Monday, March 21, 2011

Τα "αποκλειστικά", οι εντυπώσεις, η δημοσιογραφική δεοντολογία, και τα όρια της συκοφαντίας.

Φαίνεται ότι η παραδοσιακή τηλεοπτική πρακτική πρόκλησης εντυπωσιασμού με τίτλο "είδησης" έχει μεταφερθεί και σε ορισμένα νέα μίντια που έχουν δημιουργήσει δημοσιογράφοι με πείρα στα παραδοσιακά μέσα.

Χαρακτηριστική περίπτωση, ανάρτηση σε ιστότοπο με τον εντυπωσιακό τίτλο "O Υφυπουργός Παιδείας έχρισε οδηγό του για μία μέρα μόνιμο εκπαιδευτικό". Φυσικά κάτι τέτοιο είναι λογικό να προκαλέσει τις εντυπώσεις. Και δικαίως, αν όμως αλήθευε ο ισχυρισμός.

Δεν θα είχα ασχοληθεί άλλο με το θέμα αν σημερινή απογευματινή εφημερίδα δεν το "αντέγραφε" (πάλι ως αποκλειστικό!), μάλιστα με "επεξεργασία" (χωρίς καν αυτή την φορά να παραθέσει και την πλήρη απάντησή μου). Με τρόπο που προσπαθεί να θίξει μία διάσταση της προσωπικότητάς μου, δημιουργώντας την εντύπωση ότι, αν και επί 38 χρόνια ο ίδιος στην εκπαίδευση, δεν σέβομαι την ιδιότητα του εκπαιδευτικού. Τι άλλο θα μπορούσε να με θίξει περισσότερο από αυτό.

Το να ερωτηθεί βέβαια ο εκπαιδευτικός, τον οποίο αφορά το δημοσίευμα, ούτε κουβέντα. Θα χάλαγε, προφανώς, τον εντυπωσιασμό. Είπαμε, εδώ ισχύει το "too good to check" - παραείναι καλό ειδησεογραφικά για να διασταυρώσουμε αν πράγματι ισχύει και, επομένως, ας μη το διασταυρώσουμε και το "χάσουμε". Το πρόβλημα όμως είναι ότι, όταν η ήδη παραποιημένη εκδοχή της αλήθειας μεταφέρεται από το ένα μέσο στο άλλo, όπως στο παιχνίδι του χαλασμένου τηλεφώνου, η παραποίηση - ηθελημένη ή μη- αγγίζει τα όρια της συκοφαντίας.

Ακολουθεί η απάντηση που δόθηκε από το γραφείο μου σε σχετικό ερώτημα που ετέθη από τον ειδησεογραφικό ιστότοπο (και δημοσιεύθηκε στο τέλος της ανάρτησής του).

Oύτε αποσπασμένος εκπαιδευτικός, ούτε οποιοσδήποτε άλλος συνεργάτης του Υφυπουργού, ούτε και ο ίδιος ο Υφυπουργός οδήγησε ποτέ το υπηρεσιακό αυτοκίνητο που έχει διατεθεί από το Υπουργείο Εσωτερικών.
Λόγω προσωρινής έλλειψης οδηγών για μικρό χρονικό διάστημα, το αυτοκίνητο παρέμεινε ακινητοποιημένο, χωρίς να έχει κανείς δυνατότητα πρόσβασης σε αυτό. Επειδή στο αυτοκίνητο είχαν μείνει σημειώσεις του Υφυπουργού που του ήταν απαραίτητες, συνεργάτης του γραφείου του ζήτησε από το Υπουργείο Εσωτερικών να του δοθεί το κλειδί του αυτοκινήτου για να μπορέσει να πάρει τις σημειώσεις αυτές. Η αρμόδια Διεύθυνση Διοικητικής Υποστήριξης του Υπουργείου Εσωτερικών ενημέρωσε ότι ούτε ο Υφυπουργός, ούτε οι οδηγοί του Υπουργείου Παιδείας μπορούν να χρεωθούν το κλειδί του αυτοκίνητου του Υπουργείου Εσωτερικών. Για να αντιμετωπιστεί η αδυναμία αυτή, η Διεύθυνση Διοικητικής Υποστήριξης συνέστησε να γίνει έγγραφο αίτημα από το γραφείο του Υφυπουργού όπου θα ζητούνταν να χρεωθεί το κρατικό αυτοκίνητο σε συνεργάτη του Υφυπουργού, κάτοχο άδειας οδήγησης αυτοκινήτου, όπως και έγινε. Η υπόδειξη αυτή έγινε διότι ο νόμος επέτρεπε μόνο αυτή την λύση για να υπάρχει πρόσβαση στο αυτοκίνητο.
Το αυτοκίνητο ουδέποτε μετακινήθηκε καθ' όλο το διάστημα απουσίας υπηρεσιακού οδηγού. Σημειώνεται, ότι στο διαστημα αυτό, ο Υφυπουργός αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει επανειλημμένα, είτε το προσωπικό του αυτοκίνητο είτε ταξί, με δικά του έξοδα.
Όσον αφορά τους τρείς οδηγούς που είχαν διατεθεί από το Υπουργείο Εσωτερικών, ο ένας αποχώρησε λόγω συνταξιοδότησης, ο δεύτερος μετατέθηκε στην πρότερη Υπηρεσία του κατόπιν δικής του αίτησης και για τον τελευταίο ζητήθηκε αντικατάσταση.


ΥΓ. Θα υπήρχε και η σίγουρη μέθοδος για να διερευνήσει ένας δημοσιογράφος που προσπαθεί να κάνει αντικειμενικό ρεπορτάζ και δεν εμπιστεύεται την δήλωση του υφυπουργού, αν έχουν υπόσταση αυτές οι εικασίες: ο αριθμός των χιλιομέτρων του αυτοκινήτου είναι καταγεγραμμένος (πριν και μετά την αλλαγή οδηγού). Αν κάποιος ήθελε να δεί αν μετακινήθηκε το αυτοκίνητο στο μεσοδιάστημα -από τον εκπαιδευτικό η οποιονδήποτε άλλο- δεν είχε παρά να ψάξει. Αλλά, είπαμε: too good to check.

Sunday, March 20, 2011

Συνέντευξη στον Αντέννα (Παπαδάκης, καλημέρα Ελλάδα, 15/3/2011)

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχουμε τον Υφυπουργό Παιδείας τον κύριο Πανάρετο. Είναι μαζί μας. Καλημέρα κύριε Υφυπουργέ.

ΙΠ: Καλή σας μέρα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό. Πάρα πολύ σοβαρό το οποίο με επιμονή οι εφημερίδες το έχουν στην πρώτη τους σελίδα. Κεντρικό θέμα - κάποιες από αυτές. Εδώ, ακούσαμε μια χαρακτηριστική περίπτωση. Εάν είναι κάποιες από τις περιπτώσεις – εγώ δεν λέω όλες - σαν και αυτή, νομίζω ότι δεν το έχετε μελετήσει σωστά.

ΙΠ: Μου επιτρέπετε να κάνω μια γενική περιγραφή του προβλήματος;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βεβαίως

ΙΠ: Είναι ένα από τα πιο «άχαρα» θέματα που έχει να αντιμετωπίσει μια πολιτική ηγεσία στο Υπουργείο Παιδείας. Και γιατί είναι από τα πιο «άχαρα» θέματα; Ποιοι είναι οι ενδιαφερόμενοι και οι εμπλεκόμενοι σε αυτό το θέμα;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Οι γονείς και οι μαθητές.

ΙΠ: Είναι οι μαθητές, είναι οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί και οι τοπικές κοινωνίες.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και οι βουλευτές. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι το πρόβλημα, όπου υπάρχει και είναι δικαιολογημένο, το έχουνε δημιουργήσει οι πολιτικοί. Γιατί, τι θέλανε; Θέλανε για να έχουνε κομματική πελατεία να φτιάξουνε σχολείο σε κάθε χωριό της περιοχής τους. Άλλο τώρα εάν υπήρχε ανάγκη ή όχι. Το ξέρετε πάρα πολύ καλά αυτό.

