Tuesday, May 26, 2009

Oxford professor of poetry Ruth Padel resigns after smear allegations

Συμβαίνουν και στα καλύτερα πανεπιστήμια...

Ruth Padel, the first woman elected Oxford's professor of poetry, has resigned following claims she tipped off ­journalists about allegations that her chief rival for the post, Derek Walcott, had sexually ­harassed students.Padel won the vote nine days ago.
The so-called smear campaign saw up to 100 Oxford academics sent ­photocopied pages from a book detailing a sexual ­harassment claim made against Walcott by a student at Harvard in 1982. Widely felt to be the favoured candidate of the Oxford English faculty, the Nobel laureate resigned from the race on 12 May.
περισσότερα

Και μερικά ενδιαφέροντα ερωτήματα που προηγήθηκαν

...Fascinating though these questions may be, they are, unfortunately, of little relevance in this case. The fact is that one of Walcott's students complained she was given a C-grade because she spurned his advances, and was awarded a better grade on appeal. This points to his unsuitability as a professor, not an artist. The Byron analogy doesn't stand up at all: many parents would encourage their teenage daughters to read Byron's poetry, but would be less kindly disposed to him teaching their daughters about the mysteries of verse in person, particularly if he had defended himself in the farcical terms that Walcott did, claiming that his teaching style is "deliberately personal and intense
But more importantly – and here Walcott's supporters would surely agree – the gossip was a distraction from what should really have been debated. Walcott may have been the poet of greater stature, but would he, or his closest competitor, Ruth Padel, have made the better professor of poetry? Might Padel be the better lecturer and, being less in demand, have more time and energy to devote to the job? It's an open question, but it's certainly the one I would care more about if I were casting a ballot. A shame, then, that voters no longer have the chance to decide.

Sunday, May 24, 2009

....."Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα"

Κάποιοι, που έχουν αναγορεύσει τους εαυτούς τους ειδικούς στην επικοινωνία, ισχυρίζονται οτι ο Γ. Παπανδρέου υπέπεσε σε ένα επικοινωνιακό "ολίσθημα" χρησιμοποιώντας μια ιστορική φράση καθ'υπερβολήν, διότι, κατ' αυτούς, έδωσε την ευκαιρία στους πολιτικούς του αντιπάλους να του επιτεθούν.

Ομως μου φαίνεται ό,τι, με τους δικούς τους όρους, παραγνωρίζουν το οφθαλμοφανές:
ΟΛΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ "ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Η' ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ"

Ο πρωθυπουργός, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο έτερος πόλος της ΝΔ, ο Συνασπισμός, το ΚΚΕ, ο Γ. Καρατζαφέρης, τα κανάλια και οι αυθεντίες τους, οι εφημερίδες, τα μπλόγκς, ΟΛΟΙ.

Και αυτό έχει οδηγήσει σε ένα αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα: στο υποσυνείδητο όλων, η φράση αυτή έχει καθιερωθεί ώς το δίλημμα των ευρωεκλογών. Επί τόσες μέρες η πρώτη είδηση στο δελτία (και πρώτος υπότιτλος) είναι το "αντιπαράθεση γύρω από το δίλημμα σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα".

Αναρωτιέμαι, αν μία δημοσκόπηση ρωτήσει, ποιό είναι το δίλημμα που γνωρίζετε σχετικά με τις ευρωεκλογές, τι θα απαντήσει η πλειοψηφία?

Το δίλημμα που έθεσε η ΝΔ "υπευθυνότητα ή ανευθυνότητα" δεν το θυμάται κανείς. Με το να απαντούν τόσο σφόδρα στο "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα" οι κυβερνητικοί άθελά τους το νομιμοποιούν ώς βάση συζήτησης και αντιπαράθεσης. Το κρατούν στο προσκήνιο.

Ο Γ. Παπανδρέου κατάφερε να επιβάλλει το δικό του δίλημμα. Και όσο το επαναλαμβάνει, άλλο τόσο "τσιμπάνε" οι αντίπαλοί του. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται οποιαδήποτε δικαιολόγηση (Ρόζα Λούξενμπουργκ, κλπ).


