Μου προκαλεί ενδιαφέρον ο τρόπος που οι εισαγγελείς αντιλαμβάνονται τις υποχρεώσεις τους και οι αντιφάσεις που εντοπίζει στις ενέργειές τους ο απλός πολίτης.
Μερικά παραδείγματα:
-Σήμερα άκουσα στις ειδήσεις ότι ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη για την διασπορά φημών για τους σεισμούς! Αναρωτιέμαι τι θα κάνει; Θα καλέσει για κατάθεση τον Βαρώτσο ή θα κυττάξει τα video από τα δελτία; (αυτό που συνήθως κάνουν).
- Τις τελευταίες μέρες -και σε διαφορετικές περιπτώσεις- διακόπηκαν οι συνεδριάσεις των ΔΣ ΔΕΚΟ από διαφωνούντες με τις αποφάσεις που επρόκειτο να ληφθούν. Χωρίς να κρίνω την ουσία της διαφωνίας, είδα σήμερα στην ΕΣΤΙΑ ότι σύμφωνα με το άρθρο 197 του ΠΚ, όποιος εμποδίζει αυθαίρετα συνεδριάσεις συλλογικών οργάνων καταδικάζεται σε φυλάκιση μέχρι 2 ετών. Δεν είδα κανένα εισαγγελέα να δραστηριοποιηθεί στις παραπάνω περιπτώσεις. Αυτό σημαίνει αποδοχή εκ μέρους τους του "εθιμικού δικαίου" τέτοιων ενεργειών ή μήπως απονομή δικαίου στους διαφωνούντες επί της ουσίας της διαφωνίας τους και επομένως απόφασής τους για "λάθος" διάταξη του ποινικού κώδικα; (Παρεμπιπτόντως, η προαναφερθείσα διάταξη απαντά και στο αίτημα των πρυτάνεων στο οποίο αναφέρθηκα σε προηγούμενη ανάρτηση για την υιοθέτηση κυρώσεων για όσους διακόπτουν τις συνεδριάσεις συλλογικών πανεπιστημιακών οργάνων. Προφανώς, η νομοθεσία υπάρχει. Δεν στοιχίζει τίποτα όμως να την αγνοούν οι πρυτάνεις και να ζητούν νέα νομοθετική ρύθμιση. Πού να ξέρει ο κόσμος τον Ποινικό κώδικα...).
-Οι εισαγγελείς, σύμφωνα με τα ΜΜΕ, με ασυνήθιστη ταχύτητα για τα ελληνικά δεδομένα, ζήτησαν -και πέτυχαν- την έκδοση απόφασης των δικαστηρίων της Καλιφόρνιας με στοιχείο δύο ανώνυμα e-mails που έλαβε ένας δημοσιογράφος. Αντίθετα, πάλι σύμφωνα με τα ΜΜΕ , επί 1.5 χρόνο δεν έκαναν καμμιά ενέργεια προς τις δικαστικές αρχές της Γερμανίας για το σκάνδαλο της Ζήμενς. Ποιά ήταν τα κριτήρια των ενεργειών στην μια και την άλλη περίπτωση;
Thursday, February 28, 2008
Η Βουλή και τα Blogs
Ηταν πολύ σωστή κατά την γνώμη μου η απόφαση του προέδρου και του ΓΓ της Βουλής σχετικά με το αίτημα του ανακριτή για χορήγηση στοιχείων. Εστω και αν απλώς εφάρμοσαν διάταξη του κανονισμού που ισχύει από το 94, αξίζει επαίνου γιατί αποτελεί εφαρμογή μιας πολύ σωστής διεθνούς δημοκρατικής πρακτικής.
Ακόμα και η google έχει υποχρεωθεί να "σβήνει" τα στοιχεία που κρατά μετά από ένα μήνα (νομίζω).
Οσο για τις υποψίες που διατυπώθηκαν (ότι αυτό έγινε για προστασία των βουλευτών κλπ), μου είναι αδιάφορες.
Ακόμα και η google έχει υποχρεωθεί να "σβήνει" τα στοιχεία που κρατά μετά από ένα μήνα (νομίζω).
Οσο για τις υποψίες που διατυπώθηκαν (ότι αυτό έγινε για προστασία των βουλευτών κλπ), μου είναι αδιάφορες.
Οι Πρυτάνεις και ο νόμος για τα Πανεπιστήμια
Η Καθημερινή δημοσιεύει σήμερα τις βασικές αλλαγές στον νέο νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση που προτείνουν οι πρυτάνεις.
Οι αλλαγές αυτές είναι:
1. Αποσύνδεση της αξιολόγησης από τον τετραετή προγραμματισμό (Σύμφωνα με την εφημερίδα, από τα 475 τμήματα ΑΕΙ μόλις τα 104 έχουν προχωρήσει σε εσωτερική αξιολόγηση).
2. Μείωση του αριθμού των εξωτερικών κριτών στα εκλεκτορικά σώματα για την εκλογή ή την εξέλιξη πανεπιστημιακών.
3. Υιοθέτηση κυρώσεων για τις περιπτώσεις που κάποιοι διακόπτουν συνεδριάσεις συλλογικών οργάνων, όπως της συνέλευσης τμήματος και της Συγκλήτου.
4. Επιστροφή σ' ένα μικρότερο εκλεκτορικό σώμα όσον αφορά τους φοιτητές για εκλογές πρυτάνεων κλπ κάτι που, σύμφωνα με την εφημερίδα, θα ικανοποιήσει όλες τις φοιτητικές παρατάξεις.
5. Δυνατότητα οι πρυτάνεις να κάνουν και δεύτερη συνεχή θητεία (κάτι που απαγορεύεται).
Υπήρχαν αρκετοί που υποστήριζαν ότι, αν και ο νόμος δεν είναι ικανοποιητικός, έχει πολλά θετικά σημεία. Τα παραπάνω ήταν ακριβώς τα σημεία εκείνα που θεωρούσαν θετικά.
Η γνώμη μου ήταν ότι ο νόμος αυτός δεν θα εφαρμοστεί. Η άποψη αυτή στηριζόταν στην εμπειρία μου. Επιμένω ότι αν δεν δοθεί πλήρης αυτοτέλεια στα πανεπιστήμια που να συνδυάζεται με ουσιαστική αξιολόγηση δεν πρόκειται να ξεφύγουμε από το τέλμα.
Οσο αφορά τις παραπάνω προτάσεις:
1. Η αξιολόγηση δεν έχει έννοια αν δεν υπάρχει πλήρης αυτοτέλεια.
2. Το θέμα των διαδικασιών εκλογής καθηγητών έπρεπε να είναι εσωτερικό θέμα των πανεπιστημίων και ταυτόχρονα, στοιχείο της αξιολόγησης τους.
3. Και οι κυρώσεις θα έπρεπε να είναι θέμα των εσωτερικών κανονισμών. Αλλωστε, και σε τόσα άλλα θέματα που ο νόμος προβλέπει κυρώσεις (π.χ. αντιγραφή στις εξετάσεις), πόσες φορές εφαρμόστηκε;
4. Η αδυναμία εφαρμογής των διατάξεων για καθολική συμμετοχή των φοιτητών αποτελεί ενδειξη της ισχύος των παρατάξεων και του προβλήματος που οι πρυτάνεις βλέπουν να έρχεται το καλοκαίρι, όταν θα πρέπε να γίνουν πολλές εκλογές διοικητικών οργάνων.
5. Η δυνατότητα περισσοτέρων θητειών ήταν πάντοται αίτημα των πρυτάνεων εδώ και 20 χρόνια (Θυμάμαι να τίθεται το αίτημα αυτό κατά την πρώτη μου θητεία ως ΓΓ του ΥΠΕΠΘ την περίοδο 88-89 όταν οι πρώτοι πρυτάνεις που είχαν εκλεγεί με τον νόμο 1268/82 και συμπλήρωναν δύο θητείες, δεν μπορούσαν να επανεκλεγούν. Το ίδιο είχε γίνει και το 1996 όταν η άρνησή μας για δυνατότητα τρίτης θητείας οδήγησε τους ενδιαφερόμενους σε ανοικτό πόλεμο εναντίον της ηγεσίας του ΥΠΕΘ).
Οταν δεν υπάρχουν μετρήσιμοι στόχοι αξιολόγησης των διοικήσεων των πανεπιστημίων, οι πελατειακές σχέσεις που διαμορφώνουν οι πρυτάνεις με τις φοιτητικές παρατάξεις, τους υπαλλήλους και με τους συναδέλφους τους αποτελεί ισχυρό στοιχείο δημοφιλίας και επιθυμίας τους για συνέχιση ενασχόλησης με τα την διοίκηση.
Tuesday, February 26, 2008
Η "νομοθετική ρύθμιση" του internet
Μετά την νομοθετική "ρύθμιση" για τις δημοσκοπήσεις, η κυβέρνηση μελετά σχετική ρύθμιση για το ιντερνετ.
Θα ακολουθήσουμε έτσι το Πακιστάν που "μπλόκαρε" το youtube (κάτι που είχαν κάνει στο παρελθόν η Τουρκία και η Ταυλάνδη).
Κάτι άλλο ενδιαφέρον που έγινε γνωστό είναι ότι η Βουλή παρέχει στους συντάκτες των ΜΜΕ που καλύπτουν το ρεπορτάζ της Βουλής δωρεάν φορητούς υπολογιστές! Πληρώνει δηλαδή ο Ελληνας φορολογούμενος τον εξοπλισμό ιδιωτικών επιχειρήσεων!
Θα ακολουθήσουμε έτσι το Πακιστάν που "μπλόκαρε" το youtube (κάτι που είχαν κάνει στο παρελθόν η Τουρκία και η Ταυλάνδη).
Κάτι άλλο ενδιαφέρον που έγινε γνωστό είναι ότι η Βουλή παρέχει στους συντάκτες των ΜΜΕ που καλύπτουν το ρεπορτάζ της Βουλής δωρεάν φορητούς υπολογιστές! Πληρώνει δηλαδή ο Ελληνας φορολογούμενος τον εξοπλισμό ιδιωτικών επιχειρήσεων!
Προσωπικά Δεδομένα
Εχω πολλές επιφυλάξεις για τον τρόπο που το ελληνικό κράτος προσεγγίζει το θέμα των προσωπικών δεδομένων. Εμφανίζεται ιδιαίτερα αυστηρό όταν πρόκειται για δημοσιοποίηση στοιχείων για άτομα που προφανώς έχουν παραβεί τον νόμο ενώ "επιτρέπει" σε επιχειρήσεις και οργανισμούς να χρησιμοποιούν στοιχεία που συγκεντρώνουν από πολίτες, χωρίς την συγκατάθεσή τους, για εμπορικούς σκοπούς. (Πρόσφατα, πήρα στα χέρια μου μια αίτηση για χορήγηση πιστωτικής κάρτας που στις 5 πυκνογραμμένες σελίδες με μικρά γράμματα, είδα ότι έπρεπε να σημειώσω σε ένα κουτάκι, ότι ΔΕΝ επιθυμώ να δίνονται τα στοιχεία μου σε εταιρίες για αποστολή διαφημιστικού υλικού (ενώ φυσικά θα έπρεπε να γίνεται το αντίστροφο, να συναινώ δηλαδή αν θέλω να γίνεται κάτι τέτοιο).
Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι υπάρχει πλήρης καταγραφή όλων των χαρακτηριστικών μου με όποιο φορέα συναλλάσσομαι (και φυσικά από όλα τα sites που επισκέπτομαι στο ιντερνέτ). Ταυτόχρονα, επειδή θέλω ο οποιοσδήποτε διαβάζει μια άποψή μου να ξέρει ότι είναι δική μου και να την κρίνει σε σχέση με την προσωπικότητά μου, υπογράφω κάθε άποψη που διατυπώνω, είτε πρόκειται για σχόλιο σε ένα blog με διεθνή απήχηση (πχ. του Guardian ή του CNN), είτε για ένα site περιορισμένου ενδιαφέροντος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι με ενοχλούν τα ανώνυμα blogs ή σχόλια. Πολλές φορές έχω εντοπίσει πολύ ενδιαφέροντα blogs ή σχόλια που υπογράφονται με ψευδώνυμο. Αξιολογώ την λογική και την τεκμηρίωσή τους και ανάλογα αποφασίζω αν με ενδιαφέρει.
Ενώ έχω αυτή την άποψη για τα δικά μου προσωπικά δεδομένα, σέβομαι απόλυτα τα προσωπικά δεδομένα που έχω στην διάθεση μου λόγω επαγγέλματος. Και αυτό δεν το κάνω από κάποια νομική υποχρέωση. Από την αρχή της πανεπιστημιακής μου καριέρας για παράδειγμα, εδώ και τριάντα χρόνια, δημοσιεύω τα αποτέλεσματα των εξετάσεων με τον αριθμό μητρώου των φοιτητών και όχι με ονοματεπώνυμο.
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την προσέγγιση (και ταξινόμηση) του καθηγητή Daniel Solone της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου George Washington (a taxonomy of privacy), που δημοσιοποιήθηκε πριν από 1 μήνα.
Αντιλαμβάνομαι επίσης ότι υπάρχει πλήρης καταγραφή όλων των χαρακτηριστικών μου με όποιο φορέα συναλλάσσομαι (και φυσικά από όλα τα sites που επισκέπτομαι στο ιντερνέτ). Ταυτόχρονα, επειδή θέλω ο οποιοσδήποτε διαβάζει μια άποψή μου να ξέρει ότι είναι δική μου και να την κρίνει σε σχέση με την προσωπικότητά μου, υπογράφω κάθε άποψη που διατυπώνω, είτε πρόκειται για σχόλιο σε ένα blog με διεθνή απήχηση (πχ. του Guardian ή του CNN), είτε για ένα site περιορισμένου ενδιαφέροντος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι με ενοχλούν τα ανώνυμα blogs ή σχόλια. Πολλές φορές έχω εντοπίσει πολύ ενδιαφέροντα blogs ή σχόλια που υπογράφονται με ψευδώνυμο. Αξιολογώ την λογική και την τεκμηρίωσή τους και ανάλογα αποφασίζω αν με ενδιαφέρει.
Ενώ έχω αυτή την άποψη για τα δικά μου προσωπικά δεδομένα, σέβομαι απόλυτα τα προσωπικά δεδομένα που έχω στην διάθεση μου λόγω επαγγέλματος. Και αυτό δεν το κάνω από κάποια νομική υποχρέωση. Από την αρχή της πανεπιστημιακής μου καριέρας για παράδειγμα, εδώ και τριάντα χρόνια, δημοσιεύω τα αποτέλεσματα των εξετάσεων με τον αριθμό μητρώου των φοιτητών και όχι με ονοματεπώνυμο.
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την προσέγγιση (και ταξινόμηση) του καθηγητή Daniel Solone της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου George Washington (a taxonomy of privacy), που δημοσιοποιήθηκε πριν από 1 μήνα.
Sunday, February 24, 2008
Δίκαιη Κοινωνία
Ο Δ. Χριστόφιας είχε ως σύνθημα στις κυπριακές προεδρικές εκλογές το "δίκαιη κοινωνία". (Το σύνθημα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές).
Υπεύθυνος επικοινωνίας του ΑΚΕΛ ήταν ο Γ. Λούλης (συνεργάτης του Ελληνα πρωθυπουργού).
Συμπέρασμα: Η επικοινωνία -και η στρατηγική της- δεν έχει πολιτικό χρώμα. Το επιτυχές σύνθημα είναι διακομματικό. Σημασία όμως έχει να πεισθεί και ο κόσμος.
Υπεύθυνος επικοινωνίας του ΑΚΕΛ ήταν ο Γ. Λούλης (συνεργάτης του Ελληνα πρωθυπουργού).
Συμπέρασμα: Η επικοινωνία -και η στρατηγική της- δεν έχει πολιτικό χρώμα. Το επιτυχές σύνθημα είναι διακομματικό. Σημασία όμως έχει να πεισθεί και ο κόσμος.
Οι εκλογές συνέδρων στο ΠΑΣΟΚ
Γίνονται σήμερα οι διαδικασίες για εκλογή συνέδρων στο ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι οι διαδικασίες είναι και πάλι -στην ουσία- "κλειστές". Πολλοί από τους φίλους και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν στην εκλογή προέδρου δεν πήραν καμμιά ειδοποίηση ή ενημέρωση. Πρόκειται γι' αυτούς που δεν πήγαν τότε να ψηφίσουν γιατί είχαν κάποια "στράτευση", αλλά γιατί ενδιαφέρονταν για το ΠΑΣΟΚ. Τότε όμως, είχαν πληροφορίες από τα ΜΜΕ αλλά και η επιλογή ήταν μεταξύ δύο προβεβλημένων στελεχών. Σήμερα; Γιατί κάποιο μέλος ή φίλος του ΠΑΣΟΚ που δεν ασχολείται με τα εσωκομματικά (και ελπίζω να μην θεωρείται αυτό έγκλημα), να ξέρει ποιοί είναι υποψήφιοι για σύνεδροι και ποιόν θα προτιμούσαν ως εκπρόσωπό τους στο συνέδριο; Αλλά και για αυτούς που ασχολούνται: Πόσες σχετικές συγκεντρώσεις έγιναν σε τοπικές οργανώσεις; Πόσοι ειδοποιήθηκαν γι' αυτές;
Και βέβαια, το ΠΑΣΟΚ έχει όλα τα στοιχεία για τα μέλη και φίλους που ψήφισαν τον Νοέμβριο. Οχι μόνο αυτό αλλά όσοι ψήφισαν υπέγραψαν ότι δέχονται να ενημερώνονται από το ΠΑΣΟΚ.
Ισως υπάρχει κάποια εξήγηση που δεν την γνωρίζω.
Αυτό που όμως πιστεύω ότι θα γίνει τελικά είναι ότι θα ψηφίσουν μόνοι όσοι έχουν ήδη αποφασίσει ποιόν μηχανισμό θέλουν να στηρίξουν και θα αθροίσουν το "κουκί" τους σε κάποιον από αυτούς.
(Στο site του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται ότι Πληροφορίες για τα εκλογικά κέντρα θα δίνονται σε όλες τις Οργανώσεις του Κινήματος. Θα αναφερθώ κάποια στιγμή στις πληροφορίες που δίνονται από τις οργανώσεις).
Αυτό είναι εκείνο που επιζητεί το ΠΑΣΟΚ;
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι οι διαδικασίες είναι και πάλι -στην ουσία- "κλειστές". Πολλοί από τους φίλους και τα μέλη του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν στην εκλογή προέδρου δεν πήραν καμμιά ειδοποίηση ή ενημέρωση. Πρόκειται γι' αυτούς που δεν πήγαν τότε να ψηφίσουν γιατί είχαν κάποια "στράτευση", αλλά γιατί ενδιαφέρονταν για το ΠΑΣΟΚ. Τότε όμως, είχαν πληροφορίες από τα ΜΜΕ αλλά και η επιλογή ήταν μεταξύ δύο προβεβλημένων στελεχών. Σήμερα; Γιατί κάποιο μέλος ή φίλος του ΠΑΣΟΚ που δεν ασχολείται με τα εσωκομματικά (και ελπίζω να μην θεωρείται αυτό έγκλημα), να ξέρει ποιοί είναι υποψήφιοι για σύνεδροι και ποιόν θα προτιμούσαν ως εκπρόσωπό τους στο συνέδριο; Αλλά και για αυτούς που ασχολούνται: Πόσες σχετικές συγκεντρώσεις έγιναν σε τοπικές οργανώσεις; Πόσοι ειδοποιήθηκαν γι' αυτές;
Και βέβαια, το ΠΑΣΟΚ έχει όλα τα στοιχεία για τα μέλη και φίλους που ψήφισαν τον Νοέμβριο. Οχι μόνο αυτό αλλά όσοι ψήφισαν υπέγραψαν ότι δέχονται να ενημερώνονται από το ΠΑΣΟΚ.
Ισως υπάρχει κάποια εξήγηση που δεν την γνωρίζω.
Αυτό που όμως πιστεύω ότι θα γίνει τελικά είναι ότι θα ψηφίσουν μόνοι όσοι έχουν ήδη αποφασίσει ποιόν μηχανισμό θέλουν να στηρίξουν και θα αθροίσουν το "κουκί" τους σε κάποιον από αυτούς.
(Στο site του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται ότι Πληροφορίες για τα εκλογικά κέντρα θα δίνονται σε όλες τις Οργανώσεις του Κινήματος. Θα αναφερθώ κάποια στιγμή στις πληροφορίες που δίνονται από τις οργανώσεις).
Αυτό είναι εκείνο που επιζητεί το ΠΑΣΟΚ;
Saturday, February 23, 2008
Οι προκριματικές εκλογές στο Ohio και το Texas
Είναι εντυπωσιακή η βελτίωση των δημοσκοπήσεων για τον Obama στις δύο αυτές κρίσιμες προκριματικές. Και αυτό μπορεί να το δεί κανείς περισσότερο κυτάζοντας διαχρονικά τα στοιχεία μιας εταιρίας.
Για το Τexas: Σε λιγότερο από μια βδομάδα η διαφορά που δίνει η ίδια εταιρία έπεσε 16 μονάδες στις 3!
Rasmussen (20/2-20/2). Obama 44%, Clinton 47%
Rasmussen (14/2-14/2). Obama 38%, Clinton 54%
Κάτι παρόμοιο γίνεται στο Ohio. Η διαφορά από 14 μονάδες έπεσε στις 8.
