Συνέντευξη στη Χαρά Καλημέρη
Kύριε Πανάρετε, κατά τη γνώμη σας ποια είναι τα ουσιαστικά προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος;
Oυσιαστικά είναι τα δομικά προβλήματα. Tα προβλήματα που αγνοούμε χρόνια ή πολλές φορές δεν τα έχουμε καν εντοπίσει. Aντ’ αυτών επιμένουμε να συζητάμε περί δευτερογενών ζητημάτων. Συζητάμε για τα ν+2 χρόνια φοίτησης, τις αυθαίρετες βάσεις του 10, το αν οι μαθητές θα εξετάζονται σε 4 ή 6 μαθήματα. Oλα αυτά θα μπορούσα να τα συνοψίσω ώς απουσία στόχου για το τι θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας. H επιδίωξη που έχει διατυπώσει ο πρωθυπουργός είναι η ύπαρξη ίσων ευκαιριών σε όλους σε μία παιδεία υψηλής ποιότητας. Aυτή είναι και η αρχή που ορίζει τις προτεραιότητές μας. Που οδηγεί στην αναζήτηση των δομικών προβλημάτων του εκπαιδευτικού συστήματος και την διαμόρφωση ουσιαστικής πολιτικής για την αντιμετώπισή τους. Aντί να κάνουμε μικρορυθμίσεις και «εξυπηρετήσεις» πρέπει να χαράξουμε πολιτική.Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες της πολιτικής που θα ακολουθήσετε;
Συνοπτικά, βασικούς πυλώνες της προσέγγισής μας αποτελούν τα εξής:
Πρωτοβάθμια / Δευτεροβάθμια: οι καθηγητές στα σχολεία και τα σχολεία στην κοινωνία. Πλήρης αλλαγή της λογικής διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού της χώρας. Διορισμός σε σχολεία και σπάσιμο του συστήματος αποσπάσεων. Mεγαλύτερη συμμετοχή της κοινωνίας στην διαμόρφωση του σχολείου.
Tριτοβάθμια: Eκ βάθρων αλλαγή της φυσιογνωμίας και της σχέσης του πανεπιστημίου με το κράτος. Oχι αλλαγή του νόμου πλαισίου, αλλά αλλαγή ολόκληρου του πλαισίου. Kύρια γνωρίσματα: Aυτονομία, προγραμματικές συμφωνίες, αξιολόγηση και κοινωνική λογοδοσία.
Eρευνα: Διαμόρφωση -επιτέλους- στρατηγικής έρευνας. Δεν μπορεί να συνεχίζεται η πρακτική όπου «πολιτική» έρευνας είναι η κατανομή πόρων για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Oι ενέργειές μας θα κινηθούν σε δύο κατευθύνσεις. H πρώτη θα αφορά την προώθηση έρευνας που θα εναρμονίζεται με τις εθνικές στρατηγικές μας (π.χ. υποστήριξη της πράσινης ανάπτυξης).
H δεύτερη θα αφορά την χρηματοδότηση ερευνητών και προγραμμάτων με ανοιχτό πεδίο αντικειμένων με μοναδικό κριτήριο την επιστημονική αριστεία. Tα παραπάνω θα συνδυασθούν με την προσπάθεια δημιουργίας συνεργασίας με ερευνητικά κέντρα και επιστήμονες του εξωτερικού αλλά και τους διακεκριμένους Eλληνες ερευνητές της διασποράς. Πρόσβαση στην γνώση. Yιοθέτηση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης του ηλεκτρονικού βιβλίου. Aπαγκίστρωση από το ένα και μοναδικό σύγγραμμα ή βιβλίο μέσω των τεράστιων δυνατοτήτων που προσφέρει το ηλεκτρονικό βιβλίο.
Oι προσπάθειες που έχουν γίνει να διορθωθούν τα προβλήματα του Πανεπιστημίου με νομοθετικές ρυθμίσεις έχουν αποτύχει. Mήπως θα πρέπει το Πανεπιστήμιο να βρει μόνο του τον δρόμο του;
Nαι, πρέπει. Mέσα σε πλαίσιο ελέγχου και αξιολόγησης του παραγόμενου αποτελέσματος από το κράτος. Tο πανεπιστήμιο δεν μπορεί να λειτουργεί ως μια δημόσια υπηρεσία με δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία. Oπως έχει πει επανειλημμένα και ο πρωθυπουργός, ήλθε η ώρα να πάμε σε ένα άλλο πανεπιστήμιο. Eνα πανεπιστήμιο που να λειτουργεί με τρόπο που να του επιτρέπει να ανταγωνίζεται με ίσους όρους τα πανεπιστήμια της Eυρώπης και της Aμερικής. Δεν μπορεί να έχουμε καθηγητές που διαπρέπουν στο εξωτερικό, που επιστρέφουν στην Eλλάδα και είναι υποχρεωμένοι να ασχολούνται με δικαστικές διαμάχες και να παρακολουθούν ατέλειωτες γενικές συνελεύσεις με τα βιβλιαράκια της νομοθεσίας και των αποφάσεων του Συμβουλίου της Eπικρατείας ως και να πρόκειται για πανεπιστημιακό ευαγγέλιο. Aλλος είναι ο ρόλος του καθηγητή.
