Mε τους δημοσιογράφους Βασίλη Πάϊκο και Μανώλη Κοττάκη
Δ : Πρέπει να πάμε γρήγορα στην πρώτη μας συνέντευξη, αν και δεν το συνηθίζουμε πριν από την εισαγωγή, επειδή ο Υπουργός βιάζεται, θα πρέπει να πάει στη Βουλή, Ο Υφυπουργός Παιδείας κύριος Γιάννης Πανάρετος είναι μαζί μας, κύριε Υπουργέ γεια σας.
ΙΠ: Καλή σας μέρα.
Δ: Βιάζεστε πρέπει να πάτε στη Βουλή έτσι;
ΙΠ: Ναι, ναι, πρέπει να μπω στη Βουλή.
Δ: Πείτε μας, χθες είδαμε κάποιες πληροφορίες στις εφημερίδες ότι υπάρχει σκέψη στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να καθιερωθούν τα δίδακτρα στο πανεπιστήμιο, σε κάποιες κοινωνικές ομάδες, σε ανώτερες κοινωνικές ομάδες. Υπάρχει όντως η σκέψη αυτή;
ΙΠ: Ούτε υπάρχει, ούτε υπήρξε, ούτε θα υπάρξει. Το ότι στην διαβούλευση για τις προτάσεις του Υπουργείου Παιδείας διατυπώθηκαν απόψεις προς αυτήν την κατεύθυνση δεν σημαίνει ότι αυτές οι απόψεις θα υιοθετηθούν.
Δ: Ασφαλώς, ασφαλώς και κάνετε πολύ καλά που το ξεκαθαρίζετε
ΙΠ: Είναι καλό όταν κανείς κάνει έναν διάλογο, όταν κάνει μια διαβούλευση, να επιτρέπει να διατυπώνονται ελεύθερα όλες οι απόψεις που εκφράζουν πολίτες και να τις καταγράφει. Έτσι δεν είναι;
Δ: Ασφαλώς, ασφαλώς. Να σας πω την αλήθεια, εγώ προσωπικώς δεν θα έβρισκα καθόλου αρνητικό και καθόλου προβληματικό το να πλήρωναν δίδακτρα κάποιες ανώτερες εισοδηματικές ομάδες, ειδικά στην περίοδο αυτή. Τέλος πάντων, αυτό όμως είναι άποψη, εντάξει.
Δ: Να προσθέσω όμως κάτι σ’ αυτό Βασίλη. Κύριε Υπουργέ, θυμάμαι, επειδή είπατε ότι δεν υπήρξε, θυμάμαι ότι η κυρία Διαμαντοπούλου, στην αρχή του διαλόγου, νομίζω τον περασμένο Ιούνιο, είχε μιλήσει για το κουπόνι διδάκτρων το οποίο θα δίνεται στους φοιτητές και θα ενσωματώνει τις δαπάνες οι οποίες αντιστοιχούν σε κάθε φοιτητή, δηλαδή να χειρίζονται απευθείας οι φοιτητές τα οικονομικά τους παρά να δίνει το κράτος στα πανεπιστήμια την κρατική χρηματοδότηση. Αυτό υπάρχει στην ατζέντα ακόμα;
ΙΠ: Είναι εύστοχη η παρατήρησή σας. Και βέβαια υπάρχει. Αυτό όμως είναι μια διαφορετική προσέγγιση και αναφέρεται κυρίως στην επιλογή του φοιτητή, και στο να μπορέσει το κράτος μέσω της υποστήριξης που κάνει, μέσω της κρατικής χρηματοδότησης, να δώσει στα πανεπιστήμια κίνητρα να προσελκύουν φοιτητές. Τα πανεπιστήμια, με την σημερινή δομή, το μόνο κίνητρο που έχουν είναι να περιορίσουν τον αριθμό των εισακτέων.
Δ: Μάλιστα. Κύριε Υπουργέ, θα έχετε προλάβει να δείτε και τον σημερινό τύπο. Το θέμα που συζητείται όλο τον τελευταίο καιρό και σήμερα ειδικώς είναι τα Συμβούλια Διοίκησης του Πανεπιστήμιου, μάλλον η λογική της διεύρυνσης της έννοιας της πανεπιστημιακής κοινότητας. Δηλαδή, πέρα από διδάσκοντες, διδασκόμενους, διοικητικό προσωπικό, η διεύρυνση της έννοιας αυτής. Χορηγούς, άλλους παράγοντες, παλιούς αποφοίτους κτλ. Αυτό δεν υπονομεύει την έννοια της αυτοδιοίκησης του Πανεπιστημίου;
ΙΠ: Γιατί;
Δ: Σας ρωτώ. Γιατί θα είναι διορισμένοι, γι’ αυτό προφανώς.
ΙΠ: Σας ρωτώ γιατί; Γιατί την υπονομεύει; Θα σας πω το εξής. Νομίζω ότι πρέπει να δούμε το ουσιαστικό πρόβλημα. Το ουσιαστικό πρόβλημα που έχουμε αυτή την στιγμή, όπως τουλάχιστον εμείς το έχουμε εντοπίσει, είναι το γεγονός ότι έχουμε μία διοίκηση που προέρχεται αποκλειστικά από το εσωτερικό του Πανεπιστημίου και λειτουργεί σχεδόν αποκλειστικά με κριτήριο το εσωτερικό του Πανεπιστημίου. Σκεφτείτε - θα σας πω ένα μόνο στοιχείο, αν και θα μπορούσα να σας πω πολλά - σκεφτείτε ότι ο Πρύτανης, για παράδειγμα, έχει την ευθύνη να ελέγχει πειθαρχικά, αλλά και γενικά, αυτούς ακριβώς οι οποίοι τον έχουν εκλέξει.
Δ: Πράγματι.
ΙΠ: Αυτό είναι μία αδυναμία. Δεν είναι θέμα προσώπων -ν’ αναφερθεί κανείς στον τάδε Πρύτανη- είναι αδυναμία της υπάρχουσας κατάστασης.
Δ: Ναι, αλλά, όταν λένε αυτοδιοίκηση του Πανεπιστημίου, εννοούν ότι οι ίδιοι που μετέχουν της πανεπιστημιακής εξέλιξης, της πανεπιστημιακής δράσης αυτοδιοικούνται. Εν πάση περιπτώσει πάντως, πάντα ισχύει αυτό, ότι δηλαδή αυτοί που εκλέγουν κάποιον, τον ελέγχουν κιόλας ή το αντίστροφο, έτσι δεν είναι;
ΙΠ: Δεν είναι το ίδιο, δεν είναι ακριβώς το ίδιο, γιατί και τον Δήμαρχο κάποιοι τον εκλέγουν, αλλά ο Δήμαρχος δεν ελέγχει την εκλογική του βάση, η ανεξάρτητη δικαιοσύνη την ελέγχει. Στο Πανεπιστήμιο, αν ο Πρύτανης αδρανήσει, δεν υπάρχει τρόπος να διερευνηθούν αντιακαδημαϊκές πρακτικές, ούτε καν πειθαρχικά ή άλλης μορφής αδικήματα. Πρέπει να υπάρχει η υποχρέωση για κοινωνική λογοδοσία. Η υποχρέωση για κοινωνική λογοδοσία, ιδιαίτερα στην περίπτωση μιας χώρας όπως η δική μας, που την αποκλειστική ευθύνη της χρηματοδότησης έχει το κράτος είναι πολύ μεγάλη.
Δ: Αυτό είναι απαραίτητο. Κύριε Υπουργέ, υπάρχουν ταμπού στο να τοποθετηθούν και ιδιώτες, χορηγοί, ευεργέτες στις διοικήσεις των Πανεπιστημίων;
ΙΠ: Νομίζω ναι. Ξέρετε, υπάρχει μία παράδοση, υπάρχει μία πρακτική δεκαετιών στην χώρα μας και πιστεύω ότι χρειάζεται κάποιος χρόνος για να ωριμάσει η ιδέα. Η συζήτηση που έχει ξεκινήσει νομίζω ότι αναδεικνύει τα θέματα. Θα σας πω το εξής. Σκεφτείτε, πριν από οχτώ μήνες είχατε ακούσει πουθενά στον δημόσιο διάλογο την έννοια και τον προβληματισμό για Συμβούλιο Διοίκησης;
Δ: Όχι.
ΙΠ: Δεν υπήρχε στον δημόσιο διάλογο.
Δ: Την έφερε ο Πορτογάλος.
ΙΠ: Ορίστε;
Δ: Την έφερε ο Πορτογάλος, που είχατε φέρει, ο Υπουργός.
ΙΠ: Εμείς φέραμε τον Πορτογάλο.
Δ: Ναι, ναι.
ΙΠ: Θέλω να σας πω ότι τον φέραμε ακριβώς για να εξηγήσει πώς σε μία μικρή χώρα όπως η δική μας, με τις αδυναμίες που έχει μία μικρή χώρα όπως η δική μας, με τους περιορισμούς …
Δ: Και η δική του επίσης.
ΙΠ: Ναι, αυτό θέλω να πω, με όλους αυτούς τους περιορισμούς, αυτή η χώρα προχώρησε πριν από χρόνια σε αλλαγές παρόμοιες με αυτές που εμείς τώρα προτείνουμε.
Δ: Η λογική της κλήρωσης, την οποία εισάγετε, και μάλιστα σήμερα κάποιες εφημερίδες μιλούν για Βενετία, για Δόγηδες και τα ρέστα, τι εξασφαλίζει κατά την γνώμη σας;
ΙΠ: Αυτό είναι μία άποψη που έχω διατυπώσει, δεν είναι μία πρόταση.
Δ: Ναι ,όντως.
ΙΠ: Πιστεύω ότι και εσείς πια δέχεστε, γιατί αρχικά πολλοί από τους συναδέλφους σας δεν το δέχονταν, ότι ένας Υπουργός ή Υφυπουργός μπορεί να έχει απόψεις.
Δ: Αλλοίμονο … και blog, μάλιστα.
ΙΠ: Θα σας πω ποιο είναι το πρόβλημα και γιατί αυτό είναι μία πιθανή λύση. Δεν είναι η μόνη λύση, είναι μία πιθανή λύση. Το πρόβλημα είναι ότι, όταν έχεις συμμετοχή του εσωτερικού των πανεπιστημίων στην ανάδειξη των οργάνων διοίκησης- των Καθηγητών και των φοιτητών και των άλλων εργαζομένων - με καθολική ψηφοφορία για να εκλέξουν αυτόν που θα τους διοικεί, εν μέρει ή στο σύνολό τους, δημιουργείς σχέσεις εξάρτησης.
Δ: Και συναλλαγής.
ΙΠ: Και συναλλαγής. Η κλήρωση είναι ένας τρόπος. Μην ξεχνάτε την Αρχαία Ελλάδα. Σε πόσες περιπτώσεις στην κοιτίδα της Δημοκρατίας, στην κοιτίδα της λογικής της Δημοκρατίας, σε πόσες περιπτώσεις η ηγεσία, οι δικαστικοί …
Δ: Εντάξει, ήταν άμεση Δημοκρατία, πολύ ελεγχόμενο το σώμα, πολύ μικρό κτλ., εν πάση περιπτώσει …
ΙΠ: Ωραία, να σας πω άλλο ένα παράδειγμα;
Δ: Ναι ναι.
ΙΠ: Πρόσφατο, το οποίο επίσης το αγνοούν όσοι κάνουν απλή κριτική χωρίς να προβληματιστούν. Σήμερα, στις εκλογές Καθηγητών, που είναι μία από τις σημαντικότερες διαδικασίες μέσα στο Πανεπιστήμιο, ξέρετε τι γίνεται; Κλήρωση γίνεται. Οι εκλέκτορες, αυτοί που θα αποφασίσουν ποιος θα εκλεγεί καθηγητής, επιλέγονται με κλήρωση. Και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, σε έναν μεγάλο βαθμό, στην κληρωτίδα συμμετέχουν και Καθηγητές εκτός Πανεπιστήμιου.
Δ: Μάλιστα. Κύριε Υπουργέ, έχω δύο απορίες με βάση αυτά που είπατε πριν. Το ένα έφερε το άλλο και αλλάξαμε λίγο την κουβέντα, αλλά έχω δύο απορίες. Είπατε ότι θα αυξηθούν οι φοιτητές αν εφαρμοστεί το κουπόνι διδάκτρων από τα πανεπιστήμια και ήθελα να ρωτήσω πώς θα αυξηθούν οι εισακτέοι, η προσέλκυση των φοιτητών, το πρώτο και, το δεύτερο, νομίζω δεν ήσασταν πολύ σαφής στο αν δέχεστε τους ιδιώτες στην διοίκηση των πανεπιστημίων. Είπατε ότι είναι ταμπού, αλλά δεν κατάλαβα καλά αν συμφωνείτε με το να μετέχουν οι ευεργέτες, οι χορηγοί, οι οποίοι όπως και στο εξωτερικό χρηματοδοτούν έδρες στις διοικήσεις.
ΙΠ: Να ξεκινήσω από το δεύτερο. Και βέβαια συμφωνώ να είναι οι ευεργέτες πιθανά μέλη του Συμβουλίου: Σκεφτείτε να λέγαμε ότι ο Μαρασλής για παράδειγμα, δεν είναι κατάλληλος να συμμετέχει στην διοίκηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου, της παλιάς ΑΣΟΕΕ, ή ο Αρσάκης δεν είναι κατάλληλος να συμμετέχει στην διοίκηση ενός πανεπιστημίου.
Δ: Γιατί είναι κατάλληλος, όμως, επειδή έχει την καλοσύνη, την εθνική ευαισθησία να δίνει λεφτά για το πανεπιστήμιο ή γιατί είναι κατάλληλος και να το διοικεί;
ΙΠ: Προσέξτε. Δεν σημαίνει το ότι επειδή είναι ευεργέτης αυτόματα θα πρέπει να το διοικεί. Όπως εκλέγει κανείς, ή όπως επιλέγει μια σειρά προσώπων που διοικούν κάποιο οργανισμό, έτσι και αυτός μπορεί να είναι δυνάμει μέλος της διοίκησης, όχι να είναι αυτόματα μέλος της διοίκησης. Αλλά δεν πρέπει και να αποκλείεται. Πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να αξιολογηθεί.
