Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για τις ελληνικές οικογένειες είναι το μεγάλο πρόβλημα. Το κόστος έχει φτάσει να είναι δυσβάστακτο. Φοβάμαι όμως ότι το θέμα τίθεται σε λάθος βάση.
Αρκετοί πολιτικοί αλλά και εκπαιδευτικοί αναλυτές έχουν βρει την εύκολη λύση. Στοχοποιούν ένα "εχθρό" που είναι εύκολα αναγνωρίσιμος και ως εκ τούτου γίνεται εύκολος στόχος και αποπροσανατολίζει.
Το πρόβλημα δεν είναι αυτή καθ΄εαυτή ύπαρξη των φροντιστηρίων. Αυτά δημιουργήθηκαν και υπάρχουν ως αποτέλεσμα των αναγκών της κοινωνίας και της λειτουργίας των κανόνων της ελεύθερης αγοράς. Οποιος πιστεύει ότι αν κλείσουν τα φροντιστήρια θα έχει λυθεί το πρόβλημα κάνει λάθος.
Το πρόβλημα δεν λύνεται με δοικητικά μέτρα. Οσες φορές το δοκίμασε αυτό το κράτος, απέτυχε. Εχθρός μας δεν είναι τα ίδια τα φροντιστήρια και οι φροντιστές. Αυτοί κάνουν την δουλειά τους (και κατά τεκμήριο αρκετοί την κάνουν καλά). Καλύπτουν μια ανάγκη που οι οικογένειες αισθάνονται ότι υπάρχει. (Τα προβλήματα που δημιουργούνται στην διαδικασία μάθησης είναι άλλης φύσεως και τα έχω αναφέρει στην προαναφερθείσα ανάρτηση).
"Εχθρός" της πολιτείας πρέπει να είναι το πρόβλημα που οδηγεί στην ανάγκη των φροντιστηρίων. Και αυτό το πρόβλημα είναι η ποιότητα της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης και όχι απλώς η διαχείρησή της. Εκεί πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας. Και όχι στους ιδιώτες που αξιοποιούν τις ευκαιρίες που δημιουργεί το κράτος με τις ανεπαρκείς πολιτικές του.
Posts
Ο έρωτας της ελληνικής κοινωνίας με τα φροντιστήρια απορρέει από διάφορες επιθυμίες του ατόμου...
ReplyDeleteΝομίζω πως ο κυριότερος είναι η κουλτούρα της ρεμούλας και του καιροσκοπισμού, που καταπνίγει τον αέρα μας. Τα λυκειακά μας χρόνια είναι μια καλή ευκαιρία, υποστηρίζεται ανά την επικράτεια, για να μπεις σε ένα καλό τμήμα (πολυτεχνείο, ιατρική) και να εισέλθεις έτσι σε ένα ελιτίστικο λόμπυ όπου το κύριο χαρακτηριστικό των περισσότερων μελών του είναι να μπουκώνονται από την υπερκατανάλωση του εμπορικού παν και του πραγματικού τίποτα ή να ετοιμάζουν μεγάλες κάσες για να "τα πάρουν μαζί τους"... (Δείτε: τελευταίο πόρισμα για τη Δημόσια Διοίκηση του κ.Ρακιντζή για τους γιατρούς, τα φακελάκια και την off-shore στην Κύπρο, δείτε: Ελευθεροτυπία, 16-9-2009, δημοσίευμα για τον πρώην πρύτανη και την υπεξαίρεση 5 εκατ. λίτρων πετρελαίου, δείτε:γύρω σας...) Εκτός από το γεγονός ότι πολλοί επικροτούν τις πράξεις τους, που δεν θα το εξετάσω, διαφαίνεται όμως ότι μια παρόμοια φιλοσοφία διακατέχει την πλειοψηφία των γονέων γι'αυτό και λένε: "... θα πιεστείς δυο χρόνια στο Λύκειο, και μετά θα μπεις στο πανεπιστήμιο και θα αράξεις..." Πιστεύουν, βγαίνοντας από εκείνη την οντότητα που αποκαλούν "ελληνικό πανεπιστήμιο", να ζήσεις ευτυχισμένα μόνο και μόνο, εκμεταλλευόμενος τους γύρω σου, που δεν τα κατάφεραν το ίδιο καλά με εσένα σε αυτήν την ποταπή διαδικασία, που οι ίδιοι πάλι αποκαλούν "πανελλήνιες εξετάσεις".
