Thursday, November 05, 2009

Η αποκέντρωση της εκπαίδευσης, η τοπική αυτοδιοίκηση και οι εκπαιδευτικοί

Μια από τις δυσκολίες για την αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος είναι η ανησυχία των εκπαιδευτικών. Ανησυχία που εδράζεται σε φόβους για αυθαιρεσίες. (Αναφέρομαι μόνο στις καλοπροαίρετες ανησυχίες)

Έχω πάρει μέρος σε δημόσιες συζητήσεις όπου η αντιπαράθεση μεταξύ δημάρχων και συνδικαλιστών εκπαιδευτικών, ακόμα και των ιδίων πολιτικών πεποιθήσεων, μυρίζει μπαρούτι.

Αν δεν μπορέσουμε να διασκεδάσουμε αυτούς τους φόβους δεν θα είναι εύκολο να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα. Για να γίνει αυτό πρέπει να τεθούν οι βάσεις ενός ειλικρινούς διαλόγου

Είχαμε σήμερα συνάντηση με το προεδρείο της ΚΕΔΚΕ. Η Υπουργός, έθεσε προς το τέλος της συνάντησης ένα εύστοχο ερώτημα, η απάντηση στο οποίο ομολογώ με εξέπληξε. Ρώτησε: Έχετε ποτέ μιλήσει με τις ηγεσίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εκπαιδευτικών; Η ερώτηση μάλλον αιφνιδίασε τους συνομιλητές μας. Την απάντηση την καταλαβαίνετε.

13 comments:

  1. Anonymous1:24 pm

    Η αποκέντρωση αρμοδιοτήτων ήταν και είναι από τις βασικές πολιτικές επιλογές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. διαχρονικά, με κυρίαρχη συνιστώσα την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
    Δυστυχώς η σταδιακή προσπάθεια , από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αποκέντρωσης αρμοδιοτήτων που αφορούσαν θέματα της παιδείας δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Έτσι:
     Τα φαινόμενα μη χρηστής διοίκησης, μη διάθεσης με διαφάνεια των όποιων πιστώσεων που μεταβιβάστηκαν για εκπαιδευτικές δαπάνες
     Η αδρανοποίηση και γραφειοκρατικοποίηση των περιφερειακών οργάνων συμμετοχής και ελέγχου της παιδείας [επιτροπών παιδείας επίπεδο ΤΑ, ΝΑ και σε επίπεδο σχολικών μονάδων (σχολικές επιτροπές)]
     Η υποβάθμιση των θεμάτων παιδείας από την ΤΑ με τη συμμετοχή μη ειδικών ή με προσόντα ατόμων και η έλλειψη του όποιου προγραμματισμού
    έχουν οδηγήσει στην παρατήρηση των προβλημάτων που διαπιστώνονται στο σχόλιο της ανάρτησής σας.
    Η άποψη μου είναι ότι το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό και σχετίζεται με τα προβλήματα ενός ιδιότυπου αδιαφανούς συγκεντρωτισμού που η παθογένειά του τείνει να γίνει χειρότερη από αυτή που δικαία ή άδικα «κατηγορείται» η εκάστοτε κεντρική εξουσία.
    Για μια ενδεικτική επιβεβαίωση των παραπάνω ισχυρισμών μου τα τεκμήρια που έχουν τις αναφορές τους στη λειτουργία των οργάνων συμμετοχής και κοινωνικού ελέγχου της παιδείας ΕΣΑΠ, ΣΑΠ, ΣΤΕ, ΕΣΥΠ και αφορούν τις παρεμβάσεις, θέσεις των εκπροσώπων της ΤΑ μπορούν να συνδράμουν σε μια πρώτη καλή προσέγγιση του θέματος.
    Οι αντιδράσεις που παρουσιάζονται στην ενδεχόμενη αποκέντρωση εκπαιδευτικών αρμοδιοτήτων σε τοπικό επίπεδο από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις παραπέμπουν συνειρμικά στην άρνηση ανάληψης ευθυνών και στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει ο ν.1566 με τις πρωτοποριακές, ακόμα και σήμερα, διατυπώσεις αναφορικά με τις δυνατότητες διασταλτικής ερμηνείας του και άσκησης «εσωτερικής πολιτικής» ακόμα και στο επίπεδο της σχολικής μονάδας
    Όλα αυτά όμως προϋποθέτουν «ηγεσίες» σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο που θα αναλαμβάνουν ευθύνες και δεν θα είναι συμμέτοχες αναπαραγωγής «πολιτικών» που απλά διεκπεραιώνουν και εξυπηρετούν τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις του υπάρχοντος συστήματος διοίκησης
    Επίσης απαιτείται αξιολόγηση και καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης και προγραμματισμό ενεργειών με βάση της σύγχρονες του management και την παράλληλη ενεργοποίηση των μηχανισμών συμμετοχής και κοινωνικού ελέγχου σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο.
    Τότε μόνο για μας τους ρομαντικούς για ριζοσπαστικές λύσεις έχει νόημα η αναφορά: «Νάμαστε ρεαλιστές να ζητάμε το αδύνατο» που είναι πάντα επίκαιρη σε μια εποχή κρίσης των θεσμών και των αξιών .
    Γιώργος Π. Μπουρίτσας [γπμ]