Δ: Το δεύτερο είναι η κάρτα διδάκτρων. Που είναι φιλελεύθερη πρόταση από τις αρχές της δεκαετίας του 70. Πώς θα προσελκύσουν τα πανεπιστήμια φοιτητές με την κάρτα των διδάκτρων;
ΙΠ: Όπως λειτουργεί το πανεπιστήμιο, όπως λειτουργεί σήμερα με την κρατική χρηματοδότηση, έχει κάθε λόγο να θέλει να περιορίσει τον αριθμό φοιτητών. Επομένως, με το κουπόνι που θα ακολουθεί τον φοιτητή, αφ’ ενός θα δίνεται η δυνατότητα στον φοιτητή να επιλέξει και να πει «εγώ θέλω να πάω σ’ αυτό το πανεπιστήμιο» και στο πανεπιστήμιο να πει «ναι μπορώ να βοηθήσω και αυτόν τον φοιτητή να σπουδάσει ….»
Δ: Άρα, λοιπόν, συνδέεται και με τις εισαγωγικές αυτό που μας λέτε, με το εξεταστικό σύστημα συνδέεται, αν το καταλαβαίνω καλά.
ΙΠ: Μα ξέρετε, δεν είναι τυχαίο ότι δεν ξεκινήσαμε με το σύστημα της εισαγωγής στα πανεπιστήμια, γιατί βέβαια όλα είναι αλληλένδετα. Δεν υπάρχει τίποτα στο εκπαιδευτικό σύστημα που να μην έχει μια σχέση εξάρτησης με τις υπόλοιπες συνιστώσες του συστήματος.
Δ: Και επ’ αυτού πρωτοτυπήσατε γιατί όλοι οι προηγούμενοι ξεκινούσαν από αυτό.
Δ: Για πείτε μου, ήθελα να σας ρωτήσω, σας προβληματίζει, σας απασχολεί πολιτικά το γεγονός ότι σ’ αυτή την όλη έμπνευσή σας για το νέο πανεπιστήμιο δεν έχετε συμμάχους, δηλαδή, οι πρυτάνεις είναι όλοι εναντίον σας. Οι φοιτητές όσοι έχουν εκφραστεί είναι εναντίον σας, οι διδάσκοντες, γενικώς το πανεπιστημιακό προσωπικό είναι εναντίον σας. Σας απασχολεί πολιτικά;
ΙΠ: Βεβαίως μας απασχολεί. Απλώς, θα μου επιτρέψετε να μην συμφωνήσω με την γενική διαπίστωση. Δηλαδή, κατ’ αρχήν οι πρυτάνεις, αρκετοί απ’ αυτούς- θα έλεγα σχεδόν όλοι, αν θυμάμαι καλά- έχουν κάνει προτάσεις, συχνά διαφορετικές απ’ τις δικές μας, αλλά έχουν εμπλακεί στον διάλογο αυτό και αυτή την συζήτηση.
Δ: Αυτό είναι βέβαιο, ναι.
ΙΠ: Από το άλλο μέρος , εγώ σέβομαι το γεγονός, ότι οι πρυτάνεις, έχοντας αναδειχθεί και εκφράζοντας έναν συγκεκριμένο τρόπο διοίκησης, υποστηρίζουν αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι παράλογο αυτό.
Δ: Τώρα τους αποδίδετε έως και δολιότητα όμως.
Δ: Ότι είναι η συντήρηση
ΙΠ: Όχι, όχι καθόλου. Το πιστεύουν. Με συγχωρείτε, καθόλου. Ασφαλώς, δεν είναι δολιότητα. Πραγματικά, νομίζω ότι το πιστεύουν αυτό. Θεωρούν ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος διοίκησης. Και εμείς τι λέμε ως αντεπιχείρημα: Δεν υπάρχει πλέον χώρα στον κόσμο που ακολουθεί αυτόν τον τρόπο διοίκησης.
Δ: Το μοντέλο, μάλιστα.
ΙΠ: Αυτό είναι η γενική παρατήρηση. Μετά ερχόμαστε στα ουσιαστικά επιχειρήματα, μερικά από τα οποία σας ανέλυσα. Επίσης, πρέπει να σας πω ότι και μέσα στο πανεπιστήμιο υπάρχουν πολλοί που συμφωνούν και που θέλουν να δουν έναν διαφορετικό τρόπο διοίκησης. Δεν είναι, όπως λέτε εσείς, τόσο μεγάλη η αντίθεσή τους.
Δ: Όχι, άλλο έναν διαφορετικό τρόπο διοίκησης και άλλο η φιλοσοφία της συνολικής πρότασής σας. Η φιλοσοφία λέω. Εάν, δηλαδή, κάνετε προσπάθειες, με βάση την διαπίστωση αυτή, όσο και εάν ισχύει, να τους προσεγγίσετε με κάποιες προσαρμογές έστω;
ΙΠ: Οπωσδήποτε, όταν κανείς συζητά και κάνει διάλογο είναι διατεθειμένος να υιοθετήσει διαφορετικές απόψεις από αυτές με τις οποίες ξεκίνησε. Ένα όμως είναι το κρίσιμο σημείο και εγώ θέλω να το τονίσω αυτό: το εάν οι όποιες διαφοροποιήσεις θίγουν την ουσία αυτών που σας είπα. ‘Ότι το πανεπιστήμιο χρειάζεται έναν διαφορετικό τρόπο διοίκησης.
Δ: Σήμερα συζητείται, δεν ξέρω αν πηγαίνετε γι αυτό στη Βουλή, η τροπολογία της Νέας Δημοκρατίας για το άσυλο.
ΙΠ: Γι’ αυτό πηγαίνω.
Δ: Τι θα απαντήσετε;
ΙΠ: Θα απαντήσω το εξής: Ότι το άσυλο δεν είναι το πρόβλημα των ελληνικών πανεπιστημίων. Το πρόβλημα, ο πυρήνας του προβλήματος του ελληνικού πανεπιστημίου είναι ο τρόπος διοίκησής του.
Δ: Αυτά που λέγαμε πριν.
Δ: Άρα , δεν αποκλείεται το γεγονός να υπάρχει ακόμα πιο ευέλικτη διαδικασία άρσης του ασύλου στο μέλλον από τα συμβούλια διοίκησης; Αυτό καταλαβαίνω. Λέτε ότι δεν είναι το πρόβλημα.
ΙΠ: Όχι, δεν λέω αυτό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αυτή την στιγμή, όπως σας είπα και στην αρχή της συζήτησής μας, η διοίκηση του πανεπιστημίου, ο πρύτανης του πανεπιστημίου, έχει ως αποκλειστικό κριτήριο στις αποφάσεις του το εσωτερικό του πανεπιστημίου. Και αυτό είναι ένα ευρύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια. Δεν έχει έννοια, αντίθετα είναι λάθος, να μπαίνουμε σε διλήμματα τα οποία διχάζουν την κοινωνία χωρίς να αποτελούν λύση.
Δ: Άρα, όταν θα αλλάξει ο τρόπος διοίκησης λέτε θα λυθούν και τα χέρια των διοικήσεων των πανεπιστημίων.
ΙΠ: Δεν λέω ακριβώς αυτό. Λέω ότι και οι διοικήσεις των πανεπιστημίων θα κρατούν μια μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ αυτού που θέλει η κοινωνία και αυτού που θέλει το εσωτερικό των πανεπιστημίων.
Δ: Σε σχέση με το άσυλο λέτε
Δ: Ένα τελευταίο κύριε Πανάρετε. Έχει ανοίξει η κουβέντα σε σχέση με την αναθεώρηση του συντάγματος, έχει γίνει δεκτό και από την δική σας την παράταξη, ασχέτως αν υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί. Αν ανοίξει το θέμα της αναθεώρησης πρέπει να μπει ξανά το άρθρο 16;
ΙΠ: Θα μου επιτρέψετε, κατ’ αρχήν πιστεύω ότι αυτή την στιγμή είναι άκαιρο, όταν μιλάμε χρονικά για κάτι που μπορεί να ξεκινήσει σε πολλά χρόνια από τώρα.
Δ: Θα ξεκινήσει την Άνοιξη του 2013. Αλλά, λέμε. Χρειάζεται;
ΙΠ: Όσο αφορά το 16 – όσο αφορούσε το ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον – η έμφαση δινόταν στις αλλαγές που θα επέτρεπαν στο δημόσιο πανεπιστήμιο να έχει μια μεγαλύτερη ευελιξία για να μπορεί να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις μιας διεθνοποιημένης εκπαίδευσης.
Δ: Και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων υπό όρους, περιορισμούς κλπ
ΙΠ: Σας είπα ότι, όταν τίθενται θέματα άκαιρα, απλώς αποπροσανατολίζουν την συζήτηση και δημιουργούν προϋποθέσεις αντιπαραθέσεων χωρίς να λύνεται κανένα πρόβλημα.
Δ: Ναι, εντάξει αλλά, έχετε και τα κολέγια τώρα, μη νομίζετε ότι είναι ένα ζήτημα τώρα το οποίο δεν μοιάζει με το 16, τα κολέγια; Που σας πιέζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι;
ΙΠ: Με τα κολέγια, έχουμε αντιμετωπίσει το θέμα. Έχει υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, η οποία έχει αντιμετωπίσει το πρόβλημα των κολεγίων μέσα στην ευρωπαϊκή πρακτική. Δεν μπορεί η χώρα μας ξέρετε να αγνοήσει την ευρωπαϊκή πρακτική.
Δ: Όχι ασφαλώς, ασφαλώς.
ΙΠ: Η χώρα μας έχει κάποιες υποχρεώσεις και κάποιες δεσμεύσεις.
Δ: Δηλαδή, για το άσυλο- για να κλείσουμε- θα πείτε ότι είναι επαρκής ο νόμος Γιαννάκου και το λύνει, για την ώρα έτσι, μέχρι να αλλάξει η διοίκηση των πανεπιστημίων.
ΙΠ: Αυτό που θα πω- και αυτό το έχει πει και η Υπουργός, το έχει πει και η Κυβέρνηση- είναι ότι όταν συζητάμε αυτή την στιγμή για μια ριζική αλλαγή της δομής του πανεπιστημίου και του τρόπου που λειτουργεί το πανεπιστήμιο και του τρόπου που διοικείται, είναι μόνο επικοινωνιακό να συζητάει κανείς μια επί μέρους ρύθμιση.
Δ: Μάλιστα, θα πάει πακέτο με τα άλλα μάλλον, λοιπόν. Κύριε Υπουργέ σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, καλή δουλειά στην Βουλή
ΙΠ: Και εγώ σας ευχαριστώ γεια σας.
Δ: Μαραθώνια ήταν η συνέντευξη με τον κ. Πανάρετο. Άξιζε τον κόπο, είπε πολλά πράγματα, ήταν και η πρώτη φορά που μιλούσαμε μαζί.
Δ: Από ό,τι ακούσατε από τον κύριο Πανάρετο, ήταν όντως ενδιαφέρουσα η συζήτηση. Το θέμα του ασύλου θα συζητηθεί τώρα στην Βουλή, ήταν για χθες, αλλά εντάξει μας είπε ο κ. Πανάρετος τι θα πει.
Δ: Από ό,τι κατάλαβα, εντάσσεται σε ένα συνολικό πλαίσιο, απλώς δεν προλάβαμε να τον ρωτήσουμε πότε θα νομοθετήσει η κυβέρνηση αυτόν τον Νόμο Πλαίσιο
Δ: Είναι στον διάλογο νομίζω, είναι για την Άνοιξη.
Δ: Ναι, γιατί η κυρία Διαμαντοπούλου είχε πει ότι τον Φεβρουάριο θα νομοθετήσει και έχουμε Φεβρουάριο, αλλά εντάξει, το κομμάτι της παιδείας εντάσσεται σ’ έναν ευρύτερο πολιτικό σχεδιασμό, οπότε είμαστε υποχρεωμένοι να αναμένουμε.
Δ : Πρέπει να πάμε γρήγορα στην πρώτη μας συνέντευξη, αν και δεν το συνηθίζουμε πριν από την εισαγωγή, επειδή ο Υπουργός βιάζεται, θα πρέπει να πάει στη Βουλή, Ο Υφυπουργός Παιδείας κύριος Γιάννης Πανάρετος είναι μαζί μας, κύριε Υπουργέ γεια σας.
ΙΠ: Καλή σας μέρα.
Δ: Βιάζεστε πρέπει να πάτε στη Βουλή έτσι;
ΙΠ: Ναι, ναι, πρέπει να μπω στη Βουλή.
Δ: Πείτε μας, χθες είδαμε κάποιες πληροφορίες στις εφημερίδες ότι υπάρχει σκέψη στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να καθιερωθούν τα δίδακτρα στο πανεπιστήμιο, σε κάποιες κοινωνικές ομάδες, σε ανώτερες κοινωνικές ομάδες. Υπάρχει όντως η σκέψη αυτή;
ΙΠ: Ούτε υπάρχει, ούτε υπήρξε, ούτε θα υπάρξει. Το ότι στην διαβούλευση για τις προτάσεις του Υπουργείου Παιδείας διατυπώθηκαν απόψεις προς αυτήν την κατεύθυνση δεν σημαίνει ότι αυτές οι απόψεις θα υιοθετηθούν.
