Η πίεση των δανειστών μας για την μείωση του προσωπικού στον δημόσιο τομέα φέρνει και πάλι στην επικαιρότητα το θέμα της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων.
(Δυστυχώς, το φέρνει σε λάθος χρόνο και με λάθος αιτία. Δεν είναι όμως η μόνη αναγκαία διαρθρωτική αλλαγή στο κράτος που γίνεται έτσι άγαρμπα).
Πρόσφατα, μου ζητήθηκε να συμπληρώσω την φόρμα αξιολόγησης υπαλλήλου που είχε συνεργαστεί για ένα διάστημα μαζί μου στο υπουργείο παιδείας. Η φόρμα αξιολόγησης ζητούσε την βαθμολόγηση του υπαλλήλου σε μια σειρά από δραστηριότητες (τις παραθέτω στο τέλος) σε κλίμακα από 1-10 και μια συνολική αξιολόγηση.
Κατά την γνώμη μου, ο τρόπος αξιολόγησης που έχει υιοθετηθεί πάσχει στην ρίζα του και θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο, αν δεν αναθεωρηθεί άμεσα. Ακόμα χειρότερα, αν εφαρμοστεί, θα προκαλέσει έντονες αδικίες.
Στην συνέχεια, καταγράφω τα σημεία της διαφωνίας μου και μια πρόταση που μπορεί να βοηθήσει σε ενα ουσιαστικό και δικαιότερο σύστημα αξιολόγησης.
Ξεκινώ με μια γενική παρατήρηση: στα κριτήρια αξιολόγησης ζητείται να δοθεί μία βαθμολογία από 1 έως 10 από κάθε αξιολογητή για τον αξιολογούμενο. Η απαίτηση αυτή είναι όχι μόνο αδόκιμη, αλλά και άδικη για τους καλύτερους από τους αξιολογούμενους, ιδιαίτερα όταν αυτοί θα διαγωνιστούν μελλοντικά για την κατάληψη κάποιας θέσης ευθύνης. Οι αξιολογητές έχουν διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικά κριτήρια αξιολόγησης, αλλά και διαφορετική αυστηρότητα στην αξιολόγησή τους. Αν οι ίδιοι δεν έχουν αξιολογηθεί ως αξιολογητές, η σύγκριση τόσο ανόμοιων αξιολογήσεων είναι ανέφικτη. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν στο ελληνικό δημόσιο έχει επικρατήσει η πρακτική να βαθμολογούνται όλοι με 10 για λόγους "ισότητας".
Επιπροσθέτως, η κλίμακα από το 1 έως το 10 είναι εξαιρετικά λεπτομερής για τον σκοπό που χρησιμοποιείται. Μία κλίμακα με τρεις ή τέσσερις το πολύ διαβαθμίσεις (π.χ. άριστος, καλός, μέτριος, κακός) θα ήταν περισσότερο χρήσιμη αν και φοβάμαι ότι και πάλι όλοι θα κρίνονταν άριστοι.
Ο καλύτερος τρόπος συγκριτικής αξιολόγησης δεν είναι μέσω απόλυτων βαθμολογιών σε κλίμακα 1 έως 10. Είναι η συγκριτική αποτίμηση των ικανοτήτων του υπαλλήλου σε σχέση με τους υπαλλήλους με τους οποίους ο αξιολογών έχει συνεργαστεί κατά την διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας από θέσεις διοικητικής ευθύνης και η τοποθέτησή τους σε ένα εκατοστιαίο σημείο μιας κλίμακας αξιολόγησης σε σύγκριση με τους υπολοίπους. Στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε ο αξιολογών να σημειώσει ότι κατατάσσει τον υπάλληλο π.χ. στο ανώτερο 30% των υπάλληλων με τους οποίους είχε συνεργαστεί και ήταν προϊστάμενός τους. Προφανώς έτσι ο αξιολογών δεν θα μπορούσε να ισοπεδώσει την αξιολόγηση βαθμολογώντας όλους με 10 (γιατί τότε θα κατέτασσε όλους όσους αξιολογούσε στο ανώτερο 1% των υπαλλήλων και θα είχε πρόβλημα να εξηγήσει ποιοί είναι οι υπόλοιποι 99%!!!).