ΙΠ: Δεν θα αντιδικήσω σ’ αυτό μαζί σας, θέλω όμως να σας πω το εξής. Πού θέλω να καταλήξω. Ποιά είναι η βάση της σκέψης μου. Ότι από όλους τους εμπλεκόμενους που είπαμε, δύσκολα θα βρει κανείς συμμάχους. Εάν πάρετε την τοπική κοινωνία, εκ των πραγμάτων θα είναι αρνητικά διατεθειμένη διότι, ξέρετε, το να κλείνει ένα σχολείο σε μια μικρή κοινωνία δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο. Βλέπεις τα παιδιά το πρωί να πηγαίνουν στο σχολείο, τα βλέπεις να γυρίζουν. Δεν θέλεις να σταματήσει αυτό. Μετά, έχουμε τους εκπαιδευτικούς. Οι εκπαιδευτικοί αισθάνονται μια αμηχανία έως και μια ανησυχία, διότι με την συνένωση σχολείων δημιουργείται η εντύπωση ότι μπορεί να λιγοστέψουν οι θέσεις των εκπαιδευτικών. Μετά, έχουμε τους γονείς. Οι γονείς αυτών των παιδιών που θα χρειασθεί να μετακινηθούν, επίσης δεν είναι ευχαριστημένοι. Δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα να ξέρεις ότι το παιδί σου κάθε μέρα θα κάνει 7-10 χιλιόμετρα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έτσι όπως τα λέτε όμως εσείς, είσαστε με το μέρος των ανθρώπων που αντιδρούν.

ΙΠ: Ακούστε με σας παρακαλώ τώρα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Παρακαλώ.

ΙΠ: Ποιοι είναι οι μόνοι τους οποίους ουσιαστικά αφορά αυτή η αλλαγή και έχουν όφελος; Είναι τα παιδιά εκείνα, τα οποία θα πάρουν καλύτερη εκπαίδευση. Και αυτό δεν θα το αντιληφθούν τώρα, αλλά μετά από χρόνια, όταν δεν θα είμαστε πλέον εμείς στο υπουργείο παιδείας. Σας έκανα αυτή την γενική εισαγωγή για να σας εξηγήσω ότι το πιο εύκολο και το πιο λογικό για μια πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας είναι να πει «άστο αυτό. Μην το πιάνεις»…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: κ. Πανάρετε ένα-ένα. Τα στατιστικά στοιχεία σας διαψεύδουν. Οι περισσότεροι αριστούχοι προέρχονται από μικρά σχολεία, όπου η σχέση με τον δάσκαλο και τον καθηγητή είναι προσωπική. Εγώ, στα παιδικά μου χρόνια, την σχέση που είχα με την δασκάλα μου την κα Άννα, που ήμασταν δέκα άτομα όλα κι όλα, δεν την ξεχνάω με τίποτα. Στην συνέχεια πήγα σε ένα λύκειο όπου είχα συμμαθητές… ξέρετε πόσους είχα στο τμήμα μου; 89 παιδιά και 90. Τι μάθημα να κάνουμε; Υπήρχαν μαθήματα όπου δεν με είχε εξετάσει ποτέ ο καθηγητής. Εκεί θέλουμε να πάμε;

ΙΠ: Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που λέτε. Και όλες οι επιστημονικές μελέτες λένε ότι τα σχολεία με λίγους μαθητές υστερούν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μην βάλετε τα Ανάβρυτα και το Κολλέγιο μέσα ,όμως.

ΙΠ: Δεν μιλώ για τα Ανάβρυτα και το Κολλέγιο, μιλώ για μικρά σχολεία κύριε Παπαδάκη. Μιλώ για μικρά σχολεία που έχουν επτά, οκτώ και δέκα παιδιά και θέλω να μου επιτρέψετε να συμπληρώσω την σκέψη μου. Θέλω λοιπόν να σας πω ότι δεν είναι τυχαίο το ότι επί δεκαπέντε χρόνια τώρα κανείς στο Υπουργείο Παιδείας δεν είπε «ας κάνω μια συνένωση». Γιατί; Και οι βουλευτές που είπατε προηγουμένως αντιδρούν. Εσείς είπατε ότι τα δημιουργούν. Εγώ σας λέω ότι αντιδρούν όταν είναι να πάμε σε μια κατάσταση όπου η τοπική κοινωνία θα αντιδράσει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όντως έχει κόστος. Όντως έχει κόστος, αλλά πρέπει να το συνυπολογίσετε και με την ανάπτυξη μιας περιοχής. Εάν, σε μια περιοχή, υποχρεώνονται οι γονείς να διανύουν τα παιδιά τους μια απόσταση 20-25 χιλιομέτρων για να πάνε στο σχολείο, ξέρετε πού θα καταλήξουμε κύριε Υπουργέ; Να φύγουν από το χωριό και να πάνε στην κωμόπολη. Ή στην πρωτεύουσα του Νομού. Και όλα αυτά περί αναπτύξεως τα οποία λέμε τις μέρες αυτές που περνάει η χώρα μας δύσκολες ώρες, πάνε χαμένα. Τότε, ξέρετε τι θα κάνουμε; Θα μαζέψουμε τον πληθυσμό στις μεγάλες πόλεις. Έτοιμοι είναι οι πολίτες να φύγουν από τα χωριά τους.

ΙΠ: κ. Παπαδάκη, είστε χειμαρρώδης, αλλά αυτό δεν μου επιτρέπει να συμπληρώσω την σκέψη μου.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ξέρω. Και εσείς καλός είσαστε.

ΙΠ: Αυτό ακριβώς που ισχυρίζεσθε τώρα, αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα. Ρωτήστε σε αυτές τις περιοχές πόσες μανάδες παίρνουν το παιδί τους από το σχολείο και πάνε στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στην Λάρισα για να κάνει φροντιστήρια. Η εκπαίδευση πρέπει να βελτιωθεί ακριβώς σε αυτές τις περιοχές.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα σταματήσουν τα φροντιστήρια με την συνένωση;

ΙΠ: Όταν το παιδί, από μικρή ηλικία, δεν πάρει μια σωστή εκπαίδευση, δεν θα μπορέσει στην συνέχεια να καλύψει τα κενά. Θα σας πω ένα παράδειγμα απλό. Σε ένα μικρό σχολείο – μπορώ να σας πω και το συγκεκριμένο σχολείο – έχεις παιδιά που είναι στην τρίτη και την τετάρτη τάξη του δημοτικού. Το παιδί της τετάρτης κάνει τα μαθήματα της τρίτης και το παιδί της τρίτης κάνει τα μαθήματα της τετάρτης, επειδή έχεις έναν δάσκαλο ή έχεις δύο δασκάλους. Είναι αυτό σωστή εκπαίδευση; Αντίθετα, όταν έχεις έναν κρίσιμο αριθμό παιδιών, αυτά τα παιδιά θα μπορέσουν να έχουν και μια κοινωνική επαφή, μια συναναστροφή. Έχετε πάει σε μικρό σχολείο να δείτε τα προβλήματα;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Με ταξίδι καθημερινό, αυτό μου θυμίζει τις ιστορίες του πατέρα μου του μακαρίτη, ο οποίος μου έλεγε: «ξέρεις πόσα χιλιόμετρα έκανα αγόρι μου εγώ για να πάω στο σχολείο;». Και ξέρετε, σε περίοδο οικονομικής κρίσης ούτε το αυτοκίνητο μπορεί να το μετακινήσει γιατί έχει τα καύσιμα, τα οποία έχουν αυξηθεί. Ο ένας από τους δύο έχει χάσει την δουλειά του, το εισόδημα – αν δουλεύουν και οι δύο – έχει περιοριστεί. Δηλαδή, το κράτος δεν πληρώνει τα λεωφορεία γιατί δεν έχουμε βρει λέει τους κωδικούς με την αλλαγή με τους Καλλικρατικούς δήμους. Σε απεργία ήτανε. Τι μου λέτε; Πώς θα πάνε τα παιδιά σχολείο;

ΙΠ: Λοιπόν, θα σας πω ένα παράδειγμα και θα ξαναγυρίσω, εάν έχουμε χρόνο, στο καθαρά εκπαιδευτικό θέμα…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όσο θέλετε.

