Χθες (Παρασκευή), έγινε κατάληψη ενός κεντρικού κτιρίου (Wheeler hall) του Πανεπιστημίου του Berkeley. Οι καταληψίες διαμαρτύρονταν για την μεγάλη αύξηση των διδάκτρων και την απόλυση υπαλλήλων λόγω των οικονομικών περιορισμών.
Το χρονικό της κατάληψης, όπως το κατέγραφε στις διαρκείς ενημερώσεις του ο Πρύτανης του πανεπισημίου (που στέλνονταν με εμαιλ και σε όλα τα μέλη του πανεπιστημίου), το έχω αναρτήσει στο αγγλικό μπλογκ μου. (1, 2).
Παραθέτω εδώ την τελική ανακοίνωση του πρυτάνεως στις 5 το απόγευμα, μετά την λήξη της κατάληψης.
The Wheeler Hall protest ended peacefully this evening when 40 protestors who had
occupied the second floor of the building were cited for trespassing by UC Berkeley
Police and released.
Thanks to the efforts of ASUC student leaders and faculty who
worked with Vice-Chancellor Student Affairs Harry Le Grande, Executive
Vice-Chancellor & Provost George Breslauer, and me, our police were able to diffuse
the situation and end the protest.
Throughout the day, the large crowds that gathered around Wheeler Hall necessitated
significant police presence to maintain safety. It is truly regrettable, however,
that a few members of our campus community may have found themselves in conflict
with law enforcement officers. Overall, the officers who managed the day's events
did very well under difficult circumstances.
I understand that our students are justifiably angry over the fee increases and
reductions in staff necessitated by the egregious disinvestment by Sacramento in the
University of California. They are not alone in this. Clearly, we cannot allow
illegal occupations of our buildings and disruption of our academic programs. Today
3800 students were unable to attend class in Wheeler Hall.
We have a strong tradition of free speech on campus. Let us not forget that we are
all fighting for the same cause: to maintain the public character of our university
by sustaining Berkeley's excellence and accessibility. Taking over our classroom
buildings is not a productive way in which to advance our shared interests in
gaining support for public higher education. Let us work together, not in
opposition, to move forward our cause.
Friday, November 20, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
..επιτέλους, άρχισαν να αντιδρούν και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού...μακάρι να αντιδρούσαν το ίδιο και για τα πεπραγμένα των προέδρων τους.
ReplyDeleteκαλημέρα κ.Πανάρετε
καλημέρα!
ReplyDeleteΚαλημέρα!
ReplyDeleteΠολύ καλό το κείμενο. Θεωρώ ανεπίτρεπτο να παρεμποδίζονται μαθήματα σε οποιαδήποτε βαθμίδα της εκπαίδευσης στο όνομα οποιασδήποτε διεκδίκησης.
Σωστή και η παρέμβαση της αστυνομίας. Οι φοιτητές και οι καθηγητές δεν είναι φύλακες των κτιρίων. Άλλος είναι ο ρόλος τους.
Στη Γαλλία πάντως, όπου υπάρχει πανεπιστημιακό άσυλο, υπάρχει τόση Αστυνομία γύρω από τα κτίρια της Σορβόννης, που είναι αδύνατο να σπάσει το μπλόκο τους. Η Αστυνομία δεν μπαίνει μέσα (υπάρχουν ωστόσο μέσα φύλακες του Πανεπιστημίου, οι οποίοι είναι εκεί σε καθημερινή βάση), αλλά εμποδίζει επίδοξους καταληψίες.
Ταράσσετε τα νερά με τα κείμενα σας κ. Πανάρετε.
Ελπίζω να βγει κάτι από τις συζητήσεις που γίνονται επί των θεμάτων που θέτετε.
http://www.nytimes.com/2009/11/20/education/20berkeley.html
ReplyDeleteΠεριγράφει τα οικονομικά προβλήματα του Berkeley.
Το ότι "αντίδρασαν και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού" είναι μάλλον μια λανθασμένη ανάγνωση της κατάστασης. Η αναλογία ανάμεσα στο το τι συνέβη εκεί με τα αντίστοιχα δικά μας εδώ είναι ανύπαρκτη :
ReplyDeleteη κατάληψη έληξε ειρηνικά, οι 40 που συμμετείχαν έδωσαν τα στοιχεία τους και αφέθησαν, υπήρχε με την συμπαράσταση της πρυτανείας μεγάλη αστυνομική δύναμη.
Facts are sacred, comments are free.
