Το ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συμμετέχουν στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να συμφωνήσουν στα αίτια της ήττας δεν είναι παράξενο. Εκείνο που προκαλεί απορίες είναι ότι δεν μπορούν καν να τα συζητήσουν! Νομίζω ότιαποτελεί υπεκφυγή ο ισχυρισμός ότι θα συζητηθούν σε 2 μέρες στο Εθνικό Συμβούλιο.
Ο ρόλος του ΠΣ είναι καθοδηγητικός. Αν εκεί δεν συζητιούνται τα κρίσιμα ερωτήματα, πώς θα διαμορφωθεί πολιτική;
Friday, October 05, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
Η αναζήτηση των αιτίων της ήττας θα έπρεπε να βασίζεται σε αντικειμενικά στοιχεία, όχι στην υποκειμενική εκτίμηση (που συνήθως δεν είναι αμερόληπτη) των στελεχών. Θα έπρεπε να γίνει μιά εκτεταμένη δημοσκόπηση των ψηφοφόρων, να ερωτηθούν γιατί δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ αυτοί που ενδεχομένως το είχαν ψηφίσει στο παρελθόν. Διαφορετικά ο καθένας λέει ό,τι τον συμφέρει.
ReplyDeleteΠ.χ., θα ήταν ποτέ για την Φώφη Γεννηματά να αποδεχτεί ότι ένα αίτιο της ήττας ήταν οι αμετροεπείς της δηλώσεις μετά την απόρριψη της υποψηφιότητάς της από τον Άρειο Πάγο ;
ReplyDeleteΗ Γκούφη Γεννηματά έκανε δηλώσεις που ταίριαζαν στα πρότυπα εκείνων του Αθανασάκη και του Λαλιώτη που προηγήθηκαν χρονικά. Και όλες οι στραβές επιλογές και παραλείψεις από ψηλά ξεκίνησαν. Δεν ξέρω αν τις ήξερε ο Γιώργος, αλλά ως πρόεδρος δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεύθυνος, αλλιώς προσεγγίζουμε αντιλήψεις συνταγματικής βασιλείας.
ReplyDeleteΣυμφωνώ ότι τα αίτια μπορούν να αναζητηθούν μόνο με βάση αντικειμενικά στοιχεία.
ReplyDeleteΕιναι επίσης αναμφίβολο ότι ο Γ. Παπανδρέου έχει ευθύνες για το αποτέλεσμα. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι οι ευθύνες να καταλογιστούν αντικειμενικά.
Η ήττα της 16/9 ήταν μεγάλη.Τα αίτια πολλά και ποικίλα.
ReplyDeleteΗ απομάκρυνση του ΠΑΣΟΚ από τους μικρομεσαίους και τους αγρότες,και η μετατροπή του σ' ένα κόμμα γιάπηδων,τεχνοκρατών,νεοταξικών υπόδουλων.
Κάποτε συζητάγαμε μέσα στις τοπικές οργανώσεις,τώρα συζητάμε μέσω internet.
Κάποτε λέγαμε ότι είμαστε αριστεροί και το εννοούσαμε,τώρα ο κόσμος γελάει μαζί μας αν το ξεστομίσουμε.
Κάποτε αγωνιζόμασταν.κατεβαίναμε σε πορείες,σε διαδηλώσεις,τώρα αγωνιζόμαστε μέσα από computers,ενώ τα μεγαλοστελέχη διαγκωνίζονται ποιό θα δώσει τις περισότερες συνεντεύξεις στα κανάλια.
Κάποτε,σύντροφοι όπως ο Μπάρμπα Γιάννης ο Αλευράς,έζησαν και πέθαναν κοντά στον καθημερινό λαό,σε ταπεινά τριάρια στην Πλατεία Αμερικής.Τώρα διοργανώνουν δεξιώσεις εις Παρισίους,και διαμένουν στα Βόρεια Προάστεια.
Συμπέρασμα:Αν το ΠΑΣΟΚ δεν επιστρέψει στις ρίζες του,αν δεν ανανεωθεί,αν δεν πείσει τον λαό ότι είναι κομάτι απ΄αυτόν,τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά.
Δυστυχώς για το κίνημα,ο βάλτος που έχει περιπέσει τα τελευταία 12 χρόνια,γίνεται ολοένα και ποιό βαθύς.
Ακόμα και η ηγεσία μετά τον θάνατο του Ανδρέα ήταν και είναι,άνευρη,χωρίς όραμα,χωρίς κατεύθυνση.
Πρέπει ν' αλλάξουν πολλά,αλλά δυστυχώς οι προβλέψεις δεν είναι ευοίωνες.
Θα ήθελα να κάνω μία παρατήρηση επί του τελευταίου σχολίου. Οι πρώτες τρείς παράγραφοι του σχολίου αυτού περιέχουν διαπιστώσεις για το πώς έχει αλλάξει το ΠαΣοΚ, κατά την αντίληψη του συγγραφέα. Πώς ήταν και πώς έχει φτάσει να είναι.
ReplyDeleteΣτην επόμενη παράγραφο διατυπώνεται ένα συμπέρασμα, ότι για να αλλάξουν τα πράγματα πρέπει το ΠαοΚ να επιστρέψει στις ρίζεις του. Όμως δεν είναι κάθόλου προφανές πώς συνάγεται το συμπέρασμα αυτό από τις διαπιστώσεις.
Δεν νομίζω ότι η επιστροφή στο παρελθόν είναι η λύση. Η Ελληνική κοινωνία και οι ανάγκες της έχουνε αλλάξει ριζικά σε σχέση με το '80 (ακόμα και σε σχέση με το '90). Το πρόβλημα, νομίζω, του ΠαΣοΚ δεν είναι ότι δεν έμεινε προσκολλημένο στις ρίζες του, άλλα το ότι δεν κατάφερε να παρακολουθήσει την αλλαγή αυτή της κοινωνίας και να αλλάξει και αυτό μαζί της.
Συμφωνώ ότι η επαφή με τον λαό είναι βασικό συστατικό, άλλα αυτή η «επαφή» έχει άλλη ετυμολογία πλέον.
Ένα προοδευτικό κίνημα πρέπει εξ ορισμού να... προοδεύει! Άλλος ο σοσιαλισμός το 1910, άλλος το 1950, άλλος το 1970, κ.ο.κ.
Και βέβαια, δεν έχει μόνο το ΠαΣοΚ αυτή την σύγχυση (ας κοιτάξουμε τι γίνεται στην Γαλλία λ.χ.).
Και ένα τελευταίο σχόλο: το ότι ο διάλογος γίνεται στο ίντερνετ δεν νομίζω ότι είναι αρνητικό!