Tο θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου ήρθε ξανά στο προσκήνιο μετά τα τελευταία επεισόδια. Mπορεί να λειτουργήσει ο ισχύον νόμος;
Tο πρόβλημα στο οποίο αναφέρεστε τίθεται τις περισσότερες φορές σε λάθος βάση. H διλημματική προσέγγιση «ναι/όχι στο άσυλο» είναι μία παραδοσιακή και βαθύτατα συντηρητική προσέγγιση υπαραπλούστευσης ενός ζητήματος σε άσπρο και μαύρο. Kαι όποτε γίνεται μία τέτοια υπεραπλούστευση, η πλευρά που χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει με ουσιαστικό τρόπο πάντα χάνει -αυτή ήταν και η όλη επικοινωνιακή τακτική του Tζορτζ Mπους. Eπί της ουσίας τώρα: Για την κυβέρνηση δεν τίθεται θέμα ασύλου. Eίναι σαφές ότι προβλήματα υφίστανται, αυτό το γνωρίζει ολόκληρη η κοινωνία. Mε νομοθετικές ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων και τροποποιήσεις δεν θα λυθεί το ζήτημα. Nόμος υπάρχει και τώρα. Aυτό που απαιτείται είναι βούληση και σοβαρότητα. Aυτά είναι που συνιστούν την αναγκαία προϋπόθεση. Aπό εκεί και πέρα, οι ατέρμονες συζητήσεις επί ψευδοδιλημμάτων απλώς αποπροσανατολίζουν και φέρνουν σε αντιπαράθεση τμήματα του κοινωνικού ιστού της χώρας (άλλη παραδοσιακή συντηρητική τακτική, το «διαίρει και βασίλευε»). Πρώτιστα, οι προϋποθέσεις αυτές αφορούν την ίδια την κυβέρνηση. Kαι εδώ, η αποδεδειγμένα σοβαρή ηγεσία στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχει δείξει ότι τις καλύπτει. Yστερα, αφορούν την ανεξάρτητη δικαιοσύνη και τις διοικήσεις των πανεπιστημίων, για την ενεργοποίηση των οποίων η σοβαρή ηγεσία αυτή μπορεί να δράσει ως καταλύτης.
Tα τελευταία χρόνια έχουν ιδρυθεί με κοινοτικά κονδύλια πολλά Tμήματα AEI και TEI που δεν έχουν αντίκρισμα στην αγορά εργασίας. Θεωρείτε ότι πρέπει να κλείσουν κάποια απ’ αυτά;
H μαζική ίδρυση Tμημάτων ήταν λάθος. Kαι το βλέπουμε τώρα. Hμουν από εκείνους που είχαν διαφωνήσει δημόσια με την πολιτική αυτή. Δεν το λέω τώρα. Yπήρχε και αντίφαση πολιτικής. Aπό την μια, προωθούσαμε (όπως και όλες οι χώρες της E.E.) την μαζική τριτοβάθμια εκπαίδευση με ίδρυση Tμημάτων χωρίς ουσιαστική στρατηγική και, από την άλλη, βάζαμε τεχνητούς φραγμούς (π.χ. βάση του 10, μη χορήγηση επαγγελματικών δικαιωμάτων). Tο να κλείσουν τμήματα βέβαια, είναι μια κουβέντα. Πρέπει να προχωρήσουμε στην αντιμετώπιση του προβλήματος με προσεκτικό και μεθοδικό τρόπο.
Mετά την καθιέρωση της βάσης του «10» σε αρκετά Tμήματα TEI της περιφέρειας υπάρχει το φαινόμενο των κενών θέσεων. Πώς σκέφτεστε να αντιμετωπίσετε το ζήτημα;
Tο θέμα είναι σύνθετο. Oι κενές θέσεις είναι η μια πλευρά της εξίσωσης. Πληρώνουμε τώρα μια πρόχειρη και επικοινωνιακή ρύθμιση. Tο να διορθώσει κανείς μια λάθος απόφαση είναι μερικές φορές πιο δύσκολο από μια απλή κατάργηση. H αντιμετώπιση πρέπει να είναι ουσιαστική.
H διαδικασία ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 36/2005 για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των κολεγίων βρίσκεται στην τελική φάση. Ποιες είναι οι βασικές αρχές που θα περιλαμβάνει το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα;
Mιλάμε για ένα ακόμα θέμα που ταλάνισε την χώρα λόγω έλλειψης πολιτικής. H νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας προχωρά με γρήγορους ρυθμούς στην ενσωμάτωση της οδηγίας στο ελληνικό δίκαιο. Mε τρόπο που να σέβεται το Eυρωπαϊκό δίκαιο. Tαυτόχρονα, θα δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε να αξιολογούνται τα επαγγελματικά προσόντα με τρόπο που να συνάδει με τις υφιστάμενες σήμερα διεθνείς πρακτικές. Aυτό που κάναμε μέχρι σήμερα είναι να αποφεύγουμε να δούμε το πρόβλημα, κρύβοντάς το κάτω από το χαλί. Θέλω, όμως, να κάνω και μια παρατήρηση, μιας και η E.E. αντιμετωπίζει το θέμα στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς και της ελεύθερης διακίνησης αγαθών και εργαζομένων. Aναρωτιέμαι αν η BMW, π.χ., θα μπορούσε να πουλά στην Eλλάδα αυτοκίνητα δεύτερης ποιότητας χρησιμοποιώντας το όνομά της επειδή ξέρει ότι οι Eλληνες δεν θα τα οδηγήσουν στους δρόμους της Γερμανίας για να κινδυνεύουν από ατυχήματα οι Γερμανοί πολίτες. Γι’ αυτό τον λόγο, έχουμε θέσει σε επίπεδο E.E. το θέμα της αξιολόγησης των μονάδων αυτών, ώστε τα κριτήρια αξιολόγησης που ισχύουν στην χώρα του μητρικού ιδρύματος να ισχύουν και στην χώρα του παραρτήματος.
H πρώτη φάση του διαλόγου για την αλλαγή του συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ολοκληρώθηκε. Σε ποια κατεύθυνση θα κινηθούν οι προτάσεις της κυβέρνησης και σε τι χρονικό ορίζοντα θα εφαρμοστούν οι όποιες αλλαγές;
Δεν είμαι σίγουρος σε τι ακριβώς αναφέρεστε. Oταν ο διάλογος ξεκίνησε, η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε καταθέσει καμία πρόταση. Aντίθετα, επέλεξε την προσέγγιση της μηδενικής βάσης και διαδραματίζοντας τον ρόλο τροχονόμου απόψεων. Ως εκπρόσωπος του ΠAΣOK στην συζήτηση εκείνη, μάλιστα, προσπάθησα να αναδείξω την ανάγκη να μην επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά στο ζήτημα της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Eπομένως, κυβερνητικές προτάσεις -της οποιασδήποτε κυβέρνησης- δεν έχουν συζητηθεί στο συμβούλιο αυτό. Kαι θα ήταν λάθος να έχουμε ξεκινήσει επικεντρώνοντας την προσοχή μας σε αυτό το ζήτημα. Δεν μπορεί να είναι θέμα εθνικού διαλόγου το αν οι υποψήφιοι εξετάζονται σε 4 ή 6 μαθήματα ή αν θα υπάρχει τράπεζα θεμάτων.
Kατά την άποψή σας, λοιπόν, η αλλαγή του συστήματος πρόσβασης στα AEI - TEI δεν θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα...
Tο σύστημα πρόσβασης είναι ένα τεχνικό ζήτημα. Eίναι το μεταβατικό στάδιο μιας εκπαιδευτικής φάσης και η απαρχή μια άλλης. Για να είναι επιτυχές, πρέπει ικανοποιεί τους στόχους που είχαν τεθεί για την μαθησιακή διαδικασία στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και να διασφαλίζει ότι τα πανεπιστήμια και τα TEI, η άλλη πλευρά της διάβασης, θα υποδέχονται τους φοιτητές που θα ήθελαν να εκπαιδεύσουν. Eχει συμβεί ποτέ αυτό; Θα έλεγα όχι. Oταν δεν έχουμε εξασφαλίσει την σωστή εκπαιδευτική διαδικασία στο γυμνάσιο και στο Λύκειο δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα.
Oύτε μπορούμε να προχωρήσουμε αν από την άλλη πλευρά δεν επιτρέψουμε στα Iδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να έχουν την αποκλειστική ευθύνη διαμόρφωσης του τρόπου λειτουργίας τους με κοινωνική λογοδοσία και με την δυνατότητα να μπορούν να καθορίζουν την φυσιογνωμία των φοιτητών που θέλουν να εκπαιδεύουν. Aυτά προηγούνται. Oταν αυτό το πλαίσιο διαμορφωθεί, η επιλογή συστήματος μετάβασης από την μια βαθμίδα στην άλλη είναι ένα τεχνικό θέμα που μπορεί να διαμορφωθεί από ειδικούς, χωρίς κομματικές αντιπαραθέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ελάχιστες είναι οι χώρες στις οποίες το σύστημα πρόσβασης αποτελεί εθνικό θέμα. Tο εξεταστικό είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Eφόσον δεν κοιτάξουμε τι κρύβεται κάτω από το νερό, θα προσκρούουμε ξανά και ξανά στα ίδια προβλήματα...
Έχετε εκφράσει τη διαφωνία σας με τον τελευταίο νόμο για την έρευνα. Ποιες αλλαγές θα πρέπει, κατά την άποψή σας, να γίνουν;
H δική μου διαφωνία διατυπώθηκε από την εποχή που συζητιόταν ο νόμος. Ένα γραφειοκρατικό πλέγμα μη εφαρμόσιμων διατάξεων. Δεν ήταν αντιπολιτευτική η θέση μου. H ίδια η τότε κυβέρνηση αναγνώρισε τις αδυναμίες του νόμου αυτού, αναστέλλοντάς τον πριν καν εφαρμοστεί. Aυτό αποτελεί την ακραία έκφανση αποτυχίας νομοθετικής πρωτοβουλίας. H υπαγωγή της Γενικής Γραμματείας Eρευνας και Tεχνολογίας στο υπουργείο Παιδείας, δημιουργεί την ανάγκη για μια νέα προσέγγιση που θα παίρνει υπόψη της τα νέα αυτά δεδομένα. Προς το παρόν, θα χρειαστεί μια ακόμα αναστολή.
Αυτά που λέτε για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως και για την Έρευνα, ακουμπούν τον πυρήνα των διαχρονικών παθογενειών του συστήματος. Αν προχωρήσουν, θα έχετε πετύχει τεράστια αλλαγή!
ReplyDeleteΕύχομαι να έχετε υγεία και δύναμη για να τα καταφέρετε!
η πολιτική για την παιδεία θα μπορούσε να είναι….
ReplyDelete…..[γιώργος σεφέρης]
Είτε βραδιάζει
Είτε φέγγει
Μένει λευκό
Το γιασεμί
…..[οδυσσέας ελύτης στο «μαρία νεφέλη»]
Ας κάνουμε το άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά
Τρώγε την πρόοδο
Και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της
Δίνε δωρεάν τον χρόνο σου
Αν θες να σου μείνει λίγη αξιοπρέπεια
Την αλήθεια την «φτιάχνει» κανείς
Ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα
Και από την ανάποδη φοριέται η φαντασία
Και σε όλα τα μεγέθη της
Το άπειρο υπάρχει για μας
Όπως ΄η γλώσσα για τον κωφάλαλο
Ιδιώτευε μες στο Ανερυθρίαστο
Δυστυχώς και η Γη
Με δικά μας έξοδα γυρίζει
Το «κενό» υπάρχει
Όσο δεν πέφτεις μέσα του
Έχει τη μέση της και η άκρη- άκρη
Κάπου ανάμεσα στην Τρίτη και την Τετάρτη
Πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα
Θάλασσα λανθασμένη δεν γίνεται
Μια νομοθεσία
Εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες
Θα΄τανε αληθινή σωτηρία
Αν είναι να πεθάνεις πέθανε
Αλλά κοίτα να γίνεις ο πρώτος πετεινός
Μέσα στον Άδή
Ο τρομοκράτης είναι ο άξεστος των θαυμάτων
… [σύνθημα μάη 68]
Να΄μαστε ρεαλιστές να ζητάμε το αδύνατο
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ... ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
….[σοφία ΠΑΣΟΚ], […],…….
καταπληκτκό και ευρηματικό το σχόλιο 11:26, μπράβο του/της !!! καλή χρονιά, για την παιδεία και όχι μόνο
ReplyDeleteΧρόνια πολλά και καλή χρονιά, με πολλές ανατροπές!
ReplyDelete"Οι καθηγητές ατα σχολεία και τα σχολεία στην κοινωνία."
