Οι πολιτικοί ισχυρίζονται ότι υπάρχει μια αλάνθαστη αξιολόγηση των ενεργειών τους και αυτή είναι η λαική ψήφος.
Ας πάρουμε την περίπτωση της Μ. Γιαννάκου που ο πρόεδρος της ΝΔ τοποθέτησε επικεφαλής των ψηφοδελτίου της ΝΔ.
Αν δεν κάνω λάθος, η ΜΓ ήταν ευρωβουλευτής και την δεκαετία του 90. Επέστρεψε για να εμπλακεί στην εσωτερική πολιτική. Προκύπτουν όμως μερικά ερωτήματα:
1. Για ποιό λόγο η ΝΔ την επαναφέρει στην ευρωβουλή; Αν ήταν τόσο απαραίτητη εκεί, γιατί δεν την άφησε χωρίς διακοπή (όπως έκανε π.χ με τον Α. Τρακατέλλη). Αν πάλι δεν ήταν, είναι εντυπωσιακό ένα κόμμα -που μάλιστα είναι στην κυβέρνηση επί 7 χρόνια- να μην έχει αναδείξει άλλα στελέχη ικανά να την αναπληρώσουν.
2. Ηταν επιτυχής η θητεία της στην εσωτερική πολιτική -για την οποία διέκοψε την ευρωπαική της πορεία; Οι ενδείξεις είναι αρνητικές. Η "μεταρρύθμιση" που προώθησε απέτυχε. Και αυτό δεν είναι (μόνο) δική μου αξιολόγηση. Φαίνεται να την συμμερίζονται και οι ψηφοφόροι της Α' Αθηνών που δεν την εξέλεξαν.
3. Ας υποθέσουμε ότι οι ψηφοφόροι έκαναν λάθος (αυτό βέβαια είναι σε αντίφαση με το επιχείρημα ότι οι πολιτικοί κρίνονται μόνο από τον λαό). Προφανώς, την άποψη περί αποτυχίας συμμερίζεται και ο πρωθυπουργός. Ο οποίος, μετά τις εκλογές την απέκλεισε από κάθε δημόσια δραστηριότητα και δεν είχε την διάθεση ούτε καν να την συναντήσει.
Και αν χρειάζεται κάποια παραπέρα επιβεβαίωση του ότι θεώρησε την θητεία της στο ΥΠΕΠΘ αποτυχημένη, τοποθέτησε εκεί διαδοχικά δύο πολιτικούς που όχι μόνο απαξίωσαν, αλλά ανέτρεψαν πλήρως ότι είχε κάνει, για να φθάσουμε2 χρόνια μετά στην "μηδενική βάση".
Ποιά λοιπόν είναι η μοναδική εξήγηση που μπορεί να δώσει κανείς στην επιλογή του πρωθυπουργού; Η συναισθηματική συμπάθεια που απέκτησε η ΜΓ από την περιπέτεια της υγείας της.
Για μια ακόμα φορά δηλαδή παρατηρούμε την αποθέωση της επικοινωνίας και την εκμηδένιση της αξιοπιστίας.
Φαίνεται ότι η πολιτική αναξιοπιστία για τον Κ. Καραμανλή μπορεί να βυθίζεται και πέρα από την μηδενική βάση.
ΥΓ. Η κριτική μου στην ΜΓ είναι -και ήταν- πολιτική και όχι προσωπική. Σε προσωπικό επίπεδο την θεωρώ και τώρα και πριν το πρόβλημα υγείας, μια από τις σοβαρότερες πολιτικές προσωπικότητες που αντιμετώπιζε τους αντιπάλους της με σεβασμό και ευγένεια.
Tuesday, May 19, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας, απλώς σας καλώ να λάβετε υπ' όψιν στην αποτυχία της κ. Γιαννάκου να εκλεγεί βουλευτής στις εκλογές του 2007 το γεγονός ότι υπερασπίστηκε, όχι το βιβλίο της Ιστορίας της Στ' Δημοτικού, αλλά την επιστημονική και κατά το δυνατόν αντικειμενική διαδικασία αξιολόγησής του. Η ΝΔ, διαπιστώνοντας ότι, λόγω του βιβλίου, υπόκειται σε φθορά της "πατριωτικής" εκλογικής της βάσης, στην ουσία άφησε ακάλυπτη την κ. Γιαννάκου, η οποία και δέχθηκε σωρεία προσωπικών επιθέσεων και σε συνδυασμό με τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί, έγινε ιδιαίτερα ευάλωτη και τελικά δεν εξελέγη βουλευτής. Αντιθέτως, ο κιμπάρης κ. Στυλιανίδης σε χρόνο dt φρόντισε να αποσύρει το επίμαχο εγχειρίδιο, δίνοντας ακόμα ένα χτύπημα στο τραυματισμένο προφίλ της κ. Γιαννάκου. Αυτά, απλώς για να υπάρχει μια συνολική εικόνα. Κατά τα λοιπά, η υποκρισία περισσεύει και σε αυτή την περίπτωση.
ReplyDeleteΤην (θετική) άποψή μου για την στάση της Μ. Γιαννάκου στο θέμα του βιβλίου της ιστορίας την έχω διατυπώσει στο παρελθόν.
ReplyDeletehttp://panaretos.blogspot.com/2007/03/blog-post_15.html
Αργότερα, μια συνομιλία μου με την κόρη του Τζεμ, με προβλημάτισε επί της ουσίας.
http://panaretos.blogspot.com/2007/09/blog-post_25.html.
Σήμερα, θεωρώ ότι το πρόβλημα είναι περισσότερο περίπλοκο. Ισως επανέλθω.
Θα ήθελα να επανέλθετε, διότι διερωτώμαι αν το ήθος και η πολιτική παρουσία της κ. Γιαννάκου ταιριάζει με κινδυνολογώντα πράσινα παπαγαλάκια και ανόητες συζητήσεις γύρω από μια φράση του Μάρξ (ή της Ρόζα Λούξεμπουργκ, αυτό δεν έχω κατορθώσει να το διευκρινήσω ακόμα), η οποία εμφανώς χρησιμοποιείται από τον κ. Παπανδρέου καθ' υπερβολήν...
ReplyDelete