Ομιλία στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ενίσχυση διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων στο Διαδίκτυο

Tweet

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Δεν θα καθυστερήσω πολύ. Απλώς ζήτησα το λόγο και σας ευχαριστώ που μου τον δώσατε, γιατί στην αρχή της συζήτησης αναφέρθηκαν μια σειρά από προβληματισμούς για δυσκολίες, που ενδεχομένως υπάρχουν, στην εφαρμογή της πρωτοβουλίας για δημοσιοποίηση όλων των αποφάσεων στο διαδίκτυο.

Επειδή είμαι ένας από αυτούς που από τις 8 Οκτωβρίου δημοσιοποιώ όλες τις αποφάσεις και όλες τις ενέργειες που έχουν την υπογραφή μου, θέλω να σας πω ότι οι δυσκολίες είναι πολύ λιγότερες από αυτές που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Υπάρχει δυνατότητα –και έτσι κάνω εγώ στη σελίδα μου- όλες οι αποφάσεις να είναι προσβάσιμες με μηχανή αναζήτησης και να είναι αρχειοθετημένες με βάση ημερομηνία, θεματολογία και λέξεις κλειδιά. Ο πολίτης με εφαρμογή RSS, μπορεί να ενημερώνεται αμέσως μόλις αναρτάται μία νέα απόφαση. Μπορεί επίσης να διαλέγει για τί είδους αποφάσεις θέλει να ενημερώνεται και ακόμα να παίρνει ενημέρωση και στο κινητό του. Πέρα από αυτό, υπάρχει και μία άλλη, σημαντική κατά τη γνώμη μου δυνατότητα, η δυνατότητα για σχολιασμό από τους πολίτες αυτών των αποφάσεων και των πρωτοβουλιών.

Μέχρι σήμερα αυτή τη δυνατότητα την είχαν μόνο όσοι γνώριζαν τα στελέχη της διοίκησης ή όσοι είχαν δυνατότητα πρόσβασης σε εφημερίδες που δημοσίευαν τις επιστολές τους.

Για μία σειρά άλλων επιμέρους θεμάτων που αναφέρθηκαν, εγώ χαίρομαι γιατί θα δημοσιοποιούνται, όπως αντιλαμβάνομαι, οι μισθοί και οι αμοιβές εν γένει, όλων όσων ασκούν δημόσιο λειτούργημα. Δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί είναι προσωπικό δεδομένο η αμοιβή που παίρνει κάποιος από το κράτος, από το φορολογούμενο πολίτη. Γνωρίζετε ίσως ότι εγώ στη σελίδα μου έχω αναρτήσει όλες τις αμοιβές που έχω ως Υφυπουργός, εξωκοινοβουλευτικός, όπως και τις αμοιβές που είχα ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μου επιτρέπετε να σας διακόψω για πέντε δευτερόλεπτα;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριε Ροντούλη, σας παρακαλώ. Μιλάει ο κύριος Υφυπουργός.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να μιλήσω μόνο για πέντε δευτερόλεπτα.

Επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι αυτό που λέτε είναι πάρα πολύ σημαντικό αλλά, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων το αντιμάχεται. Λέει δηλαδή, το εξής: Όταν υπάρχει μία περίπτωση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου παραδείγματος χάριν και λέμε εμείς «πείτε μας, πόσο αμείβονται οι τάδε υπάλληλοι ή τα τάδε μέλη του διοικητικού συμβουλίου», να μη δίδονται τα στοιχεία, γιατί δεν το επιτρέπει η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Άρα, λοιπόν, πρέπει να βρεθεί μία λύση σε αυτό το πολύ σημαντικό και καίριας σημασίας ζήτημα που τίθεται αυτή τη στιγμή από εσάς.

Και επειδή το θέτετε -και έχετε το θάρρος να το θέσετε- ζητάμε από εσάς κύριε Υφυπουργέ, να γίνει ζήτημα στην Κυβέρνηση, προκειμένου να έχουμε μία υπεύθυνη Κυβερνητική πρωτοβουλία για να τελειώσουμε με τη διελκυστίνδα αυτή.

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Όταν έχουμε έλεγχο να το θέσετε το θέμα.

Κύριε Υπουργέ, παρακαλώ συνεχίστε.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Όπως αντιλαμβάνεστε και το γνωρίζετε, έχω τις απόψεις μου και αυτές τις διατυπώνω δημόσια.

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Να τεθούν στην Κυβέρνηση!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Θα προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα.

Σε πολλές χώρες στο Εξωτερικό, οι αμοιβές για τις δημόσιες θέσεις είναι γνωστές πριν καταληφθούν από αυτούς που ενδιαφέρονται να τις καταλάβουν.

Μια και εσείς αναφερθήκατε και στη διαδικασία της ανοιχτής διακυβέρνησης και τη στελέχωση του κράτους, θα μου επιτρέψετε επίσης να πω ότι ούτε εγώ είμαι ικανοποιημένος από τον τρόπο που έχει εξελιχθεί μέχρι τώρα η διαδικασία. Θα παρακαλούσα όμως, να αναγνωρίσετε ότι έγινε ένα μεγάλο βήμα, έγινε μία μεγάλη προσπάθεια.

