Ο Γ.Α. Παπανδρέου ανακοίνωσε σήμερα τις προθέσεις του για την αξιοκρατική στελέχωση των θέσεων πολιτικής ευθύνης με δημόσια προκήρυξη.
Στο θέμα αυτό είχα αναφερθεί και στο παρελθόν.
Πρόκειται κατά την γνώμη μου για την μεγαλύτερη καινοτομία στην λειτουργία του κράτους.
Το εγχείρημα δεν θα είναι εύκολο και οι αντιδράσεις αναμενόμενες. Το βέβαιο είναι ότι με όποια λάθη και αν γίνουν η δημόσια διοίκηση θα στελεχωθεί καλύτερα από ότι είναι σήμερα. Τα βιογραφικά όσων επιλεγούν θα είναι διαθέσιμα στο διαδύκτιο. Και δεν θα ψάχνουν οι πολίτες να μάθουν τα προσόντα ενός στελέχους της διοίκησης στις παραπολιτικές στήλες η στα blogs.
Ελπίζω ότι στις προυποθέσεις θα περιλαμβάνεται και η δέσμευση ότιόσοι επιλεγούν δεν θα έχουν την δυνατότητα να είναι υποψήφιοι στις αμέσως επόμενες εκλογές (εθνικές, δημοτικές, εκλογές διοκήσεων πανεπιστημίων, επιμελητηρίων, αθλητικών συλλόγων κλπ.). Δεν θα πρέπει επίσης –για το διάστημα που θα κατέχουν την θέση- να συμμετέχουν σε κομματικά όργανα ή οργανώσεις της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ.
Wednesday, September 30, 2009
Monday, September 28, 2009
Οι προτάσεις Παπανδρέου-Καραμανλή για την Οικονομία
Η προεκλογική συζήτηση έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στα θέματα της Οικονομίας. Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιός έχει τις καλύτερες προτάσεις. Το ερώτημα που προηγείται είναι ποιές είναι οι προτάσεις του καθενός.
Αν κάνει κανεις google search "Προτάσεις Καραμανλή για την Οικονομία, θα εκπλαγεί. Καμμιά ουσιαστική απάντηση!
Αν κάνει κανεις google search "Προτάσεις Καραμανλή για την Οικονομία, θα εκπλαγεί. Καμμιά ουσιαστική απάντηση!
Τα φροντιστήρια και οι "εχθροί" του εκπαιδευτικού συστήματος
Στην ουσία του θέματος των φροντιστηρίων έχω αναφερθεί και παλαιότερα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για τις ελληνικές οικογένειες είναι το μεγάλο πρόβλημα. Το κόστος έχει φτάσει να είναι δυσβάστακτο. Φοβάμαι όμως ότι το θέμα τίθεται σε λάθος βάση.
Αρκετοί πολιτικοί αλλά και εκπαιδευτικοί αναλυτές έχουν βρει την εύκολη λύση. Στοχοποιούν ένα "εχθρό" που είναι εύκολα αναγνωρίσιμος και ως εκ τούτου γίνεται εύκολος στόχος και αποπροσανατολίζει.
Το πρόβλημα δεν είναι αυτή καθ΄εαυτή ύπαρξη των φροντιστηρίων. Αυτά δημιουργήθηκαν και υπάρχουν ως αποτέλεσμα των αναγκών της κοινωνίας και της λειτουργίας των κανόνων της ελεύθερης αγοράς. Οποιος πιστεύει ότι αν κλείσουν τα φροντιστήρια θα έχει λυθεί το πρόβλημα κάνει λάθος.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με δοικητικά μέτρα. Οσες φορές το δοκίμασε αυτό το κράτος, απέτυχε. Εχθρός μας δεν είναι τα ίδια τα φροντιστήρια και οι φροντιστές. Αυτοί κάνουν την δουλειά τους (και κατά τεκμήριο αρκετοί την κάνουν καλά). Καλύπτουν μια ανάγκη που οι οικογένειες αισθάνονται ότι υπάρχει. (Τα προβλήματα που δημιουργούνται στην διαδικασία μάθησης είναι άλλης φύσεως και τα έχω αναφέρει στην προαναφερθείσα ανάρτηση).
"Εχθρός" της πολιτείας πρέπει να είναι το πρόβλημα που οδηγεί στην ανάγκη των φροντιστηρίων. Και αυτό το πρόβλημα είναι η ποιότητα της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης και όχι απλώς η διαχείρησή της. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας. Και όχι στους ιδιώτες που αξιοποιούν τις ευκαιρίες που δημιουργεί το κράτος με τις ανεπαρκείς πολιτικές του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για τις ελληνικές οικογένειες είναι το μεγάλο πρόβλημα. Το κόστος έχει φτάσει να είναι δυσβάστακτο. Φοβάμαι όμως ότι το θέμα τίθεται σε λάθος βάση.
Αρκετοί πολιτικοί αλλά και εκπαιδευτικοί αναλυτές έχουν βρει την εύκολη λύση. Στοχοποιούν ένα "εχθρό" που είναι εύκολα αναγνωρίσιμος και ως εκ τούτου γίνεται εύκολος στόχος και αποπροσανατολίζει.
Το πρόβλημα δεν είναι αυτή καθ΄εαυτή ύπαρξη των φροντιστηρίων. Αυτά δημιουργήθηκαν και υπάρχουν ως αποτέλεσμα των αναγκών της κοινωνίας και της λειτουργίας των κανόνων της ελεύθερης αγοράς. Οποιος πιστεύει ότι αν κλείσουν τα φροντιστήρια θα έχει λυθεί το πρόβλημα κάνει λάθος.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με δοικητικά μέτρα. Οσες φορές το δοκίμασε αυτό το κράτος, απέτυχε. Εχθρός μας δεν είναι τα ίδια τα φροντιστήρια και οι φροντιστές. Αυτοί κάνουν την δουλειά τους (και κατά τεκμήριο αρκετοί την κάνουν καλά). Καλύπτουν μια ανάγκη που οι οικογένειες αισθάνονται ότι υπάρχει. (Τα προβλήματα που δημιουργούνται στην διαδικασία μάθησης είναι άλλης φύσεως και τα έχω αναφέρει στην προαναφερθείσα ανάρτηση).
"Εχθρός" της πολιτείας πρέπει να είναι το πρόβλημα που οδηγεί στην ανάγκη των φροντιστηρίων. Και αυτό το πρόβλημα είναι η ποιότητα της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης και όχι απλώς η διαχείρησή της. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας. Και όχι στους ιδιώτες που αξιοποιούν τις ευκαιρίες που δημιουργεί το κράτος με τις ανεπαρκείς πολιτικές του.
Tuesday, September 22, 2009
O Κ. Καραμανλής και το τάβλι.
Στα νεανικά μου χρόνια μου άρεσε το τάβλι (δεν έχω παίξει εδώ και 30 περίπου χρόνια).
Δεν μου άρεσε να χάνω. Ιδαίτερα όταν αυτό γινόταν από αντιπάλους που προσδοκούσα να κερδίσω. Μόλις φτάναμε στο τέλος και η ήττα ήταν πλέον αναπόφευκτη, έλεγα στον αντίπαλό μου: Αν είσαι μάγκας, έλα να παίξουμε άλλο ένα. Και δεν είμαι ο μόνος. Το κάνουν πολλοί.
Γιατί το θυμήθηκα ξαφνικά; Γιατί σήμερα είδα ότι αυτό μπορεί να γίνει και στην πολιτική. Μόλις τελειώνει ένα debate.
Δεν μου άρεσε να χάνω. Ιδαίτερα όταν αυτό γινόταν από αντιπάλους που προσδοκούσα να κερδίσω. Μόλις φτάναμε στο τέλος και η ήττα ήταν πλέον αναπόφευκτη, έλεγα στον αντίπαλό μου: Αν είσαι μάγκας, έλα να παίξουμε άλλο ένα. Και δεν είμαι ο μόνος. Το κάνουν πολλοί.
Γιατί το θυμήθηκα ξαφνικά; Γιατί σήμερα είδα ότι αυτό μπορεί να γίνει και στην πολιτική. Μόλις τελειώνει ένα debate.
Εχει σχέση ο Ι. Καποδίστριας με την Ελλάδα;
Εγινε χθες στην Λωζάννη της Ελβετίας η τελετή αποκάλυψης της προτομής του Ι. Καποδίστρια.
Γιατί αυτό έχει ενδιαφέρον; Για μια σειρά από λόγους.
-Η εκδήλωση -και η χρηματοδότηση- του έργου έγινε από τις κυβερνήσεις της Ελβετίας και της Ρωσσίας!
-Ο Καποδίστριας εμφανίζεται στην πλακέτα της προτομής ως Ρώσσος πολιτικός άνδρας!
-Την Ρωσσία εκπροσώπησε στην τελετή ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρώφ. Την Ελλάδα, η Πρόξενος στην Γενεύη.
Πού οφείλεται η απουσία της Ελλάδας; Σε μια σειρά «κακών συνεννοήσεων, καθυστερήσεων, και έλλειψης αντανακλαστικών από την μητέρα πατρίδα». (Χρειαζόταν ένα ποσόν της τάξης των 40 χιλ. ευρώ για να γίνει και η Ελλάδα μέρος των χωρών που θα τιμούσαν τον Ι. Καποδίστρια).
Οσο και αν ακούγεται λαϊκισμός, τα χρήματα αυτά είναι λιγότερα από όσα απαιτούνται για ένα από τα ταξίδια στο εσωτερικό της χώρας της Υπουργού Εξωτερικών με το κρατικό αεροπλάνο αποκλειστικής χρήσης. Ιδιαίτερα, όταν ένα τέτοιο ταξίδι θα ξεχαστεί την άλλη μέρα, ενώ η προτομή θα είναι εκεί για δεκαετίες.
Η πνευμονία της εξωτερικής πολιτικής.
Tα Κολλέγια και η BMW
Πριν από καιρό είχα αναφερθεί με έμμεσο τρόπο στην κατάσταση με τα Κολλέγια.
Επανέρχομαι σήμερα γιατί μου προκάλεσε εντύπωση ο τρόπος που ο Υπουργός Παιδείας αντιλαμβάνεται τον όρο "εκπρόσωπος". Με άγνωστα δικά του κριτήρια επέλεξε των εκπρόσωπο των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ στην επιτροπή χορήγησης αδειών σε Κολλέγια.
Επειδή όμως το θέμα έγινε πάλι επίκαιρο, θα επαναλάβω συνοπτικά την άποψη μου για το πρόβλημα και την λύση του.
Αυτό που κάναμε μέχρι σήμερα είναι να αποφεύγουμε να δούμε το πρόβλημα στην ουσία του και να το κρύβουμε κάτω από το χαλί.
