Thursday, October 07, 2010

Συνέντευξη στα Πολιτικά Θέματα (Ειρήνη Σαββοπούλου, 7/10/10)

1.Αν είχατε απέναντι σας έναν μαθητή του γυμνασίου τι θα του λέγατε για τις αλλαγές που ετοιμάζετε?

Πως ό,τι κάνουμε το κάνουμε για εκείνον/εκείνη και τους συμμαθητές του/της. Ότι μπορεί στην Ελλάδα να υπάρξει ένα πολύ καλύτερο πανεπιστήμιο από αυτό που έχουμε σήμερα, και δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε με κάτι λιγότερο. Πως η ποιότητα πρέπει να είναι ο πρώτος στόχος. Πως θέλουμε να του δώσουμε επιλογές και ευελιξία μετά το λύκειο, ώστε να μην μπαίνει σε έναν στεγανό μονόδρομο. Ένα περιβάλλον με ατμόσφαιρα πραγματικά ακαδημαϊκή, και στο τέλος της διαδρομής αυτής ένα πτυχίο με αντίκρυσμα.

2. Γιατί κάθε ηγεσία του υπουργείου παιδείας θέλει να αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα.Τόσα χρόνια δεν μπορεί να βρεθεί ένα γενικά αποδεκτό και αποδοτικό σύστημα?

Δεν είναι βέβαιο αυτό – υπήρξαν ηγεσίες που προσπάθησαν να περάσουν ανώδυνα από το υπουργείο, με ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα, μάλιστα. Από την άλλη, πράγματι, δεν είναι λίγοι αυτοί που επεχείρησαν μεταρρυθμίσεις.

Θεωρώ ότι κοινό χαρακτηριστικό σε πολλές από τις προσπάθειες αυτές ήταν οτι παγιδεύτηκαν σε εσωστρεφείς αντιπαραθέσεις γύρω από ζητήματα που, ενώ πολλοί εμφανίζουν ή θεωρούν ώς πρωτεύοντα, στην πραγματικότητα αποτελούν απλώς τις απολήξεις πολύ βαθύτερων ζητημάτων. Γι’αυτό και οι περισσότερες από αυτές τις νομοθετικές προσπάθειες απέτυχαν να αποτελέσουν πραγματικές μεταρρυθμίσεις – στην πραγματικότητα στην χώρα μας μια ή δυό μεταρρυθμίσεις έχουν υπάρξει τα τελευταία 50 χρόνια. Είναι καιρός λοιπόν να μιλήσουμε για μία εκ βάθρων αλλαγή της φυσιογνωμίας και της σχέσης του πανεπιστημίου με το κράτος, της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης συνολικότερα με το κράτος. Όχι το πανεπιστήμιο για το πανεπιστήμιο, αλλά το πανεπιστήμιο για την κοινωνία. Στις πρώτες μου δηλώσεις ώς Υφυπουργού, είχα πεί ότι δεν θα ακούσετε από εμένα την λέξη μεταρρύθμιση. Μίλησα για αλλαγές. Θα επιχειρήσουμε αυτές να είναι δομικές και στην ουσία των ζητημάτων, αλλά το αν αυτές θα αποτελέσουν μεταρρύθμιση μόνο ο χρόνος θα το δείξει.

3.Πώς είδατε να διαμορφώνεται το κλίμα ειδικά στην πανεπιστημιακή κοινότητα μετά τις ανακοινώσεις στους Δελφούς? Πιστεύετε πως θα βρείτε σημεία συνεννόησης?

ΑΠ: Οι αντιδράσεις ήταν κατ’ αρχήν ενθαρρυντικές. Περισσότερο ίσως ενθαρρυντικές από ανάλογες περιπτώσεις σε άλλες χώρες τις Ευρώπης, όπου μάλιστα οι αλλαγές ήταν λιγότερο ριζικές. Πιστεύω ότι όλοι έχουμε τον ίδιο στόχο: να βελτιωθεί η ποιότητα των ελληνικών πανεπιστημίων. Αφού συμφωνούμε στον στόχο, πρέπει να βρούμε τους κατάλληλους τρόπους για να πετύχουμε τον στόχο αυτό.