Με τον τρόπο αυτό, θα είχαμε και μια άμεση (και εύκολη) αξιολόγηση και των αξιολογητών (που στην Ελλάδα δεν έχουμε παράδοση επιλογής τους, αλλά ούτε και αξιολόγησής τους).
Αυτά, για τα βασικά. Υπάρχουν και άλλα που δεν είναι εδώ ο κατάλληλος χώρος να αναπτυχθούν.
ΥΓ. Οι τομείς που ζητείται η αξιολόγηση του υπάλληλου σε κλίμακα 1-10:
I. ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ
1. Επαγγελματική επάρκεια (θεωρητική κατάρτιση, ειδικές γνώσεις και εμπειρία).
2. Ικανότητα εφαρμογής των γνώσεων και της εμπειρίας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του.
3. Σφαιρική γνώση του αντικειμένου του φορέα (Υπουργείου, αυτοτελούς δημόσιας υπηρεσίας ή ν.π.δ.δ.).
II. ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ
4. Ενδιαφέρον και αφοσίωση στην εργασία.
5. Πρωτοβουλία - Καινοτομίες, εκπόνηση σχετικών με την υπηρεσία μελετών, άρθρων ή προτάσεων και βράβευση τέτοιων εργασιών.
6. Ανάληψη ευθυνών.
IIΙ. ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
7. Συμπεριφορά προς πολίτες. Εξυπηρέτηση του κοινού.
8. Επικοινωνία και συνεργασία με συναδέλφους και άλλες υπηρεσίες.
IV. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
9. Ποιότητα και ποσότητα εργασίας.
10. Ικανότητα να προγραμματίζει, οργανώνει, συντονίζει και ελέγχει τις εργασίες του.
Sunday, January 27, 2013
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
Θα περιμέναμε και μια ανάλυση των απόψεων σας στο χρονίζον θέμα ''Επαγγελματικά διακαιώματα αποφοίτων (μηχανικών κυρίως) ΤΕΙ'' τωρα που είστε εκτός ''Αρένας''.
ReplyDeleteΑν και ξεφεύγουμε από το θέμα της ανάρτησης, επειδή πολλοί μου κάνουν παρόμοιες ερωτήσεις- τι θέλετε να σας πω;
ReplyDeleteΌτι προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να λύσω στην ουσία του, ένα πρόβλημα που κανείς δεν είχε τολμήσει να αγγίξει γιατί θα έκανε μόνο εχθρούς;
Ότι αισθανόμουν άσχημα γιατί έβλεπα την έκταση στην οποία οι προκάτοχοί μου (από όλες τις πλευρές) είχαν παραπλανήσει (για βραχυχρόνια πολιτικά οφέλη) χιλιάδες νέους;
Ότι αφιέρωσα στο θέμα αυτό τον περισσότερο χρόνο που είχα διαθέσιμο; (περισσότερο και από όσο στην προετοιμασία του νόμου για την τροτοβάθμια εκπαίδευση)
Ότι το έκανα συνειδητά, χωρίς να προσδοκώ κανένα όφελος (αλλά ούτε και αναγνώριση της προσπάθειάς μου);
Ότι είχα απέναντί μου δύο από τις ισχυρότερες επαγγελματικές οργανώσεις, οι ηγεσίες των οποίων ίσως ωφελούνταν από την διαιώνιση του προβλήματος και όχι από την επίλυσή του;
Ότι έκανα ακριβώς ό,τι τα πολιτικά εγχειρίδια απαγορεύουν στους πολιτικούς; (να μην ασχολούνται με θέματα για τα οποία δεν έχουν ισχυρούς συμμάχους).