Δυστυχώς το υπαρκτό αυτό πρόβλημα φοβηθήκαμε να το αντιμετωπίσουμε πολιτικά και στην ουσία του και βρήκαμε την εύκολη λύση να το αφήσουμε να μας το λύσουν τα δικαστήρια. Και έρχεται τώρα η ΝΔ με περισσή ευκολία και υποκρισία να δίνει άδειες εν μέσω προεκλογικής περιόδου, με την δικαιολογία ότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
Το ουσιαστικό είναι ότι ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες του τις δραστηριότητες δημόσιες και ιδιωτικές, χρειάζεται αξιόπιστη αξιολόγηση.
Παίρνω υπόψη μου τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των πανεπιστημίων και των φοιτητών. Δεν μπορώ όμως να αγνοήσω και τα παιδιά εκείνα και τις οικογένειες τους που είτε επέλεξαν είτε υποχρεώθηκαν να σπουδάσουν εκεί. Δεν είναι σωστό να ψάχνουμε διοικητικά μέτρα για να τους «μπλοκάρουμε».
Και, όσο αφορά τα κολλέγια που λειτουργούν με το δικαίωμα της δικαιοχρησίας, μέχρι να γίνει η αξιολόγησή τους από το επίσημο κράτος, πρέπει να απαιτήσουμε από τα μητρικά πανεπιστήμια να αξιολογούν τα παραρτήματά τους με τον ίδιο τρόπο που αξιολογούν (και αξιολογούνται) τα ίδια. Είναι μια ελάχιστη απαίτηση που ούτε η Ευρωπαική Ενωση μπορεί να αρνηθεί.
Και μια και η ΕΕ αντιμετωπίζει το θέμα στο πλαίδιο της εσωτερικής αγοράς και της ελεύθερης διακίνησης αγαθών και εργαζομένων. Αναρωτιέμαι αν η BMW, θα μπορούσε να πουλά στην Ελλάδα αυτοκίνητα δεύτερης ποιότητας χρησιμοποιώντας το όνομά της επειδή ξερει ότι οι Ελληνες δεν θα τα οδηγούν και πολύ στους δρόμους της Γερμανίας για να κινδυνεύουν από ατυχήματα οι Γερμανοί πολίτες.
Επανέρχομαι σήμερα γιατί μου προκάλεσε εντύπωση ο τρόπος που ο Υπουργός Παιδείας αντιλαμβάνεται τον όρο "εκπρόσωπος". Με άγνωστα δικά του κριτήρια επέλεξε των εκπρόσωπο των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ στην επιτροπή χορήγησης αδειών σε Κολλέγια.
Επειδή όμως το θέμα έγινε πάλι επίκαιρο, θα επαναλάβω συνοπτικά την άποψη μου για το πρόβλημα και την λύση του.
Αυτό που κάναμε μέχρι σήμερα είναι να αποφεύγουμε να δούμε το πρόβλημα στην ουσία του και να το κρύβουμε κάτω από το χαλί.
Δυστυχώς το υπαρκτό αυτό πρόβλημα φοβηθήκαμε να το αντιμετωπίσουμε πολιτικά και στην ουσία του και βρήκαμε την εύκολη λύση να το αφήσουμε να μας το λύσουν τα δικαστήρια. Και έρχεται τώρα η ΝΔ με περισσή ευκολία και υποκρισία να δίνει άδειες εν μέσω προεκλογικής περιόδου, με την δικαιολογία ότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
Το ουσιαστικό είναι ότι ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες του τις δραστηριότητες δημόσιες και ιδιωτικές, χρειάζεται αξιόπιστη αξιολόγηση.
Παίρνω υπόψη μου τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των πανεπιστημίων και των φοιτητών. Δεν μπορώ όμως να αγνοήσω και τα παιδιά εκείνα και τις οικογένειες τους που είτε επέλεξαν είτε υποχρεώθηκαν να σπουδάσουν εκεί. Δεν είναι σωστό να ψάχνουμε διοικητικά μέτρα για να τους «μπλοκάρουμε».
Και, όσο αφορά τα κολλέγια που λειτουργούν με το δικαίωμα της δικαιοχρησίας, μέχρι να γίνει η αξιολόγησή τους από το επίσημο κράτος, πρέπει να απαιτήσουμε από τα μητρικά πανεπιστήμια να αξιολογούν τα παραρτήματά τους με τον ίδιο τρόπο που αξιολογούν (και αξιολογούνται) τα ίδια. Είναι μια ελάχιστη απαίτηση που ούτε η Ευρωπαική Ενωση μπορεί να αρνηθεί.
Και μια και η ΕΕ αντιμετωπίζει το θέμα στο πλαίδιο της εσωτερικής αγοράς και της ελεύθερης διακίνησης αγαθών και εργαζομένων. Αναρωτιέμαι αν η BMW, θα μπορούσε να πουλά στην Ελλάδα αυτοκίνητα δεύτερης ποιότητας χρησιμοποιώντας το όνομά της επειδή ξερει ότι οι Ελληνες δεν θα τα οδηγούν και πολύ στους δρόμους της Γερμανίας για να κινδυνεύουν από ατυχήματα οι Γερμανοί πολίτες.
Monday, September 21, 2009
Οι "άγονες" (αεροπορικές) γραμμές
Διάβασα σήμερα ανακοίνωση της MIG για τις άγονες γραμμές.
Η Aegean "προτάσσοντας το κοινωνικό συμφέρον" έχει προτείνει προς την ΥΠΑ να αναλάβει με ανάθεση τις πτήσεις 17 δρομολογίων με το "συμβολικό" αντιστάθμισμα του 50% της υφισταμένης σήμερα επιδότησης.
Η MIG, βάσει των αρχών πάνω σ τις οποίες έχει δομηθεί και λειτουργεί ο Όμιλος, δεν επιθυμεί ούτε ένα ευρώ κρατικής επιδότησης με ανάθεση, υπό περιστάσεις όπου το "συμβολικό" μπορεί να αποδειχθεί και εξαιρετικά επικερδές.
Κατόπιν αυτού η MIG θα προτείνει στην Διοίκηση της θυγατρικής της OlyLYMPIC AIR, η οποία είναι και η μόνη εταιρεία που μπορεί να εξυπηρετήσει και τις 24 άγονες γραμμές, να το πράξει, έως ότου ολοκληρωθεί μια διαφανής και ορθή διαγωνιστική διαδικασία, χωρίς καμία κρατική επιδότηση".
Είναι ευχάριστο ότι άρχισε να αποδίδει ο ανταγωνισμός, τουλάχιστον σε αυτό τον τομέα.
Αναρωτιέμαι βέβαια πόσο "άγονες" είναι αυτές οι γραμμές όταν προκαλούν τόσο συγκινητικές κοινωνικές ευαισθησίες. Εχω επίσης διαβάσει ότι για την "άγονη" των Κυθήρων έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον οι Aegean, Olympic Air, Athens Airways Sky Express, Astra Airlines, K2 Smart Jets!
Δεδομένου ότι οι συμβάσεις θα έχουν διάρκεια από 1/10/09-1/10/13 φαίνεται ότι οι βραχυχρόνιες κοινωνικές ευαισθησίες θα εξαργυρωθούν με τον καλύτερο τρόπο...
ΥΓ. Καλές είναι οι ευαισθησίες του Α. Βγενόπουλου. Ελπίζω να επεκταθούν και στους πελάτες της εταιρίας. Σήμερα στις 13.30, μετά από μια ώρα αναμονής στο ακουστικό "έπεσε" η γραμμή (κάποιος σήκωσε το τηλεφωνο και το έκλεισε). Στις 3.30 χρειάστηκε άλλη μια ώρα αναμονής για να υπάρξει επικοινωνία.
Η Aegean "προτάσσοντας το κοινωνικό συμφέρον" έχει προτείνει προς την ΥΠΑ να αναλάβει με ανάθεση τις πτήσεις 17 δρομολογίων με το "συμβολικό" αντιστάθμισμα του 50% της υφισταμένης σήμερα επιδότησης.
Η MIG, βάσει των αρχών πάνω σ τις οποίες έχει δομηθεί και λειτουργεί ο Όμιλος, δεν επιθυμεί ούτε ένα ευρώ κρατικής επιδότησης με ανάθεση, υπό περιστάσεις όπου το "συμβολικό" μπορεί να αποδειχθεί και εξαιρετικά επικερδές.
Κατόπιν αυτού η MIG θα προτείνει στην Διοίκηση της θυγατρικής της OlyLYMPIC AIR, η οποία είναι και η μόνη εταιρεία που μπορεί να εξυπηρετήσει και τις 24 άγονες γραμμές, να το πράξει, έως ότου ολοκληρωθεί μια διαφανής και ορθή διαγωνιστική διαδικασία, χωρίς καμία κρατική επιδότηση".
Είναι ευχάριστο ότι άρχισε να αποδίδει ο ανταγωνισμός, τουλάχιστον σε αυτό τον τομέα.
Αναρωτιέμαι βέβαια πόσο "άγονες" είναι αυτές οι γραμμές όταν προκαλούν τόσο συγκινητικές κοινωνικές ευαισθησίες. Εχω επίσης διαβάσει ότι για την "άγονη" των Κυθήρων έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον οι Aegean, Olympic Air, Athens Airways Sky Express, Astra Airlines, K2 Smart Jets!
Δεδομένου ότι οι συμβάσεις θα έχουν διάρκεια από 1/10/09-1/10/13 φαίνεται ότι οι βραχυχρόνιες κοινωνικές ευαισθησίες θα εξαργυρωθούν με τον καλύτερο τρόπο...
ΥΓ. Καλές είναι οι ευαισθησίες του Α. Βγενόπουλου. Ελπίζω να επεκταθούν και στους πελάτες της εταιρίας. Σήμερα στις 13.30, μετά από μια ώρα αναμονής στο ακουστικό "έπεσε" η γραμμή (κάποιος σήκωσε το τηλεφωνο και το έκλεισε). Στις 3.30 χρειάστηκε άλλη μια ώρα αναμονής για να υπάρξει επικοινωνία.
To debate Παπανδρέου-Καραμανλή
Οταν ανακοινώθηκε η πρόταση Παπανδρέου για απ' ευθείας διάλογο με τον Κ. Καραμανλή, πολλοί είπαν ότι το έκανε γιατί ήταν πίσω στην "καταλληλότητα". (Την αντίστοιχη πρότασή του στις Ευρωεκλογές την ερμήνευαν με τον ίδιο τρόπο).
Οταν τα δημοσκοπικά δεδομένα άλλαξαν, πολλοί, μεταξύ των οποίων και οι "έγκυροι" δημοσιογράφοι είπαν ότι ο Παπανδρέου ψάχνει τρόπο να αποφύγει το debate γιατί μόνο να χάσει από αυτό μπορεί να περιμένει.
