ΙΠ: Καλή σας μέρα, καλημέρα
Δημοσιογράφος: Σπεύδω να δηλώσω ότι τα ερωτήματα θα τα υποβάλει ο δημοσιογράφος – πολίτης – πατέρας τριών τέκνων, για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου και να ρωτήσω λοιπόν σε σχέση με τις τρέχουσες αλλαγές, αυτές που προτείνει το Υπουργείο Παιδείας και που θα έρθουν σύντομα προς ψήφιση, και αφορούν την αλλαγή στο καθεστώς μεταγραφών. Και να ρωτήσω λοιπόν γιατί τα παιδιά των πολύτεκνων και των τρίτεκνων οικογενειών θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο σ’ ό,τι αφορά πράγματι μια χρονίζουσα πολύ άσχημη κατάσταση στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, με την πληθώρα των φοιτητών και των σπουδαστών σε πολλές περιπτώσεις σχολών να εμποδίζουν την επί της ουσίας πραγματική προσέγγιση της γνώσης και της επιστήμης.
ΙΠ: Δεν θα πληρώσουν κύριε Παρρά το μάρμαρο ούτε τα παιδιά των πολυτέκνων, ούτε τα παιδιά των τριτέκνων, ούτε τα παιδιά των πάσης φύσεως κοινωνικών ομάδων στις οποίες μέχρι σήμερα η πολιτεία έχει αποφασίσει να προσφέρει μια ειδική μεταχείριση σε σχέση με το καθεστώς εισόδου στα πανεπιστήμια. Αυτό όμως που θα γίνει θα είναι να υπάρχει ένα πιο δίκαιο και πιο αξιοκρατικό σύστημα. Η κατάσταση όπως ήταν μέχρι σήμερα - και την έχω αναλύσει επανειλημμένα- ήταν μια κατάσταση που απλώς κανείς δεν είχε φροντίσει να μελετήσει. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να αναλύσει πού έχουμε φτάσει. Και ποια ήταν η κατάσταση; Ήταν ότι υπήρχαν μεγάλοι αριθμοί μετεγγραφών που άλλαζαν πλήρως την σύνθεση των πρωτοετών φοιτητών σε πολλά τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ.
Δημοσιογράφος: Κύριε Υφυπουργέ επιτρέψτε μου, εκτός από αυτό που λέτε, επιτρέψτε μου να κάνουμε μια κουβέντα γόνιμη.
ΙΠ: Επιτρέψτε μου να τελειώσω την σκέψη μου.
Δημοσιογράφος: Εκτός του ότι δεν κάθησε κανείς να τη δει, τη διαμορφώσατε τα δύο μεγάλα κόμματα κιόλας αυτήν την κατάσταση. Δεν έγινε από μόνη της.
ΙΠ: Θα μπορούσε να πει κανείς, ιδιαίτερα κάποιος εξωκοινοβουλευτικός, έτσι τα βρήκα, ας τα αφήσω όπως είναι. Γιατί να αναλάβω εγώ το κόστος της διόρθωσης;
Δημοσιογράφος: Όχι βεβαίως.
ΙΠ: Κοιτάξτε, κάθε απάντηση που θα σας δίνω πρέπει να απαντά στην ουσία του ερωτήματός σας. Το πιο εύκολο πράγμα που θα μπορούσαμε να κάνουμε σήμερα στο Υπουργείο Παιδείας, είναι να πούμε, μα τώρα αυτό θα πιάσουμε; Άστο. Άστο να διαιωνίζεται. Η ουσιαστική πολιτική κύριε Παρρά, δεν είναι απλώς να προσπαθούμε να μειώσουμε δαπάνες του κράτους στο σημείο που έχουμε φτάσει. Η ουσιαστική πολιτική είναι να εντοπίσουμε τα προβλήματα σε κάθε έκφανση της λειτουργίας του ελληνικού κράτους και να δούμε πώς θα μπορέσουμε να τα διορθώσουμε χωρίς να δημιουργούμε πρόσθετα κοινωνικά προβλήματα. Η περίπτωση των μετεγγραφών είναι κατά την γνώμη μου το καλύτερο παράδειγμα.
Για να γυρίσω τώρα στην ολοκλήρωση της προηγούμενης ερώτησής σας και της σκέψης που είχα κάνει. Τι συνέβαινε μέχρι σήμερα; Είχαμε συγκεκριμένα πανεπιστημιακά τμήματα – δεν μιλάμε για όλα τα πανεπιστήμια και για όλες τις σχολές - μιλάμε για συγκεκριμένα πανεπιστημιακά τμήματα για τα οποία επειδή οι μετεγγραφές είχαν λειτουργήσει με την λογική: Μπαίνεις σε κάποιο τμήμα – εκτός από Αθήνα και Θεσσαλονίκη – και μπορείς να πας στο αντίστοιχο τμήμα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Πού καταλήγαμε; Στο ότι όλα τα παιδιά πήγαιναν σε ένα τμήμα και, επομένως, εκεί που είχες εισακτέους σε ένα τμήμα 100, έφτανες να έχεις 300 εισαχθέντες.
Δημοσιογράφος: Κάντε μου τη χάρη τώρα, βάζουμε άνω τελεία. Ένα λεπτό. Πρέπει να πάω για ένα λεπτό σε διαφημίσεις. Είπατε τι υπήρχε, θα έρθω σε σας για να μας πείτε τι θα έχουμε. Τι αλλάζει.
ΙΠ: Ωραία.
Δημοσιογράφος: Επιστρέφω στη συζήτησή μου με τον Υφυπουργό Παιδείας τον κ. Γιάννη Πανάρετο. Μας είπατε τι γινόταν από πλευράς καθεστώτος μεταγραφών σε ότι αφορά τις ανώτατες σχολές και πάμε να δούμε τώρα τι θα αλλάξετε από αυτά.
ΙΠ: Ένα λεπτό, γιατί δεν σας έδωσα ακόμα την πλήρη εικόνα. Πρέπει οι ακροατές σας να έχουν την πλήρη εικόνα, γιατί μόνο όταν έχει κανείς όλα τα δεδομένα ενός προβλήματος, μπορεί να αντιληφθεί και γιατί επιλέγεται μια συγκεκριμένη λύση.
Δημοσιογράφος: Παρακαλώ, σωστό, συμφωνώ.
ΙΠ: Σας είπα λοιπόν την μια διάσταση. Η δεύτερη διάσταση αυτής της πρακτικής ήταν ποια; Ότι τα παιδιά αυτά, οι 100 εισαγόμενοι με την διαδικασία των εξετάσεων που γίνονταν 300 μαζί με τους μετεγγραφόμενους, δεν μπορούσαν να σπουδάσουν σωστά διότι ήταν άλλο το υλικό, άλλοι οι υποψήφιοι που είχαν εισαχθεί κανονικά με την διαδικασία των εξετάσεων και άλλη η δυνατότητα, όπως τουλάχιστον αυτή είχε μετρηθεί, με τις μετεγγραφές των μετεγγραφέντων. Ένα άλλο πρόβλημα που είχαμε ήταν ότι τα παιδιά αυτά πήγαιναν, γραφόντουσαν στα πανεπιστήμια τα περιφερειακά, στο τέλος περίπου του πρώτου εξαμήνου γινόταν η μετεγγραφή και ξεκινούσαν συνήθως στο δεύτερο εξάμηνο. Στο δεύτερο εξάμηνο, δεν μπορείς να σπουδάσεις όταν δεν έχεις παρακολουθήσει το πρώτο εξάμηνο. Άραγε πήγαινε χαμένος και ένας χρόνος.
Ερχόμαστε λοιπόν τώρα στο τι μπορούμε να κάνουμε. Λέμε το εξής: Βεβαίως να συνεχιστεί η ειδική μεταχείριση που είχαμε μέχρι σήμερα, να πάρω μόνο– για να μην πω όλες τις κατηγορίες πάλι –τα παιδιά πολυτέκνων ή τριτέκνων οικογενειών ή να πάρω μόνο τα παιδιά των τριτέκνων οικογενειών εάν θέλετε.
Αυτό που λέμε τώρα είναι το εξής: Σε κάθε – σε κάθε τμήμα πανεπιστημίου και ΤΕΙ του κέντρου…
Δημοσιογράφος: Πάντως εγώ το θέμα, την διατύπωση ειδική μεταχείριση
ΙΠ: Θα επιμείνω. Να μου επιτρέψετε να τελειώσω.
Δημοσιογράφος: Θα έχουμε χρόνο κύριε Υφυπουργέ. Αλλά, να κάνουμε κουβέντα.
ΙΠ: Θα μου επιτρέψετε να επιμείνω. Θα μου επιτρέψετε να τελειώσω.
Δημοσιογράφος: Να επιμένετε αλλά να μην λέτε ειδική μεταχείριση, γιατί εγώ επειδή δήλωσα από την αρχή ως τρίτεκνος πως μετέχω στην κουβέντα, διαμαρτύρομαι
ΙΠ: Αφήστε με να σας πω και μόλις τελειώσω να διαμαρτυρηθείτε.
Δημοσιογράφος: Όταν ήμουνα νιός και γέρασα να ακούω Υφυπουργέ μου....
ΙΠ: Δεν μπορείτε να μην μου αφήνετε την δυνατότητα να εκφράσω την άποψή μου και να μου πείτε μετά την όποια διαμαρτυρία έχετε.
Δημοσιογράφος: Βεβαίως, διέκοψα για να σας πως για το θέμα...
ΙΠ: Αφήστε με λοιπόν να τελειώσω την σκέψη μου, θα επιμείνω. Αφήστε να διατυπώσω την σκέψη μου. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος να μην μπορεί να διατυπώσει μια σκέψη.
Δημοσιογράφος: Ναι, αλλά να γίνονται και οι ερωτήσεις να γίνονται και οι παρεμβάσεις.
ΙΠ: Θα πρέπει να σέβεστε την απάντηση που σας δίνω.
Δημοσιογράφος: Απολύτως σας σέβομαι.
ΙΠ: Περιμένετε λοιπόν να την ακούσετε. Δεν την έχετε ακούσει.
Δημοσιογράφος: Αλλά πρέπει να γίνεται και συζήτηση όμως.
ΙΠ: Όταν δεν με αφήνετε να την τελειώσω, πώς θα μου κάνετε την επόμενη ερώτηση;
Δημοσιογράφος: Παρακαλώ κύριε Υφυπουργέ.
ΙΠ: Αυτό που σας λέω είναι το εξής, γιατί είναι το πιο ουσιαστικό κομμάτι της συζήτησής μας.
Δημοσιογράφος: Παρακαλώ.
ΙΠ: Σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, θα υπάρχουν πανεπιστημιακές θέσεις για να σπουδάσουν τα παιδιά των ειδικών κατηγοριών. Η διαφορά εφέτος με πέρυσι, θα είναι ότι τα παιδιά αυτά θα εισάγονται με βάση την βαθμολογία που θα πετύχουν στις πανελλήνιες εξετάσεις, ανάλογα με την σειρά των τμημάτων που δηλώνουν και επιλέγουν. Αυτή είναι η διαφορά.
Δημοσιογράφος: Παράδειγμα.
ΙΠ: Παράδειγμα. Πέστε μου εσείς ένα τμήμα. Μάλλον πέστε μου μια επιστημονική περιοχή στην οποία ενδιαφέρεται κάποιος να σπουδάσει.
Δημοσιογράφος: Νομική Σχολή.
