ΙΠ: Θέλω να σας πω κάτι το προσωπικό. Εγώ δεν
συμφωνούσα με την μορφή που είχε ο νόμος που κατατέθηκε. Είχα φύγει από την
κυβέρνηση τότε.
ΤΚ: Ναι το θυμάμαι.
ΙΠ: Γιατί
πίστευα -και εξακολουθώ να το πιστεύω- ότι δεν είχε πάει αρκετά μπροστά, είχε
κάνει δηλαδή εκπτώσεις σε βασικά σημεία. Κατά την γνώμη μου ο νόμος που ψηφίστηκε τελικά το 2011 είναι
ο συντηρητικότερος που υπάρχει στην Ευρώπη. Αν διαβάσει κανείς και αν δει
ακόμα και χώρες που ήταν πολύ συντηρητικές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, π.χ. η
Γερμανία, η Γαλλία, η Πορτογαλία, θα δει ότι οι νόμοι και οι κατευθύνσεις που
διέπουν τα πανεπιστήμιά τους είναι σε πολύ πιο προωθημένες θέσεις από τον νόμο
4009 όπως ψηφίστηκε. Όμως υπάρχει ένα ουσιαστικό θετικό στοιχείο, ότι αυτός ο
νόμος πήγαινε προς την σωστή κατεύθυνση. Τώρα τι κάνουμε; Λέμε όχι, τέρμα αυτό,
πάμε πίσω. Γιατί;
Θέλω να προσθέσω
κάτι, το οποίο θεωρώ ότι έχει σημασία. Ας δούμε χώρες οι οποίες έχουν
παρουσιάσει μεγάλη πρόοδο, μεγάλη ανάπτυξη. Ξέρετε τα πανεπιστήμια, η πανεπιστημιακή εκπαίδευση και η έρευνα είναι άμεσα
συνδεδεμένα με την πρόοδο των χωρών και αυτό έχει αποδειχθεί από δεκάδες πια
μελέτες στο διεθνές περιβάλλον. Ας δούμε πώς αυτές οι χώρες άλλαξαν τα
πανεπιστήμια τους. Ας πάρουμε τη Δανία για παράδειγμα. Αν διαβάσει κανείς τι
έχει κάνει η Δανία, πώς άλλαξε τα πανεπιστήμια της και πώς αυτό …
(συνεχίζεται)
(συνεχίζεται)
Posts
No comments:
Post a Comment