ΙΠ: Θα σας πω το εξής: Πέρυσι υπήρξαν τρία δημοτικά σχολεία που συνενώθηκαν. Δεν νομίζω ότι υπήρξαν άλλα. Αυτό έγινε στα Κύθηρα. Ήταν το δημοτικό σχολείο Ποταμού, το δημοτικό σχολείο Καστρισιανίκων και το δημοτικό σχολείο Αγίας Πελαγίας. Ρωτήστε εκεί τους γονείς πώς αισθάνονταν πέρυσι για την συνένωση αυτή. Υπήρχαν ανησυχίες, υπήρχαν προβληματισμοί…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή το Τσιρίγο το ξέρω, θα σας ρωτήσω εγώ…

ΙΠ: Ακούστε λίγο…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή το Τσιρίγο το ξέρω, θα σας ρωτήσω εγώ.

ΙΠ: Ακούστε με λίγο…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχει χιονίσει ποτέ στην Αγία Πελαγία;

ΙΠ: Μια φορά στα 50 χρόνια.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Α! Μπράβο. Να πάμε λοιπόν στην Ήπειρο, να πάμε στην Θεσσαλία, να πάμε στην Μακεδονία όπου χιονίζει μέρα παρά μέρα και οι καιρικές συνθήκες είναι άσχημες.

ΙΠ: Ακούστε με ένα λεπτό…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πώς θα πάν τα παιδάκια από χωριό σε χωριό;

ΙΠ: Να πιάνουμε ένα –ένα τα θέματα. Ρωτήστε λοιπόν τους γονείς των παιδιών αυτών, εφέτος, που λειτουργεί για πρώτη χρονιά. Ρωτήστε τους. Αισθάνονται καλύτερα; Τα παιδιά αυτά μετακινούνται 7 χιλιόμετρα…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ξέρετε πόσα τηλεφωνήματα έχω από σχολεία; Είναι τυχαίο αυτό; Όλοι οι άνθρωποι δηλαδή ξεβολεύονται; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτό που λέτε;

ΙΠ: κ. Παπαδάκη μη βάζετε στο στόμα μου πράγματα που δεν είπα. Είναι δικαιολογημένες οι ανησυχίες. Το αποτέλεσμα, το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα δεν θα το δούν αμέσως. Γι’ αυτό σας είπα προηγουμένως ότι, αυτή την στιγμή, μια τέτοια πρωτοβουλία έχει μόνο πολιτικό κόστος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί είστε τόσο σίγουρος για το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα;

ΙΠ: Γιατί υπάρχουν μελέτες που το έχουν δείξει. Τι να πω εγώ τώρα;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί να μην πούμε την αλήθεια κύριε Υπουργέ;

ΙΠ: Μα την αλήθεια λέμε! Έχετε την εντύπωση ότι προσπαθώ να σας κοροϊδέψω;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν σας λέω ότι λέτε ψέματα. Αλλά, μπορεί και οι δύο να μην λέμε όλη την αλήθεια.

ΙΠ: Όχι, εγώ λέω όλη την αλήθεια. Για αυτό σας είπα προηγουμένως ότι εγώ καταλαβαίνω. Ο γονιός του οποίου το παιδί πήγαινε σε ένα σχολείο με επτά παιδιά και τώρα θα πάει σε ένα σχολείο με πενήντα παιδιά, ο γονιός αυτός τι βλέπει; Βλέπει το γεγονός ότι το παιδί του θα χρειασθεί να ταξιδέψει. Το να εκτιμήσει το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα μετά από δέκα χρόνια δεν είναι εύκολο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα στο Λιοντάρι της Καρδίτσας έχουμε ένα σχολείο με ογδόντα παιδιά το οποίο κλείνει για να πάει σε ένα σχολείο με είκοσι τρία παιδιά.

ΙΠ: Κοιτάξτε, εάν μου πείτε λεπτομέρειες…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όχι δεν σας λέω λεπτομέρειες.

ΙΠ: Αν μου πείτε για συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως καταλαβαίνετε δεν μπορώ αυτή την στιγμή να σας απαντήσω.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχω δεκάδες περιπτώσεις τέτοιες. Σας λέω κλείνει ένα σχολείο με 83 παιδιά για να πάει σε ένα σχολείο με 23 παιδιά. Αυτό που βλέπαμε προηγουμένως από την Θεσσαλονίκη. Όπου έχουμε ένα σχολείο το οποίο φτιάχτηκε το 1931 και έχει εκατόν τόσα παιδιά και του φέρνουν άλλα ογδόντα. Και λένε κτιριακά δεν αντέχει αυτό το κτίριο. Ούτε αίθουσες έχει, τα παιδιά θα είναι πολύ παραπάνω. Ήδη τώρα είναι 25 λέει. Άμα θα έρθουν άλλα 80, μέσα σε κάθε τάξη θα είναι 30-35. Γιατί το βλέπετε εσείς ότι είναι καλύτερα για αυτά τα παιδιά;

ΙΠ: Εγώ σας μιλάω για την εκπαιδευτική διάσταση…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα εγώ σας είπα δύο περιπτώσεις.

ΙΠ: Ακούστε. Κατ΄αρχήν, θα πρέπει να ξέρετε ότι αυτό το θέμα της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας δεν είναι αρμοδιότητά μου και, επομένως, δεν μπορώ να σας απαντήσω για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις. Όμως, μπορώ να υποστηρίξω την γενική πολιτική προσέγγιση, και αυτό κάνω αυτή την στιγμή, το γιατί πρέπει να πάμε σε αυτή την κατεύθυνση.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μήπως στα «πρέπει» υπάρχει κάτι άλλο; Τότε να βάλουμε ένα γενικό ζήτημα. Μήπως αυτά τα «πρέπει» τα υπαγορεύει η Τρόϊκα; Μήπως οι λόγοι για τους οποίους – εγώ ρωτάω, ρωτάω και εσείς μπορείτε να απαντήσετε – Μήπως, λοιπόν, η Τρόϊκα λέει «ακούστε να δείτε, ένας από τους λόγους για να εξοικονομήσετε χρήματα είναι να κλείσετε μερικά σχολεία. Βέβαια εδώ στην Ελλάδα θα έπρεπε να τους απαντήσετε ότι ο λαός μας έχει μάθει και λέει «όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή». Μήπως λοιπόν η Τρόϊκα μας είπε κλείστε τα σχολεία για να βρείτε λεφτά;

ΙΠ: Κοιτάξτε. Το να πει η Τρόϊκα «κλείστε τα σχολεία» θα ήταν και λίγο εκτός λογικής…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχει πει και άλλα. Εκεί θα κώλωνε; Εδώ, έχει αφήσει τον συνταξιούχο χωρίς σύνταξη, έχει αφήσει τον άλλο χωρίς δουλειά, τώρα αυτό δεν θα έλεγε;

ΙΠ: κ. Παπαδάκη, επιτρέψτε μου σας παρακαλώ να πω άλλη μια σκέψη ολοκληρωμένα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Παρακαλώ.

ΙΠ: Μια από τις υποχρεώσεις του Κράτους είναι να βοηθά τα παιδιά, τους νέους, στην κοινωνική ανέλιξη. Δηλαδή, να βοηθά παιδιά που δεν ξεκινούν με τις ίδιες προϋποθέσεις στην ζωή λόγω οικονομικών της οικογενείας τους, λόγω της περιοχής στην οποία μένουν. Η υποχρέωση της Πολιτείας είναι να τα βοηθά στην κοινωνική ανέλιξη των παιδιών αυτών. Σας διαβεβαιώνω λοιπόν ότι τα παιδιά που ζουν στις απομακρυσμένες περιοχές, που πηγαίνουν σε σχολεία όπου είναι λίγα τα παιδιά και λίγοι οι δάσκαλοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις προϋποθέσεις ανταγωνισμού και δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τα άλλα παιδιά.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακούστε τι συγκλονιστικά στοιχεία…

ΙΠ: …και πρέπει εμείς να τα βοηθήσουμε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακούστε τι συγκλονιστικά στοιχεία μου έρχονται. Τώρα με τα τηλεφωνήματα και μου έρχεται απ΄ ό, τι βλέπω… Φέρτα, φέρτα, φέρτα ας μπει… ας μπει… μου φέρνουν συγκλονιστικά στοιχεία, και μου λένε το εξής κ. Υπουργέ: ότι υπάρχουν χωριά όπου χρόνο με το χρόνο βάζουν στόχο το σχολειό να έχει 5 παιδιά παραπάνω, 3 παιδιά παραπάνω. Αυτό σημαίνει ότι οι νέοι άνθρωποι μένουν στα χωριά τους και δε φεύγουν, κάνουν παιδιά, το σχολειό έχει παιδιά και ξέρετε, μια περιοχή από πού κρίνεται η ανάπτυξή της; Από το αν έχει παιδιά στο σχολείο. Μόλις κλείνει το σχολείο σε ένα χωριό γίνεται χωριό γερόντων.

