Saturday, June 11, 2011

Επίκαιρη ερώτηση για την απαίτηση Διδακτορικού (10/6/2011)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Θα συζητηθεί τώρα η με αριθμό 970/7-6-2011 επίκαιρη ερώτηση του Ζ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αναστάσιου Κουράκη προς την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ανανέωση της ισχύος του ΠΔ 123/84 περί του διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού στα ΑΕΙ.

Στον ερωτώντα Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, τον κ. Αναστάσιο Κουράκη, θα απαντήσει ο Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Ιωάννης Πανάρετος.

Παρακαλώ, κύριε Κουράκη, έχετε δύο λεπτά για να παρουσιάσετε την ερώτησή σας.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Υφυπουργέ, γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι από την 1η Σεπτεμβρίου 2010, δηλαδή πάνω από εννιά μήνες, εκκρεμεί η υπογραφή ενός Προεδρικού Διατάγματος, το 123/84 συγκεκριμένα, το οποίο ορίζει τα προσόντα και τις προϋποθέσεις για την κατάληψη θέσης διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού σε ορισμένες περιπτώσεις. Είναι οι περιπτώσεις όπου εφαρμόζεται διεθνώς μία πρακτική σε πάρα πολλές σχολές. Στη δική μας τη χώρα είναι στη Σχολή Αρχιτεκτόνων, Μηχανικών του ΕΜΠ, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στα Τμήματα Αρχιτεκτόνων, Μηχανικών του ΑΠΘ, του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Δημοκριτείου, του Πολυτεχνείου Κρήτης, του Τμήματος Θεάτρου και Κινηματογράφου κλπ.

Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, τη στιγμή που προβλέπεται στο ν. 1268, ο οποίος λέει ότι σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, όπως αυτή εδώ, δικαιολογείται η μη κατοχή διδακτορικού διπλώματος και μάλιστα λέει ότι τα προσόντα και οι προϋποθέσεις εκλογής, αλλά και ένταξης θα καθορίζονται από προεδρικό διάταγμα.

Το γεγονός ότι ο νομοθέτης επέλεξε όχι μία πάγια ρύθμιση καθορισμού των προσόντων σε εκείνα τα τμήματα που τυχαίνουν αυτής της ιδιαιτερότητας δείχνει ότι άφησε σε εκκρεμότητα μία διαδικασία, σύμφωνα με την οποία κάθε φορά, ανάλογα με την εξέλιξη των επιστημών, μπορεί να καθορίζεται ποιο τμήμα μπορεί να ενταχθεί σε αυτήν τη ρύθμιση ή όχι.

Ο νόμος, όμως, ισχύει. Ο ν. 1268 ισχύει. Και εδώ έχουμε τη συγκεκριμένη περίπτωση, ενώ έχουμε μια ανανέωση από καιρού εις καιρόν, που το Υπουργείο δεν υπέγραψε εδώ και πάνω από εννέα μήνες, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τρομακτικά προβλήματα σε ένα ήδη συρρικνωμένο αριθμό διδακτικού προσωπικού του Μετσοβείου Πολυτεχνείου.

Το Τμήμα Αρχιτεκτόνων πριν από λίγο καιρό είχε εκατόν είκοσι ένα μέλη, τώρα έχει εβδομήντα πέντε. Τα 2/3 υπάγονται σε αυτήν τη ρύθμιση.

Διερωτώμαι πώς είναι δυνατόν να γίνεται αυτό, όταν το ίδιο το Τμήμα, η Σχολή, η Σύγκλητος, η Πρυτανεία ζητά το αυτονόητο –ποιο είναι το αυτονόητο;- να μην παρανομείτε. Πού είναι η παρανομία; Ο ν. 1268 το προβλέπει, το Προεδρικό Διάταγμα πρέπει να εκδοθεί. Κωλυσιεργούν τα πάντα. Φεύγουν συνάδελφοι με συνταξιοδοτήσεις. Βάζετε αυτό το αισχρό δημοσιονομικό κριτήριο εξοικονόμησης χρημάτων, περί αυτού πρόκειται.

Είναι αισχρό αυτή τη στιγμή να καταδικάζετε μία ολόκληρη σχολή και πολλές άλλες σε μία συρρίκνωση, σε μία απαξίωση, σε μία φυγή επιστημόνων, να προβάλλετε το όποιο αίτημα, ευφυολόγημα.

Θέλω σας παρακαλώ να μην ακούσω –γιατί το έχω ακούσει άλλες φορές, όχι από εσάς προσωπικά- ότι στο νέο νόμο θα προβλεφθεί. Είναι άλλο πράγμα αν θα προβλεφθεί στο νόμο κι άλλο αν τηρούμε τον ισχύοντα νόμο εδώ και εννέα μήνες. Ισχύει ένας νόμος, ο 1268, πρέπει να εκδοθεί το προεδρικό διάταγμα. Και θα ήθελα πάρα πολύ κύριε Υφυπουργέ, βγαίνοντας από αυτήν την Αίθουσα, να έχουμε ακούσει όλοι μας μία ημερομηνία.

Σας ευχαριστώ και θα τοποθετηθώ αμέσως μετά.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε Αντιπρόεδρε.

Ο Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κ. Ιωάννης Πανάρετος έχει το λόγο.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κύριε Κουράκη, ξέρετε ότι σε όσες ερωτήσεις έχετε κάνει, έχω πάντα προσπαθήσει να απαντήσω επί της ουσίας και ξέρετε ότι προσέχω και τις ερωτήσεις σας και τις τοποθετήσεις σας.

Θα διαπιστώσατε ότι μία πρόταση-υπόδειξή σας- να δημοσιοποιηθούν τα ονόματα όσων εκκρεμούν οι διορισμοί, υλοποιήθηκε. Δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν αυτό ποτέ. Θέλω να σας διαβεβαιώσω για μία ακόμα φορά, όσον αφορά αυτό το θέμα, ότι θα κρατηθεί η σειρά, με εξαιρέσεις όπως σας είπα, όπου μπορεί να χρειαστεί.

Γι’ αυτό είμαι βέβαιος ότι ο όρος «ευφυολόγημα» που χρησιμοποιήσατε ήταν μάλλον άδικος. Γιατί δεν έχω προσπαθήσει ποτέ να σας απαντήσω με ευφυολογήματα. Προσπαθώ να σας απαντώ επί της ουσίας. Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω και τώρα, γιατί θέτετε και αναδεικνύετε ένα πολύ σημαντικό θέμα που δεν είναι απλώς θέμα υπογραφής ενός Προεδρικού Διατάγματος αλλά αναδεικνύει ένα ευρύτερο εσωτερικό θέμα των Πανεπιστημίων και της λειτουργίας τους.