Μέχρι πριν τη διαδικασία αυτή δεν γνώριζε κανείς - ακόμη και οι υπουργοί της Κυβέρνησης- όλους τους φορείς που επόπτευαν. Οι Υπουργοί έβρισκαν πρόσωπα για να καλύψουν τις δημόσιες θέσεις, επειδή κάποιος ενδιαφερόμενος τους πλησίαζε και τους έλεγε: «Ξέρετε, έχετε και τον τάδε οργανισμό. Εγώ, είμαι κατάλληλος γι’ αυτόν τον οργανισμό.»

Σήμερα τουλάχιστον- υπάρχει αυτή η δημοσιοποίηση, υπάρχει αυτή η διαφάνεια και έχουν επιλεγεί και πρόσωπα τα οποία δεν ανήκουν στο χώρο του κυβερνώντος κόμματος. Μπορούν τα πράγματα να γίνουν καλύτερα και θα γίνουν καλύτερα. Είμαι βέβαιος. Γιατί σε κάθε νέο βήμα που γίνεται, υπάρχουν οι δυσκολίες, υπάρχει ένας τρόπος που λειτουργεί το Κράτος. Αυτός ο τρόπος δεν μπορεί να αλλάξει απλώς με το ότι λέμε πως γίνεται αυτή η αλλαγή και υπάρχει ανοιχτή διακυβέρνηση. Και το γεγονός ότι δημοσιοποιούνται τα βιογραφικά όσων καταλαμβάνουν θέση -όχι όλων το παραδέχομαι- και αυτό είναι κάτι. Γνωρίζει ο πολίτης, ποιος είναι αυτός που έχει πάρει τη δημόσια θέση.

Γυρίζοντας στην αρχική τοποθέτησή μου, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι το νομοσχέδιο αυτό και οι προβλέψεις του, ουσιαστικά αναφέρονται στην εκχώρηση εξουσίας από αυτούς που την ασκούν. Συνήθως, αυτή η εκχώρηση εξουσίας προκαλείται και επιζητείται από την Αντιπολίτευση και δικαίως. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως έρχεται ο ίδιος ο ασκών την εξουσία, να την εκχωρήσει.

Αν θέλετε τη γνώμη μου, δεν πρόκειται για περιορισμό της εξουσίας. Πρόκειται για διεύρυνση, με την προϋπόθεση βέβαια ότι αυτός που την ασκεί, την ασκεί με χρηστό τρόπο.

Οι πυλώνες της Δημοκρατίας είναι η συμμετοχή, η διαφάνεια και η ενημέρωση. Αυτό νομίζω ότι θα επιτευχθεί με τη δημοσιοποίηση των αποφάσεων στο διαδίκτυο.

Είναι γνωστό ότι υπάρχει μία απογοήτευση των πολιτών για τη λειτουργία της πολιτικής στη χώρα μας. Επίσης είναι γνωστό ότι η αδιαφάνεια οδηγεί στη διαφθορά καθώς και στην αποξένωση του πολίτη από τα κοινά.

Τι επιτυγχάνεται λοιπόν με τη δημοσιοποίηση; Με τη δημοσιοποίηση επιτυγχάνεται η άμεση λογοδοσία, ο ευρύτερος έλεγχος της διοίκησης από τους πολίτες, ο οποίος από τα Μέσα Ενημέρωσης τουλάχιστον, επικεντρώνεται συνήθως σε θέματα ευρύτερου ενδιαφέροντος και όχι εξειδικευμένα που μπορεί να απασχολούν τον κάθε πολίτη ξεχωριστά.

Κλείνω σε τριάντα δευτερόλεπτα, κυρία Πρόεδρε.

Ένας δημόσιος λειτουργός δεν είναι παρά ένας πολίτης, που εντέλλεται από τους συμπολίτες του να φέρει σε πέρας μία δημόσια αποστολή. Στους συμπολίτες του λοιπόν, πρέπει να αναφέρεται και να ενημερώνει για την διαχείριση της εντολής αυτής και την άσκηση του λειτουργήματός του.

Η αμεσότητα, η ευκολία και η λειτουργικότητα που παρέχει το διαδίκτυο με μηδενικό σχεδόν κόστος, θα επιτρέψουν να δημιουργηθεί μία νέα σχέση αμεσότητας ανάμεσα στους πολίτες και τους δημόσιους λειτουργούς επί τη βάση της θεμελιώδους αυτής αρχής.

Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό. Πιστεύουμε, κύριε Υπουργέ, ότι αυτά τα τρία στοιχεία της ενημέρωσης, της διαφάνειας και της συμμετοχής θα τα διευρύνουμε -αυτή είναι η άποψη- για όλους τους πολίτες, γιατί όντως η δημοσιοποίηση είναι ψυχή της Δημοκρατίας.