ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΚΚΕ

Tweet

Μια γνώμη που έλαβα από ένα νέο (αρκετά νεώτερο από τον νέο πρόεδρο του ΣΥΝ).

Ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ (και κυρίως ο Συνασπισμός) δεν δημιουργούν πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ επειδή απλώς υπάρχουν, ούτε επειδή έχουν διαφορετική άποψη.

Η κριτική μου στον Τσίπρα δεν έγκειται ούτε στο ότι είναι νέος, ούτε στο ότι χρησιμοποιεί πιασιάρικες εκφράσεις και σλόγκαν. Πολλοί λένε ότι δεν έχει απόψεις για τα θέματα. Λάθος, ο Τσίπρας έχει απόψεις. Αυτό όμως δεν αρκεί, και εδώ έγκειται η κριτική μου. Απόψεις μπορεί να έχει ο καθένας. Ένας πολιτικός αρχηγός όμως πρέπει να έχει και προτάσεις, προτάσεις που να έχουν έστω και κάποια συνάφεια με τα πραγματικά δεδομένα και να μην πετάνε στα σύννεφα του ιδεατού. Και πρός το παρός ο Τσίπρας δεν έχει προτάσεις - έχει απόψεις μόνο, που προσφέρουν υπέροχο υλικό για αριστερίστικες "αφίσες", αλλά δεν συνιστούν ρεαλιστική και βιώσιμη πρόταση.

Και εδώ συνίσταται η ζημιά που κάνει ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ στο ΠΑΣΟΚ. Όχι στο ότι υπάρχουν, ούτε στο ότι έχουν διαφορετικές απόψεις. Αλλά στό ότι τους έχουμε δώσει μια ιδιότυπη ασυλία. Η ασυλία αυτή συνίσταται στο ότι μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, χωρίς να έχουν την υποχρέωση τα λεγόμενά τους να έχουν την παραμικρή συμβατότητα με την πραγματικότητα. Ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ δεν είναι τσακωμένοι με το ΠΑΣΟΚ, είναι τσακωμένοι με την πραγματικότητα.

Δεν μπορεί ας πούμε να έχεις ώς πολιτική θέση την λύση του ασφαλιστικού χωρίς είτε την αύξηση των ορίων ηλικίας, είτε την μείωση των συντάξεων είτε την αύξηση των εισφορών. Αυτό απλά είναι στρουθοκαμηλισμός και wishful thinking. Είναι άρνηση της πραγματικότητας, η οποία είναι σκληρή και δυσάρεση, αλλά δυστυχώς αυτή είναι γιατί άν στρουθοκαμηλίζουμε απλώς το ασφαλιστικό σύστημα θα καταρρεύσει.

Αυτό κάνει τεράστια ζημιά στο ΠΑΣΟΚ. Διότι το οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο. Από την μία το ΠΑΣΟΚ πρέπει να φέρει ρεαλιστικές προτάσεις στο τραπέζι για να πείσει ότι έχει μια ουσιαστική κυβερνητική πρόταση (και αν δεν το κάνει θα το χτυπάει η ΝΔ). Από την άλλη όμως, κάθε υπεύθυνη και ρεαλιστική κυβερνητική πρόταση, όσο αριστερή και αν είναι, πρέπει να λαμβάνει υπόψιν της τα πραγματικά δεδομένα και να είναι κουρδισμένη με βάση αυτά. Επομένως κάθε τέτοια πρόταση -ιδιαίτερα αυτές που αφορούν τα φλέγοντα ζητήματα- εκ των πραγμάτων θα περιέχει και στοιχεία "δυσάρεστα", δεν θα μπορεί να είναι μία ουτοπική υπόσχεση κάποιου παραδείσου. Και αυτό δίνει πρόσφορο έδαφος σε Συνασπισμό και ΚΚΕ να επιτεθούν στο ΠΑΣΟΚ εξ αριστερών - καθώς διαθέτουν την ιδιότυπη ασυλία που λέγαμε παραπάνω, μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, να χαρακτηρίζουν το ΠΑΣΟΚ "δεξιό", να λένε ότι θέλει να καταργήσει την δωρεάν παιδία, ότι υποστηρίζει την ανασφάλιστη εργασία κ.ο.κ.

Και αυτό γίνεται και πρόβλημα για την ευρύτερη κοινωνία. Διότι Συνασπισμός και ΚΚΕ θέτουν τον πήχυ σε ένα δυσθεώρητο ύψος, σε ένα ύψος που ποτέ δεν θα μπορέσει η χώρα (καμμία χώρα για την ακρίβεια) να τον ξεπεράσει. Και οποιαδήποτε πρόταση δεν πληροί τις αδύνατες προδιαγραφές τους, την απορρίπτουν μονομιάς. Και το χειρότερο? Το κάνουν με τρόπο που δεν σέβεται την κοινωνία (για παράδειγμα οι καταλήψεις στα πανεπιστήμια). Με αυτόν τον τρόπο όμως βραχυκυκλώνεται η δημοκρατία, και καθίσταται η Ελλάδα όμηρος του στρουθοκαμηλισμού αυτών των μη πραγματοποιήσιμων πόθων.

Δεν μας επιτρέπουν να προσπαθήσουμε για κάτι το καλύτερο, γιατί θέλουν το τέλειο. Και έτσι μένουμε διαρκώς στο χειρότερο.

Αυτή είναι η κριτική μου στον Τσίπρα. Δεν μπορώ να τον πάρω στα σοβαρά όχι επειδή είναι νέος, ούτε επειδή είναι πιασιάρικος. Δεν μπορώ να τον πάρω στα σοβαρά επειδή ζεί αλλού, σε έναν τόπο μαγικό και ώς εκ τούτου λέει πράγματα που ακούγονται ωραία αλλά δεν στέκουν πάρα μόνο στα κινούμενα σχέδια. Όπως λένε συνοπτικά οι Άγγλοι: he needs a reality check.