Ο νομοθέτης, όπως είπατε σωστά, στο ν.1268/82 είπε ότι χρειάζεται διδακτορικό για να καταλάβει κάποιος θέση στο Πανεπιστήμιο. Εξαίρεσε προσωρινά κάποιες περιπτώσεις, όπου θεωρήθηκε ότι είναι δύσκολο να υπάρχουν επιστήμονες με διδακτορικό για να καταλάβουν αυτές τις θέσεις. Αυτό το «προσωρινά» το προσδιόρισε σε μία συγκεκριμένη ημερομηνία -το 2010 αν θυμάμαι καλά- και είχε προβλέψει ο νόμος ότι με Προεδρικό Διάταγμα θα καταγραφούν οι επιστήμες εκείνες όπου δεν θα χρειάζεται διδακτορικό.

Ερχόμαστε τώρα στο χρονικό σημείο που βρισκόμαστε και το ερώτημα είναι: Εξακολουθούν και δεν υπάρχουν διδάκτορες σ’ αυτά τα αντικείμενα; Εσείς βλέπετε τη μία πλευρά -την οποία βλέπω κι εγώ και την αντιλαμβάνομαι- των ανθρώπων εκείνων που υπηρετούν ήδη, δεν έχουν διδακτορικό, αλλά σύμφωνα με τη νομοθεσία για να εξελιχθούν θα πρέπει να γίνει ανοιχτή προκήρυξη. Και ενδεχόμενη ανοιχτή προκήρυξη που θα επιβάλει το διδακτορικό, θα αποκλείσει τους εσωτερικούς υποψηφίους.

Από την άλλη μεριά, έχουμε υποψηφίους, έχουμε επιστήμονες ενδιαφερόμενους οι οποίοι λένε ότι σ’ αυτό το αντικείμενο υπάρχουν πια επιστήμονες με διδακτορικό. Μας ρωτούν: Γιατί εξακολουθείτε και αποκλείετε με Προεδρικό Διάταγμα αυτούς που έχουν διδακτορικό, λέγοντας ότι δεν χρειάζεται διδακτορικό;

Αυτή είναι η δυσκολία. Δεν έχει τίποτα να κάνει ούτε με το μνημόνιο, ούτε με το δημοσιονομικό που είπατε. Κι αυτή τη δυσκολία προσπαθούμε να την αντιμετωπίσουμε στο νέο νόμο που επεξεργαζόμαστε. Δεν είναι δηλαδή μία υπεκφυγή, όπως πιθανόν θεωρείτε, που λέμε για το νόμο. Προσπαθούμε να την αντιμετωπίσουμε μέσα στο πλαίσιο μίας μεγαλύτερης αυτοτέλειας των Ιδρυμάτων, για την οποία θα επανέλθω ώστε να σας εξηγήσω ποιος είναι ο τρόπος σκέψης. Πάντως με κανένα τρόπο δεν έχει να κάνει με τους δημοσιονομικούς προβληματισμούς.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε Υφυπουργέ.

Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αναστάσιος Κουράκης έχει το λόγο να αναπτύξει την ερώτησή του.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ζ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Υπουργέ ομολογουμένως με εκπλήξατε με αυτά που άκουσα. Δεν είχα εφοδιαστεί για αυτού του είδους την επιχειρηματολογία.

Δηλαδή, δεν περίμενα με τίποτα να ακούσω ότι αυτό το οποίο είναι μια καθιερωμένη και διεθνής πρακτική σε ορισμένα καλλιτεχνικά ή συνθετικά μαθήματα, το διδακτορικό, αν υπάρχει –καλό είναι να υπάρχει, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί την απαραίτητη προϋπόθεση- ότι θα είναι προϋπόθεση. Διότι δεν πρόκειται περί μαθημάτων θεωρητικών σπουδών. Πρόκειται για συνθετικά και καλλιτεχνικά μαθήματα, όπου το διδακτορικό, δηλαδή η αναζήτηση νέας γνώσης, δεν έχει νόημα. Καλό είναι να υπάρχει, αλλά δεν μπορεί να υπάρχει ως προϋπόθεση. Και αυτό είναι μια διεθνής πρακτική.

Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι αντ’ αυτού ο νομοθέτης βάζει πολύ ισχυρά κριτήρια στη διαδικασία της εξέλιξης, όπως αναγνωρισμένο καλλιτεχνικό ή αρχιτεκτονικό έργο υψηλής στάθμης, πραγματοποιημένο ή μελετημένο ή βραβευμένο σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, μεταπτυχιακές σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου σε σχετική γνωστική περιοχή με αντίστοιχο τίτλο, δημοσιευμένο ερευνητικό έργο σε έγκυρα περιοδικά, τουλάχιστον διετής πείρα. Δηλαδή, ένα σύνολο πραγμάτων που συνάδει με την επιστήμη που υπηρετεί. Και αυτό το λέει η ίδια η Σχολή. Το λένε οι ίδιες οι Σχολές, το λέει η Πρυτανεία, το λέει η Σύγκλητος.

Και έρχεται τώρα το Υπουργείο και λέει «α, αυτά που ξέρατε, να τα ξεχάσετε». «Εγώ εκτιμώ…» -λέει το Υπουργείο- «…ότι όταν υπάρχουν διδάκτορες, όπως είπατε προηγουμένως, που διεκδικούν τη θέση, αυτοί λογικό είναι –λογικό κατά την αντίληψή σας- να έχουν μια προτεραιότητα».

Καθόλου απαντάει η Σχολή. Καλό είναι να έχει και διδακτορικό -όπου μπορεί να το έχει, εν πάση περιπτώσει, γιατί δεν μπορεί παντού- αλλά το κύριο –που το έχει πει καθόλου προσωρινά, όμως, ο ν. 1268- είναι μία διεθνής πρακτική, η οποία λέει ότι σε καλλιτεχνικά μαθήματα συνθετικών εργασιών και αντικειμένων, δεν μπορεί να υφίσταται διδακτορικό. Δεν είναι θεωρία από αμφιθεάτρου. Είναι σχεδιαστήριο, είναι μια άλλη πρακτική.

Και έρχεστε τώρα –και συγγνώμη που σας το λέω, αλλά ειλικρινά δεν το περίμενα- με την επιχειρηματολογία που είπατε να ανατρέψετε όλο αυτό το οικοδόμημα επιστημολογίας, το οποίο ισχύει σε όλες τις χώρες του κόσμου και το οποίο το λένε και οι ίδιοι.

Και το τελευταίο και ουσιαστικότερο είναι ότι δια αυτού του τρόπου επεμβαίνετε και καταργείτε την αυτοτέλεια των πανεπιστημίων. Τα ίδια τα πανεπιστήμια ορίζουν τα προσόντα που θέλουν να έχει το διδακτικό προσωπικό που θα διδάξει. Πραγματικά αυτό δεν το περίμενα.

