Οφείλω να εξηγήσω την αρνητική άποψη που διατύπωσα προ ημερών για το νομοσχέδιο.
Κυρίως, δεδομένου ότι πολλοί σχολιαστές τους οποίους εκτιμώ (και αναφέρομαι σε ακαδημαικούς) υποστηρίζουν ότι "και αυτό κάτι είναι".
Επειδή και ο χρόνος είναι περιορισμένος, θα προσπαθήσω, σε μια σειρά από σχόλια, να αναλύσω την άποψή μου.
Είδα π.χ στο greekuniversityreform, ένα πολύ θετικό σχόλιο για την πρόβλεψη του νόμου για δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων των πανεπιστημίων στο ιντερνετ. Και ποιός μπορεί να διαφωνήσει ότι κάτι τέτοιο είναι σωστό. Αυτό δεν πρέπει να είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των πανεπιστημίων;
Η αντίρρησή μου: Είναι αυτό κάτι που πρέπει να το προβλέπει νόμος ή θα έπρεπε να είναι στοιχείο της ακαδημαικής πρακτικής και κουλτούρας; Και θα πει κανείς: Οταν δεν υπάρχει κουλτούρα, ας γίνει υποχρέωση από τον νόμο. Και θα απαντήσω: Αν ο νόμος δεν εφαρμόζεται τι θα κάνει το κράτος; Θα στείλει τους πρυτάνεις στον Εισαγγελέα; Και αυτοί αντίστοιχα τι θα κάνουν; Θα στείλουν τους προέδρους των τμημάτων στο πειθαρχικό συμβούλιο;
Μα καλά, θα ισχυριστεί κάποιος άλλος. Μπορούν καθηγητές πανεπιστημίου να παρανομούν; Και θα απαντήσω με ένα σχετικό παράδειγμα: Εδώ και 25 χρόνια ο νόμος (1268/82), προβλέπει ότι κάθε χρόνο τα πανεπιστήμια δημοσιοποιούν τις δραστηριότητες τους. Τι ποιό λογικό; Θα έπρεπε επομένως να υπάρχουν περίπου 500 τέτοιες εκθέσεις μέχρι σήμερα. Πόσες υπάρχουν και γιατί;
Ο νόμος πρέπει να θέτει τις παραμέτρους με βάση τις οποίες θα αξιολογούνται πανεπιστήμια και τα κίνητρα για την επίτευξη αυτών των στόχων. Κάθε άλλη λογική έχει αποδειχθεί αποτυχημένη. Και δεν έχουμε την πολυτέλεια άλλης μιας αποτυχίας.
Sunday, February 25, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Εξ άλλου τι είναι περισσότερο αποτελεσματικό? Το μαστίγιο ή το καρότο? Αντί να υπαγορεύεις δια νόμου με την απειλή της τιμωρίας (την οποία αδυνατείς μάλιστα να επιβάλεις), καλύτερο είναι να δίνεις ελευθερία, και να ανταμείβεις αυτούς που κάνουν σωστή χρήση της (ανταμοιβή την οποία μπορείς να δώσεις). Και όταν πλέον δεν καλύπτονται όλα από τον μανδύα της ομοιομορφίας/ισοπέδωσης, τότε οι διαφορές της πρακτικής του κάθε πανεπιστημίου θα φανούν.
ReplyDelete