Πολιτικοί σχολιαστές επίσης επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει χώρα χωρίς προηγούμενη εμπειρία σε 1-1 debate, όπου αυτός που προηγείται με 8 μονάδες ζητά να εισαχθεί αυτή η πρακτική.
Ολες αυτές οι προσεγγίσεις αγνούν ένα πράγμα. Τον χαρακτήρα του Γ. Παπανδρέου και την πεποίθησή του ότι αυτή η διαδικασία θα συμβάλει στην βελτίωση της ουσίας της πολιτικής και της Δημοκρατίας , ανεξάρτητα από τα επικοινωνιακά ωφέλη (ή ζημίες).
Πολλοί θα πούν: Επιλογή υψηλού ρίσκου. Ισως. Για όσους βλέπουν την πολιτική βραχυπρόθεσμα...
Οταν τα δημοσκοπικά δεδομένα άλλαξαν, πολλοί, μεταξύ των οποίων και οι "έγκυροι" δημοσιογράφοι είπαν ότι ο Παπανδρέου ψάχνει τρόπο να αποφύγει το debate γιατί μόνο να χάσει από αυτό μπορεί να περιμένει.
Πολιτικοί σχολιαστές επίσης επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει χώρα χωρίς προηγούμενη εμπειρία σε 1-1 debate, όπου αυτός που προηγείται με 8 μονάδες ζητά να εισαχθεί αυτή η πρακτική.
Ολες αυτές οι προσεγγίσεις αγνούν ένα πράγμα. Τον χαρακτήρα του Γ. Παπανδρέου και την πεποίθησή του ότι αυτή η διαδικασία θα συμβάλει στην βελτίωση της ουσίας της πολιτικής και της Δημοκρατίας , ανεξάρτητα από τα επικοινωνιακά ωφέλη (ή ζημίες).
Πολλοί θα πούν: Επιλογή υψηλού ρίσκου. Ισως. Για όσους βλέπουν την πολιτική βραχυπρόθεσμα...
Sunday, September 20, 2009
Η ποιότητα στην εκπαίδευση και οι δείκτες
Την δημόσια συζήτηση για την εκπαίδευση έχει αρχίσει (επιτέλους) να απασχολεί η ποιότητα.
Αν και η ποιότητα στην εκπαίδευση δεν έχει ένα γενικά αποδεκτά ορισμό, υπάρχουν αρκετοί δείκτες που υποτίθεται ότι αποτελούν ένδειξη για την ύπαρξη της.
Ενας από αυτούς τους δείκτες είναι η αναλογία διδασκόντων-διδασκομένων. Στην Ελλάδα, ο δείκτης αυτός είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Αποτελεί αυτό ένδειξη ποιότητας;
Φοβάμαι πως όχι. Είναι, δυστυχώς, μια από τις περιπτώσεις όπου οι αριθμοί ευημερούν χωίς αντίκρυσμα.
Οι λόγοι είναι πολλοί. Ενας από αυτούς (ίσως όχι ο σημαντικότερος) είναι ο μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών που αποσπώνται είτε για να καλύψουν άλλες ανάγκες είτε για να "εξυπηρετηθούν".
Μια σκέψη που έχει διατυπωθεί είναι να επιστρέψουν όλοι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί στα σχολεία τους.
Αυτό το είχε εξαγγείλει και ο Γ. Αρσένης αλλά το "ξέχασε" πολύ γρήγορα.
Αυτό πράγματι πρέπει να γίνει αλλά με σχεδιασμό. Και για να μην αιφνιδιάσει τους εκπαιδευτικούς αλλά και για να υπάρξει κάποια προετοιμασία ώστε να μην προκληθεί χάος με σχολεία που δεν θα ξέρουν τι να κάνουν τους εκπαιδευτικούς που θα περισσεύουν. (π.χ. αν γίνει κάτι τέτοιο στα Κύθηρα, όχι μόνο δεν θα έχουν δουλειά να κάνουν, αλλά δεν θα τους χωρά το νησί! (πολλοί τοποθετούνται εκεί ρουσφετολογικά μόνο για να παίρνουν μόρια και αμέσως παίρνουν απόσπαση).
Κατά την γνώμη μου, θα πρέπει να ανακοινωθεί άμεσα ότι από την επόμενη χρονιά, όλοι οι αποσπασμένοι θα γυρίσουν στα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα.
Ταυτόχρονα να γίνει μια δημόσια προκήρυξη για εκδήλωση ενδιαφέροντος για προσωρινή απόσπαση με αξιοκρατικές διαδικασίες, περιορισμένου αριθμού εκπαιδευτικών με προσόντα για μονάδες που χρειάζονται (πχ. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας κλπ).
Αυτή η ενέργεια δεν θα λύσει το πρόβλημα της ποιότητας. Θα είναι όμως ένα πρώτο βήμα για να αρχίσουμε να βλέπουμε τα προβλήματα στην ουσία τους.
Αν και η ποιότητα στην εκπαίδευση δεν έχει ένα γενικά αποδεκτά ορισμό, υπάρχουν αρκετοί δείκτες που υποτίθεται ότι αποτελούν ένδειξη για την ύπαρξη της.
Ενας από αυτούς τους δείκτες είναι η αναλογία διδασκόντων-διδασκομένων. Στην Ελλάδα, ο δείκτης αυτός είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Αποτελεί αυτό ένδειξη ποιότητας;
Φοβάμαι πως όχι. Είναι, δυστυχώς, μια από τις περιπτώσεις όπου οι αριθμοί ευημερούν χωίς αντίκρυσμα.
Οι λόγοι είναι πολλοί. Ενας από αυτούς (ίσως όχι ο σημαντικότερος) είναι ο μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών που αποσπώνται είτε για να καλύψουν άλλες ανάγκες είτε για να "εξυπηρετηθούν".
Μια σκέψη που έχει διατυπωθεί είναι να επιστρέψουν όλοι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί στα σχολεία τους.
Αυτό το είχε εξαγγείλει και ο Γ. Αρσένης αλλά το "ξέχασε" πολύ γρήγορα.
Αυτό πράγματι πρέπει να γίνει αλλά με σχεδιασμό. Και για να μην αιφνιδιάσει τους εκπαιδευτικούς αλλά και για να υπάρξει κάποια προετοιμασία ώστε να μην προκληθεί χάος με σχολεία που δεν θα ξέρουν τι να κάνουν τους εκπαιδευτικούς που θα περισσεύουν. (π.χ. αν γίνει κάτι τέτοιο στα Κύθηρα, όχι μόνο δεν θα έχουν δουλειά να κάνουν, αλλά δεν θα τους χωρά το νησί! (πολλοί τοποθετούνται εκεί ρουσφετολογικά μόνο για να παίρνουν μόρια και αμέσως παίρνουν απόσπαση).
Κατά την γνώμη μου, θα πρέπει να ανακοινωθεί άμεσα ότι από την επόμενη χρονιά, όλοι οι αποσπασμένοι θα γυρίσουν στα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα.
Ταυτόχρονα να γίνει μια δημόσια προκήρυξη για εκδήλωση ενδιαφέροντος για προσωρινή απόσπαση με αξιοκρατικές διαδικασίες, περιορισμένου αριθμού εκπαιδευτικών με προσόντα για μονάδες που χρειάζονται (πχ. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας κλπ).
Αυτή η ενέργεια δεν θα λύσει το πρόβλημα της ποιότητας. Θα είναι όμως ένα πρώτο βήμα για να αρχίσουμε να βλέπουμε τα προβλήματα στην ουσία τους.
Friday, September 18, 2009
Ο Κ. Καραμανλής, ο Γ. Παπανδρέου και το ΔΝΤ
Προκλητική ενέργεια του πρωθυπουργού αποτελεί η εν μέσω της κατάρρευσης της κυβέρνησης τοποθέτηση ως εκπροσώπου της Ελλάδος στο ΔΝΤ στελέχους του κόμματος που μάλιστα έχει προκαλέσει με την συμπεριφορά του. Πρόκειται για άλλη μια επιβεβαίωση της νοοτροπίας του πρωθυπουργού θεώρησης της εξουσίας ως λαφύρου που χρησιμοποιείται μέχρι τελικής πτώσεως.
Ελπίζω το ΔΝΤ, με τον τρόπο του, να συνετίσει την κυβέρνηση και να μην επιτρέψει αυτή την πρόκληση.
Η ενέργεια αυτή πήγε την μνήμη μου 20 χρόνια πίσω. Ο Γ. Παπανδρέου ήταν Υπουργός Παιδείας. Τεσσερις μήνες πριν τις εκλογές έληξαν οι θητείες των διοικουσών επιτροπών τεσσάρων πανεπιστημίων και του ΙΚΥ. Ο Γ. Παπανδρέου αποφάσισε να μην ανανεώσει τις θητείες τους ούτε να ορίσει νέες. Θεώρησε ότι η δεοντολογία επέβαλε να κάνει τις επιλογές αυτές η κυβέρνηση που θα προέκυπτε από τις επερχόμενες τότε εκλογές. Ετσι και έγινε.
Διαφορά νοοτροπίας και σεβασμού της λαϊκής ετυμηγορίας.
Ελπίζω το ΔΝΤ, με τον τρόπο του, να συνετίσει την κυβέρνηση και να μην επιτρέψει αυτή την πρόκληση.
Η ενέργεια αυτή πήγε την μνήμη μου 20 χρόνια πίσω. Ο Γ. Παπανδρέου ήταν Υπουργός Παιδείας. Τεσσερις μήνες πριν τις εκλογές έληξαν οι θητείες των διοικουσών επιτροπών τεσσάρων πανεπιστημίων και του ΙΚΥ. Ο Γ. Παπανδρέου αποφάσισε να μην ανανεώσει τις θητείες τους ούτε να ορίσει νέες. Θεώρησε ότι η δεοντολογία επέβαλε να κάνει τις επιλογές αυτές η κυβέρνηση που θα προέκυπτε από τις επερχόμενες τότε εκλογές. Ετσι και έγινε.
Διαφορά νοοτροπίας και σεβασμού της λαϊκής ετυμηγορίας.
Thursday, September 17, 2009
Οι αστυνομικοί και οι σφαίρες
Σημερινή είδηση:
Αδεια είναι τα υπηρεσιακά όπλα των αστυνομικών λόγω προβλημάτων στην προμήθεια του αναγκαίου αριθμού σφαιρών
Ευτυχώς...
Αδεια είναι τα υπηρεσιακά όπλα των αστυνομικών λόγω προβλημάτων στην προμήθεια του αναγκαίου αριθμού σφαιρών
Ευτυχώς...