Διάβασα Berkeley και έκανα αυτόματα τη σύνδεση: μερικά πράγματα δεν αλλάζουν κατ' όπως φαίνεται. Η ιστορία είναι πάντοτε εκεί και παίζει το ρόλο της, ακόμη κι όταν αυτός (ο ρόλος) είναι ανεπιθύμητος για την εξουσία, την πλειοψηφία, την κοινωνία ή οποιονδήποτε.
ReplyDelete“Τσαμπουκαλέφτηκαν” τα αμερικανάκια, θα σκέφτηκαν κάποιοι. Κι όμως, εκεί, στο ίδιο μέρος(;), στο ίδιο Πανεπιστήμιο(;), πάντως, στο ίδιο Berkeley έχουν ξεκινήσει ολόκληρα κινήματα. Αναφέρομαι εδώ στο κίνημα για την Ανεξάρτητη Διαβίωση των πολιτών με αναπηρίες.
Δεν είμαι ιστορικός, ούτε με ενδιαφέρει η μεγάλη ακρίβεια των στοιχείων σε τούτο μου το κειμενάκι.
Ήταν το 1972. Οι χίπυ(δε)ς πνέουν τα λοίσθια, το φεστιβάλ του Woodstock έχει παρέλθει, οι Doors δεν υπάρχουν χωρίς το Morrison. Εποχή των κινημάτων, Μαύροι Πάνθηρες, κινήματα: για την απελευθέρωση των γυναικών, των ομοφυλόφιλων κ.ά. Μια παρέα (τελικά, την ιστορία τη γράφουν όντως οι παρέες;) ανθρώπων με κινητικές αναπηρίες αποφασίζει να ξεφύγει από την προδιαγραμμένη μοίρα του: τον εγκλεισμό σε ίδρυμα ή στα σπίτια τους, τον αποκλεισμό από το κοινωνικό δρώμενο μέσω των υψωμένων φραγμάτων στους θεσμούς της κοινωνίας και στα μυαλά των μελών της...
Αντλώντας έμπνευση από ένα φοιτητή, τον Ed Roberts (μήπως την ιστορία τη γράφουν τα πρόσωπα;), καταλαμβάνουν ένα δημοτικό ημιτελές δημοτικό κτήριο. Διαμαρτύρονται. Διεκδικούν. Με το δικό τους τρόπο. Ξέρουν τι θέλουν (τι διαφορά με ορισμένες “καταλήψεις” που έχουμε βιώσει!):
Οι Υπηρεσίες να καλύπτουν τις ανάγκες (και) των πολιτών με αναπηρίες.
Οι άνθρωποι με αναπηρίες γνωρίζουν καλύτερα απ' όλους αυτές τις ανάγκες.
Ισχυρές και ζωντανές είναι οι κοινωνίες που αγκαλιάζουν όλους τους ανθρώπους.
Πρώτο τους αίτημα (σκεφτείτε) οι ράμπες στα πεζοδρόμια. Το πέτυχαν. Κι έτσι γεννήθηκε ένα κίνημα, που εξελίχθηκε σε παγκόσμιο (για την Ευρώπη βλ. www.enil.eu) και που κατάφερε την αλλαγή σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας ως προς την προσβασιμότητα των αγαθών και των υπηρεσιών (και των μυαλών...), περιλαμβανομένης και της παιδείας. Κι έτσι έφτασα κι εγώ στο κύριο θέμα μου:
Κάνοντας μια αναζήτηση στο blog σας, υφυπουργέ, δεν βρήκα αρκετές αναφορές στη λέξη αναπηρία. Δεν υπάρχει ούτε σχετική προκήρυξη θέσης συμβούλου σας. Η ύπαρξη ενός “τομέα” για τους μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς, πανεπιστημιακούς κλπ. με αναπηρίες δεν είμαι σίγουρος ότι θα συνέβαλλε θετικά στην εξίσωση των ευκαιριών ή της μεταχείρισής τους από το εκπαιδευτικό σύστημα, μιας και τα σχετικά (με την αναπηρία) θέματα διαχέονται σε όλους τους τομείς του υπουργείου, από την κτηριακή υποδομή, το υλικό και λογισμικό υπολογιστών, την ενημέρωση-επιμόρφωση-καλλιέργεια των εκπαιδευτικών... παντού. Εκτός των άλλων θα αύξανε τη γραφειοκρατία του Υπουργείου. Θεωρώ σκόπιμη, όμως, την πρόσληψη ενός συμβούλου με αυτό το αντικείμενο.