Και σε κάθε περίπτωση, είπατε ότι έχετε ορισμένες σκέψεις κλπ. Θα υπογραφεί κάποτε αυτό το Διάταγμα με την άλφα, βήτα ή οποιαδήποτε άλλη μορφή και με βάση, επαναλαμβάνω, το ν. 1268; Διότι θα πρέπει να λειτουργήσουν επιτέλους τα τμήματα, γιατί η σχέση διδάσκοντα προς διδασκόμενους είναι ένας προς δεκαπέντε.

Με τη μείωση του προσωπικού κάτω από το 40% του αριθμού των ΔΕΠ, αυτή η αναλογία έχει γίνει τριάντα έως πενήντα –γεγονός που σημαίνει ότι πρακτικά δεν μπορείς να κάνεις μάθημα, δηλαδή υπάρχει υποβάθμιση- και σήμερα έχουμε –φαντάζομαι ότι το γνωρίζετε- χίλιους επτακόσιους πενήντα φοιτητές στην Αρχιτεκτονική με εβδομήντα πέντε μέλη ΔΕΠ, εκ των οποίων –προσέξτε- τα 2/3, δηλαδή οι πενήντα, εμπίπτουν στην κατηγορία του μη έχοντος διδακτορικό. Δηλαδή, τι θα κάνουμε; Θα καταργήσουμε την Αρχιτεκτονική Σχολή; Και ποιος θα το κάνει αυτό; Ποιος θα πάρει την ευθύνη αν όχι οι ίδιοι, η ίδια η Σχολή;

Πρέπει να πάρετε θέση στο θέμα της αυτοτέλειας. Δηλαδή, ποιος θα το κάνει αυτό; Θα το κάνει το Υπουργείο; Πραγματικά, δηλαδή, νομιμοποιείται να το κάνει το Υπουργείο; Και αν επέμβει εκεί, θα επεμβαίνει και σε άλλα θέματα που έχουν σχέση με την ιατρική, με τις ανθρωπιστικές σπουδές κλπ;

Ποιο είναι αυτό το Υπουργείο που μπορεί να έχει άποψη επ’ αυτών των θεμάτων -δηλαδή, στο ποια θα πρέπει να είναι τα προσόντα του διδακτικού προσωπικού- αν όχι οι ίδιοι, το ίδιο το Πανεπιστήμιο, το Universität, που το ξέραμε τόσα χρόνια, τόσους αιώνες;

Εδώ μπαίνουν πολύ σοβαρά ζητήματα, πέρα από το επίσης πολύ ουσιαστικό ζήτημα που έγκειται στο ότι υπάρχει κίνδυνος απώλειας θέσης των μη μόνιμων λεκτόρων και επίκουρων καθηγητών, βάσει του νόμου, αν δεν προχωρήσει η διαδικασία της εξέλιξής τους με την προϋπόθεση ανανέωσης του Προεδρικού Διατάγματος 123. Αυτοί οι άνθρωποι θα χάσουν τη δουλειά τους. Έχουν μπει με διαφορετικές συνθήκες και έχουν ορίσει διαφορετικά τη ζωή τους.

Και τώρα έρχεστε εσείς ως Υπουργείο, ως πολιτική ηγεσία και λέτε «α, ξεχάστε τα αυτά, μπήκατε όπως μπήκατε, από εδώ και πέρα εμείς εκτιμούμε ότι… κλπ.». Άρα, θα χάσουν τη δουλειά τους οι λέκτορες, με προφανές αποτέλεσμα τις δυσμενείς επιπτώσεις στη ζωή τους.

Πραγματικά, δηλαδή, εγώ σήμερα περίμενα ημερομηνία. Περίμενα ότι θα μου λέγατε «συγγνώμη, αλλά είχαμε κάποιες άλφα, βήτα δυσκολίες και σε δύο μήνες, σε έξι κλπ …», γιατί έχουν ήδη περάσει εννέα μήνες. Πόσο θα τραβήξει αυτό;

Και έτσι και μπούμε και στη διαδικασία –κάτι που απεύχομαι- μιας περίεργης πολιτικής κατάστασης, καταλαβαίνετε ότι ένας ολόκληρος κόσμος θα είναι στον αέρα. Μια ιστορική Σχολή, που έχει δώσει εξετάσεις, με διακεκριμένους επιστήμονες στο εξωτερικό, με επιστήμονες με ήθος, που έχουν προβάλει τη χώρα ως αρχιτεκτονική επιστήμη και αντίληψη θα είναι στον αέρα. Και δεν θα είναι μόνο για τρεις μήνες η αναστολή της λειτουργίας της. Πολύ φοβάμαι ότι το Σεπτέμβρη θα έχουμε πολύ χειρότερα. Υπάρχει πελώρια ευθύνη επ’ αυτού.

Ξέρω ότι την άλλη φορά –το είπατε και το επικροτώ απολύτως- είχατε δώσει μια πολύ θετική λύση στο αίτημα της δημοσιοποίησης του καταλόγου για διαφάνεια. Θα περίμενα κάτι αντίστοιχο και σήμερα, δηλαδή να μου πείτε «Κύριε Κουράκη, είναι έτσι, αλλιώς κ.λπ., αλλά την άλλη Δευτέρα υπογράφεται το διάταγμα». Κάτι τέτοιο είναι το μόνο που θα μπορούσε να μας καλύψει.

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Ιωάννης Πανάρετος για τη δευτερολογία του.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, αυτό που ζητά ο κ. Κουράκης είναι αυτό ακριβώς που θέλουμε να κάνουμε. Θέλουμε δηλαδή οι αποφάσεις γι’ αυτά τα θέματα να είναι αποφάσεις των Πανεπιστημίων, όμως, μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο: Να αποφασίζουν τα Πανεπιστήμια αν χρειάζονται διδακτορικό ή αν δεν χρειάζονται διδακτορικό και όχι το Υπουργείο και το κράτος με Προεδρικά Διατάγματα. Είναι το τελευταίο πράγμα που μπορεί να πει οποιοσδήποτε βρίσκεται στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας -είτε είναι είτε δεν είναι ακαδημαϊκός- αν δηλαδή χρειάζεται διδακτορικό στο «άλφα» ή στο «βήτα» αντικείμενο, όπως επίσης, και τα προσόντα που μπορεί να χρειάζονται.

Θέλω, όμως, να σας παρακαλέσω να δείτε ότι αυτό που υποστηρίζετε είναι ακριβώς το αντίθετο. Ήρθε δηλαδή ο νομοθέτης και εξαίρεσε προσωρινά κάποια γνωστικά αντικείμενα προσωρινά. Επιμένω στο «προσωρινά». Αν διαβάσετε το ν. 1268/1982 και την εισηγητική του έκθεση, θα δείτε για ποιο λόγο τα εξαίρεσε. Είπε ότι υπάρχουν αντικείμενα, στα οποία δεν υπήρχαν τότε διδάκτορες. Γι’ αυτό το λόγο έκανε κάποιες εξαιρέσεις για συγκεκριμένο διάστημα.

