Friday, July 09, 2010

Συνέντευξη στην ΝΕΤ (Πρωινή ενημέρωση, 7/7/10)

Ρίτσα Μπιζόγλη: Να δούμε το θέμα των μεταγραφών φοιτητών. Πηγαίνουμε σε πλαφόν για τις μεταγραφές;

ΙΠ: Έχουμε ένα πρόβλημα με τις μετεγγραφές, γιατί το σύστημα προσπαθεί να συνδυάσει δύο πράγματα δύσκολα να συνδυασθούν. Το ένα είναι η προσπάθεια μιας κοινωνικής πολιτικής, δηλαδή να βοηθηθούν συγκεκριμένες κατηγορίες οικογενειών και από την άλλη έχουμε το καθαρά εκπαιδευτικό – ακαδημαϊκό θέμα.

Προκόπης Δούκας: Μην υπερφορτωθούν δηλαδή οι σχολές κλπ.

Πανάρετος: Ακριβώς. Δηλαδή, από την μια μεριά επιθυμεί κανείς και θέλει να βοηθήσει εκείνους που έχουν πρόβλημα. Με τις διάφορες τροπολογίες που έχουν ψηφιστεί διαχρονικά έχει εμφανισθεί πρόβλημα γιατί οδηγούμεθα σε καταστάσεις όπου τμήματα έχουν για παράδειγμα 100 εισακτέους και καταλήγουν στο τέλος να έχουν 300 φοιτητές. Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν είναι τριακόσιοι φοιτητές οι οποίοι επιλέγονται όπως επιλέγονται όλοι με την βαθμολογία των πανελλήνιων εξετάσεων, αλλά υπάρχει ένα χάσμα βαθμολογίας ανάμεσα σ’ αυτούς που εισάγονται με τις πανελλήνιες εξετάσεις και αυτούς που προέρχονται από μετεγγραφή.

Ρίτσα Μπιζόγλη: Τώρα πού στρέφεστε, στο να βάλετε ένα πλαφόν; Γιατί αφορά και πολύτεκνες οικογένειες σ’ ένα μεγάλο αριθμό και μιλάμε για μια εποχή κρίσης, με μεγάλες δυσκολίες για τις οικογένειες.

ΙΠ: Βεβαίως είναι δύσκολες οι συγκυρίες, και δεν έχουμε καταλήξει ακόμα σε τελικές αποφάσεις γιατί σας είπα ότι πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός. Είναι αυτονόητο βέβαια ότι για φέτος δεν μπορούν να γίνουν ρυθμίσεις που να είναι δυσμενέστερες από τις ισχύουσες. Επιθυμούμε επίσης να διευκολύνουμε περισσότερο οικογένειες με οικονομικά προβλήματα και οικογένειες με παιδιά που σπουδάζουν σε διαφορετικές πόλεις.

Προκόπης Δούκας: Η ιδέα ποια είναι; ‘Ένα κριτήριο βαθμολογικό ας πούμε; Θα μπορεί να μετεγγραφεί με κάποιες προϋποθέσεις ο αδελφός ή η αδελφή;

ΙΠ: Η γενική ιδέα, η βασική ιδέα είναι ότι, όπου γίνονται μετεγγραφές, να γίνονται αφού βέβαια κάποιος πληροί τις προϋποθέσεις τις κοινωνικές, να γίνονται με βάση τη βαθμολογία και την απόδοση στις πανελλήνιες εξετάσεις, να υπάρχει δηλαδή ένα αντικειμενικό κριτήριο που να μην επιδέχεται άλλης μορφής παρεμβάσεις.

Ρίτσα Μπιζόγλη: Αυτό που διαβάζω σήμερα στον τύπο ότι θα μπει ένα πλαφόν 20%, είναι αληθές το ποσοστό αυτό, μελετάται;

ΙΠ: Αυτό δεν μπορεί να γίνει φέτος. Υπάρχει όμως ανάγκη να υπάρχει κατανομή των μετεγγραφομένων και να μην συγκεντρώνονται όλοι σε ένα τμήμα..

Δημοσιογράφοι: Σήμερα δεν υπάρχει καθόλου ποσοστό;

ΙΠ: Στις περισσότερες κατηγορίες δεν υπάρχει.

Μπιζόγλη: Άρα υπάρχει μια ανάγκη να υπάρχει ένα ποσοστό.

ΙΠ: Αυτό μελλοντικά. Σήμερα μπορεί να δει κανείς πώς είναι δυνατόν να μην συγκεντρώνονται όλοι οι μετεγγραφόμενοι σε ένα μόνο τμήμα.

Μπιζόγλη: Η μελέτη του να καταλήξετε στο πώς θα γίνουν οι μετεγγραφές πότε θα αρχίσει ή ολοκληρωθεί;

ΙΠ: Έγινε μια συζήτηση στον αρμόδιο κοινοβουλευτικό τομέα εργασίας του ΠΑΣΟΚ. Έγινε ανταλλαγή απόψεων με τους βουλευτές, γιατί όπως καταλαβαίνετε και οι βουλευτές έχουν μια διαρκή επικοινωνία με τους πολίτες και η άποψή τους είναι σημαντική για την διαμόρφωση μιας τελικής άποψης και προσέγγισης.

Μπιζόγλη: Είναι οι πρώτοι που δέχονται έτσι και αλλιώς το αρνητικό ή θετικό από τους πολίτες.

ΙΠ: Οπωσδήποτε.

Μπιζόγλη: Φάνηκε να συμφωνούν με τις αλλαγές που προωθείτε;

Πανάρετος: Οι βουλευτές καταλαβαίνουν τα προβλήματα, καταλαβαίνουν και το πρόβλημα των οικογενειών που θέλουν να πάρουν μετεγγραφή, αλλά ταυτόχρονα – και αυτό είναι σημαντικό – καταλαβαίνουν και το πρόβλημα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Επομένως, η διαμόρφωση άποψης και η ανταλλαγή απόψεων γίνεται με βάση τα ίδια κριτήρια. Με βάση τα ίδια στοιχεία που προσπαθούμε να βελτιώσουμε.

Δούκας: Κύριε Υπουργέ, κατηγορείστε ότι , κατηγορηθήκατε από την αντιπολίτευση ότι έχετε κριτήρια όχι εκπαιδευτικά στη νέα εκπαιδευτική πολιτική αλλά των γνωστών κριτηρίων ανάπτυξης της επαρχίας. Διαβάζω εδώ 110.000 γραπτά βαθμολογήθηκαν κάτω από 10 φέτος. Είναι λίγα παραπάνω, 20.000 παραπάνω …

ΙΠ: Θα μου επιτρέψετε να σας πω και λόγω της επιστημονικής μου ιδιότητας, ότι είναι λάθος να διατυπώνονται πολιτικά επιχειρήματα που βασίζονται σε στοιχεία τα οποία δεν είναι σωστά. Στο συγκεκριμένο θέμα η κατανομή της βαθμολογίας στην κλίμακα από 0 μέχρι 20, φέτος με πέρσι δεν έχει διαφορά.

Δούκας: Μάλιστα.

Μπιζόγλη: Είναι μικρό το ποσοστό. Έχουμε περισσότερα γραπτά που έχουν γράψει αυτό που λέμε κάτω από τη βάση; Η οποία καταργήθηκε βεβαίως φέτος.

Δούκας: Έτσι λέγεται.

ΙΠ: Συνολικά έχουμε μια πολύ μικρή, διαφορά αναβαθμολόγησης. Δηλαδή, ίσως να είναι λιγότερη από 1% .

