Γ. Παπανδρέου και Κ. Σημίτης

Tweet

Την γνώμη μου για την (ενδεχόμενη) υποψηφιότητα του Κ. Σημίτη την εξέφρασα προ ημερών.

Μετά την σημερινή εξέλιξη έκανα μια σύγκριση του τρόπου που αντιμετωπίζουν παρόμοια θέματα οι δύο πολιτικοί σε παρόμοιες χρονικές στιγμές. Στην αρχή της εξουσίας.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο τύπου του ΠΑΣΟΚ, "Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρότεινε στον πρώην Πρωθυπουργό είτε να εξακολουθήσει να ηγείται του ψηφοδελτίου της Α΄ Πειραιά, είτε να ηγηθεί του ψηφοδελτίου της Α΄ Αθήνας. Η πρόταση αυτή δεν έγινε αποδεκτή από τον πρώην Πρωθυπουργό, ο οποίος απάντησε ότι, εάν δεν ηγηθεί του ψηφοδελτίου Επικρατείας, δεν επιθυμεί οποιαδήποτε άλλη θέση».

Ο τέως πρωθυπουργός είχε δεχθεί (μάλλον είχε ζητήσει) να είναι υποψήφιος στην Α' Πειραιώς το 2004 και το 2007. Δεν επρόκειτο επομένως για κάποια υποβάθμιση. (Μάλιστα η πρόταση για την Α' Αθηνών θα ήταν αναβάθμιση). Το μόνο σημαντικά πολιτικό γεγονός που είχε μεσολαβήσει από τότε στις σχέσεις των δύο ανδρών ήταν η διαδικασία εκλογής Προέδρου στο ΠΑΣΟΚ και οι επιστολές που αντάλλαξαν για την Λισσαβώνα. Δεν ξέρω αν αυτά δικαιολογούσαν την απαίτηση του Κ. Σημίτη να είναι πρώτος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Και τώρα πίσω στην ιστορία. Στο 1996. Ο Γ. Παπανδρέου ήταν Υπουργός Παιδείας. Μόλις είχε τελειώσει η διαδικασία εκλογής Πρόεδρου στο ΠΑΣΟΚ μετά τον θάνατο του Α. Παπανδρέου που ανέδειξε (με καθοριστική την στήριξη από Γ. Παπανδρέου) τον Κ. Σημίτη Πρόεδρο. Μόλις είχαν γίνει οι εκλογές και το ΠΑΣΟΚ τις είχε κερδίσει. Την Δευτέρα μετά τις εκλογές, έγινε τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού με τον Υπουργό Παιδείας για την συμμετοχή του δεύτερου στην νέα κυβέρνηση. Ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε να μείνει στο Υπουργείο Παιδείας. Είχε μόλις ολοκληρωθεί μια μεγάλη διαδικασία ενός και πλέον έτους διαλόγου για το Εθνικό Απολυτήριο και ήταν έτοιμος ο σχετικός νόμος με σύμφωνη γνώμη όλων των παραγόντων, γεγονός πρωτοφανές. Ο Κ. Σημίτης δεν το δέχτηκε, και του έδωσε την θέση Υφυπουργού Εξωτερικών. Ο Γ. Παπανδρέου δεν αντέδρασε στην σαφή και πρωτοφανή υποβάθμιση και μπήκε στην κυβέρνηση ως υφυπουργός Εξωτερικών.

Το ποιός λειτούργησε πιό σωστά, αλλά και το ποιός έκανε σωστή επιλογή σε καθεμιά από τις δύο αυτές περιπτώσεις είναι κάτι που θα το κρίνει η ιστορία.

ΥΓ. Οσο αφορά το Εθνικό Απολυτήριο είναι ενδιαφέρον ότι σήμερα, 14 χρόνια μετά, όλοι θεωρούν ότι το Εθνικό Απολυτήριο είναι η καλύτερη λύση για το θέμα της πρόσβασης. Είναι όμως;