Τα παραπολιτικά της πολιτικής και η πολιτική των παραπολιτικών

Tweet

Τα παραπολιτικά των εφημερίδων είναι μια ενδιαφέρουσα πρωτοτυπία της Ελληνικής πολιτικής.

Ανώνυμα, και υπό μορφή κουτσομπολιού -τις περισσότερες φορές αστεϊσμού- γράφονται πράγματα που διάφοροι "παράγοντες" (μηχανισμοί, επιχειρηματικά συμφέροντα, πολιτικοί με πρόσβαση στα μμε, κλπ), προσπαθούν να "περάσουν".

Θεωρείται και ο καλύτερος τρόπος "καρφώματος" μεταξύ των εμπλεκομένων στην πολιτική, συνήθως του ιδίου κόμματος.

Τίποτα από αυτά δεν είναι παράξενο και νέο στην πολιτική.

Το πρόβλημα δημιουργείται όταν οι ασχολούμενοι με την πολιτική γίνουν μέρος της εξίσωσης. Και ξεκινούν την πολιτική τους δραστηριότητα με την ανάγνωση των παραπολιτικών στηλών. Στην συνέχεια, στην αγωνία τους "να μην γραφτεί κάτι κακό", προσπαθούν να επηρεάσουν τις παραπολιτικές στήλες δημιουργώντας φιλικές σχέσεις με αυτούς που τις τροφοδοτούν, γινόμενοι οι ίδιοι τροφοδότες "ειδήσεων". Και αυτό φυσικά δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης. Γιατί, για να σου "περάσουν" το παραπολιτικό, πρέπει να υπάρξει αντάλλαγμα. Στην καλύτερη περίπτωση, αποκλειστικών ειδήσεων.

Δεν με ενδιαφέρει το σπορ. Με ό,τι κίνδυνο αυτό συνεπάγεται.

Aφορμή για την ανάρτηση αυτή έδωσε σημερινό σχόλιο του μικροπολιτικού στα ΝΕΑ. Δεν θα ασχοληθώ με τις μικροκακίες που με αφορούν προσωπικά.

Γνωρίζω ότι ενόχλησε η διαβούλευση του Αμαρουσίου. ΄Οχι για την θέση του δήμαρχου (ο δήμος ήταν χαμένος από χέρι), αλλά για για τον αρχηγό της δημοτικής αντιπολίτευσης. Διότι για πολλούς ενδιαφερόμενους υπήρχε έτοιμη η διάδοχη κατάσταση της προηγούμενης διοίκησης, και είχαν γίνει οι απαραίτητες "διαπραγματεύσεις". Εξ άλλου, η οποιαδήποτε καινοτομία Παπανδρέου (να θυμηθούμε την εκλογή του αρχηγού από την βάση;), πάντα προκαλεί ειρωνικά σχόλια των διαχρονικά "επαϊόντων". Και συνήθως για να περάσουν τα σχόλια αυτά αναφέρονται στους συνεργάτες του. Ειδικά τώρα που "δεν μας παίρνει" να πιάσουμε τον ίδιο.

Το ίδιο ισχύει για την επιλογή της Θ. Δραγώνα για την ειδική γραμματεία του ΥΠΕΠΘ. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ήταν δική μου επιλογή. Κάποιοι άλλοι ότι ήμουν αντίθετος. Και οι μεν και οι δε αγνοούν ότι την ΘΔ την γνωρίζουν πολύ καλά τόσο ο ΠΘ όσο και η Υπουργός. Η δική μου γνώμη (που ούτε μου ζητήθηκε ούτε την έδωσα), περίττευε. Κλείνω, με τις "διαφορές" μου με τον Θ. Καρούνο. Γιατί πρόκειται για textbook case της μικροπολιτικής. Οταν δεν συμπαθείς δύο ανθρώπους τους εμφανίζεις να έχουν κόντρα. Ετσι κάνεις character assassination και για τους δύο. Και όχι μόνο αυτό. Κάνεις και αναφορά στο ανοικτό λογισμικό (στο οποίο πιστεύουμε φανατικά και οι δύο). Γιατί το ανοικτό λογισμικό, "σπάει" ένα ακόμα κρίκο παραδοσιακών σχέσεων. Και κάνει ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση της πραγματικής δημοκρατίας, όχι μόνο στην Ελλάδα.

ΥΓ1. Ευτυχώς που υπάρχουν και τα new media. Σε άλλες εποχές, θα έπρεπε να "υποχρεωθώ" για να απαντήσω. Με την απάντηση να δημοσιεύεται σε χρόνο επιλογής του μέσου (συνήθως με μεγάλη καθυστέρηση για να φαίνεται και άσχετο). Σήμερα, μπορώ και το κάνω ελεύθερα και στην έκταση που θέλω. Και στον χρόνο που επιλέγω.

ΥΓ2. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το σχόλιο περί αλαζονείας μου. Το αν είμαι ή όχι δεν το ξέρω και δεν μπορώ να το κρίνω εγώ. Συχνά όμως, όσοι δεν παίζουν το πολιτικό παιχνίδι στο παραδοσιακό γήπεδο χαρακτηρίζονται έτσι από τους παράγοντες που έχουν μάθει να διαμορφώνουν τους κανόνες του γηπέδου. Η "αλαζονεία" του να νομίζεις ότι δεν τους έχεις ανάγκη είναι ασυγχώρητη. Αφήνω τελευταία την Στατιστική. Το αντικείμενο στο οποίο ίσως μου αναγνωρισθεί ότι έχω "αυτάρκεια" (και όχι αλαζονεία). Την Στατιστική που δείχνει πρός τα πού πηγαίνουμε (σε όλο τον κόσμο) όσον αφορά τους τρόπους και τα μέσα ενημέρωσης του πολίτη. Τα στοιχεία αυτά για άλλους είναι ενθαρρυντικά και για άλλους όχι.