Σε προηγούμενο σημείωμα είχα πει ότι θα επανέλθω στο θέμα της εκλογής του προέδρου του ΠΑΣΟΚ από τη βάση.
Σήμερα διάβασα ότι, σε δημόσια τοποθέτησή του, ο Κ. Σημίτης διεφώνησε στην συμμετοχή των φίλων του ΠΑΣΟΚ στην διδικασία εκλογής προέδρου. Η εξήγηση που έδωσε, σύμφωνα με τις εφημερίδες, είναι ότι «Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τους φίλους από τα μέλη του κόμματος και δεν ξέρεις εάν αυτοί που ψηφίζουν έχουν το ενδιαφέρον να εκλεγεί ο καλύτερος αρχηγός ή ο χειρότερος. Κατά τη γνώμη μου αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να είναι αποδεκτή».
Εχω την εντύπωση ότι τηνίδια διαφωνία είχε εκφράσει και στον Γ. Παπανδρέου στην αλλαγή ηγεσίας. Ηταν η επιμονή του Γ. Παπανδρέου που τον υποχρέωσε να υποχωρήσει.
Ομολογώ όμως ότι με εντυπωσιάζει το επιχείρημα του Κ. Σημίτη. Δηλαδή, οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ που το ψηφίζουν στις εκλογές για να του αναθέσουν τις τύχες της χώρας, θα θέλουν τον χειρότερο αρχηγό για το κόμμα που ψηφίζουν; Γιατί; Για να χάσει στις εκλογές ή μήπως για να οδηγήσει την χώρα στο χάος αν το ΠΑΣΟΚ κερδίσει τις εκλογές; Αυτή είναι η εμπιστοσύνη που έχει ο Κ. Σημίτης στους πολίτες που έχουν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ (προφανώς και εκείνον), αλλά για πολλούς λόγους έχουν επιλέξει να μην είναι μέλη του κόμματος;
Είναι φυσικό πολλοί -και κυρίως τα ΜΜΕ που θέλουν να ελέγχουν τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα- να μην αρέσκονται σε τέτοιες ανοικτές διαδικασίες. Η δυνατότητα επηρεασμού του αποτελέσματος είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Ας σκεφτούμε όμως πόσο ανεξάρτητα θα λειτουργούσε ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ αν η εκλογή είχε γίνει από άλλο όργανο περιορισμένης σύνθεσης που απλά θα επεκύρωνε την μεταβίβαση της ηγεσίας.
Wednesday, October 24, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment