Η Αυτοτέλεια του Δημοσίου Πανεπιστημίου

Tweet

Δεν είχε "στεγνώσει το μελάνι" της προηγουμένης ανάρτησης μου όταν πληροφορήθηκα από το λογιστήριο του πανεπιστημίου ότι το ελεγκτικό συνέδριο δεν ενέκρινε την δαπάνη για δύο εισιτήρια συμμετοχής μου σε διεθνή συνέδρια που έγιναν τον Ιούλιο 2007 και τον Ιούνιο του 2006! Η συμμετοχή και η κάλυψη των εξόδων αυτών είχαν εγκριθεί από την ΓΣ του Τμήματος. Ομως το ΕΣ αποφάσισε ότι αρμόδια αρχή έγκρισης των ταξιδίων είναι το Πρυτανικό Συμβούλιο και όχι τη ΓΣ. (Αυτό έγινε από την νέα σύνθεση του ΕΣ και είναι αντίθετο με την προηγούμενη πρακτική). Επομένως, δεν αρκεί να έχει εγκριθεί η αίτηση από την ΓΣ πριν την πραγματοποίηση του ταξιδιού, αλλά θα πρέπει να υπάρχει και αντίστοιχη έγκριση από το ΠΣ πριν το συνέδριο. Σύμφωνα με την υπηρεσία του πανεπιστημίου για να επιτευχθεί αυτό, η αίτηση θα πρέπει πλέον να κατατίθεται στην γραμματεία 2-3 μήνες (!) πριν το προγραμματισμένο ταξίδι, ώστε να μπορεί να τηρείται η παραπάνω απαίτηση.

Τι να σχολιάσω; Την "αναδρομική" αλλαγή πρακτικής του ΕΣ λόγω αλλαγής προσώπων? Την γραφειοκρατία που ξεπερνά κάθε όριο;

Είμαι καθηγητής Α' βαθμίδας πάνω από 20 χρόνια και έχω ασκήσει διοίκηση στην εκπαίδευση από μια σειρά διαφορετικές θέσεις. Είναι η πρώτη φορά που συναντώ μια τέτοια απόφαση.

Το σχόλιο αυτό αφιερώνεται σε όσους πιστεύουν ότι έχει ενισχυθεί η αυτοτέλεια του πανεπιστημίου. Αφιερώνεται και σε όσους πιστεύουν ότι, με αυτά τα δεδομένα και με την παρούσα νομική μορφή, το δημόσιο πανεπιστήμιο μπορεί να είναι ανταγωνιστικό. Οσο για το ποσόν που δικαιούμαι αλλά δεν θα λάβω, ελπίζω να χρησιμοποιηθεί για την επιμόρφωση των δικαστικών.