Saturday, May 23, 2009

Το ψόφιο μπλε παπαγαλάκι

Εκτός από τα υπερδραστήρια πράσινα παπαγαλάκια, υπάρχει και ο ψόφιος στρουμπουλός μπλέ παπαγάλος των monty python (40 χρόνια πριν...). Και παρά τις κωμικές προσπάθειες του μαγαζάτορα να τον εμφανίσει ώς ακόμη ζωντανό, η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.

(από το monthy python's flying circus. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο διάλογος στο χρονικό σημείο 2:05.


http://www.youtube.com/watch?v=4vuW6tQ0218








Friday, May 22, 2009

Οι υποχρεώσεις των βουλευτών στην Σκωτία

Ακουγα μια συνέντευξή του Αshdown (αρχηγού των ελεύθερων δημοκρατών στην Αγγλία επί 11 χρόνια) που -μιλώντας για τα σκάνδαλα στην Αγγλία- είπε το εξής:
England -but the rest of the world too-, are at a crossroads: change or die.

Είπε και το εξής ενδιαφέρον που δεν το ήξερα: Ολοι οι βουλευτές στην Σκωτία έχουν υποχρέωση κάθε μήνα να δημοσιοποιούν τα έξοδά τους και η δημοσιοποίηση να συνοδεύεται από τις αντίστοιχες αποδείξεις.

Θα υπάρξει πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα (από τα δύο μεγάλα) που θα υποσχεθεί κάτι αντίστοιχο;

Thursday, May 21, 2009

Η Ανεργία των Νέων σε Γαλλία και Ελλάδα

Μόλις άκουσα στο France 24 ότι, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ που ανακοινώθηκαν σήμερα, η ανεργία των νέων στην Γαλλία έφθασε το 25%. Το ποσοστό αυτό φέρνει την Γαλλία μακράν στην χειρότερη θέση μεταξύ των ανταγωνιστικών της χωρών.

Είναι γνωστό ότι εξαιρετικά υψηλά ποσοστά ανεργία νέων έχει και η Ελλάδα.

Είναι πολλοί οι λόγοι που ενδεχομένως συνεισφέρουν στην κατάσταση αυτή στις δύο χώρες.

Μια ομοιότητα που εγώ διακρίνω είναι στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Tuesday, May 19, 2009

Η αξιολόγηση, το συναίσθημα και η αναξιοπιστία στην πολιτική

Οι πολιτικοί ισχυρίζονται ότι υπάρχει μια αλάνθαστη αξιολόγηση των ενεργειών τους και αυτή είναι η λαική ψήφος.

Ας πάρουμε την περίπτωση της Μ. Γιαννάκου που ο πρόεδρος της ΝΔ τοποθέτησε επικεφαλής των ψηφοδελτίου της ΝΔ.

Αν δεν κάνω λάθος, η ΜΓ ήταν ευρωβουλευτής και την δεκαετία του 90. Επέστρεψε για να εμπλακεί στην εσωτερική πολιτική. Προκύπτουν όμως μερικά ερωτήματα:
1. Για ποιό λόγο η ΝΔ την επαναφέρει στην ευρωβουλή; Αν ήταν τόσο απαραίτητη εκεί, γιατί δεν την άφησε χωρίς διακοπή (όπως έκανε π.χ με τον Α. Τρακατέλλη). Αν πάλι δεν ήταν, είναι εντυπωσιακό ένα κόμμα -που μάλιστα είναι στην κυβέρνηση επί 7 χρόνια- να μην έχει αναδείξει άλλα στελέχη ικανά να την αναπληρώσουν.
2. Ηταν επιτυχής η θητεία της στην εσωτερική πολιτική -για την οποία διέκοψε την ευρωπαική της πορεία; Οι ενδείξεις είναι αρνητικές. Η "μεταρρύθμιση" που προώθησε απέτυχε. Και αυτό δεν είναι (μόνο) δική μου αξιολόγηση. Φαίνεται να την συμμερίζονται και οι ψηφοφόροι της Α' Αθηνών που δεν την εξέλεξαν.
3. Ας υποθέσουμε ότι οι ψηφοφόροι έκαναν λάθος (αυτό βέβαια είναι σε αντίφαση με το επιχείρημα ότι οι πολιτικοί κρίνονται μόνο από τον λαό). Προφανώς, την άποψη περί αποτυχίας συμμερίζεται και ο πρωθυπουργός. Ο οποίος, μετά τις εκλογές την απέκλεισε από κάθε δημόσια δραστηριότητα και δεν είχε την διάθεση ούτε καν να την συναντήσει.
Και αν χρειάζεται κάποια παραπέρα επιβεβαίωση του ότι θεώρησε την θητεία της στο ΥΠΕΠΘ αποτυχημένη, τοποθέτησε εκεί διαδοχικά δύο πολιτικούς που όχι μόνο απαξίωσαν, αλλά ανέτρεψαν πλήρως ότι είχε κάνει, για να φθάσουμε2 χρόνια μετά στην "μηδενική βάση".