4.Ιχθυοκαλλιέργειες ή μάνατζερ αθλητών? τι θα επιλέγατε για μια νέα σχολή? Γιατί όλοι θέλουν να γίνουν δικηγόροι ή γιατροί? Μήπως δεν τους δίνονται τα κίνητρα?

Μα αυτό ακριβώς θέλουμε να αλλάξουμε! Δεν είναι το Υπουργείο Παιδείας εκείνο που θα πρέπει να αποφασίζει αν θα δημιουργούνται τμήματα ιχθυοκαλλιέργειας ή management αθλητών. Αυτό θα είναι μέρος της αυτοτέλειας αλλά και της κοινωνικής λογοδοσίας των ιδρυμάτων. Γι’αυτό θέλουμε να ξεφύγουμε και από την ένα-πρός-ένα αντιστοιχία τμήματος με πτυχίο. Στα ιδρύματα, θα διαμορφώνονται προγράμματα σπουδών και όχι πλέον νέα τμήματα. Τα προγράμματα σπουδών είναι περισσότερο ευέλικτα και μπορούν να μεταβάλλονται ανάλογα με τις απαιτήσεις και την ζήτηση των φοιτητών, επιτρέποντας στο πανεπιστήμιο να μπορεί να προσαρμόζεται, με τον ρόλο του Υπουργείου να είναι η εγγύηση του σκέλους της κοινωνικής λογοδοσίας.

5.Καθε πόλη και ΤΕΙ. Μια πρακτική, που αν όχι ξεκίνησε, καλλιεργήθηκε σε μεγάλο βαθμό και επί «πράσινων» κυβερνήσεων. Τώρα με τον «Καλλικράτη» στην τριτοβάθμια διορθώνετε τα λάθη σας?

ΑΠ: Τα δεδομένα σήμερα είναι διαφορετικά από όταν ξεκίνησε η πρακτική που αναφέρατε. Η ακραία εξειδίκευση στην οποία είχαμε οδηγηθεί με την δημιουργία μη ευέλικτων τμημάτων είναι πλέον ξεπερασμένη. Χρειαζόμαστε ευρύτερες επιστημονικές γνώσεις σε προπτυχιακό επίπεδο, προγράμματα σπουδών που να μπορούν να προσαρμόζονται στις νέες ανάγκες και όχι δύσκαμπτα τμήματα, χρειαζόμαστε διεπιστημονικές σπουδές. Αυτές είναι οι σύγχρονες τάσεις σε όλο τον κόσμο και αυτές προσπαθούμε να ακολουθήσουμε. Αυτό όσον αφορά τα αντικείμενα των τμημάτων αυτών.

Στο ζήτημα της «έκτασης» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ας αναρωτηθούμε γιατί ήταν πάγια πολιτική των κυβερνήσεων τα τελευταία 15 χρόνια η μαζική πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτό, θεωρητικά, είναι ευγενής σκοπός γιατί δίνει θεωρητικά ευκαιρίες για κοινωνική κινητικότητα και ανέλιξη. Καθ’ οδόν όμως χάθηκε η έννοια της ποιότητας, και ο ευγενής αυτός σκοπός χρησιμοποιήθηκε προς ικανοποίηση στόχων που δεν ήταν καθαρά εκπαιδευτικοί. Τα δε ιδρύματα και τμήματα που ιδρύονταν, συχνά ήταν πλήρως ασύνδετα με τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.

Σήμερα πρέπει να δούμε πώς θα βελτιώσουμε την ποιότητα χωρίς να πλήξουμε το κοινωνικό σκέλος. Μέρος της απάντησης είναι να ξεφύγουμε από την ομοιομορφία και την στεγανότητα που με μανία επιδιώξαμε τόσα χρόνια. Χρειαζόμαστε ποικιλία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με ευελιξία και κινητικότητα. Η αναδιάταξη στην οποία αναφέρεστε είναι μία πλευρά. Μία άλλη πλευρά είναι και η εισαγωγή νέων εκπαιδευτικών βαθμίδων, όπως για παράδειγμα ο θεσμός του τοπικού κολλεγίου.

