Συνέντευξη στην ΝΕΤ (Πρωινή ενημέρωση, 7/7/10)

Tweet

Ρίτσα Μπιζόγλη: Να δούμε το θέμα των μεταγραφών φοιτητών. Πηγαίνουμε σε πλαφόν για τις μεταγραφές;

ΙΠ: Έχουμε ένα πρόβλημα με τις μετεγγραφές, γιατί το σύστημα προσπαθεί να συνδυάσει δύο πράγματα δύσκολα να συνδυασθούν. Το ένα είναι η προσπάθεια μιας κοινωνικής πολιτικής, δηλαδή να βοηθηθούν συγκεκριμένες κατηγορίες οικογενειών και από την άλλη έχουμε το καθαρά εκπαιδευτικό – ακαδημαϊκό θέμα.

Προκόπης Δούκας: Μην υπερφορτωθούν δηλαδή οι σχολές κλπ.

Πανάρετος: Ακριβώς. Δηλαδή, από την μια μεριά επιθυμεί κανείς και θέλει να βοηθήσει εκείνους που έχουν πρόβλημα. Με τις διάφορες τροπολογίες που έχουν ψηφιστεί διαχρονικά έχει εμφανισθεί πρόβλημα γιατί οδηγούμεθα σε καταστάσεις όπου τμήματα έχουν για παράδειγμα 100 εισακτέους και καταλήγουν στο τέλος να έχουν 300 φοιτητές. Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν είναι τριακόσιοι φοιτητές οι οποίοι επιλέγονται όπως επιλέγονται όλοι με την βαθμολογία των πανελλήνιων εξετάσεων, αλλά υπάρχει ένα χάσμα βαθμολογίας ανάμεσα σ’ αυτούς που εισάγονται με τις πανελλήνιες εξετάσεις και αυτούς που προέρχονται από μετεγγραφή.

Ρίτσα Μπιζόγλη: Τώρα πού στρέφεστε, στο να βάλετε ένα πλαφόν; Γιατί αφορά και πολύτεκνες οικογένειες σ’ ένα μεγάλο αριθμό και μιλάμε για μια εποχή κρίσης, με μεγάλες δυσκολίες για τις οικογένειες.

ΙΠ: Βεβαίως είναι δύσκολες οι συγκυρίες, και δεν έχουμε καταλήξει ακόμα σε τελικές αποφάσεις γιατί σας είπα ότι πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός. Είναι αυτονόητο βέβαια ότι για φέτος δεν μπορούν να γίνουν ρυθμίσεις που να είναι δυσμενέστερες από τις ισχύουσες. Επιθυμούμε επίσης να διευκολύνουμε περισσότερο οικογένειες με οικονομικά προβλήματα και οικογένειες με παιδιά που σπουδάζουν σε διαφορετικές πόλεις.

Προκόπης Δούκας: Η ιδέα ποια είναι; ‘Ένα κριτήριο βαθμολογικό ας πούμε; Θα μπορεί να μετεγγραφεί με κάποιες προϋποθέσεις ο αδελφός ή η αδελφή;

ΙΠ: Η γενική ιδέα, η βασική ιδέα είναι ότι, όπου γίνονται μετεγγραφές, να γίνονται αφού βέβαια κάποιος πληροί τις προϋποθέσεις τις κοινωνικές, να γίνονται με βάση τη βαθμολογία και την απόδοση στις πανελλήνιες εξετάσεις, να υπάρχει δηλαδή ένα αντικειμενικό κριτήριο που να μην επιδέχεται άλλης μορφής παρεμβάσεις.

Ρίτσα Μπιζόγλη: Αυτό που διαβάζω σήμερα στον τύπο ότι θα μπει ένα πλαφόν 20%, είναι αληθές το ποσοστό αυτό, μελετάται;

ΙΠ: Αυτό δεν μπορεί να γίνει φέτος. Υπάρχει όμως ανάγκη να υπάρχει κατανομή των μετεγγραφομένων και να μην συγκεντρώνονται όλοι σε ένα τμήμα..