Ευρυδίκη: Εκθεση για την διαδικασία της Bologna (2009)
Τα στοιχεία της έκθεσης, τόσο γενικά όσο και ειδικώτερα όσο αφορά την Ελλάδα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.
Επειδή τα ελληνικά μμε έχουν δώσει μόνο μια περίληψη, το πλήρες κείμενο της έκθεσης είναι εδώ.
Επειδή τα ελληνικά μμε έχουν δώσει μόνο μια περίληψη, το πλήρες κείμενο της έκθεσης είναι εδώ.
Wednesday, September 16, 2009
Η στρατηγική του 53%
Το ερώτημα των εκλογών πλέον δεν είναι η διαφορά του ΠΑΣΟΚ από την ΝΔ. Αυτή μπορεί να φτάσει σε επίπεδα που κανείς δεν θα μπορούσε να περιμένει.
Το ερώτημα είναι ποιό θα είναι το τελικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ. Αυτό θα κρίνει την έκταση της αυτοδυναμίας.
Για να επιτευχθεί η διεύρυνση της υποστήριξης προς το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει το κλίμα ελπίδας που ο Γ. Παπανδρέου έχει καταφέρει να δημιουργήσει να μετατραπεί σε κλίμα ενθουσιασμού.
Δύσκολο αλλά όχι αδύνατο.
Το ερώτημα είναι ποιό θα είναι το τελικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ. Αυτό θα κρίνει την έκταση της αυτοδυναμίας.
Για να επιτευχθεί η διεύρυνση της υποστήριξης προς το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει το κλίμα ελπίδας που ο Γ. Παπανδρέου έχει καταφέρει να δημιουργήσει να μετατραπεί σε κλίμα ενθουσιασμού.
Δύσκολο αλλά όχι αδύνατο.
H απόσυρση των αυτοκινήτων και της Κυβέρνησης
Η κυβέρνηση αποφάσισε να προωθήσει την διάταξη που δεν πρόλαβε να ψηφίσει με πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Μια διαδικασία που χρησιμοποιείται μόνο σε έκτακτες και επείγουσες περιπτώσεις. Το μόνο έκτακτο εδώ είναι η κατάρρευση της κυβέρνησης και η προκήρυξη εκλογών (αν και όλοι το περίμεναν).
Αγνοεί δηλαδή ότι ουσιαστικά λειτουργεί ως υπηρεσιακή κυβέρνηση. Με δεδομένο ότι, όπως όλα δείχνουν, θα έχουμε αλλαγή κυβέρνησης στις 4ης Οκτωβρίου, η ενέργεια αυτή δείχνει περιφρόνηση της λαικής κυριαρχίας. Ιδαίτερα όταν το κόμμα που φαίνεται ότι θα κερδίσει τις εκλογές είχε διαφωνήσει με την ρύθμιση αυτή.
Μου προκαλεί εντύπωση ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δέχτηκε να υπογράψει την πράξη αυτή. Επιβεβαιώνοντας για μια ακόμα φορά την πλήρη υποβάθμιση του θεσμού.
Και βέβαια οι σκοπιμότητες είναι προφανείς. Θεωρούν στην κυβέρνηση ότι το ΠΑΣΟΚ θα υποχωρήσει για να μην δυσαρεστήσει όσους πωλούν μεταχειρισμένα αυτοκίνητα (βγήκαν ήδη στις τηλεοράσεις και ζητούν από το ΠΑΣΟΚ να συμφωνήσει) και αυτούς που θέλουν να απαλλαγούν από τα παλιά αυτοκίνητά τους.
Αν το ΠΑΣΟΚ υποχωρήσει, θα κερδίσει ίσως μερικές δεκάδες ψήφους. Θα χάσει όμως σε αξιοπιστία. Και δεν έχει συμπράξει σε μια πρωτοφανή παραβίαση των κανόνων της Δημοκρατίας. Θα το κάνει;
Αγνοεί δηλαδή ότι ουσιαστικά λειτουργεί ως υπηρεσιακή κυβέρνηση. Με δεδομένο ότι, όπως όλα δείχνουν, θα έχουμε αλλαγή κυβέρνησης στις 4ης Οκτωβρίου, η ενέργεια αυτή δείχνει περιφρόνηση της λαικής κυριαρχίας. Ιδαίτερα όταν το κόμμα που φαίνεται ότι θα κερδίσει τις εκλογές είχε διαφωνήσει με την ρύθμιση αυτή.
Μου προκαλεί εντύπωση ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δέχτηκε να υπογράψει την πράξη αυτή. Επιβεβαιώνοντας για μια ακόμα φορά την πλήρη υποβάθμιση του θεσμού.
Και βέβαια οι σκοπιμότητες είναι προφανείς. Θεωρούν στην κυβέρνηση ότι το ΠΑΣΟΚ θα υποχωρήσει για να μην δυσαρεστήσει όσους πωλούν μεταχειρισμένα αυτοκίνητα (βγήκαν ήδη στις τηλεοράσεις και ζητούν από το ΠΑΣΟΚ να συμφωνήσει) και αυτούς που θέλουν να απαλλαγούν από τα παλιά αυτοκίνητά τους.
Αν το ΠΑΣΟΚ υποχωρήσει, θα κερδίσει ίσως μερικές δεκάδες ψήφους. Θα χάσει όμως σε αξιοπιστία. Και δεν έχει συμπράξει σε μια πρωτοφανή παραβίαση των κανόνων της Δημοκρατίας. Θα το κάνει;
Monday, September 14, 2009
Γ. Παπανδρέου και Σωκ. Κόκκαλης
Η παρουσία του Σ. Κόκκαλη στην ομιλία του Γ. Παπανδρέου στην ΔΕΘ ερμηνεύθηκε με διάφορους τρόπους.
Η δική μου ερμηνεία είναι ότι ο ΣΚ έδωσε δημόσια ένα μήνυμα προς τον ελληνικό λαό, τον επιχειρηματικό κόσμο, και τον Γιώργο Παπανδρέου. Και το μήνυμα αυτό είναι ότι μέχρι τώρα έπαιζα με τους όρους που μου έβαζαν. Εσύ τώρα βάζεις διαφορετικούς όρους. Ερχομαι εδώ για να δείξω δημόσια ότι αποδέχομαι αυτούς τους όρους διαφάνειας και καθαρών σχέσεων.
Και άλλοι επιχειρηματίες έχουν δώσει παρόμοιες διαβεβαιώσεις κατ' ιδίαν. Μόνο όμως ο ΣΚ διάλεξε αυτό τον τρόπο για να το κάνει δημόσια.
Δεν είναι εύκολο για έναν άνθρωπο με τον εγωισμό και το προσωπικότητα του Σωκ. Κόκκαλη να κάθεται, ένας μέσα στο πλήθος των 3000 ακροατών , και να ακούει επί 1.30 ώρα διάλεξη από ένα υποψήφιο πρωθυπουργό σε θέματα διαφάνειας των σχέσεων πολιτικής και επιχειρηματιών.
Στον Σωκ. Κόκκαλη μπορεί κανείς να καταμαρτυρήσει πολλά. Πρέπει όμως να του αναγνωρίσει ότι είναι ένας ικανός και απρόβλεπτος παίκτης που ξέρει να χρησιμοποιεί τους συμβολισμούς.
Η δική μου ερμηνεία είναι ότι ο ΣΚ έδωσε δημόσια ένα μήνυμα προς τον ελληνικό λαό, τον επιχειρηματικό κόσμο, και τον Γιώργο Παπανδρέου. Και το μήνυμα αυτό είναι ότι μέχρι τώρα έπαιζα με τους όρους που μου έβαζαν. Εσύ τώρα βάζεις διαφορετικούς όρους. Ερχομαι εδώ για να δείξω δημόσια ότι αποδέχομαι αυτούς τους όρους διαφάνειας και καθαρών σχέσεων.
Και άλλοι επιχειρηματίες έχουν δώσει παρόμοιες διαβεβαιώσεις κατ' ιδίαν. Μόνο όμως ο ΣΚ διάλεξε αυτό τον τρόπο για να το κάνει δημόσια.
Δεν είναι εύκολο για έναν άνθρωπο με τον εγωισμό και το προσωπικότητα του Σωκ. Κόκκαλη να κάθεται, ένας μέσα στο πλήθος των 3000 ακροατών , και να ακούει επί 1.30 ώρα διάλεξη από ένα υποψήφιο πρωθυπουργό σε θέματα διαφάνειας των σχέσεων πολιτικής και επιχειρηματιών.
Στον Σωκ. Κόκκαλη μπορεί κανείς να καταμαρτυρήσει πολλά. Πρέπει όμως να του αναγνωρίσει ότι είναι ένας ικανός και απρόβλεπτος παίκτης που ξέρει να χρησιμοποιεί τους συμβολισμούς.
Friday, September 11, 2009
Γ. Παπανδρέου και Κ. Σημίτης
Την γνώμη μου για την (ενδεχόμενη) υποψηφιότητα του Κ. Σημίτη την εξέφρασα προ ημερών.
Μετά την σημερινή εξέλιξη έκανα μια σύγκριση του τρόπου που αντιμετωπίζουν παρόμοια θέματα οι δύο πολιτικοί σε παρόμοιες χρονικές στιγμές. Στην αρχή της εξουσίας.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο τύπου του ΠΑΣΟΚ, "Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρότεινε στον πρώην Πρωθυπουργό είτε να εξακολουθήσει να ηγείται του ψηφοδελτίου της Α΄ Πειραιά, είτε να ηγηθεί του ψηφοδελτίου της Α΄ Αθήνας. Η πρόταση αυτή δεν έγινε αποδεκτή από τον πρώην Πρωθυπουργό, ο οποίος απάντησε ότι, εάν δεν ηγηθεί του ψηφοδελτίου Επικρατείας, δεν επιθυμεί οποιαδήποτε άλλη θέση».
