Συνέντευξη στον Αθήνα 9.84 για τις αλλαγές στα Πανεπιστήμια (31/7/2012)

Tweet

(Τάκης Καμπύλης)

ΤΚ: Έχουμε στο τηλέφωνο τον κ. Γιάννη Πανάρετο, τον Καθηγητή Πιθανοτήτων και Στατιστικής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας και πρώην Υφυπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Κύριε Πανάρετε καλή σας ημέρα.

ΙΠ: Καλή σας μέρα.

Τι κάναμε το 2009

ΤΚ: Μιλάμε γι’ αυτό το νομοσχέδιο και προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιο είναι το θέμα, ποιο είναι το διακύβευμα. Είναι ότι ουσιαστικά, αν συνοψίσουμε όλες τις επικρίσεις, τα πράγματα ξαναμένουν όπως ήταν, τουλάχιστον στο βασικό κομμάτι διοίκησης των πανεπιστήμιων. Είναι έτσι;

ΙΠ: Δεν μένουν απλά όπως είναι. Τα πράγματα γυρίζουν πίσω.

Θα μπορούσα να συνοψίσω περιγραφικά αυτή την στιγμή την κατάσταση λέγοντας ότι,  ενώ ο κόσμος πηγαίνει προς μία κατεύθυνση, εμείς όχι μόνο μένουμε στάσιμοι, αλλά πάμε αντίθετα. Γιατί; Δεν ξέρω γιατί.

Θέλετε να σας πω πώς ξεκίνησε αυτή η νέα προσέγγιση για τα πανεπιστήμια και για τον νόμο για τα πανεπιστήμια από το 2009; Για πρώτη φορά τότε είπαμε το εξής. Αντί να καθήσουμε μόνοι μας και να πούμε ότι εμείς θα φτιάξουμε έναν καινούργιο νόμο έτσι, θα αλλάξουμε εκείνο που έκανε η Γιαννάκου, θα αλλάξουμε εκείνο που έκανε ο Χ, θα αλλάξουμε εκείνο που έκανε ο Ψ, είπαμε γιατί δεν κοιτάζουμε ποιες είναι οι σύγχρονες κατευθύνσεις στα πανεπιστήμια σε όλον τον κόσμο και ιδιαίτερα στις χώρες εκείνες και στα πανεπιστήμια εκείνα, τα οποίο πρωτοπορούν στην καινοτομία, αλλά και στην ανάπτυξη  της χώρας τους, για να προχωρήσουμε και μεις μπροστά. Συγκροτήσαμε λοιπόν μία επιτροπή από εννέα ακαδημαϊκούς, Πρυτάνεις, από όλον τον κόσμο, από την Αμερική, από την Αυστραλία, από την Ευρώπη, από την Ασία, τους καλύτερους από τα καλύτερα πανεπιστήμια. Και τους ζητήσαμε να μας πουν την γνώμη τους. Αυτά είναι τα δεδομένα της Ελλάδας, πείτε μας εσείς που έχετε την εμπειρία που έχετε, τι νομίζετε ότι πρέπει να γίνει; Αυτή ήταν μια σημαντική αλλαγή, γιατί έβαζε το πλαίσιο πια της πολιτικής προσέγγισης για το πώς πρέπει να λειτουργήσει το πανεπιστήμιο στην Ελλάδα σε ένα διεθνές πλαίσιο. Αυτό, ακόμη και τότε επικρίθηκε. Μα θα έρθουν οι ξένοι να μας πουν; Δεν ξέρουμε εμείς; Δυστυχώς, τα ίδια λέγαμε και για την οικονομία και δείτε τι γίνεται τώρα με τα μνημόνια και με την τρόϊκα. Οι ξένοι όχι μόνο έρχονται να μας συμβουλέψουν ή να μας πουν τη γνώμη τους, αλλά να μας επιβάλουν αυτό που νομίζουν. Είναι λοιπόν καλό πριν φτάσουμε στο σημείο να δεχόμαστε εντολές, να δεχόμαστε γνώμες και συμβουλές.

Συνεχίζεται)