Rasmussen (21/2 - 21/2) Obama 40% , Clinton 48%
Rasmussen (13/2 - 13/2) Obama 37% , Clinton 51%
Και έχουμε ακόμα 10 μέρες μέχρι την διαδικασία.
Για το Τexas: Σε λιγότερο από μια βδομάδα η διαφορά που δίνει η ίδια εταιρία έπεσε 16 μονάδες στις 3!
Rasmussen (20/2-20/2). Obama 44%, Clinton 47%
Rasmussen (14/2-14/2). Obama 38%, Clinton 54%
Κάτι παρόμοιο γίνεται στο Ohio. Η διαφορά από 14 μονάδες έπεσε στις 8.
Rasmussen (21/2 - 21/2) Obama 40% , Clinton 48%
Rasmussen (13/2 - 13/2) Obama 37% , Clinton 51%
Και έχουμε ακόμα 10 μέρες μέχρι την διαδικασία.
Friday, February 22, 2008
Η αποτυχία των δημοσκοπήσεων στις ΗΠΑ
Μια σχετική συνέντευξη που έδωσα στον Φοίβο Καρζή στις 6/2/08 ("Ο Ρυθμός της Μέρας", Αθήνα 9.84fm).
Wednesday, February 20, 2008
Obama, Clinton, McCain για το Κόσσοβο
Δεν έχω αντιληφθεί το μέγεθος των στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ όσο αφορά το Κόσσοβο. Μου κάνει όμως εντύπωση η σχεδόν ταυτόσημη θέση των υποψηφίων προέδρων που συντάσσονται πλήρως με τον G. Bush.
Ομολογώ ότι με απογοητεύει η θέση του Obama.
Παραθέτω στην συνέχεια τις δηλώσεις Obama και Clinton για το θέμα στις 17/2. (Παρόμοια ήταν και η δήλωση McCain).
Obama:
Today’s announcement of independence by the leadership of Kosovo ends a chain of events that began with the bloody break-up of the former Yugoslavia. Kosovo’s independence is a unique situation resulting from the irreparable rupture Slobodan Milosevic’s actions caused; it is in no way a precedent for anyone else in the region or around the world.
Kosovo’s independence carries with it important responsibilities. The international community has devoted enormous resources to Kosovo’s political, economic and social development for nearly a decade, with results not always meeting expectations. I hope that Kosovo’s government and people act with urgency to ensure that Kosovo becomes a positive example of democratic governance and the rule of law. All the people of Kosovo, be they of Albanian, Serb or other origin, must be able to live in a free, tolerant and prosperous society where minority rights and religious sites are fully protected, and the people of Kosovo have a stake in one another’s success.
Serbia and its people have also suffered terribly over the past two decades. Serbs deserve a more peaceful, prosperous, and hopeful future. This month’s re-election of President Boris Tadic was a critical step in moving Serbia closer to the goal of full integration into the democratic West, including membership in Euro-Atlantic institutions that can help bring more stability and prosperity to the people of Serbia. Serbia ultimately belongs in the European Union. The EU and Serbia should rapidly deepen their ties, a move that would help demonstrate to the Serb people that they are indeed genuinely part of the West.
I honor the service of all Americans, military and civilian, who have worked so hard to bring peace to the Balkans. The United States must continue to work with our European allies on behalf of the security and prosperity of the entire region. I am convinced that, with our support, Serbia and Kosovo can emerge as models of democratic and economic growth, and their people can know a bright future.
Clinton:
I welcome the historic declaration of Kosova independence issued today in Pristina. I urge our friends and allies and around the world to join the United States and European Union countries in promptly recognizing an independent Kosova.
This is a historic step that will allow the people of Kosova to finally live in their own democratic state. It will allow Kosova and Serbia to finally put a difficult chapter in their history behind them and to move forward. Resolving this issue has taken too long and has held both of these proud peoples back from pursuing a better European and Euro-Atlantic future. It is time now for all of us to look ahead and to focus on the challenge of building an independent Kosova and supporting a democratic Serbia in an integrated Europe.
I want to underscore the need to avoid any violence or provocations in the days and weeks ahead. Kosovars and Serbs have seen too much violence and too many provocations in the past. It is time to focus on improving the lives of people living in both countries and the integration of these countries into the West.
In recognizing the independence of Kosova, I want to stress the high importance that I attach to full protection of the rights of all minorities in Kosova, especially the Serbs, and to safeguard Serbian cultural and religious heritage sites in Kosova. The international community must stand firm on these points.
I remain concerned about the deterioration of the situation in neighboring Bosnia and urge the Bush Administration to pay more attention to this issue, so that it does not once again become a major threat to European stability.
I regret that is has taken so long for us to reach this historic juncture and that the Bush Administration has not always given the issues of Kosova, Serbia’s democratic future, and the Balkans the attention they deserve. This has helped contribute to the complicated and risky situation on the ground in the Balkans that we still face today. I look forward to working with the democratic leaders in this region and will once again make the full integration of the Western Balkans into Europe and the Euro-Atlantic community the priority it should be.
Ομολογώ ότι με απογοητεύει η θέση του Obama.
Παραθέτω στην συνέχεια τις δηλώσεις Obama και Clinton για το θέμα στις 17/2. (Παρόμοια ήταν και η δήλωση McCain).
Obama:
Today’s announcement of independence by the leadership of Kosovo ends a chain of events that began with the bloody break-up of the former Yugoslavia. Kosovo’s independence is a unique situation resulting from the irreparable rupture Slobodan Milosevic’s actions caused; it is in no way a precedent for anyone else in the region or around the world.
Kosovo’s independence carries with it important responsibilities. The international community has devoted enormous resources to Kosovo’s political, economic and social development for nearly a decade, with results not always meeting expectations. I hope that Kosovo’s government and people act with urgency to ensure that Kosovo becomes a positive example of democratic governance and the rule of law. All the people of Kosovo, be they of Albanian, Serb or other origin, must be able to live in a free, tolerant and prosperous society where minority rights and religious sites are fully protected, and the people of Kosovo have a stake in one another’s success.
Serbia and its people have also suffered terribly over the past two decades. Serbs deserve a more peaceful, prosperous, and hopeful future. This month’s re-election of President Boris Tadic was a critical step in moving Serbia closer to the goal of full integration into the democratic West, including membership in Euro-Atlantic institutions that can help bring more stability and prosperity to the people of Serbia. Serbia ultimately belongs in the European Union. The EU and Serbia should rapidly deepen their ties, a move that would help demonstrate to the Serb people that they are indeed genuinely part of the West.
I honor the service of all Americans, military and civilian, who have worked so hard to bring peace to the Balkans. The United States must continue to work with our European allies on behalf of the security and prosperity of the entire region. I am convinced that, with our support, Serbia and Kosovo can emerge as models of democratic and economic growth, and their people can know a bright future.
Clinton:
I welcome the historic declaration of Kosova independence issued today in Pristina. I urge our friends and allies and around the world to join the United States and European Union countries in promptly recognizing an independent Kosova.
This is a historic step that will allow the people of Kosova to finally live in their own democratic state. It will allow Kosova and Serbia to finally put a difficult chapter in their history behind them and to move forward. Resolving this issue has taken too long and has held both of these proud peoples back from pursuing a better European and Euro-Atlantic future. It is time now for all of us to look ahead and to focus on the challenge of building an independent Kosova and supporting a democratic Serbia in an integrated Europe.
I want to underscore the need to avoid any violence or provocations in the days and weeks ahead. Kosovars and Serbs have seen too much violence and too many provocations in the past. It is time to focus on improving the lives of people living in both countries and the integration of these countries into the West.
In recognizing the independence of Kosova, I want to stress the high importance that I attach to full protection of the rights of all minorities in Kosova, especially the Serbs, and to safeguard Serbian cultural and religious heritage sites in Kosova. The international community must stand firm on these points.
I remain concerned about the deterioration of the situation in neighboring Bosnia and urge the Bush Administration to pay more attention to this issue, so that it does not once again become a major threat to European stability.
I regret that is has taken so long for us to reach this historic juncture and that the Bush Administration has not always given the issues of Kosova, Serbia’s democratic future, and the Balkans the attention they deserve. This has helped contribute to the complicated and risky situation on the ground in the Balkans that we still face today. I look forward to working with the democratic leaders in this region and will once again make the full integration of the Western Balkans into Europe and the Euro-Atlantic community the priority it should be.
Monday, February 18, 2008
Κρατικοποιήσεις στην Αγγλία του Gordon Brown?
Με κατεπείγουσα νομοθετική ρύθμιση η Αγγλική κυβέρνηση προτίθεται να κρατικοποιήσει "προσωρινά" την τράπεζα Northern Rock. Σύμφωνα με τον Alistair Darling η απόφαση αυτή ελήφθη γιατί δύο προσφορές από ιδιώτες δεν ήταν "επωφελείς για τους φορολογούμενους".
Ποιός θα περίμενε από τον Gordon Brown να επιστρέψει σε παλιές (και δοκιμασμένες) πρακτικές του σοσιαλισμού;
Ποιός θα περίμενε από τον Gordon Brown να επιστρέψει σε παλιές (και δοκιμασμένες) πρακτικές του σοσιαλισμού;
Η Κύπρος, το Κόσσοβο και τα χιόνια
Στα χθεσινά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων των 8: Η είδηση για το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στην Κύπρο στι 8.45 για 2-3 λεπτά. Η είδηση για την ανεξαρτησία του Κοσσόβου 5 λεπτά αργότερα (για 1-2 λεπτά). Μέχρι τότε, χιόνια...(πραγματικά και μεταφορικά).
Ενημέρωση (19/2). Στην σελίδα του ΥΠΕΞ δεν υπάρχει κάποια αναφορά σε δήλωση της Υπ. Εξωτερικών για το θέμα. Το ίδιο συμβαίνει και με την ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ.
Ενημέρωση (19/2). Στην σελίδα του ΥΠΕΞ δεν υπάρχει κάποια αναφορά σε δήλωση της Υπ. Εξωτερικών για το θέμα. Το ίδιο συμβαίνει και με την ιστοσελίδα του ΠΑΣΟΚ.
Κόσσοβο: Ευτυχώς που υπάρχει και η Ισπανία...
Ο ισπανός υπουργός Ευρωπαικών υποθέσεων Alberto Navarro δήλωσε στο BBC την ενόχλησή του για το γεγονός ότι το μέλλον του Κοσσόβου αποφασίζεται από τις μεγάλες δυνάμεις στην Washington -και εν μέρει στην Μόσχα- σε αντίθεση με τους διεθνείς κανόνες.
Δεν ξέρω αν έχει κάνει κάποια δήλωση η Ελληνίδα ΥΠΕΞ.
Sunday, February 17, 2008
Οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο και οι δημοσκοπήσεις
Τα χθεσινά αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών διέψευσαν για μια ακόμα φορά τις δημοσκοπήσεις. Διέψευσαν όμως και τα exit polls.
Η αποτυχία των δημοσκοπήσεων οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στον μεγάλο αριθμό κυπρίων του εξωτερικού που επέστρεψαν για να ψηφίσουν. (υπολογίζονται σε περισσότερους από 20 χιλ. δηλαδή πάνω από 5% των ψηφοφόρων). Αυτό όμως επαναβεβαιώνει την άποψή μου για την αδυναμία των δημοσκοπήσεων στην πρόβλεψη εκλογικών αποτελεσμάτων. Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία "από τις 56 δημοσκοπήσεις που έγιναν μόνο μία έβγαλε πρώτο τον κ. Κασουλίδη".
Εκεί που δεν υπάρχει δικαιολογία είναι στην αποτυχία των exit polls. Εκεί μάλιστα δεν καταλαβαίνω τι έννοια είχαν. Το site της κυπριακής κυβέρνησης έδινε τόσο γρήγορα τα αποτελέσματα που οι δημοσκόποι δεν προλάβαιναν να επεξεργαστούν τα στοιχεία των exit polls! Ετσι η διάψευση προηγήθηκε της επιβεβαίωσης της!
Η αποτυχία των δημοσκοπήσεων οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στον μεγάλο αριθμό κυπρίων του εξωτερικού που επέστρεψαν για να ψηφίσουν. (υπολογίζονται σε περισσότερους από 20 χιλ. δηλαδή πάνω από 5% των ψηφοφόρων). Αυτό όμως επαναβεβαιώνει την άποψή μου για την αδυναμία των δημοσκοπήσεων στην πρόβλεψη εκλογικών αποτελεσμάτων. Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία "από τις 56 δημοσκοπήσεις που έγιναν μόνο μία έβγαλε πρώτο τον κ. Κασουλίδη".
Εκεί που δεν υπάρχει δικαιολογία είναι στην αποτυχία των exit polls. Εκεί μάλιστα δεν καταλαβαίνω τι έννοια είχαν. Το site της κυπριακής κυβέρνησης έδινε τόσο γρήγορα τα αποτελέσματα που οι δημοσκόποι δεν προλάβαιναν να επεξεργαστούν τα στοιχεία των exit polls! Ετσι η διάψευση προηγήθηκε της επιβεβαίωσης της!
Friday, February 15, 2008
O Αμερικανός Τσίπρας;
Το δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ έχει καθιερώσει εδώ και χρόνια (από το 1982) τους υπερσυνέδρους (superdelegates), για το εθνικό του συνέδριο που επιλέγει το υποψήφιο πρόεδρο. Οι σύνεδροι αυτοί είναι είναι 796 ( περίπου το 20% των συνέδρων) και δεν εκλέγονται αλλά ορίζονται από το κόμμα. Η ψήφος κάθε υπερσυνέδρου ισοδυναμεί περίπου με 10000 ψήφους στις προκριματικές εκλογές του κόμματος.
Ενας από τους νεαρώτερους υπερσυνέδρους, είναι ο ηλικίας 21 ετών φοιτητής του πανεπιστημίου Marquette, Jason Rae. Ο Rae έγινε μέλος του εθνικού συνεδρίου των δημοκρατικών σε ηλικία 17 ετών!
Είναι τόσο σημαντική η ψήφος των εκλεκτόρων αυτών ώστε ο Rae είχε ήδη πρωινό με την Chelsea Clinton, και δέχτηκε τηλεφώνημα από τον Bil Clinton!
Ενας από τους νεαρώτερους υπερσυνέδρους, είναι ο ηλικίας 21 ετών φοιτητής του πανεπιστημίου Marquette, Jason Rae. Ο Rae έγινε μέλος του εθνικού συνεδρίου των δημοκρατικών σε ηλικία 17 ετών!
Είναι τόσο σημαντική η ψήφος των εκλεκτόρων αυτών ώστε ο Rae είχε ήδη πρωινό με την Chelsea Clinton, και δέχτηκε τηλεφώνημα από τον Bil Clinton!
Thursday, February 14, 2008
Καραμανλής, Μητσοτάκης και η ιστορία...
Παρακολούθησα απόψε μια συνέντευξη του Κ. Μητσοτάκη με ιστορική αναδρομή στην πολιτική του πορεία. Για μια ακόμα φορά μου έκανε εντύπωση ο τρόπος που αξιοποιεί την μακροβιότητά του για να "δικαιωθεί" ιστορικά με δηλητηριώδεις χαρακτηρισμούς και ισχυρισμούς για "φίλους" και αντιπάλους που δεν είναι πια στην ζωή και δεν μπορούν να τον διαψεύσουν. Οι "κακίες" του αναφέρονταν στον Κ. Καραμανλή στον Γ. Ράλλη στον Ευ. Αβέρωφ, στον Κ. Στεφανόπουλο και φυσικά περιέλαβαν τον Α. Παπανδρέου αλλά και τον Γ. Παπανδρέου. (Μεταξύ των άλλων χαρακτήρισε "αχάριστο" τον Κ. Καραμανλή).
Για όσους έχουν παρακολουθήσει την σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία, η συνέντευξη αυτή εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο γιατί κανείς ποτέ δεν εμπιστεύθηκε τον Κ. Μητσοτάκη. Με συνεντεύξεις σαν την αποψινή είναι βέβαιο ότι η κατάσταση αυτή δεν θα τον εγκαταλείψει όσο ζει.
Για τους ισχυρισμούς του που αφορούν στελέχη της ΝΔ δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Μπορώ όμως -από προσωπική εμπειρία- να διαψεύσω τον ισχυρισμό που διετύπωσε ότι ο Α. Παπανδρέου θορυβήθηκε και ανησύχησε από την εκλογή του ως αρχηγού της ΝΔ το 1984. Την ημέρα της εκλογής του Κ. Μητσοτάκη συνέβη να είμαι ένας από τους συνδαιτημόνες του Α. Παπανδρέου σε γεύμα στην Ελούντα της Κρήτης όταν ήλθε ο Γ. Κατσιφάρας και του ανακοίνωσε ότι ο Κ. Μητσοτάκης εξελέγη αρχηγός της ΝΔ. Ο Α. Παπανδρέου χαμογέλασε και όχι μόνο δεν έδειξε ανησυχία αλλά αντίθετα είπε "αυτό θα αποτελέσει πρόβλημα για την ΝΔ και θα μας διευκολύνει". Το αποτέλεσμα των εκλογών του 1985 τον δικαίωσε.
Για όσους έχουν παρακολουθήσει την σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία, η συνέντευξη αυτή εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο γιατί κανείς ποτέ δεν εμπιστεύθηκε τον Κ. Μητσοτάκη. Με συνεντεύξεις σαν την αποψινή είναι βέβαιο ότι η κατάσταση αυτή δεν θα τον εγκαταλείψει όσο ζει.
Για τους ισχυρισμούς του που αφορούν στελέχη της ΝΔ δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Μπορώ όμως -από προσωπική εμπειρία- να διαψεύσω τον ισχυρισμό που διετύπωσε ότι ο Α. Παπανδρέου θορυβήθηκε και ανησύχησε από την εκλογή του ως αρχηγού της ΝΔ το 1984. Την ημέρα της εκλογής του Κ. Μητσοτάκη συνέβη να είμαι ένας από τους συνδαιτημόνες του Α. Παπανδρέου σε γεύμα στην Ελούντα της Κρήτης όταν ήλθε ο Γ. Κατσιφάρας και του ανακοίνωσε ότι ο Κ. Μητσοτάκης εξελέγη αρχηγός της ΝΔ. Ο Α. Παπανδρέου χαμογέλασε και όχι μόνο δεν έδειξε ανησυχία αλλά αντίθετα είπε "αυτό θα αποτελέσει πρόβλημα για την ΝΔ και θα μας διευκολύνει". Το αποτέλεσμα των εκλογών του 1985 τον δικαίωσε.
Wednesday, February 13, 2008
ΗΠΑ και Ελλάδα: Obama και Γ. Α. Παπανδρέου
Αλλο ένα μήνυμα που πήρα από ένα νέο άνθρωπο που ζει στο εξωτερικό. Το βρίσκω εξαιρετικά εύστοχο.
...Eίδα την ομιλια του Obama στο New Hampshire. Είναι μαγευτικός. Είναι κάτι σαν κράμα μεταξύ Bobby Kennedy και Martin Luther King (κάπου διάβασα έναν απλό youtube user να το λέει και συμφωνώ απόλυτα). Δεν θα τον χαρακτηρίσω απλά και μόνο έναν καταπληκτικό ρήτορα. Η ποιότητά του δεν περιορίζεται στο να χειρίζεται καλά την γλώσσα και να χειρονομεί εμφατικά. Το χάρισμά του είναι ότι μπορεί να εμπνέει.
...Eίδα την ομιλια του Obama στο New Hampshire. Είναι μαγευτικός. Είναι κάτι σαν κράμα μεταξύ Bobby Kennedy και Martin Luther King (κάπου διάβασα έναν απλό youtube user να το λέει και συμφωνώ απόλυτα). Δεν θα τον χαρακτηρίσω απλά και μόνο έναν καταπληκτικό ρήτορα. Η ποιότητά του δεν περιορίζεται στο να χειρίζεται καλά την γλώσσα και να χειρονομεί εμφατικά. Το χάρισμά του είναι ότι μπορεί να εμπνέει.
(το βίντεο): http://www.youtube.com/watch?v=Fe751kMBwms
Πάνω στην ομιλία του αυτή, υποστηρικτές του έφτιαξαν ένα καταπληκτικό τραγούδι. Σε αυτό φαίνεται η μελωδικότητα του λόγου του. Και φαίνεται και το πόσο inspirational είναι τα λόγια του (αλήθεια πόσο συχνά μπορείς να φτιάξεις στίχους για ένα τραγούδι από έναν λόγο πολιτικού?)
Δες το, αξίζει:http://www.youtube.com/watch?v=jjXyqcx-mYY
Τέλος ένα σχόλιο για τον Γ. Παπανδρέου. Νομίζω οτι αυτό ακριβώς είναι που έχασε κάπου στον δρόμο - έδειξε όμως να το ξαναβρίσκει στις μέρες πριν την 11η Νοεμβρίου. Την ικανότητα να εμπνέει. Όχι την ικανότητα να είναι αντι-Καραμανλής (όπως η Χίλαρυ θέλει να είναι αντι-Bush). Όχι την ικανότητα να είναι δεινός ρήτορας. Αλλά την ικανότητα να get the people "fired up and ready to go", που λέει και ο Obama.