6. Διεθνής συμβουλευτική επιτροπή για τις αλλαγές στα πανεπιστήμια. Δεν έχουμε αρκετούς έλληνες κατάλληλους γι’ αυτό;

Είναι διεθνής πρακτική, όταν προωθούνται αλλαγές στα πανεπιστήμια, να ζητείται η γνώμη διεθνών επιτροπών. Δεν μπορεί να μιλά κανείς για διεθνοποίηση και εξωστρέφεια και να αγνοεί τι συμβαίνει στο διεθνές περιβάλλον. Άλλωστε, σ’ αυτό το διεθνές περιβάλλον είναι που τα πανεπιστήμιά μας δείχνουν να υστερούν πολύ. Πέραν όμως από την πλευρά της αξιοποίησης της διεθνούς εμπειρίας, υπάρχει και το ζήτημα της αμεροληψίας και της ανεξαρτησίας. Μια διεθνής επιτροπή δεν εξαρτάται ούτε επηρεάζεται από τα εσωτερικά συμφέροντα και συγκρούσεις που συνήθως επηρεάζουν σημαντικά και τις αλλαγές. Αν θέλουμε πράγματι να σπάσουμε την Ελληνική πραγματικότητα, πρέπει να μπορούμε να κοιτάξουμε και έξω από αυτήν. Όχι γιατι θα μας πεί μια διεθνής επιτροπή κάντε αυτό ή κάντε εκείνο – δεν υπάρχει εξ άλλου πουθενά το τέλειο πανεπιστημιακό σύστημα- αλλά γιατί θα μας δώσει συμβουλευτικά μία ευρύτερη προοπτική: ποιές είναι οι καλύτερες πρακτικές σε Ευρώπη, Ασία, Αμερική και Αυστραλία. Τέλος, ο ρόλος της επιτροπής αυτής θα είναι συμπληρωματικός, δεν θα υποκαταστήσει τους Έλληνες επιστήμονες που προφανώς θα είναι οι κύριοι συνομιλητές στην πορεία της αλλαγής.

7.Πώς τα βγάζετε πέρα με τρεις γυναίκες στο υπουργείο?

ΑΠ: Ποιός σας είπε ότι είναι μόνο τρείς; Πολλές φορές αστειευόμαστε γι’ αυτό. Έχουμε μία άνετη σχέση, και αυτό που βλέπω πάνω απ’ όλα όταν τις κοιτάζω, είναι τρείς πολιτικούς που όμως είναι και μητέρες. Και αυτό έχει μεγάλη σημασία για ένα υπουργείο όπως το παιδείας. Βλέπω πώς λάμπουν τα πρόσωπά τους όταν η συζήτηση έρχεται στα παιδιά τους, ανεξάρτητα από κούραση και ένταση, και σκέφτομαι ότι η μητρική αγάπη καθοδηγεί τις προσπάθειές τους.

8.Το opengov δέχθηκε πολλές επικρίσεις και εκτός, πολύ περισσότερο όμως, εντός κυβέρνησης. Δεν ήμασταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο ή τελικά οι συνθήκες εκτάκτου ανάγκης – όπως η κυβέρνηση έλεγε- δεν επέτρεπαν μια τέτοια διαδικασία?

ΑΠ: Οι συνθήκες έκτακτης ανάγκης ευθύνονται για πολλά, αλλά όχι γι’ αυτό. Δεν είναι εύκολο να αλλάξουν νοοτροπίες από την μιά στιγμή στην άλλη. Ριζικές αλλαγές όπως αυτές της ανοιχτής διακυβέρνησης θέλουν χρόνο για να εδραιωθούν. Ούτε είναι εύκολο να πετύχουν από την πρώτη στιγμή. Υπάρχουν βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις και πρακτικές. Πρέπει όμως κανείς να ξεκινήσει την προσπάθεια με επιμονή και όσο μπορεί χωρίς εκπτώσεις. Το σημαντικό είναι ότι ξεκινήσαμε, και θεωρώ ότι δύσκολα θα γυρίσουμε πίσω. Παρά τα λάθη τις παραλήψεις και τις αστοχίες που έγιναν, η διαδικασία αυτή έχει πλέον καθιερωθεί. Και το βέβαιο είναι ότι όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται περισσότερο αξιόπιστη και χρήσιμη για την σωστή λειτουργία του κράτους. Αν με ρωτήσετε αν είμαι προσωπικά είμαι ευχαριστημένος, θα σας πως σαφώς όχι ακόμα. Ώς Έλληνες όμως είμαστε των άκρων: αν κάτι δεν είναι τέλειο το μηδενίζουμε. Αντ’ αυτού θα έλεγα: να κρατήσουμε ό,τι καλό και να βελτιώσουμε τις αδυναμίες, ώστε την επόμενη φορά να είμαστε καλύτεροι. Και κυρίως να μην ξεχνάμε ότι το πιο δύσκολο πολιτικά ήταν να γίνει η αρχή.