Μια δεύτερη αιτία του θέματος που εξετάζουμε, είναι η ανάγκη των γονέων να πείσουν τον εαυτό τους ότι προσφέρουν κάτι στα παιδιά τους' κάνουν κάτι για χάρη τους... Στην προσπάθειά τους αυτή, έχω συναντήσει πολλούς γονείς, να πιστεύουν, ούτε λίγο-ούτε πολύ, ότι τα παιδιά τους είναι χαζά, έτσι αυξάνεται "η επιτυχία" τους, σε μια ενδεχόμενη επιτυχία των παιδιών... Δεν θα ξεχάσω, τον πατέρα ενός φίλου μου έξω από το εξεταστικό κέντρο, όπου μόλις βλέπει το φίλο μου να βγαίνει, τον ρωτά
-Έγραψες καλά;
-Ναι
-Τα είχατε κάνει τα θέματα στο φροντιστήριο χτες, έτσι δεν είναι;
Μου φάνηκες σαν να ήθελε να πει:"Μπράβο σου, αλλά μπράβο και σε εμένα που σε πήγα στο καλύτερο φροντιστήριο της περιοχής..."
Στο ίδιο μήκος κύματος, κινείται και η πρόταση της ΟΛΜΕ για το εκπαιδευτικό πρόβλημα' η λύση, λέει, είναι να μειωθούν τα εξεταζόμενα μαθήματα από 6 σε 4. Και τότε, λέω εγώ, ως δια μαγείας θα έχουν λυθεί μια για πάντα όλα τα προβλήματα της παιδείας μας... Σαν να λένε στους εαυτούς τους: "θα τρέχει το παιδί μας όλη μέρα από φροντιστήριο σε φροντιστήριο, αλλά η συντεχνιακή μας φενάκη θα είναι από τις προνομιούχες και έτσι θα το βοηθάμε το παιδί μας να μορφωθεί" ή διαφορετικά "θα καταστραφεί ολοσχερώς η δημιουργικότητα και η πρωτοβουλία του παιδιού μας, αλλά εμείς θα το βοηθάμε να γίνει μορφωμένο..." Πώς το παιδί θα καταφέρει να γίνει μορφωμένο χωρίς δημιουργικότητα και χωρίς φαντασία πιστέυω πως δεν φτάνει το μυάλό τους ως εκεί για να θέσουν την ερώτηση...
Τέλος, θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι προσωπικό, αν θέλετε βέβαια μου απαντάτε... Σπουδάσατε και ζήσατε στο εξωτερικό, θα ήθελα να σας ρωτήσω με τη ψυχολογία, πήρατε την απόφαση να επιστρέψετε στην Ελλάδα; Σας ρωτώ γιατί είμαι μόλις 20 χρονών και δεν το κατανοώ καθόλου...
τα φροντιστήρια υπάρχουν γιατί οι μαθητές θέλουν να έχουν ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των συμμαθητών τους για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο!
ReplyDeleteΑν όλοι περνάνε στο Πανεπιστήμιο τότε δεν θα υπάρξει η ανάγκη των φροντιστηρίων και θα γίνονται φροντιστήρια για τα πανεπιστημιακά μαθήματα!
Γιάννης Φ
Ως Έλληνας Πολίτης, που επέλεξα να εργασθώ στο Ελληνικό Φροντιστήριο, έχω την αξίωση της
ReplyDeleteισονομίας από την Ελληνική Πολιτεία που ελέγχει και αδειοδοτεί μια εκπαιδευτική συνιστώσα
η οποία επιλέγεται καθολικά από το κοινωνικό σύνολο. Καταθέτω τη δίκαιη πρόταση της
ηθικής ανταμοιβής χιλιάδων επιστημόνων που προσθέτουν στην Ελληνική Παιδεία και αξιώνω,
στο εξής, η νομίμως αποδεικνυόμενη προϋπηρεσία στα ιδιωτικά φροντιστήρια να προσμετράται
ισότιμα με εκείνη που αποκτάται σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, στα κρατικά φροντιστήρια
και στις πάσης φύσεως κρατικές σχολές μαθητείας.