Δημοσιογράφοι: Σήμερα δεν υπάρχει καθόλου ποσοστό;

ΙΠ: Στις περισσότερες κατηγορίες δεν υπάρχει.

Μπιζόγλη: Άρα υπάρχει μια ανάγκη να υπάρχει ένα ποσοστό.

ΙΠ: Αυτό μελλοντικά. Σήμερα μπορεί να δει κανείς πώς είναι δυνατόν να μην συγκεντρώνονται όλοι οι μετεγγραφόμενοι σε ένα μόνο τμήμα.

Μπιζόγλη: Η μελέτη του να καταλήξετε στο πώς θα γίνουν οι μετεγγραφές πότε θα αρχίσει ή ολοκληρωθεί;

ΙΠ: Έγινε μια συζήτηση στον αρμόδιο κοινοβουλευτικό τομέα εργασίας του ΠΑΣΟΚ. Έγινε ανταλλαγή απόψεων με τους βουλευτές, γιατί όπως καταλαβαίνετε και οι βουλευτές έχουν μια διαρκή επικοινωνία με τους πολίτες και η άποψή τους είναι σημαντική για την διαμόρφωση μιας τελικής άποψης και προσέγγισης.

Μπιζόγλη: Είναι οι πρώτοι που δέχονται έτσι και αλλιώς το αρνητικό ή θετικό από τους πολίτες.

ΙΠ: Οπωσδήποτε.

Μπιζόγλη: Φάνηκε να συμφωνούν με τις αλλαγές που προωθείτε;

Πανάρετος: Οι βουλευτές καταλαβαίνουν τα προβλήματα, καταλαβαίνουν και το πρόβλημα των οικογενειών που θέλουν να πάρουν μετεγγραφή, αλλά ταυτόχρονα – και αυτό είναι σημαντικό – καταλαβαίνουν και το πρόβλημα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Επομένως, η διαμόρφωση άποψης και η ανταλλαγή απόψεων γίνεται με βάση τα ίδια κριτήρια. Με βάση τα ίδια στοιχεία που προσπαθούμε να βελτιώσουμε.

Δούκας: Κύριε Υπουργέ, κατηγορείστε ότι , κατηγορηθήκατε από την αντιπολίτευση ότι έχετε κριτήρια όχι εκπαιδευτικά στη νέα εκπαιδευτική πολιτική αλλά των γνωστών κριτηρίων ανάπτυξης της επαρχίας. Διαβάζω εδώ 110.000 γραπτά βαθμολογήθηκαν κάτω από 10 φέτος. Είναι λίγα παραπάνω, 20.000 παραπάνω …

ΙΠ: Θα μου επιτρέψετε να σας πω και λόγω της επιστημονικής μου ιδιότητας, ότι είναι λάθος να διατυπώνονται πολιτικά επιχειρήματα που βασίζονται σε στοιχεία τα οποία δεν είναι σωστά. Στο συγκεκριμένο θέμα η κατανομή της βαθμολογίας στην κλίμακα από 0 μέχρι 20, φέτος με πέρσι δεν έχει διαφορά.

Δούκας: Μάλιστα.

Μπιζόγλη: Είναι μικρό το ποσοστό. Έχουμε περισσότερα γραπτά που έχουν γράψει αυτό που λέμε κάτω από τη βάση; Η οποία καταργήθηκε βεβαίως φέτος.

Δούκας: Έτσι λέγεται.

ΙΠ: Συνολικά έχουμε μια πολύ μικρή, διαφορά αναβαθμολόγησης. Δηλαδή, ίσως να είναι λιγότερη από 1% .