    ReplyDelete
  2. Δυστυχώς ΟΛΕΣ οι συζητήσεις για την "παιδεία" γίνονται χωρίς να αναφέρθεί καν η λέξη γονείς, λές και δεν υπάρχουμε. Οπως θα δείτε και απο την επιστολή που έστειλα στους γονείς του 1ου δημοτικού Πανοράματος μπορούμε να προσθέσουμε πολλά στην εκπαιδευτική διαδικασία, αν μας ζητηθεί με τον κατάλληλο τρόπο.
    -----------------------------------
    Αγαπητέ φίλε
    Το κράτος και η επιτροπή παιδείας του δήμου είναι υποχρεωμένοι να μοιράσουν τους λίγους διαθέσιμους πόρους τους φροντίζοντας πρώτα όσους έχουν μεγαλύτερες ελλείψεις. Από κεί και πέρα ο διευθυντής και οι δάσκαλοι είναι υποχρεωμένοι να τα βγάλουν πέρα με τα λίγα μέσα που τους διαθέτουν. Εργο του συλλόγου είναι να πιέζει για να υπάρξουν περισσότεροι πόροι αλλά και να συμπληρώνει όπου μπορεί με ίδια μέσα.
    Τα παιδιά μας και οι άνθρωποι που τα καθοδηγούν στην ζωή χρειάζονται βοήθειά στο πολύ δύσκολο αυτό έργο. Και την βοήθεια αυτή μπορούμε να τους την παρέχουμε εμείς σαν γονείς ατομικά αλλά και συλλογικά. Και πρέπει να την παρέχουμε ΤΩΡΑ που μπαίνουν τα θεμέλια για όλη την μετέπειτα εκπαίδευση του παιδιού μας.
    Σκεφτείτε δύο πολύ απλά πράγματα:
    Α. ότι την παιδεία (που είναι πολύ ευρύτερο από την εκπαίδευση) παλιά την έδιναν το σχολείο αλλά και το σόι, η γειτονιά, η εκκλησία, οι παρέες, οι έμποροι και βέβαια η ίδια η ζώσα οικογένεια. Δυστυχώς όλα αυτά, εκτός του σχολείου αντικαταστάθηκαν από την τηλεόραση ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Με το επίπεδο που έχει η τηλεόραση σήμερα είστε διατεθειμένοι να την αφήσετε να εκτοπίσει και το σχολείο;.
    Β Οτι δεν δώσετε σήμερα από λεφτά και χρόνο θα τα δώσετε στο εκατονταπλάσιο στο λύκειο. Αυτό σκέφτονται όσοι στέλνουν από τώρα τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και πληρώνουν 3-4.000 κάθε χρόνο. Εμείς έχουμε την τύχη να έχουμε ένα σχολείο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα ιδιωτικά. Ας το βοηθήσουμε όχι μόνο να καλύψει τις όποιες ελλείψεις του αλλά και να τα ξεπεράσει
    Επειδή λοιπόν δεν φτάνουν οι κριτικές και οι συζητήσεις προτείνουμε κάποια πράγματα που ο καθένας μπορεί να κάνει για να Βοηθήσει το σχολείο να βοηθήσει το παιδί του
    συνεχεια εδώ http://wp.me/pE3Gz-d