Δ: Ασφαλώς, ασφαλώς και κάνετε πολύ καλά που το ξεκαθαρίζετε
ΙΠ: Είναι καλό όταν κανείς κάνει έναν διάλογο, όταν κάνει μια διαβούλευση, να επιτρέπει να διατυπώνονται ελεύθερα όλες οι απόψεις που εκφράζουν πολίτες και να τις καταγράφει. Έτσι δεν είναι;
Δ: Ασφαλώς, ασφαλώς. Να σας πω την αλήθεια, εγώ προσωπικώς δεν θα έβρισκα καθόλου αρνητικό και καθόλου προβληματικό το να πλήρωναν δίδακτρα κάποιες ανώτερες εισοδηματικές ομάδες, ειδικά στην περίοδο αυτή. Τέλος πάντων, αυτό όμως είναι άποψη, εντάξει.
Δ: Να προσθέσω όμως κάτι σ’ αυτό Βασίλη. Κύριε Υπουργέ, θυμάμαι, επειδή είπατε ότι δεν υπήρξε, θυμάμαι ότι η κυρία Διαμαντοπούλου, στην αρχή του διαλόγου, νομίζω τον περασμένο Ιούνιο, είχε μιλήσει για το κουπόνι διδάκτρων το οποίο θα δίνεται στους φοιτητές και θα ενσωματώνει τις δαπάνες οι οποίες αντιστοιχούν σε κάθε φοιτητή, δηλαδή να χειρίζονται απευθείας οι φοιτητές τα οικονομικά τους παρά να δίνει το κράτος στα πανεπιστήμια την κρατική χρηματοδότηση. Αυτό υπάρχει στην ατζέντα ακόμα;
ΙΠ: Είναι εύστοχη η παρατήρησή σας. Και βέβαια υπάρχει. Αυτό όμως είναι μια διαφορετική προσέγγιση και αναφέρεται κυρίως στην επιλογή του φοιτητή, και στο να μπορέσει το κράτος μέσω της υποστήριξης που κάνει, μέσω της κρατικής χρηματοδότησης, να δώσει στα πανεπιστήμια κίνητρα να προσελκύουν φοιτητές. Τα πανεπιστήμια, με την σημερινή δομή, το μόνο κίνητρο που έχουν είναι να περιορίσουν τον αριθμό των εισακτέων.
Δ: Μάλιστα. Κύριε Υπουργέ, θα έχετε προλάβει να δείτε και τον σημερινό τύπο. Το θέμα που συζητείται όλο τον τελευταίο καιρό και σήμερα ειδικώς είναι τα Συμβούλια Διοίκησης του Πανεπιστήμιου, μάλλον η λογική της διεύρυνσης της έννοιας της πανεπιστημιακής κοινότητας. Δηλαδή, πέρα από διδάσκοντες, διδασκόμενους, διοικητικό προσωπικό, η διεύρυνση της έννοιας αυτής. Χορηγούς, άλλους παράγοντες, παλιούς αποφοίτους κτλ. Αυτό δεν υπονομεύει την έννοια της αυτοδιοίκησης του Πανεπιστημίου;
ΙΠ: Γιατί;
Δ: Σας ρωτώ. Γιατί θα είναι διορισμένοι, γι’ αυτό προφανώς.
ΙΠ: Σας ρωτώ γιατί; Γιατί την υπονομεύει; Θα σας πω το εξής. Νομίζω ότι πρέπει να δούμε το ουσιαστικό πρόβλημα. Το ουσιαστικό πρόβλημα που έχουμε αυτή την στιγμή, όπως τουλάχιστον εμείς το έχουμε εντοπίσει, είναι το γεγονός ότι έχουμε μία διοίκηση που προέρχεται αποκλειστικά από το εσωτερικό του Πανεπιστημίου και λειτουργεί σχεδόν αποκλειστικά με κριτήριο το εσωτερικό του Πανεπιστημίου. Σκεφτείτε - θα σας πω ένα μόνο στοιχείο, αν και θα μπορούσα να σας πω πολλά - σκεφτείτε ότι ο Πρύτανης, για παράδειγμα, έχει την ευθύνη να ελέγχει πειθαρχικά, αλλά και γενικά, αυτούς ακριβώς οι οποίοι τον έχουν εκλέξει.
Δ: Πράγματι.
ΙΠ: Αυτό είναι μία αδυναμία. Δεν είναι θέμα προσώπων -ν’ αναφερθεί κανείς στον τάδε Πρύτανη- είναι αδυναμία της υπάρχουσας κατάστασης.
Δ: Ναι, αλλά, όταν λένε αυτοδιοίκηση του Πανεπιστημίου, εννοούν ότι οι ίδιοι που μετέχουν της πανεπιστημιακής εξέλιξης, της πανεπιστημιακής δράσης αυτοδιοικούνται. Εν πάση περιπτώσει πάντως, πάντα ισχύει αυτό, ότι δηλαδή αυτοί που εκλέγουν κάποιον, τον ελέγχουν κιόλας ή το αντίστροφο, έτσι δεν είναι;
ΙΠ: Δεν είναι το ίδιο, δεν είναι ακριβώς το ίδιο, γιατί και τον Δήμαρχο κάποιοι τον εκλέγουν, αλλά ο Δήμαρχος δεν ελέγχει την εκλογική του βάση, η ανεξάρτητη δικαιοσύνη την ελέγχει. Στο Πανεπιστήμιο, αν ο Πρύτανης αδρανήσει, δεν υπάρχει τρόπος να διερευνηθούν αντιακαδημαϊκές πρακτικές, ούτε καν πειθαρχικά ή άλλης μορφής αδικήματα. Πρέπει να υπάρχει η υποχρέωση για κοινωνική λογοδοσία. Η υποχρέωση για κοινωνική λογοδοσία, ιδιαίτερα στην περίπτωση μιας χώρας όπως η δική μας, που την αποκλειστική ευθύνη της χρηματοδότησης έχει το κράτος είναι πολύ μεγάλη.
Δ: Αυτό είναι απαραίτητο. Κύριε Υπουργέ, υπάρχουν ταμπού στο να τοποθετηθούν και ιδιώτες, χορηγοί, ευεργέτες στις διοικήσεις των Πανεπιστημίων;
ΙΠ: Νομίζω ναι. Ξέρετε, υπάρχει μία παράδοση, υπάρχει μία πρακτική δεκαετιών στην χώρα μας και πιστεύω ότι χρειάζεται κάποιος χρόνος για να ωριμάσει η ιδέα. Η συζήτηση που έχει ξεκινήσει νομίζω ότι αναδεικνύει τα θέματα. Θα σας πω το εξής. Σκεφτείτε, πριν από οχτώ μήνες είχατε ακούσει πουθενά στον δημόσιο διάλογο την έννοια και τον προβληματισμό για Συμβούλιο Διοίκησης;
Δ: Όχι.
ΙΠ: Δεν υπήρχε στον δημόσιο διάλογο.
Δ: Την έφερε ο Πορτογάλος.
ΙΠ: Ορίστε;
Δ: Την έφερε ο Πορτογάλος, που είχατε φέρει, ο Υπουργός.
ΙΠ: Εμείς φέραμε τον Πορτογάλο.
Δ: Ναι, ναι.
ΙΠ: Θέλω να σας πω ότι τον φέραμε ακριβώς για να εξηγήσει πώς σε μία μικρή χώρα όπως η δική μας, με τις αδυναμίες που έχει μία μικρή χώρα όπως η δική μας, με τους περιορισμούς …
Δ: Και η δική του επίσης.
ΙΠ: Ναι, αυτό θέλω να πω, με όλους αυτούς τους περιορισμούς, αυτή η χώρα προχώρησε πριν από χρόνια σε αλλαγές παρόμοιες με αυτές που εμείς τώρα προτείνουμε.
Δ: Η λογική της κλήρωσης, την οποία εισάγετε, και μάλιστα σήμερα κάποιες εφημερίδες μιλούν για Βενετία, για Δόγηδες και τα ρέστα, τι εξασφαλίζει κατά την γνώμη σας;
ΙΠ: Αυτό είναι μία άποψη που έχω διατυπώσει, δεν είναι μία πρόταση.
Δ: Ναι ,όντως.
ΙΠ: Πιστεύω ότι και εσείς πια δέχεστε, γιατί αρχικά πολλοί από τους συναδέλφους σας δεν το δέχονταν, ότι ένας Υπουργός ή Υφυπουργός μπορεί να έχει απόψεις.
Δ: Αλλοίμονο … και blog, μάλιστα.
ΙΠ: Θα σας πω ποιο είναι το πρόβλημα και γιατί αυτό είναι μία πιθανή λύση. Δεν είναι η μόνη λύση, είναι μία πιθανή λύση. Το πρόβλημα είναι ότι, όταν έχεις συμμετοχή του εσωτερικού των πανεπιστημίων στην ανάδειξη των οργάνων διοίκησης- των Καθηγητών και των φοιτητών και των άλλων εργαζομένων - με καθολική ψηφοφορία για να εκλέξουν αυτόν που θα τους διοικεί, εν μέρει ή στο σύνολό τους, δημιουργείς σχέσεις εξάρτησης.
Δ: Και συναλλαγής.
ΙΠ: Και συναλλαγής. Η κλήρωση είναι ένας τρόπος. Μην ξεχνάτε την Αρχαία Ελλάδα. Σε πόσες περιπτώσεις στην κοιτίδα της Δημοκρατίας, στην κοιτίδα της λογικής της Δημοκρατίας, σε πόσες περιπτώσεις η ηγεσία, οι δικαστικοί …
Δ: Εντάξει, ήταν άμεση Δημοκρατία, πολύ ελεγχόμενο το σώμα, πολύ μικρό κτλ., εν πάση περιπτώσει …
ΙΠ: Ωραία, να σας πω άλλο ένα παράδειγμα;
Δ: Ναι ναι.
ΙΠ: Πρόσφατο, το οποίο επίσης το αγνοούν όσοι κάνουν απλή κριτική χωρίς να προβληματιστούν. Σήμερα, στις εκλογές Καθηγητών, που είναι μία από τις σημαντικότερες διαδικασίες μέσα στο Πανεπιστήμιο, ξέρετε τι γίνεται; Κλήρωση γίνεται. Οι εκλέκτορες, αυτοί που θα αποφασίσουν ποιος θα εκλεγεί καθηγητής, επιλέγονται με κλήρωση. Και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, σε έναν μεγάλο βαθμό, στην κληρωτίδα συμμετέχουν και Καθηγητές εκτός Πανεπιστήμιου.
Δ: Μάλιστα. Κύριε Υπουργέ, έχω δύο απορίες με βάση αυτά που είπατε πριν. Το ένα έφερε το άλλο και αλλάξαμε λίγο την κουβέντα, αλλά έχω δύο απορίες. Είπατε ότι θα αυξηθούν οι φοιτητές αν εφαρμοστεί το κουπόνι διδάκτρων από τα πανεπιστήμια και ήθελα να ρωτήσω πώς θα αυξηθούν οι εισακτέοι, η προσέλκυση των φοιτητών, το πρώτο και, το δεύτερο, νομίζω δεν ήσασταν πολύ σαφής στο αν δέχεστε τους ιδιώτες στην διοίκηση των πανεπιστημίων. Είπατε ότι είναι ταμπού, αλλά δεν κατάλαβα καλά αν συμφωνείτε με το να μετέχουν οι ευεργέτες, οι χορηγοί, οι οποίοι όπως και στο εξωτερικό χρηματοδοτούν έδρες στις διοικήσεις.
ΙΠ: Να ξεκινήσω από το δεύτερο. Και βέβαια συμφωνώ να είναι οι ευεργέτες πιθανά μέλη του Συμβουλίου: Σκεφτείτε να λέγαμε ότι ο Μαρασλής για παράδειγμα, δεν είναι κατάλληλος να συμμετέχει στην διοίκηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου, της παλιάς ΑΣΟΕΕ, ή ο Αρσάκης δεν είναι κατάλληλος να συμμετέχει στην διοίκηση ενός πανεπιστημίου.
Δ: Γιατί είναι κατάλληλος, όμως, επειδή έχει την καλοσύνη, την εθνική ευαισθησία να δίνει λεφτά για το πανεπιστήμιο ή γιατί είναι κατάλληλος και να το διοικεί;
ΙΠ: Προσέξτε. Δεν σημαίνει το ότι επειδή είναι ευεργέτης αυτόματα θα πρέπει να το διοικεί. Όπως εκλέγει κανείς, ή όπως επιλέγει μια σειρά προσώπων που διοικούν κάποιο οργανισμό, έτσι και αυτός μπορεί να είναι δυνάμει μέλος της διοίκησης, όχι να είναι αυτόματα μέλος της διοίκησης. Αλλά δεν πρέπει και να αποκλείεται. Πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να αξιολογηθεί.
Δ: Το δεύτερο είναι η κάρτα διδάκτρων. Που είναι φιλελεύθερη πρόταση από τις αρχές της δεκαετίας του 70. Πώς θα προσελκύσουν τα πανεπιστήμια φοιτητές με την κάρτα των διδάκτρων;
ΙΠ: Όπως λειτουργεί το πανεπιστήμιο, όπως λειτουργεί σήμερα με την κρατική χρηματοδότηση, έχει κάθε λόγο να θέλει να περιορίσει τον αριθμό φοιτητών. Επομένως, με το κουπόνι που θα ακολουθεί τον φοιτητή, αφ’ ενός θα δίνεται η δυνατότητα στον φοιτητή να επιλέξει και να πει «εγώ θέλω να πάω σ’ αυτό το πανεπιστήμιο» και στο πανεπιστήμιο να πει «ναι μπορώ να βοηθήσω και αυτόν τον φοιτητή να σπουδάσει ….»
Δ: Άρα, λοιπόν, συνδέεται και με τις εισαγωγικές αυτό που μας λέτε, με το εξεταστικό σύστημα συνδέεται, αν το καταλαβαίνω καλά.
ΙΠ: Μα ξέρετε, δεν είναι τυχαίο ότι δεν ξεκινήσαμε με το σύστημα της εισαγωγής στα πανεπιστήμια, γιατί βέβαια όλα είναι αλληλένδετα. Δεν υπάρχει τίποτα στο εκπαιδευτικό σύστημα που να μην έχει μια σχέση εξάρτησης με τις υπόλοιπες συνιστώσες του συστήματος.