Μπιζόγλη: Το ότι θα μπουν φοιτητές οι οποίοι έγραψαν βαθμούς που δεν θα περνούσαν στο Λύκειο σε ΤΕΙ που όπως ξέρουμε, τα προηγούμενα χρόνια φυτοζωούσαν, εσάς σας ικανοποιεί;

ΙΠ: Δεν είναι ακριβές αυτό. Δεν είναι ακριβές και θέλω και να το διευκρινίσω και να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Απαραίτητη προϋπόθεση για την εγγραφή σε ΤΕΙ ή πανεπιστήμια είναι να αποφοιτήσει κανείς από το λύκειο. Και ξέρετε, εγώ δεν είμαι ούτε υποψήφιος δήμαρχος, ούτε υπήρξα ποτέ υποψήφιος δήμαρχος. Δεν με ενδιαφέρουν τα σουβλάκια και δε με ενδιαφέρουν οι ενοικιάσεις των διαμερισμάτων. Όμως από το άλλο μέρος, το να βάζουμε κριτήρια τα οποία δεν έχουν κανένα έρεισμα επιστημονικό αλλά είναι απλώς επικοινωνιακά είναι λάθος γιατί αποκλείουμε παιδιά τα οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να σπουδάσουν και εμείς τους λέμε ότι δεν μπορείς επειδή δεν ξεπέρασες κάποιο τεχνητό όριο, γιατί αυτό το 10 δε λέει τίποτα. Τη μια χρονιά αυτό το 10 είναι 10, την άλλη χρονιά είναι 7, την άλλη είναι 6, την άλλη είναι 5. Αποκλείουμε παιδιά, την ίδια στιγμή που το κράτος έχει κάνει μια επένδυση διαχρονικά με όλες τις κυβερνήσεις, φτιάχνοντας υποδομές. Εγώ είχα διαφωνήσει με την δημιουργία τμημάτων, αλλά αυτό δεν έχει καμμία σημασία. Το κράτος το έκανε.

Μπιζόγλη: Συγκεκριμένων τμημάτων ΤΕΙ εννοείτε ή γενικά τμημάτων;

ΙΠ: Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός τμημάτων σε όλη την χώρα. Έγιναν όμως αυτά. Υπάρχουν καθηγητές που πληρώνονται. Το να πούμε σε κάποια παιδιά ότι επειδή έγραψες 5 ή 7 ή 8 δεν μπαίνεις σε κανένα Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ και η επιλογή σου είναι είτε να πας σε κάποιο κολλέγιο ή να κάνεις φροντιστήριο και να δώσεις του χρόνου πάλι εξετάσεις, είναι λάθος.

Από την άλλη πλευρά, να προσθέσω και το εξής. Ότι εδώ έχουμε ένα διαγωνισμό, έχουμε δηλαδή μια κατάταξη υποψηφίων. Προσπαθούμε να βρούμε τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο θα διαλέξουμε ποιοί θα πάνε στην Α σχολή και ποιοι θα πάνε στη Β. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε όλη την κλίμακα της βαθμολογίας. Αυτό που είχαμε μέχρι φέτος ήταν το εξής: από 0-10 είχαμε καταργήσει την βαθμολογία.

Μπιζόγλη: Από το 2005, ναι.

ΙΠ: Το μόνο που είχαμε ήταν το 10. Δηλαδή το 0-10, είτε 7, είτε 6, είτε 5 δεν έπαιζε κανένα ρόλο. Και είχαμε στην συνέχεια μόνο την κλίμακα από 10 μέχρι 20, και με δύο μόνο θέματα, να αξιολογήσουμε και να διαφοροποιήσουμε τους υποψήφιους, οι οποίοι θα έμπαιναν στην Ιατρική Αθήνας ή Θεσσαλονίκης, στο Πολυτεχνείο, στις Μαθηματικές σχολές, οπουδήποτε. Εγώ την κριτική σε αυτό το θέμα που γίνεται από ορισμένους χωρίς τεκμηρίωση την χαρακτηρίζω λαϊκισμό της intelligencia. Και δεν μιλάμε για το σύνολο της intelligencia, μιλάμε μια μειοψηφία από χομπίστες της επιστήμης που κυκλοφορούν στην πλατεία Κολωνακίου και κάνουν κριτική αφ’ υψηλού.

Μπιζόγλη: Μόνο εκτός κυβέρνησης είναι αυτή η κριτική;

ΙΠ: Από οπουδήποτε χρησιμοποιείται αυτή η επιχειρηματολογία.

Δούκας: Κύριε Υφυπουργέ, προφανώς η απάντηση είναι να ανέβει το επίπεδο αυτών των τμημάτων. Όλων αυτών των τμημάτων που είναι αμφισβητούμενα, να το πούμε έτσι. Όμως, θα εξακολουθήσω στο ίδιο σκεπτικό για να μπορέσετε να ξεδιπλώσετε και σεις την επιχειρηματολογία σας. Με παιδιά που είναι τόσο χαμηλά στην βαθμολογία, κάτω από την βάση, το οποίο αντανακλά μια έλλειψη παιδείας που έρχεται από το Λύκειο, από το Γυμνάσιο και λοιπά, είναι δυνατό να ανέβουνε αυτά τα τμήματα ποιοτικά;

ΙΠ: Η ποιοτική αναβάθμιση των τμημάτων δεν έχει καμία σχέση με το αποτέλεσμα των πανελληνίων εξετάσεων. Να σας δώσω ένα παράδειγμα, σχετικά επίκαιρο. Έχουμε τους αγώνες του Μουντιάλ τώρα. Ας υποθέσουμε ότι χθές έληγε ισόπαλος ο αγώνας. Κάποιος έπρεπε να προκριθεί στο επόμενο γύρο έτσι δεν είναι;

Δούκας: Πληγώνετε τη Ρίτσα τώρα.

Μπιζόγλη: Ναι δεν θα το ‘θελα, αλλά θα πηγαίναμε στη διαδικασία των πέναλτυ.

ΙΠ: Θα πηγαίναμε στα πέναλτυ. Σκεφτείτε τώρα στα πέναλτυ να λέγαμε ότι θα περάσει αυτός που θα πετύχει τα περισσότερα γκολ στα πέναλτυ, αλλά μόνο εάν πετύχει τουλάχιστον τρία γκολ.

Μπιζόγλη: Αν οριοθετούσαμε τον αριθμό δηλαδή;

ΙΠ: Ναι, γιατί θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι δεν είναι δυνατόν να πηγαίνει μια ομάδα στον τελικό του Μουντιάλ και να μη μπορεί να βάλει τρία τουλάχιστον από τα πέντε πέναλτυ. Αυτής της μορφής η λογική που βάζει όρια εκεί που υπάρχει διαγωνισμός δεν είναι σωστή. Αυτό προσπαθώ να πω. Και η ανάγκη, την οποία αποδέχομαι, να βελτιώσουμε την παρεχόμενη εκπαίδευση, τόσο στο Λύκειο όσο και στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, είναι αδήριτη. Είναι βέβαιο ότι χρειάζεται. Δεν είναι όμως αυτή η υιοθέτηση μιας βάσης, οποιασδήποτε βάσης, εκείνη που θα αντιμετωπίσει την ανάγκη αυτή.

Μπιζόγλη: Είναι η διαδικασία που θα ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο με το Νέο Σχολείο. Είναι ότι θα αλλάξει πλέον ο τρόπος εισαγωγής.

ΙΠ: Και το σχολείο, και το Πανεπιστήμιο. Δηλαδή το να επιτρέψεις σε ένα νέο να μπει στο Πανεπιστήμιο, του λες ουσιαστικά έχεις αυτές τις δυνατότητες, μπορείς να σπουδάσεις. Στην συνέχεια το πανεπιστήμιο θα πρέπει να δει αν μπορεί ο νέος να συνεχίσει. Και αρκετά νωρίς το Πανεπιστήμιο να του πει αν έχει την δυνατότητα να προχωρήσει.

Μπιζόγλη: Να μπαίνει δηλαδή ενάμισυ χρόνοι στο Πανεπιστήμιο και να επιλέγεται από εκεί μετά αν θα συνεχίσει και τι θα κάνει. Να μπαίνουν όμως όλοι.