Μιλάω τώρα για το νομοθέτη. Διαφωνώ -αν θέλετε- με αυτό. Μπαίνω, όμως, στη δική σας λογική και σας λέω τι γράφει ο νόμος. Ο νομοθέτης είπε «Βάζω ένα χρονικό όριο μέχρι το 2010». Γιατί μέχρι τότε, φαντάζομαι, ότι υπολόγιζε –δεν μπορώ να ξέρω πώς έγινε- ότι θα υπάρχουν διδάκτορες.

Αν ίσχυε η δική σας λογική -την οποία ασπάζομαι- θα έπρεπε ο νομοθέτης τότε να πει χωρίς να θέσει χρονικούς περιορισμούς: «Εξαιρούνται αυτά τα αντικείμενα και αποφασίζει το Τμήμα τι προσόντα θα πρέπει να έχει ο διδάσκων».

Εγώ συμφωνώ σε αυτήν την άποψη. Αυτό είναι που θέλουμε να κατοχυρώσουμε με το νόμο που θέλουμε να εισηγηθούμε: Να είναι θέμα των Πανεπιστημίων. Δεν έχει καμία δουλειά το Υπουργείο Παιδείας να εμπλέκεται με Διατάγματα που καθορίζουν ποια είναι τα αντικείμενα στα οποία απαιτείται διδακτορικό και ποια είναι τα αντικείμενα στα οποία δεν απαιτείται διδακτορικό. Το είπε όμως -και κακώς κατά την γνώμη μου μπήκε σε τέτοιες λεπτομέρειες αλλά και σε άλλες παρόμοιες. Δεν έχει π.χ. κανένα λόγο το Υπουργείο Παιδείας να λέει ότι απαιτούνται δύο δημοσιεύσεις, για να γίνει κανείς λέκτορας, όταν ξέρετε πολύ καλά ότι τέτοιες διατάξεις και τέτοια κανονιστική προσέγγιση έχει αποτύχει.

Έχω πει και άλλη φορά στη Βουλή ότι για διάφορους λόγους έχω κοιτάξει τα δύο-τρία τελευταία χρόνια νέους assistant professors που εκλέγονται στα μεγάλα Πανεπιστήμια, όπως στο Yale, στο Stanford, στο Berkeley και στο Harvard. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν έχουν καμία δημοσίευση κατά την εκλογή τους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα εκλέγονταν στο ελληνικό Πανεπιστήμιο, γιατί δεν έχουν το τυπικό προσόν των δύο δημοσιεύσεων.

Εμείς, λοιπόν, βάζαμε τυπικά προσόντα στους νόμους. Στη συνέχεια βρίσκαμε τρόπους και τα καλύπταμε. Είναι περίφημες οι περιπτώσεις εκείνες –τις γνωρίζετε, βεβαίως- που εκδίδονταν επιστημονικά περιοδικά, ώστε να δημοσιευθούν οι εργασίες και να υπάρχουν τα τυπικά προσόντα. Είναι γνωστές περιπτώσεις από παλιά με τον Οικονομικό Ταχυδρόμο και τα Χρονικά της Ρούμελης- όπου γινόταν συζήτηση σε γενικές συνελεύσεις για το κατά πόσον η δημοσίευση σε αυτά καλύπτει τα τυπικά προσόντα του νόμου.

Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να φύγουμε και απ’ αυτούς τους περιορισμούς και απ’ όλο το πλαίσιο στο οποίο έχει εμπλακεί το Υπουργείο Παιδείας. Αυτό πρέπει να γίνει και για την απαίτηση διδακτορικού για τα αντικείμενα που συζητάμε σήμερα. Κυρίως γι’ αυτά τα αντικείμενα. Θεωρώ εκτός λογικής να αποφασίζει το Υπουργείο Παιδείας, αν για παράδειγμα για να γίνει κανείς καθηγητής στο πιάνο χρειάζεται να έχει διδακτορικό ή όχι. Δεν μπορεί να το ξέρει. Δεν το αφορά το Υπουργείο Παιδείας. Αυτό θέλουμε να αλλάξουμε.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Πού το λέει;

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Δεν θέλουμε να ξαναπάμε σε ένα Διάταγμα που θα λέει ότι παρατείνεται η ισχύς του διατάγματος για τόσο διάστημα, διότι μπορεί να υπάρχουν κάποια αντικείμενα που δεν έχουν κατόχους διδακτορικού.

Κύριε Κουράκη, προτιθέμεθα -και το ξέρετε- μέσα στον επόμενο μήνα να φέρουμε νόμο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Με αυτόν τον νόμο θέλουμε να λύσουμε μια και καλή και αυτό και πολλά άλλα παρόμοια προβλήματα. Αυτή είναι η πρόθεσή μας.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε Υφυπουργέ.

15 comments:

  1. Anonymous2:36 am

    ΔΕΝ ΕΝΑΙ ΑΣΧΕΤΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟ, ΑΠΛΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ

    ΖΗΤΑΣ ΤΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΔΑΠΝΩΝ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΠΟΥ ΜΕΝΕΕΣ

    ΕΠΕΙΔΗ Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΚΛΕΒΕΙ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ, ΑΠΕΙΛΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΝ ΕΠΙΜΕΙΝΕΙΣ

    ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙΣ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΟΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΝΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΡΥΨΕΘ ΤΙΠΟΤΕ

    ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ
    ΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΙΓΟΣΤΕΨΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ [ΤΟΥ ΦΟΥΚΑΡΑ] ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΕΠΙΤΡΟΦΗ ΦΟΡΟΥ

    ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΦΟΡΟΦΥΓΑΔΕΣ


    ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

    ΑΠΛΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΥΠΔΜΘ

    ΖΗΤΑΣ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΟΝΤΩΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΦΙΛΟΤΙΜΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ [ΠΟΥ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΕΧΕΙ ΦΤΙΑΧΘΕΙ], ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΞΕΦΥΓΕ ΚΑΤΙ

    ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΤΟ ΝΟΜΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΝ ΣΩΣΤΑ

    ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΜΑΣ ΛΕΡΕ ΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ "ΤΡ...Σ Κ......Σ ΚΑΙ ΠΤΥΛΑ"
    ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΒΑΛΑΚΕΣ [συγγνώμη για την έκφραση, μου έχει μείνει από την παράσταση ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ, και ως γνωστόν ο Ιάκωβος είχε μόνο απολυτήριο γυμνασίου ... και όχι μαστερς και διδακτορικά τρομάρα μας]

    ReplyDelete
  2. Anonymous10:43 am

    Τι να πω κ. Υφυπουργέ,
    Έχω απογοητευτεί, ακόμα και αυτές τις μέρες εκλέγονται μέλη ΔΕΠ χωρίς Journals με impact factor....
    Μόνο αυτό σας λέω....