Δ: Και επ’ αυτού πρωτοτυπήσατε γιατί όλοι οι προηγούμενοι ξεκινούσαν από αυτό.
Δ: Για πείτε μου, ήθελα να σας ρωτήσω, σας προβληματίζει, σας απασχολεί πολιτικά το γεγονός ότι σ’ αυτή την όλη έμπνευσή σας για το νέο πανεπιστήμιο δεν έχετε συμμάχους, δηλαδή, οι πρυτάνεις είναι όλοι εναντίον σας. Οι φοιτητές όσοι έχουν εκφραστεί είναι εναντίον σας, οι διδάσκοντες, γενικώς το πανεπιστημιακό προσωπικό είναι εναντίον σας. Σας απασχολεί πολιτικά;
ΙΠ: Βεβαίως μας απασχολεί. Απλώς, θα μου επιτρέψετε να μην συμφωνήσω με την γενική διαπίστωση. Δηλαδή, κατ’ αρχήν οι πρυτάνεις, αρκετοί απ’ αυτούς- θα έλεγα σχεδόν όλοι, αν θυμάμαι καλά- έχουν κάνει προτάσεις, συχνά διαφορετικές απ’ τις δικές μας, αλλά έχουν εμπλακεί στον διάλογο αυτό και αυτή την συζήτηση.
Δ: Αυτό είναι βέβαιο, ναι.
ΙΠ: Από το άλλο μέρος , εγώ σέβομαι το γεγονός, ότι οι πρυτάνεις, έχοντας αναδειχθεί και εκφράζοντας έναν συγκεκριμένο τρόπο διοίκησης, υποστηρίζουν αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι παράλογο αυτό.
Δ: Τώρα τους αποδίδετε έως και δολιότητα όμως.
Δ: Ότι είναι η συντήρηση
ΙΠ: Όχι, όχι καθόλου. Το πιστεύουν. Με συγχωρείτε, καθόλου. Ασφαλώς, δεν είναι δολιότητα. Πραγματικά, νομίζω ότι το πιστεύουν αυτό. Θεωρούν ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος διοίκησης. Και εμείς τι λέμε ως αντεπιχείρημα: Δεν υπάρχει πλέον χώρα στον κόσμο που ακολουθεί αυτόν τον τρόπο διοίκησης.
Δ: Το μοντέλο, μάλιστα.
ΙΠ: Αυτό είναι η γενική παρατήρηση. Μετά ερχόμαστε στα ουσιαστικά επιχειρήματα, μερικά από τα οποία σας ανέλυσα. Επίσης, πρέπει να σας πω ότι και μέσα στο πανεπιστήμιο υπάρχουν πολλοί που συμφωνούν και που θέλουν να δουν έναν διαφορετικό τρόπο διοίκησης. Δεν είναι, όπως λέτε εσείς, τόσο μεγάλη η αντίθεσή τους.
Δ: Όχι, άλλο έναν διαφορετικό τρόπο διοίκησης και άλλο η φιλοσοφία της συνολικής πρότασής σας. Η φιλοσοφία λέω. Εάν, δηλαδή, κάνετε προσπάθειες, με βάση την διαπίστωση αυτή, όσο και εάν ισχύει, να τους προσεγγίσετε με κάποιες προσαρμογές έστω;
ΙΠ: Οπωσδήποτε, όταν κανείς συζητά και κάνει διάλογο είναι διατεθειμένος να υιοθετήσει διαφορετικές απόψεις από αυτές με τις οποίες ξεκίνησε. Ένα όμως είναι το κρίσιμο σημείο και εγώ θέλω να το τονίσω αυτό: το εάν οι όποιες διαφοροποιήσεις θίγουν την ουσία αυτών που σας είπα. ‘Ότι το πανεπιστήμιο χρειάζεται έναν διαφορετικό τρόπο διοίκησης.
Δ: Σήμερα συζητείται, δεν ξέρω αν πηγαίνετε γι αυτό στη Βουλή, η τροπολογία της Νέας Δημοκρατίας για το άσυλο.
ΙΠ: Γι’ αυτό πηγαίνω.
Δ: Τι θα απαντήσετε;
ΙΠ: Θα απαντήσω το εξής: Ότι το άσυλο δεν είναι το πρόβλημα των ελληνικών πανεπιστημίων. Το πρόβλημα, ο πυρήνας του προβλήματος του ελληνικού πανεπιστημίου είναι ο τρόπος διοίκησής του.
Δ: Αυτά που λέγαμε πριν.
Δ: Άρα , δεν αποκλείεται το γεγονός να υπάρχει ακόμα πιο ευέλικτη διαδικασία άρσης του ασύλου στο μέλλον από τα συμβούλια διοίκησης; Αυτό καταλαβαίνω. Λέτε ότι δεν είναι το πρόβλημα.
ΙΠ: Όχι, δεν λέω αυτό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αυτή την στιγμή, όπως σας είπα και στην αρχή της συζήτησής μας, η διοίκηση του πανεπιστημίου, ο πρύτανης του πανεπιστημίου, έχει ως αποκλειστικό κριτήριο στις αποφάσεις του το εσωτερικό του πανεπιστημίου. Και αυτό είναι ένα ευρύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια. Δεν έχει έννοια, αντίθετα είναι λάθος, να μπαίνουμε σε διλήμματα τα οποία διχάζουν την κοινωνία χωρίς να αποτελούν λύση.
Δ: Άρα, όταν θα αλλάξει ο τρόπος διοίκησης λέτε θα λυθούν και τα χέρια των διοικήσεων των πανεπιστημίων.
ΙΠ: Δεν λέω ακριβώς αυτό. Λέω ότι και οι διοικήσεις των πανεπιστημίων θα κρατούν μια μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ αυτού που θέλει η κοινωνία και αυτού που θέλει το εσωτερικό των πανεπιστημίων.
Δ: Σε σχέση με το άσυλο λέτε
Δ: Ένα τελευταίο κύριε Πανάρετε. Έχει ανοίξει η κουβέντα σε σχέση με την αναθεώρηση του συντάγματος, έχει γίνει δεκτό και από την δική σας την παράταξη, ασχέτως αν υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί. Αν ανοίξει το θέμα της αναθεώρησης πρέπει να μπει ξανά το άρθρο 16;
ΙΠ: Θα μου επιτρέψετε, κατ’ αρχήν πιστεύω ότι αυτή την στιγμή είναι άκαιρο, όταν μιλάμε χρονικά για κάτι που μπορεί να ξεκινήσει σε πολλά χρόνια από τώρα.
Δ: Θα ξεκινήσει την Άνοιξη του 2013. Αλλά, λέμε. Χρειάζεται;
ΙΠ: Όσο αφορά το 16 – όσο αφορούσε το ΠΑΣΟΚ τουλάχιστον – η έμφαση δινόταν στις αλλαγές που θα επέτρεπαν στο δημόσιο πανεπιστήμιο να έχει μια μεγαλύτερη ευελιξία για να μπορεί να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις μιας διεθνοποιημένης εκπαίδευσης.
Δ: Και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων υπό όρους, περιορισμούς κλπ
ΙΠ: Σας είπα ότι, όταν τίθενται θέματα άκαιρα, απλώς αποπροσανατολίζουν την συζήτηση και δημιουργούν προϋποθέσεις αντιπαραθέσεων χωρίς να λύνεται κανένα πρόβλημα.
Δ: Ναι, εντάξει αλλά, έχετε και τα κολέγια τώρα, μη νομίζετε ότι είναι ένα ζήτημα τώρα το οποίο δεν μοιάζει με το 16, τα κολέγια; Που σας πιέζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι;
ΙΠ: Με τα κολέγια, έχουμε αντιμετωπίσει το θέμα. Έχει υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, η οποία έχει αντιμετωπίσει το πρόβλημα των κολεγίων μέσα στην ευρωπαϊκή πρακτική. Δεν μπορεί η χώρα μας ξέρετε να αγνοήσει την ευρωπαϊκή πρακτική.
Δ: Όχι ασφαλώς, ασφαλώς.
ΙΠ: Η χώρα μας έχει κάποιες υποχρεώσεις και κάποιες δεσμεύσεις.
Δ: Δηλαδή, για το άσυλο- για να κλείσουμε- θα πείτε ότι είναι επαρκής ο νόμος Γιαννάκου και το λύνει, για την ώρα έτσι, μέχρι να αλλάξει η διοίκηση των πανεπιστημίων.
ΙΠ: Αυτό που θα πω- και αυτό το έχει πει και η Υπουργός, το έχει πει και η Κυβέρνηση- είναι ότι όταν συζητάμε αυτή την στιγμή για μια ριζική αλλαγή της δομής του πανεπιστημίου και του τρόπου που λειτουργεί το πανεπιστήμιο και του τρόπου που διοικείται, είναι μόνο επικοινωνιακό να συζητάει κανείς μια επί μέρους ρύθμιση.
Δ: Μάλιστα, θα πάει πακέτο με τα άλλα μάλλον, λοιπόν. Κύριε Υπουργέ σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, καλή δουλειά στην Βουλή
ΙΠ: Και εγώ σας ευχαριστώ γεια σας.
Δ: Μαραθώνια ήταν η συνέντευξη με τον κ. Πανάρετο. Άξιζε τον κόπο, είπε πολλά πράγματα, ήταν και η πρώτη φορά που μιλούσαμε μαζί.
Δ: Από ό,τι ακούσατε από τον κύριο Πανάρετο, ήταν όντως ενδιαφέρουσα η συζήτηση. Το θέμα του ασύλου θα συζητηθεί τώρα στην Βουλή, ήταν για χθες, αλλά εντάξει μας είπε ο κ. Πανάρετος τι θα πει.
Δ: Από ό,τι κατάλαβα, εντάσσεται σε ένα συνολικό πλαίσιο, απλώς δεν προλάβαμε να τον ρωτήσουμε πότε θα νομοθετήσει η κυβέρνηση αυτόν τον Νόμο Πλαίσιο
Δ: Είναι στον διάλογο νομίζω, είναι για την Άνοιξη.
Δ: Ναι, γιατί η κυρία Διαμαντοπούλου είχε πει ότι τον Φεβρουάριο θα νομοθετήσει και έχουμε Φεβρουάριο, αλλά εντάξει, το κομμάτι της παιδείας εντάσσεται σ’ έναν ευρύτερο πολιτικό σχεδιασμό, οπότε είμαστε υποχρεωμένοι να αναμένουμε.
Posts
TO ΕΛΚΕΘΕ ΓΙΑΤΙ ΚΛΕΙΝΕΙ?
ReplyDeleteΚυριε Υπουργέ γιατί στις αποφάσεις του Υπουργείου σας για επιχορήγηση ΝΠΙΔ (ΑΔΑ: 4ΙΙΩ9-Α7), αναφέρεται ως
ReplyDelete"Έχοντας υπόψη" το ΝΔ1771 ΦΕΚ71/88 «Ίδρυση και λειτουργία ΕΠΙ»;
Ο φορέας αυτός δεν είναι ΕΠΙ, έτσι δεν είναι; Υπάρχει σύγχυσγη ακόμα και στις υπηρεσίες σας για το θέμα;
Κύριε Υπουργέ, τα περισσότερα μέλη ΔΕΠ αλλά κυρίως ΕΠ θυμίζουμε όλο και περισσότερο κάτι από "καθηγητές σε απόγνωση". Έχουμε φτάσει στο σημείο, ο καθένας μας, να δημιουργεί και ένα δικό του σενάριο ανάλογα με το πού βρίσκεται και πού θα ήθελε να πάει ή να μην πάει. Αυτή η συνεχιζόμενη ανασφάλεια δεν εξυπηρετεί τίποτε, κανέναν και κυρίως την παιδεία. Βάλτε ένα τέλος! Στη δική μας ανασφάλεια συμμετέχουν, άθελά τους, και τα μέλη της οικογένειάς μας!
ReplyDeleteΑγαπητε Κε Παναρετε,
ReplyDeleteΔιαβασαμε τις επιλογεw σας για Εθνικους εκπροσώπους. Ειναι δικαιωμα τις καθε κυβέρνησης να επιλεγει....αρκει μετα να μη μιλα για ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ. Ποτε εγινε call??? Αν κοιτάξει καποιος τα ονοματα οι περισσοτεροι ειναι κοματικά στελέχη. Μερικοι γνωστοι και απο φοιτητες μέλη τις ΠΑΣΠ που ανήλθαν τον επιστημόνικό στήβο...με κοματικές ταυτότητες. Πραγματικά πως εγινε ή επιλογή ???
Αν μου απαντησετε απο τους πολιτικά προιστάμενους ..θα το σεβαστό. Αλλα παρακαλώ μη μας λετε τοτε για opengov.
Παρατηρώ και Καθηγητή ΤΕΙ που είναι KAI προεδρος τις ΑΣΠΑΙΤΕ και τωρα ΚΑΙ ε8νικός εκπρόσωπος. Full time jobs !!! Το Επιστημονικό εργο ψαχνω να βρώ....αλλα νομίζω ΔΕΝ χρειαζετε.
Με αυτές τις επιλογές ...πως θα υπερασπίσουμε [ εμεις οι εκτος !!!] επιλογές για μεταρυθμίσεις στα ΑΕΙ ???
Λυπαμαι....
θα γίνει σύντομα ανοικτή πρόσκληση στο opengov για όλους τους εθνικούς εκπροσώπους του υπουργείου παιδείας.
ReplyDeleteΕκτιμώ απο την απαντηση ...οτι ειναι κατανοητή η αδολη ανησυχία μου. Αλλα τοτε...ποιος ο λογος να μη γινει η προσκληση στο opengov ΤΩΡΑ , ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ που ανακοινώθηκαν χθες?? Δηλαδή ειναι υπο προθεσμία ??? [ οχι τοσο κομψο...]