9. «Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος για τη σχέση σας με τον πρωθυπουργό. Αν δεν κάνω λάθος φτάνει πίσω στην δεκαετία του 70. Μετά από ένα χρόνο μήπως καταλάβατε πώς παγιδεύτηκε στο περιβόητο «λεφτά υπάρχουν»?

ΑΠ: Δεν ήταν ο σημερινός Πρωθυπουργός ο οποίος παρουσίαζε σε όλους την εικονική πραγματικότητα της οικονομίας πριν από τις εκλογές του Οκτώβρη 2009. Τα κόμματα εξουσίας διαμορφώνουν τα προγράμματά τους με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα. Ακόμα και τότε, δεν είχε κανείς αμφιβολία ότι η σπατάλη του δημοσίου χρήματος που γινόταν ήταν εξωφρενική – εκ των υστέρων ανακαλύψαμε ότι ο χαρακτηρισμός «εξωφρενική» ήταν μάλλον ήπιος. Επομένως, πολλά από τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιηθεί καλύτερα. Αυτό που κανείς δεν φανταζόταν τότε ήταν το μέγεθος της παραποίησης της πραγματικά υφιστάμενης κατάστασης. Όταν αυτό έγινε σαφές, ήταν επόμενο οι δανειστές μας να μας βάλουν την θηλειά στον λαιμό βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος για καιροσκοπισμό. Έτσι, τα χρήματα που κατασπαταλούνταν στο παρελθόν δεν κατέστη δυνατόν να αξιοποιηθούν προς όφελος της κοινωνίας.

Μετά από ένα χρόνο, εκείνο που βλέπουμε είναι ότι δεν υφίσταται μόνο η ανάγκη να αξιοποιήσουμε καλύτερα τους υφιστάμενους πόρους, αλλά και να κάνουμε βαθειές και ριζικές αλλαγές ώστε η χώρα να μην ξαναβρεθεί στην ίδια κατάσταση. Κάτι που ο πρωθυπουργός έλεγε από την πρώτη μέρα. Δυστυχώς, οι εταίροι μας έδωσαν μεγαλύτερη έμφαση στα άμεσα οικονομικά μέτρα και λιγότερη στην ανάγκη διαθρωτικών αλλαγών. Σήμερα, φαίνεται ότι το παραδέχονται. Όπως φαίνεται ότι αποδέχονται και άλλη μια άποψη που ο Γ. Παπανδρέου υποστήριζε σθεναρά. Ότι χρειάζονται να ελεγχθούν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης.

10. Ένα χρόνο ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Αν κάνατε την αυτοκριτική σας θα επιμένατε ότι είσαστε σοσιαλιστική κυβέρνηση?

ΑΠ: Έχουμε αρκετά πράγματα για τα οποία μπορούμε να κάνουμε αυτοκριτική. Όμως, ο σοσιαλιστής σε περίοδο κρίσης έχει ως πρώτο καθήκον να σώσει την χώρα του. Σε μία κατάρρευση, δεν είναι οι προνομιούχοι αυτοί που υποφέρουν. Ό,τι κάνουμε το κάνουμε για το καλό της κοινωνίας. Για να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα που άφησαν εκείνοι που την έφεραν σε τέτοιο δεινό κίνδυνο. Και υπ’αυτήν την έννοια, ναι, είμαστε μία σοσιαλιστική κυβέρνηση.