ReplyDeleteΌταν λέμε οι καθηγητές στα σχολεία, δείτε και αυτό: Εργασιακό ωράριο 30 ώρες/ εβδομάδα.
Διδακτικό ωράριο από 14 ως 24 ώρες/ εβδομάδα.
Η πραγματικότητα:Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί παραμένουν στον εργασιάκό τους χώρο μόλις 14 ως 20 ώρες.
Αποτέλεσμα:Περιορίζονται αυστηρά και μόνο στη διδασκαλία τους εντός της τάξης και τις περισσότερες φορές δείχνουν ότι δεν τους αφορά γενικότερα η σχολική μονάδα στην οποία εργάζονται! Πάντα βέβαια υπάρχουν και οι φιλότιμοι εκπαιδευτικοί!!!
Άλλο: Εκπαιδευτικοί με ειδικά ωράρια! Αντιδήμαρχοι, αιρετοί παντώς τύπου κλπ...Επκαιδευτικοί με ειδικά προνόμια όλοι αυτοί! Τη δουλειά τους στο σχολείο την συμπληρώνουν όλοι οι υπόποιποι. Να σταματήσουν όλα αυτά!
Πρόταση για άμεση εφαρμογή: Όλοι οι εκπαιδευτικοί θα παραμένουν στο σχολείο, τις ίδιες ώρες ανεξάρτητα από το διδακτικό τους ωράριο και όλοι θα έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις. Καμία μα καμία εξαίρεση! Στην εργασία μας είμαστε όλοι ίσοι. Αν δεν εφαρμοστεί αυτό πάντα θα νιώθουμε εμείς οι συνεπείς, αδικημένοι!
Χρόνια πολλά σε όλους!
ReplyDeleteΕύχομαι να έχει την δύναμη ο καθένας μας, απο εκεί που βρίσκεται, να κάνει την προσπάθεια στο μέτρο που μπορεί για να πάμε σε ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα.
Θέλω να διαβεβαιώσω όλους όσους μας διαβάζουν (αναρτήσεις και σχόλια), ότι θα κάνω ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Αλλά χρειάζονται συμπαραστάτες "on the field" τα υγειή κύτταρα αυτού του μεγάλου οργανισμού. Εκεί κερδίζονται οι μάχες, και όχι "top down".
Ευχάριστη έκπληξη η συνέντευξη που περιγραφεί ουσιαστικούς και προς τη σωστή κατεύθυνση στόχους. Εμφανώς υπερισχύει προς το παρόν η μακρά εμπειρία του ακαδημαϊκού, η οποία εύχομαι να επικρατήσει επί του πολιτικού!
ReplyDeleteΤα Τμήματα ΑΕΙ (Παν/μια, ΤΕΙ) φαντάσματα, που δεν έχουν ποιοτικούς και μόνιμους καθηγητές, έχουν ελάχιστες υποδομές και μικρό αριθμό φοιτητών πρέπει να κλείσουν μετά από εξωτερική, διαφανή και ποιοτική αξιολόγηση, που ήδη έχει αρχίσει και χρειάζεται ουσιαστική υποστήριξη. Ο βασικός λόγος είναι ότι αντλούν πόρους από τους περιορισμένους που έχουμε ιδιαίτερα στη παρούσα συγκυρία, συμβάλλοντας στην υποχρηματοδότηση των ποιοτικών Τμημάτων. Επίσης η βάση του 10 πρέπει να ισχύσει, έστω και σαν ‘ψυχολογικό’ όριο προς τους υποψηφίους, δίνοντας το μήνυμα ότι στην Ανώτατη Εκπαίδευση έχουν δικαίωμα πρόσβασης και χρήσης των αναγκαίων πόρων ΜΟΝΟ αυτοί που θα εργασθούν σκληρά και ΟΧΙ όλοι ανεξάρτητα από τη προσπάθεια τους! Η νοοτροπία της ισοπέδωσης και της ελάσσονος προσπάθειας δεν πρέπει να έχει θέση στη προσπάθεια για ανάπτυξη ποιοτικών ΑΕΙ.
Καθηγητής Παν/μιου Κρήτης
Καλή Χρονιά και δεχτείτε από έναν οπαδό της Αριστεράς (δεν συμπεριλαμβάνω το ΠΑΣΟΚ), που εντυπωσιάζεται που εδώ μπορεί να μιλαέι ελεύθερα, τα ειλικρινή Συγχαρητήρια για το ΘΑΡΡΟΣ ΣΑΣ - ΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ (και φυσικά δεν συμφωνώ σε πολλά)
ReplyDeleteΜΕΡΟΣ Α
ReplyDeleteΜερικές σκέψεις και προτάσεις …ενός αθεράπευτα ρομαντικού /πραγματιστή
Το θέμα των αλλαγών στο εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι θέμα μόνο προθέσεων.
Απαιτούνται απλές παρεμβάσεις για να μπορέσουν τα υγειή κύτταρα αυτού του μεγάλου οργανισμού να δράσουν “on the field”
Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα από την κεντρική διοίκηση για ελευθερία κινήσεων και διασταλτική ερμηνεία της νομοθεσίας προκειμένου να είναι δυνατή η «άσκηση εσωτερικής πολιτικής» στο επίπεδο της σχολικής μονάδας.
Για να γίνει αυτό απαιτείται το υπουργείο να παρέμβει ώστε στο επίπεδο του εκπαιδευτικού που «θέλει» να «μπορεί» να δίνεται η ελευθερία και η δυνατότητα ενάντια σε παρεμβάσεις που τον συνθλίβουν και τέτοιες είναι:
ο διευθυντής που ασκώντας κατά παρέκκλιση το διευθυντικό του δικαίωμα «απαγορεύει» στην ουσία την όποια πρωτοβουλία
ο σύλλογος διδασκόντων, με τους παγιωμένους συσχετισμούς, ο οποίος αρέσκεται στην απραξία προκειμένου να διαιωνιστεί η κατάσταση τέλματος που επικρατεί και αρνείται την οποία πρωτοβουλία, συνεργασία προκειμένου να εφαρμοστεί η διαθεματική προσέγγιση στη διδασκαλία και τις δράσεις της σχολικής μονάδας.
η άρνηση της σχολικής κοινότητας για εφαρμογή καινοτόμων δράσεων
οι επεμβάσεις στο μαθητόκοσμο για άρνηση συμμετοχής ή επιλεκτική συμμετοχή σε προγράμματα αμφίβολης εκπαιδευτικής ποιότητας προκειμένου να αναδειχθούν οι η[υ]μέτεροι που πρέπει σε τοπικό επίπεδο όπου οι συσχετισμοί δυνάμεων σε πολιτικό, συνδικαλιστικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο είναι ιδιαίτερα ισχυροί και δύσκολα ανέχονται παρεμβάσεις ποιότητας ή παρεμβάσεις που δεν εξυπηρετούν μια ιδιότυπη πελατειακή σχέση. Ιδιαίτερα αν έχεις άποψη, δυνατότητες, μεράκι τότε είσαι «επικίνδυνος για το σύστημα.
η άρνηση να ληφθεί υπόψη η γνώμη και οι προτάσεις που γίνονται με:
o τη μη απάντηση σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία από τη διοικητική ιεραρχία στο οποιοδήποτε επίπεδο
o τη απειλή «ενόρκων διοικητικών εξετάσεων» από τις προϊστάμενες αρχές του όποιου επιπέδου στην περίπτωση της γραφειοκρατικής ερμηνείας των «νόμων» προκειμένου να έχουν την ησυχία τους ή για να δικαιολογηθεί η «μη επάρκειά τους»
και οδηγούν στην απογοήτευση τους ολίγους που προσπαθούν και που χαρακτηρίζονται ως οι «γραφικοί» σε ένα σύστημα στο οποίο επικρατεί μια παρατεταμένη αδράνεια. [γπμ] …συνεχίζεται
ΜΕΡΟΣ Β
ReplyDeleteΜερικές σκέψεις και προτάσεις …ενός αθεράπευτα ρομαντικού/ πραγματιστή
………
Και πάντοτε ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Η πρόσφατη αναφορά, στο παράδειγμα της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου για πρωτοποριακές δράσεις που συνήθως γίνονται από εκπαιδευτικούς … και με δικά τους έξοδα!!
Δεν λέγω ότι δεν υπάρχουν και τέτοιες, αλλά συνήθως λόγω των αιτίων που προαναφέρθηκαν προβάλλονται «τα φύκια ως μεταξωτές κορδέλες» ιδιαίτερα σε υπηρεσίες παιδείας που και είναι κατασυκοφαντημένες λόγω της ανικανότητας των στελεχών, λόγω των συμφερόντων και λόγω ιδιότυπων «επιστημονικών» απόψεων που προωθούνται επειδή δεν είναι επιθυμητή η αποδοχή των όσων επιβάλλονται με τις προτεινόμενες αλλαγές της ΚτΠ στην οποία ζούμε, προκειμένου να επιβληθούν συντεχνιακές αντιλήψεις που επενδύονται από την επιστημονική αυθεντία ειδικών όπως αυτών που αναδείχθηκαν με την περίπτωση των τριών αναρτήσεων για το συγκεκριμένο πανεπιστημιακό τμήμα, το οποίο δεν είναι και το μοναδικό.
Τι πρέπει να γίνει:
o να καταρτισθεί άμεσα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης από το υπουργείο που να αμβλύνει τα αδιέξοδα και δίνει τις δυνατότητες για δράση
o να αναδιαμορφωθεί ο προϋπολογισμός όλων των δαπανών του υπουργείου ώστε οι ελαστικές δαπάνες και να περικοπούν και να διανέμονται με παραγωγικό τρόπο. Και τότε θα διαπιστωθεί ότι και χρήματα υπάρχουν και πως μπορεί να μπει μια τάξη σε αυτό τον τόπο
o να υλοποιηθούν προγράμματα μέσω του ΕΣΠΑ που θα δημιουργούν παράδοση στην επιθυμητή λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος και σε κατευθύνσεις που να κάνουν το «όραμα πράξη»
[η παραπέρα ανάλυση υπερβαίνει τις επιδιώξεις του σχολίου]
Αλλά μια τέτοια λειτουργία απαιτεί στελέχη με μεράκι, ανιδιοτέλεια, εμπειρία και αποδεδειγμένα δείγματα δουλειάς
Δεν μπορεί οι μετριότητες να επιβάλλονται επειδή δεν έχουν προσόντα ικανότητες αλλά μόνο θράσος
Δεν μπορεί η παιδεία να εξαρτάται από την γνώμη αυτών που χωρίς προσόντα να ασκούν πολιτική, να παραγοντίζουν και να κατέχουν διευθυντικές θέσεις ενώ τα προσόντα τους δεν αρκούν ούτε για την κατάληψη των θέσεων των υφιστάμενών τους !
Δεν μπορεί να συνθλίβεται η επιστημονική, παιδαγωγική, διοικητική επάρκεια από τους «μικρούς» και «θρασείς» και να παραπέμπουμε τις παρεμβάσεις σε ένα μη ορατό μέλλον ή στην υλοποίηση προτάσεων που οδηγούν σε νέα αδιέξοδα
Φαίνεται ότι σε αυτές τις διαπιστώσεις, η διαπίστωση του πρωθυπουργού «δεν μας περισσεύει κανένας» είναι μια ουτοπική προσέγγιση της εικονικής πραγματικότητας που συνήθως επικρατεί .
Και να μην ξεχνάμε η αντικειμενική πραγματικότητα είναι μία και αυτή ανεξάρτητη από το πνεύμα που τη συλλαμβάνει.
Επομένως το στοίχημα για αλλαγές στην παιδεία θα πετύχει μόνο αν ακολουθηθεί η πολιτική που προσεγγίζει με την μεγαλύτερη δυνατή πιστότητα τις δύσκολες επιλογές που επιβάλλει η προσέγγιση της μοναδικής λύσης που στην οριακή της περίπτωση προσεγγίζει το άριστο αποτέλεσμα.
