Συνέντευξη στην εφημερίδα "Παρασκήνιο"

Tweet

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα θέλαμε την τοποθέτησή σας γενικά για το θέμα της οικογενειοκρατίας στα πανεπιστήμια.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το πρόβλημα της οικογενειοκρατίας έχει πολλές πλευρές  που πρέπει να τις δει κανείς νηφάλια και όχι με την διάθεση δημιουργίας εντυπώσεων.

Κατ’ αρχήν, υπάρχουν μερικές βασικές παραδοχές που είναι καλό να τις έχουμε υπ’ όψη μας:

Δεν είναι από μόνο του κολάσιμο το να υπάρχει μία συγγενική σχέση, ακόμα και γονική, σε ένα πανεπιστήμιο.

Το θέμα προς εξέταση είναι αν η εκλογή και η σταδιοδρομία του επιστήμονα εξαρτάται και επηρεάζεται από αυτήν την ειδική συγγενική σχέση. Δηλαδή, στέκει επιστημονικά αυτός ο άνθρωπος ανεξάρτητα από την συγγενική του σχέση; Έχει κριθεί ποτέ σε "εξωτερικό" περιβάλλον; Τον έχουν εμπιστευθεί προηγουμένως με ακαδημαϊκές θέσεις και άλλα πανεπιστήμια; Είχε ποτέ προσφορές αντίστοιχων θέσεων με αυτήν που θέλει να καταλάβει σε άλλο πανεπιστήμιο από αυτό στο οποίο υπηρετούν οι συγγενείς του; Τα ερωτήματα αυτά πρέπει να τίθενται για κάθε μορφής συγγενική σχέση, ιδιαίτερα όμως την γονική.

Στο εξωτερικό, οι εκλογές συγγενών δεν απαγορεύονται. Ελέγχονται όμως ενδελεχώς οι παραπάνω προϋποθέσεις ακριβώς για να αποφεύγονται φαινόμενα ευνοιοκρατίας. Ειδικά ,όμως, η γονική σχέση είναι εξαιρετικά σπάνια.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι έτσι κινδυνεύουμε να κάνουμε διακρίσεις κατά των παιδιών των πανεπιστημιακών. Όμως ας αναρωτηθούμε,  δεν υπάρχει κανένα άλλο τμήμα στο οποίο να μπορούν να ξεκινήσουν την καριέρα τους παρά αποκλειστικά σε αυτό των συγγενών τους; Αν μη τι άλλο, οι ίδιοι και οι γονείς τους θα έπρεπε να αναγνωρίζουν την αξία του να αποδείξουν νωρίς την ανεξαρτησία τους. Τέλος, είναι εύκολο να δούμε το δέντρο και να χάσουμε το δάσος. Για κάθε ένα ευνοημένο, υπάρχουν πολλαπλάσιοι που αδικήθηκαν.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θεωρείτε ότι η οικογενειοκρατία αφορά και άλλες πανεπιστημιακές σχολές;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Υπάρχει σωρεία καταγγελιών για Τμήματα, όπου συγγενείς των Καθηγητών αλλά και του διοικητικού προσωπικού προσελήφθησαν στο Πανεπιστήμιο με χρηματοδοτήσεις μέσω των επιτροπών ερευνών με κλειστές διαδικασίες και στην συνέχεια, πάλι με κλειστές διαδικασίες, οι συμβάσεις τους μετετράπησαν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου έτσι ώστε να έχουν εξασφαλισθεί επαγγελματικά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η οικογενειοκρατία στα πανεπιστήμια είναι ένα πρόβλημα πολλών ετών και ουσιαστικά είστε ο πρώτος που το αναδείξατε και επιμείνατε σε τέτοιο βαθμό.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το Υπουργείο Παιδείας έχει από το Σύνταγμα την υποχρέωση της εποπτείας των Πανεπιστημίων και του ελέγχου της νομιμότητας των πράξεών τους. Το να αποφεύγει να αντιμετωπίσει κανείς το πρόβλημα για να μην έρθει σε σύγκρουση με πρόσωπα και δομές που έχουν ισχυρότατες προσβάσεις σε διάφορα επίπεδα εξουσίας – ή ακόμα περισσότερο αποτελούν τα ίδια δομές εξουσίας – αποτελεί έλλειψη ευθύνης. 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Σκοπεύετε να φτάσετε το "μαχαίρι στο κόκκαλο" με την θεολογική σχολή, αλλά και με άλλες σχολές;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σκοπεύω να κάνω ό,τι χρειάζεται. Δεν αισθάνομαι αντιπαλότητα ούτε με Σχολές ούτε με πρόσωπα. Άλλωστε, δεν γνωρίζω κανένα από τα πρόσωπα. Αισθάνομαι ευθύνη απέναντι στους νέους επιστήμονες που βλέπουν να παραγκωνίζονται ελέω ευνοιοκρατίας ενώ αξίζουν, στα νέα παιδιά που σπουδάζουν στα Πανεπιστήμια και δικαιούνται άξιους καθηγητές και στους γονείς και την κοινωνία ευρύτερα που με τον ιδρώτα τους και με τους φόρους που πληρώνουν συντηρούν τα Πανεπιστήμια. Όπου τεκμηριώνονται φαινόμενα αναξιοκρατίας και αδιαφάνειας θα κάνω αυτό που μου επιβάλλει το καθήκον μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι θα γίνει τελικά με την θεολογική σχολή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στο έγγραφο που απέστειλα στο Πανεπιστήμιο έχω θέσει μια σειρά από ερωτήματα. Περιμένω τις απαντήσεις του Πανεπιστημίου στα ερωτήματα αυτά και με βάση τις απαντήσεις θα εξετάσουμε προσεκτικά τις επόμενες ενέργειές μας. Είναι βέβαια αυτονόητο ότι σε καμμία περίπτωση δεν θα θιγούν τα δικαιώματα των φοιτητών – προπτυχιακών και μεταπτυχιακών – που σπουδάζουν εκεί. Αυτό είναι και εφικτό και αυτονόητο, θα έλεγα. Αν μη τι άλλο αυτοί θίγονται από τέτοια φαινόμενα και είναι οι πρώτοι που πρέπει να προστατεύσουμε.