Ότι συνέβη το πρωτοφανές να κατέβη η ιστοσελίδα μου ως υφυπουργού, όταν ανέβασα για διαβούλευση τα σχέδια των ΠΔ για τα επαγγελματικά δικαιώματα;
Ότι διαμαρτυρήθηκα στην τρόϊκα για την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για επίλυση του διαρθρωτικού αυτού προβλήματος; (σε αντίθεση με την επιμονή τους να δοθούν επαγγελματικά δικαιώματα στους αποφοίτους των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών);
Ότι η μόνη φορά που μίλησα στο Υπουργικό Συμβούλιο ήταν για να τονίσω αυτή την αντίφαση των δανειστών μας;
Ότι η συντεχνιακή λογική περιλαμβάνει και τους δικαστές;
Ότι ήταν ο μόνος λόγος για τον οποίο θα ήθελα να είχα συνεχίσει πιστεύοντας ότι τελικά θα μπορούσα να το λύσω;
Ότι πίστευα ακράδαντα -και εξακολουθώ να πιστεύω- ότι αν η χώρα δεν βρει το θάρρος να διορθώσει τέτοιας έκτασης λάθη που απερίσκεπτα έκανε δεν θα μπορέσει να ορθοποδήσει ξανά;
Ότι δεν μετανοιώνω για τίποτα, έστω καν αν πικράθηκα αφάνταστα;
Κάποια στιγμή, ίσως να καταγράψω με λεπτομέρεια τις εμπειρίες μου. Τα παραπάνω είναι αρκετά προς το παρόν.
κ. Πανάρετε το πρόβλημα των δικαιωμάτων θα μπορούσε να λυθεί μέσω μίας πραγματικής αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης: Ενσωμάτωση των τμημάτων ΤΕΙ που είναι δομημένα με πανεπιστημιακή λογική, προσοντούχο προσωπικό και επιστημονικά αντικείμενα στα αντίστοιχα τμήματα των πανεπιστημίων (π.χ. υπάρχουν τμήματα πληροφορικής στο παν/μιο Στερεάς Ελλάδας ή στο Ιόνιο ή στο Πελοπ/σου με 6-7 μέλη ΔΕΠ: Ενσωματώνονται σε αυτά 2-3 τμήματα ΤΕΙ μετά από αξιολόγηση και επανακαθορισμό των βαθμίδων των υπηρετούντων μελών ΕΠ, δημιουργώντας έτσι τμήμα με ικανό προσωπικό και εξαλείφοντας τα αντίστοιχα τμήματα ΤΕΙ - το προσωπικό των τμημάτων ΤΕΙ θα μετακινείτο υποχρεωτικά στις νέες έδρες-), με παράλληλη μετάπτωση σε δημόσιο ΙΕΚ τμημάτων ΤΕΙ χωρίς επιστημονικό αντικείμενο. Ταυτόχρονα, κατάργηση των υπαρχόντων ΙΕΚ, τα οποία άλλωστε δεν έχουν μόνιμο προσωπικό.
DeleteΤοιουτοτρόπως η μεταλυκειακή εκπαίδευση θα είχε ΙΕΚ (για να παράγονται εργοδηγοί, τεχνικοί και αισθητικοί) και Πανεπιστήμια, με τα αντίστοιχα δικαιώματα.
Τα παραπάνω θα προϋπέθεταν δραστική μείωση των εισακτέων, χωρίς να υπολογιστεί το πολιτικό κόστος. Υπάρχει τεράστια έλλειψη σε εργατικά χέρια στην αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα, όπως και σε τεχνικά επαγγέλματα. Κάποιος πολιτικός πρέπει να πει στις ελληνικές οικογένειες ότι κάποιοι κανακάρηδες δεν είναι για πολλά "γράμματα" αλλά μπορούν να πορευθούν στη ζωή τους με αξιοπρέπεια σε κάτι άλλο.
Καλημέρα κύριε καθηγητά,
DeleteΗ μελλοντική αφήγηση Σας για το εγχείρημα «απόδοση Επαγγελματικών Δικαιωμάτων σε αποφοίτους ΤΕΙ» πιστεύω ότι θα είναι πραγματικά αποκαλυπτική και διδακτική (ελπίζω να πραγματοποιηθεί). Θα αποτελεί ένα μεταλλείο πρωτογενούς υλικού για την υφή του κορπορατισμού στην σύγχρονη Ελλάδα. Έχω προσπαθήσει να σας κεντρίσω να το επιχειρήσετε και στο παρελθόν.
