Ο Ε. Στυλιανίδης και τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια

Tweet

Η δήλωση του Υπουργού Παιδείας ότι «το πανεπιστήμιο χρειάζεται ένα σοκ για να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο", αλλά και η θέση ότι ομάδες καθηγητών «πρέπει να μπουν στο περιθώριο διότι, αν και μειοψηφούν, κρατούν καθηλωμένη την ελληνική εκπαίδευση», προκάλεσε πολλές αντιδράσεις.

Η άποψη ότι η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων επιβάλλεται για να διορθωθούν τα δημόσια (μέσω του αναπόφευκτου ανταγωνισμού), δεν είναι νέα. (Πρώτος, νομίζω, την διετύπωσε ο Γ. Κουμάντος με άρθρο του στην Καθημερινή στο τέλος της δεκαετίας του 80). Είναι μια άποψη με πολλούς υποστηρικτές που βρίσκει απήχηση στην κοινή γνώμη. (Εκτιμώ ότι την δήλωση του Υπουργού, θα ακολουθήσει δημοσιοποίηση έρευνας της κοινής γνώμης που θα την επιβεβαιώνει).

Δεν συμφωνώ με την άποψη αυτή γιατί θεωρώ ότι με το υπάρχον καθεστώς, δεν υπάρχουν οι προυποθέσεις υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ των πανεπιστημίων. Θα έλεγα μάλιστα, ότι στην ισοπεδωτική λογική της ομοιομορφίας στο εκπαιδευτικό σύστημα, δεν υπάρχουν οι προυποθέσεις υγιούς ανταγωνισμού ούτε μεταξύ των υφιστασμένων κρατικών πανεπιστημίων. Χωρίς αλλαγή του άρθρου 16 που να επιτρέπει την πλήρη αυτοτέλεια των πανεπιστημίων και την αλλαγή του νομικής τους φυσιογνωμίας, η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων όχι μόνο δεν θα δημιουργήσει υγιή ανταγωνισμό αλλά αντίθετα θα οδηγήσει σε οριστική απαξίωση το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Οσοι καλοπροαίρετα υποστηρίζουν την άποψη περί ανταγωνισμού, έχουν πιθανώς στο μυαλό τους τα θετικά αποτελέσματα του ανταγωνισμού δημοσίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Αμερική. Αλλωστε και εγώ έχω κάνει συχνά αναφορές στην περίπτωση των πανεπιστημίων Berkeley και Stanford. Αναρωτιέμαι όμως πόσοι από αυτούς γνωρίζουν το καθεστώς λειτουργίας του "δημοσίου" Berkeley, που καμμιά σχέση δεν έχει με το καθεστώς λειτουργίας των ελληνικών δημοσίων ΑΕΙ.