H Ελλάδα νομίζω έχει μία παράξενη αναλογία με την Αμερική αυτή τη στιγμή, σε άλλο επίπεδο και για άλλους λόγους. Έχει φτάσει σε ένα τέλμα, απο όλες τις απόψεις. Και χρειάζεται κάποιον να την εμπνεύσει για να γίνει μια συλλογική προσπάθεια - μια ψυχολογία όπως με τους Ολυμπιακους αγώνες. Δεν χρειάζεται έναν μεγάλο ηγέτη, ούτε έναν τεχνοκράτη. Χρειάζεται απλά κάποιον που να την κινητοποιήσει.
Ίσως παρασύρομαι αλλά, θα μου άρεσε να ακούσω τον ΓΑΠ να σταματήσει να σχολιάζει την ΝΔ. Και να αρχίσει να μιλάει για την Ελλάδα όπως την ονειρεύεται αυτός, τον ρόλο των Ελλήνων (δες και αυτοοργάνωση, συμμετοχή) σε αυτήν και τις ιδέες του για το πώς θα το πετύχει.
Θα ήθελα κυρίως κάποιον που να με κάνει να τον εμπιστευτώ πώς άν κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για την χώρα μου, θα πιάσει κάποιο τόπο.
Θα ήθελα κυρίως κάποιον που να με κάνει να τον εμπιστευτώ πώς άν κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για την χώρα μου, θα πιάσει κάποιο τόπο.
Αποτελέσματα προκριματικών εκλογών σε DC, Maryland, Virginia
Δημοκρατικοί
Ρεπουμπλικάνοι
Tuesday, February 12, 2008
ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΚΚΕ
Μια γνώμη που έλαβα από ένα νέο (αρκετά νεώτερο από τον νέο πρόεδρο του ΣΥΝ).
Ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ (και κυρίως ο Συνασπισμός) δεν δημιουργούν πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ επειδή απλώς υπάρχουν, ούτε επειδή έχουν διαφορετική άποψη.
Ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ (και κυρίως ο Συνασπισμός) δεν δημιουργούν πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ επειδή απλώς υπάρχουν, ούτε επειδή έχουν διαφορετική άποψη.
Η κριτική μου στον Τσίπρα δεν έγκειται ούτε στο ότι είναι νέος, ούτε στο ότι χρησιμοποιεί πιασιάρικες εκφράσεις και σλόγκαν. Πολλοί λένε ότι δεν έχει απόψεις για τα θέματα. Λάθος, ο Τσίπρας έχει απόψεις. Αυτό όμως δεν αρκεί, και εδώ έγκειται η κριτική μου. Απόψεις μπορεί να έχει ο καθένας. Ένας πολιτικός αρχηγός όμως πρέπει να έχει και προτάσεις, προτάσεις που να έχουν έστω και κάποια συνάφεια με τα πραγματικά δεδομένα και να μην πετάνε στα σύννεφα του ιδεατού. Και πρός το παρός ο Τσίπρας δεν έχει προτάσεις - έχει απόψεις μόνο, που προσφέρουν υπέροχο υλικό για αριστερίστικες "αφίσες", αλλά δεν συνιστούν ρεαλιστική και βιώσιμη πρόταση.
Και εδώ συνίσταται η ζημιά που κάνει ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ στο ΠΑΣΟΚ. Όχι στο ότι υπάρχουν, ούτε στο ότι έχουν διαφορετικές απόψεις. Αλλά στό ότι τους έχουμε δώσει μια ιδιότυπη ασυλία. Η ασυλία αυτή συνίσταται στο ότι μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, χωρίς να έχουν την υποχρέωση τα λεγόμενά τους να έχουν την παραμικρή συμβατότητα με την πραγματικότητα. Ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ δεν είναι τσακωμένοι με το ΠΑΣΟΚ, είναι τσακωμένοι με την πραγματικότητα.
Δεν μπορεί ας πούμε να έχεις ώς πολιτική θέση την λύση του ασφαλιστικού χωρίς είτε την αύξηση των ορίων ηλικίας, είτε την μείωση των συντάξεων είτε την αύξηση των εισφορών. Αυτό απλά είναι στρουθοκαμηλισμός και wishful thinking. Είναι άρνηση της πραγματικότητας, η οποία είναι σκληρή και δυσάρεση, αλλά δυστυχώς αυτή είναι γιατί άν στρουθοκαμηλίζουμε απλώς το ασφαλιστικό σύστημα θα καταρρεύσει.
Αυτό κάνει τεράστια ζημιά στο ΠΑΣΟΚ. Διότι το οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο. Από την μία το ΠΑΣΟΚ πρέπει να φέρει ρεαλιστικές προτάσεις στο τραπέζι για να πείσει ότι έχει μια ουσιαστική κυβερνητική πρόταση (και αν δεν το κάνει θα το χτυπάει η ΝΔ). Από την άλλη όμως, κάθε υπεύθυνη και ρεαλιστική κυβερνητική πρόταση, όσο αριστερή και αν είναι, πρέπει να λαμβάνει υπόψιν της τα πραγματικά δεδομένα και να είναι κουρδισμένη με βάση αυτά. Επομένως κάθε τέτοια πρόταση -ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τα φλέγοντα ζητήματα- εκ των πραγμάτων θα περιέχει και στοιχεία "δυσάρεστα", δεν θα μπορεί να είναι μία ουτοπική υπόσχεση κάποιου παραδείσου. Και αυτό δίνει πρόσφορο έδαφος σε Συνασπισμό και ΚΚΕ να επιτεθούν στο ΠΑΣΟΚ εξ αριστερών - καθώς διαθέτουν την ιδιότυπη ασυλία που λέγαμε παραπάνω, μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, να χαρακτηρίζουν το ΠΑΣΟΚ "δεξιό", να λένε ότι θέλει να καταργήσει την δωρεάν παιδία, ότι υποστηρίζει την ανασφάλιστη εργασία κ.ο.κ.
Και αυτό γίνεται και πρόβλημα για την ευρύτερη κοινωνία. Διότι Συνασπισμός και ΚΚΕ θέτουν τον πήχυ σε ένα δυσθεώρητο ύψος, σε ένα ύψος που ποτέ δεν θα μπορέσει η χώρα (καμμία χώρα για την ακρίβεια) να τον ξεπεράσει. Και οποιαδήποτε πρόταση δεν πληροί τις αδύνατες προδιαγραφές τους, την απορρίπτουν μονομιάς. Και το χειρότερο? Το κάνουν με τρόπο που δεν σέβεται την κοινωνία (για παράδειγμα οι καταλήψεις στα πανεπιστήμια). Με αυτόν τον τρόπο όμως βραχυκυκλώνεται η δημοκρατία, και καθίσταται η Ελλάδα όμηρος του στρουθοκαμηλισμού αυτών των μη πραγματοποιήσιμων πόθων.
Δεν μας επιτρέπουν να προσπαθήσουμε για κάτι το καλύτερο, γιατί θέλουν το τέλειο. Και έτσι μένουμε διαρκώς στο χειρότερο.
Αυτή είναι η κριτική μου στον Τσίπρα. Δεν μπορώ να τον πάρω στα σοβαρά όχι επειδή είναι νέος, ούτε επειδή είναι πιασιάρικος. Δεν μπορώ να τον πάρω στα σοβαρά επειδή ζεί αλλού, σε έναν τόπο μαγικό και ώς εκ τούτου λέει πράγματα που ακούγονται ωραία αλλά δεν στέκουν πάρα μόνο στα κινούμενα σχέδια. Όπως λένε συνοπτικά οι Άγγλοι: he needs a reality check.
Γ. Παπανδρέου, Α. Τσίπρας και αριστερά
Μου έκανε εντύπωση η δήλωση του νέου προέδρου του Συνασπισμού ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν έχει δικαίωμα (!) να ισχυρίζεται ότι είναι αριστερός. Υπό μία έννοια, θεωρώ ότι αποτελεί συνέχεια μιας λογικής αριστερών κομμάτων που νομίζουν ότι έχουν την αποκλειστικότητα στην "αριστεροσύνη" αλλά και στην απονομή "αριστερών πιστοποιητικών" (κάτι όπως τα επαγγελματικά δικαιώματα).
Στην συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια, υπάρχει και ένα ευρύτερο θέμα: Η σοσιαλιστική διεθνής έχει επιλέξει τον Γ. Παπανδρέου και όχι τον πρόεδρο του Συνασπισμού, για πρόεδρό της.
Ο πρόεδρος του Συνασπισμού βέβαια έχει την ευχέρεια να δίνει τον δικό του ορισμό για τον όρο "αριστερός". Απλώς, ο ορισμός αυτός -προφανώς- διαφέρει από αυτόν που έχουν υιοθετήσει περισσότερα από 160 κόμματα που εκπροσωπούν δεκάδες εκατομυρίων πολιτών από όλες τις ηπείρους. Και τα κόμματα αυτά επέλεξαν ως πρόεδρό τους του Γ. Παπανδρέου. Ο κ. Τσίπρας, προς το παρόν τουλάχιστον, επελέγη να εκπροσωπεί ένας κόμμα με μερικές χιλιάδες μέλη.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση βέβαια, υπάρχει και ένα ευρύτερο θέμα: Η σοσιαλιστική διεθνής έχει επιλέξει τον Γ. Παπανδρέου και όχι τον πρόεδρο του Συνασπισμού, για πρόεδρό της.
Ο πρόεδρος του Συνασπισμού βέβαια έχει την ευχέρεια να δίνει τον δικό του ορισμό για τον όρο "αριστερός". Απλώς, ο ορισμός αυτός -προφανώς- διαφέρει από αυτόν που έχουν υιοθετήσει περισσότερα από 160 κόμματα που εκπροσωπούν δεκάδες εκατομυρίων πολιτών από όλες τις ηπείρους. Και τα κόμματα αυτά επέλεξαν ως πρόεδρό τους του Γ. Παπανδρέου. Ο κ. Τσίπρας, προς το παρόν τουλάχιστον, επελέγη να εκπροσωπεί ένας κόμμα με μερικές χιλιάδες μέλη.
Monday, February 11, 2008
Το ΠΑΣΟΚ και Α. Τσίπρας
Το ΠΑΣΟΚ διαβλέπει -και σωστά κατά την γνώμη μου- κίνδυνο από την δημοτικότητα του νέου γραμματέα του Συνασπισμού.
Διαφωνώ όμως με την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η κριτική ότι με την τακτική του ο Συνασπισμός ευνοεί την ΝΔ, δεν είναι είναι ουσιαστική. Το κάθε κόμμα έχει ως προτεραιότητα την δική του ενίσχυση. Αν αυτή η ενίσχυση γίνεται εις βάρος ενός όμορου ιδεολογικά κόμματος λίγο ενδιαφέρει και το ίδιο και τους πολίτες.
Οι διαμαρτυρίες του ΠΑΣΟΚ μου θυμίζουν τις αντίστοιχες διαμαρτυρίες στις ΗΠΑ του δημοκρατικού κόμματος για την πιθανότητα εκ νέου υποψηφιότητας του Ralph Nader. (Εκεί οι δημοκρατικοί υποστηρίζουν ότι ο Nader είναι υπεύθυνος για την επικράτηση του Bush).