Για τις θετικές επιστήμες αυτή η μεθοδολογία είναι και ασφαλής και η μόνη που οδηγεί σε αποτελέσματα.
Καλή χρονιά [γπμ]
ΜΕΡΟΣ Β
ReplyDeleteΜερικές σκέψεις και προτάσεις …ενός αθεράπευτα ρομαντικού/ πραγματιστή
………
Και πάντοτε ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Η πρόσφατη αναφορά, στο παράδειγμα της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου για πρωτοποριακές δράσεις που συνήθως γίνονται από εκπαιδευτικούς … και με δικά τους έξοδα!!
Δεν λέγω ότι δεν υπάρχουν και τέτοιες, αλλά συνήθως λόγω των αιτίων που προαναφέρθηκαν προβάλλονται «τα φύκια ως μεταξωτές κορδέλες» ιδιαίτερα σε υπηρεσίες παιδείας που και είναι κατασυκοφαντημένες λόγω της ανικανότητας των στελεχών, λόγω των συμφερόντων και λόγω ιδιότυπων «επιστημονικών» απόψεων που προωθούνται επειδή δεν είναι επιθυμητή η αποδοχή των όσων επιβάλλονται με τις προτεινόμενες αλλαγές της ΚτΠ στην οποία ζούμε, προκειμένου να επιβληθούν συντεχνιακές αντιλήψεις που επενδύονται από την επιστημονική αυθεντία ειδικών όπως αυτών που αναδείχθηκαν με την περίπτωση των τριών αναρτήσεων για το συγκεκριμένο πανεπιστημιακό τμήμα, το οποίο δεν είναι και το μοναδικό.
Τι πρέπει να γίνει:
o να καταρτισθεί άμεσα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης από το υπουργείο που να αμβλύνει τα αδιέξοδα και δίνει τις δυνατότητες για δράση
o να αναδιαμορφωθεί ο προϋπολογισμός όλων των δαπανών του υπουργείου ώστε οι ελαστικές δαπάνες και να περικοπούν και να διανέμονται με παραγωγικό τρόπο. Και τότε θα διαπιστωθεί ότι και χρήματα υπάρχουν και πως μπορεί να μπει μια τάξη σε αυτό τον τόπο
o να υλοποιηθούν προγράμματα μέσω του ΕΣΠΑ που θα δημιουργούν παράδοση στην επιθυμητή λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος και σε κατευθύνσεις που να κάνουν το «όραμα πράξη»
[η παραπέρα ανάλυση υπερβαίνει τις επιδιώξεις του σχολίου]
Αλλά μια τέτοια λειτουργία απαιτεί στελέχη με μεράκι, ανιδιοτέλεια, εμπειρία και αποδεδειγμένα δείγματα δουλειάς
Δεν μπορεί οι μετριότητες να επιβάλλονται επειδή δεν έχουν προσόντα ικανότητες αλλά μόνο θράσος
Δεν μπορεί η παιδεία να εξαρτάται από την γνώμη αυτών που χωρίς προσόντα να ασκούν πολιτική, να παραγοντίζουν και να κατέχουν διευθυντικές θέσεις ενώ τα προσόντα τους δεν αρκούν ούτε για την κατάληψη των θέσεων των υφιστάμενών τους !
Δεν μπορεί να συνθλίβεται η επιστημονική, παιδαγωγική, διοικητική επάρκεια από τους «μικρούς» και «θρασείς» και να παραπέμπουμε τις παρεμβάσεις σε ένα μη ορατό μέλλον ή στην υλοποίηση προτάσεων που οδηγούν σε νέα αδιέξοδα
Φαίνεται ότι σε αυτές τις διαπιστώσεις, η διαπίστωση του πρωθυπουργού «δεν μας περισσεύει κανένας» είναι μια ουτοπική προσέγγιση της εικονικής πραγματικότητας που συνήθως επικρατεί .
Και να μην ξεχνάμε η αντικειμενική πραγματικότητα είναι μία και αυτή ανεξάρτητη από το πνεύμα που τη συλλαμβάνει.
Επομένως το στοίχημα για αλλαγές στην παιδεία θα πετύχει μόνο αν ακολουθηθεί η πολιτική που προσεγγίζει με την μεγαλύτερη δυνατή πιστότητα τις δύσκολες επιλογές που επιβάλλει η προσέγγιση της μοναδικής λύσης που στην οριακή της περίπτωση προσεγγίζει το άριστο αποτέλεσμα.
Για τις θετικές επιστήμες αυτή η μεθοδολογία είναι και ασφαλής και η μόνη που οδηγεί σε αποτελέσματα.
Καλή χρονιά [γπμ]
Καλή Χρονιά και καλή δύναμη!
ReplyDeleteΣε σχέση με το προηγούμενο σχόλιο και με τις ευχές σας θα ήθελα να πω πως συμπαραστάτες σας on the field υπάρχουν. Ωστόσο χρειάζονται και αυτοί τη δική σας συμπαράσταση. Η σχέση είναι αμφίδρομη.
Συνήθως υπάρχει διάσταση απόψεων με την Ελένη, αλλά δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει στην διαπίστωση για τους on the fiel"...Ωστόσο χρειάζονται και αυτοί τη δική σας συμπαράσταση. Η σχέση είναι αμφίδρομη"
ReplyDeleteΚαλή Χρόνια και Χρόνια Πολλά,
ReplyDeleteΑυτό που εύχομαι εγώ είναι υγεία και μόνο υγεία,
Φυσικά θα ήθελα να συμφωνήσω και με την κύρια Ελένη, αυτή η σχέση είναι και πρέπει να είναι αμφίδρομη.
Κουραστήκαμε, θέλουμε την αλλαγή, επιζητούμαι την αλλαγή, στηρίζουμε την αλλαγή.
Φιλικά
Γιώργος
Καλή χρονιά και καλή δύναμη.