9 comments:

  1. Anonymous10:42 am

    σχολιο για την τελευταια απαντηση σας σχετικα με το σοσιαλιστικο χαρακτηρα της κυβερνησης:σε περιοδο κρισης πρωτο καθηκον η σωτηρια της χωρας (λετε). Δηλαδη ο σοσιαλισμος δεν μπορει να εχει εφαρμογη στην πραξη οταν οι συνθηκες δεν ειναι ιδανικες; ειναι μονο ενα ιδεολογικο προτυπο με θεωρητικο υποβαθρο; οταν υπαρχουν περικοπες στα 500 ευρω των συνταξιουχων και τα 400 ευρω των ωρομισθιων εκπαιδευτικων ειναι για τη σωτηρια της ελλαδας;

    ReplyDelete
  2. Κύριε υπουργέ,

    ύστερα από την τελευταία αναστολή προσλήψεων ΕΠ στα ΤΕΙ, πείτε μας στα αλήθεια ποιες είναι οι προθέσεις σας για τα ΤΕΙ;

    Όσοι βρίσκονται στον έλεγχο νομιμότητας στο ΤΕΙ τι θα γίνει; Μιλάμε για θέσεις που βρίσκονται σε εκκρεμότητα περίπου δύο χρόνια.

    Θα σας παρακαλούσα να δώσετε μια σαφή απάντηση στα ερωτήματα.

    Με εκτίμηση

    ReplyDelete
  3. Anonymous11:43 pm

    Για μία ακόμη συνέντευξη, κουβέντα για τα Ε.Δ των μηχανικών ΤΕΙ. Και να φανταστείς ότι αποτελούσε πρώτη προτεραιότητά σας...Πάει και η δεύτερη εβδομάδα του νέου ακαδημαϊκού έτους...Κάποιοι κακόβουλοι θα μπορούσαν να σας αποκαλέσουν και ασυνεπή.