ΙΠ: Υπάρχει κάποιος πολύτεκνος που θέλει να σπουδάσει το παιδί του στην Νομική της Αθήνας. Συμπληρώνει το παιδί το μηχανογραφικό του, και θα πρέπει να συμπληρώσει το μηχανογραφικό του για όλα τα τμήματα που επιθυμεί να σπουδάσει στο συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο και στην γεωγραφική περιοχή που επιθυμεί να σπουδάσει. Θα συμπληρώσει το μηχανογραφικό του, θα γράψει τις εξετάσεις του, θα βαθμολογηθεί στις εξετάσεις του και, στην συνέχεια, θα κριθεί για την Νομική Σχολή της Αθήνας με βάση την απόδοσή του σε σχέση με όλους τους υποψήφιους. Αν πετύχει με αυτή την διαδικασία, θα εγγραφεί στην Νομική Σχολή της Αθήνας. Εάν δεν φτάσει την βάση του συγκεκριμένου τμήματος με την γενική κατάταξη, θα εξετασθεί στην συνέχεια σε σχέση με την ειδική κατηγορία στην οποία ανήκει και τις θέσεις που είναι διαθέσιμες για την ειδική αυτή κατηγορία στην Νομική Σχολή της Αθήνας. Αν αυτές οι θέσεις - και ας υποθέσουμε ότι για τα παιδιά από την συγκεκριμένη κατηγορία, των πολυτέκνων ή τριτέκνων για παράδειγμα, είναι 40- θα κριθεί η βαθμολογία τους μεταξύ αυτών που ανήκουν στην ίδια κατηγορία, δηλαδή των παιδιών πολυτέκνων ή τριτέκνων οικογενειών. Οι πρώτοι σε απόδοση 40 από την ειδική κατηγορία στο συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο, θα εισαχθούν στην Νομική Σχολή της Αθήνας. Αν ο συγκεκριμένος ενδιαφερόμενος δεν περιλαμβάνεται στους πρώτους 40, η διαδικασία επιλογής θα συνεχισθεί για το επόμενο τμήμα προτίμησής του στο συγκεκριμένο γνωστικό πεδίο. Θα εξετασθεί πάλι: Με την βαθμολογία που έχει, εισάγεται με τη γενική κατηγορία στο επόμενο τμήμα της προτίμησής του; Αν εισάγεται, τελειώσαμε. Αν δεν εισάγεται, θα κριθεί μεταξύ αυτών που έχουν επιλέξει αυτό το τμήμα που είναι δεύτερο για τον συγκεκριμένο υποψήφιο, για την ειδική κατηγορία στην οποία ανήκει ο υποψήφιος. Αν αυτές οι θέσεις της ειδικής κατηγορίας -ας πούμε πάλι ότι είναι 20 - και ο υποψήφιος είναι μέσα στους 20 της ειδικής αυτής κατηγορίας, τότε θα εισαχθεί στο δεύτερο τμήμα της προτίμησής του. Η διαδικασία αυτή θα συνεχίζεται για όλα τα τμήματα που έχει επιλέξει ο υποψήφιος στην γεωγραφική περιοχή που τον ενδιαφέρει να σπουδάσει. Επομένως, θα εισαχθεί σε κάποιο πανεπιστημιακό τμήμα της περιοχής στην οποία κατοικεί, αλλά σε ποιό τμήμα, θα καθορισθεί με βάση την σειρά των προτιμήσεών του και την απόδοσή του, όπως συμβαίνει με όλους τους υποψηφίους.
Δημοσιογράφος: Τώρα. Εισοδηματικά κριτήρια. Υπάρχει νομίζω, δεν ακούστηκε στο παράδειγμά μας ένα πλαφόν 50.000 ευρώ.