Ποιά λοιπόν είναι η μοναδική εξήγηση που μπορεί να δώσει κανείς στην επιλογή του πρωθυπουργού; Η συναισθηματική συμπάθεια που απέκτησε η ΜΓ από την περιπέτεια της υγείας της.

Για μια ακόμα φορά δηλαδή παρατηρούμε την αποθέωση της επικοινωνίας και την εκμηδένιση της αξιοπιστίας.

Φαίνεται ότι η πολιτική αναξιοπιστία για τον Κ. Καραμανλή μπορεί να βυθίζεται και πέρα από την μηδενική βάση.

ΥΓ. Η κριτική μου στην ΜΓ είναι -και ήταν- πολιτική και όχι προσωπική. Σε προσωπικό επίπεδο την θεωρώ και τώρα και πριν το πρόβλημα υγείας, μια από τις σοβαρότερες πολιτικές προσωπικότητες που αντιμετώπιζε τους αντιπάλους της με σεβασμό και ευγένεια.

Saturday, May 16, 2009

Ο Χ. Σεγκούρα και ο Σ. Κόκκαλης


Διάβασα
το παρακάτω
Για λογαριασμό της Λίβερπουλ θα εργάζεται από εδώ και στο εξής ο Χοσέ Σεγκούρα. Ο Ισπανός γυμναστής, που αντικατέστησε τον Τάκη Λεμονή στο τέλος της περσινής σεζόν και κατέκτησε το νταμπλ με τον Ολυμπιακό, υπέγραψε συμβόλαιο ενός έτους με τους «Ρεντς». Η έλευση στο «Άνφιλντ» του 48χρονου καθηγητή φυσικής αγωγής από την Κορούνια ήταν προσωπική επιλογή του Ράφα Μπενίτεθ.
Ο Σεγκούρα θα είναι υπεύθυνος εκγύμνασης όλων των τμημάτων ακαδημιών της Λίβερπουλ, ενώ θα έχει την αρμοδιότητα να ενημερώσει τον Μπενίτεθ για τους παίκτες που μπορούν να ανέβουν στην πρώτη ομάδα.

Από το 2000 και για δύο χρόνια δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Γέιδα. Το καλοκαίρι του 2002 πήρε διετή ακαδημαϊκή άδεια για να γίνει βοηθός προπονητή του Σέρα Φερέρ στη Β' ομάδα της Μπαρτσελόνα. Το 2004 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο, από όπου παραιτήθηκε οριστικά το 2006, όταν ακολούθησε τον Φερέρ στην ΑΕΚ. Το 2007 πήρε θέση βοηθού του Τάκη Λεμονή στον Ολυμπιακό, ενώ τον αντικατέστησε προς το τέλος του πρωταθλήματος, κερδίζοντας Πρωτάθλημα και Κύπελλο.

Friday, May 15, 2009

Ali Zardari και οι δυσκολίες της πολιτικής

Παρακολούθησα πριν λίγο μια συνέντευξη του προέδρου του Πακιστάν Asif Ali Zardari, του νέου αγαπημένου της δύσης, στον David Frost (παλιά συμπάθεια από τα φοιτητικά χρόνια της Αγγλίας).

Αν και οι πολιτικές του μέχρι τώρα δεν μου ήταν ιδιαίτερα συμπαθείς (ιδιαίτερα από τη καθυστέρηση της επανατοποθέτησης των δικαστών που είχε παράνομα καταργήσει ο στρατηγός Musharraf), πρέπει να ομολογήσω ότι μου δημιούργησε την εντύπωση ενός ικανού πολιτικού που μπορεί να κερδίσει την συμπάθεια του ακροατή (σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Musharraf, επίσης ικανού αλλά εξαιρετικά αντιπαθούς ατόμου).