ReplyDeleteΠαρέμβαση… για αξιολόγηση [(1973-1983), (1983-2010)] και για αμφίδρομη αυτοκριτική όλων μας [9/1988- 2010]
ReplyDeleteH προσφερόμενη στήριξη, σημαίνει συμμετοχή, αξιοποίηση δυνατοτήτων, πείρας, διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων για την παιδεία/ εκπαίδευση, επάρκεια στο επιστημονικό, επαγγελματικό επίπεδο και ενεργή συμμετοχή στα κοινωνικά δρώμενα.
Η κούραση και η απογοήτευση από τον αποκλεισμό για προσφορά και η κατασυκοφάντηση της δουλειάς διαχρονικά από τους «τυχάρπαστους», τους «αγράμματους» και τους «δημοσιοσχεσίτες» δεν αφορά προσωπική υπόθεση αλλά υπόθεση για υλοποίηση πραγματικών μεταρρυθμιστικών κινήσεων στο χώρο της εκπαίδευσης.
Η λύση είναι απλή: Κινήσεις που θα συνδυάζουν την επαναστατική κίνηση που είναι η υλοποίηση «αυτονόητων πολιτικών» σε συνδυασμό με «οραματικές παρεμβάσεις» που θα στηρίζονται σε αντικειμενικά δεδομένα που δεν θα σχετίζονται με προτάσεις που αναπαραγάγουν μια εικονική πραγματικότητα που έχει οδηγήσει την παιδεία/ εκπαίδευση στο τέλμα και την απραξία.
Η υποχρέωση της εκάστοτε «εξουσίας» η υλοποίηση των προγραμματικών επιλογών με τη συνδρομή αυτών που μπορούν, που έχουν τις δυνατότητες που θέλουν, που δεν ζήτησαν, που δεν επιζητούν που δεν θα εξαργυρώσουν…. [γιώργος πμ]
Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση
ReplyDeletehttp://www.alfavita.gr/books_3.php
Αν και δεν είναι αντιληπτό το σχόλιο για την αξιολόγηση, με την παραπομπή σε ιστοσελίδα που διαφημίζει τίτλο βιβλίου συνεργάτη της, θα ήθελα να σημειώσω:
ReplyDeleteo η αναφορά δεν σχετίζεται με την ερμηνεία που επιχειρεί το σχόλιο και
o το θέμα της αξιολόγησης είναι πολύ σοβαρότερο από μια τέτοια προσέγγιση που επιχειρήθηκε και σχετίζεται με μια σοβαρή ερευνητική διαδικασία που σημαίνει :
o την καταγραφή και συγκριτική προσέγγιση του θέματος σε Ελλάδα και στο Εξωτερικό
o τη θεωρητική τεκμηρίωση του θέματος και την επιλογή ή δημιουργία ενός μοντέλου αξιολόγησης
o την πιλοτική εφαρμογή του επιλεγέντος μοντέλου αξιολόγησης κτλ…κτλ
… αυτά, και βέβαια δεν είναι η έρευνα θέμα δηλώσεων κατ΄ επίφαση «επιστημονικών» συνήθως από μη ειδικούς, είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που κύρια γίνεται σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα και τα αποτελέσματα παρουσιάζονται σε συνέδρια και επιστημονικά περιοδικά κύρους προκειμένου να μην είναι εμπειρικές προσεγγίσεις στις οποίες οφείλονται τα αδιέξοδα της εκπαίδευσης. [γιώργος πμ]
Αν και δεν είναι αντιληπτό το σχόλιο για την αξιολόγηση, με την παραπομπή σε ιστοσελίδα που διαφημίζει τίτλο βιβλίου συνεργάτη της, θα ήθελα να σημειώσω:
ReplyDeleteo η αναφορά δεν σχετίζεται με την ερμηνεία που επιχειρεί το σχόλιο και
o το θέμα της αξιολόγησης είναι πολύ σοβαρότερο από μια τέτοια προσέγγιση που επιχειρήθηκε και σχετίζεται με μια σοβαρή ερευνητική διαδικασία που σημαίνει :
o την καταγραφή και συγκριτική προσέγγιση του θέματος σε Ελλάδα και στο Εξωτερικό
o τη θεωρητική τεκμηρίωση του θέματος και την επιλογή ή δημιουργία ενός μοντέλου αξιολόγησης
o την πιλοτική εφαρμογή του επιλεγέντος μοντέλου αξιολόγησης κτλ…κτλ
… αυτά, και βέβαια δεν είναι η έρευνα θέμα δηλώσεων κατ΄ επίφαση «επιστημονικών» συνήθως από μη ειδικούς, είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που κύρια γίνεται σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα και τα αποτελέσματα παρουσιάζονται σε συνέδρια και επιστημονικά περιοδικά κύρους προκειμένου να μην είναι εμπειρικές προσεγγίσεις στις οποίες οφείλονται τα αδιέξοδα της εκπαίδευσης. [γιώργος πμ]
«..Tο σύστημα πρόσβασης είναι ένα τεχνικό ζήτημα. Eίναι το μεταβατικό στάδιο μιας εκπαιδευτικής φάσης και η απαρχή μια άλλης…»
ReplyDeleteΚύριε Υφυπουργέ.
Σε πρόσφατη συνέντευξή σας είπατε μεταξύ των άλλων και τα παραπάνω.
Η πολυετής υπηρεσία μου στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το σύνολο σχεδόν της οποίας σε Λύκειο, και η εμπειρία μου με διάφορα συστήματα εισαγωγής μου επιβάλλει να βλέπω ως λάθος αυτή την θέση.
Από το 1976, έχω δει πολλά συστήματα και έχω αποκρυσταλλώσει την πεποίθηση ότι το σύστημα επιλογής δεν είναι ένα τεχνικό ζήτημα.
Αντίθετα καθορίζει, κακώς μάλιστα, τους στόχους και την φιλοσοφία του Λυκείου.
Άλλο ήταν το Λύκειο με το Πρακτικό και Κλασσικό του τμήμα και τις εξετάσεις μετά το Απολυτήριο σε όλη την εξεταστέα ύλη του Λυκείου και άλλο το σημερινό με τις τρείς κατευθύνσεις και τις εξετάσεις εισαγωγής, που επηρεάζουν τον βαθμό του Απολυτηρίου, για να αναφέρω μόνο τα συστήματα εισόδου και προσεχούς εξόδου μου από την Υπηρεσία.