ΙΠ: Να μπαίνουν εφ’ όσον υπάρχουν θέσεις.

Δούκας: Υιοθετούμε το Γαλλικό σύστημα δηλαδή; Για να καταλάβουνε και οι τηλεθεατές μας που δεν είναι εξοικειωμένοι. Δηλαδή θα πάμε προς τα εκεί; Θα διαλέγουν στο Πανεπιστήμιο; Θα μπαίνουν όλοι;

ΙΠ: Όχι ακριβώς. Το να μπαίνουν όλοι είναι αποτέλεσμα του τι θέσεις έχει διαθέσιμες το κράτος, εφ’ όσον αυτός είναι ο χρηματοδότης. Όσες θέσεις έχει όμως δεν πρέπει να μένουν κενές. Στην συνέχεια, αυτό που έχουμε πει σε σχέση με τα Πανεπιστήμια είναι ότι το νέο παιδί στα 18 του, δεν είναι εύκολο και είναι και άδικο να επιλέγει μια τόσο μεγάλη εξειδίκευση όπως αυτή που έχει διαμορφωθεί με τα υπάρχοντα τμήματα. Λέμε λοιπόν ότι μπορεί να επιλέγει και πρέπει να επιλέγει ένα γενικότερο, ένα ευρύτερο πεδίο.

Δούκας: Σαν το παλιό πρακτικό – κλασσικό που λέγαμε; Χονδρικά;

ΙΠ: Να διαλέγει, για παράδειγμα, μια σχολή. Στο πρώτο έτος, τα μαθήματα είναι περίπου τα ίδια μέσα σε μια σχολή. Να παίρνει αυτά τα μαθήματα και ανάλογα με την απόδοσή του και με την ιδιαίτερη κλίση που έχει να μπορεί στην συνέχεια να κατευθύνεται σε επιμέρους προγράμματα σπουδών, όχι όμως τόσο εξειδικευμένα όσο είναι σήμερα.

Δούκας: Αυτό θα γίνεται τον Ιούνιο του πρώτου έτους;

ΙΠ: Αυτό θα πρέπει να γίνεται στο τέλος του πρώτου έτους.

Μπιζόγλη: Αυτό θα γίνει λοιπόν από τον Σεπτέμβρη.

ΙΠ: Όχι δεν θα γίνει από τον Σεπτέμβρη. Θα ξεκινήσει η συζήτηση, δεν μπορεί να γίνει από τον Σεπτέμβρη.

Μπιζόγλη: Θα ξεκινήσει η συζήτηση, ναι. Βλέπω τα μηνύματα που μας στέλνουν οι τηλεθεατές και αρκετά έχουν να κάνουν με τους τρίτεκνους και τις μετεγγραφές, την συζήτηση δηλαδή που κάναμε και η οποία προφανώς θα μας απασχολήσει και τις επόμενες μέρες.

ΙΠ: Αυτό όμως είναι άδικο γιατί εσείς έχετε υπολογιστή μπροστά σας και εγώ δεν έχω.

Μπιζόγλη: Αλλά σας το λέω εγώ όμως. Γι’ αυτό είμαι εδώ, εγγύηση. Επίσης θέλω να σας πω ότι στέλνουν μηνύματα οι καθηγητές των ΤΕΙ. Είναι απλήρωτοι; Δεν έχουν πληρωθεί ακόμα οι καθηγητές των ΤΕΙ εκτός από τους καθηγητές της Αθήνας;

ΙΠ: Υπήρχε μια ομάδα έκτακτων καθηγητών στα ΤΕΙ που δεν είχε πληρωθεί. Αυτό το θέμα όμως έχει κλείσει, έχουν βρεθεί οι πόροι και νομίζω ότι είναι θέμα διαδικαστικό να γίνει η πληρωμή- αν δεν έχει γίνει ακόμη.

Μπιζόγλη: Η εικόνα τώρα που έχουμε από τα χθεσινά αποτελέσματα από τις πανελλαδικές εξετάσεις ποια είναι;

ΙΠ: Το σημαντικότερο στοιχείο της εικόνας, όπως εγώ την βλέπω δηλαδή, είναι ότι η κατανομή βαθμολογίας του 2010 σε σχέση με την κατανομή βαθμολογίας το 2009 δεν διαφέρει σημαντικά. Και αυτό παρότι τα θέματα φέτος ήταν δυσκολότερα. Και επέτρεψαν στην επιτροπή εξετάσεων να επιλέξει θέματα που να διαφοροποιούν τους υποψηφίους γιατί δεν είχαμε την βάση. Παρόλα αυτά όμως, η κατανομή των βαθμολογιών δεν διαφοροποιείται σημαντικά.

Μπιζόγλη: Έχουμε ρεκόρ αναβαθμολόγησης όπως διάβασα χτες; Νομίζω ότι το διάβασα στα ΝΕΑ δηλαδή.

ΙΠ: Μάλλον διαβάζουν λάθος τα στοιχεία, γιατί οι αναβαθμολογήσεις φέτος ήταν λιγότερες. Εσείς, έχετε και τα ποσοστά μπροστά σας. Οι αναβαθμολογήσεις φέτος ήταν περίπου 1% λιγότερες από πέρυσι.

Μπιζόγλη: Γενικά, η ιστορία της αναβαθμολόγησης πήγε ομαλά κατά το Υπουργείο;

ΙΠ: Ναι. Υπήρξαν κάποιες δυσκολίες και μπορώ να σας πω τι είδους δυσκολίες υπήρξαν. Είχε αποφασισθεί, πριν αναλάβουμε εμείς την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, οι βαθμολογίες να καταχωρίζονται ανά θέμα και όχι χωριστά για να μην γίνονται λάθη. Αυτό απαίτησε κάπως μεγαλύτερο χρόνο στην βαθμολόγηση, αλλά οπωσδήποτε βοηθάει σε μια καλύτερη καταγραφή της απόδοσης.

Δούκας: Σχετικά με την αναβαθμολόγηση βρήκαμε ποσοστό 7% φέτος, δηλαδή 40.000 γραπτά.

ΙΠ: Είναι λιγότερα από πέρυσι ή δεν είναι;

Δούκας: Είναι, ναι είναι.

ΙΠ: Επειδή μιλούν για ρεκόρ αναβαθμολογήσεων.

Μπιζόγλη: Κύριε Πανάρετε γιατί νομίζετε ότι υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου βαθμολογητή;

ΙΠ: Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον ερώτημα και είναι ενδιαφέρον γιατί υπάρχει σε συγκεκριμένα μαθήματα περισσότερο.

Μπιζόγλη: Το έχετε μελετήσει, το έχετε δει;

ΙΠ: Από την προηγούμενη φορά που ήμουν στο Υπουργείο Παιδείας είχα επιδιώξει να εξετάσουμε περισσότερο τους βαθμολογητές και να δούμε αν υπάρχουν βαθμολογητές που συστηματικά αποκλίνουν. Γιατί αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι είναι καλοί ή κακοί οι βαθμολογητές αλλά όταν αποκλίνει κάποιος συστηματικά, αυτό είναι ένα θέμα. Και αυτό πρέπει να διορθωθεί.

Μπιζόγλη: Το έχετε μελετήσει; Έχετε καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα; Ή έχετε προσπαθήσει;

ΙΠ: Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε φέτος.

Μπιζόγλη: Μάλιστα. Οπότε θα έχουμε αποτελέσματα στο μέλλον.