Μπιζόγλη: Το ότι θα μπουν φοιτητές οι οποίοι έγραψαν βαθμούς που δεν θα περνούσαν στο Λύκειο σε ΤΕΙ που όπως ξέρουμε, τα προηγούμενα χρόνια φυτοζωούσαν, εσάς σας ικανοποιεί;

ΙΠ: Δεν είναι ακριβές αυτό. Δεν είναι ακριβές και θέλω και να το διευκρινίσω και να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Απαραίτητη προϋπόθεση για την εγγραφή σε ΤΕΙ ή πανεπιστήμια είναι να αποφοιτήσει κανείς από το λύκειο. Και ξέρετε, εγώ δεν είμαι ούτε υποψήφιος δήμαρχος, ούτε υπήρξα ποτέ υποψήφιος δήμαρχος. Δεν με ενδιαφέρουν τα σουβλάκια και δε με ενδιαφέρουν οι ενοικιάσεις των διαμερισμάτων. Όμως από το άλλο μέρος, το να βάζουμε κριτήρια τα οποία δεν έχουν κανένα έρεισμα επιστημονικό αλλά είναι απλώς επικοινωνιακά είναι λάθος γιατί αποκλείουμε παιδιά τα οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να σπουδάσουν και εμείς τους λέμε ότι δεν μπορείς επειδή δεν ξεπέρασες κάποιο τεχνητό όριο, γιατί αυτό το 10 δε λέει τίποτα. Τη μια χρονιά αυτό το 10 είναι 10, την άλλη χρονιά είναι 7, την άλλη είναι 6, την άλλη είναι 5. Αποκλείουμε παιδιά, την ίδια στιγμή που το κράτος έχει κάνει μια επένδυση διαχρονικά με όλες τις κυβερνήσεις, φτιάχνοντας υποδομές. Εγώ είχα διαφωνήσει με την δημιουργία τμημάτων, αλλά αυτό δεν έχει καμμία σημασία. Το κράτος το έκανε.

Μπιζόγλη: Συγκεκριμένων τμημάτων ΤΕΙ εννοείτε ή γενικά τμημάτων;

ΙΠ: Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός τμημάτων σε όλη την χώρα. Έγιναν όμως αυτά. Υπάρχουν καθηγητές που πληρώνονται. Το να πούμε σε κάποια παιδιά ότι επειδή έγραψες 5 ή 7 ή 8 δεν μπαίνεις σε κανένα Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ και η επιλογή σου είναι είτε να πας σε κάποιο κολλέγιο ή να κάνεις φροντιστήριο και να δώσεις του χρόνου πάλι εξετάσεις, είναι λάθος.

Από την άλλη πλευρά, να προσθέσω και το εξής. Ότι εδώ έχουμε ένα διαγωνισμό, έχουμε δηλαδή μια κατάταξη υποψηφίων. Προσπαθούμε να βρούμε τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο θα διαλέξουμε ποιοί θα πάνε στην Α σχολή και ποιοι θα πάνε στη Β. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε όλη την κλίμακα της βαθμολογίας. Αυτό που είχαμε μέχρι φέτος ήταν το εξής: από 0-10 είχαμε καταργήσει την βαθμολογία.

Μπιζόγλη: Από το 2005, ναι.

ΙΠ: Το μόνο που είχαμε ήταν το 10. Δηλαδή το 0-10, είτε 7, είτε 6, είτε 5 δεν έπαιζε κανένα ρόλο. Και είχαμε στην συνέχεια μόνο την κλίμακα από 10 μέχρι 20, και με δύο μόνο θέματα, να αξιολογήσουμε και να διαφοροποιήσουμε τους υποψήφιους, οι οποίοι θα έμπαιναν στην Ιατρική Αθήνας ή Θεσσαλονίκης, στο Πολυτεχνείο, στις Μαθηματικές σχολές, οπουδήποτε. Εγώ την κριτική σε αυτό το θέμα που γίνεται από ορισμένους χωρίς τεκμηρίωση την χαρακτηρίζω λαϊκισμό της intelligencia. Και δεν μιλάμε για το σύνολο της intelligencia, μιλάμε μια μειοψηφία από χομπίστες της επιστήμης που κυκλοφορούν στην πλατεία Κολωνακίου και κάνουν κριτική αφ’ υψηλού.

