Σύμφωνα με όσαν είπε σήμερα ο Γενικό Γραμματέας του ΟΟΣΑ Angel Gurría στην συνάντηση Υπουργών Παιδείας του ΟΟΣΑ, ενώ οι δαπάνες για εκπαίδευση στις χώρες του ΟΟΣΑ στο διάστημα 2000-2006 αυξήθηκαν κατα 40%, η συνολική απόδοση των χωρών στην αξιολόγηση του προγράμματος PISA δεν παρουσίασε μεταβολή.
Που πήγαν αυτά τα χρήματα και ποιά τα αποτελέσματα των πολιτικών που εφαρμόστηκαν;
Thursday, November 04, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
Κύριε Υπουργέ σας στέλνω τα συμπεράσματα της σχετικής έκθεσης του ΟΟΣΑ:
ReplyDeletehttp://didefth.gr/docs/oecd_2006.pdf
Στην σελίδα 4 της παραπάνω μελέτης αναφέρεται:
«Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι χαμηλότερες δαπάνες ανά μονάδα δεν οδηγούν αναγκαστικά σε χαμηλότερα επιτεύγματα. Για παράδειγμα, οι δαπάνες στην Κορέα και την Ολλανδία είναι χαμηλότερες του μέσου όρου του ΟΟΣΑ για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, εντούτοις και οι δύο χώρες συγκαταλέγονται μεταξύ των χωρών με τις καλύτερες επιδόσεις στην έρευνα του PISA 2003.»
Αυτή η διαπίστωση καταρρίπτει ένα πολύ διαδομένο στην Ελλάδα ισχυρισμό που λέει : «Τα χάλια της Εκπαίδευσης οφείλονται στην ελλειπή χρηματοδότηση»
Το κύριο πρόβλημα της χώρας είναι η αποδοτικότητα !
Είναι χαρακτηριστική μια έρευνα που έκανε το ΙΣΤΑΜΕ, για τις κοινωνικές δαπάνες στην Ευρώπη. Αυτές στην Ε. Ε. των «15» ήταν το 2004 στο 27,6% του ΑΕΠ, ενώ στην Ελλάδα ήταν στο 26%. Ομως: Στην Ε. Ε. τα κοινωνικά επιδόματα μειώνουν το ποσοστό της φτώχειας κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες, στην Ελλάδα μόνο κατά 3 μονάδες. Αυτό σημαίνει ότι τα περισσότερα χρήματα από όσα δαπανούμε για κοινωνική πρόνοια πάνε σε άλλες τσέπες. Χρηματοδοτούν περισσότερο τη γραφειοκρατία και τη διαφθορά του συστήματος, παρά εκείνους που τα έχουν ανάγκη. Η απόδοση των χρημάτων μας είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη.
Καλοδήμος Δ.
Με ποιά ακριβώς λογική ο PISA θεωρείται σοβαρή μονάδα μέτρησης της ποιότητας της παιδείας κάποιας χώρας;
ReplyDeleteΜε ποιά επίσης λογική η απόκτηση δεξιοτήτων έγινε συνώνυμο της παιδείας; Οι δεξιότητες είναι μία πλευρά της παιδείας του ανθρώπου, όχι Η ΠΑΙΔΕΙΑ του.
Από πού κι ως πού ένας διαγωνισμός, ο οποίος αγνοεί πάρα πολλές παραμέτρους στην ανάλυση του δείγματος που χρησιμοποιεί, γίνεται μπούσουλας εκπαιδευτικών πολιτκών των Κρατών;
Από που κι ως πού ένας διεθνής οικονομικός οργανισμός καθορίζει εκπαιδευτικές πολιτικές, βασισμένος σε έναν αμφισβητούμενο διαγωνισμό.
Νομίζω πολύ σημασία δώσαμε και στον PISA και στον ΟΟΣΑ.
Αν θέλουμε να δούμε το αποτέλεσμα ενός εκπαιδευτικού συστήματος δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε την κοινωνία, την οποία δημιούργησε. Σε ποιές αξίες βασίζεται, τί πρόοδο έχει, τί πολιτισμό. Τα τελευταία 20 χρόνια δεν νομίζω πως έχουμε κατορθώσει και πολλά σε αυτά τα θέματα. Και χωρίς PISA το καταλαβαίνουμε. Και δεν έχει να κάνει μόνο με τα κονδύλια της εκπαίδευσης. Και καλό θα ήταν εκεί στον ΟΟΣΑ, όπως κι εδώ σε εμάς να καταλάβουμε πως η παιδεία των ανθρώπων δεν περνάει μόνο μέσα από το σχολείο. Ακόμα και αν δώσουμε άπειρα δις στα σχολεία, αλλά η τηλεόραση συνεχίζει να προβάλλει ανοησίες και ανόητους ως πρότυπα προς μίμηση, το Κράτος συνεχίζει να κοροϊδεύει τον πολίτη, το περιβάλλον γύρω μας συνεχίζει να εξαθλιώνεται, οι νοοτροπίες της οποιασδήποτε εξουσίας (από διευθυντή γραφείου μέχρι κυβερνητικό) παραμένουν τριτοκοσμικές, ο πολιτισμός είναι απών ή απαξιωμένος, το σχολείο από μόνο του δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Οι μεγαλύτεροι "εχθροί" των παιδιών είναι οι δάσκαλοι τους και οι συμμαθητές τους. Πως θα καλύψει τα κενά του ο αδύναμος μαθητής και πως θα αξιοποιήσει τις δυνατότητες του ο δυνατός, όταν ο καθηγητής προσαρμόζει τη διδασκαλία στο μέσο όρο του τμήματος; Και βέβαια πως θα μορφωθεί το οποιοδήποτε παιδί από αδιάφορους ή ανίκανους καθηγητές;
ReplyDeleteΕίναι επείγουσα ανάγκη να ξεκινήσει η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Και θα είναι προς το συμφέρον όλων αν τα παιδιά κατατάσονται σε σχολεία και τμήματα βάσει των επιδόσεων τους.