Αν και οι οικογενειακές "διαδοχές" στην εξουσία (δημοκρατικές ή μη) είναι σύνηθες φαινόμενο στην ιστορία είναι σπάνια νομίζω η περίπτωση που ο σύζυγος πολιτικού (όχι πολιτικός ο ίδιος) διαδέχεται στην εξουσία του κόμματος (και του κράτους στην συνέχεια) μια πανίσχυρη γυναίκα.

Θα μπορέσει να εξαντλήσει την προεδρική του θητεία; Δύσκολο να προβλέψει κανείς. Η σύγκρουση με τους Ταλιμπάν είναι μια πολύ δύσκολη επιλογή στο μέσον της (όχι και τόσο επιτυχούς μέχρι τώρα) θητείας του.

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα γιατί οι ΗΠΑ και η Αγγλία εγκατέλειψαν τον Musharraf και γιατί "υιοθέτησαν" τον Ali Zardari μετά την δολοφονία της Bhutto, ξεφεύγουν από το πλαίσιο του blog.

Wednesday, May 13, 2009

Τα πρότυπα στην πολιτική

Ενας τρόπος με τον οποίο η πολιτική μπορεί να ανακτήσει την αξιοπιστία της είναι η ανάδειξη προτύπων.

Οι ευκαιρίες για κάτι τέτοιο δεν παρουσιάζονται συχνά. Τα ευρωψηφοδέλτια, είναι μια από αυτές αφού επιτρέπουν στους πολιτικούς αρχηγούς να επιλέξουντα πρόσωπα που θα τα απαρτίσουν.

Η κυριαρχία της επικοινωνίας στην πολιτική έχει οδηγήσει τα κόμματα στην προσπάθεια να προβάλλουν πρόσωπα που έχουν "αναγνωρισμότητα", αγνοώντας την διάσταση του προτύπου. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν το κόμμα των πρασίνων ανακοίνωσε το ευρωψηφοδέλτιό του, τα κανάλια (ακόμα και τα περισσότερο σοβαρά), έκαναν αναφορά μόνο σε γνωστό ηθοποιό που είναι υποψήφιος σε μια από τις λεγόμενες τιμητικές θέσεις.

Τα δύο μεγάλα κόμματα, έχουν ακόμα την ευκαιρία. Θα την εκμεταλλευθούν;

Sunday, May 10, 2009

Συνεδρίαση ΕΣΥΠ 11/5/09

H ΗΔ για την συνεδρίαση της 11/5/09

Θέματα:

1. Ποιοτικά στοιχεία της Εκπαίδευσης
- Αναλυτικά Προγράμματα
- Μέθοδοι Διδασκαλίας
- Διδακτέα Ύλη
- Στήριξη με τη χρήση Βιβλιοθηκών και Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας
2. Ενημέρωση επί του Προγράμματος PISA (The Programme for International Student Assessment)

H εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για το θέμα 1 είναι εδώ.

Saturday, May 09, 2009

Το κλείσιμο της Βουλής και η ελληνική προχειρότητα

Ενα απο τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για το πρόωρο κλείσιμο της Βουλής είναι μια αόριστη αναφορά ότι και στο παρελθόν αυτό έχει ξανασυμβεί.

Αντίθετα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης ισχυρίζονται ότι ποτέ το κλείσιμο δεν είχε γίνει τόσο νωρίς, ιδιαίτερα με ταυτόχρονο κλείσιμο της συνόδου.

Ο πολίτης που δεν έχει παρωπίδες και θα ήθελε να ελέγξει αυτό τον ισχυρισμό θα περίμενε το αυτονόητο. Κάποια από τις δύο πλευρές να δώσει τις αντίστοιχες ημερομηνίες για το παρελθόν ώστε να κρίνει ο ίδιος. (Δεν είναι δα και τόσο πολλές οι φορές που έχουν γίνει ευροεκλογές).

Αυτές τις ημερομηνίες, και τα γεγονότα που τις συνόδευαν, δεν τις έχω ακούσει από κάποιο κόμμα.

