Aυτό που γράφεται "Αν και ο χρόνος είναι περιορισμένος, ελπίζω να υποβληθούν αρκετές υποψηφιότητες ώστε η πρωτοβουλία αυτή να οδηγήσει σε καλές επιλογές" το πιστεύετε???
Εύλογο το ερώτημα. Θα προσπαθήσω να το απαντήσω. Οχι με τον απόλυτο τρόπο της επιστήμης αλλά με τον ρεαλισμό που απαιτεί η πολιτική.
Πρώτα από όλα η υιοθέτηση της διαδικασίας είναι από μόνη της θετική. Ενισχύει την διαφάνεια και την συμμετοχή.
Αλλιώς γιατί έγινε; Για το θεαθήναι? Ισως. Ηταν όμως γνωστό ότι οι περισσότεροι θα εισπράξουν το όχι από το ναι διότι οι θέσεις είναι 22 και οι υποψηφιότητες τουλάχιστον εκατοντάδες. Γιατί να απογοητευούν πολλοί περισσότεροι από όσους ικανοποιηθούν, αν οι αποφάσεις είχαν ήδη ληφθεί;
Ομως ακόμα και εκείνοι που δεν επιλέγονται δείχνουν ένα ενδιαφέρον για την πολιτική και την Ευρώπη και αυτό θα επιτρέψει να δημιουργηθεί συστηματικά ένα δίκτυο πληροφόρησης για την ΕΕ. Κάτι που λείπει στην Ελλάδα και στο ΠΑΣΟΚ.
Δεύτερον - είναι πολύ πιθανόν να υπάρξουν καλές σκέψεις για προτεινόμενους - που πιθανώς να μην υπήρχαν σε ένα επιτελείο επιλογής.
Τρίτον - το «καλές επιλογές» τι σημαίνει; Στο σχόλιο υπάρχει ο υπαινιγμός ότι δεν θα υπάρξουν καλές επιλογές, τελεία και παύλα (και όχι λόγω χρόνου).
Μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει κανείς με την δυσπιστία αυτή. Αλλά η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θέλει καλές επιλογές εκ των πραγμάτων για να μπορεί να κερδίσει. Δηλαδή να επιβραβευθεί η επιλογή από τον ψηφοφόρο και στην επιλογή και στο τελικό αποτέλεσμα της δουλειάς της ευρωομάδας. Αυτό βέβαια στα μάτια του κάθε ψηφοφόρου μπορεί να έχει τελείως διαφορετική οπτική. Επίσης το ευρωψηφοδέλτιο είναι αρκετά δύσκολη άσκηση διότι πολύ διαφορετικές είναι οι γνώσεις του απλού ψηφοφόρου για το τι σημαίνει ΕΕ και ευρωβουλή. Και είναι γνωστό τι σημαίνει αυτό στην διαβούλευση. (Είναι αποδεδειγμένο οτι τα αποτελέσματα είναι τελείως διαφορετικά στην αρχή και στο τέλος μιας διαδικασίας διαβούλευσης/σωστής ενημέρωσης).
Αρα είναι -εκ των πραγμάτων- στην διακριτική ευχέρεια της ηγεσίας να αξιολογήσει το τελικό σχήμα. Οι σωστές όμως προτάσεις από τους πολίτες θα την προβληματίσουν, εφόσον έχει την διάθεση.
Και νομίζω ότι την έχει! Αλλιώς δεν θα είχε μπει στον κόπο.
Και κάτι που είναι δύσκολο σε ένα καθηγητή πανεπιστημίου να παραδεχθεί. Δεν πρέπει ίσως να μπερδεύουμε το αξιοκρατικό στην επιλογή ενός πανεπιστημιακού ή ενός διοικητικού στελέχους με την επιλογή ενός ευρωβουλευτή. Σίγουρα υπάρχει και κοινός τόπος αλλά υπάρχει και σημαντική απόκλιση στις ανάγκες της κάθε περίπτωσης. Αναμφίβολα, χρειάζονται άτομα με αρχές, πολιτική σκέψη, έξυπνα και ικανά. Ικανά όμως σε τι;
Posts
"Επίσης το ευρωψηφοδέλτιο είναι αρκετά δύσκολη άσκηση διότι πολύ διαφορετικές είναι οι γνώσεις του απλού ψηφοφόρου για το τι σημαίνει ΕΕ και ευρωβουλή. Και είναι γνωστό τι σημαίνει αυτό στην διαβούλευση. (Είναι αποδεδειγμένο οτι τα αποτελέσματα είναι τελείως διαφορετικά στην αρχή και στο τέλος μιας διαδικασίας διαβούλευσης/σωστής ενημέρωσης)."
