Tuesday, December 31, 2013

Οι δημόσιες βιβλιοθήκες, η βιβλιοθήκη της Βέροιας, η ιδιωτική πρωτοβουλία και το ΚΠΣ

Όπως είναι γνωστό σε πολλούς, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας, μετά από πρωτοβουλίες του τότε Διευθυντή της Ιωάννη Τροχόπουλου κέρδισε το 2010 έναν διεθνή διαγωνισμό του Iδρύματος Bill & Melinda Gates και χρηματοδοτήθηκε με το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολαρίων ($1 εκ.). Ο Διευθυντής της βιβλιοθήκης, για να υποβάλει την πρόταση της υποψηφιότητας, χρειαζόταν κάποια εχέγγυα από έναν δημόσιο φορέα.  Απευθύνηκε στο γραφείο μου ως Υφυπουργού Παιδείας και –παρ’ ότι δεν είχα την αρμοδιότητα- φρόντισα να τα εξασφαλίσει επειδή είχα προσωπική άποψη για τις ικανότητες του και τον ενθουσιασμό του.

Μέχρι τότε ο κ. Τροχόπουλος είχε προσπαθήσει επανειλημμένα να βρει υποστήριξη από την χώρα μας. Αυτή υπήρξε εξαιρετικά περιορισμένη. Οπως συμβαίνει συνήθως, όλα άλλαξαν μετά το βραβείο.

Για να αναδείξω τον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού κράτους, χρειάζεται να ανατρέξω στην περίοδο του 1995. Τότε τοποθετήθηκα Γενικός Γραμματέας του Υπουργείο Παιδείας με αρμοδιότητα και το ΚΠΣ (Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης). Μια από τις χρηματοδοτούμενες δραστηριότητες ήταν και οι βιβλιοθήκες. Είχα συγκαλέσει τότε μία σύσκεψη με όσους θεωρούσα ότι μπορούσαν να συνεισφέρουν στην καλύτερη αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων. Μεταξύ των ειδικών που είχα προσκαλέσει ήταν και ο κ. Τροχόπουλος. Του είχα μάλιστα αναθέσει την εποπτεία του συντονισμού των ενεργειών.

Οι απόψεις του κ. Τροχόπουλου για τις δημόσιες βιβλιοθήκες βρίσκονταν σε διαμετρικά αντίθετη θέση με αυτές του Ιδρύματος Λαμπράκη που είχε μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα αυτό. Οι απόψεις του κ. Τροχόπουλου ήταν, κατά την γνώμη μου, πλησιέστερα σε αυτό που ήταν καλύτερο για την χώρα. Οι αντιρρήσεις όμως του Ιδρύματος Λαμπράκη ήταν έντονες.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι μετά την ανάληψη της Πρωθυπουργίας και της αρχηγίας του ΠΑΣΟΚ από τον Κ. Σημίτη το 1996, μου αφαιρέθηκε η αρμοδιότητα του ΚΠΣ. (Τοποθετήθηκε ειδικός γραμματέας (Δ. Δενιόζος), με αποκλειστική αρμοδιότητα το ΚΠΣ).

ΥΓ. Το ΚΠΣ εκείνη την περίοδο είχε και άλλες ενδιαφέρουσες παραμέτρους. Οταν ανέλαβα το ’95, σταμάτησα όλες τις επί μέρους χρηματοδοτήσεις σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ και κατάργησα την τριμελή επιτροπή αντιπρυτάνεων που είχαν ορίσει τα ιδρύματα για να μοιράζουν τα χρήματα (τα ονόματά τους και η εν συνεχεία πορεία τους έχουν ενδιαφέρον). Θεωρώντας ότι θα έπρεπε να ακολουθηθούν γενικές –και όχι επί μέρους- πολιτικές, προχώρησα μόνο τρία γενικά έργα: Εκσυγχρονισμό των βιβλιοθηκών, διαμόρφωση ηλεκτρονικών υποδομών και δικτύων σε όλα τα ιδρύματα και  εισαγωγή της πρακτικής άσκησης των φοιτητών.  Για την αξιολόγηση των προτάσεων των ιδρυμάτων έκανα πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος με υποβολή βιογραφικών. (Αλλη μια εκδοχή από τότε του opengov). H αντίδραση των γνωστών πανεπιστημιακών «παραγόντων» και πρυτάνεων ήταν έντονη. Δεν έκανα πίσω. Τα αποτελέσματα νομίζω με δικαίωσαν.

2 comments:

  1. Μας μπερδέψατε λιγάκι. Επειδή στον τίτλο αναφέρεστε στην ιδιωτική πρωτοβουλία, τελικά το ζήτημα είναι ποιος ιδιώτης είναι καλύτερος; Έχουν ενδιαφέρον αυτά που λέτε, αλλά μοιάζει να μην ολοκληρώνετε τι θέλετε να πείτε. Με όλο το θάρρος. Καλή καλύτερη χρονιά.

    ReplyDelete
  2. Anonymous1:28 pm

    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
    Τί λόγο είχε δηλαδή το Ίδρυμα Λαμπράκη για το πώς θα διατίθεντο οι οικονομικοί πόροι του ΚΠΣ?

    ReplyDelete