' έξω είναι… Να σας πω κ. Πανάρετε …
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Επιτρέψτε μου να τελειώσω, γιατί αξίζει να ακουστεί το μήνυμα αυτού του ανθρώπου.
«… Θα σας παρακαλούσα να θεωρήσετε το παρόν παράκληση όπως η αμοιβή μου για οποιαδήποτε πρόταση επεξεργαστώ, τεθεί στη διάθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, η απουσία μου από τα πάτρια με αναγκάζει να περιορίσω τη συνεισφορά αυτές τις δύσκολες στιγμές, στο μικρό αυτό επίπεδο το οποίο παρακαλώ να αποδεχτείτε σα συμβολική χειρονομία».
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι συγκινητικό.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Εμένα με συγκίνησε. Και κάθε φορά που το διαβάζω, με συγκινεί.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Βέβαια.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν από 2 εβδομάδες, είχαμε φέρει εδώ τον κ. Παπαδημητρίου ο οποίος είναι στο εξωτερικό, ένα μεγάλο κεφάλι.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Βεβαίως.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Τον γνωρίζετε. Αυτός, είχε έρθει εδώ στην Ελλάδα τότε επί Ανδρέα Παπανδρέου απογοητεύτηκε κι έφυγε τέλος πάντων. Και μας είπε ότι εκεί που πάσχει το ελληνικό Πανεπιστήμιο είναι η έρευνα και πολλοί το λένε αυτό ότι δεν έρχονται μεγάλα κεφάλια στην Ελλάδα, γιατί ακριβώς πάσχει το ελληνικό Πανεπιστήμιο στην έρευνα.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Κοιτάξτε, τώρα δεν είναι εύκολο σε πολύ σύντομο χρόνο να σας πω.
Όμως, υπάρχει ένα ερώτημα: η μέχρι σήμερα χρηματοδότηση τι έχει αποδώσει; Δεν έχουμε διαδικασίες –και αυτά είναι από τα πράγματα που πιστεύω ότι έπρεπε να έχουν γίνει ήδη, ειδικά από την Γενική Γραμματεία - αποτίμησης του τελικού αποτελέσματος.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Σωστό είναι αυτό. Ειδικά από το Πανεπιστήμιο.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Καλά αυτό υπάρχει και στο εξωτερικό.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Δηλαδή, ένα παράδειγμα, στις πατέντες που γίνονται ας πούμε το ’08, το ’09 και το ’10 από την έρευνα μου φαίνεται πήραν 7, 8 και 9 άτομα.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Από τις 180.000 περίπου πατέντες συνολικά στην Ευρώπη στα 3 χρόνια έχουν πάρει στην Ελλάδα 27 νομίζω.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Μόνο.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Είναι πανεπιστημιακός;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Κανείς.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Η Διαχειριστική Αρχή γιατί δεν αλλάζει στα Υπουργεία;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Η Διαχειριστική Αρχή;
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Γιατί 30 χρόνια είναι σχεδόν οι ίδιες; Είναι τα ίδια άτομα στις Διαχειριστικές Αρχές που κρίνουν τους προϋπολογισμούς για τις έρευνες;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Με αιφνιδιάζετε τώρα, δεν νομίζω στο δικό μας το Υπουργείο ότι είναι τα ίδια άτομα.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Επειδή σας αιφνιδιάζω, ψάξτε το σας παρακαλώ.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Ξέρετε, τα ψάχνω.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Ψάξτε το αυτό κ. Υπουργέ. Γιατί στην πλειοψηφία, γιατί εκεί γίνεται το μεγάλο… υπερεκτιμούνται οι έρευνες και πέφτουν τα λεφτά.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Έχουμε πολλά τηλεφωνήματα, τι θα γίνει για τα επαγγελματικά δικαιώματα των φοιτητών στα ΤΕΙ.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Μετά από 30 χρόνια, φτάσαμε και προωθούμε τα επαγγελματικά δικαιώματα, αυτή την στιγμή βρίσκονται για επεξεργασία στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Είχατε πει ότι θα έχουμε λήξει τέλος Οκτωβρίου σε αυτό. Ρητά.