Η απουσία συγκριτικών στοιχείων από τον δημόσιο διάλογο

Tweet

ΙΠ: Την πήραμε αυτή τη γνώμη, για πρώτη φορά. Αυτό που συνέβαινε μέχρι τότε, και φοβάμαι ότι συμβαίνει και τώρα, είναι ότι συζητάμε μεταξύ μας και συζητάμε τεχνικά θέματα δευτερευούσης σημασίας. Αν κάποιος παρακολούθησε εχθές το βράδυ τη συζήτηση της επιτροπής στη Βουλή, αν διάβασε για τη συζήτηση στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, γιατί δεν νομίζω ότι σε άλλη κοινοβουλευτική ομάδα έγινε συζήτηση, δεν θα δει πουθενά αναφορά σε στοιχεία. Πουθενά.

ΑΠ: Είναι σωστή η παρατήρησή σας.

ΙΠ: Δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά σε κάποια σύγκριση. Λένε πολλοί ότι τα πανεπιστήμια έτσι πρέπει να λειτουργούν. Πώς τεκμηριώνουν  τον ισχυρισμό τους; Αν λοιπόν δεν αντιληφθούμε ότι είναι σημαντικό να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις, τα πανεπιστήμια μας δεν θα μπορέσουν να βοηθήσουν σ’ αυτό που σήμερα αποτελεί τον κυριότερο λόγο ύπαρξής τους που είναι η συνεισφορά τους στην ανάπτυξη μιας χώρας.

ΑΠ: Από ότι καταλαβαίνω λοιπόν, εκτιμάτε ότι οι αλλαγές που προτείνονται με αυτό του νομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα από την ολομέλεια της Βουλής, δεν είναι προς την σωστή κατεύθυνση, έτσι;

ΙΠ: Όχι μόνο δεν είναι προς την σωστή κατεύθυνση, όχι μόνο δεν διατηρούν το status quo, αλλά πηγαίνουν ολοταχώς προς τα πίσω. Και θα σας πω κάτι για να σας δώσω πάλι μία διάσταση της κατάστασης. Οι ρυθμίσεις του νόμου 4009/11 που σήμερα αλλάζει ήταν κατά τη γνώμη μου όχι αρκετά προχωρημένες και σύμφωνες με αυτές που απαιτούσε η κατάσταση της χώρας. Οι δικές μου οι απόψεις ήταν κάπως διαφορετικές και πιστεύω ότι το αρχικό σχέδιο με αυτό που τελικά ψηφίστηκε είχε πολύ μεγάλες και ουσιαστικές διαφορές. Ήταν όμως σε κάθε περίπτωση κάτι διαφορετικό. Ήταν κάτι προς την σωστή κατεύθυνση. Ο νόμος αυτός, ο 4009, είναι ο συντηρητικότερος νόμος πανεπιστημίων σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα. Στη χώρα μας θεωρήθηκε, και σωστά θεωρήθηκε, ο πιο προωθημένος νόμος. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς την διαφορά που υπάρχει στον τρόπο που εμείς προσεγγίζουμε τα θέματα όσον αφορά το πανεπιστήμιο και το που πηγαίνουν τα πράγματα, και στο τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο.

ΑΠ: Άρα θεωρείτε ότι ενδεχομένως αυτές οι αλλαγές ακυρώνουν στην πράξη την εφαρμογή αυτού του νόμου; Γιατί έχουμε ακούσει και από την πλευρά της κυβέρνησης, και του Υπουργού Παιδείας του κ. Αρβανιτόπουλου, τον οποίο φιλοξενήσαμε εχθές εδώ στον Βήμα 99.5, να λέει ότι απλώς είναι διορθωτικές κινήσεις, οι οποίες θα βοηθήσουν ακριβώς στην ορθή εφαρμογή αυτού του νόμου.

ΙΠ: Διορθωτικές κινήσεις... Όλες οι λέξεις χρειάζονται πάντα έναν ορισμό.  Διόρθωση ως προς τι; Διόρθωση ως προς τον τρόπο που λειτουργούν τα πανεπιστήμια στην Ευρώπη ή σε άλλα μέρη του κόσμου; Ή είναι διόρθωση για να ικανοποιηθούν οι διοικήσεις των πανεπιστημίων; Οι διοικήσεις των ελληνικών πανεπιστημίων ειδικά έχουν μια συγκεκριμένη άποψη για το πώς πρέπει να λειτουργούν τα πανεπιστήμια και για το πού πρέπει να υπάρξουν αλλαγές. Το εάν η πολιτεία συμμερίζεται αυτές τις απόψεις, είτε στο σύνολό τους, είτε εν μέρει, είναι κάτι διαφορετικό. Αυτό που μου λέτε είναι ότι οι λεγόμενες διορθωτικές κινήσεις είναι ουσιαστικά αλλαγές ικανοποίησης ή αντιμετώπισης των αντιδράσεων αυτών.

(συνεχίζεται)