    ReplyDelete
  3. Anonymous3:35 pm

    Από την άλλη οι Δήμοι είναι εστίας διαφθοράς και εξυπηρέτησης μικροκομματικών συμφερόντων. Ανατριχιάζω μόνο που σκέφτομαι ότι μπορεί οι προσλήψεις εκπαιδευτικών να γίνονται από τους Δημάρχους..

    Επίσης ανατριχιάζω με τη σκέψη ότι θα μπορεί π.χ ο Ψωμιάδης να έχει λόγο για το τι διδάσκεται στα σχολεία...

    Η ερώτηση της κ. Υπουργού προς τον πρόεδρο της ΚΕΔΚΕ έπρεπε να ήταν : τι θα κάνετε κύριε Δήμαρχε για τη διαφθορά που υπάρχει στους Δήμους? Ή Γιατί δεν εφαρμόζετε συμμετοχικά μοντέλα διακυβέρνησης στους Δήμους?

    με εκτίμηση
    Γιάννης Φ.

    ReplyDelete
  4. ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ: Ο ΝΟΜΑΡΧΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΣΥΝΤΑΞΕΙ ΤΟΠΙΚΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ!!!!!! ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΖΕΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ!!!
    ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΕ ΠΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗς ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ Η ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥΣ.ΘΕΣΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ.

    ReplyDelete
  5. ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ:
    http://mentzinhs.blogspot.com/2009/10/blog-post_19.html

    ReplyDelete
  6. Η εκπαίδευση είναι ένα θέμα που αφορά άμεσα την Τοπική Αυτοδιοίηκση. Δυστυχώς η Αυτοδιοίηκση περιορίζεται συχνά μόνο σε ζητήματα σχολικής στέγης, κρυβόμενη πίσω από τις αρμοδιότητες και το γνωστό "συνδικαλιστικό-διεκδικητικό" -δηλαδή ευκαιρία να γλιτώσουμε από την ευθύνη που επιρρίπτουν οι πολίτες- ρόλο.

    Πάντως ως εκπαιδευτικός σε ΟΤΑ εστίασα την προσοχή μου στο ζήτημα και προχώρησα σε μία μικρομελέτη. Τα πράγματα δεν είναι τόσο αγαθά όσο το ΥΠΕΠΘ θέλει να μεταβιβάζει αρμοδιότητες κι ευθύνες χωρίς ανάλογους οικονομικούς πόρους. Δεν είναι τόσο αγαθά όσο το ΥΠΕΠΕΘ δεν ενσκύπτει πάνω από τα καθημερινά προβλήματα που σχετίζονται με την παιδεία (π.χ. τροχαία ατυχήματα και οδική ασφάλεια, τη σεξουαλική αγωγή κλπ).