Ας υποθέσουμε ότι τα κόμματα δεν έχουν συμφέρον να το κάνουν (δύσκολο να το πιστέψει κανείς γιατί εδώ μόνο μια από τις δύο πλευρές έχουν δίκιο). Θα περίμενε κανείς ότι αυτό θα γινόταν τουλάχιστον από τα ΜΜΕ. Ούτε αυτό έχει συμβεί.

Βλέπω π.χ. μια σοβαρή εφημερίδα να γράφει σήμερα: Από μνήμης, πάντως, μπορεί να εκτιμηθεί ότι πλην των περιπτώσεων των δίδυμων εκλογών το 1981 και το 1989, οπότε τηρήθηκε και για τις εθνικές για τις ευρωεκλογές ο μήνας που προβλέπει το Σύνταγμα και ο εκλογικός νόμος, μόνον το 1985 η διακοπή των εργασιών ήταν και πάλι τέσσερις εβδομάδες.

Γιατί από μνήμης; Τόσο δύσκολο είναι να ανατρέξουν στα αρχεία τους;

Προφανώς, η πολιτική ζωή της χώρας, εκτός από τα υπόλοιπα σοβαρά προβλήματά της ταλανίζεται και από ένα διαχρονικό πρόβλημα που δεν το συναντάται μόνο στην πολιτική. Την προχειρότητα.

Ανανέωση: Μετά από πολύ ψάξιμο, βρήκα στο σιτε του ΠΑΣΟΚ σχετική (και καλά τεκμηριωμένη), αναφορά. Δυστυχώς, αναφέρεται μόνο στις δύο τελευταίες εκλογές.
Τι έγινε στις προηγούμενες;






Friday, May 08, 2009

Η διαιτησία και η τεχνολογία

Είχαμε συνηθίσει στην δυσπιστία και στην μιζέρια της ελληνικής διατησίας.

Τις τελευταίες μέρες βλέπουμε μεγάλες διοργανώσεις (τελικός ευρωπαικού πρωταθλήματος στο μπάσκετ, ημιτελικοί στο ποδόσφαιρο), όπου οι διατητές γίνονται πρωταγωνιστές. (Η περιπέτεια του διατητή του αγώνα Τσέλσι-Μπαρτσελόνα είναι χαρακτηριστική).

Δεν νομίζω ότι αυτό είναι τυχαίο. Σε μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων, μικρά (ηθελημένα ή αθέλητα) ανθρώπινα λάθη έχουν μεγάλο κόστος. Και οι άνθρωποι (οι διαιτητές στην περίπτωσή μας), δεν είναι μηχανές.

Αναρωτιέμαι γιατί οι υπεύθυνοι της βιομηχανίας αυτής αρνούνται πεισματικά την χρήση της τεχνολογίας για να βελτιώσουν την ποιότητα του προιόντος βοηθώντας και τους διατητές.

Γιατί στο τέννις και στο αμερικανικό ποδόσφαιρο έχουν κάνει τόσο μεγάλα βήματα;

Wednesday, May 06, 2009

2%

Το ΠΑΣΟΚ πήρε σαφή θέση για την τροπολογία της κυβέρνησης. Και την πήρε γρήγορα και με σαφήνεια. Χωρίς αστερίσκους.

Είναι ευχάριστο ότι η θέση αυτή σταμάτησε μια απαράδεκτη πρακτική. Ακόμα όμως και αν αυτό δεν είχε συμβεί, σημασία έχει η συνέπεια. Οι πολίτες όχι μόνο την επικροτούν αλλά και την απαιτούν.

Friday, May 01, 2009

Οι σχολικές εξετάσεις στην Νορβηγία

να κάτι χρήσιμο για το μέλλον...

About 6,000 students in Norway are doing exams on their laptops in a trial that could soon be rolled out across the country.

Every 16-19 year-old in Nord-Trondelag county in Norway has been trying out the laptop-based system.

The secondary students are given a laptop by the government when they turn 16 to help them with schoolwork.

During exams the specially-tailored software springs into life to block and record any attempt at cheating.