Ο τέως πρωθυπουργός είχε δεχθεί (μάλλον είχε ζητήσει) να είναι υποψήφιος στην Α' Πειραιώς το 2004 και το 2007. Δεν επρόκειτο επομένως για κάποια υποβάθμιση. (Μάλιστα η πρόταση για την Α' Αθηνών θα ήταν αναβάθμιση). Το μόνο σημαντικά πολιτικό γεγονός που είχε μεσολαβήσει από τότε στις σχέσεις των δύο ανδρών ήταν η διαδικασία εκλογής Προέδρου στο ΠΑΣΟΚ και οι επιστολές που αντάλλαξαν για την Λισσαβώνα. Δεν ξέρω αν αυτά δικαιολογούσαν την απαίτηση του Κ. Σημίτη να είναι πρώτος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Και τώρα πίσω στην ιστορία. Στο 1996. Ο Γ. Παπανδρέου ήταν Υπουργός Παιδείας. Μόλις είχε τελειώσει η διαδικασία εκλογής Πρόεδρου στο ΠΑΣΟΚ μετά τον θάνατο του Α. Παπανδρέου που ανέδειξε (με καθοριστική την στήριξη από Γ. Παπανδρέου) τον Κ. Σημίτη Πρόεδρο. Μόλις είχαν γίνει οι εκλογές και το ΠΑΣΟΚ τις είχε κερδίσει. Την Δευτέρα μετά τις εκλογές, έγινε τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον Υπουργό Παιδείας για την συμμετοχή του δεύτερου στην νέα κυβέρνηση. Ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε να μείνει στο Υπουργείο Παιδείας. Είχε μόλις ολοκληρωθεί μια μεγάλη διαδικασία ενός και πλέον έτους διαλόγου για το Εθνικό Απολυτήριο και ήταν έτοιμος ο σχετικός νόμος με σύμφωνη γνώμη όλων των παραγόντων, γεγονός πρωτοφανές. Ο Κ. Σημίτης δεν το δέχτηκε, και του έδωσε την θέση Υφυπουργού Εξωτερικών. Ο Γ. Παπανδρέου δεν αντέδρασε στην σαφή και πρωτοφανή υποβάθμιση και μπήκε στην κυβέρνηση ως υφυπουργός Εξωτερικών.
Το ποιός λειτούργησε πιό σωστά, αλλά και το ποιός έκανε σωστή επιλογή σε καθεμιά από τις δύο αυτές περιπτώσεις είναι κάτι που θα το κρίνει η ιστορία.
ΥΓ. Οσο αφορά το Εθνικό Απολυτήριο είναι ενδιαφέρον ότι σήμερα, 14 χρόνια μετά, όλοι θεωρούν ότι το Εθνικό Απολυτήριο είναι η καλύτερη λύση για το θέμα της πρόσβασης. Είναι όμως;
Μετά την σημερινή εξέλιξη έκανα μια σύγκριση του τρόπου που αντιμετωπίζουν παρόμοια θέματα οι δύο πολιτικοί σε παρόμοιες χρονικές στιγμές. Στην αρχή της εξουσίας.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο τύπου του ΠΑΣΟΚ, "Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρότεινε στον πρώην Πρωθυπουργό είτε να εξακολουθήσει να ηγείται του ψηφοδελτίου της Α΄ Πειραιά, είτε να ηγηθεί του ψηφοδελτίου της Α΄ Αθήνας. Η πρόταση αυτή δεν έγινε αποδεκτή από τον πρώην Πρωθυπουργό, ο οποίος απάντησε ότι, εάν δεν ηγηθεί του ψηφοδελτίου Επικρατείας, δεν επιθυμεί οποιαδήποτε άλλη θέση».
Ο τέως πρωθυπουργός είχε δεχθεί (μάλλον είχε ζητήσει) να είναι υποψήφιος στην Α' Πειραιώς το 2004 και το 2007. Δεν επρόκειτο επομένως για κάποια υποβάθμιση. (Μάλιστα η πρόταση για την Α' Αθηνών θα ήταν αναβάθμιση). Το μόνο σημαντικά πολιτικό γεγονός που είχε μεσολαβήσει από τότε στις σχέσεις των δύο ανδρών ήταν η διαδικασία εκλογής Προέδρου στο ΠΑΣΟΚ και οι επιστολές που αντάλλαξαν για την Λισσαβώνα. Δεν ξέρω αν αυτά δικαιολογούσαν την απαίτηση του Κ. Σημίτη να είναι πρώτος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Και τώρα πίσω στην ιστορία. Στο 1996. Ο Γ. Παπανδρέου ήταν Υπουργός Παιδείας. Μόλις είχε τελειώσει η διαδικασία εκλογής Πρόεδρου στο ΠΑΣΟΚ μετά τον θάνατο του Α. Παπανδρέου που ανέδειξε (με καθοριστική την στήριξη από Γ. Παπανδρέου) τον Κ. Σημίτη Πρόεδρο. Μόλις είχαν γίνει οι εκλογές και το ΠΑΣΟΚ τις είχε κερδίσει. Την Δευτέρα μετά τις εκλογές, έγινε τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον Υπουργό Παιδείας για την συμμετοχή του δεύτερου στην νέα κυβέρνηση. Ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε να μείνει στο Υπουργείο Παιδείας. Είχε μόλις ολοκληρωθεί μια μεγάλη διαδικασία ενός και πλέον έτους διαλόγου για το Εθνικό Απολυτήριο και ήταν έτοιμος ο σχετικός νόμος με σύμφωνη γνώμη όλων των παραγόντων, γεγονός πρωτοφανές. Ο Κ. Σημίτης δεν το δέχτηκε, και του έδωσε την θέση Υφυπουργού Εξωτερικών. Ο Γ. Παπανδρέου δεν αντέδρασε στην σαφή και πρωτοφανή υποβάθμιση και μπήκε στην κυβέρνηση ως υφυπουργός Εξωτερικών.
Το ποιός λειτούργησε πιό σωστά, αλλά και το ποιός έκανε σωστή επιλογή σε καθεμιά από τις δύο αυτές περιπτώσεις είναι κάτι που θα το κρίνει η ιστορία.
ΥΓ. Οσο αφορά το Εθνικό Απολυτήριο είναι ενδιαφέρον ότι σήμερα, 14 χρόνια μετά, όλοι θεωρούν ότι το Εθνικό Απολυτήριο είναι η καλύτερη λύση για το θέμα της πρόσβασης. Είναι όμως;
Το μέλλον του ΕΣΥΠ
Με λύπη μου διαπιστώνω ότι ο Πρόεδρος του ΣΠΔΕ, για λόγους που δεν γνωρίζω, βάζει σε κίνδυνο το μέλλον του ΕΣΥΠ. Η απόφαση του να προχωρήσει σε συνεδριάσεις, όχι μόνο στις 15 Οκτωβρίου μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, αλλά και να ορίσει συνεδρίαση στις 7 Οκτωβρίου (!), καθιστά αναξιόπιστο και περιθωριοποιεί πλήρως το συγκεκριμένο όργανο.
Θα είχε, ίσως, έννοια να γίνει κάποια συνεδρίαση γα κάποια επείγοντα θέματα της εκπαίδευσης (π.χ. το θέμα της γρίππης). Δεν μπορώ όμως να αντιληφθώ γιατί είναι επείγον να συζητήσει το θέμα της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ένα όργανο όπου η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του (μετά την αποχώρηση του ΛΑΟΣ), είναι διορισμένη από τον Υπουργό Παιδείας. Ένα όργανο που και ο πρόεδρος του είναι διορισμένος από τον Υπουργό Παιδείας (σε αντίθεση με τον πρόεδρο της Ολομέλειας του ΕΣΥΠ που, τουλάχιστον, έχει περάσει από την επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής).
Ακόμα και αν το ΕΣΥΠ ήταν ανεξάρτητη αρχή, στοιχειώδεις κανόνες σεβασμού της εκλογικής διαδικασίας θα επέβαλαν την ολιγοήμερη διακοπή των εργασιών του. Δεν είναι τυχαίο ότι και το ΑΣΕΠ διέκοψε τις διαδικασίες επιλογών προσωπικού παρ' ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ανάγκες πλήρωσης θέσεων είναι πιεστικές.
Θα είχε, ίσως, έννοια να γίνει κάποια συνεδρίαση γα κάποια επείγοντα θέματα της εκπαίδευσης (π.χ. το θέμα της γρίππης). Δεν μπορώ όμως να αντιληφθώ γιατί είναι επείγον να συζητήσει το θέμα της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ένα όργανο όπου η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του (μετά την αποχώρηση του ΛΑΟΣ), είναι διορισμένη από τον Υπουργό Παιδείας. Ένα όργανο που και ο πρόεδρος του είναι διορισμένος από τον Υπουργό Παιδείας (σε αντίθεση με τον πρόεδρο της Ολομέλειας του ΕΣΥΠ που, τουλάχιστον, έχει περάσει από την επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής).
Ακόμα και αν το ΕΣΥΠ ήταν ανεξάρτητη αρχή, στοιχειώδεις κανόνες σεβασμού της εκλογικής διαδικασίας θα επέβαλαν την ολιγοήμερη διακοπή των εργασιών του. Δεν είναι τυχαίο ότι και το ΑΣΕΠ διέκοψε τις διαδικασίες επιλογών προσωπικού παρ' ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ανάγκες πλήρωσης θέσεων είναι πιεστικές.
Wednesday, September 09, 2009
Χρ. Βερελής
Η συζήτηση για την ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Χρ. Βερελή έχει επικεντρωθεί στην στάση του για το θέμα της προμήθειας λεωφορείων.
Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση που θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη.
Την ημέρα της παραίτησής του δήλωσε σε τηλεοπτικό κανάλι που του αφιέρωσε σχεδόν όλο το δελτίο ειδήσεων ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ "τον παρακάλεσε με ένταση (!) να μην επιμείνει στην παραίτηση". Αυτό έχει διαψευσθεί. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Οταν ένας βουλευτής αισθάνεται έντονα -και το δηλώνει δημόσια με την παραίτησή του- ότι υπάρχει ηθικό θέμα προς εκκαθάριση, θα ήταν τουλάχιστον άστοχο ο αρχηγός του κόμματός του να τον παρακαλεί για ανάκληση της παραίτησης. Θα ήταν ως και αν γνώριζε στοιχεία της υπόθεσης που τον είχαν οδηγήσει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε θέμα.
Η δήλωση αυτή όμως δημιούργησε εντυπώσεις και για άλλους λόγους.
Ο Χρ. Βερελής υπέβαλε την παραίτησή του στον πρόεδρο της Βουλής χωρίς να έχει ενημερώσει τον αρχηγό του κόμματός του για τις προθέσεις του (ως και αν είχε εκλεγεί ως ανεξάρτητος). Πώς θα μπορούσε ο τελευταίος να του ζητήσει να ανακαλέσει παραίτηση που δεν είχε υποβληθεί σε αυτόν;
Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση που θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη.
Την ημέρα της παραίτησής του δήλωσε σε τηλεοπτικό κανάλι που του αφιέρωσε σχεδόν όλο το δελτίο ειδήσεων ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ "τον παρακάλεσε με ένταση (!) να μην επιμείνει στην παραίτηση". Αυτό έχει διαψευσθεί. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Οταν ένας βουλευτής αισθάνεται έντονα -και το δηλώνει δημόσια με την παραίτησή του- ότι υπάρχει ηθικό θέμα προς εκκαθάριση, θα ήταν τουλάχιστον άστοχο ο αρχηγός του κόμματός του να τον παρακαλεί για ανάκληση της παραίτησης. Θα ήταν ως και αν γνώριζε στοιχεία της υπόθεσης που τον είχαν οδηγήσει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε θέμα.