ReplyDeleteΠολύ διαφορετικές και πολύ.. λίγες. Ακόμα και στις Εθνικές εκλογές ο μέσος ψηφοφόρος προσέρχεται με ελαφρά τη καρδιά και μια νοοτροπία του στυλ "Έλα μωρέ, όλοι λίγο πολύ ίδιοι είναι".
Η απόσταση του πολίτη από τις Βρυξέλες (εν προκειμένο το Στρασβούργο;) όμως είναι πολύ μεγαλύτερη. Η πλειοψηφία δεν γνωρίζει τη διοικητική δομή της ΕΕ -ποιος είναι ο ρόλος του κοινοβουλίου, του ανώτατου δικαστηρίου, του συμβουλίου των υπουργών. Ούτε καν ποιοι είναι οι βουλευτές που μας εκπροσωπούν. Στα παραδοσιακά ΜΜΕ η κάλυψη της δράσης των Ευρωβουλευτών προσεγγίζει το μηδέν. Αλλά ακόμα και στο διαδίκτυο, την μέκκα της πληροφορίας, ελάχιστα μπορεί να βρει κανείς. Άκρα του τάφου σιωπή!
Διάβαζα νωρίτερα ένα άρθρο του Περλικού (http://e-roosters.blogspot.com/2009/04/blog-post_3974.html):
"(..)Αντιμετωπίζουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν κάτι το ξένο. Κάποιον που μας χρηματοδοτεί αφειδώς, πού και πού μας επιβάλλει κάτι δυσάρεστες οδηγίες και καμιά φορά τρώμε κάτι εθνικές σφαλιάρες στο Ευρωδικαστήριο. Συμπεριφορά όχι ενήλικα αλλά εξαρτημένου μικρού παιδιού. Καθόλου όμως δεν αισθανόμαστε συμμέτοχοι και συνδιαμορφωτές των ευρωπαϊκών εξελίξεων."
και νομίζω ότι έχει αρκετό δίκιο στην περιγραφή του. Οι Ευρωεκλογές χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά για εσωτερική μικροπολιτική κατανάλωση.
Προσπαθείς, Γιάννη, να μας παρουσιάσεις την πρόσκληση αυτή του ΠΑΣΟΚ σαν μια διαφοροποίηση από το κατεστημένο αυτό. Ίσως να έχεις και δίκιο -πλην όμως πρόκειται για το έλασσον. Διότι την πρωτοβουλία αυτή θα την διαβάσουμε εσύ, εγώ και άλλοι πενήντα άνθρωποι. Από την άλλη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (αυτός που θα κάνει την επιλογή ντε!) επισημαίνει συνεχώς και παντού ότι οι Ευρωεκλογές είναι δημοψήφισμα, ότι θα δείξουν την αλλαγή συσχετισμών μεταξύ των μεγάλων κομμάτων, ότι θα σημάνουν το τέλος της κυβέρνησης και άλλα τέτοια απαράδεκτα και φαιδρά. Και αυτό είναι το μείζον, κύριε καθηγητά.
Ο ίδιος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που υποτίθεται ότι θα φέρει μια κάποια αλλαγή σε τούτη την ταλαίπωρη χώρα, αντιμετωπίζει με αυτόν τον ρηχό τυχοδιωκτισμό ένα τόσο σημαντικό θέμα. Κρίμα.
Oi Neoi symmetexoun!.
ReplyDeleteΆλια Παπαγεωργίου, Προτεινόμενη για το Ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Ανανέωση με Γνώση και Εμπειρία! Για την Νίκη και την Νέα Αλλαγή!..
Proxorame Mprosta!
Nikos Ioannidis
Thessaloniki.