ΙΠ: Έχουμε αναφέρει στην διάταξη που έχουμε στην Βουλή, ένα πλαφόν 50.000 ευρώ, έχουμε καταγράψει ένα πλαφόν 50.000 ευρώ που αναφέρεται σε καθαρό εισόδημα. Να εξηγήσω γιατί έχουμε βάλει κάποιο πλαφόν. Η ειδική μεταχείριση πρέπει να έχει κάποια χαρακτηριστικά, γιατί ξέρετε, η ειδική μεταχείριση σε κάποιον, η θετική ειδική μεταχείριση σε κάποιον, είναι αρνητική ειδική μεταχείριση για κάποιον άλλον. Όταν στα πανεπιστήμιά μας και σ’ όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου - δεν είναι μόνο στα δικά μας - υπάρχει περιορισμός στους εισακτέους, πρέπει να μην αδικήσουμε και την μεγάλη ομάδα των φοιτητών που προσπαθούν να εισαχθούν χωρίς κάποια ειδική διάκριση.
Δημοσιογράφος: Εγώ δεν μπορώ να σας διακόψω απλώς σας λέω ότι αυτό δεν το δέχομαι ως τρίτεκνος γονέας.
ΙΠ: Υπάρχουν πολλές οικογένειες, είμαι βέβαιος και μεταξύ των ακροατών σας, που έχουν ένα παιδί ή δύο παιδιά που επιθυμούν να σπουδάσουν και τα παιδιά τους έχουν μείνει έξω από μια σχολή για ένα εκατοστό της βαθμολογικής κλίμακας και χρειάζεται αντί να σπουδάσουν στην Αθήνα όπου κατοικούν οι γονείς τους και έχουν εισόδημα 20.000, 30.000 ευρώ να πάνε στην Κρήτη ή στο Αιγαίο ή στο Ιόνιο. Πρέπει κάποιος να είναι σε θέση να τους εξηγήσει γιατί αυτοί είναι σε μειονεκτική θέση απέναντι σε κάποιον που είναι παιδί μιας οικογένειας στις ειδικές κατηγορίες που σας λέω, και το καθαρό εισόδημα της οικογένειάς του είναι περισσότερο από 50.000 ευρώ.
Δημοσιογράφος: Γιατί με κουραστικό τρόπο τα προηγούμενα χρόνια και το ξέρετε κύριε Πανάρετε, και επειδή είστε άνθρωπος της ειλικρινούς τοποθετήσεως και από τους πολιτικούς που δεν μασάνε τα λόγια τους, θα επιβεβαιώσετε ότι με στεντόρεια φωνή η πολιτεία είπε στους πολίτες, ότι απέναντι στην βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας που λέγεται υπογεννητικότητα, κάντε παιδιά. Και τώρα αυτοί οι άνθρωποι που επέλεξαν να κάνουν τρία και τέσσερα παιδιά, σε ιδιαίτερα δύσκολες οικονομικές συνθήκες, και θαρρώ δεν το παραγνωρίζετε καθόλου, η κυβέρνηση αγωνίζεται για να βγάλει τη χώρα από την κρίση,
ΙΠ: Βεβαίως.
Δημοσιογράφος: Λέμε σ’ αυτούς, σ’ αυτές τις οικογένειες, ότι «ξέρετε κάτι ενδεχομένως και να τιμωρηθείτε λιγάκι επειδή επιλέξατε να βοηθήσετε την χώρα σας κάνοντας παιδιά» ή αν δεν πούμε αυτό λέμε «εντάξει σας έχουμε ειδική μεταχείριση βρε παιδί μου».
ΙΠ: Όχι δεν είναι έτσι. Σας παρακαλώ μην παίρνετε αυτή την διάσταση που βάζετε τώρα, γιατί η ειδική μεταχείριση εξακολουθεί να υφίσταται. Όμως – εδώ ελπίζω να συμφωνήσετε μαζί μου- η κάθε ειδική μεταχείριση, όχι μόνο στις Πανελλήνιες Εξετάσεις, σε οποιαδήποτε έκφανση της ζωής, η όποια ειδική μεταχείριση, θα πρέπει να έχει ένα όριο το οποίο να μην προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα των υπολοίπων πολιτών.