Μπιζόγλη: Μόνο εκτός κυβέρνησης είναι αυτή η κριτική;

ΙΠ: Από οπουδήποτε χρησιμοποιείται αυτή η επιχειρηματολογία.

Δούκας: Κύριε Υφυπουργέ, προφανώς η απάντηση είναι να ανέβει το επίπεδο αυτών των τμημάτων. Όλων αυτών των τμημάτων που είναι αμφισβητούμενα, να το πούμε έτσι. Όμως, θα εξακολουθήσω στο ίδιο σκεπτικό για να μπορέσετε να ξεδιπλώσετε και σεις την επιχειρηματολογία σας. Με παιδιά που είναι τόσο χαμηλά στην βαθμολογία, κάτω από την βάση, το οποίο αντανακλά μια έλλειψη παιδείας που έρχεται από το Λύκειο, από το Γυμνάσιο και λοιπά, είναι δυνατό να ανέβουνε αυτά τα τμήματα ποιοτικά;

ΙΠ: Η ποιοτική αναβάθμιση των τμημάτων δεν έχει καμία σχέση με το αποτέλεσμα των πανελληνίων εξετάσεων. Να σας δώσω ένα παράδειγμα, σχετικά επίκαιρο. Έχουμε τους αγώνες του Μουντιάλ τώρα. Ας υποθέσουμε ότι χθές έληγε ισόπαλος ο αγώνας. Κάποιος έπρεπε να προκριθεί στο επόμενο γύρο έτσι δεν είναι;

Δούκας: Πληγώνετε τη Ρίτσα τώρα.

Μπιζόγλη: Ναι δεν θα το ‘θελα, αλλά θα πηγαίναμε στη διαδικασία των πέναλτυ.

ΙΠ: Θα πηγαίναμε στα πέναλτυ. Σκεφτείτε τώρα στα πέναλτυ να λέγαμε ότι θα περάσει αυτός που θα πετύχει τα περισσότερα γκολ στα πέναλτυ, αλλά μόνο εάν πετύχει τουλάχιστον τρία γκολ.

Μπιζόγλη: Αν οριοθετούσαμε τον αριθμό δηλαδή;

ΙΠ: Ναι, γιατί θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι δεν είναι δυνατόν να πηγαίνει μια ομάδα στον τελικό του Μουντιάλ και να μη μπορεί να βάλει τρία τουλάχιστον από τα πέντε πέναλτυ. Αυτής της μορφής η λογική που βάζει όρια εκεί που υπάρχει διαγωνισμός δεν είναι σωστή. Αυτό προσπαθώ να πω. Και η ανάγκη, την οποία αποδέχομαι, να βελτιώσουμε την παρεχόμενη εκπαίδευση, τόσο στο Λύκειο όσο και στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, είναι αδήριτη. Είναι βέβαιο ότι χρειάζεται. Δεν είναι όμως αυτή η υιοθέτηση μιας βάσης, οποιασδήποτε βάσης, εκείνη που θα αντιμετωπίσει την ανάγκη αυτή.

Μπιζόγλη: Είναι η διαδικασία που θα ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο με το Νέο Σχολείο. Είναι ότι θα αλλάξει πλέον ο τρόπος εισαγωγής.

ΙΠ: Και το σχολείο, και το Πανεπιστήμιο. Δηλαδή το να επιτρέψεις σε ένα νέο να μπει στο Πανεπιστήμιο, του λες ουσιαστικά έχεις αυτές τις δυνατότητες, μπορείς να σπουδάσεις. Στην συνέχεια το πανεπιστήμιο θα πρέπει να δει αν μπορεί ο νέος να συνεχίσει. Και αρκετά νωρίς το Πανεπιστήμιο να του πει αν έχει την δυνατότητα να προχωρήσει.

