Monday, March 12, 2007

Δωρεάν Παιδεία

Αντιγράφω παρακάτω την σχετική είδηση και τα στοιχεία από το in.gr.
Για το θέμα της "δωρεάν" παιδείας θα επανέλθω. Θέλω όμως εδώ να μείνω σε ένα σημείο.
Από τα στοιχεία που παρατίθενται, σημειώνω την αύξηση των ιδιωτικών δαπανών κατά 15.4% από το 1999 λόγω του συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που καθιερώθηκε τότε. Οταν θεσμοθετήθηκε το σύστημα αυτό, είχε έλθει σε έντονη δημόσια αντιπαράθεση με την τότε ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας (Γερ. Αρσένης), υποστηρίζοντας ότι η εξαγγελία για εξάλειψη των φροντιστηρίων με το σύστημα εκείνο ήταν ανεδαφική και αποπροσανατολιστική. Μια τέτοια υπόσχεση καθιστούσε το σύστημα αναξιόπιστο εξ υπαρχής. Αυτός ήταν και ο λόγος που, όταν ανακοινώσαμε το 1995 το Εθνικό Απολυτήριο, δεν το συνδέσαμε με το πρόβλημα των φροντιστηρίων.
Η εξήγηση είναι απλή. (Θα έλεγα προφανής). Οταν η πρόσβαση έχει στοιχεία διαγωνισμού, είναι αδύνατον να σταματήσεις κάποιον από το να προσπαθεί να βελτιώσει την απόδοσή του με όποιο τρόπο μπορεί. Σε εθνικές ή διεθνείς εξετάσεις αυτό γίνεται συνήθως με εκμάθηση τεχνικών. Δε είναι τυχαίο ότι και στη Αμερική με το SAT πολλοί κάνουν ιδιαίτερα (και έχει διαπιστωθεί από μελέτες ότι η απόδοσή τους βελτιώνεται). Το ίδιο γίνεται με το International Baccalaureate.

Το ποσό των 4,37 δισ. ευρώ τον χρόνο δαπανούν τα νοικοκυριά στην Ελλάδα για τη «δωρεάν Παιδεία», όπως προκύπτει από έρευνα της ΓΣΕΕ.
Όπως επισημαίνουν «Τα Νέα», τα νοικοκυριά ξοδεύουν το 5,09% του συνόλου των δαπανών τους σε πάσης φύσεως υπηρεσίες εκπαίδευσης για τα παιδιά τους, από φροντιστήρια μέχρι βοηθήματα και μετακινήσεις.
Oι ιδιωτικές δαπάνες για την Παιδεία, σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ που παρουσιάστηκε τη Δευτέρα, έχουν αυξηθεί κατά 15,4% από το 1999.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό συνέβη εξαιτίας της αλλαγής του συστήματος πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και της αντίστοιχης αύξησης του αριθμού των μαθητών της Β΄και Γ΄Λυκείου που παρακολουθούσαν φροντιστηριακά μαθήματα (σε φροντιστήρια ή ιδιαίτερα) για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των πανελληνίων εξετάσεων.
Η περιφέρεια έχει πλέον ξεπεράσει την Αθήνα στις εκπαιδευτικές δαπάνες. Έτσι, υψηλότερο από την πανελλήνια μέση τιμή (5,09%) ποσοστό των δαπανών για την εκπαίδευση ως προς το σύνολο των μηνιαίων δαπανών των νοικοκυριών, παρουσιάζεται στις ημιαστικές περιοχές και στις λοιπές αστικές περιοχές. Οι δαπάνες αυτές στην Αθήνα είναι οριακές (5,13%) ως προς τη μέση τιμή και στη Θεσσαλονίκη (4,39%) κάτω από αυτήν.
Το πολύ μεγαλύτερο από την πανελλήνια μέση τιμή ποσοστό των δαπανών για την εκπαίδευση που παρουσιάζεται στις νησιωτικές περιοχές (νησιά Ιονίου 8,12% και Νοτίου Αιγαίου 6,51%) αφορά κυρίως στις οικονομικές μεταβιβάσεις για σπουδές των φοιτητών στο εσωτερικό.
Περισσότερα από 1,401 δισ. ευρώ δαπανώνται ετησίως προκειμένου οι μαθητές να αποκτήσουν βασικές δεξιότητες και γνώσεις που σε όλες τις χώρες της ΕΕ.κατακτώνται όχι έξω, αλλά μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Συγκεκριμένα, περίπου 596 εκατομμύρια δαπανώνται τον χρόνο στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση για την εκμάθηση ξένων γλωσσών, ενώ για τα ιδιαίτερα μαθήματα και τα φροντιστήρια δαπανώνται 805 εκατομμύρια.
Ένα δισεκατομμύριο ευρώ, δηλαδή το 69,5% των δαπανών που τα νοικοκυριά καταβάλλουν για την τριτοβάθμια εκπαίδευση (που συνολικά υπολογίζονται στο 1.441,8 εκατ. ευρώ) αφορά στις δαπάνες διαβίωσης-σπουδών των φοιτητών στο εσωτερικό (εσωτερικές μετακινήσεις λόγω σπουδών), ενώ το 23,7% (δηλαδή 342,1 εκατ. ευρώ) αφορά σε αντίστοιχες δαπάνες για σπουδές των φοιτητών στο εξωτερικό.
Τα νοικοκυριά δαπανούν περισσότερα από 284,6 εκατ. ευρώ τον χρόνο για υπηρεσίες φύλαξης των παιδιών στο σπίτι, για δίδακτρα σε παιδικούς σταθμούς και παιδότοπους, προκειμένου να εργαστούν και οι δύο γονείς.