Τα κόμματα δεν μπορούν να διαμαρτύρονται γιατί υπάρχουν άλλα κόμματα, ούτε γιατί αυτά τους αποσπούν ψηφοφόρους. Υποχρέωσή τους είναι να πείθουν τα ίδια τους πολίτες ότι είναι καλύτερα. Εκεί και μόνον εκεί πρέπει να εστιάζουν την προσπάθεια τους.
Για αυτό τον λόγο διαφωνώ και με τις επιθέσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ (αλλά και του ΚΚΕ) στον Α. Τσίπρα. Η ελαφρά ειρωνία (χωρίς αμετροέπεια) που απαντά ο ίδιος στα σκληρά σχόλια εναντίον του μάλλον τον ωφελούν. Τα "trendy" "supermarkets" δεν αφορούν τους πολίτες. Είναι ενδιαφέροντα μόνο για τις παραπολιτικές στήλες.
Διαφωνώ όμως με την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η κριτική ότι με την τακτική του ο Συνασπισμός ευνοεί την ΝΔ, δεν είναι είναι ουσιαστική. Το κάθε κόμμα έχει ως προτεραιότητα την δική του ενίσχυση. Αν αυτή η ενίσχυση γίνεται εις βάρος ενός όμορου ιδεολογικά κόμματος λίγο ενδιαφέρει και το ίδιο και τους πολίτες.
Οι διαμαρτυρίες του ΠΑΣΟΚ μου θυμίζουν τις αντίστοιχες διαμαρτυρίες στις ΗΠΑ του δημοκρατικού κόμματος για την πιθανότητα εκ νέου υποψηφιότητας του Ralph Nader. (Εκεί οι δημοκρατικοί υποστηρίζουν ότι ο Nader είναι υπεύθυνος για την επικράτηση του Bush).
Τα κόμματα δεν μπορούν να διαμαρτύρονται γιατί υπάρχουν άλλα κόμματα, ούτε γιατί αυτά τους αποσπούν ψηφοφόρους. Υποχρέωσή τους είναι να πείθουν τα ίδια τους πολίτες ότι είναι καλύτερα. Εκεί και μόνον εκεί πρέπει να εστιάζουν την προσπάθεια τους.
Για αυτό τον λόγο διαφωνώ και με τις επιθέσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ (αλλά και του ΚΚΕ) στον Α. Τσίπρα. Η ελαφρά ειρωνία (χωρίς αμετροέπεια) που απαντά ο ίδιος στα σκληρά σχόλια εναντίον του μάλλον τον ωφελούν. Τα "trendy" "supermarkets" δεν αφορούν τους πολίτες. Είναι ενδιαφέροντα μόνο για τις παραπολιτικές στήλες.
Friday, February 08, 2008
Οι “μάνατζερ” καθηγητές
Είχα υποσχεθεί σε παλαιότερη ανταλλαγή απόψεων με αφορμή το "έξυπνο σχολείο" ότι θα επανέλθω διατυπώνοντας τις απόψεις μου για μια σειρά από θέματα που είχαν θιγεί.
Ενα από αυτά ήταν οι “μάνατζερ” καθηγητές.
Κατ' αρχήν δεν θεωρώ ότι η ιδιότητα του πανεπιστημιακού καθηγητή από μόνη της καθιστά κάποιον ικανό να γίνει και μάνατζερ, ούτε καν σε θέματα εκπαίδευσης. Αυτό ισχύει ακόμα και για την διοίκηση σχετικά "μικρών" μονάδων όπως ένας πανεπιστημιακός τομέας ή ένα τμήμα.
Η εμπλοκή τόσων πολλών καθηγητών σε δημόσιες κρατικές θέσεις δεν οφείλεται στις διοικητικές ικανότητες που έχουν δείξει, αλλά κυρίως στην προσπάθεια των κυβερνήσεων να εξασφαλίσουν την "έξωθεν καλή μαρτυρία" στις επιλογές τους. (Δεν είναι άλλωστοι λίγοι οι καθηγητές που έχουν αποτύχει στις θέσεις που κατέλαβαν).
Από το άλλο μέρος δεν νομίζω ότι για να διοικήσει κανείς, χρειάζεται να έχει κάνει σπουδές διοίκησης, χωρίς πάλι αυτό να σημαίνει ότι τέτοιες σπουδές δεν βοηθούν.
Υπάρχουν νομίζω, δύο είδη ηγεσίας: Ο "μάνατζερ" και ο "ηγέτης". Ο πρώτος, προσπαθεί να διοικήσει με συναίνεση. Ο δεύτερος έχει όραμα. Με τον πρώτο, ο ορίζοντας είναι περιορισμένος. Με τον δεύτερο, μπορεί να γίνουν άλματα αλλά και να προκληθούν έντονες αντιθέσεις. Προσωπικά, προτιμώ τον ηγέτη.
Στον επιστημονικό μου μικρόκοσμο, έχω γνωρίσει και τα δύο ήδη ηγεσίας. Για παράδειγμα, ο Jerzy Neyman, ίδρυσε το τμήμα Σταtιστικής στο Berkeley. Ηταν ο ηγέτης του μέχρι τα βαθειά του γεράματα. Στα χρόνια που το διοίκησε, κατάφερε να το κάνει το υπ' αριθμόν 1 τμήμα Στατιστικής στον κόσμο. Και όμως: στο τέλος της καρριέρας του οι συνάδελφοί του "επαναστάτησαν" γιατί τον θεωρούσαν αυταρχικό. Σε κάποια μάλιστα εκλογή καθηγητή, όλοι οι άλλοι καθηγητές διαφώνησαν για τον υποψήφιο που εκείνος θεωρούσε καλύτερο. Και ο Neyman τους είπε: "Πως είναι δυνατόν να διαφωνείτε μαζί μου όταν όλους εσάς σας έχω επιλέξει εγώ"; Και αυτό βέβαια δεν το είπε για να τους θυμίσει "υποχρεώσεις".
O μάνατζερ έχει συνήθως στόχο να τους έχει όλους ευχαριστημένους. Οταν αυτό επιτυγχάνεται, η διοικούμενη μονάδα δεν πηγαίνει μακρυά. Πολλές φορές ακόμα και η εσωτερική γαλήνη διαταράσσεται.
Υπάρχει ένα ακόμα ενδιαφέρον ερώτημα: Πρέπει τα πανεπιστήμια να τα διοικούν οι καθηγητές τους ή ειδικοί μάνατζερς? Η απάντηση όμως δεν είναι για απόψε.
Ενα από αυτά ήταν οι “μάνατζερ” καθηγητές.
Κατ' αρχήν δεν θεωρώ ότι η ιδιότητα του πανεπιστημιακού καθηγητή από μόνη της καθιστά κάποιον ικανό να γίνει και μάνατζερ, ούτε καν σε θέματα εκπαίδευσης. Αυτό ισχύει ακόμα και για την διοίκηση σχετικά "μικρών" μονάδων όπως ένας πανεπιστημιακός τομέας ή ένα τμήμα.
Η εμπλοκή τόσων πολλών καθηγητών σε δημόσιες κρατικές θέσεις δεν οφείλεται στις διοικητικές ικανότητες που έχουν δείξει, αλλά κυρίως στην προσπάθεια των κυβερνήσεων να εξασφαλίσουν την "έξωθεν καλή μαρτυρία" στις επιλογές τους. (Δεν είναι άλλωστοι λίγοι οι καθηγητές που έχουν αποτύχει στις θέσεις που κατέλαβαν).
Από το άλλο μέρος δεν νομίζω ότι για να διοικήσει κανείς, χρειάζεται να έχει κάνει σπουδές διοίκησης, χωρίς πάλι αυτό να σημαίνει ότι τέτοιες σπουδές δεν βοηθούν.
Υπάρχουν νομίζω, δύο είδη ηγεσίας: Ο "μάνατζερ" και ο "ηγέτης". Ο πρώτος, προσπαθεί να διοικήσει με συναίνεση. Ο δεύτερος έχει όραμα. Με τον πρώτο, ο ορίζοντας είναι περιορισμένος. Με τον δεύτερο, μπορεί να γίνουν άλματα αλλά και να προκληθούν έντονες αντιθέσεις. Προσωπικά, προτιμώ τον ηγέτη.
Στον επιστημονικό μου μικρόκοσμο, έχω γνωρίσει και τα δύο ήδη ηγεσίας. Για παράδειγμα, ο Jerzy Neyman, ίδρυσε το τμήμα Σταtιστικής στο Berkeley. Ηταν ο ηγέτης του μέχρι τα βαθειά του γεράματα. Στα χρόνια που το διοίκησε, κατάφερε να το κάνει το υπ' αριθμόν 1 τμήμα Στατιστικής στον κόσμο. Και όμως: στο τέλος της καρριέρας του οι συνάδελφοί του "επαναστάτησαν" γιατί τον θεωρούσαν αυταρχικό. Σε κάποια μάλιστα εκλογή καθηγητή, όλοι οι άλλοι καθηγητές διαφώνησαν για τον υποψήφιο που εκείνος θεωρούσε καλύτερο. Και ο Neyman τους είπε: "Πως είναι δυνατόν να διαφωνείτε μαζί μου όταν όλους εσάς σας έχω επιλέξει εγώ"; Και αυτό βέβαια δεν το είπε για να τους θυμίσει "υποχρεώσεις".
O μάνατζερ έχει συνήθως στόχο να τους έχει όλους ευχαριστημένους. Οταν αυτό επιτυγχάνεται, η διοικούμενη μονάδα δεν πηγαίνει μακρυά. Πολλές φορές ακόμα και η εσωτερική γαλήνη διαταράσσεται.
Υπάρχει ένα ακόμα ενδιαφέρον ερώτημα: Πρέπει τα πανεπιστήμια να τα διοικούν οι καθηγητές τους ή ειδικοί μάνατζερς? Η απάντηση όμως δεν είναι για απόψε.
Οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο
Οπως δείχνουν τα πράγματα, η πιθανότερη εξέλιξη είναι να προχωρήσουν στον δεύτερο γύρο οι Παπαδόπουλος Χριστόφιας.
Ως υποστηρικτής του "ΟΧΙ" στο σχέδιο Αννάν, πιστεύω ότι η προσπάθεια των υποστηρικτών του "ΝΑΙ" θα στραφεί στο να περάσει στον β' γύρο ο Χριστόφιας. Πιστεύουν ίσως ότι μόνον έτσι μπορεί να εμποδιστεί η εκλογή Παπαδόπουλου. (Στην συγκεκριμένη περίπτωση, για τους υποστηρικτές του "ΝΑΙ", ισχύει το: better the devil you don't know than the devil you know!)