ReplyDeleteΕπιτρεψτε μου να μη κατανοω τοτε....γιατι ο διορισμός ολω αυτων. Εκτος απο το γεγονός οτι περνουν ποντους...ως κατεχοντες τη θεση !!!
κ. Υπουργέ,
ReplyDeleteαποτελεί σημείο διαβούλευσης η ανισσοροπία και πρακτική αδικία μεταξύ μελών ΔΕΠ και ΕΠ ιδίων πτυχίων και προσόντων ;
Είναι προκλητικό ο Καθηγητής Εφαρμογών να κάνει 16 ώρες μάθημα και ο Λέκτορας 6 ώρες. Επίσης υπάρχει σημαντική αναντιστοιχία και στο μισθολογικό κομμάτι. Πλέον όλοι οι νεοδιοριζόμενοι Καθηγητές Εφαρμογών δεν υστερούν σε τίποτα από αντίστοιχους Λέκτορες, έχουν και διδακτορικό και δημοσιεύσεις και διδακτικό έργο. Επιπλέον για τους Καθηγητές Εφαρμογών απαιτείται και 5ετής προυπηρεσία. Δεν είναι αυτό λίγο παράλογο ; Υπάρχουν Λέκτορες που πήραν τη θέση αμέσως μόλις πήραν το Διδακτορικό τους, ενώ οι Καθηγητές Εφαρμογών πρέπει να γεμίσουν 5 χρόνια προυπηρεσία.
Αξιότιμε κ. Πανάρετε,
ReplyDeleteΣας ζητώ συγνώμη για το off topic αλλά θα ήθελα να σας ρωτήσω τι θα γίνει με τους δημόσιους υπάλληλους που διδάσκουν στα ΤΕΙ ως έκτακτο εκπαιδευτικό προσωπικό (επιστημονικοί και εργαστηριακοί συνεργάτες).
Γνωρίζετε ότι στα περισσότερα ΤΕΙ της χώρας δεν εφαρμόζεται ο νόμος και αντί να διδάσκουν εκτός δημοσιουπαλληλικού ωραρίου βρίσκονται στις αίθουσες και τα εργαστήρια τις ώρες που πρέπει να είναι στις υπηρεσίες τους;
Οι περισσότεροι από αυτούς συμπληρώνουν το εισόδημά τους εκμεταλλευόμενοι i) τα κάποια άσχετα ημιάσχετα μεταπτυχιακά ή διδακτορικά που έκαναν πριν πολλά χρόνια (κάποιοι με εκπαιδευτικές άδειες) και ii) τα πολλά χρόνια προυπηρεσίας πολλές φορές επίσης άσχετης ή ημίασχετης που τους βοηθούν να βρεθούν στις υψηλές θέσεις των αξιολογικών πινάκων. Αποφεύγουν να αναλαμβάνουν πτυχιακές εργασίες και γενικά καθήκοντα/υποχρεώσεις που δεν αμείβονται.
Στην αντίπερα όχθη υπάρχουν επιστήμονες που έχουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά, επιστημονικές δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά διεθνους αναγνώρισης, ερευνητικό έργο και πάνω από όλα διάθεση για δουλειά οι οποίοι βιοπορίζονται (ή προσπαθούν) από την εργασία τους στα ΤΕΙ.
Σε ποιά άλλη χώρα κ. Πανάρετε η εκπαιδευτική διαδικασία είναι πάρεργο; Για ποιά προοπτική της χώρας μιλάμε όταν δεν προσφέρουμε στους φοιτητές μας την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση ακόμη και όταν μπορούμε να τα κάνουμε χωρίς επιπλέον κόστος;
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ReplyDeleteΜετά τη δραματική περικοπή του προϋπολογισμού ο οποίος πλέον δεν επαρκεί ούτε για τις ανελαστικές δαπάνες του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε., ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε το δημοσίευμα της εφημερίδας « ΤΑ ΝΕΑ» για την κατάργηση του μοναδικού φορέα που ασχολείται με τη Θαλάσσια Έρευνα στη χώρα μας. Ενός φορέα με τεράστια επιστημονική, κοινωνική, και εθνική προσφορά, όπως αποδεικνύουν οι σημαντικές ερευνητικές δραστηριότητες του επιστημονικού δυναμικού του σε σχέση με τη γνώση του θαλάσσιου οικοσυστήματος, τις ανθρωπογενείς επιδράσεις και τις κλιματικές αλλαγές και οι, με κοινωνική και εθνική διάσταση, επιτυχημένες επιχειρήσεις των επανδρωμένων και τηλεκατευθυνόμενων βαθυσκαφών του.
Το εν λόγω δημοσίευμα δείχνει μάλιστα το Κέντρο μας σαν καταργούμενο φορέα μαζί με φορείς όπως η Όπερα Δωματίου Θεσσαλονίκης, το Κέντρο Εκπαίδευσης Ιππασίας, το Εθνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού, Έργο Πολιτών!!!
Επειδή θεωρούμε το παραπάνω σενάριο αδιανόητο, ενώ όλες οι προσπάθειές μας για άμεση και υπεύθυνη ενημέρωσή μας από τα αρμόδια υπουργεία έπεσαν στο κενό με απαντήσεις του τύπου «..δεν υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο τώρα..» και επιτείνουν τη γενική αναστάτωση που έχει προκαλέσει το παραπάνω δημοσίευμα, καλούμε την πολιτική ηγεσία
να προβεί σε άμεση και επίσημη διάψευση
να εξηγήσει τι σημαίνει το «..δεν υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο τώρα..».
να ενημερώσει επίσημα για το τι συζητήσεις γίνονται και προς ποια κατεύθυνση ερήμην μας?
να ανταποκριθεί στο επαναλαμβανόμενο αίτημά μας για συνάντηση με τους Υπουργούς Παιδείας, Περιβάλλοντος και Θαλάσσιων Υποθέσεων για να συζητήσουμε τα προβλήματα, την προοπτική και τη συμβολή μας σε θέματα αρμοδιότητας των υπουργείων τους
για το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Μανόλης Στεφανάκης Δημήτρης Ποδάρας
Κύριε Υπουργέ, σας είχαμε επιστήσει την προσοχή στο σχόλιο http://panaretos.blogspot.com/2011/01/2212011.html για το ΕΑΠ και τον τρόπο που διοικείται από τους προϊσταμένους. Δυστυχώς δεν ανταποκριθήκατε. Εμείς όμως βιώνουμε καθημερινά αυτές τις καταστάσεις και έχουμε υποχρέωση στους εαυτούς μας και στην κοινωνία να τις καταγγείλουμε.
ReplyDeleteΣυνεχίζοντας λοιπόν σας επισυνάπτουμε απόσπασμα της εισηγητικής έκθεσης για τον προϋπολογισμό του ειδικού λογαριασμού του ΕΑΠ. Τα μισά έξοδα για το προσωπικό της υπηρεσίας γραμματείας ειδικού λογαριασμού πηγαίνουν ως αμοιβή σε ένα μόνιμο υπάλληλο. Δηλαδή κάποιος που δεν κατονομάζεται στην έκθεση παίρνει 20.000 ευρώ το χρόνο πάνω από το μισθό του. Αυτός ο κάποιος όμως είναι ο προϊστάμενος της γραμματείας που όπως σας καταγγέλθηκε και ο καθένας μπορεί να ελέγξει στο http://et.diavgeia.gov.gr/f/eap/spending και http://et.diavgeia.gov.gr/f/eap/ada/4%CE%91%CE%A1%CE%A046%CE%A8%CE%96%CE%A3%CE%98-%CE%A8 παίρνει τουλάχιστον 1500 ευρώ το μήνα για παροχή ερευνητικών υπηρεσιών. Σε περίοδο κρίσης αυτό μυρίζει άσχημα, θυμίζει κάτι σαν golden boy και θα πρέπει να ξεκαθαριστεί τι έρευνα προσφέρει παραπάνω από τις υποχρεώσεις του ή γιατί είναι αναντικατάστατος. Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ του ΕΑΠ γνωρίζουν ότι αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί όμως κ. Υπουργέ δεν στέλνετε τους επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης. Έχετε έμπρακτα αποδείξει ότι δεν κάνετε πίσω στα κυκλώματα, στο ΕΑΠ γιατί αδρανείτε; Μη ξεχνάτε ότι τον περίφημο Αλ Καπόνε για φοροδιαφυγή τον τσάκωσαν.
ΑΔΑ: 4ΙΙΩ46ΨΖΣΘ-6
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΙΔΙΚΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ
ΤΗΛ.: 2610-367660
Πάτρα, 10/12/2010
Αρ.Πρωτ.ΕΑΠ/ΕΕΛ/2093
ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ 2011
.
Β. ΕΞΟΔΑ
1. Οι αμοιβές και τα έξοδα προσωπικού διοικητικής λειτουργίας της Γραμματείας του Ειδικού Λογαριασμού θα ανέλθουν στο ποσό των 40.000,00 ευρώ και θα αφορούν δαπάνες αμοιβών μόνιμου προσωπικού καθώς και προσωπικού με συμβάσεις έργου περιορισμένης διάρκειας. ... Σημειώνεται ότι ο Ειδικός Λογαριασμός του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου βρίσκεται στο αρχικό στάδιο λειτουργίας του και δεν έχει στελεχωθεί με μόνιμο προσωπικό.
.
Α. ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Στη Γραμματεία του Ειδικού Λογαριασμού απασχολείται ένα άτομο από το μόνιμο προσωπικό οι πρόσθετες παροχές του οποίου θα ανέρθουν στο ποσό των 20.000,00 ευρώ.
.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Διαχείρισης
του Ειδικού Λογαριασμού του ΕΑΠ
Χαράλ. Νικ. Κοκκώσης
Καθηγητής
Η επιστολή μου έχει ως σκοπό να σας ενημερώσει για ένα σοβαρό πρόβλημα που προέκυψε σχετικά με την συμμετοχή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε ερευνητικό έργο που εγκρίθηκε προς χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια του προγράμματος SEE.ERA.NETplus. Η τυπική έναρξη του έργου ήταν στις 1/11/2010 με διάρκεια τους 24 μήνες. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν φορείς από Γαλλία (Συντονιστής), Γερμανία, Κροατία, Σερβία και Ελλάδα. Στις 13-14 Ιανουαρίου 2011 πραγματοποιήθηκε η εναρκτήρια συνάντηση στο Dijon όπου και καθορίστηκαν οι λεπτομέρειες για την λειτουργία του έργου. Σύμφωνα με την διαδικασία χρηματοδότησης το συνολικό ποσό χρηματοδότησης αποστέλλεται στον συντονιστή ο οποίος εμβάζει τα ανάλογα ποσά στους συμμετέχοντες. Με την επιστροφή μου στην Ελλάδα, ενημερώθηκα από τον συντονιστή του έργου ότι παρά το ότι έχει ήδη παραλάβει το συνολικό ποσό για το έργο δεν του επιτρέπεται να εμβάσει χρήματα στον Ελληνικό φορέα διότι το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας και ειδικότερα η ΓΓΕΤ δεν έχει καταβάλει το ποσό των 300,000 € που αντιστοιχεί στην Ελληνική συμμετοχή στον κοινό προϋπολογισμό του SEE.ERA.NET, όπως είχαν δεσμευθεί όλα τα συμμετέχοντα κράτη.
ReplyDeleteΣε επικοινωνία που είχα με τη ΓΓΕΤ μου διεμήνυσαν ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα. Όπως μου εξήγησαν το συγκεκριμένο ποσό είχε δεσμευθεί από την ΓΓΕΤ για την περίοδο 2008-2010 ως Ελληνική συμμετοχή στο SEE.ERA.NET αλλά τον Σεπτέμβριο του 2010 που έπρεπε να κατατεθεί δεν ήταν πλέον διαθέσιμο!. Παράλληλα η υπεύθυνος της ΓΓΕΤ δεν ήταν σε θέση να μου πει εάν και πότε θα καλυφθεί η Ελληνική συμμετοχή!. Μόλις σήμερα πληροφορήθηκα ότι τελικά το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζουν 20 περίπου συνάδελφοι από Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Ιδρύματα της Ελλάδας. Παράλληλα διαπίστωσα ότι η ΓΓΕΤ έχει δημοσιεύσει Προκήρυξη με τίτλο Συνεργατικά Επιστημονικά / Τεχνολογικά Έργα στο πλαίσιο του Δικτύου Συνεργασίας ERA.Νet RUS όπου και θα χρηματοδοτήσει φορείς με ποσά της τάξης των 100,000-150,000 € . Η παραπάνω εξέλιξη μου δημιουργεί την εύλογη απορία πως είναι δυνατό να μην υπάρχουν 300,000 € για να καλύψουμε την Ελληνική συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα που έχουμε ήδη δεσμευτεί και έτσι να αποφύγουμε την διεθνή διαπόμπευση αλλά να υπάρχουν εκατομμύρια για να καλύψουμε την εθνική συμμετοχή σε Ευρωπαϊκά Ερευνητικά έργα του FP7 αλλά και για να χρηματοδοτήσουμε άλλα έργα αναλόγων προκηρύξεων;
Αντιλαμβάνεστε ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι τουλάχιστον δυσάρεστη και δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα καθώς: 1) εκθέτει ανεπανόρθωτα την χώρα μας, τα ερευνητικά ιδρύματα στα οποία εργαζόμαστε αλλά και εμάς προσωπικά ως ερευνητές στην διεθνή ερευνητική κοινότητα και δημιουργεί ένα σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας με συνέπειες για την μελλοντική συμμετοχή μας σε ανάλογα έργα αλλά και σε Ευρωπαϊκά ερευνητικά δίκτυα αριστείας 2) θέτει σε κίνδυνο την ομαλή εξέλιξη του συνολικού ερευνητικού έργου καθώς οι στόχοι και οι αρμοδιότητες για το κάθε συμμετέχοντα φορέα έχουν ήδη καθοριστεί και είναι αλληλοεξαρτώμενες και 3) αφήνει απλήρωτους ερευνητές οι οποίοι ήδη εργάζονται στο έργο και με αυτή την εξέλιξη δεν είναι σίγουρο εάν θα πληρωθούν για τις υπηρεσίες τους καθώς δεν ενημερωθήκαμε έγκαιρα από την ΓΓΕΤ για το πρόβλημα.