Δημοσιογράφος: Σε αυτό ασφαλώς συμφωνώ.
ΙΠ: Αυτό λοιπόν είναι το σημαντικό. Τώρα,
Δημοσιογράφος: Προς Θεού δεν μιλάω για ακρότητες κύριε Υφυπουργέ. Δεν μιλάω να βγάζει ένα εκατομμύριο ευρώ η οικογένεια, αλλά οι 50.000 θεωρώ ότι είναι λίγες.
ΙΠ: Καθαρό εισόδημα 50.000 ευρώ είναι λίγο νομίζετε;
Δημοσιογράφος: Να ρωτήσω διευκρινιστικά, μια που έχω την ευκαιρία να σας φιλοξενώ;
ΙΠ: Βεβαίως
Δημοσιογράφος: 50.000 καθαρό εισόδημα ένα. Χαίρομαι που το ακούω. Δεύτερο, που θέλω να το ακούσω. Παιδί διαζευγμένων, θα αθροίζεται το εισόδημα και του μπαμπά και της μαμάς;
ΙΠ: Αυτό είναι μια ειδική ερώτηση που πρέπει να εξετασθεί.
Δημοσιογράφος: Κύριε Υφυπουργέ, ένας στους δύο χωρίζει. Τα διαζύγια δυστυχώς για την κοινωνία μας έχουν φτάσει σε αριθμούς απίστευτους, άρα φαντάζομαι δεν είναι και τόσο ειδική....
ΙΠ: Πρέπει η απάντηση που θα δοθεί να είναι τεκμηριωμένη, σαφής και να μην επιδέχεται παρερμηνειών. Αναγνωρίζω αυτό που λέτε. Αναγνωρίζω δηλαδή ότι το οικογενειακό εισόδημα μιας οικογένειας διαζευγμένων δεν έχει την ίδια αγοραστική αξία, αν το θέλετε για την οικογένεια, απ’ ό,τι έχει μιας οικογένειας της οποίας ζουν οι γονείς μαζί.
Δημοσιογράφος: Δείτε το πάντως, αξίζει τον κόπο.
ΙΠ: Το κατέγραψα. Το καταλάβατε φαντάζομαι.
Δημοσιογράφος: Ωραία. Έχουμε τρία λεπτά, και πολύ γρήγορα θα ήθελα να βάλω ένα μαθηματικό παράδειγμα, ξέρω ότι είστε πρακτικός άνθρωπος. Είναι πλεονέκτημα που δεν είστε αυτό που λέμε καθαρόαιμη περίπτωση πολιτικού, είσαστε εξωκοινοβουλευτικός,
ΙΠ: Πολικός εκ μετεγγραφής.
Δημοσιογράφος: Για μένα είναι πλεονέκτημα πιστέψτε με. Θέλω λοιπόν να ρωτήσω. Έχουμε ένα παιδί, από μια οικογένεια που είναι περίπου σε αυτά τα οικονομικά δεδομένα των 50.000 εισοδήματος καθαρού ετησίου, και αυτό το παιδί θέλει να περάσει στην Νομική, είναι καλός μαθητής, γράφει εξαιρετικά στις πανελλήνιες, αλλά είναι 51.000 το εισόδημα το καθαρό. Θα πάει στην Νομική Αθηνών;
ΙΠ: Κοιτάξτε. Όποιο είναι το όριο, το τελικό αυτό όριο θα πρέπει να τηρηθεί γιατί με την ίδια λογική που σας είπα προηγουμένως όταν η βάση στην Νομική Αθηνών είναι 18.757 μόρια, κάποιος με 18.756 μόρια δεν θα μπει στην Νομική Αθηνών.
