Wikileaks

Tweet

Παρακολουθώ και εγώ με ενδιαφέρον την εξέλιξη της υπόθεσης του Wikileaks και της σύλληψης του ιδρυτή του Julian Assange. Όχι τόσο για το πολιτικό και σεξουαλικό κουτσομπολιό που έχει προκαλέσει την περιέργεια πολλών, όσο για τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί μεταξύ πολιτικών, διπλωματών, ΜΜΕ και των νέων μέσων.

Έβλεπα για παράδειγμα προ ημερών στο CNN ένα "χάρτη" που έδειχνε τις αναρτήσεις σχετικές με το Wikileaks στο Twitter που υπερκάλυπταν οποιοδήποτε άλλο γεγονός σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.

Παρατήρησα επίσης με ενδιαφέρον την προσπάθεια της ποινικής δίωξης τόσο του Assange όσο και του Wikileaks με το επιχείρημα της παραβίασης του αμερικανικού νόμου σε αντίθεση με την "ασυλία" προς τις μεγάλες εφημερίδες New York Times Washington Post και Guardian που αναπαρήγαγαν τα τηλεγραφήματα. Βέβαια, το ίδιο το επιχείρημα περί του αδικήματος της προδοσίας έχει ενδιαφέρον ότι ακροβατεί δεδομένου ότι αναφέρεται σε ξένο υπήκοο - μπορεί ένας Αυστραλός υπήκοος να έχει προδώσει το Αμερικανικό κράτος; Ενδεχομένως υιοθετείται το επιχείρημα δεδομένου ότι μία κατηγορία "κατασκοπείας" δεν θα ευσταθούσε διότι ο Assange δημοσιοποίησε αλλά δεν υπέκλεψε ο ίδιος τις πληροφορίες.

Βλέπω επίσης σε όλα τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης να αναφέρονται πολλά πράγματα  για τις δύο γυναίκες της υπόθεσης χωρίς όμως να αναφέρονται τα ονόματά τους (χρησιμοποιούνται χαρακτηρισμοί όπως "woman 1" και "woman 2", "accuser 1" και "accuser 2") ενώ στο internet μπορεί να βρει κανείς κάθε πληροφορία για τα ονόματά τους και όχι μόνο. Οι φωτογραφίες τους, οι διευθύνσεις των σπιτιών τους, ακόμα και οι αριθμοί των κινητών τους φαίνεται να είναι διαθέσιμα. Χρησιμοποιώντας το Google Street View μάλιστα, μπορεί κανείς να εντοπίσει σε δευτερόλεπτα όλα τα κτίρια που αφορούν τη συγκεκριμένη υπόθεση. Όπως έγραψε και ο Independent της Κυριακής (12/12), μία αναζήτηση στο Google για μια από τις δύο κυρίες έδινε 84.900 αποτελέσματα.

Εντυπωσιακές επίσης είναι οι μη συμβατικές καινοφανείς αντιδράσεις όσων υποστηρίζουν το Wikileaks που ξεπερνούν τα παραδοσιακά boycottage προϊόντων.

Ποιο είναι το συμπέρασμα στο οποίο εγώ καταλήγω;

Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, οι παραδοσιακοί μηχανισμοί εξουσίας και ισχύος και των βραχιόνων τους, παρακολουθούν αμήχανα και με καθυστέρηση τα νέα δεδομένα. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις (π.χ. το κατέβασμα μουσικών κομματιών από το διαδίκτυο) οι "εχθροί" του συστήματος δείχνουν να είναι ένα βήμα μπροστά από αυτό καθ’ εαυτό το σύστημα.

 Όσο για την ουσία του θέματος που προκάλεσε όλες αυτές τις δευτερογενείς εξελίξεις, δηλαδή την αποκάλυψη των τηλεγραφημάτων, όλοι όσοι έχουν εμπλοκή στην πολιτική ή την διπλωματία γνωρίζουν ότι αυτά που "αποκαλύπτονται" στα τηλεγραφήματα είναι γνωστά στους κύκλους των πολιτικών και των διπλωματών. Απλώς τώρα τα μαθαίνουν και οι απλοί πολίτες

ΥΓ. Ενδιαφέρον έχει και το παρακάτω video, ιδιαίτερα δεδομένου ότι ο ομιλητής είναι Ρεπουμπλικανός.

http://www.youtube.com/watch?v=nxPB9yy7IJ4