    ReplyDelete
  4. Anonymous10:24 am

    A. ΑΝΟΚΤΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
    Του Βασίλη Μπαλάσκα
    Καθηγητή κοινωνιολογίας στο 1ο ΓΕΛ Ηλιούπολης
    Αναπληρωτή αιρετού στο ΠΥΣΔΕ Ά Αθήνας
    Τηλ. 2107013533 κιν.6972840303
    Προς τους παρακάτω φίλους και συντρόφους μου, (διαχειριστές της ΠΑΣΚ)
    1.Κώστα Μανιάτη Γραμματέα ΠΑΣΚ καθηγητών Ελλάδας, αρχιδιαχειριστή. 2.Κώστα Γιακουμάκη. Αγνώστων λοιπών στοιχείων. 3. Σίμο Σεχόπουλο Γραμματέα τοπικής ΠΑΣΚ. 4. Κυριάκο Αθανασόπουλο Γραμματέα τοπικής ΠΑΣΚ. 5.θωμά Γεωργιάδη Γραμματέα τοπικής ΠΑΣΚ, (εντελώς άγνωστος σε μένα) 6. Γιάννη Καλουδιώτη Γραμματέα τοπικής ΠΑΣΚ. 7.Νίκο Βασιλόπουλο Γραμματέα τοπικής ΠΑΣΚ, αλλά και σε όσους άλλους συνεργάστηκαν ως μυστικοσύμβουλοι για την εξαίρεσή μου από τα ψηφοδέλτια της ΠΑΣΚ καθηγητών, που δεν γνωρίζω ως αυτή τη στιγμή.
    Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι
    Σήμερα είναι η δική μου μέρα. Ήρθε η σειρά μου, να σας ευχαριστήσω από καρδιάς, και δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω λεπτομερώς πόσο την προσδοκούσα. Δυστυχώς όμως αυτή τη στιγμή της αλήθειας φοβάμαι πως οι λέξεις δεν θα αποδώσουν τα αισθήματα μου, όπως συμβαίνει συχνά, σε όσους δεν γεννήθηκαν ρήτορες.
    Όταν πληροφορήθηκα μέσα από το διαδίκτυο πως με αποκλείσατε από τα ψηφοδέλτια της ΠΑΣΚ καθηγητών, για ΠΥΣΔΕ Ά Αθήνας και ΑΠΥΣΔΕ Αττικής, βαθιά μέσα μου πλημμύρισα από χαρά. H ευγνωμοσύνη μου γινόταν όλο και πιο βαθιά, όσο αναμετρούσα ως ποιο σημείο αυτή η ανταμοιβή και η τιμή που μου κάνατε, ξεπερνούσε την προσωπική μου αξία.
    Με χαρά λοιπόν και συγκίνηση δέχομαι την εξαίρεσή μου αυτή. Την θεωρώ μάλιστα ασύγκριτη τιμή για μένα, πρώτον γιατί ποτέ δεν θεωρούσα τον εαυτό άξιο για αυτή τη τιμή, κυρίως όμως γιατί έγινε από κριτές τόσο δίκαιους και ικανούς όπως εσείς. Θέλω από την άλλη να εκφράσω και την λύπη μου, αφού μου είναι πολύ δύσκολο να συναντήσω τον καθένα σας ξεχωριστά, να τον χαιρετήσω και να τον ευχαριστήσω.
    Την ημέρα που προκηρύχθηκαν οι εκλογές την 3η Νοεμβρίου για την εκλογή αιρετών εκπροσώπων στα συμβούλια, ένα τεράστιο ψυχολογικό βάρος, είχε εγκατασταθεί μέσα μου. Και αυτό γιατί πολλοί φίλοι μου εκπαιδευτικοί, μου ζητούσαν επίμονα να είμαι για άλλη μια φορά υποψήφιος, παρά το σοβαρό πρόβλημα της υγείας μου. Η τοπική ΠΑΣΚ, της ΄Ζ ΕΛΜΕ, με Γραμματέα τον Δημήτρη Κολιό, στην οποία ανήκω εδώ και είκοσι χρόνια, κάνοντας παράταξη, και χωρίς να παραβρεθώ, με πρότεινε και αποφάσισε ομόφωνα να κατέβω υποψήφιος τόσο στο ΠΥΣΔΕ όσο και στο ΑΠΥΣΔΕ
    Από εκεί και πέρα το χρέος μου έγινε ασήκωτο, και το ψυχολογικό βάρος πολύ μεγαλύτερο, αφού γνώριζα πως ήταν δύσκολο να κάνω πίσω, αφού η παρουσία μου στο ψηφοδέλτιο θα αύξανε κατά πολύ τις πιθανότητες να εκλέξει η ΠΑΣΚ αιρετό στην Ά Αθήνας. Ειλικρινά προσπαθούσα να βρω κάποιο τρόπο να αποφύγω αυτή την επίπονη εκλογική διαδικασία, και γνωρίζουν καλά πόσο μαρτυρική και κουραστική είναι μια τέτοια διαδικασία, κυρίως όσοι υποψήφιοι έχουν αρκετές πιθανότητες να εκλεγούν. Και εκεί που είχα φτάσει σχεδόν σε απόγνωση, και αδυνατούσα να βρω κάποιο τρόπο αξιοπρεπούς απεγκλωβισμού μου, αφού ούτε την παράταξή μου ήθελα να βλάψω ούτε την υγεία μου να αφήσω απροστάτευτη, ήρθε σα μάνα εξ ουρανού αυτή η θεάρεστη απόφασή σας, να με βγάλετε από το αδιέξοδο. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ Β]

    ReplyDelete
  5. Anonymous10:25 am

    B. ΑΝΟΚΤΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
    Του Βασίλη Μπαλάσκα
    Καθηγητή κοινωνιολογίας στο 1ο ΓΕΛ Ηλιούπολης
    Αναπληρωτή αιρετού στο ΠΥΣΔΕ Ά Αθήνας
    Τηλ. 2107013533 κιν.6972840303