Γνωρίζοντας την ευαισθησίας σας σε ανάλογα ζητήματα και σύμφωνα με τις πολύ πρόσφατες εξαγγελίες σας για τον σχεδιασμό στον τομέα της έρευνας στην Ελλάδα που έχει ως στόχο να προωθήσει την αριστεία στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και στην Ελληνική ερευνητική κοινότητα θα σας παρακαλούσα να πράξετε τα δέοντα ώστε να ξεπεραστεί το πρόβλημα που σας περιέγραψα. Είναι δυστυχώς ανακόλουθο από την πλευρά της πολιτείας να ζητά από τους ερευνητές στην Ελλάδα να είναι 'άριστοι' και ανταγωνιστικοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο και από την άλλη να μην τους υποστηρίζει καλύπτωντας τις βασικές και συμφωνηθέντες υποχρεώσεις της. Το ποσό που θα πρέπει να καλυφθεί είναι ελάχιστο μπροστά στην ανυποληψία και στην ανεπανόρθωτη ζημιά που θα υποστεί η αξιοπιστία μας ως χώρα αλλά και ως ερευνητική κοινότητα.
Με Εκτίμηση
Δημήτριος Καρπούζας, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Τμήμα Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας
Κύριε Πανάρετε
ReplyDeleteΓια το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και για τα σχόλια του προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής για συγχώνευση με το τει "για το συμφέρον της περιοχής ώστε να υπάρχει μάζα" έχετε να πείτε κάτι ή η σιωπή σας αποτελεί απάντηση για αυτά που θα ακολουθήσουν;
Η κατάληψη συνεχίζετε με τους φοιτητές και τους γονείς να βρίσκονται σε τεράστια αναστάτωση και απόγνωση γιατί κανένας δεν τους ενημερώνει. Σίγουρα όμως είναι αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν καμία υποβάθμιση για οποιοδήποτε λόγο ειδικά όταν πρόκειται για συντεχνειακούς και κομματικούς.
Αν δεν μπορείτε να βρείτε χρηματοδότηση για το Πανεπιστήμιο τότε υπάρχουν και άλλες λύσεις όπως η μεταγραφή των φοιτητών στις αντίστοιχες σχολές άλλων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων ή η μεταφορά των τμημάτων σε πανεπιστήμια που δεν διαθέτουν αντίστοιχες.
Σήμερα θα πρέπει οι φοιτητές να παλεύουνε και για το αυτονόητο; Να θέλουνε να αποφοιτήσουν από τις σχολές και από το Πανεπιστήμιο που συνειδητά επιλέξανε γράφοντας πολύ υψηλές βαθμολογίες και όχι από κάποιο τει ή ένα αόριστου τύπου αει γιατί κάποιοι δεν έκαναν σωστά την δουλειά τους ή έχουν συντεχνειακά συμφέροντα;
Έχετε να σχολιάσετε κάτι;
Αυτό που αναφέρει ο κος Καρπούζας είναι πολύ σοβαρό. Σημαίνει ουσιαστικά πως οι συνεργάτες του εξωτερικού θα αποφεύγουν να δέχονται συμμετοχές από Ελλάδα για να μην καθυστερήσει το πρόγραμμά τους!!! Η απόλυτη υπονόμευση των ερευνητών της Ελλάδας. Κάπως έτσι έχασα και εγώ πολύ καλή ευκαιρία στο παρελθόν από την ESA! Δεν ξέρω τι νόημα έχει η ύπαρξή μας στην χώρα αυτή. Ίσως να μετακομίσουμε στην Κροατία? Και δυστυχώς η έρευνα δεν είναι "καράβι" να της βάλεις σημαία άλλης χώρας για να μπορείς να κάνεις την δουλειά σου χωρίς τέτοιες καταστάσεις!!! Μια ιδέα: να επιτρέπεται να κάνουμε offshore ομάδες έρευνας!!!!
ReplyDeleteΦανταζομαι οτι σας εινια γνωστό οτι το Υπουργειο κατακλιζεται απο αιτηματα εξελιξης απο Λεκτ σε επικουρο μα κυρίως απο Επικ σε Αναπληρωτη. Φανταζομαι οτι το γνωρίζετε οτι οτι εχει ξεμεινει στα αζντητα για χρονια ..τορα κανει αιτηση για να προλαβει το ΝΕΟ νόμο.
ReplyDeleteΤο οτι η ακαδημαικοτητα απο τα Ελληνικα ΑΕΙ παει ..βολτα ειναι γνωστο.....αλλα σκεφτεστε το ΝΕΟ ακαδημαικο περιβάλλον ??? Περιτό να σας πω το τι γινετε με "νομοτυπο" φτιαξιμο εκλεκτορικών με ασχετο-ασχετα αντικειμενα εκλεκτορων ή πιεσεις του στιλ "καλα κα ισε τραπςζα να δουλεβε σε 10 χρονια θα ειχε παρει βαθμο!!!" .
ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ .....???
ΑΥΤΗ ειναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ 2011 !!! ΝΑ ΤΙ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ
@ Ανώνυμος 7:09 πμ
ReplyDeleteΣυμφωνώ μαζί σας, πολλοί από τους σπεύδοντες είναι περιπτώσεις σαν αυτές που περιγράφετε. Τους υπόλοιπους τους έχετε σκεφτεί; Μήπως είναι αυτοί που σπεύδουν να υποβάλουν αιτήσεις για εξέλιξη άρον- άρον, επειδή ακούν από παντού αλληλοαναιρούμενες φήμες, ως προς τις προθέσεις του υπουργείου για την υπηρεσιακή κατάσταση των μελών ΔΕΠ; Μήπως αυτή η κατάσταση συντηρείται από το γεγονός ότι το υπουργείο, τρεις μήνες μετά την εμφάνιση του κειμένου διαβούλευσης δεν συγκεκριμενοποιεί τις προτάσεις του για το καθεστώς των υπηρετούντων λεκτόρων, για τις προϋποθέσεις εξέλιξης των επίκουρων, για τη φημολογούμενη μετατροπή των μόνιμων θέσεων δε οργανικές, που θα πρέπει να κενωθούν για να εξελιχθούν οι μη μόνιμοι;
Και, εν τέλει, ποιοί απαρτίζουν την ακαδημαϊκή κοινότητα που "θα τη χαιρόμαστε"; Αυτοί που θα εκλεγούν, θα διοριστούν δύο χρόνια μετά την εκλογή τους ελλείψει πιστώσεων και στη συνέχεια, όταν μάθουν ότι δεν θα μπορούν να εξελιχθούν όπως προγραμμάτιζαν όταν εξελέγησαν, αλλά θα μένουν εσαεί στάσιμοι ή θα απολύονται γιατί η θέση τους δεν είναι "οργανική", θα τα υπομένουν όλα με στωϊκότητα;
@2:01
ReplyDeleteΣυνφωνώ οτι μεγαλο μερος της ευθυνης εχει το Υπουργειο "επειδή ακούν από παντού αλληλοαναιρούμενες φήμες, ως προς τις προθέσεις του", αλλα μια προχειρη στατιστική λεει οτι 30% αφορα το "δικο" σας παραδειγμα και 70% το δικο μου.
Επισης ειναι τραγικό και εκει θελω να εστιασω [γιατι αφορα συλλογική συμπεριφορα και οχι ατομική επιδιωξη] το πως ειπαρχει συμφωνία για να "φτοιχτει το σωστο εκλεκτορικο" αλλα και τιν κοινή αντιληψη "περι εξελιξης ΔΕΠ σαν να ήταν τραπεζουπάλληλοι". ΑΥΤΟ καυτηριαζω ώς ακαδημαική καταντια. ...
@ Ανώνυμος 2:00 πμ
ReplyDeleteΣε αυτό συμφωνώ μαζί σας, αλλά όλα αυτά είναι θέμα νοοτροπίας, που δυστυχώς δεν θα αλλάξει εύκολα, γιατί είναι νοοτροπία όλης της ελληνικής κοινωνίας, από τους βουλευτές της μέχρι τους εργαζόμενους στην αποκομιδή των απορριμμάτων της. Και αφού το πρόβλημα έγκειται εκεί, δεν θα αλλάξει ούτε με τον σχεδιαζόμενο νόμο: ούτε με την ιδεοληψία των "θαυματουργών ελλήνων της διασποράς" (πολλοί από τους οποίους απλώς δεν έχουν βρει ευκαιρία να κάνουν τα ίδια, και θέλουν να επαναπατρισθούν για να βρουν αυτήν την ευκαιρία), ούτε με τα "εκλεκτορικά διεθνούς σύνθεσης", που απλώς θα ενθαρρύνουν τον "πανεπιστημιακό τουρισμό": θα βρίσκουμε τον συνάδελφο από τον βορρά, θα τον φέρνουμε, και μεταξύ Σουνίου, Δελφών και Σαντορίνης, θα πετάγεται και μέχρι τη Συνέλευση, θα ξεπετάει 4-5 εκλογές σε ένα δίωρο, μετά πολλών επαίνων.
Απλώς, αυτό που καταλογίζουμε πολλοί στο Υπουργείο είναι ότι, ναι μεν έχει δίκιο ως προς την ύπαρξη στρεβλώσεων, αλλά αυτό δεν λύνεται με το να απαγορεύσεις τα πάντα σε όλους! Οι στρεβλοί έτσι κι αλλιώς θα βρουν τρόπο να επιπλεύσουν και οι υπόλοιποι απλώς θα αποχωρήσουμε, εν μέσω των αδιεξόδων που το υπουργείο θα μας έχει προκαλέσει. Με δεδομένο ότι ο Υφυπουργός έχει καλή προαίρεση (αυτό το πιστεύω), αυτό τον καλούμε να δει.
Κ. Υφυπουργέ,
ReplyDeleteΜε χθεσινό έγγραφό σας ζητάτε να αποσταλούν από τα ΤΕΙ τα στοιχεία για τους συνεργάτες. Σωστή ως ιδέα, έχετε όμως συνηδειτοποιήσει τον όγκο δουλειάς που αυτό συνεπάγεται και ποιος θα την διεκπεραιώσει μέσα σε 4 εργάσιμες ημέρες; Για να εξηγούμαι:
Α) Στα ΤΕΙ δεν υπάρχει πλέον επαρκές διοικητικό προσωπικό. Στο Τμήμα μου με 1500 ενεργούς σπουδαστές υπάρχουν 2 γραμματείς. Επομένως αυτές αδυνατούν να επωμισθούν το συγκεκριμένο έργο.
Β) Στους Τομείς των Τμημάτων των ΤΕΙ δεν υπάρχει διοικητικό προσωπικό (ουδείς υπάλληλος). Ποιοι απομένουν επομένως; Τα μέλη ΕΠ, δηλαδή αυτοί που πρέπει τις επόμενες ημέρες:
Βα) Να διορθώσουν μόνοι τους (δεν υπάρχουν συνδιδασκαλίες όπως στα πανεπιστήμια ούτε μόνιμοι επιστημονικοί συνεργάτες, ούτε υποψήφιοι διδάκτορες-βοηθοί έρευνας) εκατοντάδες γραπτά μέσα σε 5 εργάσιμες ημέρες (γιατί έτσι προβλέπεται από το νόμο).
Ββ) Να τρέξουν διαγωνισμούς για εξοπλισμό, προσλήψεις προσωπικού σε ΜΟΔΙΠ κ.λ.π. χωρίς ποτέ να έχουν πληρωθεί για συμμετοχή σε επιτροπές (σε αντιδιαστολή με ό,τι συμβαίνει και με τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο).
Βγ) Να συντάξουν εισηγητικές εκθέσεις γιατί υπάρχει το 60ήμερο.
Βδ) Να προβούν σε προσλήψεις συνεργατών για το εαρινό εξάμηνο, μία διαδικασία που ακόμη και οι εξωτερικοί αξιολογητές της ΑΔΙΠ χαρακτήρισαν παράλογη όταν διαπίστωσαν τον όγκο των υποψηφιοτήτων.
Όλα τα ανωτέρω πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα έως τις 17/2 και δωρεάν, μη λογαριάζοντας τις ερευνητικές δραστηριότητες (στην ανάγκη τις αφήνουμε για μία εβδομάδα). Πείτε μου με ειλικρίνεια, θα τολμούσατε να βάλετε τους καθηγητές της ιατρικής ή της νομικής να κάνουν αυτή τη δουλειά, αφήνοντας τα ιατρεία, τις κλινικές και τα γραφεία τους;
Σας υπενθυμίζω ότι οι προσλήψεις συνεργατών ακολουθούν κάθε καλοκαίρι μία διαδικασία κρυστάλλινη, με δημοσιοποίηση των αξιολογήσεων, καθώς και ενστάσεις σε 1ο (Συμβούλιο Τμήματος) και 2ο βαθμό (Συμβούλιο ΤΕΙ). Επιπλέον οι κατά τόπους επίτροποι (τουλάχιστον αυτός/αυτή που αφορά το δικό μου ΤΕΙ) δεν προχωρούν σε έγκριση δαπανών εάν δεν ελέγξουν όλους τους καταλόγους και δε διαπιστώσουν την τήρηση των κατατάξεων (είτε το πιστεύετε είτε όχι έτσι συμβαίνει)!!!
Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί μας προσθέτετε τόση γραφειοκρατία. Εάν πιστεύετε ότι υποκρύπτονται συναλλαγές, στείλτε μία επιτροπή από υπαλλήλους του Υπουργείου σε κάθε ΤΕΙ να κάνει φύλλο και φτερό τις αναθέσεις, βάζοντας όμως να δουλέψουν οι ίδιοι (εφόσον βέβαια αυτό προβλέπεται θεσμικά).
Η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι πρωτοφανής, τα δε χτυπήματα που δέχονται τον τελευταίο χρόνο τα ΤΕΙ είναι αλεπάλληλα. Είναι φανερό ότι δεν έχετε ακριβή εικόνα για το χώρο των ΤΕΙ, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί την τελευταία τουλάχιστον πενταετία.
κ. Υφυπουργέ,
ReplyDeleteΈχετε ενημερωθεί για την εξοργιστική εξέλιξη, κατά τη γνώμη μου, στο θέμα των διορισμών των ΕΠ ΤΕΙ?
Γνωρίζετε ότι το έγγραφο με τους 11 εκκρεμείς διορισμούς που για δεύτερη φορά πήγε στο Γ.Λ. δεν έλαβε έγκριση πίστωσης, τη στιγμή που επόμενο έγγραφο του ΥΠΔΒΜΘ με τους υπόλοιπους 38 (και μάλιστα μεταγενέστερους εκκρεμείς διορισμούς) έλαβε έγκριση?
Γνωρίζετε ότι το Γ.Λ. αντιμετώπισε τους 38 ως εκκρεμείς διορισμούς του 2010 και ενέκρινε την πίστωση στις 7/1/2011, ενώ τους ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΥΣ 11 τους αντιμετωπίζει ως διορισμούς του 2011 και ως εκ τούτου εμπίπτουν στον κανόνα 5:1, δηλαδή διορισμός ούτε με τα κιάλια?
Μπορείτε σας παρακαλώ πολύ να δώσετε μια εξήγηση γι΄αυτό? Και πολύ περισσότερα, μπορείτε να κάνετε κάτι γι' αυτό? Γιατί εγώ, για πολλοστή φορά βλέπω άνιση μεταχείριση και ευνοιοκρατία, κατά της οποίας τόσο παλεύετε.. Έχω άδικο?
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=384005&dt=11/02/2011
ReplyDeleteΕπαγγελματικά δικαιώματα
Αναγνωρίστηκαν τα πρώτα... franchise πτυχία στην Ελλάδα
ΜΑΡΝΥ ΠΑΠΑΜΑΤΘΑΙΟΥ | Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011 [ 18:33 ]
Τα πρώτα πτυχία με την μέθοδο της δικαιόχρησης (franchise) αναγνωρίστηκαν ήδη σε επίπεδο επαγγελματικών δικαιωμάτων στη χώρα μας, απο το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ) του υπουργείου Παιδείας.
Μεταξύ αυτών είναι και το πτυχίο «Maitrise» που απένειμε το Δημόσιο Γαλλικό Πανεπιστήμιο PARIS13 σε απόφοιτο του παραρτήματος του Πανεπιστημίου στην Αθήνα, το οποίο λειτουργεί στη χώρα μας ως ιδιωτικό κολέγιο.
Η απόφοιτος του κολεγίου έχει πλέον τη δυνατότητα να ασκήσει στην Ελλάδα το επάγγελμα του Οικονομολόγου, αφού θεωρείται ότι απέκτησε τα σχετικά επαγγελματικά προσόντα στη Γαλλία.
Πάντως, όπως υποστηρίζει σε ανακοίνωση του, το ιδιωτικό κολέγιο στο οποίο φοίτησε η οικονομολόγος, η ίδια «μπορεί να χρησιμοποιεί στην Ελλάδα και τον ακαδημαϊκό τίτλο που απέκτησε στο κράτος-μέλος προέλευσης».
Η διοίκηση του κολεγίου καλεί το Δ.Σ. του ΔΟΑΤΑΠ (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ) να εκδώσει απόφαση ότι «δεν θα εξετάζεται πλέον ο τόπος τέλεσης των σπουδών πτυχιούχων ομοταγών Πανεπιστημίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεδομένου ότι, τα franchise διπλώματα έχουν την ιθαγένεια του κράτους-μέλους που τα απονέμει και δεν συνιστούν Ελληνικούς τίτλους σπουδών».
Συνολικά έως σήμερα έχουν αναγνωρισθεί τα επαγγελματικά δικαιώματα 200 πτυχιούχων που ξεκίνησαν τις σπουδές τους σε ιδιωτικά κολέγια στην Ελλάδα.
Καλό θα ήταν κάποια στιγμή να μας πείτε τι θα γίνει με τα εκλεγμένα μέλη ΔΕΠ που παραμένουν αδιοριστα. Αν δεν γνωρίζετε τώρα, πείτε μας πότε θα γνωρίζετε. Η ανασφάλεια για το ενδεχόμενο - κατά άλλους βεβαιότητα- της μη τήρησης της εξαγγελίας σας για διορισμούς όλων των εκλεγμένων εντός του 2011 έχει κάνει πολλούς να ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για το εξωτερικό. Ήδη εκλεγμένος αδιόριστος του ΕΜΠ φεύγοντας για το εξωτερικό χαιρέτησε τους συνάδελφους τους και τους είπε ότι πιθανότατα δεν θα επιστρέψει για να καταλάβει τη θέση στην οποία εξελέγει. Και άλλοι συνάδελφοι πέρασαν από το στάδιο της σκέψης και τώρα οργανώνουν τη φυγή τους στο εξωτερικό. Κανένα σοβαρό βιογραφικό δεν δικαιολογεί ένα κενό 2 χρόνων. Επιπρόσθετα πρέπει να αναλογιστούμε ότι όλοι οι αξιόλογοι νέοι έλληνες επιστήμονες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο εξωτερικό δεν πρόκειται να σκεφτούν την επιστροφή τους στη χώρα μας. Πως θα φτιάξουμε το πανεπιστήμιο της αριστείας; Με εξαντλημένους νέους επιστήμονες; Με ένα γερασμένο πανεπιστήμιο; Το θέμα είναι πλέον επείγον. Πείτε μας τουλάχιστον πότε θα ξέρετε τι θα γίνει.
ReplyDelete@4:56
ReplyDeleteΣίγουρα προτεραιότητα έχουν οι γόνοι και μάλλον και οι ημέτεροι. Οι υπόλοιποι θα περιμένουν ακόμη!
Κύριε Πανάρετε,
ReplyDeleteΥπάρχει κάποια ενημέρωση για το στάδιο που βρίσκεται το Διευρυμένο ΤΕΕ, όπως αναφέρεται στα νέα Επαγγελματικά Δικαιώματα των ΤΕΙ;
Ευχαριστώ,
Σύντομα θα βγεί το κείμενο για διαβούλευση.
ReplyDeleteΚύριε Υφυπουργέ.
ReplyDeleteΜε βάση το Έγγραφό σας Φ.122.1/147/133095/Β2 – 22-10-2010 περί «Διορισμών Υπηρετούντων Μελών ΔΕΠ», αντιλαμβάνομαι ότι το Τμήμα στο οποίο υπηρετεί ένα μέλος ΔΕΠ (το οποίο όμως μέλος ΔΕΠ έχει στο μεταξύ εκλεγεί σε άλλο Τμήμα), μπορεί να δεχτεί να μετακινηθεί η πίστωσή του προς το Τμήμα Εκλογής, παραιτούμενο ουσιαστικά του δικαιώματος επαναπροκήρυξης της θέσης. Με τον τρόπο αυτό το υπηρετούν μέλος ΔΕΠ, διορίζεται στη νέα του θέση πριν τον κανονικό – πολύ χρονοβόρο – διορισμό του. Μήπως κάτι τέτοιο θα ισχύει γενικότερα;
Δηλαδή, για παράδειγμα, προκηρύσσεται μία νέα θέση, με το δυσμενές 1/5 των χρηματοδοτήσεων των διορισμών από Υπουργείο Οικονομικών. Κανονικά, εάν ισχύσει το 1/5, που με βάση την απάντηση του κ. Σαχινίδη σε αντίστοιχο έγγραφό σας γίνεται αντιληπτό ότι θα ισχύσει, τι γίνεται;
Να γίνω πιο συγκεκριμένη: Εκκενώνεται μία θέση από συνταξιοδότηση μέλους ΔΕΠ. 1) Προκηρύσσεται η θέση ή όχι γιατί ισχύει η προϋπόθεση ότι θα πρέπει να συνταξιοδοτηθούν 5 μέλη ΔΕΠ για να προκηρυχθεί τελικά μία νέα θέση; 2) Εάν το παραπάνω δεν ισχύει και προκηρύσσεται η θέση και εκλεγεί κάποιο μέλος ΔΕΠ, περιμένει στη συνέχεια 2,3,4,5,6 χρόνια μέχρι να ισχύσει ο κανόνας 1/5 για να υπάρξει πίστωση από το Υπουργείο Οικονομικών, ή όχι; 3) Εάν ισχύσει το (2) και το εκλεγέν μέλος ΔΕΠ υπηρετεί ήδη σε άλλο Πανεπιστήμιο, διορίζεται αμέσως με αυτόματη μεταφορά της πίστωσης ή όχι; 4) Εάν το Τμήμα προέλευσης δεν εγκρίνει να παραιτηθεί από την επαναπροκήρυξης της θέσης (ουσιαστικά κρατάει την πίστωση) διορίζεται το μέλος ΔΕΠ, περιμένοντας απλά λίγο παραπάνω και μεταφέροντας ουσιαστικά την πίστωση ή όχι;
Τελικά πώς θα ισχύσει το 1/5 σε συνδυασμό με το έγγραφό σας αυτό για τους διορισμούς – μετακινήσεις;
Πρόταση:
1) Εκκενώνεται μια θέση. 2) Προκηρύσσεται αμέσως, 3) Καταλαμβάνεται από μέλος ΔΕΠ, 4) Εάν ισχύσει το 1/5, τότε όταν υπάρξει η πίστωση το μέλος ΔΕΠ διορίζεται, 5) Εάν το μέλος ΔΕΠ ήδη υπηρετεί σε άλλο Τμήμα, να διορίζεται αμέσως με μεταφορά της πίστωσης, χωρίς να ερωτάται το Τμήμα προέλευσης περί αυτού, γιατί είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσει τροχοπέδη. Ούτως ή άλλως τη θέση θα τη χάνει και δε θα επαναπροκηρύσσεται (εάν κατάλαβα σωστά το πνεύμα σας).
Αυτές οι πολύ σημαντικές ρυθμίσεις θα βοηθήσουν, εάν εφαρμοστούν σωστά, να απεγκλωβίσουν τα άξια μέλη ΔΕΠ από Τμήματα βυθισμένα στη μιζέρια της δικτατορίας των μετρίων και χειρίστων και οι μέτριοι και χείριστοι να μην μπορούν πλέον να πολλαπλασιάζονται επαναπροκηρύσσοντας τις θέσεις που κενώνονται, αλλά αυτές να μεταφέρονται στους τελικούς προορισμούς των νέων Τμημάτων, εκεί όπου τα υγιή και άξια μέλη ΔΕΠ εκλέχτηκαν, υλοποιώντας τη θέλησή τους να φύγουν. Είναι ένας έμμεσος αλλά αποτελεσματικός τρόπος να συρρικνωθούν τέτοια μίζερα Τμήματα. Θέλει πολλή σκέψη και σωστή νομοθετική ρύθμιση.
Περιμένω εναγωνίως τις απαντήσεις σας στα ερωτήματά μου και θα το εκτιμήσω δεόντως εάν αφιερώσετε λίγο χρόνο σε αυτές.
Με εκίμηση
Ένα εγκλωβισμένο και απογοητευμένο μέλος ΔΕΠ.
Το πρόβλημα με τις εκλογές σε πανεπιστημικές θέσεις είναι πολυδιάστατο και πρέπει να αντιμετωπιστεί ριζικά σε όλες τους τις εκφάνσεις.
ReplyDeleteΠροσπάθειά μας είναι όταν κάποιος εκλέγεται να διορίζεται χωρίς καθυστερήσεις.
Η πρακτική να προκηρύσσονται θέσεις και να δημιουργούνται προσδοκίες με το κράτος στην συνέχεια να αδυνατεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, είναι και ατυχής και ανέντιμη απέναντι στους ενδιαφερόμενους. Με δεδομένο ότι σπανίως υπουργός που υπογράφει την προκήρυξη είναι στην ίδια θέση όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία για να υπογράψει τον διορισμό, μιλάμε απλά για πρόσκαιρη ικανοποίηση (θεμιτών) επιθυμιών και δημιουργία προσδοκιών χωρίς συνυπολογισμό των συνεπειών.
Ο νέος νόμος θα αντιμετωπίσει οριστικά το πρόβλημα αφού τα ίδια τα πανεπιστήμια θα ξεκινούν και θα ολοκληρώνουν την διαδικασία. Προηγουμένως βέβαια θα καθορίζουν τις πραγματικές ανάγκες τους (και όχι την ικανοποίηση εσωτερικών διευθετήσεων). Το ίδιο θα συμβεί και με την πιθανή μετατροπή των διαδικασιών εξέλιξης σε κλειστή (και ουσιαστική) διαδικασία.
Με τις αλλαγές αυτές και το πρόβλημα του 1:5 εκ των πραγμάτων θα πάψει να υφίσταται.
Εν τω μεταξύ πιστεύω ότι θα αντιμετωπισθεί θετικά το θέμα των εξελίξεων που βρίσκεται σε εκκρεμότητα.
Χωρίς να διαφωνώ κατά βάση με τις τοποθετήσεις του "εγκλωβισμένου και απογοητευμένου μέλους ΔΕΠ" μία από τις τοποθετήσεις του νομίζω ότι είναι παράλογη. Προκαταρκτικά διευκρινίζω ότι δεν θίγομαι προσωπικά από αυτήν, διότι είμαι μέλος ΔΕΠ σε Τμήμα του ΕΚΠΑ, που είναι τμήμα "υποδοχής", όχι "αποχώρησης". Επομένως, νομίζω ότι τοποθετούμαι απροκατάληπτα και αντικειμενικά.
