...Η ομολογουμένως κακή κατάσταση στον χώρο της παιδείας έχει πολλές ομοιότητες με την κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ. Και οι δύο χώροι διέπονται από κρατικιστική νοοτροπία. Και οι δύο χώροι δυσκολεύονται να συμφιλιωθούν με τη σύγχρονη κουλτούρα του μάνατζμεντ που θέλει τους στόχους να συνδέονται με τα αποτελέσματα. Και στους δύο χώρους συναντάμε σκληρά «ιερατεία» τα οποία αντιμετωπίζουν με σχεδόν θρησκευτικό δέος τα «ιερά και τα όσια» της μεταπολίτευσης. Πάσχουμε από τη νόσο των «ιερών αγελάδων» της μεταπολίτευσης...
... Το άρθρο 16 αποτελεί μια πτυχή μόνο και σίγουρα όχι την κυριότερη αιτία για τα κακά χάλια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας. Ένα είναι το φάρμακο για την ανάταξη του μεγάλου ασθενούς, της ελληνικής παιδείας: η πλήρης διοικητική, οικονομική και φυσικά ακαδημαϊκή αυτοτέλεια των δημόσιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει να αλλάξει το «16» προκειμένου αυτά να απαλλαχθούν από τον ασφυκτικό κρατικό εναγκαλισμό και να επιτελέσουν ελεύθερα τον ερευνητικό και παιδαγωγικό τους ρόλο. Ας μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας λέγοντας ότι το «16» προβλέπει ήδη την αυτονομία των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ξέρουμε πολύ καλά, για παράδειγμα, ότι ως Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου οι πανεπιστημιακές σχολές δεν είναι καν σε θέση να προκηρύξουν θέσεις καθηγητών αν οι αρχές τους δεν στηθούν πρώτα έξω απ' το γραφείο του εκάστοτε υπουργού Παιδείας ώστε να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες πιστώσεις. Για ποια αυτονομία και ακαδημαϊκή ελευθερία μιλάμε;
Ολόκληρη η συνέντευξη
Posts
No comments:
Post a Comment