Δημοσιογράφος: Είστε σαφής, είστε σαφής, για να προλάβουμε... Σωστό, σωστό, σωστό, είστε σαφής. Άρα λοιπόν ο Βαγγελάκης θα βρεθεί στην Νομική Κομοτηνής.
ΙΠ: Όχι, δεν θα βρεθεί στην Νομική Κομοτηνής,
Δημοσιογράφος: Αλλά;
ΙΠ: Θα βρεθεί στο επόμενο τμήμα της επιλογής του στην Αθήνα.
Δημοσιογράφος: Δεν θέλει να πάει στο Οικονομικό, θα πάει στο Νομικό, θέλει να σπουδάσει δικηγόρος. Θα πάει στην Νομική Κομοτηνής. Σωστά;
ΙΠ: Ακούστε, τότε να σας πω κάτι άλλο. Οι ειδικές κατηγορίες που σας είπα αφορούν κάθε φορά 6-7 χιλιάδες παιδιά. Υπάρχουν και άλλα 85.0000 παιδιά, τα οποία δίνουν Πανελλήνιες Εξετάσεις .
Δημοσιογράφος: Σαφώς
ΙΠ: Και όταν θέλουν να σπουδάσουν στην Νομική, μόνο Νομική, εάν δεν μπουν στην Νομική της Αθήνας, τότε θα πάνε στην Νομική Θεσσαλονίκης.
Δημοσιογράφος: Σωστά. Για να προλάβουμε κ. Υφυπουργέ. Πάει λοιπόν στην Νομική Κομοτηνής, περνάει μετά από δύο χρόνια το δεύτερο αδερφάκι του το οποίο θέλει να σπουδάσει φιλόλογος. Επειδή είμαστε στο 51 – 52 – 53 .0000 λίγο παραπάνω και πρέπει να τηρείται το όριο, πάει γιατί έγραψε καλά, αλλά όχι για να περάσει στην Αθήνα, πάει στην Φιλοσοφική Ιωαννίνων. Τρία σπίτια η οικογένεια;
ΙΠ: Γιατί να πάει στην Φιλοσοφική Ιωαννίνων; Μην ξεχνάτε ότι έχουμε και άλλη ειδική κατηγορία, για τα παιδιά οικογενειών που σπουδάζουν σε διαφορετικές πόλεις. Υπάρχει και αυτή η ειδική κατηγορία.
Δημοσιογράφος: Πες τε μου γρήγορα τι γίνεται γι αυτό για να το ακούσουν οι ακροατές μας.
ΙΠ: Όταν έρθει η ώρα για το άλλο παιδί το οποίο θα θέλει να σπουδάσει, θα έχει την ειδική μεταχείριση για να σπουδάσει στην ίδια πόλη που σπουδάζει ο αδελφός του ή η αδελφή του.
Δημοσιογράφος: Ναι, αλλά στην Κομοτηνή δεν έχει Φιλοσοφική. Τι γίνεται τότε;
ΙΠ: Κοιτάξτε. Στις επιλογές που θα κάνει εάν θέλει να σπουδάσει αξιοποιώντας την προνομιακή μεταχείριση που επιφυλάσσεται για μια ειδική κατηγορία, θα πρέπει να την κάνει λαμβάνοντας υπ’ όψη όλες τις παραμέτρους που συνεπάγεται η οικογενειακή του κατάσταση.
Δημοσιογράφος: Μάλιστα. Νομίζω ότι πετύχαμε κάτι, έστω και με ένταση, πετύχαμε να συζητήσουμε με παραδείγματα, πετύχαμε να συζητήσουμε με διευκρινίσεις και σαφήνεια από πλευράς απαντήσεών σας, άρα γίναμε κατά τι σοφότεροι σε σχέση με αυτά που είχαμε καταλάβει, εγώ τουλάχιστον κατάλαβα περισσότερα, και περιμένω το επόμενο διάστημα με τις διευκρινίσεις που θα δώσετε να καταλάβουμε ακόμα περισσότερα. Θέλω να σας ευχαριστήσω γιατί δυστυχώς δεν έχουμε άλλο χρόνο, αλλά θα έχουμε σίγουρα και άλλες ευκαιρίες.