    ReplyDelete
  3. Anonymous7:29 pm

    Κυριε Υφυπουργέ,

    Αναμένουμε μάταια εδώ και πολύ καιρό την τακτοποίηση του ζητήματος της εφαρμογής του ΠΔ66/09για τους πτυχιούχους Ευρωπαϊκού Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Γιατί να στερούνται από αποφοίτους δικαιώματα, τα οποία τους τα έχει αναγνωρίσει εμφατικά η ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά "κολλάνε" στην πορεία λόγω "γνωστών-άγνωστων" λόγων?
    Θα υπάρξουν ενέργειες από το Υπουργείο σας για την αποκατάσταση αυτής της μακρόχρονης αδικίας, την οποία υφίστανται απόφοιτοι και φοιτητές του εν λόγω τμήματος που κόπιασαν πραγματικά, αλλά δεν τους αναγνωρίζεται πρακτικά κανένα επαγγελματικό δικαίωμα, παρά τις διαχρονικά αντίθετες εισηγήσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας?
    Ελπίζουμε σε εσάς.

    Φοιτητής
    Ευρωπαϊκού Πολιτισμού (Σ.Α.Σ.) ΕΑΠ

    ReplyDelete
  4. Anonymous12:26 pm

    Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

    [Μέρος Α]
    Ο «πικραμένος» [ΟΧΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ]

    Από τη Σαλαμίνα (για το τριήμερο ΜΟΝΟ). Εκπαιδευτικός σε γυμνάσιο «αγανακτισμένων» συναδέλφων που η όποια παρέμβαση στο διδακτικό και παιδαγωγικό επίπεδο «νομιμοποιείται» αν είσαι στην ομάδα μιας ιδιότυπης προοδευτικότητας όπου, για παράδειγμα, η οικολογική ευαισθησία (και όχι μόνο) εκφράζεται με:

    • Τη διαμαρτυρία για την ρύπανση στον Ασωπό στο Σύνταγμα [πριν δύο χρόνια για να μην παρεξηγηθώ (γιατί σήμερα το έχουμε ξεχάσει το πρόβλημα…η προβολή μας μας έδωσε αυτά που προσμέναμε)] και όχι στη συνειδητοποίηση των παιδιών για τους κινδύνους που κρύβει η κατανάλωση προϊόντων από την περιοχή.

    • Τη συμμετοχή στην αναδάσωση του γειτονικού βουνού με την πρωτοβουλία γνωστού ιδιοκτήτη καναλιού και όχι με τον καθαρισμό από τις πευκοβελόνες έξω από τον περίβολο του σχολειού μας που μπορεί τώρα το καλοκαίρι ….δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Κατά τα άλλα την Τρίτη στο σχολείο θα ακούσω τις καταγγελίες για τον εν λόγω «οικολόγο» ιδιοκτήτη καναλιού [ που συμμετείχε το σχολείο στις «επαναστατικές οικολογικές ανησυχίες του» για το φαλακρό βουνό και τους κινδύνους αφανισμού της μπεκάτσας] για τα όσα έκανε ρυπαίνοντας στη Βενεζουέλα….!!

    • Τη προτροπή των παιδιών μας για ανακύκλωση συσκευασιών με πρωτοβουλία αλυσίδων Super Markets, με ανταλλαγή κουπόνια για να αγοράσουν υπερτιμημένα προϊόντα [ποιος θυμάται τον Λουκιανό στα «απλά μαθήματα οικονομίας»] και όχι στις αγωνιώδεις προτάσεις μου για αξιοποίηση των εσόδων από την πώληση των ανακυκλούμενων συσκευασιών για να συγκεντρωθούν χρήματα για παράδειγμα για τη χρηματοδότηση στο σύνολο τους των σχολικών εκδρομών. ΑΠΛΑ μαθήματα διαθεματικής προσέγγισης ΕΠΟΜΕΝΩΣ «επικίνδυνες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις» ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ αν λέγονται από αυτούς που δεν ανήκουν στους «επαναστατημένους του καναπέ».

    ΑΛΛΑ αυτά αφορούν και το ΥΠΔΜΘ που αντί να δίνει μια τέτοια προοπτική ουσιαστικά απαξιώνει την όποια παρέμβαση σε θέματα πράσινης ανάπτυξης με την ανεφάρμοστη και αναποτελεσματική θα έλεγα για επικοινωνιακούς λόγους παρέμβαση για την «αξιοποίηση» των σχολικών βιβλίων που στο σχολείο μου σκωπτικά αντιμετωπίστηκε από τους «οικολόγους της διάσωσης της αρκούδας» [για να μην παρεξηγηθώ τα συμπαθώ ιδιαίτερα τα τετράποδα (έχουμε όλοι τραυματικές εμπειρίες από «το χορό του ταλαίπωρου τετράποδου του ρομάν της δεκαετίας του 60»] οι οποίοι αρνούνται να προτείνουν ή να συμβάλουν σε προτάσεις συνειδητοποίησης των παιδιών. Αρνούνται πεισματικά τη συμμετοχή σε ενέργειες διαθεματικής και ολιστικής υλοποίησης του Αναλυτικού και Ωρολογίου Προγράμματος. ΓΙΑΤΙ? Μα είναι απλό: ΓΙΑΤΙ αποδομούνται «οι πομφόλυγες» των όσων ανέξοδα διακηρύσσουν. ΓΙΑΤΙ ζητούν να συμμετέχουν και οι έχοντες άποψη εκπαιδευτικοί… [συνεχίζεται….]

    ReplyDelete
  5. Anonymous12:29 pm

    Η ΚΕΠΙΑΔΕΥΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

    [Μέρος Β]
    Ο «πικραμένος» [ΟΧΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ]

    Όλα αυτά τη στιγμή που ο «αντιδραστικός», ο «περίεργος», ο «γραφικός» προετοιμάζει τη συνάντηση της Πέμπτης των γονιών που αποφάσισαν να τον βοηθήσουν με όλες τις επιφυλάξεις που είχαν , στην αρχή, για τις προτροπές του για συμμετοχή, για προγραμματισμό στα εκπαιδευτικά δρώμενα της σχολικής μας μονάδας.

    Και ενώ εργάζομαι στον Η/Υ , εκεί στη Σαλαμίνα, από το ανοικτό παράθυρο ο γείτονας ωρύεται για τα όσα συμβαίνουν ακούγοντας τις ειδήσεις. Σχολιάζει το άδικό μέτρο της αύξησης του ΦΠΑ στην κατηγορία 23% στο ταβερνείο της παραλίας και «σιχτιρίζει» τον εαυτό του που δεν βρίσκεται και αυτός στην Πλατεία ….στο Σύνταγμα…. Ναι εκεί στο Σιντριβάνι (ναι έχει σημασία, το που είσαι)

    Και καταλαβαίνω γιατί εγώ «ο κοπρίτης» ο εκπαιδευτικός θα πληρώσει άλλους δύο μισθούς… μα επειδή ο ταβερνιάρης της παραλίας είτε ο ΦΠΑ ήταν 13% είτε γίνει 23% ποτέ δεν τον πλήρωσε , ποτέ δεν θα τον πληρώσει…. γιατί ποτέ δεν εκδίδει την όποια απόδειξη.