Ανανέωση (15/2/08). Εσωτερικό σημείωμα Ηνωμένων Εθνών
«Η οριστική τύχη του σχεδίου Ανάν συνδέεται με τον Πρόεδρο που θα εκλεγεί στις 24 Φεβρουαρίου» φέρεται να εκτιμά ο ΟΗΕ σύμφωνα με εσωτερικό σημείωμα, αναφορικά με το οποίο αρνήθηκε να σχολιάσει εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών λέγοντας πως «δεν μπορώ να επιβαιβεώσω ή να σχολιάσω εσωτερικά κείμενα».
Στο σημείωμα τονίζεται ότι το ΑΚΕΛ και ο Δημοκρατικός Συναγερμός θεωρούνται κόμματα με «ρεαλιστική γραμμή», τα οποία -όπως αναφέρεται- υποστηρίζουν τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, ως το μοναδικό πλαίσιο για λύση του Κυπριακού. Σημειώνεται επίσης ότι τα δύο κόμματα, που διατηρούν καλές σχέσεις με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, έχουν «πραγματική εικόνα» για την «κόκκινη γραμμή» των Τουρκοκυπρίων.
Αναφορικά με το ΔΗΚΟ, σημειώνεται ότι είναι «διεκδικητικό κόμμα» και αφήνεται να εννοηθεί ότι «προσπαθεί να δώσει μια άλλη έννοια στη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, διαφορετική από αυτήν που περιλαμβάνεται στο σχέδιο Ανάν, ενώ ζητά την εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Υποστηρίζεται δε, ότι η θέση για το ΔΗΚΟ ενισχύεται και από το γεγονός ότι συνεργάζεται με το ΕΥΡΩΚΟ και τους Οικολόγους.
Επιπρόσθετα, σήμφωνα πάντα με το ίδιο σημείωμα το οποίο έφερε στη δομοσιότητα ο ανταποκριτής της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» στη Νέα Υόρκη Μιχάλης Ιγνατίου, εάν ο κ. Παπαδόπουλος προκριθεί στο β' γύρο, θα «πέσει» στο τραπέζι το ενδεχόμενο συνεργασίας του ΑΚΕΛ με το ΔΗΣΥ. Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Νίκος Αναστασιάδης έχει δώσει «καθαρές ενδείξεις» για συνεργασία με το ΑΚΕΛ, εάν αποκλειστεί ο κ. Κασουλίδης από το β' γύρο.
Σε περίπτωση αποκλεισμού του προέδρου της Βουλής, Δημήτρη Χριστόφια, το ΑΚΕΛ «δεν δίνει αντίστοιχα σημάδια, ότι δηλαδή θα κάνει την υπέρβαση». Αφήνεται μάλιστα να εννοηθεί ότι, εάν δεν προχωρήσει στο β' γύρο, ο κ. Χριστόφιας θα υποστηρίξει το σημερινό πρόεδρο.
Ως υποστηρικτής του "ΟΧΙ" στο σχέδιο Αννάν, πιστεύω ότι η προσπάθεια των υποστηρικτών του "ΝΑΙ" θα στραφεί στο να περάσει στον β' γύρο ο Χριστόφιας. Πιστεύουν ίσως ότι μόνον έτσι μπορεί να εμποδιστεί η εκλογή Παπαδόπουλου. (Στην συγκεκριμένη περίπτωση, για τους υποστηρικτές του "ΝΑΙ", ισχύει το: better the devil you don't know than the devil you know!)
Ανανέωση (15/2/08). Εσωτερικό σημείωμα Ηνωμένων Εθνών
«Η οριστική τύχη του σχεδίου Ανάν συνδέεται με τον Πρόεδρο που θα εκλεγεί στις 24 Φεβρουαρίου» φέρεται να εκτιμά ο ΟΗΕ σύμφωνα με εσωτερικό σημείωμα, αναφορικά με το οποίο αρνήθηκε να σχολιάσει εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών λέγοντας πως «δεν μπορώ να επιβαιβεώσω ή να σχολιάσω εσωτερικά κείμενα».
Στο σημείωμα τονίζεται ότι το ΑΚΕΛ και ο Δημοκρατικός Συναγερμός θεωρούνται κόμματα με «ρεαλιστική γραμμή», τα οποία -όπως αναφέρεται- υποστηρίζουν τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, ως το μοναδικό πλαίσιο για λύση του Κυπριακού. Σημειώνεται επίσης ότι τα δύο κόμματα, που διατηρούν καλές σχέσεις με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, έχουν «πραγματική εικόνα» για την «κόκκινη γραμμή» των Τουρκοκυπρίων.
Αναφορικά με το ΔΗΚΟ, σημειώνεται ότι είναι «διεκδικητικό κόμμα» και αφήνεται να εννοηθεί ότι «προσπαθεί να δώσει μια άλλη έννοια στη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, διαφορετική από αυτήν που περιλαμβάνεται στο σχέδιο Ανάν, ενώ ζητά την εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Υποστηρίζεται δε, ότι η θέση για το ΔΗΚΟ ενισχύεται και από το γεγονός ότι συνεργάζεται με το ΕΥΡΩΚΟ και τους Οικολόγους.
Επιπρόσθετα, σήμφωνα πάντα με το ίδιο σημείωμα το οποίο έφερε στη δομοσιότητα ο ανταποκριτής της εφημερίδας «Φιλελεύθερος» στη Νέα Υόρκη Μιχάλης Ιγνατίου, εάν ο κ. Παπαδόπουλος προκριθεί στο β' γύρο, θα «πέσει» στο τραπέζι το ενδεχόμενο συνεργασίας του ΑΚΕΛ με το ΔΗΣΥ. Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Νίκος Αναστασιάδης έχει δώσει «καθαρές ενδείξεις» για συνεργασία με το ΑΚΕΛ, εάν αποκλειστεί ο κ. Κασουλίδης από το β' γύρο.
Σε περίπτωση αποκλεισμού του προέδρου της Βουλής, Δημήτρη Χριστόφια, το ΑΚΕΛ «δεν δίνει αντίστοιχα σημάδια, ότι δηλαδή θα κάνει την υπέρβαση». Αφήνεται μάλιστα να εννοηθεί ότι, εάν δεν προχωρήσει στο β' γύρο, ο κ. Χριστόφιας θα υποστηρίξει το σημερινό πρόεδρο.
Εκτιμήσεις για του τρεις υποψηφίους
Επιπλέον, στο σημείωμα διατυπώνονται εκτιμήσεις για τους τρεις υποψηφίους, στην περίπτωση που κερδίσουν την Προεδρία: Με Τάσσο Παπαδόπουλο ξανά στην Προεδρία «θα ισχυροποιηθεί η θέση του με πιθανότητες σκλήρυνσης.
» Θα επιμένει στη Συμφωνία της 8ης Ιουλίου και οι προσπάθειες θα επικεντρωθούν στη διαμόρφωση νέας βάσης διαπραγματεύσεων που θα οδηγήσουν σε λύση, αλλιώς θα ρίξει την ευθύνη στην άλλη πλευρά σε ένα ενδεχόμενο 'blame game'. Θα αξιοποιήσει το Κυπριακό για να δυσκολέψει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας».
Εάν εκλεγεί ο Δημήτρης Χριστόφιας, εκτιμάται ότι θα προσπαθήσει να αναδείξει τη σχέση του κόμματός του με τους Τουρκοκύπριους. «Διαβάζοντας πίσω από τις λέξεις», αναφέρουν τα Ηνωμένα Έθνη, «το ΑΚΕΛ αποδέχεται μια βελτιωμένη έκδοση του Σχεδίου Ανάν.
Σε περίπτωση εκλογής του Ιωάννη Κασουλίδη, στο σημείωμα διατυπώνεται η εκτίμηση ότι θα αλλάξει η διάθεση στο Κυπριακό, επειδή γνωρίζει και έχει καλές σχέσεις με τον Ταλάτ και τους Τουρκοκύπριους. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, προστίθεται στο σημείωμα, «το Σχέδιο Ανάν θα είναι μια ισχυρή βάση για τη λύση».
Thursday, February 07, 2008
Οι δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ
Το άρθρο αυτό ζητήθηκε (και δημοσιεύθηκε) στον "Ελεύθερο Τύπο" (7/2/08).
Μια παράπλευρη απώλεια των προκριματικών εκλογών στις ΗΠΑ είναι οι δημοσκοπήσεις. Τελευταίο παράδειγμα η Καλιφόρνια όπου στις δύο τελευταίες χρονικά δημοσκοπήσεις ( 2-4 Φεβρουαρίου) η μια έδειχνε ότι προηγείται ο Ομπάμα με 13% και η άλλη η Κλίντον με 10%!
Χειρότερα ίσως είναι τα πράγματα με τις προβλέψεις που προηγήθηκαν στο new Hampshire και στην South Carolina.
Οι αδυναμίες των πολιτικών δημοσκοπήσεων δεν είναι εύκολο να αντιμετωπισθούν.
Στις τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ (και όλες σήμερα είναι τηλεφωνικές), το ποσοστό των πολιτών που δέχονται να απαντήσουν είναι γύρω στο 5%. Τελευταία μάλιστα αρκετοί από εκείνους που απαντούν, δίνουν σκόπιμα αντιφατικές απαντήσεις για να παραπλανήσουν τους ερευνητές.
Μπορεί να πει κανείς ότι οι περισσότερες από τις προυποθέσεις που απαιτούνται για μια σωστή δειγματοληπτική πολιτική έρευνα είναι ανέφικτες. Ετσι, το εύρος του λάθους (που οι εταιρίες ισχυρίζονται ότι είναι μεταξύ 2-5%), είναι αδύνατον να προσδιοριστεί επιστημονικά και μπορεί να να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Οι εταιρίες δημοσκοπήσεων για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα αυτά χρησιμοποιούν «σταθμίσεις» που οι ίδιες διαμορφώνουν, χωρίς να τις δημοσιοποιούν.
Συμπερασματικά, το αν κάποια εταιρία θα είναι επιτυχής στις προβλέψεις της, εξαρτάται περισσότερο από την ικανότητα και την εμπειρία των στελεχών της να αξιολογούν τα πολιτικά δεδομένα στις σταθμίσεις τους και λιγότερο από την στατιστική μεθοδολογία συλλογής των στοιχείων που χρησιμοποιούν.
Ιερώνυμος, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος
Η εκλογή του Ιερωνύμου αποτελεί μια επιλογή επιστροφής της εκκλησίας στις παραδοσιακές της προτεραιότητες, αξίες και πρακτικές. Επανέρχεται δηλαδή στην προσέγγιση Σεραφείμ.
(Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ τόσο με τον νέο Αρχιεπίσκοπο όσο και με τον Σεραφείμ κατά την θητεία μου στο ΥΠΕΠΘ όπου ασκούσα και τις αρμοδιότητες του ΓΓ Θρησκευμάτων).