Η αναπηρία βρίσκεται σε πάρα πολλά σπίτια. Αφορά πολύ περισσότερους ανθρώπους από όσους την έχουμε οι ίδιοι. Δυστυχώς, δρα περιοριστικά για ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Παράγει ένα τεράστιο κοινωνικό κόστος. Είναι δικαίωμα, είναι υποχρέωση αλλά, κυρίως, είναι ανάγκη να αλλάξουμε τη ροή αυτή των πραγμάτων. Πώς αλλιώς θα μπορέσουμε να ομορφύνουμε την κοινωνία, τον κόσμο, τον εαυτό μας;
Αυτά σκεπτόμενος έχω υποβάλει κι εγώ το βιογραφικό μου και θα είχε αξία, πιστεύω, να συζητούσαμε κι από κοντά.
Με τιμή,
Παναγιώτης Τσίγκανος.
Εκτός θέματος: θα δοθεί ολόκληρο το πόρισμα Μπαμπινιώτη στη δημοσιότητα; Θα μπορούσε να αναρτηθεί στο opengov για δημόσιο σχολιασμό.
ReplyDeleteκαλη ιδέα. Θα το προσπαθήσω.
ReplyDeleteΕκπλήσσομαι δυσάρεστα!
ReplyDeleteΕίστε κυβερνητικό στέλεχος πιά και όχι επισκέπτης στο Berkeley. Και μία κυβέρνηση (και κάθε μέλος της ατομικά) περνά και μήνυμα. Ποιό μήνυμα περνάτε εσείς όταν αναφέρεστε σε μία κατάληψη αμερικανικού πανεπιστημίου χωρίς να διευκρινίζετε (και να τονίζετε θα έλεγα) πως οι καταλήψεις στις ΗΠΑ (αλλά και στη Βρετανία, στη Γαλλία, και αλλού) δεν συγκρίνονται με τις λεηλασίες, καταστροφές και αυθαιρεσίες που συχνά συνοδεύουν τις αντίστοιχες ελληνικές καταλήψεις;
Όπως προαναφέρθηκε, η αναλογία αυτών των καταλήψεων με τις αντίστοιχες δικές μας είναι ανύπαρκτη. Οι πολλοί όμως το αγνοούν. Εσείς (υποθέτω πως) το γνωρίζετε. Αν ναι, δεν καταλαβαίνετε πως το άρθρο σας μπορεί να οδηγεί σε τελείως λαθεμένα συμπεράσματα που ουσιαστικά μπορεί να λειτουργούν με τρόπο που δικαιολογεί τις ελληνικού τύπου καταλήψεις;
Κρίμα.
Μα το μήνυμα είναι ακριβώς το πόσο διαφορετικές είναι οι καταλήψεις, αλλά και κυρίως η αντιμετώπισή τους, σε ένα πανεπιστήμιο όπως το Berkeley. Και το ενδιαφέρον είναι ότι η διαμαρτυρία γίνεται και εκεί για την κρίση του δημοσίου πανεπιστημίου.
ReplyDeleteΤο σημαντικότερο μήνυμα είναι το κλείσιμο του Birgeneau:
"We have a strong tradition of free speech on campus. Let us not forget that we are all fighting for the same cause: to maintain the public character of our university by sustaining Berkeley's excellence and accessibility. Taking over our classroom buildings is not a productive way in which to advance our shared interests in gaining support for public higher education. Let us work together, not in opposition, to move forward our cause."
Δεν νομίζω, επομένως, να αποπνέει την ερμηνεία για την οποία ανησυχείτε, εκτός ίσως σε αναγνώστες που θα είχαν την προδιάθεση να το ερμηνεύσουν έτσι.
Θίξατε και ένα δεύτερο ζήτημα όμως. Το ότι είμαι μέλος της κυβέρνησης δεν νομίζω ότι πρέπει να με κάνει δέσμιο μίας φοβίας να μην πω κάτι "μη συμβατικό" ή να μην θίξω ένα δύσκολο θέμα. Ή να παύσω να προβληματίζομαι, ακόμα και δημοσίως, φοβούμενος μήπως παρερμηνευθώ (ούτως ή άλλως παρερμηνείες -ηθελημένες και μη- υπάρχουν σε κάθε πλευρά της πολιτικής). Εκτός και αν, επειδή έγινα μέλος της κυβέρνησης, πρέπει να έχω τις απαντήσεις για τα πάντα και να τις εκφράζω μόνο μέσω νομοσχεδίων. Είναι προτιμότερο κανείς αποφεύγει να θίγει οποιοδήποτε ακανθώδες ζήτημα και να μιλά για tabula rasa; Θα έπρεπε να έχω καταργήσει το μπλόγκ μου σε αυτή την περίπτωση. Δεν το έκανα συνειδητά. Γιατί, ούτε τις λύσεις για όλα τα προβλήματα (λύσεις που θα επιβιώσουν της διαδικασίας του χρόνου), έχω, αλλά και θέλω να ακούω άλλες απόψεις.