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Είχα πει ότι θα έχει τελειώσει από εμάς.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Από εσάς.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Έχουν φύγει και είναι στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Τι θα γίνει τώρα με αυτό; Για δώστε μας μια απάντηση.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Θα πάρουν επαγγελματικά δικαιώματα και θα πάρουν όλοι επαγγελματικά δικαιώματα. Εκείνο που χρειάζεται να κάνουμε, όμως, είναι ένα βήμα ακόμη. Δεν φτάνει να δώσουμε στατικά επαγγελματικά δικαιώματα, δηλαδή τελείωσε ο Χασαπόπουλος σήμερα την τάδε Σχολή και μπορεί να κάνει άλφα, βήτα, γάμα. Πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε αν ο κ. Χασαπόπουλος αποκτήσει πρόσθετα προσόντα - κάνει μεταπτυχιακές σπουδές, αποκτήσει επαγγελματική εμπειρία - να μπορεί να του δοθούν περισσότερα δικαιώματα. Σε αυτή την κατεύθυνση λοιπόν θέλουμε να διευρύνουμε τα Επιμελητήρια και τα ίδια τα Επιμελητήρια με διαδικασίες που θα επιλέγουν, θα καθορίζουν τα δικαιώματα αυτά.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε να το περιμένουν, πείτε μας. Δηλαδή χρονικά.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Μόλις ολοκληρωθεί από το Συμβούλιο της Επικρατείας θα δημοσιευτούν.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Μάλιστα.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Άρα μέσα στο ’11.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Να σας ρωτήσω τώρα, πολύ καλά κάνατε και πραγματικά έχει αλλάξει τα πράγματα τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο, είναι πολύ δύσκολο πια να υπάρχουν αυτές οι ρεμούλες, οι οποίες υπήρχαν παλαιότερα. Και πραγματικά, σταματήσατε να δίνετε εγκρίσεις για τα μεταπτυχιακά. Γιατί όμως κρατήσατε μεταπτυχιακά με 50 άτομα;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Τώρα εσείς μου λέτε, να καταργούμε προγράμματα.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Όχι, εγώ σας λέω το εξής: ότι τα μεταπτυχιακά θα πρέπει μάξιμουμ να είναι 20 ατόμων, για να γίνεται μια δουλειά. Κρατάτε μεταπτυχιακά 50 ατόμων, δημιουργούνται 300.000 ευρώ, εκ των οποίων τα 100 πάνε στους εκπαιδευτικούς και τα άλλα 200 κανείς δεν ξέρει που πάνε, σωστά καταργείτε μέχρι να βρεθεί μια λύση για από εδώ και μπρος, αλλά υπάρχουν και τα άλλα, τα οποία θα πρέπει να τα λύσετε.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Ξέρετε, τον Πανάρετο τον έχουν βάλει μπροστά για όλα τα προβλήματα που συμβαίνουν στην χώρα, τα επαγγελματικά δικαιώματα 30 χρόνια. Τα μεταπτυχιακά - τι κάναμε μέχρι τώρα; Ο Υπουργός Παιδείας απλώς υπέγραφε - και υπέγραφε πώς;
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Είπα ότι σωστά το κάνατε από εδώ και μπρος.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Υπέγραφε πώς; Αν ο Καθηγητής Χασαπόπουλος ήταν γνωστός, θα προχωρούσε λίγο πιο γρήγορα.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Ακριβώς έτσι γινόταν.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Εάν ο Καθηγητής Αναγνωστάκης δεν ήταν γνωστός θα καθυστερούσε λιγάκι.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Έτσι ακριβώς γινόταν.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Τώρα λοιπόν λέμε θα τα βάλουμε όλα κάτω …
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Σωστά. Μα το είπα πολύ σωστά το κάνατε.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Τι μου λένε όμως; Ότι έχω ανοίξει πολλά μέτωπα και η απάντησή μου σε αυτό είναι: «να κρατάμε κλειστά τα μάτια μας; Να μην βλέπουμε τι γίνεται»;
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Σωστά κάνετε. Τα 50 ατόμων γιατί δεν τα καταργείτε. Γιατί είναι ντροπή να υπάρχουν μεταπτυχιακά 50 ατόμων. Άκου, μεταπτυχιακά 50 ατόμων!