Το 1988, είχα την ευθύνη της διαπραγμάτευσης με τον τότε αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ του θέματος της εκκλησιαστικής περιουσίας, μετά την μεγάλη κρίση στις σχέσεις εκκλησίας-πολιτείας κάτω από αντίξοες συνθήκες. Μου είχε κάνει εντύπωση ο ρεαλισμός του αλλά και η διάθεσή του να βρεθεί λύση. (Βέβαια, οι όροι της διαπραγμάτευσης ήταν δύσκολοι για την πολιτεία, αφού είχε προηγηθεί η "ήττα" Τρίτση και η παραίτησή του). Από τις προσωπικές μας συζητήσεις είχα συγκρατήσει την ειλικρινή εκτίμηση που έτρεφε στο πρόσωπο του Ιερωνύμου. (Οσοι γνώριζαν τον Σεραφείμ, ξέρουν ότι δεν μάσαγε τα λόγια του, ούτε στην αξιολόγηση των υπολοίπων ιεραρχών).
(Είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ τόσο με τον νέο Αρχιεπίσκοπο όσο και με τον Σεραφείμ κατά την θητεία μου στο ΥΠΕΠΘ όπου ασκούσα και τις αρμοδιότητες του ΓΓ Θρησκευμάτων).
Το 1988, είχα την ευθύνη της διαπραγμάτευσης με τον τότε αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ του θέματος της εκκλησιαστικής περιουσίας, μετά την μεγάλη κρίση στις σχέσεις εκκλησίας-πολιτείας κάτω από αντίξοες συνθήκες. Μου είχε κάνει εντύπωση ο ρεαλισμός του αλλά και η διάθεσή του να βρεθεί λύση. (Βέβαια, οι όροι της διαπραγμάτευσης ήταν δύσκολοι για την πολιτεία, αφού είχε προηγηθεί η "ήττα" Τρίτση και η παραίτησή του). Από τις προσωπικές μας συζητήσεις είχα συγκρατήσει την ειλικρινή εκτίμηση που έτρεφε στο πρόσωπο του Ιερωνύμου. (Οσοι γνώριζαν τον Σεραφείμ, ξέρουν ότι δεν μάσαγε τα λόγια του, ούτε στην αξιολόγηση των υπολοίπων ιεραρχών).
Tuesday, February 05, 2008
Το βραβείοTuring για το 2007 σε Ελληνα
Το βραβείοTuring (το βραβείο Nobel για την επιστήμη των υπολογιστών) για το 2007 απονεμήθηκε στους Edmund Clarke (CMU), E. Allen Emerson (UT at Austin) και Joseh Sifakis (Centre National de la Recherche Scientifique/CARNOT Institute) για την έρευνά τους στο έλεγχο μοντέλων (Model Checking). Το βραβείο αναφέρει : For their role in developing Model-Checking into a highly effective verification technology, widely adopted in the hardware and software industries.
Their innovations transformed this approach from a theoretical technique to a highly effective verification technology that enables computer hardware and software engineers to find errors efficiently in complex system designs. This transformation has resulted in increased assurance that the systems perform as intended by the designers. The Turing Award, named for British mathematician Alan M. Turing, carries a $250,000 prize, with financial support provided by Intel Corporation and Google Inc. Clarke of Carnegie Mellon University, and Emerson of the University of Texas at Austin, working together, and Sifakis, working independently for the Centre National de la Recherche Scientifique at the University of Grenoble in France, developed this fully automated approach that is now the most widely used verification method in the hardware and software industries.
περισσότερες πληροφορίες, εδώ. Οπως αναφέρεται, Joseph Sifakis is the founder of Verimag Laboratory, a leading research center for embedded systems in Grenoble, France, where he was director from 1993-2006. He is Research Director of Centre National de la Recherche Scientifique, and Director of the CARNOT Institute on Intelligent Software and Systems in Grenoble. Dr. Sifakis is a member of the editorial board of several journals, and the scientific coordinator of the Artist2 and ArtistDesign European Networks of Excellence on Embedded Systems Design. He is co-founder with Edmund Clarke, Robert Kurshan, and Amir Pnueli of the International Conference on Computer Aided Verification (CAV). He earned a degree in electrical engineering from the Technical University of Athens and a Ph.D. in computer science from the University of Grenoble.
Σημείωση: (About the A.M. Turing Award) The A.M. Turing Award was named for Alan M. Turing, the British mathematician who articulated the mathematical foundation and limits of computing, and who was a key contributor to the Allied cryptanalysis of the German Enigma cipher during World War II. Since its inception in 1966, the Turing Award has honored the computer scientists and engineers who created the systems and underlying theoretical foundations that have propelled the information technology industry. For additional information, click on http://www.acm.org/awards/taward.html .
Their innovations transformed this approach from a theoretical technique to a highly effective verification technology that enables computer hardware and software engineers to find errors efficiently in complex system designs. This transformation has resulted in increased assurance that the systems perform as intended by the designers. The Turing Award, named for British mathematician Alan M. Turing, carries a $250,000 prize, with financial support provided by Intel Corporation and Google Inc. Clarke of Carnegie Mellon University, and Emerson of the University of Texas at Austin, working together, and Sifakis, working independently for the Centre National de la Recherche Scientifique at the University of Grenoble in France, developed this fully automated approach that is now the most widely used verification method in the hardware and software industries.
περισσότερες πληροφορίες, εδώ. Οπως αναφέρεται, Joseph Sifakis is the founder of Verimag Laboratory, a leading research center for embedded systems in Grenoble, France, where he was director from 1993-2006. He is Research Director of Centre National de la Recherche Scientifique, and Director of the CARNOT Institute on Intelligent Software and Systems in Grenoble. Dr. Sifakis is a member of the editorial board of several journals, and the scientific coordinator of the Artist2 and ArtistDesign European Networks of Excellence on Embedded Systems Design. He is co-founder with Edmund Clarke, Robert Kurshan, and Amir Pnueli of the International Conference on Computer Aided Verification (CAV). He earned a degree in electrical engineering from the Technical University of Athens and a Ph.D. in computer science from the University of Grenoble.
Σημείωση: (About the A.M. Turing Award) The A.M. Turing Award was named for Alan M. Turing, the British mathematician who articulated the mathematical foundation and limits of computing, and who was a key contributor to the Allied cryptanalysis of the German Enigma cipher during World War II. Since its inception in 1966, the Turing Award has honored the computer scientists and engineers who created the systems and underlying theoretical foundations that have propelled the information technology industry. For additional information, click on http://www.acm.org/awards/taward.html .
Monday, February 04, 2008
C4I και το ΠΑΣΟΚ
Ο Μ. Χρυσοχοίδης δήλωσε ότι η αρμοδιότητα για το θέμα είχε αφαιρεθεί από το Υπουργείο Δημ. Τάξης και είχε ανατεθεί στο Υπουργείο Αμυνας.
Ο Γ. Παπαντωνίου απάντησε ότι την αρμοδιότητα είχε το Υπ. Δημ. Τάξης.
Και οι δύο συμφωνούν ότι η τελική απόφαση ελήφθη από το ΚΥΣΕΑ.
Τι λέει γι' αυτά ο Κ. Σημίτης; Τι λέει το ΠΑΣΟΚ;
Το ΠΑΣΟΚ βέβαια, έχει προτείνει την σύσταση εξεταστικής επιτροπής. Είναι όμως αυτό αρκετό; (ιδαίτερα με δεδομένο ότι η κυβέρνηση έχει απορρίψει αυτή την πρόταση).
Ο Γ. Παπαντωνίου απάντησε ότι την αρμοδιότητα είχε το Υπ. Δημ. Τάξης.
Και οι δύο συμφωνούν ότι η τελική απόφαση ελήφθη από το ΚΥΣΕΑ.
Τι λέει γι' αυτά ο Κ. Σημίτης; Τι λέει το ΠΑΣΟΚ;
Το ΠΑΣΟΚ βέβαια, έχει προτείνει την σύσταση εξεταστικής επιτροπής. Είναι όμως αυτό αρκετό; (ιδαίτερα με δεδομένο ότι η κυβέρνηση έχει απορρίψει αυτή την πρόταση).
Το μετρό την νύχτα
Οι εργαζόμενοι δεν επιτρέπουν την λειτουργία του μετρό Παρασκευή και Σάββατο 12-2 τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω αν οι λόγοι που προβάλλουν είναι ουσιαστικοί. Δεν βλέπω όμως γιατί, αν υπάρχουν προβλήματα δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν.
Οι λόγοι όμως που κάνουν την επέκταση του ωραρίου επιτακτική είναι πολλοί. Καταγράφω αυτούς που έρχονται εύκολα στο μυαλό μου.
Οι λόγοι όμως που κάνουν την επέκταση του ωραρίου επιτακτική είναι πολλοί. Καταγράφω αυτούς που έρχονται εύκολα στο μυαλό μου.
-περιορισμός της χρήσης αυτοκινήτου για τις βραδινές εξόδους της Παρασκευής και του Σαββάτου θα περιορίσει και τα περιστατικά οδήγησης υπό την επήρροια αλκοόλ.
-αποσυμφόρηση το κέντρο, στο οποίο επικρατεί το αδιαχώρητο τα βράδια, αφού όλοι προσπαθούν να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους για να διασκεδάσουν.
-Ενίσχυση της "τουριστικής οικονομίας".
Sunday, February 03, 2008
Η επίσκεψη Σρέντερ στα κατεχόμενα
Πολλοί, μεταξύ των οποίων και η κυπριακή κυβέρνηση, ενοχλήθηκαν από την επίσκεψη αυτή. Δεν πρέπει να παραβλέπει κανείς ότι αυτή την στιγμή ο Σρέντερ είναι υπάλληλος πολυεθνικής. Και ως υπάλληλος, δεν έχει πολλές επιλογές. Αυτό είναι κατανοητό και δεν θα έπρεπε να δημιουργεί πρόβλημα. Το ουσιαστικό ερώτημα είναι άλλο: Πόσοι από τους πολιτικούς ηγέτες, ή στελέχη, ενώ βρίσκονται στην ενεργό δράση,είναι υπάλληλοι πολυεθνικών η εθνικών ομίλων; Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα.
Friday, February 01, 2008
Θαπατέρο και η "δεξιά του Κυρίου"
Η καθολική εκκλησία πήρε σχεδόν άμμεσα θέση εναντίον του Θαπατέρο για τις επερχόμενες εκλογές στην Ισπανία. Οι συντηρητικοί επίσκοποι διαφωνούν με μια σειρά θέσεων της κυβέρνησης Θαπατέρο όπως για τα διαζύγια, τον γάμο μεταξύ ομοφιλοφίλων, τις εκτρώσεις και την θρησκευτική εκπαίδευση στα σχολεία. Τα θέματα αυτά είχαν συζητηθεί και κατά την επίσκεψη του Πάπα τον Ιούλιο του 2006.
Να δούμε τι θα καταφέρουν.
Να δούμε τι θα καταφέρουν.
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