Δούκας: Κύριε Υφυπουργέ, θέλω να σας ρωτήσω και κάτι άλλο. Εκτός από blogger είσαστε και υπεύθυνος για το open government. Πήρατε εντολή από τον πρωθυπουργό να έχετε την ευθύνη για το open government. Γι’ αυτή την διαδικασία στελέχωσης του δημοσίου που δέχτηκε μεγάλη κριτική. Πρώτον, γιατί δεν έχει προχωρήσει μέχρι τέλους. Εσείς είστε ικανοποιημένος από αυτά που έγιναν; Ανοίχθηκαν αυτές οι λίστες; Αξιοποιήθηκαν;

ΙΠ: Υπάρχουνε δύο πράγματα. Το ένα είναι η γενική πολιτική επιλογή. Οτι κλείνουμε μια περίοδο όπου οι επιλογές ήταν ένα θέμα αποκλειστικά του Υπουργού και των γνωριμιών του Υπουργού και ανοίγεται η δυνατότητα αυτή ευρύτερα στον πολίτη. Το άλλο θέμα είναι πόσο αποτελεσματικά λειτούργησε αυτή η διαδικασία.

Ξεκινώντας από το δεύτερο θέμα, θα σας πω πως αν με ρωτήσετε αν είμαι ευχαριστημένος, ιδιαίτερα ως ακαδημαϊκός, δεν είμαι. Δεν είμαι ευχαριστημένος γιατί δεν πήγε όσο καλά θα θέλαμε να πάει.

Μπιζόγλη: Σε ποιο κομμάτι λέτε ότι δεν είσαστε ευχαριστημένος;

ΙΠ: Θα σας πω. Αν με ρωτήσετε επίσης εάν σε όλες τις περιπτώσεις έχουν επιλεγεί οι καλύτεροι, θα σας πω όχι.

Μπιζόγλη: Και γιατί όμως; Αφού έχουμε μια διαπίστωση ότι δεν έχουν επιλεγεί οι καλύτεροι, γιατί;

ΙΠ: Γιατί πρόκειται για μια τεράστια αλλαγή νοοτροπίας, πρακτικών και τρόπου που λειτουργεί το κράτος. Όταν έχει διαμορφωθεί ένας τρόπος λειτουργίας και μια πρακτική που εφαρμόζεται για δεκαετίες, το να πας από τη μια μέρα στην άλλη σε κάτι το οποίο είναι τέλειο, δεν είναι εύκολο. Εμείς βέβαια και ως λαός έχουμε ένα χαρακτηριστικό. Είμαστε ενθουσιώδεις και τα θέλουμε ή όλα ή τίποτα.

Εγώ, θα κλείσω την τοποθέτησή μου σε αυτό το θέμα με το εξής. Κάναμε ένα τεράστιο βήμα. Αλλάξαμε μια πρακτική. Είμαι βέβαιος ότι σε κάθε βήμα που γίνεται και σε κάθε επόμενη φορά αυτό που θα έχουμε θα είναι καλύτερο από αυτό που είχαμε και σίγουρα δεν πρόκειται να πάμε πίσω. Αυτή για μένα είναι η πολιτική αξιολόγηση της διαδικασίας και όλες τις αδυναμίες τις οποίες γνωρίζουμε, θα μπορέσουμε να τις βελτιώσουμε μετά την εμπειρία που είχαμε.

Μπιζόγλη: Ευχαριστούμε πολύ, να ‘στε καλά.

Δούκας: Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας εδώ και καλή επιτυχία στα επόμενα καυτά θέματα της παιδείας γιατί είναι πολλά.

ΙΠ: Να ‘στε καλά.

17 comments:

  1. Γεια σας κ. Υπουργέ,

    είπατε, "...το νέο παιδί στα 18 του, δεν είναι εύκολο και είναι και άδικο να επιλέγει μια τόσο μεγάλη εξειδίκευση όπως αυτή που έχει διαμορφωθεί με τα υπάρχοντα τμήματα. Λέμε λοιπόν ότι μπορεί να επιλέγει και πρέπει να επιλέγει ένα γενικότερο, ένα ευρύτερο πεδίο."

    Από την άλλη θεωρούμε ότι έχει την ωριμότητα να αποφασίζει μόνο του αν πρέπει η κοινωνία να επενδύσει πόρους πάνω του για να εκπαιδευθεί. Επίσης πιθανότατα αποδεχόμαστε σιωπηλά ότι γνωρίζει πως η επένδυση που γίνεται γι'αυτόν δεν είναι και τόσο δωρεάν, όπως θέλουν κάποιοι να το διαφημίζουν, αλλά γίνεται μέσω ομολόγων 10ετούς διάρκειας οπότε αυτό θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό...εις γνώση του πάντα.

    Επίσης αυτό το παιδί στα 18 του θεωρούμε ως κοινωνία ότι είναι σε θέση να επιλέγει τους αντιπροσώπους του και μέσω αυτών (περίπου) να επιλέγει την κυβέρνηση της χώρας.

    Ως τώρα έχουμε ένα σύστημα αναφοράς που λέει ότι στα 18 έτη ένας νέος ή νέα είναι αρκετά υπεύθυνος/η ώστε να κάνει σημαντικές επιλογές για την ατομική του πορεία και την κοινωνική οργάνωση. Το να αμφισβητήσουμε το σύστημα αναφοράς μπορεί να έχει ενδιαφέρον σε προσωπικό επίπεδο για περαιτέρω αναζητήσεις αλλά σε συλλογικό επίπεδο μάλλον χρειάζεται περισσότερη προσοχή μια τέτοια προσέγγιση.

    Με εκτίμηση,

    Βασίλης Μαντάς

    ReplyDelete
  2. προς υποψηφίους ΑΕΙ...και γονεις αυτων...1:33 am

    ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 10/7/2010


    Το μεράκι και οι μόδες των σχολών
    Tου Αποστολου Λακασα

    Πριν από μία δεκαετία από κοινού ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ είχαν ανακοινώσει την αποκρυπτογράφηση του ανθρώπινου DNA. Τότε τα Ελληνόπουλα ανακάλυψαν τη... βιολογία, και σωρηδόν αποφάσιζαν να σπουδάσουν την επιστήμη γοητευμένα από την «περιπέτεια» της έρευνας. Τις προάλλες έμπειρος καθηγητής μού ανέφερε ότι πολλοί σημερινοί υποψήφιοι τον ρωτούν πώς θα γίνουν... εγκληματολόγοι επηρεασμένοι από τις αστυνομικές σειρές του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ.

    Είναι αλήθεια ότι σε αρκετές περιπτώσεις η μόδα, η γενική τάση επηρεάζει τις αποφάσεις των παιδιών. Την ίδια στιγμή βέβαια υπάρχει και το «αλάθητο» των περυσινών βάσεων. Πολλοί κοιτούν πώς κατατάχθηκαν, με κριτήριο τα μόρια εισαγωγής, την προηγούμενη χρονιά οι πανεπιστημιακές σχολές και κατόπιν τις επιλέγουν σαν τυφλοσούρτης.

    Πρόσφατα χάρηκα την 20χρονη κόρη μιας φίλης, όταν μου δήλωσε ότι είναι ευχαριστημένη με τη σχολή της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας όπου σπουδάζει, διότι, όπως είπε, χαίρεται για την εξαιρετική βιβλιογραφία που της προσφέρει. «Μπορώ να ανασύρω από τη βιβλιοθήκη μου τα βιβλία του Μαζάουερ, του Χομπσμπάουμ, του Μπροντέλ, της Σόνταγκ», μου είπε.

    Εξίσου ενθαρρυντικό είναι ότι φέτος ένας 18χρονος που «τρελάθηκε στα 20άρια» δήλωσε ότι θέλει να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες. Τόσο η κοινωνική ανθρωπολογία όσο και οι πολιτικές επιστήμες είναι κλάδοι με υψηλή ανεργία και θολές επαγγελματικές διεξόδους. Ομως, γι’ αυτό αξίζει ο προβολέας να πέσει στα παιδιά αυτά. Αποφάσισαν να σπουδάσουν αυτό που αγαπούν και να παλέψουν να κερδίσουν τη ζωή τους κάνοντας αυτό στο οποίο έχουν μεράκι. Δεν θέλησαν να υποτάξουν τα όνειρά τους στις επιταγές του συρμού, ούτε στην ανάγκη μιας εξασφαλισμένης αλλά βαρετής θέσης εργασίας. Η κατάταξη των σχολών με κριτήριο τη φθίνουσα σειρά των βάσεων εισαγωγής δεν έχει σχέση με τις επιθυμίες του κάθε υποψηφίου, αλλά με τις επιθυμίες των πολλών. Και είναι εντυπωσιακό που υπάρχουν ακόμη νέοι που συνειδητά δεν επιλέγουν να κατευθυνθούν προς σπουδές υψηλής ζήτησης, αλλά στρέφονται σε επιστήμες που ασχολούνται με τη σκέψη, τον άνθρωπο και ευρύτερα με το ουμανιστικό πνεύμα που τόσο εκλείπει στην εποχή μας.