Μία επιμέρους απορία παραμένει. «να κατέβη η ιστοσελίδα μου ως υφυπουργού» Πως συνέβη αυτό? Ποιος το έκανε? Παρελκυστικές τακτικές υπηρεσιακών παραγόντων? Επίθεση hacker? Σε κάθε περίπτωση το περιστατικό με κάνει να φρίττω.
Σ. Κομνηνός
Τμημα 1/3
DeleteΚύριε Καθηγητά, καταρχάς ευχαριστώ για την πληθωρική και όχι τυπική απάντησή σας στο ερώτημα. Θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής:
Δεν βρίσκω αντίστοιχο τραγελαφικό ή μόνο τραγικό? παράδειγμα άσκησης συντεχνιακής πολιτικής από συγκεκριμένη ομάδα με διασπορά σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ιστορία που ξεπερνά τα 40 χρόνια (ίσως και περισσότερο αν συνδυαστούν παρόμοιες συμπεριφορές και δράσεις για σχολές ανταγωνιστικές του Πολυτεχνείου προπολεμικά ).
Η συμπεριφορά αυτή δεν απευθύνεται σε μεμονωμένους /αποκλεισμένους χώρους αλλά σε ιδρύματα κα πτυχιούχους δημόσιων ιδρυμάτων με ιστορία και προϊστορία –μετεξέλιξη, που οι πτυχιούχοι τους- με αρκετά βάσανα- συμμετέχουν ισχυρά- από πλευράς φόρτου εργασίας- στο κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Όπως προείπατε υπάρχει πολιτική συμμαχιών σε πολιτικούς/κρατικούς αλλά και λοιπούς επαγγελματικούς χώρους που δεσπόζουν στην πολιτική ζωή και διαπερνούν όλα τα κόμματα/πολιτικούς χώρους αφού ο ορθολογισμός μονίμως υποκύπτει στο έλλειμμα παιδείας, στις προκαταλήψεις-προλήψεις που διατρέχουν την κοινωνία και στο ελληνικό όνειρο του γιατρού –δικηγόρου μηχανικού. (Να μην ξεχάσω λοιπούς επιστήμονες : φαρμακοποιούς, οδοντίατρους και δικαστικούς κλητήρες βεβαίως βεβαίως).
Δυστυχώς το επίπεδο αντίδρασης των πτυχιούχων ΤΕΙ, αλλά και των ίδιων των Ιδρυμάτων είναι χαμηλής ποιότητας, πιθανόν να οφείλεται και στη χαμηλή ποιότητα κάποιων από αυτούς αλλά και των συνδικαλιστικών/συντεχνιακών τους οργάνων. Όλο το σκηνικό ανατροφοδοτείται από όλη την παθογένεια του αισχρού συστήματος .
Είναι όπως είπατε απόδειξη της υπόθεσης ότι εδώ δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Και δεν αλλάζει βέβαια. Με αφορμή και τις πρόσφατες γελοιότητες του σχεδίου ΑΘΗΝΑ που και πεντάχρονο βλέπει ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τα δρώμενα στο σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης. Εδώ όλοι πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες . Το πρόβλημα είναι ότι στηρίζουν την επιβίωσή τους σε αυτές και τα καταφέρνουν. Αυτές οι ιστορίες είναι μέρος της ιστορίας που μας οδήγησε στην Κρίση. Αν και πιστεύω ότι η Κρίση είναι μαζί μας πολλές δεκαετίες. Δεν θα ξεχάσω βέβαια τους ογκόλιθους αυτής της πορείας τους χώρους που συντηρούν τα προβλήματ: τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη χαρωπή αδιαφορία της Αριστεράς που συμμετέχει άνετα και αδιάφορα στα συντεχνιακά παιχνίδια.