Δεν νομίζω, επομένως, να αποπνέει την ερμηνεία για την οποία ανησυχείτε, εκτός ίσως σε αναγνώστες που θα είχαν την προδιάθεση να το ερμηνεύσουν έτσι.
ReplyDeleteΑν όμως, κατά την εκτίμησή μου, οι αναγνώστες που θα το ερμήνευαν έτσι (όχι απαραίτητα λόγω κακών προθέσεων) είναι πολλοί; Όταν η λέξη κατάληψη στην ελληνική κοινωνία έχει ταυτισθεί με ασύδοτη δράση και δεν έχει και πολλή σχέση με ύστατη πολιτική πράξη συνειδητής αντίρρησης (όπως παρατηρείται στη Δύση); Πόσοι μπορούν να αντιληφθούν πως το "thanks to the efforts of ASUC student leaders ... our police were able to diffuse
the situation and end the protest" δεν σημαίνει πως αναφερόμαστε σε φοιτητικούς εκπρόσωπους-χαφιέδες και άλλα φαιδρά που ίσως ακούγονταν στην Ελλάδα αλλά σε φοιτητές που επίσης αγωνιούν για το μέλλον του πανεπιστημίου; Τέλος, πόσοι ακόμη μπορούν να αναγνωρίσουν πως το "public character" στην περίπτωση αυτή δεν έχει και πολλή σχέση με την πλέον συνηθισμένη ελληνική αντίληψη περί Δημοσίου; (όπου λίγο-πολύ το Δημόσιο είναι μία κάνουλα για να μοιράζει χρήμα αφειδώς;)
Όταν λοιπόν θεωρώ πως αυτοί που μπορεί να παρερμηνεύσουν το μήνυμα είναι περισσότεροι, είναι φυσιολογικό να θεωρώ πως το συγκεκριμένο σχόλιο, όπως έγινε, είναι πιό πιθανό να οδηγήσει σε λαθεμένα συμπεράσματα. Κάποια από αυτά τα είδατε.
Ως προς το δεύτερο, μακάρι να θίξετε πολλά περισσότερα "δύσκολα θέματα" αλλά σε βάθος. Και θα περίμενα να στήσετε και να ενισχύσετε τους θεσμούς εκείνους που θα το κάνουν αυτό συστηματικά και με υπευθυνότητα. Η ένστασή μου εδώ έχει να κάνει με το ότι η απλή/επιφανειακή αναφορά σε 'δύσκολα θέματα' χωρίς περαιτέρω επισημάνσεις, μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει σε παρερμηνείες και ακόμη περισσότερα συνθήματα. Και ο τόπος έχει χορτάσει και από λόγια, και από προχειρότητες και επιφανειακές 'αναλύσεις' και από συνθήματα.
ΦΙΛΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΣΤΑΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΙΣ;
ReplyDeleteΓΙΑ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΠΛΑΤΩΝΑ ΔΕΝ ΜΠΛΟΓΚΑΡΟΥΜΕ ΑΛΙΜΟΝΟ ΑΝ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΓΡΑΦΕ ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΚΑΤΕΒΑΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΖΕ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΣ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑΚΙΑ ΣΤΟ ΘΡΕΝΤ ΔΕΝ ΣΕ ΔΙΚΑΙΩΝΟΥΝ.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΚΑΚΟΙ-ΦΛΩΡΟΙ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΑ. ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΨΕΥΤΟΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΒΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΙΟ "ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ" ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ. ΚΩΜΙΚΌ ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΤΡΑΓΙΚΟ.
ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΑΣΟΕΕ
Μακάρι να σκέφτονταν έτσι όλοι οι πολιτικοί. Εξαιρετικός!