ReplyDeleteΚάθε πρόσωπο που υποβάλει υποψηφιότητα σε θέση ΔΕΠ υπολογίζει σε ορισμένα μελλοντικά γεγονότα. Ένα από αυτά είναι ασφαλώς η μετακίνηση (δια νέας εκλογής) σε άλλο Τμήμα, είτε διότι το αντικείμενο τον ενδιαφέρει πιο πολύ, είτε διότι εδρεύει σε άλλη πόλη, είτε διότι η "ομάδα" που θα ενταχθεί είναι ικανότερη, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Μέχρι εδώ, η φιλοδοξία είναι θεμιτή, αν και σε ορισμένες προϋποθέσεις οριακού ακαδημαϊκού ήθους (όταν λ.χ. κατά την εκλογή διαβεβαιώνεται το Τμήμα ότι ο υποψήφιος σκοπεύει να παραμείνει εκεί για τουλάχιστον 5 έτη, για να ιδρύσει λ.χ. ένα εργαστήριο, και αυτός ένα έτος μετά το διορισμό του υποβάλλει υποψηφιότητα αλλού).
Όμως, από το σημείο αυτό, μέχρι του να διεκδικεί κάποιος να διορισθεί ταχύτερα στο νέο Τμήμα, "μεταφέροντας" τη θέση του από το παλιό, και μάλιστα να υποστηρίζει ότι το αρχικό Τμήμα πρέπει να χάνει την οργανική θέση, χωρίς καν να ερωτάται, διότι αλλιώς αυτός αισθάνεται "εγκλωβισμένος", νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση! Προφανώς ο καθένας είναι ελεύθερος να αποχωρήσει από το Τμήμα του όποτε νομίζει. Προφανώς όμως και το Τμήμα δεν μπορεί να χάνει μία οργανική θέση, χωρίς καν να ερωτηθεί, διότι ο φορέας της επιθυμεί να αποχωρήσει. Ακόμη και στη Γερμανία ή στις ΗΠΑ, ο μετακαλούμενος και αποχωρών Καθηγητής δεν παίρνει μαζί... την πίστωσή του, πράγμα προφανές, διότι το Τμήμα από το οποίο αποχωρεί επιθυμεί (απολύτως δικαιολογημένα) να τον αντικαταστήσει!
Για να γίνω συγκεκριμένος, αναφέρω ένα υποθετικό παράδειγμα (διευκρινίζω ότι δεν είμαι γιατρός): Καθηγητής της Παθολογίας σε ένα Τμήμα Νοσηλευτικής, επιτυγχάνει, με το διδακτικό και ερευνητικό του έργο, να εκλεγεί Καθηγητής σε ένα Τμήμα Ιατρικής. Μέχρι εκεί είναι αξιέπαινος. Ποιά λογική υπαγορεύει όμως, να "μεταφέρει" την πίστωσή του, και να αφήσει το Τμήμα της Νοσηλευτικής (που, εν πάση περιπτώσει, τον τίμησε με την εμπιστοσύνη του) χωρίς διδάσκοντα στην Παθολογία;
ΥΓ. Κύριε Υφυπουργέ, δράττομαι της ευκαιρίας, επειδή αναφέρατε το ζήτημα της εξέλιξης, που είδα ότι έχει επισημανθεί επανειλημμένως στο forum: όσο αφήνετε να αιωρούνται ή να διοχετεύονται φήμες, ότι η εξέλιξη των νεότερων μελών ΔΕΠ, τα οποία την τελευταία δεκαετία έχουν εκλεγεί με αυξημένα προσόντα και σε συνθήκες ιδιαίτερου ανταγωνισμού, θα συναρτάται με την ύπαρξη "μόνιμης" θέσης, "οργανικής" θέσης, numerus clausus, ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο, το κλίμα κατά της μεταρρύθμισης θα παραμένει αρνητικό. Οι νέοι επιστήμονες δεν ζητούν "μονιμότητα" δημοσιοϋπαλληλικού τύπου. Ζητούν όμως η εξέλιξή τους σε ανώτερη βαθμίδα να εξαρτάται από αυτούς και από τα προσόντα τους, όχι από το εάν υπάρχουν κενές θέσεις ανώτερης βαθμίδας!
Το έχω διαψεύσει επανειλημμένα!
ReplyDeleteΠολύ καλό και έυστοχο το σχόλιο του 5:17. Σαν απάντηση όμως, έχω να πω τα εξής:
ReplyDeleteΌταν το Τμήμα στο οποίο υπηρετώ εδώ και περίπου 9 χρόνια θεωρεί Casus Belli, συζητήσεις περί ιδρύσεως νέων εργαστηρίων, για να μην αυτονομηθούν τα νέα μέλη ΔΕΠ, αφήνοντας στάσιμα τα μέλη αυτά που θέλει και προωθώντας άλλα (αυτά περί της δικτατορίας των μετρίων και αχρήστων) τα οποία έχουν έρθει στο Τμήμα πολλά χρόνια αργότερα και παίρνουν έτοιμα εργαστήρια ως Μεσσίες, με εξοπλισμό για τον οποίο έχουν εργαστεί σκληρά τα "απογοητευμένα και εγκλωβισμένα" μελη ΔΕΠ. Όταν το Τμήμα στο οποίο ήρθα είχε άλλο τίτλο και αντικείμενο, ξεγελώντας τόσο τα νέα μέλη ΔΕΠ και τους φοιτητές και στην πορεία άλλαξε, καθιστώντας "περιττούς" τους πιο αξιόλογους καθηγητές του και δημιουργώντας θέσεις με κριτήρια κομματικά, συντεχνιακά, κλικαδόρικα και γκεμπελικά, τότε αντιλαμβάνεστε ότι δε μιλάμε για Τμήμα ΑΕΙ, αλλά για γιάφκα τρομοκρατών. Πως λοιπόν να ορθοποδήσει κάποιος εκεί μέσα, όταν οι υγιείς και άξιες δυνάμεις (όχι κατά τη δική μου γνώμη αλλά με βάση την αναγνώριση που έχουν στο εξωτερικό) έχουν ισοπεδωθεί και δεν υπάρχουν αξίες; Μπορεί να μην πιστεύετε στα μάτια σας αλλά δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα και μπορείτε ν' αντιληφθείτε γιατί γράφω ανώνυμα. Έ λοιπόν τέτοια τμήματα που τα άξια μέλη ΔΕΠ είναι καταδικασμένα είτε να πεθάνουν ηρωικά και ανυπεράσπιστα από μία γιάφκα τρομοκρατών, είτε να σωπάσουν για πάντα αποκτώντας κρίση συνειδήσεως και πολλά ψυχολογικά προβλήματα, δεν αξίζει να υπάρχουν. Και επειδή είναι πολύ δύσκολο να καταργήσεις ολόκληρα Τμήματα (βλέπε περίπτωση Κοινωνικής Θεολογίας) η καλύτερη περίπτωση εξυγίανσης είναι αυτή που περιέγραψα παραπάνω με τις σταδιακές μετακινήσεις θέσεων. Δυστυχώς όπως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο έτσι και το πιο κακό από το κακό είναι το χειρότερο. Αυτά που έχω ζήσει δεν τα εύχομαι ούτε στον εχθρό μου.
Ένα απογοητευμένο και εγκλωβισμένο μέλος ΔΕΠ - μέρος 2ο.
@ απογοητευμένο και εγκλωβισμένο μέλος ΔΕΠ
ReplyDeleteΠραγματικά εκπλήσσομαι. Τελικά, όταν τα πράγματα δουλεύουν με ένα x τρόπο στο Τμήμα μας ή τη Σχολή μας, δεν μπορούμε να φανταστούμε τι μπορεί να συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις, και ποιες στρεβλώσεις έχουν δημιουργηθεί. Γι' αυτό ίσως και θεωρούμε "ισοπεδωτική" την κριτική του υπουργείου..
Εν τέλει το μεγαλύτερο δίλημμα είναι πώς θα ισορροπήσει κανείς την κρατική εποπτεία με την ακαδημαική αυτοτέλεια, για ανθρώπους που δεν την αξίζουν και την καταχρώνται. Γιατί, όσο απαράδεκτα είναι όσα συμβαίνουν στο δικό σας Τμήμα ή στην Κοινωνική Θεολογία, άλλο τόσο δυσλειτουργικό είναι να προβλέψουμε ότι ο Υφυπουργός (όχι ο συγκεκριμένος, όποιος, ο νόμος θα είναι γενικός), θα παρεμβαίνει απρόθεσμα και θα ακυρώνει ό,τι δεν θεωρεί ορθό. Αδιέξοδο;
Καλό κουράγιο, και ό,τι καλύτερο,
κ. Υπουργέ,
ReplyDeleteόσων μελών ΔΕΠ η διαδικασία εξέλιξης έχει μεν αρχίσει αλλά δε βγει το ΦΕΚ προκήρυξης της θέσης έως την ψήφιση του νέου νόμου, θα ακολουθήσει τις διατάξεις του νέου νόμου (π.χ. κλειστή διαδικασία, εφόσον ψηφιστεί κάτι τέτοιο) ή του υφιστάμενου;
Κύριε υπουργέ,
ReplyDeleteστο αίτημά σας προς το ΥΠΟΙΚ (17/12/2010) με θέμα "έγκριση πιστώσεων για υλοποίηση διορισμών μελών ΔΕΠ και ΕΠ" είχατε τονίσει ότι "υπάρχει δέσμευση του κράτους να προβεί στο διορισμό των ως άνω, μέσω των τετραετών προγραμματισμών που έχει υπογράψει". Είχατε ζητήσει να εξεταστεί η δυνατότητα έγκρισης πιστώσεων για τα μέλη ΔΕΠ (600) και ΕΠ υπό διορισμό "για λόγους ίσης μεταχείρισης και διασφάλισης της αξιοπιστίας του κράτους".
Διαβάζοντας την απάντησή σας στο εγκλωβισμένο μέλος ΔΕΠ, αναρωτιέμαι αν συνεχίζετε να προκρίνετε αυτή τη βασική αρχή της συνέχειας του κράτους και της ίσης μεταχείρισης των πολιτών -ειδικά το σημείο όπου λέτε "Η πρακτική να προκηρύσσονται θέσεις και να δημιουργούνται προσδοκίες με το κράτος στην συνέχεια να αδυνατεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, είναι και ατυχής και ανέντιμη απέναντι στους ενδιαφερόμενους. Με δεδομένο ότι σπανίως υπουργός που υπογράφει την προκήρυξη είναι στην ίδια θέση όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία για να υπογράψει τον διορισμό, μιλάμε απλά για πρόσκαιρη ικανοποίηση (θεμιτών) επιθυμιών και δημιουργία προσδοκιών χωρίς συνυπολογισμό των συνεπειών." Επίσης, αναρωτιέμαι αν έχετε επίγνωση πόσο προσβλητικό είναι αυτό που γράφετε για όσους έχουν εκλεγεί: τι σημαίνει ότι οι θέσεις που προκηρύσσονται "δημιουργούν προσδοκίες"; Οι 800 και πλέον νέοι επιστήμονες (ΔΕΠ και ΕΠ) που έχουν εκλεγεί από εκατοντάδες συναδέλφους τους πανεπιστημιακούς για να υπηρετήσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουν έργο και τη θέληση να προσφέρουν. Δεν ζητιάνεψαν ούτε ζητιανεύουν, απαιτούν το αυτονόητο. Αυτό που θα έπρεπε να είναι και για εσάς το αυτονόητο. Ελπίζω ότι δεν έχετε ξεχάσει τις αρχές που ο ίδιος επικαλεστήκατε στο αίτημά σας προς το ΥΠΟΙΚ.
Μπράβο στον προλαλήσαντα ανώνυμο (Κύριε υπουργέ,
ReplyDeleteστο αίτημά σας προς το ΥΠΟΙΚ (17/12/2010) με θέμα "έγκριση πιστώσεων για υλοποίηση διορισμών μελών ΔΕΠ και ΕΠ" είχατε τονίσει ότι "υπάρχει δέσμευση του κράτους να προβεί στο διορισμό των ως άνω, μέσω των τετραετών προγραμματισμών που έχει υπογράψει". ...κλπ.). Θα παρακαλούσα με τη σειρά μου τον κ. υφυπουργό να απαντά όχι μόνο στα εύκολα και ανούσια, αλλά και σε αυτά που φαινομενικά τουλάχιστον τον φέρνουν σε δύσκολη θέση. Η μοίρα 600+ οικογενειών εξαρτάται από το τι θα πούν και πως θα σκεφτούν κάποιοι αρμόδιοι τα τελευταία λεπτά. Και λέω τελευταία λεπτά γιατί όλα είναι προιόν μιας στιγμής. Όλες οι εξαγκελίες και δεσμεύσεις γίνονται για να γίνονται και τίποτε δεν τηρείται. Το να ρίχνει ο ένας υφυπουργός στον άλλο την ευθύνη εμένα δεν μου λέει τίποτε. Εκτός αν ο καθένας είναι σε άλλο καράβι και το καθένα πάει τελικά μόνο του. Αυτό δεν μειώνει την εκτίμησή μου για τον κ. υφυπουργό, που μας δημιούργησε πολλές προσδοκίες κάποτε, κάνοντας πολύ σωστές δηλώσεις και μια πολύ καλή αρχή. Αλλά τώρα είναι ο καιρός να δικαιωθεί, κάνοντας όσα ο ίδιος έχει κατα καιρόυς υποσχεθεί - δηλώσει. Αν αλλάξουν τα πράγματα θα είναι πολύ αργά. Βέβαια, ίσως και να μην του δίνονται πολλές ελευθερίες (κίνησης) αλλά αν και σε αυτόν δεν μπορούμε να βασιστούμε τότε τι άλλο μας μένει?