Είναι εντυπωσιακό πως το σύνολο του πολιτικού χάρτη προοδευτικού ή μη παραμένει άλαλο μπροστά στο συγκεκριμένο θέμα. Φυσικό βέβαια αφού ένα σημαντικό κομμάτι του επαγγελματικού προσανατολισμού για τον διπλωματούχο Μηχανικό, πτυχιούχο Ιατρό και Νομικό περιλαμβάνει αυτοδίκαια την Άσκηση του επαγγέλματος του Πολιτικού με συγκεκριμένα ’’ επαγγελματικά δικαιώματα’’
Το ΣΤΕ κάλλιστα θα μπορούσε να ονομάζεται ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗΣ.
Και για να μιλήσω επί προσωπικού: Είμαι πτυχιούχος ΤΕΙ και Κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου ΜSc, σε συναφές αντικείμενο με τον πρώτο τίτλο σπουδών μου, αναγνωρισμένου από το ΔΟΑΤΑΠ. Τυγχάνει να έχω και δημοσιεύσεις και παρουσιάσεις σε Διεθνή Συνέδρια. Δεν θέλω δε να αναφερθώ και στο μέγεθος της επαγγελματικής μου εμπειρίας. Ωστόσο δεν μπορώ να υπογράψω ούτε την υπεύθυνη δήλωση εγκαταστάτη που υπογράφει ο τεχνίτης ηλεκτρολόγος που χρησιμοποιώ στα διάφορα έργα. Αν είχα μόνο το πτυχίο ΤΕΙ πιθανόν να μου απαγορευόταν και να ομιλώ..
Τμημα 2/3
DeleteΟ βασικός κορμός νομοθετημάτων που διέπουν το επάγγελμα του μηχανικού ανάγεται σε νόμους της δεκαετίας του 30 και βασιλικών διαταγμάτων του 50 τα οποία έχουν ιουλιοβερνική διάσταση και επιτρέπουν expansion στο απώτερο διάστημα και ταξίδια στο χωρόχρονο.
Για την υποχρέωση έκδοσης επαγγελματικών δικαιωμάτων από το 1983 (η πιο σωστά ένα εξάμηνο μετά την αποφοίτηση των πρώτων πτυχιούχων ΤΕΙ, δεν έχει συσταθεί καμιά προανακριτική ή εξεταστική επιτροπή.
Αν είχα σπουδάσει Βουλγαρία /Ρουμανία θα είχα το δικαίωμα από λήψης Διπλώματος και τρυφερής ηλικίας να υπογράφω την Κατασκευή διαστημοπλοίων ακόμα και για άλλους γαλαξίες. Το ίδιο ισχύει στην περίπτωση που είχα τελειώσει Ελληνικό Πολυτεχνείο. Προσοχή δεν κρίνω το επίπεδο αλλά τις διαδικασίες και το αποτέλεσμα των Πτυχίων. Αν και πολλά θα μπορούσα να πω και για το επίπεδο σπουδών , εντός και εκτός και την ανταπόκριση του προγράμματος Πολυτεχνικών σπουδών στις σύγχρονες ανάγκες.
Σε συναλλαγές με το Δημόσιο συχνά υπάλληλοι με έχουν αποκαλέσει Υπομηχανικό. Πάλι καλά γιατί στη ‘’μάχη’’ των Δημοσιεύσεων στο διαδίκτυο αρκετοί ‘’Χειρουργοί ‘’ Διπλωματούχοι μηχανικοί μας αποκαλούν νοσοκόμες που θέλουμε να εγχειρήσουμε.