Η δήλωση αυτή όμως δημιούργησε εντυπώσεις και για άλλους λόγους.
Ο Χρ. Βερελής υπέβαλε την παραίτησή του στον πρόεδρο της Βουλής χωρίς να έχει ενημερώσει τον αρχηγό του κόμματός του για τις προθέσεις του (ως και αν είχε εκλεγεί ως ανεξάρτητος). Πώς θα μπορούσε ο τελευταίος να του ζητήσει να ανακαλέσει παραίτηση που δεν είχε υποβληθεί σε αυτόν;
Αχ. Καραμανλής
Διάβασα στον τύπο της παρακάτω δήλωσή του:
«Με στόχο την ολοκλήρωση των προσπαθειών μου αποφάσισα να μετάσχω στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου»
Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε ποιές είναι οι προσπάθειες αυτές, πότε ξεκίνησαν, πώς εξελίχθησαν και πότε αναμένεται να ολοκληρωθούν.
«Με στόχο την ολοκλήρωση των προσπαθειών μου αποφάσισα να μετάσχω στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου»
Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε ποιές είναι οι προσπάθειες αυτές, πότε ξεκίνησαν, πώς εξελίχθησαν και πότε αναμένεται να ολοκληρωθούν.
Το πρόγραμμα της ΝΔ
Μετά την προκήρυξη των εκλογών, κύτταξα στο ιντερνετ τα προγράμματα των κομμάτων.
Παρατήρησα με έκπληξη ότι το πρόγραμμα της ΝΔ αναφέρεται στον Μάρτιο του 2004!
Παρατήρησα με έκπληξη ότι το πρόγραμμα της ΝΔ αναφέρεται στον Μάρτιο του 2004!
Tuesday, September 08, 2009
Μεγαλύτεροι βαθμοί, ναι, γνώσεις όχι
Μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα στην Αγγλία.
Pupils are no better at maths now than they were 30 years ago - despite a rise in exam grades, a study suggests.
Researchers asked 3,000 11 to 14-year- olds in England to sit maths exams taken by pupils in 1976, and compared their scores with the earlier results.
Pupils are no better at maths now than they were 30 years ago - despite a rise in exam grades, a study suggests.
Researchers asked 3,000 11 to 14-year- olds in England to sit maths exams taken by pupils in 1976, and compared their scores with the earlier results.
Analysis suggested there was little difference between the two generations.
But among pupils from the previous generation taking O-level maths, less than a quarter gained a C or above, compared to 55% in GCSEs last year.
Dr Jeremy Hodgen, of King's College, London, who lead the research team, suggested the disparity between unchanged ability and the increase in grades was partly down to schools' obsession with Sats results and league table positions.
He said: "There's a great deal of teaching to the test, so that in trying to increase scores, schools develop an understandable focus on the test, so there's a narrowing of the curriculum."
He also said mainstream schools today had a higher proportion of lower-achieving pupils, whereas in the 1970s many of these pupils would have been in special schools.
The researchers found some differences in the abilities of the two groups of pupils in different areas of mathematics.
Today's secondary school pupils were much more familiar with decimals than they were 30 years ago. On the other hand, fractions appeared to be much harder for today's pupils, the study suggested.
Thirty years ago, pupils would sometimes convert decimals into fractions to solve a problem, but those taking the tests now did the reverse, researchers found.
Schools Minister Diana Johnson said another independent report showed pupils in England making real progress in maths and that GCSE standards were rigorously monitored.
"We do not think that research based on tests in a small number of specific topics taken in 11 schools by 11 to 14-year-olds is a good way to judge standards in the maths GCSE - an exam which tests the full breadth of the curriculum and that is taken by older pupils from all schools in the country.
"Improved mathematics attainment is down to pupils' hard work and excellent teaching. This is further reflected by the fact that more and more young people are going on to study mathematics and further mathematics at AS-level and A-level."
The research is being presented at the British Educational Research Association conference in Manchester on Saturday.
He said: "There's a great deal of teaching to the test, so that in trying to increase scores, schools develop an understandable focus on the test, so there's a narrowing of the curriculum."
He also said mainstream schools today had a higher proportion of lower-achieving pupils, whereas in the 1970s many of these pupils would have been in special schools.
The researchers found some differences in the abilities of the two groups of pupils in different areas of mathematics.
Today's secondary school pupils were much more familiar with decimals than they were 30 years ago. On the other hand, fractions appeared to be much harder for today's pupils, the study suggested.
Thirty years ago, pupils would sometimes convert decimals into fractions to solve a problem, but those taking the tests now did the reverse, researchers found.
Schools Minister Diana Johnson said another independent report showed pupils in England making real progress in maths and that GCSE standards were rigorously monitored.
"We do not think that research based on tests in a small number of specific topics taken in 11 schools by 11 to 14-year-olds is a good way to judge standards in the maths GCSE - an exam which tests the full breadth of the curriculum and that is taken by older pupils from all schools in the country.
"Improved mathematics attainment is down to pupils' hard work and excellent teaching. This is further reflected by the fact that more and more young people are going on to study mathematics and further mathematics at AS-level and A-level."
The research is being presented at the British Educational Research Association conference in Manchester on Saturday.
Sunday, September 06, 2009
Οι εκλογές και το ΕΣΥΠ
Το κείμενο της επιστολής που απέστειλα την Παρασκευή στον πρόεδρο του ΣΠΔΕ του ΕΣΥΠ.
Προς: Καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη
Πρόεδρο του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαί-δευσης του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας
Κοιν: 1.Καθηγητή Θ. Βερέμη, Πρόεδρο Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας
2. Γραφείο Προέδρου του ΠΑΣΟΚ
4 Σεπτεμβρίου 2009
κ. Πρόεδρε,
Μετά την διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών για τις 4 Οκτωβρίου θεωρώ ότι θα ήταν σωστό να διακοπεί η λειτουργία του Συμβουλίου, μέχρις ότου αναλάβει η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές.
Συνέχιση των εργασιών του Συμβουλίου θα είχε έννοια αν αυτό ήταν ανεξάρτητη αρχή και όχι υπηρεσία του ΥΠΕΠΘ, όπως είναι σήμερα. Δυστυχώς η κυβέρνηση, παρά τις επίμονες αναφορές του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τις υπομνήσεις μου κατά τις συνεδριάσεις, αγνόησε πλήρως την υπόδειξη αυτή.
Εξ άλλου, οι εκλογές παρέχουν την καλύτερη ευκαιρία για την διατύπωση της γνώμης των ίδιων των πολιτών για τις εκπαιδευτικές πολιτικές των κομμάτων.
Πέραν του ουσιαστικού αυτού λόγου, υπάρχουν και πρακτικοί αντικειμενικοί λόγοι (πιθανή απουσία μελών λόγω άλλων υποχρεώσεων).
Με δεδομένο ότι επόμενο θέμα των συνεδριάσεων θα ήταν το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα ήταν εξαιρετικά άστοχο να ξεκινήσει η συζήτηση για το θέμα αυτό με υπηρεσιακή, ουσιαστικά, κυβέρνηση.
Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να ευχαριστήσω, τόσο εσάς όσο και τα λοιπά μέλη του Συμβουλίου για την εποικοδομητική συνεργασία μας στις μέχρι τώρα συνεδριάσεις μας που, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες, βάζει τις βάσεις για την μελλοντική αποτελεσματική λειτουργία του.
Καθηγητής Ιωάννης Πανάρετος
Προς: Καθηγητή Γ. Μπαμπινιώτη
Πρόεδρο του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαί-δευσης του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας
Κοιν: 1.Καθηγητή Θ. Βερέμη, Πρόεδρο Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας
2. Γραφείο Προέδρου του ΠΑΣΟΚ
4 Σεπτεμβρίου 2009
κ. Πρόεδρε,
Μετά την διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών για τις 4 Οκτωβρίου θεωρώ ότι θα ήταν σωστό να διακοπεί η λειτουργία του Συμβουλίου, μέχρις ότου αναλάβει η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές.
Συνέχιση των εργασιών του Συμβουλίου θα είχε έννοια αν αυτό ήταν ανεξάρτητη αρχή και όχι υπηρεσία του ΥΠΕΠΘ, όπως είναι σήμερα. Δυστυχώς η κυβέρνηση, παρά τις επίμονες αναφορές του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τις υπομνήσεις μου κατά τις συνεδριάσεις, αγνόησε πλήρως την υπόδειξη αυτή.
Εξ άλλου, οι εκλογές παρέχουν την καλύτερη ευκαιρία για την διατύπωση της γνώμης των ίδιων των πολιτών για τις εκπαιδευτικές πολιτικές των κομμάτων.
Πέραν του ουσιαστικού αυτού λόγου, υπάρχουν και πρακτικοί αντικειμενικοί λόγοι (πιθανή απουσία μελών λόγω άλλων υποχρεώσεων).
Με δεδομένο ότι επόμενο θέμα των συνεδριάσεων θα ήταν το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα ήταν εξαιρετικά άστοχο να ξεκινήσει η συζήτηση για το θέμα αυτό με υπηρεσιακή, ουσιαστικά, κυβέρνηση.
Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να ευχαριστήσω, τόσο εσάς όσο και τα λοιπά μέλη του Συμβουλίου για την εποικοδομητική συνεργασία μας στις μέχρι τώρα συνεδριάσεις μας που, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες, βάζει τις βάσεις για την μελλοντική αποτελεσματική λειτουργία του.
Καθηγητής Ιωάννης Πανάρετος
Saturday, September 05, 2009
Μεγαλύτεροι βαθμοί, ναι, γνώσεις όχι
Μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα στην Αγγλία που δείχνει ότι υπάρχει βελτίωση βαθμών αλλά όχι και γνώσης.
Pupils are no better at maths now than they were 30 years ago - despite a rise in exam grades, a study suggests.
Researchers asked 3,000 11 to 14-year- olds in England to sit maths exams taken by pupils in 1976, and compared their scores with the earlier results.
Analysis suggested there was little difference between the two generations.
But among pupils from the previous generation taking O-level maths, less than a quarter gained a C or above, compared to 55% in GCSEs last year.
'Teaching to the test'
Dr Jeremy Hodgen, of King's College, London, who lead the research team, suggested the disparity between unchanged ability and the increase in grades was partly down to schools' obsession with Sats results and league table positions.
He said: "There's a great deal of teaching to the test, so that in trying to increase scores, schools develop an understandable focus on the test, so there's a narrowing of the curriculum."
He also said mainstream schools today had a higher proportion of lower-achieving pupils, whereas in the 1970s many of these pupils would have been in special schools.
The researchers found some differences in the abilities of the two groups of pupils in different areas of mathematics.