    ReplyDelete
  3. Anonymous3:02 am

    Λέτε:
    ΙΠ: Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός τμημάτων σε όλη την χώρα. Έγιναν όμως αυτά. Υπάρχουν καθηγητές που πληρώνονται. Το να πούμε σε κάποια παιδιά ότι επειδή έγραψες 5 ή 7 ή 8 δεν μπαίνεις σε κανένα Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ και η επιλογή σου είναι είτε να πας σε κάποιο κολλέγιο ή να κάνεις φροντιστήριο και να δώσεις του χρόνου πάλι εξετάσεις, είναι λάθος.

    Γιατί είναι λάθος ? Με την ίδια λογική γιατί να υπάρχουν εξετάσεις? Γιατί για να πάρεις πτυχίο πρέπει να γράψεις σε όλα τα μαθήματα πάνω από τη βάση ? Αφού ξόδεψες χρήμα και χρόνο γιατί να μη πάρεις το πτυχίο γράφοντας κάτω από τη βάση? Προσπαθείτε να παντρέψετε επιστημονικά και κοινωνικά και πολιτικά κριτήρια και καταλήγετε σε παράλογα συμπεράσματα του τύπου «αφού υπάρχουν ΑΕΙ και ΤΕΙ γιατί να μη γεμίσουν με κόσμο!!!!»

    Λέτε:
    « Εγώ την κριτική σε αυτό το θέμα που γίνεται από ορισμένους χωρίς τεκμηρίωση την χαρακτηρίζω λαϊκισμό της intelligencia. Και δεν μιλάμε για το σύνολο της intelligencia, μιλάμε μια μειοψηφία από χομπίστες της επιστήμης που κυκλοφορούν στην πλατεία Κολωνακίου και κάνουν κριτική αφ’ υψηλού.»
    Από προκύπτει αυτή η εκτίμηση σας ? Είμαι και εγώ ένας από αυτούς που ασκεί κριτική στο παραλογισμό της ρύθμισης να μην υπάρχει καμία κόκκινη γραμμή στη εισαγωγή στη Τριτοβάθμια Εκπ/ση , είμαι εκπαιδευτικός που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη εκπαίδευση , έχω βραβευθεί για αυτό δύο φορές , ζω σε επαρχιακή πόλη και για πολλά χρόνια αγωνίζομαι μέσα από το ΠΑΣΟΚ.
    Ποια είναι η δική σας τεκμηρίωση ? Πριν καιρό είχατε δημοσιεύσει στοιχεία που έδειχναν το ποσοστό κάτω από τη βάση τη περίοδο που είχε εφαρμοστεί η βάση του 10 ΧΩΡΙΣ όμως να δημοσιεύεται τα αντίστοιχα στοιχεία πριν από την εφαρμογή της βάσης του 10 όποτε μπορούσαν να βγουν συμπεράσματα.

    Λέτε:
    ΙΠ: Η ποιοτική αναβάθμιση των τμημάτων δεν έχει καμία σχέση με το αποτέλεσμα των πανελληνίων εξετάσεων.
    Από προκύπτει αυτό ? Η πολύχρονη εμπειρία μου και η κοινή λογική λέει ότι η επίδοση ενός τμήματος με παιδιά με μέσο όρο 15 είναι πολλαπλάσια των τμημάτων και με παιδιά με μέσο όρο 15 !!! Ίδια επίδοση έχει μια ομάδα Α Εθνικής με μία ομάδα Δ Εθνικής???

    ReplyDelete
  4. Anonymous3:06 am

    Λέτε:
    ΙΠ: Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός τμημάτων σε όλη την χώρα. Έγιναν όμως αυτά. Υπάρχουν καθηγητές που πληρώνονται. Το να πούμε σε κάποια παιδιά ότι επειδή έγραψες 5 ή 7 ή 8 δεν μπαίνεις σε κανένα Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ και η επιλογή σου είναι είτε να πας σε κάποιο κολλέγιο ή να κάνεις φροντιστήριο και να δώσεις του χρόνου πάλι εξετάσεις, είναι λάθος.

    Γιατί είναι λάθος ? Με την ίδια λογική γιατί να υπάρχουν εξετάσεις? Γιατί για να πάρεις πτυχίο πρέπει να γράψεις σε όλα τα μαθήματα πάνω από τη βάση ? Αφού ξόδεψες χρήμα και χρόνο γιατί να μη πάρεις το πτυχίο γράφοντας κάτω από τη βάση? Προσπαθείτε να παντρέψετε επιστημονικά , κοινωνικά και πολιτικά κριτήρια και καταλήγετε σε παράλογα συμπεράσματα του τύπου «αφού υπάρχουν ΑΕΙ και ΤΕΙ γιατί να μη γεμίσουν με κόσμο!!!!»

    Λέτε:
    « Εγώ την κριτική σε αυτό το θέμα που γίνεται από ορισμένους χωρίς τεκμηρίωση την χαρακτηρίζω λαϊκισμό της intelligencia. Και δεν μιλάμε για το σύνολο της intelligencia, μιλάμε μια μειοψηφία από χομπίστες της επιστήμης που κυκλοφορούν στην πλατεία Κολωνακίου και κάνουν κριτική αφ’ υψηλού.»
    Από προκύπτει αυτή η εκτίμηση σας ? Είμαι και εγώ ένας από αυτούς που ασκεί κριτική στο παραλογισμό της ρύθμισης να μην υπάρχει καμία κόκκινη γραμμή στη εισαγωγή στη Τριτοβάθμια Εκπ/ση , είμαι εκπαιδευτικός που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη εκπαίδευση , έχω βραβευθεί για αυτό δύο φορές , ζω σε επαρχιακή πόλη και για πολλά χρόνια αγωνίζομαι μέσα από το ΠΑΣΟΚ.
    Ποια είναι η δική σας τεκμηρίωση ? Πριν καιρό είχατε δημοσιεύσει στοιχεία που έδειχναν το ποσοστό κάτω από τη βάση τη περίοδο που είχε εφαρμοστεί η βάση του 10 ΧΩΡΙΣ όμως να δημοσιεύεται τα αντίστοιχα στοιχεία πριν από την εφαρμογή της βάσης του 10 όποτε μπορούσαν να βγουν συμπεράσματα.

    Λέτε:
    ΙΠ: Η ποιοτική αναβάθμιση των τμημάτων δεν έχει καμία σχέση με το αποτέλεσμα των πανελληνίων εξετάσεων.
    Από προκύπτει αυτό ? Η πολύχρονη εμπειρία μου και η κοινή λογική λέει ότι η επίδοση ενός τμήματος με παιδιά με μέσο όρο 15 είναι πολλαπλάσια των τμημάτων και με παιδιά με μέσο όρο 15 !!! Ίδια επίδοση έχει μια ομάδα Α Εθνικής με μία ομάδα Δ Εθνικής???