    Ο κακομοίρης ο γείτονας νομίζει ότι συμμετέχει στο να διορθωθούν τα πράγματα

    Δυστυχώς με το μυαλό που έχει θα είναι άνεργος και τον επόμενο χρόνο… είναι αυτός ο οικοδόμος που έβριζε εμένα τον «κοπρίτη ΔΥ» , εμένα που του έδινα δουλίτσα.. και τώρα δεν μπορώ…. εμένα που έκανα μάθημα στο παιδάκι του χωρίς να παίρνω φράγκο [γιατί ποτέ δεν έκανα ιδιαίτερο για λόγους αρχής…], εμένα που με έλεγε «βαλάκα»(πίσω από την πλάτη μου) επειδή έκανα τσάμπα μάθημα στο παιδάκι του….

    Και καλά αυτός…. Αλλά και σεις στο ΥΠΔΜΘ δεν έχετε καταλάβει τίποτε, ότι ΟΛΑ είναι «θέμα παιδείας» [καμιά σχέση με το σύνθημα της Ν.Δ.]…. και η κυβέρνηση εμμένει να φορολογεί οδηγώντας την «αγανάκτηση» σε ατραπούς μιας επικίνδυνης «κουλτουροεπαναστασης» των μόνιμα βολεμένων.

    Το κείμενο αυτό θα το δώσω και στους γονείς την Πέμπτη που αρχίζουν να καταλαβαίνουν , να εκτιμούν…. Η αντίδρασή μου σε κείμενο που αναρτήθηκε στον κυβερνοχώρο… Αντίδραση σε κείμενό μου που λογοκρίθηκε από τον κυβερνοχώρο … επειδή τα λόγια τα απλά … ενοχλούν.

    ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Δεν μπορεί να διαμορφώνεται η πολιτική από …. Θα πω το επιχείρημα που συνήθως λέω στους/στις μαθητές/τριες μου για όσους δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν και άρα είναι επικίνδυνοι. Τον ΡΑΝ ΤΑΝ ΠΛΑΝ [ το συμπαθές κατοικίδιο στις ιστορίες του ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ] κάποιος του πατάει το πόδι (κατά λάθος) στη σελίδα 0 και στη σελίδα 114 σκούζει… το συμπαθές κατοικίδιο, φωνάζοντας «κάι – κάι»

    Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο η κατανόηση της υλοποίησης των ΑΥΤΟΝΟΗΤΩΝ να γίνεται αντιληπτή με καθυστέρηση 20ετίας….

    Με εκτίμηση
    Ο «πικραμένος» … [ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ «του καναπέ και του ιδίου συμφέροντος» …. και ζούμε και αγωνιζόμαστε στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα (από τη δεκαετία του 60) και όχι στα προάστια των βολεμένων, για όσους σπεύσουν να ασκήσουν κριτική εκ του ασφαλούς]

    ReplyDelete
  6. Anonymous1:59 pm

    και ο επίλογος στο @12:29 PM

    Αναρτήθηκε σε ιστότοπο….

    "Η KΡΑΥΓΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ....."

    και η παρέμβαση που …. ποτέ δεν δημοσιεύτηκε……


    ΚΡΑΥΓΗ ΠΙΚΡΑΣ … και όχι μόνο .

    Πόσο διαφορετικό θα ήταν το σχολείο αν πραγματικά πιστεύαμε στη συνεργασία, στη διαθεματικότητα στην όποια διδακτική προσέγγιση.

    Στη διαθεματικότητα της διεπιστημονικής συνεργασίας και όχι της προβολής των θέλω μας, αλλά των συλλογικών θέλω που αποτελούν την ικανή και αναγκαία προϋπόθεση για το άλλο σχολείο, που δεν μπορεί να ταυτίζεται με συσχετισμούς που οδηγούν σε αδιέξοδα που όταν μας αγγίζουν, οι όποιες γενικεύσεις μας, απλά επιβεβαιώνουν ότι ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ να «κάνουμε τι δουλειά μας σαν εκπαιδευτικοί» αλλά ΘΕΛΟΥΜΕ «να κάνω τη δουλειά μου σαν εκπαιδευτικός».

    Άλλωστε δεν μας ενδιαφέρει η αποδόμηση των όποιων υπηρεσιών παιδείας πρέπει να προσφέρει το Δημόσιο Σχολείο αρκεί να μην αποδομείται το «εγώ μας» γιατί το «εμείς» στις όποιες διδακτικές προσεγγίσεις μας παραπέμπει σε ένα σχολείο της «ουτοπίας». Είναι και ο λόγος απαξίας θεσμών που δεν μας βόλευαν……

    Ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα γίνει κατανοητό ότι πρέπει να «είμαστε ρεαλιστές, να ζητάμε δηλαδή το αδύνατο»

    Ας ελπίσουμε ότι κάποτε καποιοι/ες θα κάνουν την αυτοκριτική τους

    Ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα συζητήσουμε αυτά που πεισματικά αρνιόμαστε, επειδή νοιώθαμε ισχυροί στον «ουτοπικό κόσμο των αδιέξοδων συσχετισμών»

    Γιατί
    Είτε βραδιάζει
    Είτε φέγγει
    Μένει λευκό
    Το γιασεμί

    « ο γ…. του τότε ο γ… του σήμερα»

    ΥΣΤ1. Η πρόσκληση είναι ανοιχτή για ένα νέο ξεκίνημα την Πέμπτή, για το σχολείο που δεν θέλαμε και που τώρα ίσως….. για το άλλο σχολείο …. Που πρέπει να θέλουμε. Η αυτοκριτική και η συλλογική μας «εσωτερική αυτοαξιολόγηση» [για μας και μόνο για μας] ίσως απελευθερώσει τις πραγματικά δημιουργικές δυνάμεις της ΟΥΤΟΠΙΑΣ

    ΥΣΤ2. Η «επώνυμη-ανωνυμία»[τούτη τη στιγμή] απλά για να διευκολύνει ένα νέο ξεκίνημα, το ξεκίνημα της συλλογικότητας, της δημιουργικής συνεργασίας… και όχι μόνο. [γπμ]

    ReplyDelete
  7. Anonymous7:10 am

    Αγαπητέ κ. Υπουργέ,

    Σας συγχαίρω για το ότι αναγνωρίζετε δημόσια το ότι οι εποχές έχουν αλλάξει από το 1982, και πλέον υπάρχουν και νέα γνωστικά αντικείμενα στα οποία εκπονούνται διδακτορικές διατριβές.