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Γιατί δεν είναι δουλειά του Υπουργείου Παιδείας να αποφασίζει τις λεπτομέρειες ενός μεταπτυχιακού προγράμματος.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Και κάτι άλλο Υπουργέ, δεν ξέρω αν είναι στη δική δικαιοδοσία, με τα πειραματικά σχολεία τι θα κάνετε;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Με τα πειραματικά, προωθείται νομοθετική ρύθμιση για να διαμορφωθούν, να δημιουργηθούν πειραματικά σχολεία. Η χώρα χρειάζεται πειραματικά σχολεία.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα υπάρχουν πειραματικά, απλώς έχουν γίνει σαν τα υπόλοιπα.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Μα αυτό λέμε, η νομοθετική πρωτοβουλία που παρουσίασε στο Υπουργικό Συμβούλιο η Υπουργός, διαμορφώνει τις προϋποθέσεις εκείνες, με τις οποίες τα πειραματικά σχολεία θα είναι πραγματικά πειραματικά σχολεία και θα δίνουν την δυνατότητα και να αξιοποιούνται νέες μέθοδοι διδασκαλίας, αλλά και να αναδεικνύονται οι ιδιαίτερες μαθητικές ικανότητες.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Την λέξη «προτζεκτάκηδες» την ξέρετε;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Ναι.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Την ξέρετε, ε;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Την ξέρω ναι, την έχω ακούσει κι εγώ. Εγώ πού νομίζετε ότι ζω;
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Πόσο παίρνουν οι « προτζεκτάκηδες »;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Ο καθένας ανάλογα με τον «τρόπο» και τις «δυνατότητες» που είχε.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Που είχε πια!
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Ναι τελειώσαμε με αυτά.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Να εξηγήσουμε στους τηλεθεατές ότι «προτζεκτάκηδες» ονομάζονται αυτοί που λέμε «έχω ένα project» από το 1982 και μετά, αυτό…
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Κύριε Αναγνωστάκη, αυτά τελειώσανε πια. Θα σας πω το εξής: ο Πανάρετος, η Διαμαντοπούλου, η Χριστοφιλοπούλου και η Γεννηματά δεν έχουν ιδέα ποιοι χρηματοδοτούνται ή ποιοι θα χρηματοδοτηθούν. Δεν έχει ξανασυμβεί αυτό το πράγμα. Αν υπάρχει ένας άνθρωπος που θα πει ότι «η Διαμαντοπούλου, η Γεννηματά, η Χριστοφιλοπούλου ή ο Πανάρετος επηρεάζουν τα αποτελέσματα», θα ήθελα να τον γνωρίσω.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Ναι, αλλά οι τυπικές εταιρείες που είναι μέσα Καθηγητές;
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Ένα λεπτό, εγώ σας μιλώ για τις χρηματοδοτήσεις που θα κάνουμε εμείς.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Γι' αυτό σας μιλάω κι εγώ.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Οι αξιολογήσεις θα γίνουν με τέτοιο τρόπο και θα γίνονται από εδώ και πέρα με τέτοιο τρόπο, παρά από τις αντιδράσεις, που δεν θα υπάρχει πολιτική παρέμβαση.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Μακάρι.
Ι. ΧΑΣΑΠΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστούμε πάρα πολύ, να είστε καλά.
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Εδώ θα είμαστε για να λέμε τα πράγματα ότι πάνε σε σωστό δρόμο σε αυτό τον τομέα.
Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ: Σας ευχαριστώ, νά είστε καλά.
Δημοσιογραφικός επίλογος:
Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ: Να μείνουμε λίγο στο θέμα αυτό; Εγώ θεωρώ πραγματικά ότι η δουλειά που γίνεται στο Υπουργείο Παιδείας τώρα είναι εντυπωσιακά καλή, στο κομμάτι των προγραμμάτων και του χειρισμού –της χρήσης- του 1 δις ευρώ. Τα λεφτά είναι πάρα πολλά. Μπορεί να διαφωνούν πολλοί με τον κ. Πανάρετο αλλά κανείς δεν έχει θέσει θέμα διαβλητότητας για το πρόσωπο του κ. Πανάρετου. Και σιγά-σιγά σταματάει (η προηγούμενη κατάσταση). Δεν είναι όπως παλαιότερα. Κόβεται τώρα. Τακ τακ τακ, κόβεται.
Posts