Μπιζόγλη: Να μπαίνει δηλαδή ενάμισυ χρόνοι στο Πανεπιστήμιο και να επιλέγεται από εκεί μετά αν θα συνεχίσει και τι θα κάνει. Να μπαίνουν όμως όλοι.

ΙΠ: Να μπαίνουν εφ’ όσον υπάρχουν θέσεις.

Δούκας: Υιοθετούμε το Γαλλικό σύστημα δηλαδή; Για να καταλάβουνε και οι τηλεθεατές μας που δεν είναι εξοικειωμένοι. Δηλαδή θα πάμε προς τα εκεί; Θα διαλέγουν στο Πανεπιστήμιο; Θα μπαίνουν όλοι;

ΙΠ: Όχι ακριβώς. Το να μπαίνουν όλοι είναι αποτέλεσμα του τι θέσεις έχει διαθέσιμες το κράτος, εφ’ όσον αυτός είναι ο χρηματοδότης. Όσες θέσεις έχει όμως δεν πρέπει να μένουν κενές. Στην συνέχεια, αυτό που έχουμε πει σε σχέση με τα Πανεπιστήμια είναι ότι το νέο παιδί στα 18 του, δεν είναι εύκολο και είναι και άδικο να επιλέγει μια τόσο μεγάλη εξειδίκευση όπως αυτή που έχει διαμορφωθεί με τα υπάρχοντα τμήματα. Λέμε λοιπόν ότι μπορεί να επιλέγει και πρέπει να επιλέγει ένα γενικότερο, ένα ευρύτερο πεδίο.

Δούκας: Σαν το παλιό πρακτικό – κλασσικό που λέγαμε; Χονδρικά;

ΙΠ: Να διαλέγει, για παράδειγμα, μια σχολή. Στο πρώτο έτος, τα μαθήματα είναι περίπου τα ίδια μέσα σε μια σχολή. Να παίρνει αυτά τα μαθήματα και ανάλογα με την απόδοσή του και με την ιδιαίτερη κλίση που έχει να μπορεί στην συνέχεια να κατευθύνεται σε επιμέρους προγράμματα σπουδών, όχι όμως τόσο εξειδικευμένα όσο είναι σήμερα.

Δούκας: Αυτό θα γίνεται τον Ιούνιο του πρώτου έτους;

ΙΠ: Αυτό θα πρέπει να γίνεται στο τέλος του πρώτου έτους.

Μπιζόγλη: Αυτό θα γίνει λοιπόν από τον Σεπτέμβρη.

ΙΠ: Όχι δεν θα γίνει από τον Σεπτέμβρη. Θα ξεκινήσει η συζήτηση, δεν μπορεί να γίνει από τον Σεπτέμβρη.

Μπιζόγλη: Θα ξεκινήσει η συζήτηση, ναι. Βλέπω τα μηνύματα που μας στέλνουν οι τηλεθεατές και αρκετά έχουν να κάνουν με τους τρίτεκνους και τις μετεγγραφές, την συζήτηση δηλαδή που κάναμε και η οποία προφανώς θα μας απασχολήσει και τις επόμενες μέρες.

ΙΠ: Αυτό όμως είναι άδικο γιατί εσείς έχετε υπολογιστή μπροστά σας και εγώ δεν έχω.