    ReplyDelete
  7. Πιστεύω στην αποκέντρωση. Σε αυτήν την φάση όμως πιστεύω ότι προτεραιότητα θα πρέπει να δώσετε: α)στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου σε όλα τα επίπεδα
    β) στην ενδυνάμωση του ρόλου του συλλόγου διδασκόντων στο σχεδιασμό μαζί με την τοπική κοινωνία ( ΟΤΑ, γονείς )
    γ)στη διάθεση των αναγκαίων πόρων για τη συντήρηση των διδακτιρίων και τον εξοπλισμό τους με σύγχρονο εποπτικό υλικό
    δ) στην άρση του διαχωρισμού των εκπαιδευτικών σε διάφορες κατηγορίες με διάφορα εργασιακά ωράρια και υποχρεώσεις ( π.χ. αιρετοί στην Τ.Α. με μειωμένο ωραριο, πολύτεκνες μητέρες που δεν κάνουν εφημερία κ.α κ.α. )
    ε) να εφαρμοστεί η υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών στο σχολείο για ένα εξάωρο, είναι η εργασία μας και όχι το πάρεργο μας.
    στ) να δοθούν αξιοπρεπείς μισθοί, τέτοιοι που να ανεβάζουν κοινωνικά το δάσκαλο. Επίσης να δοθεί "αξιοπρεπής" επιμόρφωση σε όλους τους εκπαιδευτικούς.
    Ας γίνουν όλα αυτά πρώτα, αφήστε για αργότερα την υπαγωγή των σχολείων στις τοπικές κοινωνίες. Ελάτε κοντά στα σχολεία μας, ρωτήστε για πως μας αντιμετωπίζουν οι τοπικοί άρχοντες, αναλογιστείτε το μοντέλο Ψωμιάδη και τα ξαναλέμε.
    ΥΓ Μαζί σας είμαι, σε όλα τα παραπάνω και σε άλλα θετικά που πρέπει να γινουν

    ReplyDelete
  8. Αγαπητέ Υφυπουργέ, Αγαπητέ Κε Πανάρετε, Αξιότιμε Συνάδελφε,
    Ένα τμήμα της Ελληνικής παιδείας αποτελούν τα Σχολεία ΜΑΣ στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα του Κόσμου! Τα σχολεία της ομογένειας. Σήμερα είχα την τύχη [ και πραγματικά αισθάνομαι τυχερός γι’ αυτό] να παραστώ στην εορτή της 28ης Οκτωβρίου στο Ελληνικό Γυμνάσιο –Λύκειο Λονδίνου. Πραγματικά δάκρυσα πολλές φορές βλέποντας τα Ελληνόπουλα, εφήβους σ’ αυτή την πολύβουη μεγαλούπολη να εορτάζουν την εθνική μας γιορτή με ένα τρόπο ουσιαστικό. Με ένα τρόπο βαθειά Ελληνικό μα και ταυτόχρονα ουσιαστικό. Μακριά από «πατριδοκαπηλείες» που συχνά παρουσιάζονται με τρόπο ξύλινο σε αντίστοιχες γιορτές εντός των συνόρων. Με προσέγγιση του έπους αλλά και με σφαιρική θεώρηση της Εθνικής αντίστασης. Με οπτικά, μουσικά δρώμενα και πολιτισμό που πραγματικά με ξάφνιασαν. Ελύτης, Ταχτσής, Σεφέρης, Αξιώτη, Ψαθάς [ μονόπρακτο από τους μαθητές της Α Γυμνασίου !!], Μαστοράκη, Αναγνωστάκης……Χατζιδάκης, Θεοδωράκης, Λεοντής-Βιρβος….Που ήταν κρυμμένη στο μουντό Λονδίνο τόσο φωτεινή Ελλάδα, τόσος πολιτισμός, ….
    Και όλα αυτά από μία ομάδα ελληνόπουλα και μια ομάδα δασκάλων τους … και από γονείς που ήταν παρόντες ουσιαστικά όχι για να κάνουν «παρέλαση» με ή χωρίς εισαγωγικά αλλά για να επικοινωνήσουν να πάρουν από τα μάτια των παιδιών μας εικόνες που παρουσίαζαν το χθές με ένα τρόπο τόσο ζωντανό … σημερινό.
    Γράφω για να καταθέσω την εμπειρία μου για το πόσο σημαντικά είναι τα σχολεία της ομογένειας ανά τον κόσμο. Διδασκούν μια άλλη Ελλάδα αυτή που είναι όμορφή, με τις αξίες της ελευθερίας και της Δημοκρατίας αγκαλιασμένες, με τα Ελληνοπούλα μακριά από την εντός των συνόρων μιζέρια, φάρους στον κόσμο.
    Δεν ξέρω τι ανάγκες έχουν τα σχολεία αυτά, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι και να ζητήσουν το αξίζουν. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ
    Ελπίζουμε να μας τιμήσετε με το πρώτο ταξίδι σας στα σχολεία της Ελλάδας του κόσμου..…
    Φιλικα
    φβ