ΙΠ: Να προσθέσω κάτι;
Δημοσιογράφος: Δεν έχω χρόνο εκτός και εάν είναι λακωνικό.
ΙΠ: Η ένταση είναι μόνο αποτέλεσμα της επιθυμίας και της προσπάθειάς μου να πω αυτό που χρειάζεται για να ενημερώσω.
Δημοσιογράφος: Είναι βέβαιο. Αυτό είναι βέβαιο.
ΙΠ: Να είστε καλά
Δημοσιογράφος: Ευχαριστώ πολύ.
Κ Πανάρετε θα ήθελα να μου απαντήσετε αναφορικά με το μάθημα του σχεδίου στο Νέο Λύκειο.
ReplyDeleteΤα προαπαιτούμενα μαθήματα των Σχεδίων (Ελεύθερο και Αρχιτεκτονικό) για την εισαγωγή στην Αρχιτεκτονική και σε κάποιες σχολές των ΤΕΙ δεν θα διδάσκονται πλέον στο νέο Λύκειο. Θα αναγκάζονται έτσι οι μαθητές να προσφεύγουν στα φροντιστήρια. Πώς θα παταχθεί η παραπαιδεία αν διαγράφουμε τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα από το προγραμμα του Λυκείου; Το βρίσκετε δίκαιο ή σωστό;
Ευάγγελος Δούκας
Εκπαιδευτικός
Ωραίοι δημοσιογράφοι! κάνουν ερωτήσεις και τοποθετήσεις για τον εαυτό τους και τα προσωπικά τους ζητήματα. Αυτά είναι τα σημαντικά της ελληνικής παιδείας;
ReplyDeleteΔεν μπορώ να καταλάβω γιατι αφού αναγνωρίζετε το πρόβλημα με τους υπεραριθμους φοιτητες απο μεταγραφή του ΤΕΙ Πειραιά, δεν δίνετε τα επιπλέον χρήματα που αναλογούν στο ίδρυμα ώστε να πληρωθούμε και εμεις οι ωρομίσθιοι που δουλεύουμε εκεί!
ReplyDeleteΚαντε τις περικοπές που θέλετε να κανετε αλλά προγραμματισμένα όχι στη μέση της χρονιάς και εις βάρος μας!
Θα ήθελα να πάρετε θέση επί του θέματος, μιας και εσεις είστε αυτός που στις συνεντεύξεις σας, υποστηρίζετε το ΤΕΙ Πειραιά.
Αγαπητέ κ. Υφυπουργέ, έχω μια ερώτηση.
ReplyDeleteΔιάβασα με προσοχή την συνέντευξη σας αλλά δεν είδα καμμιά αναφορά στο θέμα της ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΝ ΜΕΛΩΝ ΔΕΠ. Όμως σήμερα το πρωί είδα το έγγραφο σας 52059/Β2 σχετικά με το ίδιο θέμα (το οποίο έγγραφο παγώνει τις διαδικασίες μέχρι την ανάδειξη νέων προέδρων τμημάτων).
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχουν αρκετά μέλη ΔΕΠ επί θητεία (λέκτορες και επίκουροι καθ.) τα οποία αν δεν κριθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα θα πρέπει σύμφωνα με τον νόμο να απολυθούν. Έχει το Υπουργείο κάποια άποψη / σχεδιασμό / πολιτική για τέτοιες περιπτώσεις? Και αν ναι γιατί δεν ενημερώνει σχετικά?
Να διευκρινίσω ότι είμαι μόνιμο μέλος ΔΕΠ, χωρίς άμεσο ενδιαφέρον για το θέμα, το οποίο όμως θεωρώ σοβαρότατο.
Φιλικά