Wednesday, February 13, 2008

ΗΠΑ και Ελλάδα: Obama και Γ. Α. Παπανδρέου

Αλλο ένα μήνυμα που πήρα από ένα νέο άνθρωπο που ζει στο εξωτερικό. Το βρίσκω εξαιρετικά εύστοχο.

...Eίδα την ομιλια του Obama στο New Hampshire. Είναι μαγευτικός. Είναι κάτι σαν κράμα μεταξύ Bobby Kennedy και Martin Luther King (κάπου διάβασα έναν απλό youtube user να το λέει και συμφωνώ απόλυτα). Δεν θα τον χαρακτηρίσω απλά και μόνο έναν καταπληκτικό ρήτορα. Η ποιότητά του δεν περιορίζεται στο να χειρίζεται καλά την γλώσσα και να χειρονομεί εμφατικά. Το χάρισμά του είναι ότι μπορεί να εμπνέει.
Πάνω στην ομιλία του αυτή, υποστηρικτές του έφτιαξαν ένα καταπληκτικό τραγούδι. Σε αυτό φαίνεται η μελωδικότητα του λόγου του. Και φαίνεται και το πόσο inspirational είναι τα λόγια του (αλήθεια πόσο συχνά μπορείς να φτιάξεις στίχους για ένα τραγούδι από έναν λόγο πολιτικού?)

Τέλος ένα σχόλιο για τον Γ. Παπανδρέου. Νομίζω οτι αυτό ακριβώς είναι που έχασε κάπου στον δρόμο - έδειξε όμως να το ξαναβρίσκει στις μέρες πριν την 11η Νοεμβρίου. Την ικανότητα να εμπνέει. Όχι την ικανότητα να είναι αντι-Καραμανλής (όπως η Χίλαρυ θέλει να είναι αντι-Bush). Όχι την ικανότητα να είναι δεινός ρήτορας. Αλλά την ικανότητα να get the people "fired up and ready to go", που λέει και ο Obama.

H Ελλάδα νομίζω έχει μία παράξενη αναλογία με την Αμερική αυτή τη στιγμή, σε άλλο επίπεδο και για άλλους λόγους. Έχει φτάσει σε ένα τέλμα, απο όλες τις απόψεις. Και χρειάζεται κάποιον να την εμπνεύσει για να γίνει μια συλλογική προσπάθεια - μια ψυχολογία όπως με τους Ολυμπιακους αγώνες. Δεν χρειάζεται έναν μεγάλο ηγέτη, ούτε έναν τεχνοκράτη. Χρειάζεται απλά κάποιον που να την κινητοποιήσει.
Ίσως παρασύρομαι αλλά, θα μου άρεσε να ακούσω τον ΓΑΠ να σταματήσει να σχολιάζει την ΝΔ. Και να αρχίσει να μιλάει για την Ελλάδα όπως την ονειρεύεται αυτός, τον ρόλο των Ελλήνων (δες και αυτοοργάνωση, συμμετοχή) σε αυτήν και τις ιδέες του για το πώς θα το πετύχει.
Θα ήθελα κυρίως κάποιον που να με κάνει να τον εμπιστευτώ πώς άν κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για την χώρα μου, θα πιάσει κάποιο τόπο.

No comments:

Post a Comment