    Τώρα το ότι δεν αιτιολογήσατε την απόφασή σας αυτή, ούτε σε μένα ούτε στην τοπική παράταξη που με πρότεινε, η ότι στη θέση μου βάλλατε κάποιους ανθρώπους άγνωστης ιδεολογίας, που ποτέ εδώ και είκοσι χρόνια δεν είχαν εμφανιστεί στην παράταξη της ΠΑΣΚ, με μόνο λόγο πως αφού είναι εναντίον μου, άρα είναι με σας και αρωγοί της παράταξης τα θεωρώ ασήμαντα. πρώτον γιατί όλοι πια το έχουν πάρει χαμπάρι πως η παράταξη εδώ και πολλά χρόνια είναι ιδιοκτησία σας, και επομένως μπορεί να αποκλείετε οποιονδήποτε έχει ανεξάρτητο πνεύμα η να εντάσσετε μέσα σε αυτή οποιονδήποτε καιροσκόπο, ευκαιριακό. και από την άλλη, αφού βγάλατε από μέσα μου το ψυχικό βάρος, που είναι πολύ υπέρτερο αγαθό για μένα από όλα αυτά. Μην έχετε λοιπόν καμία ενοχή για τίποτα.
    Πραγματικά αγαπητοί μου σύντροφοι, κάποιοι άνθρωποι σαν και μένα δεν κάνουν για τον σημερινό συνδικαλισμό. Να πω την αλήθεια το καταλάβαινα και εγώ τα τελευταία χρόνια, βλέποντάς με, να στεναχωριέμαι, να πληγώνομαι, να ματώνω. Στην αρχή όντως σε συναρπάζει όμως στο τέλος σε καταθλίβει. Πικρές απογοητεύσεις, επώδυνες εμπειρίες, ανύπαρκτο το πνεύμα ανεξαρτησίας. Παρατηρούσα όλες αυτές τις ίντριγκες, τα πισώπλατα μαχαιρώματα, την αδιαλλαξία, τον απάνθρωπο φανατισμό, τη μισαλλοδοξία, την υποκρισία, τα σημεία και τέρατα που συμβαίνανε, και αηδίαζα τη ζωή μου. Έβλεπα πως τα αρνητικά κίνητρα υπερίσχυαν, σχεδόν πάντοτε, των ανθρωπιστικών. Δεν ξέρω όμως γιατί δεν έβρισκα την δύναμη να απεξαρτηθώ από όλα αυτά, που ήταν πέρα και έξω από τις αρχές και τον χαραχτήρα μου. Εσείς όμως ως πιο έμπειροι και άρα ως πιο σοφοί, καταλάβατε έστω και αργά, πως δεν κάνω για τέτοια πράγματα, και προβήκατε στην πιο εύστοχη ενέργειά που έχετε κάνει ως τώρα για μένα, να μα προστατεύσετε αποκλείοντας με.
    Πιθανόν κάποιοι η και όλοι σας που πήρατε αυτή την μεγάλη απόφαση εξαίρεσής μου, να θεωρείτε ακόμη, ότι όλα αυτά που σας γράφω, τα λέω από πικρία η ειρωνικά. Μπορεί δηλαδή να αμφισβητείτε ότι πλέον είμαι πολύ χαρούμενος, αφού πια απελευθερώθηκα από όλα αυτά. Ε δεν θα κουράσω άλλο το μυαλό μου με άλλα λόγια πειθούς. Είμαι ευτυχισμένος με αυτή την επιλογή σας, ώστε δεν υπάρχει χώρος για τίποτε άλλο.
    Τώρα όμως, που απελευθερώθηκα πλήρως από όλα αυτά, θεωρώ χρέος μου, να σας πω και το εξής: Ο κόσμος λίγο θα προσέξει και λιγότερο θα θυμηθεί τι λέω εγώ η εσείς αυτή τη στιγμή. Δεν θα ξεχάσει όμως ποτέ, πως με την υπεροψία του αλάθητου που σας διέκρινε τόσα χρόνια, πήρατε την παράταξη στο 47% και την φτάσετε στο 22 και κανείς δεν γνωρίζει πόσο ακόμη θα κατρακυλήσει. Γιαυτό το <> αν ο υπεύθυνος είναι ένας η κάποιοι λίγοι της ηγετικής ομάδας θα πληρώσουν απλά με την υστεροφημία τους. Αν όμως ο παραβάτης είναι ολόκληρη η παράταξη, που με την σιωπή και την ανοχή της έγιναν και γίνονται όλα αυτά, δυστυχώς θα πληρώσει με την ίδια την ιστορία της…
    Βασίλης Μπαλάσκας
    Υ.Γ. Παρά τα όσα κακώς κείμενα συμβαίνουν τόσο στην παράταξή μας όσο και γενικότερα στο συνδικαλισμό, επιμένω να είμαι αισιόδοξος ως το τέλος. Κάποια στιγμή αργά η γρήγορα θα βρούμε τον προσανατολισμό μας…..