ΙΠ: Ναι, αλλά εσείς πάτε ανάποδα την λογική. Εγώ σας λέω, μακάρι να γίνει αυτό το πράγμα και μακάρι να έχουμε σχολεία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα έτσι έχουμε, έχουμε χωριά τα οποία αναπτύσσονται, αυτά… εκεί κλείνετε τα σχολεία όμως. Αυτό θέλω να καταλήξω.

ΙΠ: Ακούστε, ακούστε με σας παρακαλώ. Θέλω να κάνουμε μια ουσιαστική συζήτηση και νομίζω ότι είμαστε σε καλό δρόμο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βεβαίως. Πάρα πολύ καλή, πιστεύω. Δεν αντιδικούμε εσείς κι εγώ προσωπικά.

ΙΠ: Θέλω να σας πω το εξής: Να πάμε λίγο ανάποδα. Εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει Υπουργός στην Ελλάδα, ο οποίος θέλει να κλείσει σχολεία για να μην υπάρχει ανάπτυξη σε ένα μικρό χωριό;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να ‘μαι ειλικρινής…

ΙΠ: Θα πρέπει να είναι τρελός.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να είμαι ειλικρινής λοιπόν δεν το πιστεύω, δεν το πιστεύω, για να είμαι ειλικρινής σας λέω ότι δεν… όμως υπάρχουν Υπουργοί που δεν ξέρουν τι γίνεται στην ελληνική περιφέρεια. Με όλο τον σεβασμό και την εκτίμηση…

ΙΠ: Να το δεχθώ αυτό χάριν της συζήτησης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: … βασίζονται σε κάποιους συμβουλάτορές τους οι οποίοι κάθονται κλεισμένοι σε ένα γραφείο στο κέντρο της Αθήνας και μιλάνε για Λεοντάρι της Καρδίτσας.

ΙΠ: Να το δεχθώ. Θέλω όμως και εσείς να δεχθείτε κάτι άλλο. Δε σας κάνει εντύπωση ότι επί 15 χρόνια τώρα δεν έχει γίνει καμμία συγχώνευση; Δεν έχει υπάρξει ένας προβληματισμός για το τι θα γίνει με αυτά σχολεία όπου φθίνει διαρκώς ο αριθμός των παιδιών.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βεβαίως και με έχει προβληματίσει.

ΙΠ: Θέλετε να σας πω κάτι;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βεβαίως.

ΙΠ: Να πάμε, αν θέλετε να πάμε…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η λύση όμως δεν είναι μαχαίρι. Η λύση είναι το συζητάμε. Και να σας πω και κάτι άλλο… Θεσπίστηκε, θεσπίστηκαν οι βαθμοί της αυτοδιοίκησης, ψηφίσαμε για πρώτη φορά Περιφερειάρχη. Καθίσατε με τους Περιφερειάρχες να συζητήσετε τις ανάγκες των περιοχών;

ΙΠ: Μα δεν θα γνωρίζετε, ίσως, ότι έγινε διαβούλευση. Επίσης, προσκλήθηκαν όλοι οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες στο υπουργείο παιδείας. Νομίζω ότι αυτό έγινε για πρώτη φορά…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μα διαμαρτύρονται αυτοί, αυτοί λένε ότι οι αποφάσεις έχουν ληφθεί ερήμην τους. Οι περισσότεροι έχουν βγει στο κουρμπέτι.

ΙΠ: Κοιτάξτε. Εσείς κ. Παπαδάκη είστε τόσα χρόνια στο επάγγελμα και θα πρέπει να ξέρετε πολύ καλά ότι, πολλές φορές, η προσέγγιση των τοπικών αρχών είναι αμφίσημη.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Οι πράσινοι είναι ναι, οι μπλε είναι όχι.

ΙΠ: Όχι. Όχι. Η προσέγγιση πολλές φορές είναι: Αντικειμενικά μεν σωστό είναι αυτό, αλλά, την ώρα που έχουμε κάποιους που διαμαρτύρονται, ας συνταχθούμε με αυτούς.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εγώ δεν μπορώ να βάψω τα παιδιά μας όμως πράσινα, κόκκινα ή μπλε κ. Υπουργέ.

ΙΠ: Δεν είπα αυτό, μην μου αποδίδετε φράσεις που δεν είπα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το ξέρω και χαίρομαι που δεν το κάνετε και εσείς.

ΙΠ: …Αναφέρθηκα σε τοπικούς παράγοντες, οι οποίοι την μια στιγμή- όταν συζητούν με την πολιτική ηγεσία και τους βάζεις τα στοιχεία κάτω- δέχονται ότι, ναι, έτσι είναι, σωστό είναι. Αλλά, όταν μετά έχουν μια τοπική πίεση- δεν έχει σημασία το χρώμα, έχει σημασία η πίεση- αλλάζουν στάση.

Saturday, March 19, 2011

Η μετατροπή των πολιτειακών σε ομοσπονδιακά πανεπιστήμια στις ΗΠΑ

Η αλλαγές που έχουν παρατηρηθεί τα τελευταία 6 χρόνια στον τρόπο χρηματοδότησης του πανεπιστημίου του Berkeley, του μεγαλύτερου και γνωστότερου πολιτειακού πανεπιστήμιου των ΗΠΑ, όπως παρουσιάσθηκαν πρόσφατα από τον πρόεδρο του πανεπιστημίου, αποτελούν μια ακόμα διάσταση των μεγάλων αλλαγών που παρατηρούνται στον χώρο τη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και των τρόπων χρηματοδότησής της.

Παραθέτω και το πλήρες πρωτότυπο κείμενο.

As it gets more funding from the federal government, and less from Sacramento, UC Berkeley is effectively morphing from a state university into a federal university, according to Chancellor Robert Birgeneau.

In an interview yesterday, Birgeneau said the transformation will "require us to think through what our role is both in the state and nationally."

He first made the compelling case for applying the "federal" label to California's most famous public university at a conference organized by the Travers Program in Ethics and Accountability on the Berkeley campus earlier this month.

When he became chancellor more than six years ago, he explained, the largest chunk of funding – about $450 million – came from the state. Federal research funding totaled about $300 million. Student fees brought in about $150 million, with philanthropy providing slightly less. The campus' endowment generated about $100 million to $120 million.

By this year, the funding breakdown for Berkeley had changed completely. Federal research funds bring in $500 million. Student fees yield $315 million (and will increase to $340 million next year). Private philanthropy yields about the same amount.

And lastly comes state support – down to $300 million this year and about $225 million during the coming academic year, after the cuts proposed by Gov. Jerry Brown have been made. That would be half of what the university received from the state when Birgeneau came to Berkeley in 2004, and could go even lower if the special election Brown wants to call doesn't make it on to the ballot or is rejected by voters.

"We have gone from a state-supported university to a state-located university in a remarkably short period of time, and we are trying madly to adjust," Birgeneau said at the conference.

Berkeley's biggest revenue increase has come in the two-thirds jump in federal research funds over the last half dozen years. "Because of that, our research enterprise is flourishing," he said. He said said the role of these funds in contributing to the university's teaching mission is "under-appreciated."

Federal research funds often pay professors' salaries over the summer, and also provide essential financial support to undergraduates and graduate students, Birgeneau noted. One example: undergraduates are paid to work in his campus laboratory, using research funds from the Department of Energy.

Birgeneau said Berkeley finds itself in the position of many other state universities that also have seen dramatic declines in state support. When he talked recently with University of Michigan President Mary Sue Coleman about UC's predicament, she told him, "Welcome to the club."

Among the questions raised by the shift in funding, said Birgeneau, is "how much autonomy should individual campuses have" if the state only provides a small portion of its income.

Another question is "What should the balance be of in-state and out-of-state students?" Berkeley has substantially boosted the number of non-Californians it admits, benefiting from the higher tuition they pay. As a result, nearly 20 percent of undergraduates admitted to UC Berkeley this year were either out-of-state or international students.

The biggest challenge, Birgeneau said, is how the university can maintain its "public character."

By that, he meant the ability of the campus to continue to admit low-income students, and to have a student body and faculty "strongly oriented to public service," he explained yesterday.