2 comments:

  1. Anonymous4:11 am

    Το πρόβλημα της "δωρεάν" παιδείας επιδεινώθηκε όταν ο Παπανδρέου(υπουργός παιδείας) πρόσθεσε μαθήματα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Κάποιες προσθήκες ήταν θεωρητικά σωστές(Αγγλικά στο δημοτικό) και άλλες λάθος(ψυχολογία στο λύκειο - πανελλαδικές εξετάσεις).
    Το πρόβλημα ξεκινάει όταν οι καθηγητές για τα έξτρα μαθήματα νομίζουν ότι στο δημόσιο κανένας δεν δουλεύει και αν θέλεις να μάθεις κάτι πήγαινε στο φροντιστήριο.
    Όταν ήμουν στο δημοτικό δεν είχαμε Αγγλικά και πήγα φροντιστήριο. 3 χρόνια μετά η αδερφή μου είχε Αγγλικά αλλά οι καθηγήτριες ήρθαν στο πρώτο μάθημα και δεν ξαναπάτησαν. 15 χρόνια αργότερα πήγα στο δημοτικό να πάρω την ξαδέρφη μου και βλέπω το μάθημα των Αγγλικών, όλα τα παιδιά κάνουν ότι θέλουν(διάλυμα στην τάξη) και η καθηγήτρια περιμένει το κουδούνι για να φύγει. Αφού Αγγλικά μαθαίνουν στο φροντιστήριο.
    Οι γονείς δεν κάνουν τίποτα για τους καθηγητές του σχολείου που δεν κάνουν μάθημα αλλά διαμαρτύρονται για το κόστος του φροντιστηρίου και τις φοροαπαλλαγές για αυτό.
    Το άλλο πρόβλημα με το κόστος της "δωρεάν" παιδείας είναι τα παιδιά που πάνε φροντιστήριο. Αυτά είναι πιο "προχωρημένα", συμμετέχουν στο μάθημα του σχολείου, αλλά δημιουργούν την εντύπωση ότι με τον τρόπο που γίνετε το μάθημα κάποιοι είναι έξυπνοι και καταλαβαίνουν και οι άλλοι είναι χαζοί και πρέπει να πάνε φροντιστήριο.
    Τα παιδιά έχουν συγκεκριμένη ικανότητα απορρόφησης πληροφοριών σε ένα χρόνο. Στην Ελλάδα σε όλες τις βαθμίδες τις εκπαίδευσης θεωρούν ότι μπορείς να μάθεις άπειρα πράγματα σε ένα χρόνο και το αποτέλεσμα είναι να είμαστε ο πιο καθυστερημένος λαός στην Ευρώπη και Ασία http://en.wikipedia.org/wiki/IQ_by_country

    ReplyDelete
  2. Βρίσκω το σχόλιο εξαιρετικά εύστοχο. Θα προσπαθήσω να επανέλθω με περισσότερες σκέψεις για το θέμα.

    ReplyDelete