Τα σχόλια και οι ερμηνείες για την Αμερικανική κοινωνία και τα προβλήματά της θα πολλαπλασιαστούν μετά το θλιβερό γεγονός στο Πολυτεχνείο της Virginia.
Δεν έχω εύκολη γενική ερμηνεία για το συμβάν. Ούτε θεωρώ ότι (μόνο) το θέμα της «εύκολης» οπλοφορίας εξηγεί την κατάσταση. Παρ’ ότι δεν ξέρω αν είναι σύμπτωση ότι αντίστοιχο περιστατικό στην Ελλάδα έγινε στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, όπου επίσης ο έλεγχος της κατοχής όπλων είναι τουλάχιστον χαλαρός. (Γνώριζα καλά τόσο τον Βασίλη Ξανθόπουλο όσο και τον Στέφανο Πνευματικό. Με τον Βασίλη Ξανθόπουλο είχαμε διπλανά γραφεία στο πανεπιστήμιο Κρήτης, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ήμουν επισκέπτης καθηγητής εκεί). Η συχνότητα πάντως που συμβαίνουν τέτοια περιστατικά στις ΗΠΑ δεν εξηγείται εύκολα.
Υπάρχουν όμως πράγματα που μου έκαναν εντύπωση στο χθεσινό περιστατικό: Π.χ. ότι μεσολάβησαν 2 ώρες μεταξύ των δύο συμβάντων. Δεν έχω διαβάσει επαρκείς εξηγήσεις για τους λόγους που η αστυνομία δεν κινήθηκε με μεγαλύτερη ταχύτητα. Επίσης, ότι το Virginia Tech, λόγω της τοποθεσίας του, έχει εξαιρετική ηλεκτρονική "κάλυψη" (παρακολούθηση). Ομως, προφανώς για άλλους λόγους, διακόπηκε κάθε δυνατότητα επικοινωνίας με κινητά για μεγάλο διάστημα με άσχημα αποτελέσματα.
Ελπίζω, με τις απλοϊκές προσεγγίσεις που η αμερικανική ηγεσία ακολουθεί, οι Κορεάτες φοιτητές να μην αποτελέσουν μια ακόμα "επικίνδυνη" κοινωνική ομάδα.
Tuesday, April 17, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
Το Blacksburg είναι μια μικρή πόλη στη νοτιοκεντρική Virginia. Η πλησιέστερη μεγαλύτερη πόλη, η Charlotte είναι 230 χιλιόμετρα. 360 η Washington DC, 370 το Columbus Ohio.
ReplyDeleteΔεν καταλαβαίνω πώς η ηλεκτρονική κάλυψη μιας μικρής πόλης θα μπορούσε να αντιμετωπίση το φορτίο επικοινωνιών που δημιουργείται σε μια τέτοια καταστροφή. Ακόμη και κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, οι τηλεπικοινωνίες στο Blacksburg είναι για το ανάθεμα λόγω της κακής κάλυψης κινητής τηλεφωνίας (δέστε εδώ).
Δεν πιστεύω πως η επικοινωνία με τα κινητά διακόπηκε για άλλους λόγους πέρα από την υπερφόρτωση ενός ισχνού δικτύου. Θα ήταν παράλογο να έχει διακοπεί για άλλους λόγους η κινητή τηλεφωνία τη στιγμή που φοιτητές κλεισμένοι μέσα σε αίθουσες επικοινωνούσαν με τον υπόλοιπο κόσμο χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο. Αυτό γιατί δεν κόπηκε; Εξάλλου οι πρώτες εικόνες από την πανεπιστημιούπολη έφτασαν στα ΜΜΕ μέσω των κινητών τηλεφώνων φοιτητών. Το δίκτυο συνεπώς λειτουργούσε αλλά ήταν υπερφορτωμένο. Ενδεικτικά αναφέρω πώς όταν κάλεσα 3 συναδέλφους/φίλους στο Vtech γύρω τις 10:30 δική τους ώρα, όταν πρωτάκουσα για το συμβαν, τους πέτυχα με την πρώτη κλήση στα κινητά τους.
Η επίσημη εξήγηση για την δράση της αστυνομίας τις 2 ώρες μεταξύ των περιστατικών, είναι βάσιμη σύμφωνα με τις πάγιες τακτικές των διωκτικών αρχών στις ΗΠΑ.
Κλήθηκαν σε ένα περιστατικό στις 0715, το οποίο θεώρησαν πως ήταν ενδοοικογενειακή βία (domestic). Στάλθηκε, μαθαίνουμε, APB με την περιγραφή του δράστη, η οποία όμως ήταν ελλειπής λόγω αδυναμίας των μαρτύρων να τον παρατηρήσουν καλύτερα. Κανείς από τους μάρτυρες με τους οποίους μίλησε η αστυνομία, μαθαίνουμε τώρα, δεν αναγνώρισε τον δράστη ως συμφοιτητή. Αν είχε γίνει αυτό η αστυνομία θα είχε φτάσει αμέσως στο δωμάτιό του, θα είχε βρεί το απελπισμένο σημείωμα που άφησε, και θα είχε ασφαλίσει την πανεπιστημιούπολη εγκαίρως.