"As long as I am chancellor, we will be committed to being an accessible university, and to keep net costs low enough so that students don't leave with incredibly burdensome debt," he said.

He pointed out that Berkeley actually has more students receiving financial aid than it did before the financial crisis began. Last year alone, 900 students sought out, and received, extra support mainly because their parents lost their jobs during the year.

Birgeneau said he had not fully fleshed out his concept of what it means to be an increasingly federally supported university. But, he said, "the reality is that with the progressive disinvestment in higher education by the state, the state is becoming a tertiary player."

Tuesday, March 15, 2011

Περί "ευπρέπειας". (Συνέντευξη στην τηλεόραση του Αντέννα)

Η ανάρτηση αυτή γίνεται για να κάνω μια διευκρίνιση.

Είχε συμφωνηθεί με το γραφείο τύπου του υπουργείου να έχουμε συνέντευξη στις 8 για περίπου μισή ώρα. Στις 8.25 μου ζητήθηκε από το στούντιο να συνεχίσουμε "για να ακούσω τους συνδικαλίστες και να απαντήσω" αλλά, αν μπορούσα, να περιμένω λίγο γιατί ήθελαν να μιλήσουν με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Στις 9 (!), όταν εξήγησα ότι είναι αδύνατον να καθυστερήσω άλλο, με παρακάλεσαν από το στούντιο να κάνω υπομονή για 5'. Το έκανα. Στις 9.20 εξήγησα ότι έχω άλλες υποχρεώσεις και έβγαλα τα καλώδια. Με παρακάλεσαν από το στούντιο να μείνω για μετά το διαφημιστικό διάλειμμα "για να με χαιρετήσουν". Το δέχτηκα, περιμένοντας μάταια. Στις 9.35 διέκοψα οριστικά την σύνδεση.

Δεν θα έβαζα αυτό το σχόλιο, γιατί ξέρω ότι οι τηλεοράσεις έχουν δικό τους τρόπο διαχείρισης του χρόνου των προσκεκλημένων τους. Αναγκάζομαι όμως να το κάνω γιατί αντιλαμβάνομαι ότι η διακοπή σχολιάσθηκε εκ των υστέρων ως ότι είπα ότι "δεν θέλω να απαντήσω σε όσα θα έλεγαν άλλοι συνομιλητές που είχαν (τους οποίους δεν μπορούσα να ακούσω έτσι κι' αλλιώς με την σύνδεση που είχαμε), και ότι αυτό "θεωρήθηκε απρεπές από την πλευρά μου" (!!!) ". Αυτό το σχόλιο, μετά από μια ώρα και 10 λεπτά αναμονής (και ακινησίας) στα οποία άκουσα τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ατέλειωτες διαφημίσεις, αλλά όχι τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών!

Ελπίζω ότι αύριο θα υπάρξει επανόρθωση.

Καλημέρα σε όλους!

ΥΓ. Ευχαριστώ τα παιδιά του τηλεοπτικού συνεργείου που ήλθαν στο γραφείο μου, για την ευγένειά τους και την κατανόηση που έδειξαν.

Monday, March 14, 2011

Αρχιμήδης ΙΙΙ

Η ανακοίνωση και τα αποτελέσματα της πρώτης φάσης αξολόγησης είναι εδώ.

Sunday, March 13, 2011

Thursday, March 10, 2011

Τα καλύτερα οικονομικά μπλογκς

Αντιγράφω από το ΤΙΜΕ.

(Το βρίσκω ενδιαφέρον γιατί την λίστα την διαμόρφωσαν οι ίδιοι οι μπλόγκερς).

· Business Insider

· Grasping Reality with a Sharp Beak

· Econbrowser

· Rortybomb

· Dealbreaker

· Paul Kedrosky

· The Wealth Report

· WalletPop

· Naked Capitalism

· Real Time Economics

· Megan McArdle

· DealBook

· Street Sweep

· Free Exchange

· Economix

· The Big Picture

· Zero Hedge

· Planet Money

· Ezra Klein

· The Consumerist

· Freakonomics

· Calculated Risk

· Marginal Revolution

· Felix Salmon

· The Conscience of a Liberal

Πώς βλέπουν τα πανεπιστήμια οι πανεπιστημιακοί

Στο αγγλικό μπλογκ μου, έχω αναρτήσει μια διεθνή κατάταξη πανεπιστημίων που έκανε η εφημερίδα Times Higher Education Supplement και δημοσιοποίησε σήμερα.

Η κατάταξη αυτή πρωτοτυπεί έναντι άλλων παρομοίων κατά το ότι εκφράζει την εκτίμηση και την αναγνώριση για τα πανεπιστήμια που έχουν οι ιδιοι οι πανεπιστημιακοί παγκοσμίως.

Συγκεκριμένα, ζητήθηκε από 13388 πανεπιστημιακούς διεθνούς κύρους από 131 χώρες να κατατάξουν τα πανεπιστήμια ανάλογα με την εκτίμηση που έχουν για την διδασκαλία και την έρευνα που διεξάγεται σε αυτά.

Επελέγησαν μόνο καθηγητές με περισσότερες από 50 επιστημονικές δημοσιεύσεις με τουλάχιστον 16 χρόνια υπηρεσία σε πανεπιστήμια.

Τα αποτελέσματα είναι ενδιαφέρονται για πολλούς λόγους αλλά και για την σύγκριση που κάνει η εφημερίδα με την δική της κατάταξη που έχει γίνει με βάση συγκεκριμένους δείκτες.

Τα πρώτα πενήντα ειναι τα εξής:
(ο πρώτος αριθμός στην αρχή εκφράζει την σειρά στην κατάταξη, ο δεύτερος την σειρά στην αξιολόγηση που είχε κάνει η εφημερίδα. Ο πρώτος αριθμός μετά το όνομα του πανεπιστημίου εκφράζει την φήμη του ως προς την έρευνα, ο δεύτερος ως προς την διδασκαλία και ο τρίτος είναι ο τελικός βαθμός).

1 1 Harvard University US 100.0 100.0 100.0
2 3 Massachusetts Institute of Technology US 88.4 78.1 85.0
3 =6 University of Cambridge UK 80.1 81.9 80.7
4 8 University of California, Berkeley US 78.7 66.7 74.7
5 4 Stanford University US 74.2 66.1 71.5
6 =6 University of Oxford UK 66.1 73.6 68.6
7 5 Princeton University US 37.5 34.8 36.6
8 26 University of Tokyo Japan 34.5 30.7 33.2
9 10 Yale University US 28.0 29.0 28.3
10 2 California Institute of Technology US 24.8 21.0 23.5
11 9 Imperial College London UK 22.9 22.0 22.6
12 11 University of California, Los Angeles US 24.2 18.9 22.4
13 =15 University of Michigan US 21.0 17.4 19.8
14 13 Johns Hopkins University US 19.9 18.3 19.4
15 12 University of Chicago US 19.9 13.5 17.8
16 14 Cornell University US 17.7 16.9 17.5
17 17 University of Toronto Canada 17.3 16.5 17.0
18 57 Kyoto University Japan 16.3 13.9 15.5
=19 22 University College London UK 14.7 13.2 14.2
=19 56 University of Massachusetts US 14.4 14.0 14.2
21 33 University of Illinois, Urbana-Champaign US 14.6 11.4 13.6
22 19 University of Pennsylvania US 14.3 11.7 13.4
23 18 Columbia University US 14.0 12.0 13.3
24 =15 Swiss Federal Institute of Technology,
Zurich Switzerland 13.6 9.8 12.3
25 =43 University of Wisconsin US 12.6 9.9 11.7
26 23 University of Washington US 12.1 9.5 11.2
27 34 National University of Singapore Singapore 10.4 10.6 10.4
28 20 Carnegie Mellon University US 10.7 8.7 10.0
29 35 McGill University Canada 9.8 10.1 9.9
30 32 University of California, San Diego US 10.6 8.1 9.8
=31 =30 University of British Columbia Canada 9.0 9.8 9.3
=31 – University of Texas at Austin US 10.0 7.9 9.3
33 – Lomonosov Moscow State University Russia 8.2 10.6 9.0
34 – University of California, San Francisco US 9.5 7.7 8.9
35 58 Tsinghua University China 8.0 10.1 8.7
36 24 Duke University US 8.5 8.4 8.5
37 86 London School of Economics UK 8.7 7.7 8.4
38 54 University of California, Davis US 7.7 7.4 7.6
39 27 Georgia Institute of Technology US 7.9 6.9 7.5
40 25 Northwestern University US 7.9 6.3 7.4
41 =30 University of North Carolina US 7.3 6.5 7.0
42 21 University of Hong Kong Hong Kong 6.8 7.3 6.9
=43 37 Peking University China 6.3 7.3 6.6
=43 52 University of Minnesota US 7.1 5.6 6.6
=45 40 University of Edinburgh UK 6.7 6.3 6.5
=45 36 University of Melbourne Australia 6.7 6.0 6.5
47 106 Purdue University US 6.3 6.5 6.4
48 =61 Ludwig Maximilian University of Munich Germany 6.4 6.2 6.3
49 151 Delft University of Technology Netherlands 6.5 5.8 6.2
50=130 Osaka University Japan 6.5 4.8 5.9

Saturday, March 05, 2011

Δηλώσεις μετά την Σύνοδο των Πρόεδρων των ΤΕΙ (4/3/2011)

Επειδή δεν έχω το πλήρες κείμενο των δηλώσεων, παραθέτω αποσπάσματά τους από τον τοπικό τύπο.