    ReplyDelete
  6. Anonymous3:03 am

    φετος ειμαι για πρωτη χρονια αναπληρωτρια εκπαιδευτικος. με αφορμη την 'ανοιχτη επιστολη' που συνεταξε παραπανω φιλος του μπλογκ, θα ηθελα να εκφρασω την αντιθεση μου με τον κομματικο συνδικαλισμο στο χωρο της εκπαιδευσης. Με λυπει το γεγονος. Οι αναγκες των εκπαιδευτικων ειναι ουρανιο τοξο. Κοινες για ολους. Τα προβληματα επισης. Το ιδιο ισχυει και για τις φοιτητικες παραταξεις που δυστυχως πρωταγωνιστουν στους χωρους του ελληνικου πανεπιστημιου.

    ReplyDelete
  7. Anonymous7:03 am

    @3:03 πμ και εγώ συμφωνώ μαζί σου. Ο κομματισμός έχει φέρει σε αδιέξοδο το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Από την άποψη αυτή ο εκπαιδευτικός της ΠΑΣΚ έχει και αυτός δίκιο. Προσπάθησε μέσα από την παράταξή του για κάποιες αλλαγές , αλλά το κομματικό κατεστημένο τον απέβαλε. Είναι αυτοί που αντιστέκονται στην προσπάθεια του πρωθυπουργού και τον εκθέτουν καθημερινά. Είναι συνήθως οι ανίκανοι που το αυτονόητο το θεωρούν εμπόδιο στην διατήρηση της «καρέκλας» τους και έτσι το τέλμα διαιωνίζεται.
    Θα ήθελα να σημειώσω ότι το κακό έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας
    Στελέχη κομμάτων στο σχολείο του παιδιού μου απειλούν καθηγητές επειδή κάνουν καλά τη δουλειά τους [για να μη φανεί ότι το δημόσιο σχολείο μπορεί να λειτουργήσει παρά τις όποιες ελλείψεις] και προτρέπουν τα παιδιά για καταλήψεις για ανύπαρκτα θέματα. ΠΑΜΕ από το κακό στο χειρότερο
    Ο απογοητευμένος γονιός που όμως ελπίζει ακόμα.

    ReplyDelete
  8. Anonymous4:16 am

    ειναι δυνατο να ειναι υποψηφιοι στα ψηφοδελτια των αιρετων μονο ή σχεδον μονο διευθυντες και υποδιευθυντες σχολικών μονάδων?!!!!

    παντως δεν ειναι δυνατον να εξακολουθουν να ειναι υποψηφιοι αιρετοι που διορισαν τους εαυτους τους και προκαλεσαν δικαστικες αποφασεις που απαξιωσαν τη συμμετοχη των αιρετων του κλαδου στα υπηρεσιακα συμβουλια!!!!!

    ReplyDelete
  9. Anonymous3:09 pm

    Ο κύριος Β. Μπαλάσκας της ΠΑΣΚ με το καυστικό του χιούμορ και με την ευπρέπεια που τον διακρίνει είπε αλήθειες για τις οποίες δεν μπορούμε να είμεθα ευτυχείς, όπως δεν μπορούμε να είμεθα ευτυχείς για το επίπεδο του συνδικαλισμού στο χώρο της παιδείας.

    Επίσης οι συνάδελφοί του εκτιμούν την εντιμότητα με την οποία χειρίστηκε τα θέματα στο υπηρεσιακό συμβούλιο όσες φορές συμμετείχε και ιδιαίτερα στις συνεδριάσεις εκείνες στις οποίες συζητήθηκαν θέματα που δημιούργησε η παράνομη συμμετοχή μελών του υπηρεσιακού συμβουλίου που προκάλεσε δικαστικές αποφάσεις που δημιούργησαν προβλήματα στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας και στις εκφρασμένες θέσεις του πρωθυπουργού μας Γιώργου Παπανδρέου για διαφάνεια και αξιοκρατία.

    Τέλος εμείς οι συνάδελφοί του εκτιμούμε την απόφασή του να θέσει τέλος σε αυτή την αδικία που του έγινε και με την σιωπή του από εδώ και πέρα να αφήσει να κρίνουν αυτούς που υιοθετούν τέτοιες μεθοδεύσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα οι καθηγητές με το αλάνθαστο κριτήριό τους στις 3.11.2010

    Το ΥΠΔΜΘ πρέπει να έχει καταλάβει τι συμβαίνει

    ReplyDelete