Αντίστοιχα συνάδελφοι απόφοιτοι ΤΕΙ με μεταπτυχιακό, δημόσιοι υπάλληλοι, συνεχίζουν να χαρακτηρίζονται ΤΕ στο οργανόγραμμα και ας διαθέτουν μεταπτυχιακό από Αναγνωρισμένα Πανεπιστήμια. Δε συζητώ για την κατάληψη θέσεων ευθύνης στο Δημόσιο βέβαια. Η και για τη μισθολογική διαφοροποίηση μεταξύ πτυχιούχων Ανώτατων Ιδρυμάτων και τον παραμένοντα διαχωρισμό ΠΕ- ΤΕ όταν έχεις 2 διαχωρισμούς ανά επίπεδο εκπαίδευσης υποχρεωτική /δευτεροβάθμια και άλλους 2 εντός του τρίτου (κανονικού) επιπέδου διαχωρισμού: της τριτοβάθμιας...
Αν διαγωνισθώ σε εξετάσεις για την απόκτηση άδειας μόνιμου ενεργειακού επιθεωρητή-αν γίνουν ποτέ- με το ίδιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα-ύλη με Διπλωματούχους και τις ίδιες εξετάσεις και επιτύχω θα έχω δικαίωμα διενέργειας (με τον επιστημονικότατο διαχωρισμό ) σε αστείο όριο κατηγορίας ισχύος μέχρι 100kW για 4 χρόνια ενώ οι διπλωματούχοι απεριόριστα-εκ γενετής ίσως? Ο Νιτσεικός Υπεράνθρωπος στην Ελλάδα είναι γιατροδικηγόρομηχανικός και τα παρελκόμενα. Σε αγαστή σύμπνοια πάντα εντος των εξουσιών. Αυτά μεταξύ άλλων έχουν φέρει τη χώρα στην σημερινή πρόοδο κ εξέλιξη. Είμαστε full στην Αιποιστειμυ. Άλλωστε Έλληνες πολιτικοί ( κυριολεκτικά) ‘’μηχανικοί’’ με λαμπρές σπουδές και ακλόνητο γνωστικό υπόβαθρο εξηγούν στο Harvard πως αντιμετωπίζεται η κρίση.
Τμήμα 3/3
DeleteΤο ίδιο το υπουργείο Παιδείας μετά από ν νομοθετήματα που τοποθετούν τα ΤΕΙ στην Ανώτατη Εκπαίδευση και ενώ είναι γνωστό ότι ποτέ δεν ανήκαν στην Ανώτερη βάσει του ιδρυτικού τους νόμου του 1983, συνεχίζει να εκδίδει ΠΔ η νομοσχέδια ή εγκυκλίους όπου αναφέρει ‘’ ΑΕΙ και ΤΕΙ’’. Η πτωχή γελοιότητα/προκατάληψη η οποία βασιλεύει και στα ΜΜΕ με αντίστοιχους τίτλους. Δεν τολμώ να μιλήσω για τα Μηχανοκρατούμενα υπουργεία.
Ασφαλίζομαι στον ΟΑΕΕ, πρώην ΤΕΒΕ αν και ανεξάρτητα αυτοαπασχολούμενος αλλά όχι στο ΕΤΑΑ, όπως δεν μπορούσα χρόνια να ασφαλιστώ στο ΤΣΜΕΔΕ. Διπλωματούχος Μηχανικός που εργάζεται ως σουβλατζής θα πάρει σύνταξη από το ΕΤΑΑ ως Μηχανικός.
Τα παραπάνω δεν αναφέρονται εν είδει πολέμου σε πρόσωπα που φέρνουν τον τίτλο του Διπλωματούχου Μηχανικού. Εκτιμώ το επίπεδο και τις γνώσεις πολλών συναδέλφων Διπλωματούχων όπως εκτιμώ το επίπεδο και τις γνώσεις πολλών συναδέλφων αποφοίτων ΤΕΙ, αλλά αντίστοιχα δεν εκτιμώ το επίπεδο και τις γνώσεις πολλών συναδέλφων Διπλωματούχων όπως δεν εκτιμώ το επίπεδο και τις γνώσεις πολλών συναδέλφων αποφοίτων ΤΕΙ. Το ζήτημα είναι όμως η συστημική αντιμετώπιση του θέματος από αυτούς που έχουν και το πεπόνι και το καρπούζι και το μαχαίρι.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας . Αλλά είναι πεποίθηση μου πλέον ότι δεν υπάρχουν δυνατότητες αλλαγής στην Κοινωνία μας σε κανένα επίπεδο . Η ηρωική έξοδος προς το εξωτερικό είναι η συμβουλή μου για τους σοβαρούς . Οι άλλοι ας απολαμβάνουμε τη γελοιότητα μας εντός της φαιδρότητας τους.