Μπιζόγλη: Αλλά σας το λέω εγώ όμως. Γι’ αυτό είμαι εδώ, εγγύηση. Επίσης θέλω να σας πω ότι στέλνουν μηνύματα οι καθηγητές των ΤΕΙ. Είναι απλήρωτοι; Δεν έχουν πληρωθεί ακόμα οι καθηγητές των ΤΕΙ εκτός από τους καθηγητές της Αθήνας;

ΙΠ: Υπήρχε μια ομάδα έκτακτων καθηγητών στα ΤΕΙ που δεν είχε πληρωθεί. Αυτό το θέμα όμως έχει κλείσει, έχουν βρεθεί οι πόροι και νομίζω ότι είναι θέμα διαδικαστικό να γίνει η πληρωμή- αν δεν έχει γίνει ακόμη.

Μπιζόγλη: Η εικόνα τώρα που έχουμε από τα χθεσινά αποτελέσματα από τις πανελλαδικές εξετάσεις ποια είναι;

ΙΠ: Το σημαντικότερο στοιχείο της εικόνας, όπως εγώ την βλέπω δηλαδή, είναι ότι η κατανομή βαθμολογίας του 2010 σε σχέση με την κατανομή βαθμολογίας το 2009 δεν διαφέρει σημαντικά. Και αυτό παρότι τα θέματα φέτος ήταν δυσκολότερα. Και επέτρεψαν στην επιτροπή εξετάσεων να επιλέξει θέματα που να διαφοροποιούν τους υποψηφίους γιατί δεν είχαμε την βάση. Παρόλα αυτά όμως, η κατανομή των βαθμολογιών δεν διαφοροποιείται σημαντικά.

Μπιζόγλη: Έχουμε ρεκόρ αναβαθμολόγησης όπως διάβασα χτες; Νομίζω ότι το διάβασα στα ΝΕΑ δηλαδή.

ΙΠ: Μάλλον διαβάζουν λάθος τα στοιχεία, γιατί οι αναβαθμολογήσεις φέτος ήταν λιγότερες. Εσείς, έχετε και τα ποσοστά μπροστά σας. Οι αναβαθμολογήσεις φέτος ήταν περίπου 1% λιγότερες από πέρυσι.

Μπιζόγλη: Γενικά, η ιστορία της αναβαθμολόγησης πήγε ομαλά κατά το Υπουργείο;

ΙΠ: Ναι. Υπήρξαν κάποιες δυσκολίες και μπορώ να σας πω τι είδους δυσκολίες υπήρξαν. Είχε αποφασισθεί, πριν αναλάβουμε εμείς την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, οι βαθμολογίες να καταχωρίζονται ανά θέμα και όχι χωριστά για να μην γίνονται λάθη. Αυτό απαίτησε κάπως μεγαλύτερο χρόνο στην βαθμολόγηση, αλλά οπωσδήποτε βοηθάει σε μια καλύτερη καταγραφή της απόδοσης.

Δούκας: Σχετικά με την αναβαθμολόγηση βρήκαμε ποσοστό 7% φέτος, δηλαδή 40.000 γραπτά.

ΙΠ: Είναι λιγότερα από πέρυσι ή δεν είναι;

Δούκας: Είναι, ναι είναι.

ΙΠ: Επειδή μιλούν για ρεκόρ αναβαθμολογήσεων.

Μπιζόγλη: Κύριε Πανάρετε γιατί νομίζετε ότι υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου βαθμολογητή;

ΙΠ: Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον ερώτημα και είναι ενδιαφέρον γιατί υπάρχει σε συγκεκριμένα μαθήματα περισσότερο.

Μπιζόγλη: Το έχετε μελετήσει, το έχετε δει;

ΙΠ: Από την προηγούμενη φορά που ήμουν στο Υπουργείο Παιδείας είχα επιδιώξει να εξετάσουμε περισσότερο τους βαθμολογητές και να δούμε αν υπάρχουν βαθμολογητές που συστηματικά αποκλίνουν. Γιατί αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι είναι καλοί ή κακοί οι βαθμολογητές αλλά όταν αποκλίνει κάποιος συστηματικά, αυτό είναι ένα θέμα. Και αυτό πρέπει να διορθωθεί.