Ο υφυπουργός Παιδείας σε δηλώσεις του επισήμανε ότι «η Γ/θμια εκπαίδευση στην Ελλάδα χρειάζεται μια συνολική επανεξέταση και επαναξιολόγηση για τους στόχους της και για τις κατευθύνσεις της. Πρέπει να είμαστε ουσιαστικοί γιατί ο λόγος ύπαρξης των Ιδρυμάτων της Γ/θμιας εκπαίδευσης είναι να δίνουν καλές σπουδές στα νέα παιδιά και να οδηγούν σε πτυχία που να έχουν αντίκρισμα και να τους βοηθούν στο μέλλον στη ζωή τους». Πρόσθεσε δε ότι «οι όποιες προσπάθειες κάνουμε, ξεκινούν και καθοδηγούνται από αυτό το στόχο. Το ίδιο ισχύει και για τις περιπτώσεις συγχώνευσης σχολείων, όπου και πάλι το κρίσιμο στοιχείο είναι ο τρόπος με τον οποίο τα νέα παιδιά θα έχουν έναν καλύτερο τρόπο διδασκαλίας στα σχολεία. Κύριο κριτήριο είναι η σωστή εκπαιδευτική διαδικασία».

Κληθείς να σχολιάσει το ενδεχόμενο συγχώνευσης ΤΕΙ-ΑΕΙ δήλωσε ότι «δεν έχουμε μιλήσει ποτέ για κάτι τέτοιο». Σημείωσε ωστόσο ότι «η οποιαδήποτε προσέγγιση για τον τρόπο που θα διαμορφωθεί στο νέο πεδίο της Γ/θμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα θα είναι αποτέλεσμα και διαλόγου και διαβούλευσης», επισημαίνοντας πάντως ότι «δεν πρέπει να υπάρχουν ανησυχίες για πράγματα για τα οποία δεν έχει ληφθεί κάποια πολιτική απόφαση».

Σχολιάζοντας το αίτημα των μελών της συνόδου για τη θεσμική ολοκλήρωση για την ενιαία ανώτατη εκπαίδευση ώστε να μετεξελιχθούν τα ΤΕΙ σε τεχνολογικά πανεπιστήμια, είπε ότι «Έχουμε ανάγκη για σαφώς προσδιορισμένους στόχους των δύο κατευθύνσεων της Γ/θμιας εκπαίδευσης και πρέπει αυτούς τους σαφώς προσδιορισμένους στόχους να τους συζητήσουμε και να τους συμφωνήσουμε».

Συμπλήρωσε πως, εφόσον μιλάμε για μία αλλαγή του τρόπου λειτουργίας των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπου το κράτος θα κάνει προγραμματικές συμφωνίες με τα ιδρύματα, «είναι άκαιρο αυτή τη στιγμή να μιλάμε για ιδρύσεις νέων μονάδων με την παλιά λογική».


Στο κύριο αίτημα της συνόδου να αποκτήσουν τα ΤΕΙ τη θεσμική τους ολοκλήρωση ώστε να ενταχθούν στην ενιαία ανώτατη εκπαίδευση αναφέρθηκε ο πρόεδρος του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, Γιώργος Χαραλαμπίδης. Επισήμανε επίσης ότι οι διοικήσεις των ΤΕΙ ζητούν από την πολιτεία να ολοκληρώσει τη διαδικασία των προτάσεων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών και να δώσει τη δυνατότητα να εκπονούν διδακτορικές διατριβές, με την έννοια της μετεξέλιξής τους αργότερα σε τεχνολογικά πανεπιστήμια.



Ο υφυπουργός έφθασε στο ξενοδοχείο Παντελίδης όπου φιλοξενήθηκαν οι εργασίες της συνόδου των προέδρων των ΤΕΙ εν μέσω διαδήλωσης σπουδαστών του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας που πρόσκεινται στο «Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών» και μελών του ΠΑΜΕ, οι οποίοι διαδήλωναν ενάντια στο μνημόνιο στην Παιδεία και στο ξεπούλημα των ΤΕΙ.
Ο κ. Πανάρετος τούς πλησίασε και είχε ολιγόωρη συζήτηση μαζί τους, τον ενημέρωσαν για τα σοβαρά προβλήματα που έχει προξενήσει η υποχρηματοδότηση των ΤΕΙ και έχει ως αποτέλεσμα να παραμένουν απλήρωτοι από τον Οκτώβριο οι έκτακτοι καθηγητές, να στοιβάζονται στα εργαστήρια 50 σπουδαστές, αλλά και για τα πτυχία που τούς οδηγούν στην ανεργία, ενώ κατήγγειλαν ως «στημένο» το διάλογο για την Παιδεία.

Ο υφυπουργός Παιδείας διαβεβαίωσε ότι «η χρηματοδότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν πάντα και θα εξακολουθεί να είναι βασική υποχρέωση του κράτους».
(εφημερίδα Πτολεμαίος)

Δεν τέθηκε θέμα συγχώνευσης Τεχνολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και Πανεπιστημίων και η οποιαδήποτε προσέγγιση για τη διαμόρφωση του νέου πεδίου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι το αποτέλεσμα διαλόγου και διαβούλευσης, συνεπώς δεν πρέπει να υπάρχουν ανησυχίες για ζητήματα που δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις.
Τα παραπάνω ανήκουν στον Γιάννη Πανάρετο υφυπουργό παιδείας αρμόδιο για θέματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ο οποίος παρέστη στη λήξη των τριήμερων εργασιών της συνόδου των προέδρων και αντιπροέδρων των ΤΕΙ όλης της χώρας που διοργάνωσε το τεχνολογικό εκπαιδευτικό ίδρυμα Δυτικής Μακεδονίας στην Πτολεμαϊδα και ολοκληρώθηκαν την Παρασκευή ( 4/3/11).

Σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους είπε ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα χρειάζεται συνολική επανεξέταση και επαναξιολόγηση των στόχων και των κατευθύνσεων της με στόχο την αναβάθμιση των σπουδών στους νέους και στην απόκτηση πτυχίων με αντίκρισμα που θα διασφαλίσουν το επαγγελματικό τους μέλλον για να προσθέσει ότι το ίδιο ισχύει και για τις συγχωνεύσεις σχολείων.

Σε ότι αφορά στην μετεξέλιξη των Τεχνολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων σε Τεχνολογικά Πανεπιστήμια είπε ότι υπάρχει ανάγκη για σαφώς προσδιορισμένους στόχους των δύο κατευθύνσεων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που θα πρέπει να συζητηθούν και να συμφωνηθούν μεταξύ των ενδιαφερόμενων πλευρών. Χαρακτήρισε άκαιρο το θέμα της ίδρυσης νέων μονάδων ΤΕΙ με παλαιά λογική γιατί η Πολιτεία συζητά την αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσα από προγραμματισμένες συνθήκες και συμφωνίες με τα ιδρύματα για να υπογραμμίσει ότι η χρηματοδότηση ήταν και συνεχίζει να παραμένει βασική υποχρέωση του κράτους.
Σχετικά με τα πλαστά πιστοποιητικά ορισμένων για διεκδίκηση θέσεων σε Πανεπιστήμια ο Γιάννης Πανάρετος απάντησε πως όπου υπάρχουν καταγγελίες είτε για πλαστά πιστοποιητικά είτε για μη νόμιμες ενέργειες διερευνώνται με προσοχή και γι αυτό ζητείται η γνώμη του ιδρύματος που το αφορά, αξιολογούνται όλα τα στοιχεία για τη λήψη αποφάσεων ώστε να ικανοποιούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα.