Τι ακριβώς, παρακαλώ, θα παριστάνει η βαθμολογία ενός οποιουδήποτε Υπάλληλου σε μία Υπηρεσία που πιάνει, ας πούμε, μέχρι το 40% των στόχων της; Δηλαδή, τι να το κάνουμε που κάποιος είναι ο καλύτερος μεταξύ ενός συνόλου αχρήστων - αν όχι επιβλαβών; Και όταν η Υπηρεσία πιάνει το μηδέν συν κάτι τοις εκατό των στόχων της, υπάρχει η έννοια του καλύτερου; Όπως είναι π.χ. κάποια τμήματα επαρχιακών ΤΕΙ, στα οποία οι μεν (στην πλειοψηφία τους μπασμένοι αβάσιμα) σπουδαστές, όχι μόνον δεν μαθαίνουν τίποτα τεχνικά χρήσιμο (από ποιους ή/και με ποια μέσα, άλλωστε) αλλά ξεχνούν και όσα είχαν μάθει στα ακριβοπληρωμένα ιδιαίτερα και στα Φροντιστήρια, οι δε διορισμένοι παράνομα "καθηγητές" συνεπικουρούν τον πρύτανή τους ... στο ιδιοτελές μασούλημα της κρατικής χρηματοδότησης! Όσον αφορά στα επαγγελματικά δικαιώματα, η λύση ειναι μία και είναι απλούστατη: Μολόντες λάβετε: ΜΕ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ίδιες για όλους τους υποψήφιους μίας επαγγελματικής ειδικότητας(chartered professional), ανεξάρτητα από το τυπικό πτυχίο ή δίπλωμα!
ReplyDeleteΤο ζήτημα με την αξιολόγηση είναι ο στόχος αυτής. Αν στόχος είναι η βελτίωση της μονάδας και της υπηρεσίας ή αν έχει τιμωρητική προοπτική... Παράλληλα, υπάρχουν χώροι που από μόνοι τους δεν ευνοούν θετική αξιοποίηση των ικανοτήτων (πχ σχολεία όπου πρέπει η όποια αξιολόγηση να συμπεριλάβει μια σειρά παραμέτρων για το έμψυχο και άψυχο υλικό) και άλλοτε είναι τόση η γραφειοκρατία και η δυσκολία ανάληψης πρωτοβουλιών (πχ δήμοι) ώστε η βαθμολογία εκ των προτέρων σχεδόν καταδικάζει τον υπάλληλο.
ReplyDeleteΔυστυχώς, τους στόχους πλέον τους καθορίζουν άλλοι.
ReplyDeleteΗ αξιολόγηση στην εκπαίδευση είναι διαφορετικής φύσης. Το κείμενο αναφερόταν στους δημοσίους υπαλλήλους. Με την ευκαιρία, φοβάμαι ότι αυτά που προβλέπονται στο σχετικό ΠΔ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα οδηγήσουν σε μια ακόμα εγκεφαλική γραφειοκρατική διαδικασία με άχρηστα χαρτιά και "μόρια".
Σε τούτο το τελευταίο δε θα διαφωνήσω καθόλου, είμαι σχεδόν βέβαιος. Αναφορικά με τη σχολική αξιολόγηση, το έθεσα ως παράδειγμα, χωρίς κάτι συγκεκριμένο, γιατί ακριβώς αυτή είναι μίά διαφορετική εντελώς μορφή. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για αξιολογηση υπαλλήλων που έχουν να κάνουν με κοινό (οπότε θα έπρεπε να ζητείται η άποψη του κοινού) και αξιολόγηση εργασιών χωρίς κοινό σε άμεση επαφή.
Delete