Οι προσλήψεις στην Βουλή και το OpenGov

Tweet

Είναι γνωστές οι κριτικές που έχουν διατυπωθεί για τους τρόπους που γίνονταν οι προσλήψεις στην Βουλή. Με αφορμή την πρωτοβουλία του νυν προέδρου της Βουλής, ώστε όλοι οι υπάλληλοι να επιλέγονται από το ΑΣΕΠ, θα ήθελα να καταγράψω μία προσωπική εμπειρία προ πενταετίας που δείχνει ότι όλα μπορούν να γίνουν στην Ελλάδα, αν υπάρχει η πολιτική βούληση.

Την άνοιξη του 2008, το ΠΑΣΟΚ είχε διαθέσιμες οκτώ θέσεις επιστημονικών συνεργατών στην Βουλή. Όπως είναι γνωστό, θέσεις τέτοιου είδους θεωρούνται άκρως ελκυστικές. Γνωστός είναι επίσης ο τρόπος που γίνονται οι επιλογές για τέτοιες θέσεις και οι πιέσεις που ασκούνται για την κάλυψή τους. Η πρακτική είναι να επιλέγει ο αρχηγός του κόμματος τα πρόσωπα που εξυπηρετούν τους γενικότερους συσχετισμούς στο κόμμα.

Για την συγκεκριμένη περίπτωση, μου ζητήθηκε από τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γ.Α. Παπανδρέου, η άποψή μου για τον καλύτερο τρόπο επιλογής για τις θέσεις αυτές. Η άποψή μου ήταν να γίνει ανοικτή προκήρυξη. Ο Γ.Α. Παπανδρέου αποδέχθηκε την πρόταση αυτή και ανέθεσε στον τότε γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Ρέππα και την διευθύντρια της ΚΟ Ρεγγίνα Βάρτζελη να κινήσουν τις διαδικασίες.

Μου ζητήθηκε να αναλάβω την ευθύνη υλοποίησης του όλου εγχειρήματος. Απάντησα ότι θα δεχόμουν με τις εξής προϋποθέσεις (που έγιναν αμέσως αποδεκτές):

1.     Η διαδικασία θα διεξαγόταν από μία ολιγομελή (και όχι πολυμελή) επιτροπή.

2.     Τα μέλη της επιτροπής θα ήταν της δικής μου επιλογής χωρίς καμία παρέμβαση.

3.     Δεν θα υπήρχαν παρεμβάσεις στο έργο της επιτροπής.

Θεωρούσα τις προϋποθέσεις αυτές απαραίτητες, έστω και αν ενείχαν κίνδυνο στοχοποίησής μου σε περίπτωση αποτυχίας του εχγειρήματος. Θεώρησα ότι ήταν πρωταρχικής σημασίας να αποφευχθεί οποιοδήποτε ενδεχόμενο η διαδικασία αυτή απο αυστηρά αξιοκρατική να μετατραπεί σε γραφειοκρατική με πολυμελή επιτροπή για τήρηση κομματικών ισορροπιών και διάχυση ευθυνών. Επιθυμούσα επίσης τα μέλη της επιτροπής να έχουν αποκλειστικό στόχο την αξιοκρατική ιεράρχηση των υποψηφίων και να μην έχουν άλλες επιδιώξεις και αναφορές ή να είναι επιρρεπή σε πιέσεις.

 Ακολούθησε η προκήρυξη στην οποία δόθηκε η μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα. Σύμφωνα με την προκήρυξη, οι αιτήσεις θα έπρεπε να υποβληθούν μόνο ηλεκτρονικά σε συγκεκριμένη φόρμα.

Σε ανταπόκριση της προκήρυξης, υπεβλήθησαν περισσότερες από 150 αιτήσεις.

Στην συνέχεια, μετά την αξιολόγηση των βιογραφικών, επελέγησαν 36  υποψήφιοι, για συνέντευξη. Η συνέντευξη ήταν ουσιαστική και κάλυπτε όλες τις πτυχές που θα έπρεπε να καλυφθούν για να διαπιστωθεί η καταλληλότητα των υποψηφίων για τις συγκεκριμένες θέσεις.  Η διάρκεια της συνέντευξης ήταν περίπου μισή ώρα και περιελάμβανε προφορικό και γραπτό μέρος.

Είναι αυτονόητο ότι η επιτροπή ασχολήθηκε με το θέμα αυτό χωρίς καμμία άμεση ή έμμεση αποζημίωση.

Μετά την ολοκλήρωση των συνεντεύξεων, η επιτροπή επέλεξε τους οκτώ υποψηφίους που θεωρούσε καταλληλότερους για τις θέσεις αυτές. Τα ονόματα αυτά υπεβλήθησαν στον Δ. Ρέππα και στην συνέχεια στον Γ.Α. Παπανδρέου. Και οι οκτώ που επελέγησαν τελικά ήταν οι προταθέντες από την επιτροπή, χωρίς καμμία αλλαγή. Για την ικανότητα των επιλεγέντων μπορούν να μιλήσουν όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της Βουλής, που έχουν συνεργασθεί έως σήμερα μαζί τους.