    ReplyDelete
  9. Αγαπητέ Υφυπουργέ, Αγαπητέ Κε Πανάρετε, Αξιότιμε Συνάδελφε,
    Ένα τμήμα της Ελληνικής παιδείας αποτελούν τα Σχολεία ΜΑΣ στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα του Κόσμου! Τα σχολεία της ομογένειας. Σήμερα είχα την τύχη [ και πραγματικά αισθάνομαι τυχερός γι’ αυτό] να παραστώ στην εορτή της 28ης Οκτωβρίου στο Ελληνικό Γυμνάσιο –Λύκειο Λονδίνου. Πραγματικά δάκρυσα πολλές φορές βλέποντας τα Ελληνόπουλα, εφήβους σ’ αυτή την πολύβουη μεγαλούπολη να εορτάζουν την εθνική μας γιορτή με ένα τρόπο ουσιαστικό. Με ένα τρόπο βαθειά Ελληνικό μα και ταυτόχρονα ουσιαστικό. Μακριά από «πατριδοκαπηλείες» που συχνά παρουσιάζονται με τρόπο ξύλινο σε αντίστοιχες γιορτές εντός των συνόρων. Με προσέγγιση του έπους αλλά και με σφαιρική θεώρηση της Εθνικής αντίστασης. Με οπτικά, μουσικά δρώμενα και πολιτισμό που πραγματικά με ξάφνιασαν. Ελύτης, Ταχτσής, Σεφέρης, Αξιώτη, Ψαθάς [ μονόπρακτο από τους μαθητές της Α Γυμνασίου !!], Μαστοράκη, Αναγνωστάκης……Χατζιδάκης, Θεοδωράκης, Λεοντής-Βιρβος….Που ήταν κρυμμένη στο μουντό Λονδίνο τόσο φωτεινή Ελλάδα, τόσος πολιτισμός, ….
    Και όλα αυτά από μία ομάδα ελληνόπουλα και μια ομάδα δασκάλων τους … και από γονείς που ήταν παρόντες ουσιαστικά όχι για να κάνουν «παρέλαση» με ή χωρίς εισαγωγικά αλλά για να επικοινωνήσουν να πάρουν από τα μάτια των παιδιών μας εικόνες που παρουσίαζαν το χθές με ένα τρόπο τόσο ζωντανό … σημερινό.
    Γράφω για να καταθέσω την εμπειρία μου για το πόσο σημαντικά είναι τα σχολεία της ομογένειας ανά τον κόσμο. Διδάσκουν μια άλλη Ελλάδα αυτή που είναι όμορφή, με τις αξίες της ελευθερίας και της Δημοκρατίας αγκαλιασμένες, με τα Ελληνοπούλα μακριά από την εντός των συνόρων μιζέρια, φάρους στον κόσμο.
    Δεν ξέρω τι ανάγκες έχουν τα σχολεία αυτά, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι και να ζητήσουν το αξίζουν. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟ ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ
    Ελπίζουμε να μας τιμήσετε με το πρώτο ταξίδι σας στα σχολεία της Ελλάδας του κόσμου..…
    Φιλικα
    φβ

    ReplyDelete
  10. Anonymous7:32 am

    Αν και με κάλυψαν ο Βασίλης και ο Νίκος τρομάζω όταν σκέφτομαι το νέο κλοιό που θα μας περιορίζει να διδάξουμε...
    Δεν ξέρω τι διδακτική εμπειρία έχουν οι υπόλοιποι συνομιλητές αλλά πόσο ο εκπαιδευτικός νιώθει ελεύθερος να ξεφύγει από το αναλυτικό (δεν αναφέρομαι στα πανελλαδικά μαθήματα της Γ' λυκείου -άσε που αυτό μάλλον θα διορθωθεί, τα μισά να εφαρμόσει το Πασοκ) ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ από τις συντηρητικές απόψεις ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ που εξυπηρετούν αυτούς που τους τοποθέτησαν, που με τη σειρά τους εξυπηρετούν αυτούς που τους τοποθέτησαν κ.ο.κ.
    * αυτά ταιριάζουν και στο ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΜΕΡΑ γιαυτό ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ
    ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΣΑΣ
    *Σήμερα έμαθα για το blog special