ReplyDelete"Θίξατε και ένα δεύτερο ζήτημα όμως. Το ότι είμαι μέλος της κυβέρνησης δεν νομίζω ότι πρέπει να με κάνει δέσμιο μίας φοβίας να μην πω κάτι "μη συμβατικό" ή να μην θίξω ένα δύσκολο θέμα. Ή να παύσω να προβληματίζομαι, ακόμα και δημοσίως, φοβούμενος μήπως παρερμηνευθώ (ούτως ή άλλως παρερμηνείες -ηθελημένες και μη- υπάρχουν σε κάθε πλευρά της πολιτικής). Εκτός και αν, επειδή έγινα μέλος της κυβέρνησης, πρέπει να έχω τις απαντήσεις για τα πάντα και να τις εκφράζω μόνο μέσω νομοσχεδίων. Είναι προτιμότερο κανείς αποφεύγει να θίγει οποιοδήποτε ακανθώδες ζήτημα και να μιλά για tabula rasa; Θα έπρεπε να έχω καταργήσει το μπλόγκ μου σε αυτή την περίπτωση. Δεν το έκανα συνειδητά. Γιατί, ούτε τις λύσεις για όλα τα προβλήματα (λύσεις που θα επιβιώσουν της διαδικασίας του χρόνου), έχω, αλλά και θέλω να ακούω άλλες απόψεις."
Για το θέμα,
ReplyDeleteυπάρχει στο tvxs το εξής ρεπορτάζ:
Εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και διαμαρτυρίες σε ΗΠΑ και Ευρώπη
Ψήφοι: 13 -
Προβολές: 780 - Σχόλια: 3 - Κατηγορία: Κοινωνικά Θέματα
Δημοσίευση: 23-11-2009 21:32 από Ομάδα TVXS
Μετά τις μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών σε Γερμανία και Αυστρία, ανάλογο φαινόμενο παρουσιάστηκε και στις ΗΠΑ, χωρίς ωστόσο οι διαμαρτυρίες να έχουν γενικευτεί σε ολόκληρη τη χώρα.
Τη Παρασκευή το πρωί, ένα πλήθος περίπου 2000 φοιτητών συγκεντρώθηκε έξω από το πανεπιστήμιο UCLA, στην πολιτεία της Καλιφόρνια στις ΗΠΑ, για να διαμαρτυρηθούν για την απόφαση της διοίκησης του πανεπιστημίου να αυξήσει τα δίδακτρα κατά 32%, με αποτέλεσμα να ξεπεράσουν για πρώτη φορά τα 10.000 δολάρια το χρόνο.
Η πορεία συγκρούστηκε με δυνάμεις της αστυνομίας, οι οποίες περιφρουρούσαν το χώρο καθώς τα πρώτα δείγματα γραφής της αντίδρασης των φοιτητών δόθηκαν μια μέρα πριν όταν και ομάδα σπουδαστών είχε κάνει κατάληψη σε σχολείο της γύρω περιοχής.
«Η μη δημοκρατική φύση της διαδικασίας λήψης απόφασης αλλά και η αδιαφορία τους σε όσους προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις να αντέξουν το οικονομικό βάρος της εκπαίδευσής τους μας έφτασε σε αυτό το σημείο. Ξέρουμε ότι η κρίση είναι συστηματική και ξεκινάει από τα ίδια τα θεμέλια της κοινωνίας μας», δήλωσε εκπρόσωπος των φοιτητών.
Από την πλευρά της, η διοίκηση του πανεπιστημίου υποστηρίζει πως κρίθηκε αναγκαίο να αυξηθούν τα δίδακτρα λόγω μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης: «Το κράτος μείωσε τον προϋπολογισμό που θα δινόταν στα πανεπιστήμια της Καλιφόρνια, από την ίδια την πολιτεία, από 20% σε 15%. Έτσι για να συνεχιστεί η ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου έπρεπε να αυξήσουμε τα ετήσια δίδακτρα», είπε μέλος του συμβουλίου.
Εγω βρίσκω πολύ θετική την αποψη του υφυπουργού Ναι ετσι πρέπει να γίνονται οι καταλήψεις Και η σημασία του μπλογκ είναι αυτή Μακριά απο τις συμβάσεις της καθημερινότητα αλλά και της στενά κομματικής μας στράτευσης Διαφορετικά τον μπλογκ είναι στείρο και μη δημιουργικό. Σε καμμιά περίπτωση δεν επικοινωνούσα αν ήξερα οτι η συζήτηση γίνεται μόνο για επικοινωνιακούς λόγους.Ευτυχώς ο υφυπουργός που δεν είναι βουλευτής
ReplyDelete