Στην επικαιρότητα βρίσκεται και πάλι το θέμα των σχέσεων ΠΑΣΟΚ -Κ. Σημίτη και την συμμετοχή του τελευταίου στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ.
Για τον Κ. Σημίτη την στάση του απέναντι σε βασικές επιλογές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τις ανταλλαγές επιστολών με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Γ. Α. Παπανδρέου είχα αναφερθεί στο παρελθόν (1,2,3)
"Παράγοντες" των ΜΜΕ που προσπαθούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη και να προκαταλάβουν τις επιλογές του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, διαμορφώνουν κλίμα για τοποθέτηση του Κ. Σημίτη ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Τα επιχειρήματα, προφανή:
1. Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται τον κεντρώο χώρο και ο Κ. Σημίτης θα βοηθήσει να ενισχυθεί εκεί.
2. Ενδεχόμενη επιλογή του θα ενισχύσει την ενότητα του ΠΑΣΟΚ.
Και τα δύο αυτά επιχειρήματα όμως, είναι επιχειρήματα τακτικισμού. Και από κινήσεις τακτικής έχει μπουχτίσει ο ελληνικός λαός. Και αυτό που ζητά είναι ουσία.
Και ποιά είναι η ουσία;
Το ψηφοδέλτιο επικρατείας και ιδιαίτερα ο επικεφαλής του, συνοψίζουν και εκφράζουν τις βασικές επιλογές, αρχές και οράματα του κόμματος και του αρχηγού του ή στρατηγικές του επιλογές του (σωστές ή λάθος). Τι είναι εκείνο από την στάση και τις ενέργειες του τέως πρωθυπουργού τα 5 τελευταία χρόνια που θα δικαιολογούσε μια τέτοια επιλογή;
Η εναλλακτική δυνατότητα συμμετοχής του Κ. Σημίτη στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ είναι να περιληφθεί στους υποψηφίους της Α' Πειραιώς (όπου εκλέγεται χωρίς σταυρό). Οι ίδιοι σχολιαστές αυτό το θεωρούν ως δεδομένο αφού, όπως ισχυρίζονται, το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ προβλέπει ότι όλοι οι βουλευτές είναι de facto υποψήφιοι. Σε αυτό το εποχείρημα ίσως έχουν δίκιο.
Το γιατί ένας πρώην πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ θα επιλέξει να είναι, για τρίτη συνεχόμενη φορά μετά την αποχώρησή του από την πρωθυπουργία, βουλευτής αξιοποιώντας διατάξεις του καταστατικού που του επιτρέπουν να παραμένει στην ενεργό πολιτική χωρίς την λαική εντολή, αφορά τον ίδιο τον Κ. Σημίτη και τον τρόπο που θέλει να τον καταγράψει η ιστορία. Για τους πολίτες του Πειραιά που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, το θετικό είναι ότι, αυτή την φορά, το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει τουλάχιστον ένα ακόμα βουλευτή, ώστε να εκπροσωπούνται ουσιαστικά στην Βουλή.
Επανειλημμένη αξιοποίηση της διάταξης που αφορά τους πρώην πρωθυπουργούς είχαν νομίζω κάνει στο παρελθόν οι πρώην πρωθυπουργοί Τζ. Τζανετάκης και Κ. Μητσοτάκης.
Friday, September 04, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
Καλημέρα σας...
ReplyDeleteΝα προσθέσω κάτι σχετικό με το ποστ σας.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έτυχε λίγο διαφορετικής μεταχείρισης απο την παραταξή του απ' ο τι ο Κ Σημίτης αφου ηταν Προεδρος της ΔΗμοκρατίας, και δεν μπορούσε να κατέβει υποψήφιος Βουλευτής.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ηταν άρρωστος και τον τελευταίο χρόνο και των δύο πρωθυπουργιών του, και δεν προλαβε τελικά τις εκλογές, αρα δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα έκανε, αν και το οτι παρέμενε αρρωστος στο Μαξίμου, μας προϊδεάζει, πιστεύω.
Ο δε Ξενοφών Ζολώτας δεν ειχε ποτέ πριν, ουτε ποτέ μετά ασχοληθεί με την πολιτική.