Τα διαδικαστικά θέματα (συγκέντρωση αιτήσεων, καθορισμός συνεντεύξεων κλπ) διεκπεραιώθηκαν με εξαιρετική αποτελεσματικότητα αλλά και διακριτικότητα, ώστε να μην υπάρξει ούτε καν υποψία κομματικής παρέμβασης στο έργο της επιτροπής, από το γραφείο της διευθύντριας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ Ρεγγίνας Βάρτζελη.

Δεν θυμάμαι κάποιο μέσο ενημέρωσης να έχει ασχοληθεί με αυτήν την  πρωτόγνωρη για τα Ελληνικά δεδομένα διαδικασία, ή να μίλησε με κάποιον από τους επιλεγέντες.

Σημείωση: Καταγράφω και μερικά ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά από την διαδικασία.

1.     Στην φάση της συγκρότησης της τριμελούς επιτροπής, είχα ζητήσει από πρόσωπο με μεγάλη εμπειρία από την δημόσια διοίκηση και την πολιτική και με ακεραιότητα αναγνωρισμένη από όλους όσους τον γνώριζαν να συμμετέχει στην επιτροπή. Είχε πολλές επιφυλάξεις, αλλά τελικά δέχθηκε ως προσωπική χάρη. Μετά από δύο εβδομάδες, μου ζήτησε να απαλλαγεί από την ευθύνη αυτή, γιατί οι πιέσεις που του ασκούνταν ήταν υπερβολικές. Έτσι κι έγινε.

2.     Όταν ανακοινώθηκαν τα ονόματα αυτών που είχαν επιλεγεί, συνάντησα τυχαία στην Βουλή τον τότε πρόεδρό της Δ. Σιούφα. Ακόμα θυμάμαι την έκπληξη στο πρόσωπό του και την ερώτηση που μου έκανε: «Πώς το κατάφερες αυτό το πράγμα»;

3.     Ισως είναι ενδιαφέρον να σημειώσω ότι, ως πρόεδρος της επιτροπής, δεν δέχθηκα καμία παρέμβαση  και κανείς δεν προσπάθησε με άμεσο ή έμμεσο τρόπο να με επηρεάσει. Δέχθηκα τηλεφωνήματα από δύο μόνο κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία ήθελαν να εκφράσουν την άποψή τους για υποψηφίους. Οταν εξήγησα ότι δεν θέλω να γνωρίζω το όνομα του προσώπου για το οποίο ενδιαφέρονται, σεβάσθηκαν την επιθυμία μου και δεν επέμειναν.

4.     Υπήρχαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ των οποίων παιδιά ήταν υποψήφιοι. Αν και είχαν σημαντικά προσόντα, υπολείποντο –κατά την κρίση της επιτροπής- αυτών που επελέγησαν. Σε κανένα στάδιο της διαδικασίας οι βουλευτές αυτοί δεν προσπάθησαν να επηρεάσουν το αποτέλεσμα.

5.     Μεταξύ των υποψηφίων υπήρχε και πρόσωπο που εργαζόταν ήδη στο ιδιαίτερο γραφείο του Γ.Α. Παπανδρέου. Παρ’ ότι επρόκειτο για ισχυρή υποψηφιότητα, δεν συμπεριελήφθη στους οκτώ που προτάθηκαν. Ο ίδιος ο Γ.Α. Παπανδρέου ούτε μου μίλησε, αλλά ούτε και άλλαξε την κατάταξη των υποψηφίων  που του είχε υποβληθεί.

6.     Στην όλη διαδικασία, υπήρξαν μόνο δύο ενστάσεις. Αυτές προήλθαν από στελέχη νομαρχιακών επιτροπών του ΠΑΣΟΚ που θεωρούσαν ότι θα έπρεπε να δοθεί προτεραιότητα σε στελέχη, όπως οι ίδιοι. Αντελήφθησαν όμως την λογική με την οποία λειτούργησε η επιτροπή και αποδέχθηκαν και αυτοί το αποτέλεσμα.

Η ανάρτηση αυτή απευθύνεται και σε όσους ισχυρίζονται ότι "αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα". Προφανώς όλα γίνονται, αρκεί να υπάρχει ειλικρινής βούληση.

Επίλογος:  Η διαδικασία αυτή αποτέλεσε τον προπομπό της διαδικασίας του opengov.

ΥΓ. Η περίπτωση της Βουλής, δεν ήταν η πρώτη φορά κατά την οποία ο Γ.Α. Παπανδρέου υιοθέτησε την λογική της ανοικτής διαδικασίας και των βιογραφικών για την επιλογή προσώπων. Σε επόμενη ανάρτηση, θα αναφερθώ σε δύο πολύ παλαιότερες εμπειρίες που αφορούν την πρώτη υπουργική του θητεία ως υφυπουργού Πολιτισμού του 1985.