    Με μεγάλη έκπληξη διάβασα τον κ. Κουράκη να πρεσβεύει ότι για κάποια "συνθετικά και καλλιτεχνικά μαθήματα, το διδακτορικό, δηλαδή η αναζήτηση νέας γνώσης, δεν έχει νόημα."

    Ως διδάκτορας ενός καλλιτεχνικού αντικειμένου, επισημαίνω ότι η έκφραση μιας τέτοιας άποψης δείχνει, κατ' ελάχιστον, έλλειψη ενημέρωσης.

    Είναι φανερό ότι η καθεστυκυία τάξη ενοχλείται, και εκτίθεται με τις θέσεις της και εντός κοινοβουλίου.

    Σας καλώ να προχωρήσετε προς έναν από δεκαετίες οφειλόμενο εξορθολογισμό της εκλογής μελών ΔΕΠ. Καλή επιτυχία.

    ReplyDelete
  8. Anonymous2:27 pm

    Αξιότιμε κ. υφυπουργέ,
    η παρέμβαση μου δεν είναι σχετική με το θέμα της ανάρτησης, αλλά με την τελευταία παρέμβασή σας στο κείμενο, που αφορά στην επικείμενη κατάθεση σχεδίου νόμου για τα ΑΕΙ.
    Διάβασα στο Βήμα της Κυριακής ρεπορτάζ που περιλάμβανε σημεία του νέου ν/σ, τα οποία δεν ξέρω εάν πράγματι ανταποκρίνονται στο περιεχόμενο του κειμένου ή εάν αποτελούν δημοσιογραφική φημολογία.
    Στην πρώτη περίπτωση, που το περιεχόμενο του δημοσιεύματος ευσταθεί, θα ήθελα να θέσω υπ' όψιν σας δύο σημεία προβληματισμού σχετικά με την αναφερόμενη ρύθμιση, ότι "τα μέλη του εκλεκτορικού σώματος δεν θα είναι από το ίδιο πανεπιστήμιο με τον υποψήφιο, τα τέσσερα θα είναι Ελληνες και τα άλλα τρία από πανεπιστήμια του εξωτερικού." Μου γεννήθηκαν δύο απορίες, ως προς τη ρύθμιση αυτή: (α) δεν θεωρείτε αναγκαία, ή έστω σκόπιμη, κάποια διαφοροποίηση αναφορικά με επιστήμες (λ.χ. τις πλείστες ανθρωπιστικές επιστήμες), στις οποίες ένα σεβαστό μέρος του έργου των υποψηφίων, συχνότατα δε η βασική μονογραφία, 300-400 σελίδων, είναι γραμμένη στην ελληνική γλώσσα; Τι εικόνα θα μπορούν να έχουν οι ξένοι συνάδελφοι, πιθανότατα από ένα abstract στο υπόμνημα; Θα αντιλέξετε ότι πρέπει να ενθαρρυνθούν οι δημοσιεύσεις σε ξένη γλώσσα, θα σας αντιτείνω όμως ότι σε ορισμένους κλάδους (λ.χ. στα νομικά) η ανάπτυξη της ελληνικής επιστήμης αποτέλεσε αίτημα δεκαετιών, το οποίο μόλις τα τελευταία έτη πραγματώνεται. (β) ως προς τη σύνθεση του εκλεκτορικού: δεν θεωρείτε σκόπιμο το πανεπιστήμιο στο οποίο θα υπηρετήσει ο υπό εκλογή ή εξέλιξη συνάδελφος να έχει κάποιο λόγο στην επιλογή του; Μπορούν συνάδελφοι από άλλα ΑΕΙ της χώρας και του εξωτερικού να αποφασίζουν για την κατεύθυνση μιας Σχολής, χωρίς καθόλου να ερωτώνται οι υπηρετούντες σε αυτήν; Και, στο κάτω-κάτω, εάν ενδιαφέρει, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, να μην εξελίσσονται όσοι "δεν πατούν στο πόδι τους" στη Σχολή, αυτό θα το γνωρίζουν καλύτερα οι υπηρετούντες στη Σχολή, ή οι συνάδελφοί τους, από τα Ιωάννινα, την Κομοτηνή και τη Χαιδελβέργη;
    Δεν διαφωνώ με την κατεύθυνση της νέας ρύθμισης, απλώς με προβληματίζει η απολυτότητα και αποκλειστικότητά της (εάν το δημοσίευμα αποδίδει ακριβώς το περιεχόμενό της).
    Επιτρέψτε μου, τέλος, να επισημάνω ότι για την ανάπτυξη τέτοιων προβληματισμών θα ήταν σκόπιμο ένα ενδιάμεσο στάδιο διαβούλευσης, επί συγκεκριμένου πλέον νομοσχεδίου. Τώρα, από τη συζήτηση επί της δέσμης προτάσεων του Οκτωβρίου 2010, θα οδηγηθούμε στην εσπευσμένη, ως φαίνεται, ψήφιση του νόμου,με αποτέλεσμα παρόμοιες δυσλειτουργίες να αναφανούν το πρώτον στην πράξη και να οδηγούν σε εμβαλωματικές παρεμβάσεις.
    Με εκτίμηση

    ReplyDelete
  9. Anonymous1:15 am

    Αξιοτιμε Κε Παναρετε
    Σε δυσκολους καιρους, παρατηρουμε οτι αρκετα ΑΕΙ διαθετουν [ και ισως σωστα] πορους γαι αγορα εξοπλισμου. Να ποια ειναι για ενηνερωση, η διαδικασια.
    Η πρυτανεια λεει οτι διαθετει πχ 2 εκατ. Ευρω και ζητα απο τα τμηματα λίστα . Τα ΔΣ των τμηματων, κανουν τι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ..με το πληθος των μελων ΔΕΠ/ΕΠ....γιατι ολοι εχουμε τις ιδιες αναγκες και τερμα.

    ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ. Φυσικά κανενας λόγος για Στρατηγικές, αριστεια, απολογισμο και αξιολογιση !!!!!
    Ετσι οσοι ΔΕΚ κανουν ΤΙΠΟΤΑ βρισκονται σε καλυτερη οικονομικα θεση απο αυτους που τρεχουν και δημοσιευουν, υποβαλουν ερευνητικες προτασεις εχουν μεταπτυχιακους/μεταδιδακτορικους.

    ΝΟΜΙΖΕΤΕ οτι ετσι ΘΑ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ???

    ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ για αυτο, ή η περιφημη αυτοτελεια...βαζει φρενο ???

    Αν εχετε χρονο μας απαντατε....

    ReplyDelete
  10. Η αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των πανεπιστημίων είναι η μόνη λύση. Αυτό επιδιώκουμε.