«Γενικότερα βρισκόμαστε σε μία περίοδο όπου οι προσπάθειες όλων των μελών της κυβέρνησης κατατείνουν προς την κατεύθυνση αντιμετώπισης των προβλημάτων και όχι του σχολιασμού δευτερευόντων θεμάτων από τις παραπολιτικές στήλες των εφημερίδων». (εφημερίδα Πρωινός Λόγος)

Wednesday, March 02, 2011

Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή Ν. Τσούκαλη για την Οικογενειοκρατία

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.

Κύριε Υφυπουργέ, η ερώτηση είναι αναπάντητη. Αναγκάστηκα να την επαναφέρω γιατί -όπως καταλαβαίνετε- έχει ανακύψει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα στην περιοχή που κατοικώ και εκλέγομαι, στην Πάτρα και αφορά, βεβαίως, το Πανεπιστήμιο της Πάτρας, αλλά και τα Α.Τ.Ε.Ι. της Πάτρας.
Με επιστολή που στείλατε –αν θυμάμαι καλά– περίπου το Νοέμβριο, με επείγον έγγραφο ζητήσατε από όλα τα Πανεπιστήμια να σας στείλουν στοιχεία όσον αφορά το διορισμό εκπαιδευτικού προσωπικού συγγενών ήδη υπηρετούντων στα Πανεπιστήμια αυτά. Και μάλιστα, τότε, χαρακτηρίσατε το κλίμα της οικογενειοκρατίας στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ως μία από τις πλέον νοσηρές εκφάνσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Εκπροσωπώντας τη Δημοκρατική Αριστερά, σας λέω εκ των προτέρων ότι συμφωνούμε στη γενική διατύπωση και, βεβαίως, μέσα από τη συμμετοχή μας στο διάλογο, στη διαβούλευση, έχουμε καταθέσει τέτοιες προτάσεις, ούτως ώστε να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα.
Όμως, ενώ βρισκόμαστε στη διαδικασία συγκέντρωσης αυτών των στοιχείων, σε μία εκπομπή -μάλιστα, μεγάλης τηλεθέασης- εσείς προσωπικά, πιεζόμενος από το δημοσιογράφο, αναφέρατε το Πανεπιστήμιο της Πάτρας ως παράδειγμα οικογενειοκρατίας. Όπως καταλαβαίνετε, προέκυψε ένα σοβαρό θέμα για το Πανεπιστήμιο, μεγάλη αναταραχή και μπορώ να σας πω και οργή στις πρυτανικές αρχές για το πώς αναφέρθηκε η περίπτωση του Πανεπιστημίου, όταν οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι έχουν στείλει τα στοιχεία στο Υπουργείο, γνωρίζετε ποια είναι αυτά τα στοιχεία και ότι δεν μπορεί με μία ισοπεδωτική λογική να προκαλούνται τέτοια προβλήματα.
Αυτό το οποίο σας ζητάω με την αίτησή μου είναι -εάν έχετε- τα στοιχεία που να τεκμηριώνουν την οικογενειοκρατία και στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, αλλά και στα Α.Τ.Ε.Ι. της Πάτρας, γιατί κι εκεί υπάρχουν τέτοιες πληροφορίες. Και βεβαίως, σας ζήτησα να μου καταθέσετε, εάν έχετε τα στοιχεία, όλα αυτά που τεκμηριώνουν ή όχι την ύπαρξη κλίματος οικογενειοκρατίας στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και στα Α.Τ.Ε.Ι. της Πάτρας και, βεβαίως, όλων των ιδρυμάτων της χώρας.
Ευχαριστώ πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Στην ερώτηση του κυρίου Τσούκαλη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Πανάρετος.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων):
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Η ερώτηση του κυρίου Τσούκαλη επαναφέρει την συζήτηση για την αξιοκρατία στα Πανεπιστήμια. Ουσιαστικά, περί αυτού πρόκειται. Γιατί η οικογενειοκρατία, η ευνοιοκρατία και η αναξιοκρατία είναι ακριβώς το αντίθετο της αξιοκρατίας. Αυτό που πρέπει να επιδιώκει το Πανεπιστήμιο, αυτό που προσδοκά η κοινωνία από το Πανεπιστήμιο, αυτό που περιμένουν τα παιδιά που είναι στους εξώστες της Βουλής αυτή την στιγμή να συναντήσουν όταν θα μπουν στο Πανεπιστήμιο.
Η κριτική για ισοπεδωτική αντιμετώπιση δεν βρίσκει πουθενά έρεισμα. Η ερώτηση για συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου παιδιά καθηγητών έχουν εκλεγεί στα Πανεπιστήμια, προήλθε από ερώτημα Βουλευτή και στο ερώτημα του Βουλευτή είχε υποχρέωση το Υπουργείο Παιδείας να ζητήσει τα στοιχεία και να απαντήσει.
Τα Πανεπιστήμια, άλλα γρηγορότερα και άλλα με κάποια καθυστέρηση, απάντησαν στο ερώτημα. Λυπάμαι να πω ότι σε μερικές περιπτώσεις οι απαντήσεις δεν ήταν τέτοιες που απέπνεαν το σεβασμό που θα έπρεπε να δείξει ένα δημόσιο ίδρυμα προς την Βουλή.
Όταν, δηλαδή, ένα πανεπιστήμιο αποστέλλει όλη την κατάσταση των μελών του προσωπικού του ως απάντηση, αυτό δεν είναι απάντηση για να βοηθήσει το Υπουργείο Παιδείας να απαντήσει στον συγκεκριμένο του Βουλευτή.
Πρέπει να σας πω, επίσης, ότι και σε άλλες περιπτώσεις οι απαντήσεις που δόθηκαν ήταν γενικής μορφής. Σήμερα, όμως, έχει σχεδόν ολοκληρωθεί η συγκέντρωση των στοιχείων και σας διαβεβαιώνω ότι θα κατατεθούν τα στοιχεία. Δεν τα έχω σήμερα συγκεντρωμένα, αλλά θα κατατεθούν.
Έχω μία επιφύλαξη για το εξής: Πολλές φορές, με την απλή παράθεση στοιχείων δημιουργούνται εντυπώσεις που μπορεί να είναι λανθασμένες. Και για να απαντήσω και στο ερώτημα που θέτετε για την εκλογική σας περιφέρεια, θέλω να σας πω το εξής: Πράγματι, σε τηλεοπτική εκπομπή έκανα αναφορά σε καταγγελία η οποία αναφερόταν σε κάποιο συγκεκριμένο τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών. Ο πρύτανης το γνωρίζει. Δεν θέλω να κάνω ούτε αναφορά ούτε στο τμήμα ούτε στα πρόσωπα αφού η καταγγελία δεν έχει ακόμα ελεγχθεί. Όμως, θα σας πω ποια ήταν η καταγγελία. Από ό,τι αντιλαμβάνομαι, τα στοιχεία δεν είναι λανθασμένα. Εξελέγη λέκτορας, ο οποίος ήδη υπηρετούσε ως ΠΔ 407 στο συγκεκριμένο Τμήμα, γιος καθηγητή. Η σύζυγος άλλου καθηγητή που υπηρετούσε ως υπάλληλος έγινε ΥΔΑΧ –δηλαδή υπάλληλος αορίστου χρόνου. Το ίδιο συμβαίνει με σύζυγο άλλου καθηγητή, με σύζυγο τρίτου καθηγητή, με σύζυγο τέταρτου καθηγητή. Αναφέρεται και κόρη καθηγητή που έχει σύμβαση έργου. Επίσης, αναφέρεται και αδελφή καθηγητή, της οποίας ο σύζυγος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο τμήμα.
Αυτή ήταν η καταγγελία και έχουμε ζητήσει να διερευνηθεί.
Αυτό που δεν μπορεί να κάνει το Υπουργείο Παιδείας –και δεν πρέπει να το κάνει, γιατί δεν είναι η δουλειά του– είναι να δει αν πράγματι αυτές οι επιλογές ήταν αξιοκρατικές ή όχι. Είναι δουλειά του Πανεπιστημίου να τις ελέγξει και θα έπρεπε να τις έχει ελέγξει.
Θα επανέλθω στην δευτερολογία μου.
Ευχαριστώ. 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου):
Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Τσούκαλης. 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ:
Κυρία Πρόεδρε, θα είμαι πάρα πολύ σύντομος.
Κύριε Υφυπουργέ, παρουσιάσατε ένα έγγραφο ως καταγγελία και είπατε ότι βάσει αυτού του εγγράφου κάνετε την αναφορά, δυστυχώς συλλήβδην σε όλο το Πανεπιστήμιο. Στο Πανεπιστήμιο υπηρετούν πάνω από επτακόσια πενήντα μέλη Διδακτικού Προσωπικού. Κανένας από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας δεν λέει ότι πράγματι υπάρχουν τέτοια στοιχεία. Και, ουαί και αλίμονο, σε ένα θεσμό ο οποίος λειτουργεί μέσα σε ένα κράτος στο οποίο επικρατεί γενικευμένη ανομία, αναξιοκρατία και πελατειακό σύστημα, να μην υπάρχουν τέτοια φαινόμενα! Αυτά, βέβαια, δεν συμβαίνουν μόνο στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, αλλά και αλλού ή στα Τ.Ε.Ι.
Όμως, πρώτα από όλα, η αναφορά σας είχε να κάνει με την υιοθέτηση μιας καταγγελίας, την οποία –από ό,τι καταλαβαίνω– δεν την είχατε ακόμα διασταυρώσει και, δεύτερον, αναφέρομαι στο ισοπεδωτικό της αναφοράς, ότι δηλαδή έχουμε αναφορές από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας.
Το ερώτημα είναι το εξής: Αυτή η συγκεκριμένη αναφορά εδόθη στις Πρυτανικές Αρχές του Πανεπιστημίου της Πάτρας; Παρακαλώ να μου το δώσετε και μένα, προκειμένου να γίνει διασταύρωση, αν δεν την έχετε κάνει, που κανονικά θα έπρεπε να την έχετε κάνει.
Και καταλήγω με το εξής: Πραγματικά υπάρχει σοβαρό πρόβλημα αξιοκρατίας στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Και η αναξιοκρατία σ’ αυτούς τους θεσμούς είναι ακόμη πιο οδυνηρή, όταν στη γενικότερη σήψη, στη γενικότερη αποδόμηση της ίδιας της κοινωνίας, θεσμοί οι οποίοι θα έπρεπε να κρατήσουν ψηλά και την ίδια την κοινωνία, αλλά και την προοπτική της, έχουν τέτοια προβλήματα.
Θα τα λύσουμε, φαντάζομαι, αν υπάρχει και η πολιτική βούληση από εσάς. Όμως, σας παρακαλώ, θα ήθελα λίγο πιο ξεκαθαρισμένες απαντήσεις σε ζητήματα που θίγουν ένα ιστορικό Πανεπιστήμιο, ένα Πανεπιστήμιο με περγαμηνές. Μιλάμε, μάλιστα, για μία αναφορά που δεν πλήττει μόνο το Πανεπιστήμιο, αλλά και ολόκληρη την τοπική κοινωνία.
Ευχαριστώ πολύ. 