Μπιζόγλη: Το έχετε μελετήσει; Έχετε καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα; Ή έχετε προσπαθήσει;

ΙΠ: Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε φέτος.

Μπιζόγλη: Μάλιστα. Οπότε θα έχουμε αποτελέσματα στο μέλλον.

Δούκας: Κύριε Υφυπουργέ, θέλω να σας ρωτήσω και κάτι άλλο. Εκτός από blogger είσαστε και υπεύθυνος για το open government. Πήρατε εντολή από τον πρωθυπουργό να έχετε την ευθύνη για το open government. Γι’ αυτή την διαδικασία στελέχωσης του δημοσίου που δέχτηκε μεγάλη κριτική. Πρώτον, γιατί δεν έχει προχωρήσει μέχρι τέλους. Εσείς είστε ικανοποιημένος από αυτά που έγιναν; Ανοίχθηκαν αυτές οι λίστες; Αξιοποιήθηκαν;

ΙΠ: Υπάρχουνε δύο πράγματα. Το ένα είναι η γενική πολιτική επιλογή. Οτι κλείνουμε μια περίοδο όπου οι επιλογές ήταν ένα θέμα αποκλειστικά του Υπουργού και των γνωριμιών του Υπουργού και ανοίγεται η δυνατότητα αυτή ευρύτερα στον πολίτη. Το άλλο θέμα είναι πόσο αποτελεσματικά λειτούργησε αυτή η διαδικασία.

Ξεκινώντας από το δεύτερο θέμα, θα σας πω πως αν με ρωτήσετε αν είμαι ευχαριστημένος, ιδιαίτερα ως ακαδημαϊκός, δεν είμαι. Δεν είμαι ευχαριστημένος γιατί δεν πήγε όσο καλά θα θέλαμε να πάει.

Μπιζόγλη: Σε ποιο κομμάτι λέτε ότι δεν είσαστε ευχαριστημένος;

ΙΠ: Θα σας πω. Αν με ρωτήσετε επίσης εάν σε όλες τις περιπτώσεις έχουν επιλεγεί οι καλύτεροι, θα σας πω όχι.

Μπιζόγλη: Και γιατί όμως; Αφού έχουμε μια διαπίστωση ότι δεν έχουν επιλεγεί οι καλύτεροι, γιατί;

ΙΠ: Γιατί πρόκειται για μια τεράστια αλλαγή νοοτροπίας, πρακτικών και τρόπου που λειτουργεί το κράτος. Όταν έχει διαμορφωθεί ένας τρόπος λειτουργίας και μια πρακτική που εφαρμόζεται για δεκαετίες, το να πας από τη μια μέρα στην άλλη σε κάτι το οποίο είναι τέλειο, δεν είναι εύκολο. Εμείς βέβαια και ως λαός έχουμε ένα χαρακτηριστικό. Είμαστε ενθουσιώδεις και τα θέλουμε ή όλα ή τίποτα.

Εγώ, θα κλείσω την τοποθέτησή μου σε αυτό το θέμα με το εξής. Κάναμε ένα τεράστιο βήμα. Αλλάξαμε μια πρακτική. Είμαι βέβαιος ότι σε κάθε βήμα που γίνεται και σε κάθε επόμενη φορά αυτό που θα έχουμε θα είναι καλύτερο από αυτό που είχαμε και σίγουρα δεν πρόκειται να πάμε πίσω. Αυτή για μένα είναι η πολιτική αξιολόγηση της διαδικασίας και όλες τις αδυναμίες τις οποίες γνωρίζουμε, θα μπορέσουμε να τις βελτιώσουμε μετά την εμπειρία που είχαμε.

Μπιζόγλη: Ευχαριστούμε πολύ, να ‘στε καλά.

Δούκας: Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας εδώ και καλή επιτυχία στα επόμενα καυτά θέματα της παιδείας γιατί είναι πολλά.

ΙΠ: Να ‘στε καλά.