    ReplyDelete
  5. Anonymous12:09 pm

    Εκτός θέματος συνέντευξης, αλλά εντός των καθηκόντων σας. Παρακαλώ ρίξτε μια ματιά στην παρακάτω διεύθυνση για να δείτε τι ακριβώς κάνει η Διοικούσα Επιτροπή του ΕΑΠ (κρίνοντες και κρινόμενοι στο ίδιο πρόσωπο μέλος της ΔΕ)

    http://www.gurforum.org/2010/07/10/%ce%b5%ce%be%cf%8e%cf%86%ce%b8%ce%b1%ce%bb%ce%bc%ce%b7-%cf%83%cf%8d%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%86%ce%b5%cf%81%cf%8c%ce%bd%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%83%ce%b5-%ce%b5/

    ReplyDelete
  6. Anonymous9:14 pm

    Διόρθωση αβλεψίας

    ΙΠ: Η ποιοτική αναβάθμιση των τμημάτων δεν έχει καμία σχέση με το αποτέλεσμα των πανελληνίων εξετάσεων.
    Από προκύπτει αυτό ? Η πολύχρονη εμπειρία μου και η κοινή λογική λέει ότι η επίδοση ενός τμήματος με παιδιά με μέσο όρο 15 είναι πολλαπλάσια των τμημάτων και με παιδιά με μέσο όρο 5 !!! Ίδια επίδοση έχει μια ομάδα Α Εθνικής με μία ομάδα Δ Εθνικής???

    ReplyDelete
  7. Anonymous8:26 am

    προς Ανώνυμο 9.14μμ

    Από που προκύπτει ότι ένας νέος που έπιασε 19.400 μόρια θα γίνει καλύτερος γιατρός από αυτόν που έπιασε 18.800?

    Μην τρελαθούμε κιόλας. Είναι σαν να βγάζουμε νικητή στο μαραθώνιο από το πρώτο χιλιόμετρο.

    Αντ.

    ReplyDelete
  8. Anonymous9:53 am

    [quote]Από που προκύπτει ότι ένας νέος που έπιασε 19.400 μόρια θα γίνει καλύτερος γιατρός από αυτόν που έπιασε 18.800?[/quote]
    Δεν νομίζω ότι τίθεται τέτοιο θέμα από το συνάδελφο.
    Το πρόβλημα όμως είναι υπαρκτό στις σχολές με χαμηλές βάσεις. Υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν τα στοιχειώδη. Είχα μαθητές στα ΙΕΚ (οι οποίοι με τις βαθμολογίες που είχαν, θα βρισκόταν σε κάποιο ΤΕΙ) που δεν μπορούσαν να κάνουν πράξη με αρνητικούς αριθμούς!
    Το πρόβλημα ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν είναι η βάση του 10. Ούτε όμως και η κατάργησή της είναι η λύση.
    Δμιουργούμε ένα κύμα "τουριστών/τουριστριών" οι οποίοι με τη σιγουριά ότι "θα περάσουν κάπου", κάνουν πραγματικό ΤΟΥΡΙΣΜΟ για τουλάχιστον 3 χρόνια στο λύκειο.
    Ταυτόχρονα, απαξιώνεται η Τεχνική Εκπαίδευση η οποία είναι κατά τη γνώμη μου το σημείο που πρέπει να διορθωθεί. Ποιος θα πάει σε ΕΠΑΛ όταν περνάει με 3-4 από ΓΕΛ;
    Μια υγειής τεχνική εκπαίδευση, δημιουργεί την απαραίτητη ισορροπία για να λειτουργεί σωστά και η γενική εκπαίδευση. Δεν είναι τυχαίο ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη, οι μαθητές της τεχνικής εκπαίδευσης αποτελούν το 40-50%.


    Υ.Γ. Θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να γίνει μια έρευνα για τους μαθητές που περνούν σε ΑΕΙ-ΤΕΙ με λιγότερα από 10.000 μόρια (αν και είπαμε ότι το νούμερο είναι λίγο αυθαίρετο, προσφέρει όμως ένα στοιχείο σύγκρισης). Άραγε ποια είναι η διαρροή; Πόσοι παίρνουν πτυχίο; Σε πόσα χρόνια;

    ReplyDelete
  9. Anonymous11:49 am

    Ειμαι ο 9:14 και απαντώ στον 8:26
    "Από που προκύπτει ότι ένας νέος που έπιασε 19.400 μόρια θα γίνει καλύτερος γιατρός από αυτόν που έπιασε 18.800?" Απο πουθενά ! Γιατρός μπορείς να γίνεις και με 17.000 μόρια , και με 16.000 μόρια ΟΧΙ όμως με 5000 η 6000 μόρια!!!

    ReplyDelete
  10. :\"Θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να γίνει μια έρευνα για τους μαθητές που περνούν σε ΑΕΙ-ΤΕΙ με λιγότερα από 10.000 μόρια (αν και είπαμε ότι το νούμερο είναι λίγο αυθαίρετο, προσφέρει όμως ένα στοιχείο σύγκρισης). Άραγε ποια είναι η διαρροή; Πόσοι παίρνουν πτυχίο; Σε πόσα χρόνια;"

    Απο τα στοιχεία των τμηματων με ΟΛΟΥΣ τους φοιτητες κατω απο 10 [μεχρι την εφαρμογή της βασης] μονο ενα 10% ελάβε πτυχίο. Οι υπολοιποι απλα εμφανιζονται στα χαρτια ....Τα στοιχεια αυτα ΥΠΑΡΧΟΥν και στο ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

    ReplyDelete
  11. Anonymous2:35 pm

    "Απο τα στοιχεία των τμηματων με ΟΛΟΥΣ τους φοιτητες κατω απο 10 [μεχρι την εφαρμογή της βασης] μονο ενα 10% ελάβε πτυχίο. Οι υπολοιποι απλα εμφανιζονται στα χαρτια ....Τα στοιχεια αυτα ΥΠΑΡΧΟΥν και στο ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ"

    Αν πράγματι αληθεύει αυτό (το πιο πιθανό δηλαδή) καταλαβαίνουμε οτι τελικά ο καυγάς γίνεται για άλλους λόγους (π.χ. έντεχνη μείωση του ποσοστού ανεργίας) και όχι γιατί η ηγεσία κόπτεται για την παιδεία.
    Το θέμα όμως είναι ότι τα προβλήματα και τις λύσεις τις γνωρίζουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και όχι οι "χρυσοπληρωμένοι", "ουρανοκατέβατοι" (συχνά)και ΑΣΧΕΤΟΙ (ακόμη πιο συχνά) σύμβουλοι των υπουργών. Επίσης, αν και γνωρίζει, δεν τα προωθεί (δυστυχώς) ούτε το συνδικαλίστικό κίνημα, καθώς το μόνο που ενδιαφέρει αυτούς τους κυρίους είναι να κάνουν πολιτική και να βολεύουν ημετέρους και μη. Αλλάζουν ιδέες και προτάσεις καλύτερα και από τους χαμαιλέοντες, ανάλογα από που φυσάει.
    Βρείτε λοιπόν τρόπο να επικοινωνήσετε ουσιαστικά με την εκπαιδευτική κοινότητα, αν θέλετε κάτι να πάει καλύτερα.
    Αφήστε και εμάς τους νέους εκπαιδευτικούς να αναπνεύσουμε.