Τέλος, ο Γεώργιος Ράλλης επονομαζόμενος και ο "αρχοντας" της πολιτικής, ήταν απλός βουλευτής ΝΔ από το 1981, που παραιτήθηκε απο Πρωθυπουργός, εως το 1993 που παραιτήθηκε απο βουλευτής. Δηλαδη 12 χρόνια, αφού αν και ειχε τις διαφωνίες του, και πάλι η ΝΔ του επεφύλαξε, μάλλον για λόγους σεβασμού (!) της Ιατορίας, της προσφοράς και του προσώπου του, λιγο διαφορετική μεταχείριση απ'ο τι το ΠΑΣΟΚ στον Κωστα Σημίτη.
Και θα ηθελα να υπενθυμίσω, οτι το Ελληνικο Συνταγμα δινει την δυνατότητα στη Βουλή αλλά και στα κόμματα, να αξιοποιήσουν στους κόλπους τους επιφανή και έμπειρα στελέχη της πολιτικής απαλλαγμενα απο το σταυρό, τη λαική ετυμηγορία, και άρα λοιπόν αποδεσμευμένα και από την ψηφοθηρία και τον λαϊκισμό που αρκετές φορές ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ, ως γνωστόν, απο τους υποψηφίους προκειμένου να επανεκλεγούν.
Δεν ξέρω γιατί αυτό το θεωρείτε μειονέκτημα για τα κόμματα, με την προϋποθεση οτι οι συγκεκριμένοι εχουν σωας τας φρένας, την υγεία τους ακμαία, και δεν εχουν 7 παιδιά και 32 εγγόνια να διεκδικούν κι αυτα έδρες, υπουργίες και πρωθυπουργίες.
Εξαλλου ειναι πασιγνωστο οτι για να φτιαξεις ομελεττα, πρεπει να σπασεις αβγα. Για μια μεγαλη ομελεττα, πρεπει να σπασεις πολλα αβγα.
Να μη μας λοιπόν κανει εντύπωση που ο Σημιτης δεν τα εχει καλα με της πασης φυσεως κοτες που δεν τον θελουν? Αυτο σημαίνει ότι πρέπει να τους ακόύσουμε? Δεν νομίζω οτι ο Γιωργος Παπανδρέου εχει ποτε του διαπρεψει στο κακαρισμα για να το κανει τωρα.
Η ιστορική αναδρομή είναι χρήσιμη. Χρήσιμο όμως θα ήταν να αξιολογηθεί και η συνεισφορά του κάθε πρώην πρωθυπουργού στην Βουλή κατα το διάστημα της αριστείνδην θητείας του. Γιατί, για το διάστημα που ο καθένας από αυτούς ήταν πρωθυπουργός, την κρίση και αξιολόγηση την έκανε ο λαός με την ψήφο του. (Οταν ο πρώην πρωθυπουργός είχε την τόλμη να την επιζητήσει μέχρι το τέλος, μιας και ετέθη θέμα τόλμης).
ReplyDeleteΔεν θεωρώ υποχρεωτικά μειονέκτημα να εκλέγονται οι πρώην πρωθυπουργοί -εφ'όσον περιλαμβάνονται στα ψηφοδέλτια- χωρίς σταυρό.
Πρόβλημα δημιουργείται όταν στην εκλογική περιφέρεια που συμμετέχει ένας πρώην πρωθυπουργός εκλέγεται μόνο ένας βουλευτής. (Αυτό δεν νομίζω να είχε συμβεί στο παρελθόν).
Στην περίπτωση αυτή έχουμε το παράδοξο, όλοι οι υποψήφιοι να "πριμοδοτούν" με τους σταυρούς τους τον πρώην πρωθυπουργό.Στην συνέχεια, η εκλογική περιφέρεια, να μην έχει ουσιαστικά εκπροσώπηση στην Βουλή αφού κανείς δεν περιμένει από ένα πρώην πρωθυπουργό να κάνει επερωτήσεις η να διεκδικεί πιστώσεις για την εκλογική του περιφέρεια.