ΑΠ: Και μία ανάλογη άποψη, και κλείνοντας έτσι με αυτό, έχετε εκφράσει και
για το λεγόμενο OpenGov. Θεωρείτε
δηλαδή λάθος και βλέπω επίσης σε μία ανάρτησή σας στο blog σας να λέτε χαρακτηριστικά ότι δεν
δικαιολογείται το ΠΑΣΟΚ που ως μονοκομματική και ισχυρή κυβέρνηση εισήγαγε
αυτόν τον θεσμό και σήμερα θα είχε κάθε λόγο να επιμένει σε μία βελτιωμένη
εφαρμογή του, να δέχεται το ότι επιστρέφουμε στο παλιό καθεστώς διορισμού
ουσιαστικά, αυτό το λέω εγώ, συγγενών και φίλων.
ΙΠ: Ναι. Θεωρώ
ότι το OpenGov ήταν μια
πρωτοποριακή εξέλιξη στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης. Ξέρω ότι έχει γίνει
κριτική και σε ένα βαθμό η κριτική αυτή έχει βάση. Γιατί υπήρξαν περιπτώσεις
που επελέγησαν άνθρωποι, οι οποίο θα μπορούσε κανείς να πει ότι δεν έχουν τα
χαρακτηριστικά μιας ανοιχτής διαδικασίας …
ΑΠ: Είχε καθυστερήσεις ή άλλου είδους αστοχίες.
ΙΠ: Είχε
καθυστερήσεις, βεβαίως. Όμως όταν κάνεις μία τόσο σημαντική καινοτομία και τόσο
σημαντική προσπάθεια δεν είναι εύκολο να έχεις την τέλεια απόδοση. Εγώ θα σας
πω ένα πράγμα, γιατί δεν θέλω να μιλήσω για φίλους και συγγενείς κτλ, ένα
πράγμα θα σας πω, πόσοι γενικοί
γραμματείς που τοποθετήθηκαν πρόσφατα είναι αποτυχόντες βουλευτές;
ΑΠ: Η πλειοψηφία θα έλεγα.
ΙΠ: Το πολιτικό
στέλεχος που έχει δοκιμάσει να κατέβει στον πολιτικό στίβο ανταγωνιστικά ως
υποψήφιος βουλευτής είναι φυσικό να έχει στο μυαλό του πώς την επόμενη φορά θα
μπορέσει να πετύχει αυτό που δεν πέτυχε την προηγούμενη. Ο τρόπος λοιπόν που θα
πολιτευτεί από την θέση ευθύνης δεν είναι εύκολο, δεν λέω δεν είναι δυνατόν,
δεν είναι εύκολο να έχει τα αντικειμενικά εκείνα εχέγγυα που θα επιτρέψουν στη
διοίκηση να λειτουργήσει με σωστό τρόπο. Άλλωστε αυτό θα διευκόλυνε και την
ίδια την κυβέρνηση. Ξέρετε οι πολιτικοί
αρχηγοί έχουν πολύ μεγάλη πίεση στο να τοποθετήσουν στελέχη είτε της επιρροής
άλλων σημαντικών στελεχών, είτε της επιρροής σημαντικών συγκροτημάτων εκδοτικών
ή κατασκευαστικών, είτε της κομματικής επιρροής. (Η τελευταία είναι η λιγότερο επώδυνη).
Όταν λοιπόν ανοίξει κανείς μία διαδικασία, το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να υποστηρίξει
ότι είναι χρήσιμο, ειδικά τώρα που είναι τρεις οι κυβερνητικοί εταίροι. Τώρα τι
γίνεται; Αυτό που αντιλαμβάνομαι εγώ, μακάρι να κάνω λάθος, είναι ότι απλώς
μοιράστηκαν οι θέσεις.
ΑΠ: Ναι.
ΙΠ: Και ο
καθένας επέλεξε αυτούς που θεωρούσε κατάλληλους για τη θέση αυτή. Ή αυτούς που
είχαν την μεγαλύτερη επιρροή μέσω των συστημάτων που ανέφερα προηγουμένως.
ΑΠ: Μάλιστα.
ΙΠ: Θα ήταν πολύ
πιο εύκολο για τα κόμματα να κάνουν μία ανοιχτή διαδικασία, να έχουν μία
επιτροπή η οποία θα έχει την εμπιστοσύνη και των τριών κομμάτων και θα μπορούσε
να βελτιώσει κατά πολύ αυτό που κάναμε την προηγούμενη περίοδο και να πάει η
χώρα ένα βήμα μπροστά, όχι ένα βήμα πίσω.
ΑΠ: Κάτι το οποίο δυστυχώς δεν γίνεται αυτή τη φορά. Θέλω να σας
ευχαριστήσω γι’ αυτήν τη συνομιλία που είχαμε.
ΙΠ: Εγώ σας
ευχαριστώ, να είστε καλά.
Posts
No comments:
Post a Comment