Συνέντευξη στον Αθήνα 984. (4/8/2011)

Tweet

Τα κυριότερα σημεία:

Για πρώτη φορά μια κυβέρνηση δεν προσπαθεί να καθορίσει τις λεπτομέρειες λειτουργίας του πανεπιστημίου μέσω ενός νόμου αλλά επιχειρεί να διαμορφώσει τις προυποθέσεις για να αναπτυχθεί η ακαδημαική κουλτούρα που λείπει από τα ελληνικά πανεπιστήμια. Αυτό επιτυγχάνεται εν μέρει.
Το ελληνικό παν/μιο αυτή τη στιγμή δεν λειτουργεί ως ακαδημαική μονάδα αλλά ως μια δημόσια υπηρεσία. Χρειάζεται να αναπτυχθεί η ακαδημαϊκή κουλτούρα και αυτό επιτυγχάνεται όχι με περίπλοκους και λεπτομερείς νόμους αλλά με βασικές αρχές και κατευθύνσεις ώστε οι πανεπιστημιακοί, να μπορούν να αποδώσουν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους. Σήμερα, το ελληνικό πανεπιστήμιο, οι καθηγητές και φοιτητές, αναλώνουν τις ικανότητες και το χρόνο τους σε μίζερες και εσωστρεφείς συζητήσεις ήσσονος σημασίας για αφίσες, ποσοστώσεις, αριθμό εξεταστικών κλπ.
Το άσυλο είναι δευτερογενής έκφανση ενός βασικού προβλήματος που είναι ο τρόπος λειτουργίας των παν/μίων και της διοίκησης τους. Αν διορθώσουμε τα τελευταία θα εκλείψουν αυτές και οι δευτερογενείς αρνητικές εκφάνσεις.
Η προηγούμενη αξιολόγηση του ΟΟΣΑ για το εκπαιδευτικό σύστημα στη χώρα μας έγινε το 1995. Οι προτάσεις που περιείχε ούτε μελετήθηκαν, ούτε εφαρμόστηκαν. Η σημερινή έκθεση δεν κάνει απλά προτάσεις. Αναφέρεται σε πρακτικές και πολιτικές, τις οποίες προωθεί η ελληνική κυβέρνηση και τις οποίες αξιολογεί από τις καλύτερες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Αυτό αποτελεί μια μεγάλη πρόοδο που πρέπει να τονισθεί.
Είναι φανερό ότι, επιτέλους, αρχίζουμε να κινούμαστε και να προβληματιζόμαστε σε ένα διεθνές περιβάλλον χωρίς εσωστρέφεια. Οι αλλαγές στα παν/μια διεθνώς τα τελευταία χρόνια είναι κοσμογονικές. Και αυτό δεν είναι σύνηθες, αν κανείς σκεφθεί οτι τα πανεπιστήμια, ως δομές είναι, παραδόξως, μαζί με την εκκλησία οι πλέον συντηρητικοί θεσμοί της κοινωνίας. Χρειάζεται και τα δικά μας πανεπιστήμια να μπουν σε αυτό το διεθνές περιβάλλον και να μην μένουν προσκολλημένα στο παρελθόν.

Η εκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρεται και στην Δανία, όπου η πλειοψηφία των μελών του Συμβουλίου είναι εξωπανεπιστημιακοί. Αυτό το μοντέλο διοίκησης έχει αποδειχθεί επιτυχές.

Αναφερόμενος στην έρευνα τόνισε ότι στην χώρα μας έχει επικρατήσει μία μηχανιστική λογική απαρίθμησης δημοσιεύσεων ενώ η ουσία της έρευνας και η συνεισφορά της στην κοινωνία έρχεται σε δεύτερη μοίρα.

Τέλος διατύπωσε την άποψη ότι τα προσόντα των υποψηφίων καθηγητών πρέπει να κρίνονται στην ουσία και όχι να περιγράφονται με λεπτομέρεια στον νόμο. Με τον ισχύοντα σήμερα νόμο πολλοί επιστήμονες που εκλέγονται επίκουροι καθηγητές στα μεγάλα πανεπιστήμια Harvard, Cambridge, Berkeley, Stanford, δεν θα εκλέγονταν στα ελληνικά πανεπιστήμια γιατί δεν θα είχαν τα τυπικά προσόντα που θέτει ο νόμος. Αμφισβητεί όμως κανείς ότι διαθέτουν σημαντικά ουσιαστικά προσόντα;

Αναφέρθηκε τέλος σε έκθεση του ΟΟΣΑ που κυκλοφόρησε σήμερα και συγκρίνει την απόδοση των μαθητών ιδιωτικών και δημοσίων σχολείων στο πρόγραμμα PISA σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι μαθητές στα ιδιωτικά σχολεία αποδίδουν σημαντικά καλύτερα από αυτούς των δημοσίων. Εμείς ως χώρα, ως λαός και παράδοση θέλουμε να παρέχεται στους νέους ποιοτική δημόσια εκπαίδευση. Η ποιότητα πρέπει να είναι το καθοριστικό κριτήριο και στοιχείο σε όλα τα επίπεδα στην εκπαίδευση στη χώρα μας.