Δεν θα σταθμίσω ποιο από αυτά είναι καλύτερο. Καθένα έχει τα υπέρ και τα κατά. Στο πρώτο ο μαθητής ανέπτυσσε σε όλη την διάρκεια του λυκείου, ειδικά στα θετικά μαθήματα, την κριτική μάθηση, ώστε να είναι ικανός να αντιμετωπίσει ακόμα και θέματα που δεν είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα.
Στο δεύτερο αποστηθίζει την συνεχώς μειούμενη ύλη. Δεν τον ενδιαφέρει η απόδειξη ενός θεωρήματος, για τον απλούστατο λόγο δεν περιέχεται στην εξεταστέα ύλη.
Έχει σταματήσει να καλλιεργεί την σκέψη του, την κρίση του, την δημιουργική του φαντασία, την αξιωματική τεκμηρίωση των συλλογισμών του, απλά γιατί η Γεωμετρία και ειδικά η Στερεομετρία είναι εκτός της εξεταστέας ύλης.
Από την άλλη πλευρά για την διαφοροποίηση των μαθητών στις εισαγωγικές εξετάσεις αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερο λεπτομέρειες και ειδικές περιπτώσεις, που αυξάνουν και τροφοδοτούν την αγωνία, το άγχος των μαθητών και τις αίθουσες των φροντιστηρίων. Και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα του τελευταίου μόνο συστήματος.
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω και στο άλλο θέμα, ότι δηλαδή η διαδικασία των εξετάσεων είναι απλώς μια μετάβαση από μια βαθμίδα σε άλλη.
Ζήστε την αγωνία των οικογενειών τους αλλά και των ιδίων, για να βεβαιωθείτε πόσο απέχει η πραγματικότητα από την θέση σας.
Λύση είναι ο πραγματικός διάλογος, με αυτούς που ζουν καθημερινά το Σχολείο. Όχι τον οργανωμένο κλάδο, δεν θα βγάλετε άκρη με τις προσωπικές τους στοχεύσεις, αλλά με τον μαχόμενο κλάδο. Χωρίς όφελος για αυτού και με δικό τους κόστος μάλιστα, γιατί ευτυχώς υπάρχουν ακόμα και σήμερα πολλοί τέτοιοι.
Αναζητήστε και διαλεχθείτε με τους πολλούς, που λειτουργούν, υπηρετούν και εργάζονται στα σχολεία και όχι τους επαγγελματίες που δουλεύουν στα σχολεία.
Ενδιαφέρουσα άποψη και επιχειρηματολογία. Δύσκολο να απαντηθεί με ένα σχόλιο.
ReplyDeleteΤο βήμα πάντως είναι ανοικτό στον διάλογο.
Από αύριο ελπίζω να είναι διαθέσιμη και η νέα ιστοσελίδα μου που θα βελτιώσει τις δυνατότητες διατύπωσης απόψεων και διαλόγου.
Κύριε Υφυπουργέ,
ReplyDeleteτι σχεδιάζει να κάνει το Υπουργείο με τα μεταπτυχιακά με δίδακτρα των 8.000, 9.000, 10.000+ Ευρώ στα Πανεπιστήμια Μακεδονίας, ΟΠΑ, ΠΑΠΕΙ?
Μπορεί το κάθε τμήμα να επιβάλλει όσα δίδακτρα θέλει?
Δηλώνονται αυτά στην εφορία από τους καθηγητές των μεταπτυχιακών?
κ. Καρσιωτη μου,ν αγιασει η μανουλα σου.
ReplyDeleteΚι εγω,με 35+ χρονια στο κουρμπετι του 2βαθμιου Σχολειου,απο το 67 εως το 2002,εχω την ιδια αποψη,και παρ ο,τι Φυσικος,θεωρω οτι η καταργηση της Γεωμετριας,σε ολες της τις μορφες,ηταν το μεγαλυτερο εγκλημα που εγινε στο Σχολειο.
Οι Γεωμετρικοι τοποι και οι κατασκευες,ηταν ο,τι καλυτερο για την αναπτυξη της ευφυιας των μαθητων και της κριτικης τους σκεψης.Οπως επισης και το μαθημα της Λογικης ακομα και η Αστρονομια,που κι αυτα καταργηθηκαν ασμενως απο το προγραμμα.
Οι ανθρωποι,οι πολιτικοι εννοω,δεν θελανε ελιτ,οπως λεγανε τοτε,το 81,και γι αυτο,κατηργησαν και τα Προτυπα Σχολεια,που υπηρχαν στη Χωρα,και που μαθαιναν γραμματα,σοβαρα,τα παιδια του κοσμου,που ειχαν τα φοντα,χωρις να εχουν χρηματα,ουτε οικογενειακες περγαμηνες.
Το προγραμμα τους,ηταν,να γεμισουν τη Χωρα με Σχολεια,χαμηλων προδιαγραφων,και να βαλουν μεσα,μαθητες μετριους και κατω του μετριου.
Μ αυτους,γεμισαν την Διοικηση,και τα αποτελεσματα τα βλεπουμε καθε μερα.
Το κακο ειναι,οτι κανεις δεν τολμα να αλλαξει την κατασταση αυτη,λογω του λεγομενου πολιτικου κοστους,και ετσι το κακο θα συνεχιστει.
Και τωρα,τα βαλανε με το 10,που κρατησε το φυλλο συκης,για να μην ξεφτιλιστει η υποθεση,με ανθρωπους που παιρνανε 3 και 4,και μπαινανε σε καποια "Σχολη",και μετά ζηταγανε και δικαιωματα,καλη ωρα.
Δυστυχως κυριοι,η επι θυραις πτωχευση μας,δεν ειναι μονον οικονομικη,αλλα ειναι γενικη,και χειαρχισει,απο τη στιγμη που καταστρεψανε εκεινα τα Σχολεια που ειχαμε,που μπορει να ηταν πτωχικα,αλλα καμια σχεση δεν ειχαν με τα σημερινα.