περισσότερα:

Οι Ευρωεκλογές και το ΠΑΣΟΚ (2)

Σε πρόσφατη ανάρτησή μου με τίτλο «Οι Ευρωεκλογές και το ΠΑΣΟΚ» έγινε ένα ενδιαφέρον σύντομο σχόλιο:

Aυτό που γράφεται "Αν και ο χρόνος είναι περιορισμένος, ελπίζω να υποβληθούν αρκετές υποψηφιότητες ώστε η πρωτοβουλία αυτή να οδηγήσει σε καλές επιλογές" το πιστεύετε???

Εύλογο το ερώτημα. Θα προσπαθήσω να το απαντήσω. Οχι με τον απόλυτο τρόπο της επιστήμης αλλά με τον ρεαλισμό που απαιτεί η πολιτική.

Πρώτα από όλα η υιοθέτηση της διαδικασίας είναι από μόνη της θετική. Ενισχύει την διαφάνεια και την συμμετοχή.


Αλλιώς γιατί έγινε; Για το θεαθήναι? Ισως. Ηταν όμως γνωστό ότι οι περισσότεροι θα εισπράξουν το όχι από το ναι διότι οι θέσεις είναι 22 και οι υποψηφιότητες τουλάχιστον εκατοντάδες. Γιατί να απογοητευούν πολλοί περισσότεροι από όσους ικανοποιηθούν, αν οι αποφάσεις είχαν ήδη ληφθεί;


Ομως ακόμα και εκείνοι που δεν επιλέγονται δείχνουν ένα ενδιαφέρον για την πολιτική και την Ευρώπη και αυτό θα επιτρέψει να δημιουργηθεί συστηματικά ένα δίκτυο πληροφόρησης για την ΕΕ. Κάτι που λείπει στην Ελλάδα και στο ΠΑΣΟΚ.


Δεύτερον - είναι πολύ πιθανόν να υπάρξουν καλές σκέψεις για προτεινόμενους - που πιθανώς να μην υπήρχαν σε ένα επιτελείο επιλογής.


Τρίτον - το «καλές επιλογές» τι σημαίνει; Στο σχόλιο υπάρχει ο υπαινιγμός ότι δεν θα υπάρξουν καλές επιλογές, τελεία και παύλα (και όχι λόγω χρόνου).

Μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει κανείς με την δυσπιστία αυτή. Αλλά η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θέλει καλές επιλογές εκ των πραγμάτων για να μπορεί να κερδίσει. Δηλαδή να επιβραβευθεί η επιλογή από τον ψηφοφόρο και στην επιλογή και στο τελικό αποτέλεσμα της δουλειάς της ευρωομάδας. Αυτό βέβαια στα μάτια του κάθε ψηφοφόρου μπορεί να έχει τελείως διαφορετική οπτική. Επίσης το ευρωψηφοδέλτιο είναι αρκετά δύσκολη άσκηση διότι πολύ διαφορετικές είναι οι γνώσεις του απλού ψηφοφόρου για το τι σημαίνει ΕΕ και ευρωβουλή. Και είναι γνωστό τι σημαίνει αυτό στην διαβούλευση. (Είναι αποδεδειγμένο οτι τα αποτελέσματα είναι τελείως διαφορετικά στην αρχή και στο τέλος μιας διαδικασίας διαβούλευσης/σωστής ενημέρωσης).

Αρα είναι -εκ των πραγμάτων- στην διακριτική ευχέρεια της ηγεσίας να αξιολογήσει το τελικό σχήμα. Οι σωστές όμως προτάσεις από τους πολίτες θα την προβληματίσουν, εφόσον έχει την διάθεση.

Και νομίζω ότι την έχει! Αλλιώς δεν θα είχε μπει στον κόπο.

Και κάτι που είναι δύσκολο σε ένα καθηγητή πανεπιστημίου να παραδεχθεί. Δεν πρέπει ίσως να μπερδεύουμε το αξιοκρατικό στην επιλογή ενός πανεπιστημιακού ή ενός διοικητικού στελέχους με την επιλογή ενός ευρωβουλευτή. Σίγουρα υπάρχει και κοινός τόπος αλλά υπάρχει και σημαντική απόκλιση στις ανάγκες της κάθε περίπτωσης. Αναμφίβολα, χρειάζονται άτομα με αρχές, πολιτική σκέψη, έξυπνα και ικανά. Ικανά όμως σε τι;