Today's secondary school pupils were much more familiar with decimals than they were 30 years ago. On the other hand, fractions appeared to be much harder for today's pupils, the study suggested.
Thirty years ago, pupils would sometimes convert decimals into fractions to solve a problem, but those taking the tests now did the reverse, researchers found.
Schools Minister Diana Johnson said another independent report showed pupils in England making real progress in maths and that GCSE standards were rigorously monitored.
"We do not think that research based on tests in a small number of specific topics taken in 11 schools by 11 to 14-year-olds is a good way to judge standards in the maths GCSE - an exam which tests the full breadth of the curriculum and that is taken by older pupils from all schools in the country.
"Improved mathematics attainment is down to pupils' hard work and excellent teaching. This is further reflected by the fact that more and more young people are going on to study mathematics and further mathematics at AS-level and A-level."
The research is being presented at the British Educational Research Association conference in Manchester on Saturday.
Pupils are no better at maths now than they were 30 years ago - despite a rise in exam grades, a study suggests.
Researchers asked 3,000 11 to 14-year- olds in England to sit maths exams taken by pupils in 1976, and compared their scores with the earlier results.
Analysis suggested there was little difference between the two generations.
But among pupils from the previous generation taking O-level maths, less than a quarter gained a C or above, compared to 55% in GCSEs last year.
'Teaching to the test'
Dr Jeremy Hodgen, of King's College, London, who lead the research team, suggested the disparity between unchanged ability and the increase in grades was partly down to schools' obsession with Sats results and league table positions.
He said: "There's a great deal of teaching to the test, so that in trying to increase scores, schools develop an understandable focus on the test, so there's a narrowing of the curriculum."
He also said mainstream schools today had a higher proportion of lower-achieving pupils, whereas in the 1970s many of these pupils would have been in special schools.
The researchers found some differences in the abilities of the two groups of pupils in different areas of mathematics.
Today's secondary school pupils were much more familiar with decimals than they were 30 years ago. On the other hand, fractions appeared to be much harder for today's pupils, the study suggested.
Thirty years ago, pupils would sometimes convert decimals into fractions to solve a problem, but those taking the tests now did the reverse, researchers found.
Schools Minister Diana Johnson said another independent report showed pupils in England making real progress in maths and that GCSE standards were rigorously monitored.
"We do not think that research based on tests in a small number of specific topics taken in 11 schools by 11 to 14-year-olds is a good way to judge standards in the maths GCSE - an exam which tests the full breadth of the curriculum and that is taken by older pupils from all schools in the country.
"Improved mathematics attainment is down to pupils' hard work and excellent teaching. This is further reflected by the fact that more and more young people are going on to study mathematics and further mathematics at AS-level and A-level."
The research is being presented at the British Educational Research Association conference in Manchester on Saturday.
Friday, September 04, 2009
Ο Κ. Σημίτης και τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ
Στην επικαιρότητα βρίσκεται και πάλι το θέμα των σχέσεων ΠΑΣΟΚ -Κ. Σημίτη και την συμμετοχή του τελευταίου στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ.
Για τον Κ. Σημίτη την στάση του απέναντι σε βασικές επιλογές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τις ανταλλαγές επιστολών με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Α. Παπανδρέου είχα αναφερθεί στο παρελθόν (1,2,3)
"Παράγοντες" των ΜΜΕ που προσπαθούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και να προκαταλάβουν τις επιλογές του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, διαμορφώνουν κλίμα για τοποθέτηση του Κ. Σημίτη ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Τα επιχειρήματα, προφανή:
1. Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται τον κεντρώο χώρο και ο Κ. Σημίτης θα βοηθήσει να ενισχυθεί εκεί.
2. Ενδεχόμενη επιλογή του θα ενισχύσει την ενότητα του ΠΑΣΟΚ.
Και τα δύο αυτά επιχειρήματα όμως, είναι επιχειρήματα τακτικισμού. Και από κινήσεις τακτικής έχει μπουχτίσει ο ελληνικός λαός. Και αυτό που ζητά είναι ουσία.
Και ποιά είναι η ουσία;
Το ψηφοδέλτιο επικρατείας και ιδιαίτερα ο επικεφαλής του, συνοψίζουν και εκφράζουν τις βασικές επιλογές, αρχές και οράματα του κόμματος και του αρχηγού του ή στρατηγικές του επιλογές του (σωστές ή λάθος). Τι είναι εκείνο από την στάση και τις ενέργειες του τέως πρωθυπουργού τα 5 τελευταία χρόνια που θα δικαιολογούσε μια τέτοια επιλογή;
Η εναλλακτική δυνατότητα συμμετοχής του Κ. Σημίτη στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ είναι να περιληφθεί στους υποψηφίους της Α' Πειραιώς (όπου εκλέγεται χωρίς σταυρό). Οι ίδιοι σχολιαστές αυτό το θεωρούν ως δεδομένο αφού, όπως ισχυρίζονται, το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ προβλέπει ότι όλοι οι βουλευτές είναι de facto υποψήφιοι. Σε αυτό το εποχείρημα ίσως έχουν δίκιο.
Το γιατί ένας πρώην πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ θα επιλέξει να είναι, για τρίτη συνεχόμενη φορά μετά την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία, βουλευτής αξιοποιώντας διατάξεις του καταστατικού που του επιτρέπουν να παραμένει στην ενεργό πολιτική χωρίς την λαική εντολή, αφορά τον ίδιο τον Κ. Σημίτη και τον τρόπο που θέλει να τον καταγράψει η ιστορία. Για τους πολίτες του Πειραιά που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, το θετικό είναι ότι, αυτή την φορά, το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει τουλάχιστον ένα ακόμα βουλευτή, ώστε να εκπροσωπούνται ουσιαστικά στην Βουλή.
Επανειλημμένη αξιοποίηση της διάταξης που αφορά τους πρώην πρωθυπουργούς είχαν νομίζω κάνει στο παρελθόν οι πρώην πρωθυπουργοί Τζ. Τζανετάκης και Κ. Μητσοτάκης.
Για τον Κ. Σημίτη την στάση του απέναντι σε βασικές επιλογές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τις ανταλλαγές επιστολών με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Α. Παπανδρέου είχα αναφερθεί στο παρελθόν (1,2,3)
"Παράγοντες" των ΜΜΕ που προσπαθούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και να προκαταλάβουν τις επιλογές του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, διαμορφώνουν κλίμα για τοποθέτηση του Κ. Σημίτη ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Τα επιχειρήματα, προφανή:
1. Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται τον κεντρώο χώρο και ο Κ. Σημίτης θα βοηθήσει να ενισχυθεί εκεί.
2. Ενδεχόμενη επιλογή του θα ενισχύσει την ενότητα του ΠΑΣΟΚ.
Και τα δύο αυτά επιχειρήματα όμως, είναι επιχειρήματα τακτικισμού. Και από κινήσεις τακτικής έχει μπουχτίσει ο ελληνικός λαός. Και αυτό που ζητά είναι ουσία.
Και ποιά είναι η ουσία;
Το ψηφοδέλτιο επικρατείας και ιδιαίτερα ο επικεφαλής του, συνοψίζουν και εκφράζουν τις βασικές επιλογές, αρχές και οράματα του κόμματος και του αρχηγού του ή στρατηγικές του επιλογές του (σωστές ή λάθος). Τι είναι εκείνο από την στάση και τις ενέργειες του τέως πρωθυπουργού τα 5 τελευταία χρόνια που θα δικαιολογούσε μια τέτοια επιλογή;
Η εναλλακτική δυνατότητα συμμετοχής του Κ. Σημίτη στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ είναι να περιληφθεί στους υποψηφίους της Α' Πειραιώς (όπου εκλέγεται χωρίς σταυρό). Οι ίδιοι σχολιαστές αυτό το θεωρούν ως δεδομένο αφού, όπως ισχυρίζονται, το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ προβλέπει ότι όλοι οι βουλευτές είναι de facto υποψήφιοι. Σε αυτό το εποχείρημα ίσως έχουν δίκιο.
Το γιατί ένας πρώην πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ θα επιλέξει να είναι, για τρίτη συνεχόμενη φορά μετά την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία, βουλευτής αξιοποιώντας διατάξεις του καταστατικού που του επιτρέπουν να παραμένει στην ενεργό πολιτική χωρίς την λαική εντολή, αφορά τον ίδιο τον Κ. Σημίτη και τον τρόπο που θέλει να τον καταγράψει η ιστορία. Για τους πολίτες του Πειραιά που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, το θετικό είναι ότι, αυτή την φορά, το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει τουλάχιστον ένα ακόμα βουλευτή, ώστε να εκπροσωπούνται ουσιαστικά στην Βουλή.
Επανειλημμένη αξιοποίηση της διάταξης που αφορά τους πρώην πρωθυπουργούς είχαν νομίζω κάνει στο παρελθόν οι πρώην πρωθυπουργοί Τζ. Τζανετάκης και Κ. Μητσοτάκης.
Wednesday, September 02, 2009
Η μακρά προεκλογική περίοδος
Το επιχείρημα του πρωθυπουργού για την προκήρυξη εκλογών στις 4/10 ήταν ότι ήθελε να αποφύγει μια μακρά προεκλογική περίοδο που είχε προκαλέσει η απόφαση του ΠΑΣΟΚ να προκαλέσει εκλογές με αφορμή την εκλογή του πρόεδρου της δημοκρατίας.
Το επιχείρημα είναι έωλο. Οποτε οι εκλογές γίνονται στο τέλος της τετραετίας έχουμε προεκλογική περίοδο 4 ετών; Οταν η ημερομηνία εκλογών είναι γνωστή αφαιρώντας την δυνατότητα αιφνιδιαστικών εκλογών από τον πρωθυπουργό, γιατί αυτό είναι πρόβλημα;
Σε κάθε περίπτωση, γιατί δεν εκανε διπλές εκλογές τον Ιούνιο για να αποφευχθεί η μακρά προεκλογική περίοδος;
Το επιχείρημα είναι έωλο. Οποτε οι εκλογές γίνονται στο τέλος της τετραετίας έχουμε προεκλογική περίοδο 4 ετών; Οταν η ημερομηνία εκλογών είναι γνωστή αφαιρώντας την δυνατότητα αιφνιδιαστικών εκλογών από τον πρωθυπουργό, γιατί αυτό είναι πρόβλημα;
Σε κάθε περίπτωση, γιατί δεν εκανε διπλές εκλογές τον Ιούνιο για να αποφευχθεί η μακρά προεκλογική περίοδος;
Tuesday, September 01, 2009
Το σύστημα Δικαιοσύνης και οι αξίες της ζωής
Διάβασα ένα εντυπωσιακό άρθρο στους ΝΥΤ (βασισμένο σε προηγούμενο άρθρο του New Yorker).