    ReplyDelete
  11. Anonymous4:16 am

    Αγαπητέ κ. Πανάρετε,

    Η πραγματικότητα στην Ελλάδα θέλει σε κάποιους τομείς να επιβλέπονται διδακτορικοί φοιτητές από διδάσκοντες που δεν έχουν κάνει ποτέ έρευνα, δεν έχουν συγγράψει ποτέ τίποτα, και δεν ξέρουν καν να κάνουν μια απλή αναζήτηση βιβλιογραφίας. Λυπάμαι, αλλά μια απλή ματιά στα δημοσιευθέντα βιογραφικά ακόμη και πρωτοβάθμιων καθηγητών είναι αρκετή για να εκθέσει αυτό το παράδοξο.

    ReplyDelete
  12. Anonymous7:21 am

    @4:16 δεν σαν εντυπωσιάζει επίσης ότι υπάρχουν διευθυντές εργαστηρίων με ελάχιστο ερευνητικό έργο ή με συμπλήρωση πχ 10 διδακτορικών αλλά μόνο με 4 δημοσιεύσεις από αυτά; ή ότι καθηγητές δημοσιεύουν ως δικά τους άρθρα από μεταπτυχιακά και διδακτορικά χωρίς να αναφέρουν πουθενά την συμβολή του φοιτητή τους;
    Το θέμα του επιβλέποντος λύνεται, σε μεγάλο βαθμό, εάν επιτρέπεται σε όλα τα ΔΕΠ ανεξαρτήτου βαθμίδας να επιβλέπουν διδακτορικά. γιατί έτσι δεν θα είναι απαραίτητο να υπάρχει καθηγητής 'προμετωπίδα' για να μπορέσει ο λέκτορας να κάνει την έρευνά του ή να καταθέσει πρόταση. και το πρόβλημα είναι ότι με αυτά και με εκείνα 'καλομαθαίνουν' οι καθηγητές και δεν μπορεί να ανεξαρτητοποιηθεί ο λέκτορας και ο νέος επίκουρος αργότερα.
    επιπλέον, εάν προϋπόθεση για το άριστα (που κάποια τμήματα το χαρίζουν) είναι η δημοσίευση τουλάχιστον μιας ερευνητικής εργασίας σε έγκριτο ξενόγλωσσο περιοδικό με σύστημα κριτών - ναι, θα καθυστερούν ίσως λίγο ο διδάκτορας και ο επιβλέπων που επιμένουν σε άριστα, αλλά και δεν θα καταφεύγουν επίσης σε διδακτορικά της 'αρπαχτής' που μετά βιας βγάζουν -δεν-βγάζουν μια παρουσίαση σε συνέδριο (όχι άρθρο!).
    επιτέλους να υποχρεωθούν τα τμήματα και τα ιδρύματα να δημιουργήσουν βάση δεδομένων όπου θα φαίνεται το 'αντίκρυσμα' των διδακτορικών (πόσες δημοσιεύσεις, που, τι αναφορές;). Έτσι και οι φοιτητές θα διαλέγουν συνειδητά και δεν θα εντυπωσιάζονται από έναν τίτλο και θα πάψουν τα 'εργοστάσια' παραγωγής διδακτόρων για φθηνά εργατικά χέρια (γιατί και μια ΓΣΕΣ θα μπορεί επιτέλους να πει, "επ, τι τον θες ακόμα έναν διδάκτορα, έχεις πάρει δέκα, αλλά ακόμα...μηδέν εις το πηλίκο"!!!! τώρα κανείς δεν ξέρει τι κάνει ο άλλος, και οι φοιτητές παγιδεύονται ή οι νέοι ΔΕΠ κάνουν τους "αφανείς" ήρωες)

    ReplyDelete
  13. Anonymous8:14 am

    ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΚΡΑΤΙΑ
    ενα απο τα μικρομαγαζα τις οικογενειοκρατιας αφορα τη ΣΥΜΕΤΟΧΗ σε ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑ.
    Χαρακτηριστικό παραδειγμα και κλασσικη πρακτική ειναι ο συζυγος να βαζει τη συζυγο ως υποψ. διδακτορα ή μεταδιδακτορα σε συνεργαζόμενο φορέα της προτασης. ΝΟΜΟΤΥΠΑ. ΗΘΙΚΑ ΟΜΩΣ?? Οποιος ειναι εκτος ΔΕΝ εχει καμμια ελπιδα. Επισης και εντος ....ο εργαζομενος για ΔΥΟ μεταδιδακτορας (πρέπει να βγαλει το δικό του εργο αλλα και το διδακτορικό της συζυγου ΔΕΠ) αμοιβετε με Χ ευρω [τα ψιχουλα] ενω η συζυγος ΔΕΠ εχει μια 10ΠΛΑΣΙΑ αμοιβη ...τυπικα απο αλλο φορεα. Συνήθως ολοι....εχουν μια σχεση κουμπαριας. Επειδη ειναι απειρα τα φαινομενα που εχουν εντοπιστει [ και σε ΘΑΛΗ/ΑΡΧΙΜΗΔΗ]....μηπως ειναι σωστο να υπάρχει μια ΔΗΛΩΣΗ ποθ να ναφερει τα μελή του ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ group που ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ με δεσμους ??? ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ολους τους αλλους για αφελεις.

    Ποια ειναι η αποψη σας ??
    Γιατι αν στο Ποιμαντικο ήταν μονο η θέση ...εδω ειναι η θεση και το ΧΡΗΜΑ

    ReplyDelete
  14. Anonymous9:43 am

    Αίσχος! Ένας εκλεκτός μου συνάδελφος με διεθνές προφίλ και πλουσιότατο ερευνητικό και συγγραφικό έργο πρέπει να κριθεί σε θεωρητικό γνωστικό αντικείμενο από κάτι ηθοποιούς αγνώστους στο Πανελλήνιο που βρέθηκαν στην πρώτη βαθμίδα ως "καλλιτεχνικά ΔΕΠ". Ας μην επιτρεπόταν τουλάχιστον να μετέχουν σε συλλογικά όργανα. Πώς είναι δυνατόν άνθρωποι με το απολυτήριο του λυκείου να πλασάρονται ως τακτικοί καθηγητές;

    ReplyDelete
  15. Anonymous2:53 am

    @9:43
    όντως αισχρό εφόσον ο ΔΕΠ κρίνεται για το επιστημονικό του έργο να τον κρίνουν ΔΕΠ χωρίς διδακτορικό. πάντως και το να κρίνουν υποψήφιο άλλοι ΔΕΠ με διδακτορικό της μιας εργασίας με 7 πειραματόζωα (όταν ο υποψήφιος έχει κάνει δέκα κλινικές μελέτες και τριανταπλάσιες δημοσιεύσεις) είναι εξίσου οδυνηρό. είμαστε μια φαρσοκωμωδία μπουρλέσκ, ούτε καν τραγωδία...

    ReplyDelete