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου):
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, κ. Ιωάννης Πανάρετος. 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): 
 Χαίρομαι που συμφωνούμε με τον κύριο Τσούκαλη στην ανάγκη αντιμετώπισης των φαινομένων της αναξιοκρατίας. Είμαι βέβαιος ότι όλοι σ’ αυτήν την αίθουσα, όλοι στη Βουλή συμμερίζονται αυτήν την ανάγκη, γιατί φαντάζομαι κι εσείς, όπως κι εγώ όπου πηγαίνω, το ερώτημα που ακούω και η παρότρυνση που ακούω είναι: «Κάντε κάτι για τα πανεπιστήμια, δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση».
Αυτό δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ισοπεδωτικά. Τα πανεπιστήμια και οι πανεπιστημιακοί δεν έχουν όλοι την ίδια προσέγγιση στο πώς λειτουργούν τα πανεπιστήμια.
Όμως, όπως σωστά είπατε, για να αναφερθώ στα συγκεκριμένα στοιχεία, όταν έχεις ένα πανεπιστημιακό τμήμα στο οποίο οι περισσότεροι είναι μέλη μίας οικογένειας και αναγκάζεται ο Υφυπουργός Παιδείας, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να ζητήσει στοιχεία για το τι συμβαίνει, υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα. Φθάσαμε στο σημείο κύριε Τσούκαλη και ακυρώσαμε οκτώ εκλογές καθηγητών στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας είχε μία ενδιαφέρουσα συνύπαρξη οικογενειακών χαρακτηριστικών και παρανομιών.
Ξέρετε όταν κανείς κάνει μία προσπάθεια να ξεφύγει από την αξιοκρατική διαδικασία, είναι φυσικό να υποπέσει και σε παραπτώματα διοικητικής φύσεως που επιτρέπουν στο Υπουργείο Παιδείας να ακυρώσει εκλογές. Έχουμε περισσότερες από εκατό καταγγελίες στα πανεπιστήμια και έναν πολύ μεγάλο αριθμό καταγγελιών στα ΤΕΙ για μη σωστές διαδικασίες.
Θα μπορούσα –δεν έχω χρόνο να σας πω συγκεκριμένες περιπτώσεις για το «Α» πανεπιστήμιο όπου υπάρχει καταγγελία ότι ο καθηγητής εξέλεξε το γιό του ή την κόρη του κ.λπ. Αυτές οι καταγγελίες, θέλουν πολύ μεγάλη προσοχή στην εξέτασή τους.
Εγώ, για να σας δώσω να καταλάβετε την δυσκολία και τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα, σας έφερα μόνο έναν φάκελο. Αυτός είναι ο φάκελος ελέγχου νομιμότητας μίας μόνο εκλογής.
Φανταστείτε τώρα εσείς δεκατέσσερις τέτοιους φακέλους από ακύρωση εκλογών και φανταστείτε πάνω από εκατό φακέλους μόνο στα πανεπιστήμια και ένα πολύ μεγάλο αριθμό στα ΤΕΙ από καταγγελίες.
Εδώ λοιπόν, πρέπει να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα. Και δεν θα το αντιμετωπίσουμε, σας διαβεβαιώνω, απλώς προσπαθώντας να κάνουμε αυτό που έχουμε υποχρέωση σήμερα, δηλαδή με έλεγχο νομιμότητας. Πρέπει να αλλάξουμε προσέγγιση στα πανεπιστήμια. Και ξέρω από τους εκπροσώπους σας στην διακομματική Επιτροπή ότι συμβαδίζετε κι εσείς μ’ αυτήν την άποψη.
Χθες, ήρθε στα χέρια μου μία καταγγελία, μία υποχρέωση αν θέλετε από τους ελεγκτές δημόσιας διοίκησης, παραπομπής στο πειθαρχικό συμβούλιο εκλεκτορικού σώματος, για μία εκλογή η οποία βρίσκεται σε εκκρεμότητα δέκα χρόνια. Ξεκίνησε το 2001 κι έχουμε φθάσει στο 2011 και δεν έχει λυθεί. Στην διαδικασία αυτή εμπλέκονται δικαστήρια (το Εφετείο και το Συμβούλιο της Επικρατείας), έχουμε αναπομπές, έχουμε ακυρώσεις, έχουμε ενενήντα οκτώ έγγραφα που αφορούν αυτήν την εκλογή. Μέσα στον ογκώδη αυτό φάκελο δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στην ουσία. Είναι αυτός ο άνθρωπος που εξελέγη λέκτορας καλός για να είναι λέκτορας ή όχι; Όλα είναι τυπικά θέματα.
Χρειάζεται λοιπόν, να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργούν τα πανεπιστήμια, χρειάζεται να βρούμε έναν νέο τρόπο με τον οποίο οι εκλογές θα είναι και αξιοκρατικές και θα ελέγχονται εσωτερικά και δεν θα γίνονται μέρος των δραστηριοτήτων των δικαστηρίων της χώρας και μ’ αυτόν τον τρόπο τα πανεπιστήμιά μας να γίνουν διεθνώς ανταγωνιστικά.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.