Οι αστυνομικοί έμειναν στον τόπο του περιστατικού συλλέγοντας στοιχεία και μαρτυρίες. Δεδομένου πως υπήρχαν νεκροί και τραυματίες, είναι εύκολο να περάσουν 2 ώρες. Ειδικά αν σκεφτεί κανεις πως στις περιπτώσεις αυτές η αστυνομική τακτική απαιτεί door-to-door search και μιλάμε για μια από τις μεγαλύτερες φοιτητικές εστίες με 800τόσους ενοίκους.
Σαφώς και η εύκολη οπλοφορία είναι παράγοντας στο περιστατικό αυτό. Σαφώς θα ακουστούν πολλά σχόλια για την οπλοφορία στις ΗΠΑ. Δεν θα εκπλαγώ αν δω και σχόλια του τύπου "τέτοια πανεπιστήμια θέλετε να μας φέρετε στην Ελλάδα;"
Οι πρώτες ενδείξεις φέρνουν στο φως την περίπτωση ενός απομονωμένου ατόμου και προβληματική και ταραγμένη προσωπικότητα (τα γραπτά του σε μαθήμα λογοτεχνίας ήταν τόσο ταραγμένα που η καθηγήτρια τον έστειλε να δει ψυχολόγο του πανεπιστημίου).
Αλλά αυτή τη στιγμή προέχει η συμπαράστασή μας στους συναδέλφους (φοιτητές και καθηγητές) που χαθήκαν: 33 ψυχές, μέσα σε έναν χώρο που για πολλούς από μας έχει καθορίσει τη ζωή και ταυτότητά μας.
Δείτε αν θέλετε και αυτό το blog το οποίο αναδημοσιεύει δύο μικρά θεατρικά έργα που έγραψε ο δράστης του μακελείου στο VTech. Είναι τρομακτικά κείμενα και μαρτυρούν πολλά για την προσωπικότητα του συγκεκριμένου ατόμου.
ReplyDeleteΕνδιαφέροντα τα κείμενα του λ:ηρ. Αναρωτιέμαι όμως, αν θα ήταν δυνατόν όλοι εκείνοι που γράφουν "τρομακτικά κείμενα" ή ζωγραφίζουν "τρομακτικούς πίνακες" να αποσυρθούν από την κοινωνία... Κάποιοι εκφράζονται με τη βία και εκτονώνονται, οπότε δεν φτάνει η "εγκληματική τους ενέργεια" για να την ασκήσουν με τον καταστροφικό τρόπο που έκανε ο Κορεάτης στη Βιρτζίνια!
ReplyDeleteΣε μας βρίσκουν πολλοί διέξοδο και εκτονώνονται με την "αποδεκτή" βία, σπάνε τζάμια, πόρτες, έδρανα, αυτοκίνητα κλπ. στο Ίδρυμα που "σπουδάζουν" και περίπου κανείς δεν θίγεται. Δημόσια περιουσία είναι, ανήκει σε όλους, δηλαδή σε κανέναν!
Έτσι όλοι βολεύονται με την πρακτική, οι πολιτικοί επειδή η βία περιορίζεται στα Ιδρύματα και δεν ενοχλείται η κοινωνία, οι βιαιοπραγούντες επειδή έχουν επιτελέσει το επαναστατικό τους έργο και έχουν σίγουρο τον κομματικό έπαινο και οι εργαζόμενοι στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, εκπαιδευτικοί και διοικητικοί, επειδή με κάτι τέτοια, όλο και κάποιες πρόσθετες ημέρες αργίας προκύπτουν...
Φυσικά και δεν αποτελούν λόγο απόσυρσης (εθελοντικής ή μη) κάποιου από την κοινωνία, τα διαταραγμένα κείμενα ή οι διαταραγμένες ζωγραφιές.
ReplyDeleteΌταν όμως ένας νέος άνθρωπος, 20 ετών, μιλάει για αίμα, βία, κτλ, αυτό είνια σημάδι πως χρειάζεται βοήθεια και υποστήριξη. Διότι αλλιώς αποτελεί κίνδυνο για τον εαυτό του και για τους άλλους.
Στην περίπτωση του φοιτητή στο VTech, η βοήθεια ήρθε. Τον πήγαν να δει ψυχολόγο και ψυχίατρους. Έγινε διάγνωση. Δυστυχώς όμως οι χαλαροί νόμοι οπλοφορίας στη Virginia δεν έλαβαν υπόψη τους την διάγνωση αυτή, βάση της οποίας δεν θα έπρεπε να του επιτραπεί να αγοράσει όπλα.
Ψυχοπαθής με άδεια οπλοφορίας, στη Virginia. Και στην Ελλάδα με μέσο τον αυτοπροσδιορισμένο ως Καραγκιόζη υπουργό εμπορικής ναυτιλίας.
ΥΓ: Η εκτόνωση βίας όπως την περιγράφει ο Στέλιος δεν σταματά μόνο στο πανεπιστήμιο ή στο γήπεδο. Δυστυχώς συνεχίζεται και στο σπίτι. Ο φοιτητής που σπάει θρανία, γίνεται γονιός που σπάει πιάτα στον ανεξέλεγκτο θυμό του. Γονιός-πρότυπο για τα παιδιά του. Τα οποία στη σειρά τους ποιός ξέρει πώς θα εκτονώσουν τον δικό τους θυμό κάποια μέρα.
ReplyDelete