Πρόκειται για την εκτέλεση στο Τέξας το 2004 του Cameron Todd Willingham που είχε καταδικασθεί σε θάνατο επειδή -κατά το κατηγορητήριο- είχε βάλει φωτιά στο σπίτι του με αποτέλεσμα να καούν τα τρία παιδιά του. Μέχρι τον θάνατό του, ο καταδικασθείς υποστήριζε ότι ήταν αθώος. Οπως αποδείχθηκε, ήταν πραγματι αθώος και η φωτιά ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος.
Το συγκλονιστικό είναι ότι του προτάθηκε να μετατραπεί η ποινή του, με την προυπόθεση να παραδεχθεί την ενοχή του. Και αρνήθηκε.
Και εδώ βλέπει κανείς το φοβερό δίλημμα. Να γλυτώσεις την ζωή σου με την προυπόθεση να παραδεχθείς ότι σκότωσες τα παιδιά σου. Και η απάντηση να είναι όχι.
Το χειρότερο είναι ότι, πριν την εκτέλεση, ειδικός από το Cambridge είχε τεκμηριώσει ότι η φωτιά ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος. Την ίδια άποψη διατύπωσε πρόσφατα και άλλος ειδικός που ορίστηκε από την πολιτεία του Τέξας και εξέτασε ξανά τα στοιχεία.
Ενας φτωχός και αποτυχημένος άνθρωπος έδωσε ένα φοβερό μήνυμα στην κοινωνία για αρχές και αξίες.
Παραθέτω όλόκληρο το άρθρο γιατί είναι συγκλονιστικό.
Op-Ed Columnist
Innocent but Dead
By BOB HERBERT
Published: August 31, 2009
There is a long and remarkable article in the current New Yorker about a man who was executed in Texas in 2004 for deliberately setting a fire that killed his three small children. Rigorous scientific analysis has since shown that there was no evidence that the fire in a one-story, wood frame house in Corsicana was the result of arson, as the authorities had alleged.
In other words, it was an accident. No crime had occurred.
Cameron Todd Willingham, who refused to accept a guilty plea that would have spared his life, and who insisted until his last painful breath that he was innocent, had in fact been telling the truth all along.
It was inevitable that some case in which a clearly innocent person had been put to death would come to light. It was far from inevitable that this case would be the one. “I was extremely skeptical in the beginning,” said the New Yorker reporter, David Grann, who began investigating the case last December.
The fire broke out on the morning of Dec. 23, 1991. Willingham was awakened by the cries of his 2-year-old daughter, Amber. Also in the house were his year-old twin girls, Karmon and Kameron. The family was poor, and Willingham’s wife, Stacy, had gone out to pick up a Christmas present for the children from the Salvation Army.
Willingham said he tried to rescue the kids but was driven back by smoke and flames. At one point his hair caught fire. As the heat intensified, the windows of the children’s room exploded and flames leapt out. Willingham, who was 23 at the time, had to be restrained and eventually handcuffed as he tried again to get into the room.
There was no reason to believe at first that the fire was anything other than a horrible accident. But fire investigators, moving slowly through the ruined house, began seeing things (not unlike someone viewing a Rorschach pattern) that they interpreted as evidence of arson.
They noticed deep charring at the base of some of the walls and patterns of soot that made them suspicious. They noticed what they felt were ominous fracture patterns in pieces of broken window glass. They had no motive, but they were convinced the fire had been set. And if it had been set, who else but Willingham would have set it?
With no real motive in sight, the local district attorney, Pat Batchelor, was quoted as saying, “The children were interfering with his beer drinking and dart throwing.”
Willingham was arrested and charged with capital murder.
When official suspicion fell on Willingham, eyewitness testimony began to change. Whereas initially he was described by neighbors as screaming and hysterical — “My babies are burning up!” — and desperate to have the children saved, he now was described as behaving oddly, and not having made enough of an effort to get to the girls.
And you could almost have guaranteed that a jailhouse snitch would emerge. They almost always do. This time his name was Johnny Webb, a jumpy individual with a lengthy arrest record who would later admit to being “mentally impaired” and on medication, and who had started taking illegal drugs at the age of 9.
The jury took barely an hour to return a guilty verdict, and Willingham was sentenced to death.
He remained on death row for 12 years, but it was only in the weeks leading up to his execution that convincing scientific evidence of his innocence began to emerge. A renowned scientist and arson investigator, Gerald Hurst, educated at Cambridge and widely recognized as a brilliant chemist, reviewed the evidence in the Willingham case and began systematically knocking down every indication of arson.
The authorities were unmoved. Willingham was executed by lethal injection on Feb. 17, 2004.
Now comes a report on the case from another noted scientist, Craig Beyler, who was hired by a special commission, established by the state of Texas to investigate errors and misconduct in the handling of forensic evidence.
The report is devastating, the kind of disclosure that should send a tremor through one’s conscience. There was absolutely no scientific basis for determining that the fire was arson, said Beyler. No basis at all. He added that the state fire marshal who investigated the case and testified against Willingham “seems to be wholly without any realistic understanding of fires.” He said the marshal’s approach seemed to lack “rational reasoning” and he likened it to the practices “of mystics or psychics.”
Grann told me on Monday that when he recently informed the jailhouse snitch, Johnny Webb, that new scientific evidence would show that the fire wasn’t arson and that an innocent man had been killed, Webb seemed taken aback. “Nothing can save me now,” he said.
Πρόκειται για την εκτέλεση στο Τέξας το 2004 του Cameron Todd Willingham που είχε καταδικασθεί σε θάνατο επειδή -κατά το κατηγορητήριο- είχε βάλει φωτιά στο σπίτι του με αποτέλεσμα να καούν τα τρία παιδιά του. Μέχρι τον θάνατό του, ο καταδικασθείς υποστήριζε ότι ήταν αθώος. Οπως αποδείχθηκε, ήταν πραγματι αθώος και η φωτιά ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος.
Το συγκλονιστικό είναι ότι του προτάθηκε να μετατραπεί η ποινή του, με την προυπόθεση να παραδεχθεί την ενοχή του. Και αρνήθηκε.
Και εδώ βλέπει κανείς το φοβερό δίλημμα. Να γλυτώσεις την ζωή σου με την προυπόθεση να παραδεχθείς ότι σκότωσες τα παιδιά σου. Και η απάντηση να είναι όχι.
Το χειρότερο είναι ότι, πριν την εκτέλεση, ειδικός από το Cambridge είχε τεκμηριώσει ότι η φωτιά ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος. Την ίδια άποψη διατύπωσε πρόσφατα και άλλος ειδικός που ορίστηκε από την πολιτεία του Τέξας και εξέτασε ξανά τα στοιχεία.
Ενας φτωχός και αποτυχημένος άνθρωπος έδωσε ένα φοβερό μήνυμα στην κοινωνία για αρχές και αξίες.
Παραθέτω όλόκληρο το άρθρο γιατί είναι συγκλονιστικό.
Op-Ed Columnist
Innocent but Dead
By BOB HERBERT
Published: August 31, 2009
There is a long and remarkable article in the current New Yorker about a man who was executed in Texas in 2004 for deliberately setting a fire that killed his three small children. Rigorous scientific analysis has since shown that there was no evidence that the fire in a one-story, wood frame house in Corsicana was the result of arson, as the authorities had alleged.
In other words, it was an accident. No crime had occurred.
Cameron Todd Willingham, who refused to accept a guilty plea that would have spared his life, and who insisted until his last painful breath that he was innocent, had in fact been telling the truth all along.
It was inevitable that some case in which a clearly innocent person had been put to death would come to light. It was far from inevitable that this case would be the one. “I was extremely skeptical in the beginning,” said the New Yorker reporter, David Grann, who began investigating the case last December.
The fire broke out on the morning of Dec. 23, 1991. Willingham was awakened by the cries of his 2-year-old daughter, Amber. Also in the house were his year-old twin girls, Karmon and Kameron. The family was poor, and Willingham’s wife, Stacy, had gone out to pick up a Christmas present for the children from the Salvation Army.
Willingham said he tried to rescue the kids but was driven back by smoke and flames. At one point his hair caught fire. As the heat intensified, the windows of the children’s room exploded and flames leapt out. Willingham, who was 23 at the time, had to be restrained and eventually handcuffed as he tried again to get into the room.
There was no reason to believe at first that the fire was anything other than a horrible accident. But fire investigators, moving slowly through the ruined house, began seeing things (not unlike someone viewing a Rorschach pattern) that they interpreted as evidence of arson.
They noticed deep charring at the base of some of the walls and patterns of soot that made them suspicious. They noticed what they felt were ominous fracture patterns in pieces of broken window glass. They had no motive, but they were convinced the fire had been set. And if it had been set, who else but Willingham would have set it?
With no real motive in sight, the local district attorney, Pat Batchelor, was quoted as saying, “The children were interfering with his beer drinking and dart throwing.”
Willingham was arrested and charged with capital murder.
When official suspicion fell on Willingham, eyewitness testimony began to change. Whereas initially he was described by neighbors as screaming and hysterical — “My babies are burning up!” — and desperate to have the children saved, he now was described as behaving oddly, and not having made enough of an effort to get to the girls.
And you could almost have guaranteed that a jailhouse snitch would emerge. They almost always do. This time his name was Johnny Webb, a jumpy individual with a lengthy arrest record who would later admit to being “mentally impaired” and on medication, and who had started taking illegal drugs at the age of 9.
The jury took barely an hour to return a guilty verdict, and Willingham was sentenced to death.
He remained on death row for 12 years, but it was only in the weeks leading up to his execution that convincing scientific evidence of his innocence began to emerge. A renowned scientist and arson investigator, Gerald Hurst, educated at Cambridge and widely recognized as a brilliant chemist, reviewed the evidence in the Willingham case and began systematically knocking down every indication of arson.
The authorities were unmoved. Willingham was executed by lethal injection on Feb. 17, 2004.
Now comes a report on the case from another noted scientist, Craig Beyler, who was hired by a special commission, established by the state of Texas to investigate errors and misconduct in the handling of forensic evidence.
The report is devastating, the kind of disclosure that should send a tremor through one’s conscience. There was absolutely no scientific basis for determining that the fire was arson, said Beyler. No basis at all. He added that the state fire marshal who investigated the case and testified against Willingham “seems to be wholly without any realistic understanding of fires.” He said the marshal’s approach seemed to lack “rational reasoning” and he likened it to the practices “of mystics or psychics.”
Grann told me on Monday that when he recently informed the jailhouse snitch, Johnny Webb, that new scientific evidence would show that the fire wasn’t arson and that an innocent man had been killed, Webb seemed taken aback. “Nothing can save me now,” he said.
Subscribe to:
Posts (Atom)