    ReplyDelete
  11. Anonymous9:16 am

    Οι ΟΤΑ σίγουρα δεν είναι έτοιμοι να δεχθούν αποκέντρωση αρμοδιοτήτων για θέματα παιδείας.
    Δυστυχώς οι αυτοδιοικητικοί έχουν άλλες προτεραιότητες και άλλες αντιλήψεις για τα θέατα της παιδείας που τα συνδέουν με ψηφοθηρικές επιδιώξεις [πχ προτιμούν να δίνουν χρήματα για εκδρομές, αντί να χρηματοδοτούν την αγορά των ξενόγλωσσων βιβλίων]
    Έτσι όπως και σεις κύριε υφυπουργέ παρατηρήσατε σε άλλη ανάρτηση προσπαθείτε μέσα από το διάλογο να δείτε που κάνετε λάθος.
    Και το λάθος στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι στο είπεδο των ΟΤΑ υπάρχει το απόλυτο χάος και όχι μόνο. Μάλλον σημαντικές είναι οι προσεγγίσεις της πρώτης ανάρτησης στο σχόλιο σας. Αφορμή να ξεκινήσει ένας διάλογος με συγκεκριμένες και προσεκτικές ενέργειες, αλλιώς η απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης θα συνεχιστεί.
    Και μια τελευταία παρατήρηση κάντε μια έρευνα για να διαπιστώσετε το ενδιαφέρον τον γονιών στα εκπαιδευτικά δρώμενα, κάντε και θα υπάρξουν εκπλήξεις [για παράδειγα ρωτείστε τους διευθυντές των σχολείων πόσοι από τους γονείς παρευρίσκονται στις ελάχιστες προσκλήσεις που κάνει η σχολική μονάδα, ρωτείστε τους]

    ReplyDelete
  12. Anonymous9:18 am

    Οι ΟΤΑ σίγουρα δεν είναι έτοιμοι να δεχθούν αποκέντρωση αρμοδιοτήτων για θέματα παιδείας.
    Δυστυχώς οι αυτοδιοικητικοί έχουν άλλες προτεραιότητες και άλλες αντιλήψεις για τα θέατα της παιδείας που τα συνδέουν με ψηφοθηρικές επιδιώξεις [πχ προτιμούν να δίνουν χρήματα για εκδρομές, αντί να χρηματοδοτούν την αγορά των ξενόγλωσσων βιβλίων]
    Έτσι όπως και σεις κύριε υφυπουργέ παρατηρήσατε σε άλλη ανάρτηση προσπαθείτε μέσα από το διάλογο να δείτε που κάνετε λάθος.
    Και το λάθος στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι στο είπεδο των ΟΤΑ υπάρχει το απόλυτο χάος και όχι μόνο. Μάλλον σημαντικές είναι οι προσεγγίσεις της πρώτης ανάρτησης στο σχόλιο σας. Αφορμή να ξεκινήσει ένας διάλογος με συγκεκριμένες και προσεκτικές ενέργειες, αλλιώς η απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης θα συνεχιστεί.
    Και μια τελευταία παρατήρηση κάντε μια έρευνα για να διαπιστώσετε το ενδιαφέρον τον γονιών στα εκπαιδευτικά δρώμενα, κάντε και θα υπάρξουν εκπλήξεις [για παράδειγα ρωτείστε τους διευθυντές των σχολείων πόσοι από τους γονείς παρευρίσκονται στις ελάχιστες προσκλήσεις που κάνει η σχολική μονάδα, ρωτείστε τους]

    ReplyDelete