    ReplyDelete
  12. 8a yparxoyme os AEI abrio ???3:09 pm

    Αγαπητε Κε Παναρετε
    ΔΙΑΒΖΟΥΜΕ
    "ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ : Έρχομαι τώρα στα τεχνολογικά ιδρύματα. Τα τεχνολογικά ιδρύματα είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός μοχλός για την ανάπτυξη της χώρας. Τα τεχνολογικά ιδρύματα δεν είναι πανεπιστήμια [ΟΥΑΟΥΥΥΥΥΥΥ] . Είναι τριτοβάθμια εκπαίδευση {ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΤΕ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ??? ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ Ο ΟΡΟΣ ????] με ένα διακριτό ρόλο και σε αυτόν θα επενδύσουμε. ........
    Ήδη ξεκινάμε από φέτος συνεργασία των τεχνολογικών ιδρυμάτων με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς για την επιχειρηματικότητα {ΔΩΣΤΕ ΧΡΗΜΑ ΣΤΟ ΛΑΟ !!!} όπως και για την επιδότηση νέων επιχειρήσεων [ΠΩΕ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΕΙ ????] και βεβαίως, τα τεχνολογικά ιδρύματα θα παίξουν έναν κυρίαρχο ρόλο στο νέο θεσμικό πλαίσιο για την πιστοποίηση όλων των δομών της τεχνικής εκπαίδευσης.{ ΩΡΑΙΟ ΡΟΛΟ...να ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΑ ΤΕΛ !!!! και θελετε PhD και papers ΓΙΑ ΥΤΟ ??] Και η δευτεροβάθμια που έχει το τεχνολογικό λύκειο που θα ανακοινώσουμε, αλλά και όλη η επαγγελματική κατάρτιση θα πρέπει να συνδέεται, όπως συζητήσαμε και συμφωνήσαμε στη Σύνοδο των προέδρων των ΤΕΙ, με τα τεχνολογικά ιδρύματα, [ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΕΣΠΑ ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ/ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΙ !!!!!] στο σωστό ρόλο, στη σωστή βάση, ώστε να επενδύσουμε και να ξέρουν και οι απόφοιτοι τι θα κάνουν και να συνδεθούν με την παραγωγή.

    ΠΕΡΑ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΥΝΦΩΝΗΘΗΚΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.....ας αποφασιστει τι θελετε ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΙ

    α) ΤΟΠΙΚΑ ΚΟΛΛΕΓΙΑ
    β) ΣΥΝΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
    γ) ΑΝΩΤΕΡΑ ΙΕΚ
    δ) ΚΑΤΕΕ

    ο λογος του ΥΠΕΠΘ για τα ΤΕΙ εκφραζει τη λογική προ 15-ετων !!!

    ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...ωστε να ξερουμε τι να κανουμε και εμεις και οι φοιτητες μας !!!1
    ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΕ τεραστια ευθυνη απεναντι σε οσους πιστεψαν την ανωτατοποιηση που το ΠΑΣΟΚ εκανε[ !] και ηλθαν στα ΤΕΙ και προσφεραν δημιουργόντας υποδομες και νησιδες αριστειας. ΝΑΙ υπαρχουν και στα ΤΕΙ απλα οι συμβουλοι ΣΑΣ στο υπουργειο ΔΕΝ τις ξερουν γιατι ποτε δεν ασχοληθηκαν με αυτα τα θεματα ..που καποιοι γραφικοι εκαναν!!! Γιατι αλλοστε ...ειχαν να ασχοληθουν με την επανεκλογή των Προεδρων ΤΕΙ και αυτος με τη σειρα του με την επανεκλογή του ΒΟΥΛΕΥΤΗ κοκ !!!

    Επιτελους ας σκεφτει καποιος οτι οτι Λετε [ οι πολιτικοι] εχει ΑΜΕΣΕΣ συνεποιες για τη χωρα , τις υποδομες της, τους ανθρωπους !!!

    Σας γραφω εκ μερους μια παρες Καθηγητων που ηλθαμε στα ΤΕΙ απο top 10 Πανεπιστημια του εξωτερικου, γιατι επρεπε να γυρισουμε για αλλους λογους ο καθενας, και το πανεπιστημιακο μας συστημα μας ηθελε "κουβαλα τον projectora...να σε κανω λεκτορα". Τα ΤΕΙ μας ανοιξαν δρομους και με τον κοπο μας μας εδωσαν δυνατοτητες να φτιαξουμε εργαστηρια ζηλευτα !!! [ ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΣΤΑ ΤΕΙ, απλα οι συμβουλοι σας ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να το ξερουν !!!

    Πιστεψαμε οτι Ο Ι. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ θα βοηθουσε στην αρση του Διαχωρισμου στην Ανωτατη Εκαπιδευση σε ενα ΚΟΙΝΟ ΠΛΕΓΜΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ με ενταξη των ΔΥΝΑΤΩΝ ΤΕΙ....

    ΔΥΣΤΥΧΩΣ το ΟΡΑΜΑ της πολιτικης ηγεσιας σε συνεργασία με τη ΣΥΝΟΔΟ [ μας πουλήσε το 2001, το 2004 κα ιτωρα] ειναι τα ΚΑΤΕ και οι σχολες εργοδηγων [ απλα το λετε...ποιο ομορφα!!]
    Ειναι γνωστο οτι καποιοι ΠΡΟΕΔΡΟΙ και ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΙ παιζουν το ρολο ΛΑΓΟΥ ...με ανταλαγματα [ και οικονομικα, ΕΣΠΑ]....ΑΛΛΟΙ/ΕΣ το καταλαβαινω γιατι το μεθοδευουν ...κανοντας το πολιτικο τους δικτυο..ο Καθ. ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ τι ΠΙΣΤΕΥΕΙ....και ΣΥΜΠΡΑΤΕΙ ???

    ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ....αν υπάρχουν !!!

    ΥΓ Το υφος της οργής ...ειναι αγωνια....για αυτα που βλεπουμε και για ολους που με λογια για το "ομορφο" αυριο μας φερνουν στο σκοταδι του χθες....

    ReplyDelete
  13. Anonymous2:39 pm

    Συμφωνώ απόλυτα με την ανάλυση του προηγούμενου σχολιαστή. "Τα ράσα δεν κάνουν τον Παπά". Είναι κρίμα, όπως αναφέρει ο προηγούμενος σχολιαστής, τα μικροσυμφέροντα μερικών ολίγων και μάλλον ανήθικων διοικούντων στα ΤΕΙ σε συνδιασμό με την παντελή άγνοια μερικών ανίδεων συμβούλων των πολιτικών να καταστρέψουν νησίδες αριστείας στα ΤΕΙ που τα περισσότερα πανεπιστήμια θα ζήλευαν. ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΕΙΣΤΕ ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΤΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ....

    ReplyDelete
  14. Anonymous10:05 am

    Πηρα ενα newsletter,απο καποιο πολιτικο της δεξιας,και γραφει ενα κομματι,το οποιο συνυπογραφω και εγω,με την ταπεινη μου εμπειρια των 35 χρονων εδρας,σε λυκεια.
    Απο ο,τι βλεπω,η σημερινη κυβερνηση,οπως και ολες αλλωστε οι προηγουμενες κυβερνησεις των τελευταιων 35 χρονων,γλειφει αβερτα το ποπολο,μοιραζοντας θεσεις σε 3βαθμια,οπως αλλοι υπουργοι,μοιραζαν λεφτα με δανεικα.
    Τωρα,τα δανεικα και τα επιδοματα μας τελειωσαν,μενουν ομως σταθερες,οι θεσεις στα 3βαθμια.
    Το μονο που με κανει να ελπιζω,ειναι οτι τελικα,οι συνελληνες,θα καταλαβουν οτι δεν αξιζει να επενδυουν σε σπουδες χωρις μελλον.
    Αν δεν τους προλαβει η κριση,ωστε να τους αναγκασει να το σταματησουν,ειδικα σε εκεινα τα παναθλια τμηματα των επαρχιακων 3βαθμιων.
    Να το κομματι,και μπορειτε να το σχολιασετε.Θα το βαλω σε δυο συνεχειες,για να το παρει το συστημα.
    Εκείνα που συγκράτησα από τις πανελλαδικές εξετάσεις είναι η αύξηση των υποψηφίων (από 85.000 σε 90.000), η αύξηση των εισακτέων (7 στους 10 μπαίνουν σε κάποια σχολή), η αύξηση των γραπτών με βαθμολογία κάτω από τη βάση (κατά 18.000) και η μείωση του αριθμού των αριστούχων. Η κατάργηση της βάσης του 10 είναι, κατά την άποψή μου, ο κοινός παρανομαστής που δίνει την πραγματική εικόνα για τα αποτελέσματα των φετινών πανελλαδικών. Πρόκειται για άλλη μία «μεταρρύθμιση» στην Παιδεία – τη δεύτερη μέσα σε τέσσερα χρόνια με ενδιάμεσο στάδιο το tabula rasa… – που όχι μόνο δεν βελτίωσε το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά ενίσχυσε την ανεπάρκειά του. Η κατάργηση του 10 καλλιέργησε περισσότερες προσδοκίες στους διαγωνιζόμενους, προκάλεσε όμως και μια χαλαρότητα στους υποψηφίους κατεβάζοντας τον πήχη των επιδόσεών τους. Και εάν θέλουμε να είμαστε στοιχειωδώς ειλικρινείς όσον αφορά την βαθύτερη διάσταση της κατάργησης της βάσης του 10, οφείλουμε να παραδεχτούμε δύο πραγματικότητες:

    ReplyDelete
  15. Anonymous10:11 am

    Πηρα ενα newsletter,απο καποιο πολιτικο της δεξιας,και γραφει ενα κομματι,το οποιο συνυπογραφω και εγω,με την ταπεινη μου εμπειρια των 35 χρονων εδρας,σε λυκεια.
    Απο ο,τι βλεπω,η σημερινη κυβερνηση,οπως και ολες αλλωστε οι προηγουμενες κυβερνησεις των τελευταιων 35 χρονων,γλειφει αβερτα το ποπολο,μοιραζοντας θεσεις σε 3βαθμια,οπως αλλοι υπουργοι,μοιραζαν λεφτα με δανεικα.
    Τωρα,τα δανεικα και τα επιδοματα μας τελειωσαν,μενουν ομως σταθερες,οι θεσεις στα 3βαθμια.
    Το μονο που με κανει να ελπιζω,ειναι οτι τελικα,οι συνελληνες,θα καταλαβουν οτι δεν αξιζει να επενδυουν σε σπουδες χωρις μελλον.
    Αν δεν τους προλαβει η κριση,ωστε να τους αναγκασει να το σταματησουν,ειδικα σε εκεινα τα παναθλια τμηματα των επαρχιακων 3βαθμιων.
    Να το κομματι,και μπορειτε να το σχολιασετε.Θα το βαλω σε τρεις συνεχειες,για να το παρει το συστημα.
    Εκείνα που συγκράτησα από τις πανελλαδικές εξετάσεις είναι η αύξηση των υποψηφίων (από 85.000 σε 90.000), η αύξηση των εισακτέων (7 στους 10 μπαίνουν σε κάποια σχολή), η αύξηση των γραπτών με βαθμολογία κάτω από τη βάση (κατά 18.000) και η μείωση του αριθμού των αριστούχων. Η κατάργηση της βάσης του 10 είναι, κατά την άποψή μου, ο κοινός παρανομαστής που δίνει την πραγματική εικόνα για τα αποτελέσματα των φετινών πανελλαδικών. Πρόκειται για άλλη μία «μεταρρύθμιση» στην Παιδεία – τη δεύτερη μέσα σε τέσσερα χρόνια με ενδιάμεσο στάδιο το tabula rasa… – που όχι μόνο δεν βελτίωσε το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά ενίσχυσε την ανεπάρκειά του. Η κατάργηση του 10 καλλιέργησε περισσότερες προσδοκίες στους διαγωνιζόμενους, προκάλεσε όμως και μια χαλαρότητα στους υποψηφίους κατεβάζοντας τον πήχη των επιδόσεών τους. Και εάν θέλουμε να είμαστε στοιχειωδώς ειλικρινείς όσον αφορά την βαθύτερη διάσταση της κατάργησης της βάσης του 10, οφείλουμε να παραδεχτούμε δύο πραγματικότητες:

    ReplyDelete
  16. Anonymous10:12 am

    Πρώτον, αναδεικνύεται μία από τις πλέον παράδοξες, σχεδόν σχιζοφρενικές, διαστάσεις του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Ενώ η βάση του 10 έχει μεγάλη σημασία για την αποφοίτηση από το Γυμνάσιο και την ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση! Υπάρχουν σχολές ΤΕΙ στις οποίες οι υποψήφιοι εισάγονται με μέσο όρο 7, 6 ή ακόμα και 5 οι οποίοι, τηρουμένων των αναλογιών, με αυτές τις βαθμολογίες δεν θα είχαν καταφέρει να τελειώσουν ούτε το Γυμνάσιο.

    Δεύτερον, επιβεβαιώνεται ότι η εκπαίδευση παραμένει όμηρος του πολιτικού συστήματος. Πρωταρχικός στόχος του δεν είναι να προσφέρει ένα καλύτερο επίπεδο εκπαίδευσης και περισσότερες ευκαιρίες στα παιδιά μας να μάθουν γράμματα. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι να συμπληρωθούν οι κενές θέσεις των εκατοντάδων σχολών που έχουν ιδρυθεί σωρηδόν σχεδόν σε κάθε πόλη, να ενοικιάζονται οι γκαρσονιέρες και να δουλεύουν τα νυχτερινά κέντρα. Οι φοιτητές και οι οικογένειές τους είναι για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια οι σταθεροί αιμοδότες των τοπικών οικονομιών αποτελώντας, όμως, μέρος ενός συστήματος που αργοπεθαίνει.

    ReplyDelete
  17. Anonymous10:12 am

    Η αθρόα εισαγωγή στα πανεπιστήμια χωρίς βάση, ουσιαστικά δηλαδή χωρίς κριτήρια, συντηρεί έναν φαύλο κύκλο όπου επικρατεί η επιβράβευση της ελάχιστης προσπάθειας, η παραγωγή στρατιών υποψήφιων ανέργων πτυχιούχων και η διατήρηση σχολών με θολό ή ανύπαρκτο αντικείμενο. Η πρακτική αυτή για την οποία ευθύνεται σε συντριπτικό βαθμό το πολιτικό σύστημα έχει και μία διάσταση εξαιρετικά ανήθικη. Χαμηλώνοντας τον πήχη μειώνονται τα κίνητρα και οι προσδοκίες από τους νέους ανθρώπους οι οποίοι μετά το τέλος των σπουδών τους, συρρέουν στα πολιτικά μας γραφεία για μια θέση στο δημόσιο ή ένα πρόγραμμα stage. Το ίδιο το πελατειακό σύστημα που εμείς εκτρέφουμε και συντηρούμε γυρνάει εναντίον μας και έτσι διαιωνίζεται μία άρρωστη κατάσταση. Είναι πραγματικά αδιανόητο να έχουμε καταστήσει ως το βασικότερο κίνητρο για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο την απόκτηση του τίτλου ΠΕ που θα ανοίξει μια πόρτα στο Δημόσιο με 200 ευρώ παραπάνω μισθό.

    Ειδικά στην δύσκολη περίοδο που έχουμε μπροστά μας οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορεί να συνεχίσει ακάθεκτο να παράγει ημιμαθείς πτυχιούχους, χωρίς αντικείμενο, ξεκομμένους από τις παραγωγικές ανάγκες της οικονομίας. Κι αν εμείς, ως πολιτικό σύστημα συνολικά, δεν καταφέρουμε να «θυσιάσουμε» το όποιο μικροπολιτικό μας συμφέρον υπέρ του συλλογικού οφέλους της κοινωνίας και των νέων ανθρώπων δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στον τόπο μας. Με όλα αυτά θυμήθηκα την καλή ελληνική κωμωδία της δεκαετίας του ΄80 με τίτλο «Μάθε Παιδί μου Γράμματα» η οποία αναφέρεται ακριβώς στην εξάρτηση της εκπαίδευσης από αγκυλώσεις και ξεπερασμένες νοοτροπίες του παρελθόντος. Δυστυχώς διαπιστώνω ότι 30 χρόνια μετά μας απασχολούν τα ίδια ζητήματα και ότι η πραγματικότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος ακόμα και σήμερα συνεχίζει να ξεπερνά ακόμα και σενάριο ταινίας.

    ReplyDelete