Ποιός είναι ο ορισμός του σκανδάλου; Σύμφωνα με την κυβέρνηση –προφανώς-σκάνδαλο είναι ο χρηματισμός κάποιου πολιτικού στελέχους. Αυτό, πράγματι, δεν έχει τεκμηριωθεί.
Kατά την γνώμη μου όμως, σκάνδαλο είναι η κατάχρηση της κρατικής εξουσίας που περιλαμβάνει (αλλά δεν περιορίζεται) στον χρηματισμό στελεχών. Και από όσα έγιναν γνωστά μετά την απόπειρα αυτοκτονίας, αποτελούν τον ορισμό του σκανδάλου.
Δύο είναι οι βασικές μορφές κατάχρησης κρατικής εξουσίας στον δημόσιο τομέα.
Η «εξαγορά» συνειδήσεων (κυρίως νέων ανθρώπων) και η «εξαγορά» ψήφων με χρήση της κρατικής εξουσίας.
Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά συνυπάρχουν στην πολιτική του ΥΠΠΟ.
Δόθηκαν ελπίδες για 148 θέσεις, με τις οποίες παγιδεύτηκαν 20 χιλ. νέοι άνθρωποι ενώ η επιλογή επρόκειτο να γίνει μεταξύ 200 που είχαν ήδη πουλήσει την συνείδησή τους στην εξουσία (Τουλάχιστον δε μια με υποψήφια με ανταλλάγματα που δεν περιορίζονταν στην ψήφο της).
Το δεύτερο είναι η εξαγορά ψήφων με χρηματοδοτήσεις υπαρκτών και ανύπαρκτων οργανώσεων και ΜΚΟ και από χωριά μέχρι πανεπιστήμια. Και εδώ τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν (π.χ. εδώ) είναι καταλυτικά.
Σύμφωνα με τα επίσημα συγκεντρωτικά στοιχεία του υπουργείου Πολιτισμού, κατά τα έτη 2004 και 2005 ενισχύθηκαν συνολικά 1.627 φορείς και κατανεμήθηκε το ποσό των 61,9 εκατ. ευρώ. Οι επιχορηγήσεις «ξεκλείδωναν» με μια απλή εντολή, ενώ τα κονδύλια, που κατέληγαν στα ταμεία των πάσης φύσεως φορέων, προέρχονταν από τον Ειδικό Λογαριασμό ΛΟΤΤΟ του υπουργείου Πολιτισμού.
(16.1.08. H Ελευθεροτυπία δημοσιεύει στοιχεία για τις επιδοτήσεις της περιόδου 2006-2007).
Αν ληφθεί υπόψη ότι η αυτοδυναμία της κυβέρνησης στις τελευταίες εκλογές κρίθηκε από 30 χιλ. περίπου ψήφους, γίνεται αντιληπτό ότι αυτές κερδήθηκαν από τον ΓΓ του ΥΠΠΟ και όχι από το πρόγραμμα της ΝΔ. Ούτε ομόλογα, ούτε φωτιές, ούτε πακιστανοί ούτε υποκλοπές μπορούν να αντισταθμίσουν τις εξαγορές συνειδήσεων.
Το πιό θλιβερό είναι ότι κανένα από αυτά τα πραγματικά σκάνδαλα δεν θα γινόταν αντιληπτό αν δεν υπήρχαν τα «ροζ» στοιχεία.
ReplyDelete